ตอนที่ 19-3 เป้าหมาย

ตอนนี้ลินลี่ย์เข้าใจแล้ว

“มิน่าเล่ามหาเทพถึงแนะนำให้ข้าเป็นลอร์ดทาร์ทารัสเสียก่อนเข้าไป  ถ้าข้าเข้าไปด้วยสถานะทหารทั่วไป  ข้าคงต้องทำตามคำสั่งไม่มีทางที่ข้าจะมีโอกาสไปฆ่าผู้บัญชาการฝ่ายศัตรู”  ลินลี่ย์เข้าใจว่าการเที่ยวเดินทางด้วยตัวเขาเองเขาจะสามารถฆ่าผู้บัญชาการฝ่ายศัตรูได้เร็วกว่า

ถูกคนอื่นควบคุม.. นั่นจะยอมรับได้ยังไง?

“นอกจากกฎเหล่านี้แล้ว ยังมีกฎอื่นอีกไหม?”  ลินลี่ย์ถาม

“ไม่มีแล้ว” นายทหารนั้นรีบกล่าว  “กฎนั้นง่ายมากผู้บัญชาการมีสิทธิ์พาคนอื่นเข้าสมรภูมิมหาพิภพได้  ในสมรภูมิมหาพิภพผู้บัญชาการต่างๆจะได้รับอนุญาตให้เคลื่อนไหวได้ตามที่พวกเขาต้องการ  ขณะที่ทหารธรรมดาจะต้องทำตามคำสั่ง  แค่นั้นแหละ! สำหรับการสะสมความดีความชอบในการรบจะได้มากเท่าใด หรือจะได้รับรางวัลเท่าใดจะถูกเขียนบันทึกไว้บนศิลาด้านข้างประตูมิติ!”

ลินลี่ย์พยักหน้าเล็กน้อย

ความดีความชอบทางทหารและรางวัลลินลี่ย์ไม่สนใจเท่าใดนักในตอนนี้ ที่สำคัญเขายังไม่มีคุณสมบัติเข้าไป ยังเร็วเกินไปที่จะไปใส่ใจกับเรื่องอื่นๆ

“บีบี!  ไปกันเถอะ” ลินลี่ย์บอกทางใจ

ลินลี่ย์และบีบีบินออกมาจากภูเขาเฟลมบอนทันที  ในกลางอากาศ บีบีพูดอย่างไม่สบอารมณ์ “พี่ใหญ่ตอนนี้เราจะทำยังไงดี? ถ้าเราต้องการเข้าไป  เราต้องพึ่งพาลอร์ดทาร์ทารัสหรือไม่ก็เจ้าแคว้นยมโลก  เรามีเพียงทางเลือกสองทาง  จะตามหาพวกเขาให้มานำเราเข้าไป หรือเราจะกลายเป็นลอร์ดทาร์ทารัสหรือไม่ก็เจ้าแคว้น”

“เส้นทางแรกไม่สามารถยอมรับได้”  ลินลี่ย์ส่ายศีรษะ  “ก่อนอื่นในพื้นที่ทาร์ทารัส  ผู้บัญชาการที่ไม่เข้าไปในสมรภูมิมหาพิภพเป็นพวกที่ไม่ต้องการจะเข้าไปเสี่ยงชีวิตของพวกเขา  ทำไมพวกเขาจะยอมนำเราเข้าไปด้วย?  นอกจากนี้ ถ้าเราเข้าไปโดยเป็นทหารธรรมดา เราต้องทำตามคำสั่ง  เป้าหมายของข้าในการเข้าไปก็คือฆ่าผู้บัญชาการฝ่ายศัตรู”

บีบีมองดูลินลี่ย์จากนั้นเริ่มหัวเราะ  “พี่ใหญ่ ท่านกำลังจะบอกว่า...?”

