ตอนที่ 19-10 สุดยอดไม้ตาย

“แครก....”

รัศมีสีดำคลุมรอบและหมุมรอบตัวลอร์ดเรดคลิฟ  ไหล่ของเขาเริ่มยืดขยายมากขึ้นๆจนกระทั่งมีเสียงดัง ‘ควาก’มีแผ่นปีกสีดำที่ดูคล้ายใบมีดโผล่ออกมาจากไหล่ด้านหลังมองดูเหมือนกับมีผ้าคลุมไหล่ห้อยอยู่ที่ด้านหลังของลอร์ดเรดคลิฟ

ที่หน้าผากของลอร์ดเรดคลิฟมีเขาแหลมสีดำงอกออกมาคู่หนึ่งเช่นกัน

ตลอดทั้งร่างของลอร์ดเรดคลิฟตอนนี้กลายเป็นสีดำ  และเขาใช้ดวงตาสีม่วงจ้องมองลินลี่ย์เขม็ง

“ม่านตาสีม่วงคู่นั้นต่างจากของคนธรรมดา  ข้าคิดได้นานแล้ว”  ลินลี่ย์เมื่อเห็นลอร์ดเรดคลิฟต่อหน้าเขา ก็คิดว่าลอร์ดเรดคลิฟสามารถแปลงร่างได้จริงๆ  และพลังของเขาสามารถเพิ่มได้เป็นปกติเช่นกัน  ลินลี่ย์รู้สึกถึงแรงกดดันได้  เขาจะเอาชนะในการต่อสู้ได้หรือไม่?

ลินลี่ย์ไม่แน่ใจเท่าใดนัก

ทั้งหมดที่เขาสามารถทำได้คือบอกตัวเองว่าทุกคนที่สามารถกลายเป็นลอร์ดทาร์ทารัสได้ไม่ควรถูกสบประมาท

“ลินลี่ย์!” ลอร์ดเรดคลิฟจ้องมองลินลี่ย์ด้วยนัยน์ตาสีม่วงและยิ้ม  “ไม่ว่าผลการต่อสู้จะออกมาเป็นยังไงก็ตามข้าจะจดจำเจ้าเอาไว้ตลอดกาล!”  ทันทีที่พูดจบปีกที่เหมือนใบมีดของลอร์ดเรดคลิฟสั่นสะเทือนทันที  และพื้นที่โดยรอบเกิดสนามพลังโน้มถ่วงที่แปลกประหลาด

“ควั่บ!”

ด้วยการเคลื่อนไหวที่เหมือนกับนกลอร์ดเรดคลิฟบุกเข้าใส่ข้างหน้าอย่างสง่างามด้วยความเร็วสูง

“ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย  อย่างไรก็ตามก็ยังไม่เพียงพอ”  ลินลี่ย์ไม่ถอยเลยแม้สักนิด  เขากลายเป็นร่างเงาโค้งทันที กระบี่เงาลวงสีใสของเขาแทงใส่กะโหลกของลอร์ดเรดคลิฟอย่างไม่ปราณี  การแทงครั้งนี้ทำให้เกิดรูฉีกขาดของมิติ

ลอร์ดเรดคลิฟตวัดแขนออก

“แคล้ง!”

มีสีดำที่มีปล่อยกระแสพลังมีดสีเหลืองปะทะเข้ากับกระบี่เงาลวงของลินลี่ย์

“บึ้ม!”

ทั้งสองคนถูกพลังกระแทกกลับจากพลังปะทะกันอีกครั้งจนกระเด็นถอยหลังและจากนั้นทั้งสองพุ่งเข้าหากันด้วยความเร็วสูงอีกครั้ง  ในแง่ความเร็วลินลี่ย์ได้เปรียบอย่างเห็นได้ชัด ลอร์ดเรดคลิฟย่อมหลบไม่ทันทุกครั้ง อย่างไรก็ตามสนามพลังดึงดูดที่แปลกประหลาดรอบตัวลอร์ดเรดคลิฟทำให้ในแต่ละครั้งที่กระบี่ของลินลี่ย์เฉียดเข้ามาใกล้ก็จะได้รับผลไปบ้างเล็กน้อย

