ตอนที่ 18-29 เอาชนะไม่ได้
“พี่ใหญ่!” บีบีแตกตื่น
สีหน้าของลินลี่ย์เปลี่ยนไปทันที จากใบของต้นผลสิ้นหวังมีงูเขียวน้อยนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าหาเขาทั้งหมดไม่ว่าจะใกล้หรืออยู่ไกลพวกมันสร้างตาข่ายฟ้าเต็มอยู่ในสายตาของลินลี่ย์ จำนวนของงูเขียวน้อยมากมายยิ่งนักพวกมันมีมากเพียงพอจะฝังลินลี่ย์ทั้งเป็นได้!
งูเขียวใหญ่ทั้งเก้าหัวเราะขณะที่พวกมันมองดูอย่างเย็นชา
“ฆ่าลินลี่ย์ก่อน จากนั้นค่อยจัดการอีกคนหนึ่ง” พวกมันมั่นใจมากเพราะเกล็ดมังกรของลินลี่ย์ไม่ได้ทรงพลังมากขนาดยอมปล่อยให้งูเขียวน้อยกัดได้
“หืม?” ลินลี่ย์มีความคิดอย่างหนึ่ง...
“ครืดดด..” แสงธาตุดินสีเหลืองขยายออกพลังเทพธาตุดินเพิ่มปริมาณมากขึ้นมหาศาล ลินลี่ย์เป็นศูนย์กลางในระยะร้อยเมตรลูกบาศก์สีเหลืองขนาดร้อยเมตรปรากฏขึ้น
คุกศิลาดำ!
งูเขียวน้อยเข้ามาในคุกศิลาดำขณะที่งูเขียวอีกมากมายถูกกันอยู่นอกคุกศิลาดำและพยายาจะกัดให้ทะลุผ่านเข้าไป แต่เมื่อพวกมันเข้าไปพวกมันพบว่าพวกมันถูกแยกกระจายอยู่ในห้องพื้นที่เล็กๆ งูเขียวน้อยเริ่มกัดทุกที่ทางและบินสุ่มไปทุกที่อย่างคลุ้มคลั่งทันที
ห้องผนึกแต่ละห้องเป็นห้องสี่เหลี่ยมยาว 2.5 เมตร
มีห้องผนึกน้อยถึง 64000ห้องภายในคุกศิลาดำที่ยืดยาวเป็นร้อยเมตรนี้
“โรวววว!” เสียงคำรามดุร้ายดังออกมาจากงูเขียวใหญ่ทั้งเก้าขณะที่ทั้งหมดขดตัวทั้งฉกทั้งกระแทกใส่ห้องไปทีละห้อง แต่ทันทีที่พวกมันทำลายผนังห้องผ่านไปได้ห้องจะคืนสภาพทันที ขณะเดียวกันคุกศิลาดำมีการเปลี่ยนแปลงและเคลื่อนไหวต่อเนื่อง และแยกงูเขียวใหญ่ทั้งเก้าอย่างรวดเร็ว
ภายในคุกศิลาดำ
ลินลี่ย์โผล่ออกมาจากภายในห้องขังห้องหนึ่งและฆ่างูเขียวน้อยที่ปรากฏอยู่ในห้องนี้อย่างง่ายดายและรีบจากไป งูเขียวน้อยตัวอื่นพอรู้ว่าลินลี่ย์ปรากฏตัวก็จะรีบตามมาสมทบ แต่เมื่อเวลาที่พวกมันมาถึงลินลี่ย์ก็เคลื่อนไหวไปที่อื่นนานแล้ว
ในคุกศิลาดำ ลินลี่ย์สามารถเคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูง!