“เราต้องหาวิธีกลายเป็นลอร์ดทาร์ทารัส!”  ลินลี่ย์พูดช้าๆ

“ฮ่าฮ่าข้าเห็นด้วย”  ตาของบีบีเป็นประกาย  แต่จากนั้นเขาขมวดคิ้ว  “แต่ไม่ง่ายขนาดนั้นน่ะสิ”

“ไม่เลย, มันไม่ง่ายเลย ไม่มีคนอ่อนแอในหมู่ลอร์ดทาร์ทารัส” ลินลี่ย์ยังคงรู้ว่าลอร์ดทาร์ทารัสทุกคน เมื่อเอาชนะได้แล้วจะถูกแทนที่โดยยอดฝีมือคนอื่น กระบวนการนี้ดำเนินการมานานนับปีไม่ถ้วน เป็นผลให้ในลอร์ดทาร์ทารัสแปดสิบเอ็ดคนล้วนมีพลังมหาศาล

ตัวเขาเองรู้จักรีสเจมและโมซี่สองแม่ทัพขุมนรกของแดนนรก เบรุตก็เป็นเจ้าแคว้นอินดิโก

“ควรจะมีทั้งสมาชิกที่เข้มแข็งและสมาชิกที่อ่อนแออยู่ในหมู่ลอร์ดทาร์ทารัสทั้งแปดสิบเอ็ดคน คนที่แข็งแกร่งจะเป็นเหมือนเบรุตและดันนิงตัน แต่แม้จะเป็นคนที่อ่อนแอก็ไม่ควรจะอ่อนแอมากกว่าข้า”  ลินลี่ย์กล่าว “ถ้าข้าไปท้าทายยอดฝีมือระดับเดียวกับปู่เบรุตของเจ้า  นั่นก็เท่ากับเอาชีวิตของข้าไปทิ้ง!”

บีบีพยักหน้าเช่นกัน “ถ้าเราหาคนที่อ่อนแอ เราก็ยังจะมีโอกาส”

“แต่ใครแข็งแกร่งและใครล่ะอ่อนแอ?”  ลินลี่ย์ขมวดคิ้วขณะที่เขาพูด “เรื่องยุ่งยากอีกอย่างหนึ่งในตอนนี้ก็คือเราไม่รู้ว่ากฎการท้าทายลอร์ดทาร์ทารัสเป็นอย่างไร นอกจากนี้ลอร์ดทาร์ทารัสคนไหนที่อยู่ในสมรภูมิมหาพิภพแล้ว  และคนไหนที่ยังอยู่ในทาร์ทารัส?  ข้าต้องรู้เรื่องนี้ให้ได้เช่นกัน”

“แม้ว่าเราจะตัดสินใจทำการต่อสู้แล้วก็ตาม  เราก็ยังจำเป็นต้องหาเป้าหมายก่อน  ลอร์ดทาร์ทารัสแปดสิบเอ็ดคนรับมือไม่ง่ายสักคน” ลินลี่ย์ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับลอร์ดทาร์ทารัสเหล่านี้

บีบีมีสีหน้าหงุดหงิดเช่นกัน

เขาก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่จากนั้นเขากล่าว “พี่ใหญ่เขตทั้งแปดสิบเอ็ดเขต มีเมืองหลายเมืองในพื้นที่ใช่ไหมเล่า?  ต้องมีคนมากมายอยู่ในเมือง  เราไปเริ่มตรวจสอบที่นั่นจะง่ายกว่า”  บีบีกล่าว

“นั่นเป็นเงื่อนไขเดียวของเรา”  ลินลี่ย์พยักหน้า

ในพื้นที่ใจกลางของเกาะเฟลมบอน มีเมืองอยู่เมืองหนึ่ง หลายๆอย่างมีชีวิตชีวาอยู่ในเมืองอย่างเห็นได้ชัด

ในร้านอาหารแห่งหนึ่ง

ลินลี่ย์และบีบีสั่งหันหน้าเข้าหากัน  ลินลี่ย์มองดูรอบๆตัวเขาก็พบว่าเป็นไปตามคาด มีเทพชั้นสูงหลายคนปรากฏตัวในเมืองเฟลมบอน แต่มีเทพแท้และเทียมเทพปรากฏอยู่ได้เช่นกัน!  “ดูเหมือนว่าพวกเขาเป็นเด็กที่ถูกเทพชั้นสูงแห่งทาร์ทารัสเหล่านั้นปล่อยไว้ที่นี่”  ลินลี่ย์เดา

“พวกท่านทั้งสองนี่คือเมนูร้านอาหารของเรา” พนักงานที่เป็นเทพแท้คนหนึ่งยิ้มและส่งเมนู