แต่ผลกระทบที่เล็กน้อยก็เพียงพอต่อการเปลี่ยนแปลงผลที่ตามมา

“ควั่บ!”  กระบี่ฟันใส่อย่างรวดเร็วเหลือเชื่อ

ที่สำคัญลอร์ดเรดคลิฟช้าลงเล็กน้อย  อย่างไรก็ตามเมื่อกระบี่เงาลวงตกอยู่ในสนามพลังโน้มถ่วงคู่ก็ทำให้เปลี่ยนตำแหน่งไปบ้างเล็กน้อย ปีกของลอร์ดเรดคลิฟสั่นสะเทือนถี่มากขึ้นราวกับว่าจะป้องกันเอาไว้อีกครั้งหนึ่ง

“ฮึ่ม!” ลินลี่ย์ทำให้พลังเทพที่แฝงอยู่ในกระบี่เงาลวงระเบิดพลังออกไป

“บึ้ม!”

กระบี่เงาลวงแทงใส่ไหล่ซ้ายของลอร์ดเรดคลิฟโดยตรงส่งผลให้โลหิตฉีดพุ่งไปทุกที่ หลังจากใช้พลังโจมตีนี้ ลินลี่ย์ไม่ลังเล เขารีบถอยทันทีและขณะที่เขาถอยนั้นเอง ลินลี่ย์ตระหนักได้อีกครั้งถึงความเร็วในการโจมตีของเขา  แม้ว่า..ในแง่พลังโจมตีวัตถุอาจกล่าวได้ว่าต้องพึ่งพาอาศัยอาวุธประกายเทพของเขา  แต่ลินลี่ย์สามารถสู้เพื่อให้ยืนหยัดได้  ลินลี่ย์ไม่สามารถโจมตีตอบโต้ได้ตรงๆ

เขาต้องอาศัยกระบี่เงาลวงและความเร็วของเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพื่อทิ้งบาดแผลไว้บนร่างของศัตรู

ขณะที่ลอร์ดเรดคลิฟแม้ว่าเขาจะแปลงร่างแล้วก็ตาม  แต่เขาก็ยังช้าอยู่มาก  เขาทำได้แต่เพียงปกป้องส่วนร่างกายสำคัญไว้เพื่อให้แน่ใจว่าศีรษะของเขาจะไม่ถูกโจมตี  แต่เขาไม่สามารถปกป้องร่างกายส่วนอื่นได้

ในกลางอากาศมีรัศมีกลมของสนามพลังโน้มถ่วงขนาดใหญ่เป็นแสงสีเหลือง ร่างของคนทั้งสองเข้าปะทะกันครั้งแล้วครั้งเล่าไวกว่าสายฟ้า กระบี่เงาลวงไร้รูปของลินลี่ย์สร้างบาดแผลไว้บนตัวลอร์ดเรดคลิฟอย่างต่อเนื่อง  ลอร์ดเรดคลิฟมีสภาพทุลักทุเล  แต่เขาไม่ได้ขลาดเขลาแม้แต่น้อยยังคงทุ่มกำลังสู้กับลินลี่ย์

ทันทีที่ลินลี่ย์รั้งพลังกลับ  เขาอาจจะต้องเผชิญกับการโจมตีอย่างรุนแรงก็ได้

“นี่ดูลำบากจริงๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะและพ่ายแพ้คงไม่อาจกำหนดได้ในช่วงเวลาสั้นๆ”  บีบีพูดพลางขมวดคิ้ว

“มันค่อนข้างลำบาก แม้ว่าความเร็วของลอร์ดเรดคลิฟจะเพิ่มขึ้นหลังจากแปลงร่างไปแล้ว  ผู้อาวุโสลินลี่ย์ก็ยังไม่กล้าจู่โจมเขาตรงๆอย่างเห็นได้ชัด ดังนั้นจึงไม่มีพลังโจมตีใดของเขาที่โจมตีใส่ผู้อาวุโสลินลี่ย์โดยตรงได้  แต่ผู้อาวุโสลินลี่ย์สามารถทำอันตรายเขาให้บาดจ็บได้  เห็นได้ชัดว่าผู้อาวุโสลินลี่ย์ได้เปรียบ”  บุรุษชุดเขียวร่างกำยำที่อยู่ใกล้บีบีพูดขึ้น ทั่วทั้งพื้นที่รกร้างทางตะวันออกของเมืองมีผู้คนมากกว่าร้อยล้านคน เพราะการต่อสู้ด้านบนดึงดูดความสนใจจนข้างล่างมีการสนทนากัน  ลินลี่ย์ตอนนี้ได้เปรียบเล็กน้อย ขณะที่ร่างกายของลอร์ดเรดคลิฟยังคงหลั่งโลหิตทั่วตัว

อย่างไรก็ตามบาดแผลเล็กน้อยอย่างนั้นไม่ส่งผลต่อพลังของเขาเท่าใดนัก

ใครจะชนะ  ใครจะแพ้?