และเนื่องจากว่าห้องขังทั้งหกหมื่นห้องเต็มไปด้วยแรงดึงดูดที่ทรงพลังงูเขียวจึงไม่สามารถล้อมเขาและรุมโจมตีได้
“พวกเจ้าต้องการฆ่าข้าด้วยการรุมโจมตีครั้งเดียวหรือ?” ลินลี่ย์หัวเราะอย่างเยือกเย็นขณะที่เขาฆ่างูเขียวน้อยเหล่านี้ “งูเขียวน้อยเหล่านี้มีพลังงานจำนวนมากเช่นกัน ด้วยการฆ่าพวกมัน ข้าจะค่อยๆ ทำร้ายงูเขียวใหญ่ทั้งเก้าเช่นกัน” ลินลี่ย์ไม่ใส่ใจว่าต้องออกแรงฆ่าเพิ่มบ้างและลงมือฆ่างูเขียวเพิ่มอีกสักเล็กน้อย
ลินลี่ย์เริ่มเข่นฆ่าประหัตประหารงูเขียวน้อยอย่างอำมหิต คุกศิลาดำอยู่ภายใต้การควบคุมของลินลี่ย์ และลินลี่ย์รู้ว่าที่ใดมีงูเขียวมาก ที่ใดมีงูเขียวน้อย งูเขียวน้อยโดนเล่นงานอย่างหนักแต่ไม่สามารถรวมกลุ่มล้อมโจมตีลินลี่ย์ได้ ในคุกศิลาดำพวกมันไม่มีอะไรนอกจากเคลื่อนไหวเหมือนตาบอด
งูเขียวใหญ่ทั้งเก้าตอนนี้อยู่ข้างนอกคุกศิลาดำถึงกับโกรธแค้น
“เจ้าสิ่งนี้คืออะไร?” เสียงดังก้องออกมาจากปากของงูเขียวใหญ่ตัวหนึ่ง นางจ้องมองกล่องสีเหลืองยักษ์ด้วยความโกรธ “มันคืนสภาพทันทีที่เราทำลายมันได้!”
“ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเราจะต้องสิ้นเปลืองพลังงานอย่างหนักเป็นแน่” เสียงแหบแห้งดังขึ้น “เราไม่สามารถฆ่าลินลี่ย์ได้ภายในห้องเหล่านั้น”
ทันใดนั้นภายใต้การควบคุมของพวกเขางูเขียวมากมายเริ่มต้นหนีอย่างบ้าคลั่ง พวกมันกัดผ่านชั้นผนังทีละชั้นก่อนจะหนีออกมาจากคุกศิลาดำได้ งูเขียวทั้งหมดที่หนีออกมากลับไปยังต้นผลสิ้นหวัง
“ครืนนน...” คุกศิลาดำเปลี่ยนเป็นพลังงานและหายไป
ลินลี่ย์และบีบีปรากฏตัวอีกครั้ง
“ฮ่าฮ่า!เจ้าต้องการฆ่าเราหรือ?” บีบีหัวเราะด้วยความโกรธ “งั้นก็เข้ามา ให้ข้าดูว่าพวกเจ้ามีลูกไม้อะไรอื่นอีก?”