ลินลี่ย์มองดูเขาขณะกางสนามพลังเทพ  สีหน้าของบริการเปลี่ยนและเขามองลินลี่ย์ที่เพียงแต่หัวเราะอย่างระมัดระวัง  “ไม่ต้องห่วง ข้าแค่ต้องการถามเจ้าสักสองสามเรื่อง”

“เชิญบอก” บริกรยังคงสงบอยู่ได้

“มีกฎใดๆ ในทาร์ทารัสในการท้าประลองกับลอร์ดทาร์ทารัสหรือไม่?”  ลินลี่ย์ถาม

บริกรมองดูลินลี่ย์ด้วยความประหลาดใจ  แต่จากนั้นเขากล่าว “นั่นง่ายมากในแปดสิบเอ็ดภูมิภาค ทุกๆ ส่วนที่เป็นเมืองหลวงจะมีเวที ‘อาบเลือด’ตราบใดที่นักสู้สามารถสู้ชนะได้ร้อยรอบในเวทีอาบเลือด อย่างนั้น...ผู้ชนะร้อยศึกจะมีคุณสมบัติออกมาท้าทายลอร์ดทาร์ทารัสที่เป็นผู้ปกครองได้!”

“เหรอ?”  ตาของลินลี่ย์เป็นประกาย

“นั่นเหมือนกับเกาะมิลัวร์ไม่ใช่หรือ?”  บีบีเริ่มหัวเราะเช่นกัน

บางทีเกาะมิลัวร์อาจเลียนแบบวิธีการหลายที่อย่างดำเนินการอยู่ที่นี่ในทาร์ทารัสก็ได้

“ข้าอยากรู้ว่าลักษณะเฉพาะใดๆเกี่ยวกับลอร์ดทาร์ทารัสทั้งแปดสิบเอ็ด?  ใครแข็งแกร่ง? ใครอ่อนแอ?  และนอกจากนี้คนใดในพวกเขาอยู่ที่นี่ในทาร์ทารัสและคนไหนที่ไปสมรภูมิมหาพิภพ?”  ลินลี่ย์ถามอย่างต่อเนื่อง

บริกรพูดพลางถอนหายใจ “ใต้เท้า, เรื่องแบบนี้ข้าจะรู้ได้ยังไง?

ลินลี่ย์หัวเราะเบาๆ โดยทั่วไปบริกรจะรู้ข้อมูลมาก  ดังนั้นลินลี่ย์ถามอีกครั้ง  “อย่างนั้นบอกข้ามา ใครรู้?  ใครรู้ที่สุด?”

บริกรรีบกล่าว “ในเมืองของเรามีรายงานข่าวกรองเกี่ยวกับลอร์ดทาร์ทารัสต่างๆ สำหรับขาย”

“รายงานข่าวกรองสำหรับขาย?”  ลินลี่ย์ตาเป็นประกาย

ค่อยสมเหตุผล ที่ใดก็ตามที่มีความต้องการข้อมูลก็ย่อมมีการตลาดเข้ามาเกี่ยวข้องเสมอเป็นไปได้มากกว่าผู้คนหลายคนปรารถนาจะท้าทายหนึ่งในแปดสิบเอ็ดลอร์ดทาร์ทารัส เป็นธรรมดาที่หลายคนต้องการรู้รายละเอียดเกี่ยวกับลอดร์ดทาร์ทารัสทั้งแปดสิบเอ็ด

“พวกเขาขายกันที่ไหน? พาข้าไปที่นั่น   แล้วข้าจะให้เจ้าหมื่นศิลาดำ”  ลินลี่ย์พูดอย่างใจเย็น  “เอ้านี่ห้าพันศิลาดำข้าให้ไว้ก่อน หลังจากนั้นข้าจะให้เจ้าอีกห้าพัน”

สกุลเงินศิลาดำยังคงใช้ในแดนยมโลกได้

“หมื่นศิลาดำ?” บริกรตาเป็นประกาย เขาไม่กังวลว่าลินลี่ย์จะโจมตีทำร้ายเขา ในเมืองมีข้อจำกัด  เขารีบบอก  “ก็ได้, แต่ข้าขอถาม ท่านต้องการไปเมื่อใด ใต้เท้า?  หลังจากกิน หรือ..?