ตอนนี้ยากจะพูดได้

“ถ้าหลายอย่างยังดำเนินไปอย่างนี้  จะต้องใช้เวลานานเท่าใด?”  หลายคนรู้สึกมึนงง

สิ่งที่ผู้ชมเหล่านี้อยากเห็นคือความเป็นจริงเหล่านั้นผลที่ออกมาต่อหน้าต่อตา การต่อสู้แบบนั้นอาจคงอยู่ในชั่วเวลาสั้นๆ แต่โดยทั่วไปความเป็นความตายอาจเกิดขึ้นได้ในการโจมตีกันไม่กี่ครา  การต่อสู้แบบนั้นจะทำให้ผู้ชมรู้สึกกระวนกระวายและเลือดลมสูบฉีดแรง

แต่ตอนนี้...

ลินลี่ย์และลอร์ดเรดคลิฟเห็นได้ชัดเจนว่าไม่ได้ต่อสู้กันในแนวทางนั้น

“เฮ้, มันแปลกอยู่นะ ดูเหมือนกับว่าลอร์ดเรดคลิฟจะมีความเร็วมากขึ้นอีกเล็กน้อย”  ใครบางคนพูดขึ้นทันที

“ใช่แล้ว เขามีความเร็วมากขึ้น ดูเหมือนกับว่าผู้อาวุโสลินลี่ย์ไม่อาจสร้างบาดแผลให้ลอร์ดเรดคลิฟได้ง่ายๆอีกต่อไป”  ผู้ชมหลายคนค่อยๆ พบเหตุนี้

บีบีก็สังเกตการต่อสู้นี้ได้เช่นกัน  เขายิ่งรู้สึกกระวนกระวายมากขึ้น

ผู้ชมดูข้างล่างชมดูลินลี่ย์กับลอร์ดเรดคลิฟต่อสู้กันอย่างสบายใจ  แต่พวกเขาเองไม่กล้าผ่อนคลายลงแม้แต่น้อย  ถ้าพวกเขาผ่อนคลายก็อาจจะถูกฆ่าได้ทันที

“กระบี่นั่นแปลกประหลาดมาก”  ใจของลอร์ดเรดคลิฟอยู่ในสภาพเครียดอย่างต่อเนื่อง กระบี่ประกายเทพเงาลวงยังคงแทงใส่เขาอย่างต่อเนื่อง ถ้าไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าเขาสามารถอาศัยสนามพลังโน้มถ่วงเพื่อเปลี่ยนแปลงตำแหน่งโจมตีของกระบี่และป้องกันเอาไว้ได้ กระบี่เงาลวงคงจะแทงใส่ศีรษะของเขาไปนานแล้ว  ทั้งหมดที่เขาทำได้ก็คืออดทน...”

“รอต่อไป แค่รอต่อไป..ทีละนิด ก็จะถึงเวลาที่เจ้าต้องตกอยู่ในความยุ่งยากบ้าง”  ลอร์ดเรดคลิฟพึมพำในใจ

ลินลี่ย์มีความรู้สึกไม่ดีเช่นกัน

“ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องหรือพูดให้ถูกก็คือ...สนามพลังโน้มถ่วงรอบร่างของเขาเปลี่ยนแปลงไป”  ลินลี่ย์พบว่าปีกของลอร์ดเรดคลิฟเต็มไปด้วยพลังเทพและสั่นสะเทือนด้วยความถี่สูงสร้างคลื่นพลังสั่นสะเทือนเฉพาะแบบ คลื่นพลังสั่นสะเทือนที่ไม่เหมือนกันทั้งสองแบบส่งผลต่อกันและกัน

