ตอนที่แล้วตอนที่ 18-28 ผลสะท้อน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 18-30 ช่วยไม่ได้

ตอนที่ 18-29 เอาชนะไม่ได้


“พี่ใหญ่!”  บีบีแตกตื่น

สีหน้าของลินลี่ย์เปลี่ยนไปทันที จากใบของต้นผลสิ้นหวังมีงูเขียวน้อยนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าหาเขาทั้งหมดไม่ว่าจะใกล้หรืออยู่ไกลพวกมันสร้างตาข่ายฟ้าเต็มอยู่ในสายตาของลินลี่ย์ จำนวนของงูเขียวน้อยมากมายยิ่งนักพวกมันมีมากเพียงพอจะฝังลินลี่ย์ทั้งเป็นได้!

งูเขียวใหญ่ทั้งเก้าหัวเราะขณะที่พวกมันมองดูอย่างเย็นชา

“ฆ่าลินลี่ย์ก่อน จากนั้นค่อยจัดการอีกคนหนึ่ง” พวกมันมั่นใจมากเพราะเกล็ดมังกรของลินลี่ย์ไม่ได้ทรงพลังมากขนาดยอมปล่อยให้งูเขียวน้อยกัดได้

“หืม?” ลินลี่ย์มีความคิดอย่างหนึ่ง...

“ครืดดด..” แสงธาตุดินสีเหลืองขยายออกพลังเทพธาตุดินเพิ่มปริมาณมากขึ้นมหาศาล  ลินลี่ย์เป็นศูนย์กลางในระยะร้อยเมตรลูกบาศก์สีเหลืองขนาดร้อยเมตรปรากฏขึ้น

คุกศิลาดำ!

งูเขียวน้อยเข้ามาในคุกศิลาดำขณะที่งูเขียวอีกมากมายถูกกันอยู่นอกคุกศิลาดำและพยายาจะกัดให้ทะลุผ่านเข้าไป แต่เมื่อพวกมันเข้าไปพวกมันพบว่าพวกมันถูกแยกกระจายอยู่ในห้องพื้นที่เล็กๆ  งูเขียวน้อยเริ่มกัดทุกที่ทางและบินสุ่มไปทุกที่อย่างคลุ้มคลั่งทันที

ห้องผนึกแต่ละห้องเป็นห้องสี่เหลี่ยมยาว 2.5 เมตร

มีห้องผนึกน้อยถึง 64000ห้องภายในคุกศิลาดำที่ยืดยาวเป็นร้อยเมตรนี้

“โรวววว!”  เสียงคำรามดุร้ายดังออกมาจากงูเขียวใหญ่ทั้งเก้าขณะที่ทั้งหมดขดตัวทั้งฉกทั้งกระแทกใส่ห้องไปทีละห้อง  แต่ทันทีที่พวกมันทำลายผนังห้องผ่านไปได้ห้องจะคืนสภาพทันที ขณะเดียวกันคุกศิลาดำมีการเปลี่ยนแปลงและเคลื่อนไหวต่อเนื่อง และแยกงูเขียวใหญ่ทั้งเก้าอย่างรวดเร็ว

ภายในคุกศิลาดำ

ลินลี่ย์โผล่ออกมาจากภายในห้องขังห้องหนึ่งและฆ่างูเขียวน้อยที่ปรากฏอยู่ในห้องนี้อย่างง่ายดายและรีบจากไป  งูเขียวน้อยตัวอื่นพอรู้ว่าลินลี่ย์ปรากฏตัวก็จะรีบตามมาสมทบ  แต่เมื่อเวลาที่พวกมันมาถึงลินลี่ย์ก็เคลื่อนไหวไปที่อื่นนานแล้ว

ในคุกศิลาดำ ลินลี่ย์สามารถเคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูง!

และเนื่องจากว่าห้องขังทั้งหกหมื่นห้องเต็มไปด้วยแรงดึงดูดที่ทรงพลังงูเขียวจึงไม่สามารถล้อมเขาและรุมโจมตีได้

“พวกเจ้าต้องการฆ่าข้าด้วยการรุมโจมตีครั้งเดียวหรือ?”  ลินลี่ย์หัวเราะอย่างเยือกเย็นขณะที่เขาฆ่างูเขียวน้อยเหล่านี้ “งูเขียวน้อยเหล่านี้มีพลังงานจำนวนมากเช่นกัน  ด้วยการฆ่าพวกมัน ข้าจะค่อยๆ ทำร้ายงูเขียวใหญ่ทั้งเก้าเช่นกัน” ลินลี่ย์ไม่ใส่ใจว่าต้องออกแรงฆ่าเพิ่มบ้างและลงมือฆ่างูเขียวเพิ่มอีกสักเล็กน้อย