ลินลี่ย์มองดูงูเขียวใหญ่ทั้งเก้าอย่างเย็นชาเช่นกัน
“เจ้าแข็งแกร่งมากจริงๆ!” เสียงแหบแห้งดังขึ้นลินลี่ย์และบีบีอดหันไปมองดูยอดต้นสิ้นหวังไม่ได้ เสียงดังมาจากที่นั้น พร้อมกับเสียงใบไม้ที่แยกออก ร่างอสรพิษ์ที่ปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีทองหนากว่าสองเมตรค่อยๆ เลื้อยออกมา
รัศมีที่ทรงพลังแผ่ออกมาจากมันนั่นเอง
ลินลี่ย์และบีบีกลั้นหายใจอย่างช่วยไม่ได้
“โอว..สวรรค์โปรด...” บีบีจ้องมองตาเบิกโพรง
“นี่...” ลินลี่ย์อดหรี่ตาแคบมิได้ งูยักษ์ยังคงเลื้อยออกมาจากยอดต้นไม้ ส่วนที่แยกออกมาคือร่างของงูที่ยาวมากกว่าสองร้อยเมตร ครู่ต่อมาร่างของงูทองยักษ์ปรากฏโฉมออกมาทั้งหมด นี่คืองูทองยักษ์ที่ยาวห้าร้อยหรือหกร้อยเมตรและลำตัวหนาสองเมตร
งูทองพันรอบต้นผลสิ้นหวัง ดวงตาที่เย็นชาสีเขียวหยกจ้องมองมาที่ลินลี่ย์และบีบี
“ท่านพ่อ” งูเขียวใหญ่ทั้งเก้ารีบมาสมทบทันที
“ท่านพ่อ, เป็นสองคนนี้แหละ! ท่านต้องล้างแค้นให้พี่สาวเรา!” งูเขียวใหญ่ทั้งเก้าพูดด้วยภาษามนุษย์
“ไม่ต้องห่วง” เสียงทุ้มแหบดังออกมาจากปากของงูทองยักษ์
“ปล่อยให้หนึ่งในพวกเขาให้ข้าจัดการเอง” เสียงเยือกเย็นดังมาจากด้านหลัง ลินลี่ย์และบีบีได้แต่จ้องมองเหลียวไปมองทันที งูสีเงินขนาดยักษ์ตัวหนึ่งขนาดพอๆกับงูทองเลื้อยออกมาแต่ไกล สิ่งที่ทำให้ลินลี่ย์ประหลาดใจก็คืองูเงินยักษ์นี้...
มีเก้าหัว!
ในบรรดาเก้าหัวของงูสีเงินมีดวงตาดำสนิทที่ลึกล้ำในตัวมันเอง
“ท่านแม่” งูเขียวใหญ่ทั้งเก้าร้องเรียกพร้อมกัน
“เจ้ากลับมาแล้วหรือ?” งูทองยักษ์กล่าว
“ลูกสาวข้าตายไป ข้าจะไม่กลับมาได้ยังไง?” งูเงินเก้าหัวพูดอย่างเย็นชา
บีบีแค่นเสียง “มิน่าเล่าเจ้าให้กำเนิดฝูงงูประหลาดนั่นเอง พ่อแม่ก็เป็นตัวประหลาดเช่นกัน!”รัศมีที่เปล่งออกมาจากงูยักษ์ทั้งสองน่ากลัวมากถึงขนาดที่รัศมีนั้นทำให้ลินลี่ย์กับบีบีรู้สึกวิงเวียนศีรษะเล็กน้อย ลินลี่ย์กับบีบีทั้งคู่เข้าใจว่างูยักษ์ทองเงินทั้งคู่มีพลังมากกว่าลูกๆของพวกเขา
“ฮึ่ม..แล้วเจ้าไม่ใช่ตัวประหลาดหรือ เจ้าตัวเล็ก?” งูทองยักษ์จ้องมองบีบีด้วยตาสีเขียวหยกและเย็นชา
“คนที่ฆ่าลูกสาวของเราเป็นเขาใช่ไหม?” อสรพิษเงินเก้าหัวจ้องมองบีบี
“ใช่แล้ว” งูยักษ์ทองจ้องมองขณะกล่าว
“อย่างนั้น...ให้ข้าจัดการเจ้าตัวประหลาดน้อยนี่เอง” อสรพิษเงินเก้าหัวพูดด้วยเสียงแหบแห้ง
ศีรษะของงูทองยักษ์หันไปจ้องมองลินลี่ย์ “ก็ได้อย่างนั้นข้าจะรับมือเจ้าเด็กตระกูลสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์เอง! ฮึ่ม... เมื่อมังกรฟ้าบรรพบุรุษของเขายังมีชีวิต พวกเขายังไม่กล้าทำเช่นนี้ในภูเขาสิ้นหวังของเรา แต่ตอนนี้ลูกหลานของมังกรฟ้ากล้าฆ่าลูกของเรา!”
