บทที่ 3 - ฆ่าสามคน
บทที่ 3 - ฆ่าสามคน
“เจ้าหนู! เจ้าทำให้ข้าผิดหวังจริงๆ! แค่ลูกสาวคนเดียว จะทำเพิ่มอีกเมื่อไหร่ก็ได้ ทำไมต้องปกป้องนางถึงขนาดนี้?”
ทันทีที่เข้ามา ชายที่มีรอยแผลเป็นบนศีรษะก็เอ่ยกับหยางซือเล่ยด้วยความดูแคลน จากนั้นหัวเราะลามกหยาบช้า “ข้าได้ยินมาว่าถึงลูกสาวเจ้าจะอายุแค่ 5 ขวบ แต่นางงดงามเหมือนกับแม่ที่ตายไป ผิวพรรณผุดผ่อง น่ารักมาก!”
“เหอ เหอ แต่บ่อนเทียนเทียนเล่อของพวกเราประกอบการแบบถูกกฏหมาย และพวกเราไม่ควรทำอะไรโดยพลการให้พวกเจ้าหน้าที่หรือทหารลงมาตรวจสอบ เพราะงั้นเจ้าจงลงนามซะ! ตราบใดที่เจ้าเขียนชื่อลงไป บัญชีก่อนหน้านี้ของพวกเราเป็นอันเลิกแล้วต่อกัน”
ว่าจบ ชายแผลเป็นก็หยิบกระดาษแผ่นหนึ่งออกมา เนื้อหาข้างในไม่จำเป็นต้องอ่าน มันคือสัญญาซื้อขายผู้หญิง
“หึ!”
หยางซือเล่ยแค่นเสียง ไฟโทสะเริ่มก่อตัวในใจเขา
เมื่อเห็นว่าหยางซือเล่ยนิ่งงันไม่ไหวติง ชายแผลเป็นก็หมดความอดทนอย่างสมบูรณ์ เอ่ยด้วยน้ำเสียงโหดร้าย “ดูเหมือนพอข้าไว้หน้า เจ้าก็คิดว่าข้าเป็นแค่ตัวกินพืชไร้พิษสง!”
“พวกเจ้าสองคน! ไปควักลูกตากับตัดลิ้นของเจ้าหมอนี่ออกมา แล้วบังคับให้มันเขียน!”
“ขอรับพี่เฉียง!”
นักเลงบ่อนทั้งสองน้อมรับคำสั่ง เดินเข้าหาหยางซือเล่ยทันทีด้วยใบหน้าที่ดุร้าย
ทันใดนั้นหยางซือเล่ยชักปืนพกออกมา ยกขึ้นเล็งด้วยท่าจับปืนมาตรฐาน ปากกระบอกสีดำเล็งไปยังนักเลงทั้งสอง
“โฮะ โฮ่? มีท่อนเหล็กเล็กๆอยู่ในที่แบบนี้ด้วยหรือนี่”
เห็นการกระทำของหยางซือเล่ย นักเลงทั้งสองหัวเราะเยาะ ไม่เดือดเนื้อร้อนใจ ยังคงดูแคลนเขา
ปัง ปัง!
หยางซือเล่ยเหนี่ยวไกโดยไม่ลังเล กระสุนถูกยิงออกไปสองนัด เลือดกระเซ็นราวภาพดอกไม้ผลิบาน
นักเลงทั้งสองล้มลงไปพร้อมกับเสียงที่ดังขึ้น ถูกยิงหัวตายคาที่!
“อาดง! เสี่ยวปา!”
เห็นภาพนี้ ดวงตาของชายแผลเป็นเบิกกว้าง ภายในสะท้อนให้เห็นถึงความกลัว
แม้ลูกน้องสองคนของเขาจะไม่ใช่นักบู๊ที่ปลุกจิตวรยุทธให้ตื่นขึ้น แต่สมรรถภาพร่างกายแข็งแรงมาก กระนั้นพวกเขากลับถูกฆ่าตายในพริบตาเดียว!