นี่ทำให้สนามพลังโน้มถ่วงเปลี่ยนแปลงไปด้วยเช่นกัน

เวลาผ่านไปการเปลี่ยนแปลงต่อเนื่องที่เกิดจากแรงสั่นสะเทือนทั้งสองแบบทำให้ความสามารถของสนามพลังโน้มถ่วงสามารถต้านทานสนามพลังศิลาดำของลินลี่ย์ได้มากขึ้น  และส่งผลมากขึ้นทุกที

สนามพลังโน้มถ่วงถูกสร้างขึ้นโดยอาศัยพลังเทพเปลี่ยนไปเป็นพลังแรงดึงดูด  ถ้าคู่ต่อสู้ยังคงมีฝีมือในทักษะนั้น  คู่ต่อสู้จะสามารถเคลื่อนไหวได้คล่องแคล่วว่องไวขึ้น  แม้ว่าลอร์ดเรดคลิฟจะไม่เข้าใจสนามพลังศิลาดำนี้ขณะที่อยู่ภายในนั้น  เขาสามารถรู้สึกและค่อยๆปรับสนามพลังโน้มถ่วงของเขาเองให้สมบูรณ์แบบต่อเนื่องพอที่จะจัดการสนามพลังศิลาดำของลินลี่ย์ได้

นี่ทำให้เมื่อเวลาผ่านไปความเร็วของเขาเริ่มเร็วมากขึ้นเรื่อยๆ!

“ลินลี่ย์! ถึงเวลาที่เจ้าจะต้องพบเจอกับความรู้สึกถูกซัดกระหน่ำได้แล้ว!” ลอร์ดเรดคลิฟคำรามอย่างโมโห เขาเปลี่ยนเป็นรังสีดำพุ่งเข้าหาลินลี่ย์ด้วยความเร็วสูง  แม้ว่าความเร็วของเขาจะช้ากว่าลินลี่ย์  แต่ช่องว่างที่ต่ำกว่าระดับนี้ก็พอให้เขาสามารถใช้ไม้ตายของเขาโจมตีได้แล้ว ความแตกต่างไม่แย่เหมือนกับเมื่อก่อนนั้น

ลินลี่ย์หัวเราะอย่างเยือกเย็น  “ใช่แล้ว ถึงเวลาที่หลายอย่างจะต้องจบลงเสียที”

ลินลี่ย์พุ่งเข้าหาเขาเช่นกัน

“ควั่บ”  มีดดำฟันใส่ศีรษะของลินลี่ย์ ลินลี่ย์ไม่ลังเลแม้แต่น้อยใช้กระบี่เงาลวงแทงใส่ด้วยความเร็วสูงเช่นกัน

“แคล้ง!”

ทันทีที่มีดดำกับกระบี่เงาลวงปะทะกัน

“ควั่บ!”  ปีกของลอร์ดเรดคลิฟกระพือถี่และเขามีความเร็วเพิ่มขึ้นทันที เขาปล่อยหมัดขวาตรงใส่ลินลี่ย์ อย่างไรก็ตามในขณะเดียวกันกับที่เขาโจมตี มีระลอกพลังที่แปลกประหลาด

“ครืนนน...”

วังวนมิติดูเหมือนจะก่อตัวขึ้นทันทีโดยมีหมัดเป็นศูนย์กลางวังวน

ในทันใดนั้น...

พื้นที่มิติรอบหมัดดูเหมือนจะถูกกักและกระตุ้นการทำงาน  และแม้แต่ทิศทางของแรงโน้มถ่วงก็ยังบิดเบี้ยว ลินลี่ย์รู้สึกว่าร่างของเขาได้รับผลกระทบเช่นกัน

“เอ๊ะ? หมัดนี้!”  สีหน้าของลินลี่ย์เปลี่ยนไปทันที

ผลกระทบจากหมัดนี้ทำให้ลินลี่ย์คิดถึงเหตุการณ์ที่โรงแรมสิ้นหวัง ที่นั่นเขาเห็นพระยายมใช้กฎธาตุน้ำโจมตีและกระตุ้นการทำงานของผลกระทบนี้ด้วย  ขณะนั้นพระยายมใช้สายเบ็ดเพื่อบิดเบือนมิติและจับพันธนาการยอดฝีมือระดับอสูรเจ็ดดาวได้ และตอนนี้หมัดของลอร์ดเรดคลิฟนี้ก็ส่งผลอย่างเดียวกัน

ลินลี่ย์ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ทันเวลาได้เลย!