“พอได้แล้ว” อสรพิษเงินเก้าหัวพูดอย่างไม่ใส่ใจ
ลินลี่ย์กับบีบีมองหน้ากัน
ลินลี่ย์เป็นจุดศูนย์กลางแผ่รัศมีเหลืองกระจายออกไปทันทีครอบคลุมพื้นที่เกือบพันเมตรคลุมไปทั้งงูยักษ์ทองและอสรพิษเงินเก้าหัว งูยักษ์ทั้งสองได้รับผลกระทบจากแรงดึงดูดในทันทีร่างขนาดใหญ่มหึมาทรุดลงเล็กน้อย อย่างไรก็ตามขณะต่อมาพวกมันฟื้นตัวและพยายามปรับตัว
“เป็นแรงดึงดูดที่ทรงพลัง!” งูยักษ์ทองมองลินลี่ย์ “เจ้ามีความเกี่ยวข้องกับมหาเทพเรดบุดในแดนนรกจริงๆ อย่างไรก็ตาม..ถึงเป็นเช่นนั้นเจ้าก็ต้องตาย!”
“อะไรกัน,เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถฆ่าเราเพราะเอาแต่บ่นอย่างนั้นใช่ไหม? มีฝีมือพอหรือเปล่า?” บีบีพูดเย็นชา
ทันใดนั้น
งูยักษ์สีทองอ้าปากของมันและในทันทีนั้นแสงสีหยกยิงออกมาจากภายในปากของงูทองยักษ์คลุมตัวลินลี่ย์ไว้ แสงสีเขียวไม่ได้รับผลกระทบจากสนามพลังศิลาดำ ลินลี่ย์ไม่สามารถหลบได้ทันเวลา และถูกแสงสีเขียวคลุมไว้ทั้งตัวและแสงนั้นซึมเข้าไปในร่างลินลี่ย์ทันที
ภายในใจของลินลี่ย์
แสงสีเขียวที่เกิดจากจุดสีเขียวนับไม่ถ้วนมีแรงกัดกร่อนอย่างรุนแรงทั้งกระแทกและกัดกินสมบัติมหาเทพปกป้องวิญญาณของลินลี่ย์ จุดเขียวมีมากพอกับโจมตีเมืองมันกระจายไปทุกตำแหน่งและมีอีกมากที่โจมตีใส่รอยปะช่องว่างของสมบัติมหาเทพ
ลินลี่ย์ใช้เวลาสองร้อยปีกับการอุดรอยโหว่และผลของงานซ่อมแซมของเขารอยปะตอนนี้มั่นคงดีแล้ว
แม้ว่าไม่อาจเทียบได้กับส่วนอื่นของสมบัติเทพสำหรับปกป้องวิญญาณ แต่ก็ยังเทียบได้กับสมบัติเทพประเภทปกป้องวิญญาณชนิดธรรมดา
“แครก...”รอยปะเริ่มสลายอย่างรวดเร็ว
“แย่แล้ว” ลินลี่ย์รู้สึกว่าหลายอย่างผิดปกติ
เขาควบคุมพลังจิตเพื่อช่วยป้องกันด้วยเช่นกัน ขณะที่จุดเขียวโจมตีใส่รอยปะช่องว่างมีเสียงดังปัง รอยปะแตกในที่สุดอย่างไรก็ตามมีเพียงสีเงินของของจุดเขียวเหลืออยู่ พลังวิญญาณของวิญญาณพุ่งเข้าโจมตีและในที่สุดก็กำจัดเศษพลังงานได้
พลังพลังป้องกันของลินลี่ย์ยังใช้ได้
แต่...การซ่อมแซมที่เขาทำกับสมบัติมหาเทพชนิดปกป้องวิญญาณที่ทำมาตลอดสองร้อยปีถูกลบไปในการโจมตีครั้งเดียว
ขณะเดียวกัน...