“เดี๋ยวนี้”

ลินลี่ย์และบีบียืนขึ้นทั้งคู่

“ก็ได้ โปรดรอสักครู่ ข้าจะไปบอกเถ้าแก่ร้านก่อน” บริกรดูเป็นมิตรดีมาก

“พี่ใหญ่!  นี่ง่ายจริงๆ” บีบีหัวเราะขณะมองดูลินลี่ย์

“ในที่อย่างร้านอาหารนี้สถานที่มังกรปะปนอยู่กับปลา  บริกรเหล่านี้มักจะได้ยินเรื่องราวหลายอย่าง ย่อมเป็นการสะดวกหากจะถามพวกเขา”  ลินลี่ย์ถอนหายใจโล่งอกเช่นกัน ดังนั้นเมืองนี้ความจริงก็มีรายงานข่าวกรองของลอร์ดทาร์ทารัสโดยเฉพาะ  นี่ทำให้หลายอย่างง่ายขึ้นมาก

“ใต้เท้า!  เชิญตามข้ามา” หลังจากได้รับห้าพันศิลาดำ บริกรคนนี้แสดงความเป็นมิตรมากขึ้น เขานำทางทันที

ขณะที่เดินไปตามถนน บีบีพูดอย่างสงสัย “หรือว่าลอร์ดทาร์ทารัสทั้งแปดสิบเอ็ดคนไม่คัดค้านกับการขายรายงานข่าวกรองนี้?”

“ลอร์ดทาร์ทารัสเป็นยอดฝีมือที่อยู่เหนือเราห่างไกล  มีอะไรที่พวกเขาจะต้องกลัว?”  บริกรรีบกล่าว “พวกเขาไม่สนใจเรื่องนี้แม้แต่น้อย ความจริงแม้แต่ปราสาททางการในเมืองของเราก็ยังมีรายงานเกี่ยวกับลอร์ดทาร์ทารัสทั้งแปดสิบเอ็ดคนเอาไว้ขายอย่างไรก็ตาม ราคามันสูงมาก! ท่านจะใช้เงินหนึ่งล้านศิลายมโลกสำหรับซื้อชุดหนึ่ง แต่สถานที่ที่ข้ากำลังจะพาท่านทั้งสองคนไปจะมีราคาถูกกว่ามากท่านแค่ใช้เงินแค่หมื่นเดียวสำหรับการซื้อข้อมูลหนึ่งชุด”

ลินลี่ย์หัวเราะ

สำหรับรายงานข้อมูลข่าวกรองอย่างนี้  เมื่อมีคนหนึ่งซื้อเอกสารไว้ชุดหนึ่งแล้ว  คนผู้นั้นสามารถทำสำเนาผลิตซ้ำออกมาได้เป็นล้านชุดและขายออกไป  นี่เป็นแนวทางการทำมาหากินที่ดีอย่างหนึ่ง

“คนส่วนใหญ่จะไม่รู้จักสถานที่ลับแบบนี้  แต่ข้าอยู่ในธุรกิจนี้ตั้งแต่ข้ายังเด็ก”  บริกรพูด

“ตั้งแต่เจ้ายังเป็นเด็ก?” บีบีพูดด้วยความประหลาดใจ

บริกรพยักหน้า “ทาร์ทารัสไม่มีวงเวทเทเลพอร์ตสำหรับรับส่ง แทบทุกคนที่มาทาร์ทารัสแต่เดิมก็เป็นเทพชั้นสูง เราเทียมเทพและเทพแท้ทุกคนจะเกิดที่นี่ในทาร์ทารัส  ข้ายังอ่อนแอ และสามารถเอาตัวรอดได้เฉพาะในเมืองก็ไม่แย่นักหรอก มีคนไม่มากในทาร์ทารัส ดังนั้นราคาบ้านจึงถูกมาก”

ลินลี่ย์หัวเราะด้วยเช่นกัน

ในทวีปต่างๆ ของยมโลกและแดนนรก  ราคาบ้านในเมืองจะแพงระยับ  อย่างไรก็ตามที่นี่ในทาร์ทารัส  มีพื้นที่ห่างไกลไม่ค่อยมีประชากรอาศัยเห็นได้ชัดว่าแต่ละเกาะมีประชากรต่ำ และเป็นธรรมดาที่ราคาที่อยู่อาศัยจะถูกมาก