“ควั่บ!”  ลินลี่ย์กัดฟัน จากนั้นใช้แขนซ้ายปาดออก กรงเล็บมังกรของเขาเต็มไปด้วยพลังเทพธาตุดินอัดกระแทกลงมาราวกับภูเขาถล่มพลังผ่าฟ้า

“ปัง!”

ลินลี่ย์รู้สึกเจ็บปวดลึกถึงกระดูกในมือซ้ายของเขาก่อนที่เขาจะถูกกระแทกกระเด็นถอยหลัง

“หมัดทรงพลังเหลือเกิน” ลินลี่ย์ก้มหน้ามองดูหมัดของเขา เกล็ดมังกรด้านบนหมัดของเขาแทบจะแหลกละเอียด เลือดไหลทะลักและกระดูกในมือของเขาโผล่มองเห็นได้ลางๆ  แม้จะใช้พลังผ่าฟ้า  แต่เขาก็ยังตกอยู่ในสภาพเช่นนั้น

“ข้าไม่สามารถใช้หมัดของเข้ารับหมัดของเขาตรงๆ ได้”  ลินลี่ย์ได้รับผลสรุปทันที  “ข้าต้องใช้อาวุธประกายเทพต้านหมัดของเขา”

“ฮ่าฮ่าฮ่า....”

เสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่งดังขึ้น ลอร์ดเรดคลิฟถลึงมองลินลี่ย์ด้วยดวงตาสีม่วง  ปีกของเขาสั่นถี่ทันที  และเขาพุ่งโฉบไปข้างหน้าอีกครั้งหนึ่ง  กระบี่เงาลวงของลินลี่ย์แทงออกเช่นกัน ไวมากจนทำให้ลอร์ดเรดคลิฟต้องชะงักเสียงหัวเราะทันที  เขาต้องการใช้มีดดำของเขาป้องกันไว้

แต่ลินลี่ย์รั้งกระบี่กลับกะทันหัน

“ครืน....”

ลอร์ดเรดคลิฟหัวเราะเยือกเย็น หมัดดำครอบคลุมไปด้วยรัศมีธาตุดินสีเหลืองหมุนวนอีกครั้งทำให้วังวนมิตินั้นก่อตัวอีกครั้งพื้นที่มิติใกล้ๆ และแรงโน้มถ่วงบิดเบี้ยวอีกครั้งลินลี่ย์รู้สึกได้ถึงพลังของหมัดนั้น

“ควั่บ!”

กระบี่เงาลวงแทงใส่โดยตรง

“ฮึ่ม...” ลอร์ดเรดคลิฟมีความมั่นใจเต็มเปี่ยม เขาไม่หลบแม้แต่น้อยปล่อยให้หมัดขวาของเขากระแทกกับกระบี่เงาลวงโดยตรง  แต่ขณะที่กระบี่เงาลวงเข้ามาระยะใกล้หมัดกลับได้รับผลกระทบจากพลังวังวนมิติจนควบคุมไม่ได้และถูกดูดไว้  หมัดของลอร์ดเรดคลิฟแนบติดกับส่วนแบนของกระบี่เงาลวง

และจากนั้นวกเข้าไปที่ศีรษะของลินลี่ย์โดยตรง

“ปัง!”

ทันใดนั้น...

ทิศทางแรงโน้มถ่วงลงล่างของสนามพลังศิลาดำพลันเปลี่ยนเป็นแรงผลัก!

แรงโน้มถ่วงลงล่างหายไปฉับพลันทำให้ลอร์ดเรดคลิฟลอยตัวขึ้นไปอย่างควบคุมไม่ได้ และทันใดนั้นแรงผลักกวาดดันออกมาทำให้ร่างของลอร์ดเรดคลิฟถูกดันถอยหลังอย่างควบคุมไม่ได้

“ควั่บ!” ลินลี่ย์ฉวยโอกาสรุกคืบหน้าแทงกระบี่เงาลวงทันที

การเปลี่ยนแปลงทิศทางแรงโน้มถ่วงกะทันหันทำให้สนามพลังโน้มถ่วงดันขึ้นบนที่ลอร์ดเรดคลิฟได้สร้างไว้ก่อนนั้นไม่มีผลและความเร็วของเขาตกลงไปมากอีกครั้ง นี่ยังตามมาด้วยการจู่โจมด้วยกระบี่ของลินลี่ย์  พอลอร์ดเรดคลิฟเริ่มจะตั้งหลักได้กระบี่ก็ปรากฏอยู่ต่อหน้าต่อตาของเขา

“แย่แล้ว!”  หน้าของลอร์ดเรดคลิฟเปลี่ยนไปทันทีและเขารีบถอยทันที

เมื่อได้รับผลกระทบจากแรงผลัก เขารีบถอยอย่างรวดเร็ว

ลินลี่ย์ยิ้ม  “มาตรงนี้!”