อสรพิษเงินเก้าหัวก็ใช้สุดยอดไม้ตายของมันด้วยเช่นกัน ตาสีดำในศีรษะทั้งเก้าจ้องมองบีบี ขณะเดียวกันร่างของมันเริ่มสร้างภาพลวงตา อสรพิษเงินเก้าหัวเริ่มใช้ทักษะเทพธรรมชาติที่น่าทึ่ง
“ควั่บ!” “ควั่บ!”
ดวงตาของอสรพิษเงินเก้าหัวทั้งเก้าคู่ยิงรังสีดำเก้าคู่ออกมาทันที
รังสีทั้งสิบแปดสายพุ่งเข้าหาบีบี บีบีหลบ แต่แสงสีดำโค้งราวกับว่ามีความรู้สึกจากนั้นแทงเข้าไปในดวงตาของบีบี
“อ๊าคค!” บีบีส่งเสียงร้อง
ลินลี่ย์เพิ่งป้องกันตัวเองเสร็จ เขาหันไปมอง ลินลี่ย์ตกใจ “บีบี!”
“ไม่ตายหรือ?” งูยักษ์ทองเมื่อเห็นว่าลินลี่ย์รับพลังโจมตีได้โดยไม่ตายก็รู้สึกทึ่ง มันรู้ดีว่าไม้ตายนี้ทรงพลังแค่ไหน..แม้แต่สมบัติเทพปกป้องวิญญาณธรรมดาก็ยังต้านทานไม่ได้
“ฮ่าฮ่า...นั่นค่อนข้างทรงพลังดี” ทันใดนั้นบีบีเริ่มหัวเราะลั่นขณะที่เขาถลึงตามองอสรพิษเงินเก้าหัวอย่างดุดัน
ลินลี่ย์อดโล่งใจมิได้
“เป็นไปไม่ได้” อสรพิษเงินเก้าหัวไม่อาจทำใจเชื่อ “นี่...ร่างกายของเขาทรงพลังมากอยู่แล้ว วิญญาณของเขาทรงพลังมากได้ยังไง?” สวรรค์มีความเป็นธรรม ร่างของบีบีแข็งแกร่งจนแม้แต่อสรพิษเงินเก้าหัวก็ยังอิจฉาเขา ด้วยร่างกายที่ทรงพลังของเขา กล่าวโดยทั่วไปวิญญาณของเขาควรจะอ่อนแอกว่าเล็กน้อย
แต่...
บีบีสามารถทนไม้ตายทักษะเทพธรรมชาติของนางได้
“ข้าไม่ต้องการฆ่าพวกท่าน อย่ารุกรานเกินไป” ลินลี่ย์ตะโกน ครั้งนี้เขามาขอความช่วยเหลือมหาเทพ ลินลี่ย์มีความรู้สึกว่างูยักษ์ทั้งสองนี้ควรจะเกี่ยวข้องกับมหาเทพ ดังนั้นจึงไม่ต้องการใช้วิชาไม้ตายสังหาร
“โรวววว!” งูทองยักษ์ไม่ยอมรับรู้เรื่องนี้แม้แต่น้อย มันคำรามและพุ่งไปข้างหน้าทันทีอ้าปากและฉกลินลี่ย์
“เขาเร็วมากจริงๆ” ลินลี่ย์ลอบประหลาดใจ
อย่างไรก็ตาม ลินลี่ย์ไม่กล้าปล่อยให้ตนเองถูกงูทองยักษ์กัดแน่
“พี่ใหญ่ ปล่อยมัน” บีบีคุยทางใจ
“ฮึ่ม” ลินลี่ย์จ้องมองงูทองยักษ์โจมตี ตาของเขาเย็นชา
ด้านหลังลินลี่ย์และบีบีมีภาพลวงตาเลือนรางปรากฏขึ้นพร้อมกัน ด้านหลังลินลี่ย์เป็นเงาร่างมังกรฟ้าขนดกำลังจ้องมองงูยักษ์ทองอย่างเย็นชา ขณะที่ด้านหลังของบีบีปรากฏเงาพร่าเลือนของหนูกินเทพซึ่งจ้องมองอสรพิษเงินเก้าหัว!