ลินลี่ย์เริ่มเข่นฆ่าประหัตประหารงูเขียวน้อยอย่างอำมหิต  คุกศิลาดำอยู่ภายใต้การควบคุมของลินลี่ย์  และลินลี่ย์รู้ว่าที่ใดมีงูเขียวมาก  ที่ใดมีงูเขียวน้อย  งูเขียวน้อยโดนเล่นงานอย่างหนักแต่ไม่สามารถรวมกลุ่มล้อมโจมตีลินลี่ย์ได้ ในคุกศิลาดำพวกมันไม่มีอะไรนอกจากเคลื่อนไหวเหมือนตาบอด

งูเขียวใหญ่ทั้งเก้าตอนนี้อยู่ข้างนอกคุกศิลาดำถึงกับโกรธแค้น

“เจ้าสิ่งนี้คืออะไร?” เสียงดังก้องออกมาจากปากของงูเขียวใหญ่ตัวหนึ่ง  นางจ้องมองกล่องสีเหลืองยักษ์ด้วยความโกรธ  “มันคืนสภาพทันทีที่เราทำลายมันได้!”

“ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเราจะต้องสิ้นเปลืองพลังงานอย่างหนักเป็นแน่” เสียงแหบแห้งดังขึ้น “เราไม่สามารถฆ่าลินลี่ย์ได้ภายในห้องเหล่านั้น”

ทันใดนั้นภายใต้การควบคุมของพวกเขางูเขียวมากมายเริ่มต้นหนีอย่างบ้าคลั่ง พวกมันกัดผ่านชั้นผนังทีละชั้นก่อนจะหนีออกมาจากคุกศิลาดำได้ งูเขียวทั้งหมดที่หนีออกมากลับไปยังต้นผลสิ้นหวัง

“ครืนนน...”  คุกศิลาดำเปลี่ยนเป็นพลังงานและหายไป

ลินลี่ย์และบีบีปรากฏตัวอีกครั้ง

“ฮ่าฮ่า!เจ้าต้องการฆ่าเราหรือ?” บีบีหัวเราะด้วยความโกรธ “งั้นก็เข้ามา ให้ข้าดูว่าพวกเจ้ามีลูกไม้อะไรอื่นอีก?”

ลินลี่ย์มองดูงูเขียวใหญ่ทั้งเก้าอย่างเย็นชาเช่นกัน

“เจ้าแข็งแกร่งมากจริงๆ!”  เสียงแหบแห้งดังขึ้นลินลี่ย์และบีบีอดหันไปมองดูยอดต้นสิ้นหวังไม่ได้ เสียงดังมาจากที่นั้น พร้อมกับเสียงใบไม้ที่แยกออก ร่างอสรพิษ์ที่ปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีทองหนากว่าสองเมตรค่อยๆ เลื้อยออกมา

รัศมีที่ทรงพลังแผ่ออกมาจากมันนั่นเอง

ลินลี่ย์และบีบีกลั้นหายใจอย่างช่วยไม่ได้

“โอว..สวรรค์โปรด...” บีบีจ้องมองตาเบิกโพรง

“นี่...” ลินลี่ย์อดหรี่ตาแคบมิได้ งูยักษ์ยังคงเลื้อยออกมาจากยอดต้นไม้ ส่วนที่แยกออกมาคือร่างของงูที่ยาวมากกว่าสองร้อยเมตร ครู่ต่อมาร่างของงูทองยักษ์ปรากฏโฉมออกมาทั้งหมด นี่คืองูทองยักษ์ที่ยาวห้าร้อยหรือหกร้อยเมตรและลำตัวหนาสองเมตร

งูทองพันรอบต้นผลสิ้นหวัง ดวงตาที่เย็นชาสีเขียวหยกจ้องมองมาที่ลินลี่ย์และบีบี

“ท่านพ่อ”  งูเขียวใหญ่ทั้งเก้ารีบมาสมทบทันที

“ท่านพ่อ, เป็นสองคนนี้แหละ!  ท่านต้องล้างแค้นให้พี่สาวเรา!”  งูเขียวใหญ่ทั้งเก้าพูดด้วยภาษามนุษย์

“ไม่ต้องห่วง”  เสียงทุ้มแหบดังออกมาจากปากของงูทองยักษ์

“ปล่อยให้หนึ่งในพวกเขาให้ข้าจัดการเอง”  เสียงเยือกเย็นดังมาจากด้านหลัง  ลินลี่ย์และบีบีได้แต่จ้องมองเหลียวไปมองทันที  งูสีเงินขนาดยักษ์ตัวหนึ่งขนาดพอๆกับงูทองเลื้อยออกมาแต่ไกล สิ่งที่ทำให้ลินลี่ย์ประหลาดใจก็คืองูเงินยักษ์นี้...

มีเก้าหัว!