แต่แม้ว่าไม่มีคนมากหลายที่นี่  แต่ก็มียอดฝีมือหลายคน

“คนผู้นี้คุ้นเคยกับเมืองนี้จริงๆ” ลินลี่ย์ลอบถอนหายใจบริกรพาลินลี่ย์และบีบีเดินไปข้างหน้าเหมือนกับได้ฝึกฝนเป็นอย่างดีผ่านไปตามตรอกซอกซอยเล็กต่างๆ และทางที่ไกลออกไปข้างหน้า  แต่ในเวลาไม่นานพวกเขามาถึงข้างหน้าลานโล่งเล็กแห่งหนึ่ง  “ที่นี่แหละ เรามาถึงแล้ว”

ลินลี่ย์มองดูลานว่าง เขาไม่เห็นอะไรเป็นพิเศษในที่นี้

“เปิดประตู!”  บริกรเคาะประตูทันที

ในไม่ช้าประตูลานว่างก็เปิดออก  บุรุษร่างกำยำผมขาวคนหนึ่งเดินออกมาและมองดูพวกเขา  หลังจากเห็นบริกรแล้ว  เขาหัวเราะ “เป็นเด็กน้อยเจ้านั้นเอง  ว่ายังไง? เจ้าช่วยข้าพาลูกค้ามาส่งหรือ?”

“เราต้องการชุดข้อมูลเกี่ยวกับลอร์ดทาร์ทารัสทั้งแปดสิบเอ็ด”  ลินลี่ย์กล่าว

“เชิญท่านทั้งสองเข้ามาข้างใน”  บุรุษผมขาวรีบกล่าว

บริกรมองลินลี่ย์และบีบีทันที  ลินลี่ย์หัวเราะจากนั้นจ่ายเงินอะซูไรท์ให้ห้าชิ้นยื่นให้บริกร บริกรรับไว้ทันที  “ขอบคุณใต้เท้า  ข้าจะไปเดี๋ยวนี้แล้ว”

“เจ้าทำได้ดีนะ เด็กน้อย” บุรุษผมขาวหัวเราะเบาๆ “ท่านทั้งสอง, เชิญเข้ามาข้างใน”

ลินลี่ย์และบีบีตามเขาเข้าไปในลานว่าง  มีคนมากกว่าสิบคนนั่งอยู่กับที่สามคนเป็นเทพชั้นสูง คนอื่นเป็นเทพแท้หรือไม่ก็เทียมเทพ หนึ่งในพวกเขาเป็นเด็กหนุ่มผมแดง เขาลุกขึ้นยืนและยิ้มต้อนรับพวกเขา  คนผมขาวกล่าว “น้องรอง,พวกเขาต้องการสำเนารายงานข่าวกรองลอร์ดทาร์ทารัสทั้งแปดสิบเอ็ดคน”

“ถูกแล้ว” ลินลี่ย์พยักหน้า

“โอว, ท่านต้องการฉบับย่อ หรือฉบับละเอียด  หรือว่า..ฉบับลับเล่า?”  บุรุษหนุ่มผมแดงกล่าว

ลินลี่ย์ตกใจ

รายงานข่าวกรองแบ่งออกเป็นสามชั้นระดับหรือนี่?

“ข้าคิดว่าต้องมีความแตกต่างเรื่องราคาด้วยเช่นกัน”  บีบีหัวเราะ

บุรุษหนุ่มผมแดงพยักหน้า “ตามปกติ ฉบับย่อมีราคาหมื่นศิลายมโลก ฉบับละเอียดราคาแสนศิลายมโลก ขณะที่ฉบับรายงานลับทั้งหมดราคาล้านศิลายมโลก”  บุรุษผมขาวที่อยู่ใกล้ๆ รีบกล่าว  “แต่แน่นอนท่านสามารถใช้สกุลเงินศิลาดำซื้อขายได้”

“ช่วยอธิบายความแตกต่างได้ไหม”  ลินลี่ย์พูดด้วยความสงสัย

“ฉบับทั่วไปจะแนะนำลอร์ดทาร์ทารัสทั้งแปดสิบเอ็ด  กฎธรรมชาติวิชาที่เชี่ยวชาญและจำนวนการต่อสู้ที่พวกเขาชนะมาได้ รวมทั้งสถานที่พำนักของพวกเขา”  บุรุษหนุ่มผมแดงกล่าว

“ฉบับละเอียดจะมีเรื่องกฎธรรมชาติที่พวกเขาเชี่ยวชาญและไม้ตายสูงสุดของพวกเขา ไม่ว่าพวกเขาจะไปสมรภูมิมหาพิภพหรือไม่ก็ตาม  และยังมีรายละเอียดอธิบายการต่อสู้ในที่สาธารณะที่เกิดขึ้นของลอร์ดทาร์ทารัสแต่ละคน!”  บุรุษผมแดงยิ้ม

บีบีตาเป็นประกายและลินลี่ย์ก็หัวเราะเช่นกัน

นี่ก็นับว่าดีแล้ว!