ทักษะเทพธรรมชาติ - มังกรคำราม!
ทักษะเทพธรรมชาติ - หนูกินเทพ!
“บึ้ม!” ทันใดนั้นพื้นโลกแตกแยกและมีรากยาวขนาดใหญ่ออกมากั้นด้านหน้าของลินลี่ย์และบีบีไว้ พลังงานที่ลินลี่ย์และบีบีเตรียมใช้กับไม้ตายพลังเทพธรรมชาติถูกป้องกันขัดขวางไว้โดยตรงพลังทั้งหมดจึงโจมตีไปที่รากใหญ่นั้น
ลินลี่ย์กับบีบีตะลึง
กิ่งก้านและรากซึ่งถูกโจมตีโดยพลังเทพธรรมชาติของทั้งสองไม่ได้รับผลกระทบเลยแม้แต่น้อย “ทำไมถึงไม่มีผลตอบสนอง?” บีบีไม่อยากจะเชื่อ ทันใดนั้นหนึ่งในรากสะบัดฟาดโต้ตอบไปที่ตัวบีบี แม้ว่าจะกวาดผ่านสนามพลังศิลาดำ แต่ความเร็วที่รากฟาดใส่นั้นทำให้บีบีไม่อาจหลบได้เลย
“ผัวะ!” บีบีถูกฟาดกระเด็นออกไป
โลหิตสีแดงฉีดพุ่งในอากาศ
“ปัง!”บีบีกระแทกกับพื้น เขาจ้องมองที่อกตัวเองซึ่งมีแผลยุบลงไปจนกระดูกโผล่ เลือดยังไหลอยู่ บีบีตะลึงลานมองแผลของตนเอง
ลินลี่ย์จ้องมองเหตุนี้อย่างเหลือเชื่อเช่นกัน
บีบีบาดเจ็บจริงๆ หรือ?
ร่างของเขาเทียบได้กับอาวุธประกายเทพ...แต่เขาได้รับบาดเจ็บจริงๆหรือ?
“บีบี” ลินลี่ย์เคลื่อนไปอยู่ที่ข้างตัวบีบี แผลของบีบีสมานตัวโดยธรรมชาติ แต่บีบียังจ้องมองกิ่งข้างหน้าด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อ เห็นได้ชัดว่ากิ่งเหล่านี้เป็นกิ่งต้นผลสิ้นหวัง
“พอได้แล้ว, ฆ่าลูกสาวของพวกเขาก็เป็นเรื่องหนึ่งไม่จำเป็นต้องฆ่ามากไปกว่านี้อีกแล้ว” เสียงทุ้มลึกดังออกมาจากภายในต้นผลสิ้นหวัง
ที่บนลำต้นของต้นผลสิ้นหวังมีใบหน้าขนาดใหญ่ปรากฏออกมาลอยนิ่งอยู่กับที่จ้องมองลินลี่ย์และบีบี
“นี่คือ...?”
ลินลี่ย์กับบีบีทั้งสองรู้สึกถึงรัศมีที่ทรงพลัง
“มหาเทพ!” งูยักษ์ทองและอสรพิษเงินเก้าหัวมองมาที่ต้นผลสิ้นหวังและรีบกล่าว “เขาฆ่าลูกสาวของเรา ท่านมหาเทพ ท่านไม่สามารถให้อภัยพวกเขาได้!”
“มหาเทพ?”
ลินลี่ย์กับบีบีตะลึงมองดูต้นผลสิ้นหวัง