สนามพลังโน้มถ่วงเปลี่ยนไปอีกครั้ง! แรงผลักเปลี่ยนเป็นแรงดูดเข้ามาหาลินลี่ย์

ร่างของลอร์ดเรดคลิฟเซอย่างช่วยไม่ได้

“ควั่บ!”  ขณะที่เขาหลบหลีกอย่างแตกตื่นกระบี่ของลินลี่ย์แทงใส่หน้าอกของลอร์ดเรดคลิฟทันที

“เป็นไปไม่ได้  เป็นไปไม่ได้!!!” ลอร์ดเรดคลิฟพยายามต่อต้านแรงดึงดูดอย่างลนลาน  เขารีบถอยทันทีและจ้องมองลินลี่ย์อย่างเหลือเชื่อ “สนามพลังโน้มถ่วงของเจ้า... เปลี่ยนทิศทางได้ยังไง?  เป็นแบบนั้นไปได้ยังไง?!”  ลอร์ดเรดคลิฟคิดถึงคนผู้หนึ่งทันที

“รีสเจม!” ลอร์ดเรดคลิฟจ้องมองลินลี่ย์ด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อ

สนามพลังโน้มถ่วงแบบนี้ทำให้ควบคุมทิศทางของแรงดึงดูดได้นี่คือสุดยอดไม้ตายของรีสเจม  แม้แต่ยอดฝีมือชั้นสูงระดับลอร์ดเรดคลิฟเมื่อเผชิญหน้ากับการเปลี่ยนทิศทางแรงดึงดูดอย่างต่อเนื่องก็จะพบว่ายากจะควบคุมการเคลื่อนไหวให้สมบูรณ์แบบได้

เนื่องจากสถานการณ์เป็นเช่นนี้ทั้งหมดที่เขาทำได้ก็คือพยายามสู้เพื่อรักษาชีวิตตนเองไว้

“ควั่บ!” ลินลี่ย์พุ่งเข้าหาด้วยความเร็วสูงอีกครั้งหนึ่ง

ลอร์ดเรดคลิฟถอยหลังทันที แต่แรงดึงดูดส่งผลต่อร่างกายเขาและมีการเปลี่ยนทิศทางมากกว่าหนึ่งครั้งคราวนี้เปลี่ยนเป็นดึงขึ้นทำให้ลอร์ดเรดคลิฟยากจะป้องกันตัวและร่างของเขาถลาขึ้นไปอย่างช่วยไม่ได้  “บัดซบ ร้ายกาจนัก... นี่มันสุดยอดทักษะเทพธรรมชาติของรีสเจม  คนอื่นเรียนรู้ได้ยังไงกัน? ทำได้ยังไง?!”  ลอร์ดเรดคลิฟยังไม่อยากจะเชื่อ

“ครืน...”

ระลอกพลังแปลกประหลาดแผ่ขยายออกมาทันที

“อะไรกัน?” หน้าของลอร์ดเรดคลิฟเปลี่ยนไปทันที

ลินลี่ย์จ้องมองเขาเขม็ง ขณะที่เงาร่างมังกรฟ้าที่ยาวพันเมตรขนดตัวอยู่ด้านหลังลินลี่ย์ เงาร่างมังกรฟ้าลอยอยู่ข้างหลังลินลี่ย์จ้องมองลอร์ดเรดคลิฟอย่างเฉยชา  ทันใดนั้นเสียงที่เป็นเอกลักษณ์เริ่มดังกึกก้องอยู่ในใจของลอร์ดเรดคลิฟ...

ทักษะเทพธรรมชาติ - มังกรคำราม!

ในที่สุดลินลี่ย์ก็ใช้สุดยอดไม้ตายพลังเทพธรรมชาติของเขาออกมา