มีแม้กระทั่งไม้ตายและกฎธาตุที่ลอร์ดทาร์ทารัสชำนาญ  และคำอธิบายในแต่ละการต่อสู้  นี่นับว่ายอดเยี่ยม

“และรายงานลับล่ะ?” ลินลี่ย์พูดด้วยความสงสัย

“รายงานลับจะรวมข้อมูลครอบครัวของลอร์ดทาร์ทารัสทั้งแปดสิบเอ็ด  สิ่งที่พวกเขากระทำบ่อย  อารมณ์ดีร้ายของพวกเขา  แต่แน่นอนว่า..เพราะข้อมูลนี้จัดขึ้นจากคนที่ใกล้ชิดเกินไปข้าจึงไม่รับรองความถูกต้อง นอกจากรายละเอียดที่เขียนไว้เหล่านี้แล้วยังมีผลึกบันทึกการต่อสู้ต่อสาธารณชนของลอร์ดทาร์ทารัสทั้งแปดสิบเอ็ด!”  บุรุษหนุ่มผมแดงกล่าว

ลินลี่ย์และบีบีมองหน้ากันเอง

โอวสวรรค์ นี่เป็นรายละเอียดที่ดีมาก

บันทึกข้อเขียนกับผลึกบันทึกภาพนี่ทำให้คนที่ได้รับข้อมูลสามารถเข้าใจลอร์ดทาร์ทารัสได้

บีบีหัวเราะ “งั้นเราต้องการข้อมูลแบบลับ”

บุรุษหนุ่มผมแดงเริ่มหัวเราะ  “ยอดเยี่ยม เราจะจัดการทำสำนาและส่งมอบให้”

หนึ่งล้านศิลาดำสำหรับลินลี่ย์ ไม่มีอะไรมาก  และสำหรับบุรุษหนุ่มผมแดงรายงานข่าวกรองเหล่านี้ก็สามารถทำซ้ำๆ ได้ ดังนั้นราคาที่พวกเขากำหนดจึงต่ำมาก พวกเขารู้เช่นกันว่า...ยอดฝีมือหลายคนคงจะเลือกข้อมูลประเภทลับ  และสำหรับยอดฝีมือ หนึ่งล้านไม่มีความหมายอะไร

“ได้แล้วขอรับ!” บุรุษผมขาวเดินออกมาจากห้องถือหีบใบใหญ่ออกมา  ภายในหีบจะมีเอกสารข้อเขียนอยู่มาก  รวมทั้งแก้วผลึกสองสามลูก

“ยอดเยี่ยม”  ลินลี่ย์เดินเข้ามาและกวาดตาดู

“ภูมิภาคโลตัสคลิฟ ลอร์ดประจำที่นี่ชื่อคริมสันไมท์ และอาศัยอยู่ในภูมิภาคโลตัสคลิฟ..”  เมื่อเห็นแถวคำพูดบนเอกสารแล้ว  ลินลี่ย์พยักหน้าพอใจ

“ดี, นี่..ล้านศิลาดำ” ลินลี่ย์ส่งเงินอะซูไรท์ชิ้นใหญ่ให้

“ถ้าท่านทั้งสองต้องการรู้ข้อมูลอื่นเกี่ยวกับภูมิภาคทาร์ทารัสโปรดตามหาเรา  เราจะลดราคา 10% ให้กับลูกค้าเก่า” เด็กหนุ่มผมแดงหัวเราะ

ลินลี่ย์แค่หัวเราะ และโบกมือเก็บหีบข้อมูลไว้ในแหวนเก็บของ

ด้วยรายละเอียดข้อมูลเช่นนั้นตอนนี้เขาสามารถกำหนดได้แล้วว่าเขาควรจะเลือกใคร!