สายตาของชายแผลเป็นจดจ้องความสนใจไปยังแท่งเหล็กสีดำในมือของหยางซือเล่ย พินิจมองอาวุธลับที่สั้นและรูปร่างแปลกประหลาดชิ้นนี้ เขาตกใจมาก
เขากระจ่างดีถึงความสามารถในการต่อสู้ของหยางซือเล่ย
เด็กหนุ่มผู้นี้อ่อนแอ เป็นเศษขยะที่แม้กระทั่งสุนัขจรจัดก็สู้ไม่ไหว
แต่ขณะนี้กลับสามารถสังหารชายร่างกำยำสองคนในชั่วพริบตาเดียว
การที่คนธรรมดาสามารถฆ่าชายกำยำสองคนได้อย่างง่ายดาย เห็นได้ชัดว่าทั้งหมดเป็นเพราะอาวุธลับนั่น!
แววตาของชายแผลเป็นเริ่มทอประกายสั่นไหว ใบหน้าของเขาเผยถึงความละโมบอย่างปิดไม่มิด
“เจ้าหนู มอบของในมือเจ้ามา แล้วข้าจะให้เจ้าตายแบบไม่ทรมาน!”
สีหน้าของชายแผลเป็นมืดมน ระหว่างกล่าว ระลอกความผันผวนของคลื่นพลังงานอันทรงพลังเริ่มแผ่ออกมา
เหนือหัวของเขา อสรพิษที่ปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีดำค่อยๆก่อตัวขึ้น
จิตวรยุทธประเภทสัตว์ร้าย!
ดวงตาของหยางซือเล่ยหรี่แคบลง แม้เจ้าของร่างนี้จะเป็นขยะในด้านวรยุทธ แต่เขามาจากตระกูลใหญ่ ได้อ่าน《สารานุกรมแห่งจิตวรยุทธ》ตั้งแต่เด็ก ทำให้สามารถรู้ได้ทันทีว่าจิตวรยุทธของชายแผลเป็นอยู่ในขั้น 1
จิตวรยุทธอสรพิษเกล็ดดำ!
ปัง!
เสียงกระสุนปืนลั่น หยางซือเล่ยไม่พูดเรื่องไร้สาระ ยิงใส่ชายแผลเป็นตรงๆ
วูซซซ—!
แต่ในจังหวะนี้ ชายแผลเป็นชกสวนออกไป ขณะเดียวกัน หางอสรพิษที่ยาวและแหลมคมราวกับแส้สะบัดออกอย่างรุนแรงพร้อมๆกับกำปั้นเขา ฟาดลงบนกระสุน ระเบิดมันแหลกเป็นชิ้นๆได้อย่างน่าเหลือเชื่อ
อย่างไรก็ตาม ภายใต้แรงกระแทกจากความเร็วของกระสุน แม้ชายแผลเป็นจะไม่ได้รับอันตราย แต่ก็ถูกแรงปะทะอันทรงพลังถอยหลังไปสองก้าว
“นี่น่ะเหรอพลังของจิตวรยุทธ? …”
หยางซือเล่ยตกตะลึง เมื่อครู่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นจิตวรยุทธในโลกนี้
“ช่างเป็นอาวุธสังหารที่ทรงพลังเสียจริง!”
ขณะเดียวกัน เมื่อได้สัมผัสกับอำนาจสังหารอันทรงพลังของปืนพกด้วยตัวเอง ชายแผลเป็นรู้สึกประหลาดใจและมีความสุขในขณะเดียวกัน ความโลภในใจเขายิ่งก่อตัวรุนแรงขึ้น
ถ้าได้มันมาครอบครอง ด้วยอานุภาพของวัตถุชิ้นนี้ บวกกับฐานบำเพ็ญเพียรขอบเขตรวบรวมลมปราณขั้น 1 ของเขา ต่อให้เจอศัตรูที่อยู่ในขอบเขตรวบรวมลมปราณขั้น 2 ก็สามารถต่อกรได้
หวือออ——!
วินาทีถัดมา ร่างของชายแผลเป็นพุ่งออกอย่างรุนแรง ฝ่ามือเขาเปลี่ยนรูปคล้ายเขี้ยวอสรพิษด้วยพลังของจิตวรยุทธ เล็งไปที่คอหยางซือเล่ย
ในเวลาเดียวกัน ร่างเงาอสรพิษเกล็ดดำก็พุ่งตามเข้ามาเช่นกัน หัวน่าเกลียดของมันอ้าปากกว้างเจ็มไปด้วยท่าทีดุร้าย
เมื่อต้องเผชิญกับการบุกโจมตีอย่างรุนแรง หยางซือเล่ยทำการตอบโต้รับมือ
“กระตุ้นจิตวรยุทธ!”
ดวงตาของหยางซือเล่ยทอประกายเย็นชา สั่งความคิดขับเคลื่อนไปยังตันเถียน
ในคราเดียว ร่างเงาจิตวรยุทธขั้น 2 รูปทรงปืน AK47 ก็ปรากฏขึ้น!
ปัง!
ขณะเดียวกัน ปืนพกไทป์54ในมือของหยางซือเล่ย และจิตวรยุทธปืน AK47 เหนือศีรษะของเขา แทบจะหลอมรวมเป็นหนึ่ง และยิงออกไปพร้อมๆกัน
ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง!
ปากกระบอกปืนลุกเป็นไฟ ห่ากระสุนแหวกอากาศด้วยความเร็วอันน่าอัศจรรย์ ระดมยิงใส่ชายแผลเป็น
กระสุนปืนที่เกิดจากจิตวรุยทธ เล็งไปยังหัวของอสรพิษเกล็ดดำ
ฟัฟฟฟฟฟ!
ชายแผลเป็นสะท้านไปทั้งร่าง เขากรีดร้อง ล้มลงกับพื้น เสื้อบริเวณหน้าอกถูกย้อมเป็นสีแดงฉาน จิตวรยุทธของอสรพิษเกล็ดดำที่อยู่บนหัว ภายใต้อำนาจกระสุนทะลุทะลวง มันค่อยๆสลายหายไป
บนพื้น ชายแผลเป็นยื่นนิ้วที่เปื้อนไปด้วยเลือดชี้ไปที่หยางซือเล่ย พูดเสียงสั่น “เจ้ากล้าทำร้ายข้า? รู้หรือไม่น้องชายข้าเป็นคนของทำเนียบยุทธชางเฉียง เจ้าไม่รอดแน่ …”
“น่ารำคาญ!”
หยางซือเล่ยยิงเป้ากางเกงของชายแผลเป็น ทำลายจุดยุทธศาสตร์ของอีกฝ่ายตรงๆ
สำหรับเฒ่าหัวงูที่คิดไม่ดีต่อเด็กแบบนี้ การทำลายไข่มันเป็นการลงโทษที่ดีที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย!
“อ๊าาาาากกก–!”
ชายแผลเป็นส่งเสียงร้องน่าสมเพชราวกับหมูถูกเชือด แหกปากตะโกน “ช่วยด้วย! ใครก็ได้มาช่วยข้าที!”
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากห้องใต้ดินแห่งนี้ถูกออกแบบมาเป็นพิเศษเพื่อทรมานนักพนันที่หมดตัว บังคับให้พวกเขาจ่ายหนี้ ดังนั้นมีการติดตั้งฉนวนกันเสียงที่ดีเยี่ยม ความวุ่นวายข้างล่างย่อมไม่ดึงดูดความสนใจของเหล่านักเลงบ่อนข้างบน
ปัง!
หยางซือเล่ยยิงอีกครั้ง ปลิดชีวิตของชายแผลเป็น
เหลือบมองสามศพบนพื้น หยางซือเล่ยสีหน้าเฉยเมย เดินออกจากประตูห้องใต้ดินอย่างไม่แยแสใดๆ