ในบรรดาเก้าหัวของงูสีเงินมีดวงตาดำสนิทที่ลึกล้ำในตัวมันเอง

“ท่านแม่”  งูเขียวใหญ่ทั้งเก้าร้องเรียกพร้อมกัน

“เจ้ากลับมาแล้วหรือ?” งูทองยักษ์กล่าว

“ลูกสาวข้าตายไป ข้าจะไม่กลับมาได้ยังไง?”  งูเงินเก้าหัวพูดอย่างเย็นชา

บีบีแค่นเสียง  “มิน่าเล่าเจ้าให้กำเนิดฝูงงูประหลาดนั่นเอง  พ่อแม่ก็เป็นตัวประหลาดเช่นกัน!”รัศมีที่เปล่งออกมาจากงูยักษ์ทั้งสองน่ากลัวมากถึงขนาดที่รัศมีนั้นทำให้ลินลี่ย์กับบีบีรู้สึกวิงเวียนศีรษะเล็กน้อย ลินลี่ย์กับบีบีทั้งคู่เข้าใจว่างูยักษ์ทองเงินทั้งคู่มีพลังมากกว่าลูกๆของพวกเขา

“ฮึ่ม..แล้วเจ้าไม่ใช่ตัวประหลาดหรือ เจ้าตัวเล็ก?” งูทองยักษ์จ้องมองบีบีด้วยตาสีเขียวหยกและเย็นชา

“คนที่ฆ่าลูกสาวของเราเป็นเขาใช่ไหม?”  อสรพิษเงินเก้าหัวจ้องมองบีบี

“ใช่แล้ว” งูยักษ์ทองจ้องมองขณะกล่าว

“อย่างนั้น...ให้ข้าจัดการเจ้าตัวประหลาดน้อยนี่เอง”  อสรพิษเงินเก้าหัวพูดด้วยเสียงแหบแห้ง

ศีรษะของงูทองยักษ์หันไปจ้องมองลินลี่ย์  “ก็ได้อย่างนั้นข้าจะรับมือเจ้าเด็กตระกูลสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์เอง! ฮึ่ม... เมื่อมังกรฟ้าบรรพบุรุษของเขายังมีชีวิต พวกเขายังไม่กล้าทำเช่นนี้ในภูเขาสิ้นหวังของเรา  แต่ตอนนี้ลูกหลานของมังกรฟ้ากล้าฆ่าลูกของเรา!”

“พอได้แล้ว”  อสรพิษเงินเก้าหัวพูดอย่างไม่ใส่ใจ

ลินลี่ย์กับบีบีมองหน้ากัน

ลินลี่ย์เป็นจุดศูนย์กลางแผ่รัศมีเหลืองกระจายออกไปทันทีครอบคลุมพื้นที่เกือบพันเมตรคลุมไปทั้งงูยักษ์ทองและอสรพิษเงินเก้าหัว  งูยักษ์ทั้งสองได้รับผลกระทบจากแรงดึงดูดในทันทีร่างขนาดใหญ่มหึมาทรุดลงเล็กน้อย อย่างไรก็ตามขณะต่อมาพวกมันฟื้นตัวและพยายามปรับตัว

“เป็นแรงดึงดูดที่ทรงพลัง!”  งูยักษ์ทองมองลินลี่ย์ “เจ้ามีความเกี่ยวข้องกับมหาเทพเรดบุดในแดนนรกจริงๆ  อย่างไรก็ตาม..ถึงเป็นเช่นนั้นเจ้าก็ต้องตาย!”

“อะไรกัน,เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถฆ่าเราเพราะเอาแต่บ่นอย่างนั้นใช่ไหม?  มีฝีมือพอหรือเปล่า?”  บีบีพูดเย็นชา

ทันใดนั้น

งูยักษ์สีทองอ้าปากของมันและในทันทีนั้นแสงสีหยกยิงออกมาจากภายในปากของงูทองยักษ์คลุมตัวลินลี่ย์ไว้ แสงสีเขียวไม่ได้รับผลกระทบจากสนามพลังศิลาดำ  ลินลี่ย์ไม่สามารถหลบได้ทันเวลา  และถูกแสงสีเขียวคลุมไว้ทั้งตัวและแสงนั้นซึมเข้าไปในร่างลินลี่ย์ทันที

ภายในใจของลินลี่ย์

แสงสีเขียวที่เกิดจากจุดสีเขียวนับไม่ถ้วนมีแรงกัดกร่อนอย่างรุนแรงทั้งกระแทกและกัดกินสมบัติมหาเทพปกป้องวิญญาณของลินลี่ย์   จุดเขียวมีมากพอกับโจมตีเมืองมันกระจายไปทุกตำแหน่งและมีอีกมากที่โจมตีใส่รอยปะช่องว่างของสมบัติมหาเทพ

ลินลี่ย์ใช้เวลาสองร้อยปีกับการอุดรอยโหว่และผลของงานซ่อมแซมของเขารอยปะตอนนี้มั่นคงดีแล้ว

แม้ว่าไม่อาจเทียบได้กับส่วนอื่นของสมบัติเทพสำหรับปกป้องวิญญาณ  แต่ก็ยังเทียบได้กับสมบัติเทพประเภทปกป้องวิญญาณชนิดธรรมดา

“แครก...”รอยปะเริ่มสลายอย่างรวดเร็ว

“แย่แล้ว” ลินลี่ย์รู้สึกว่าหลายอย่างผิดปกติ

เขาควบคุมพลังจิตเพื่อช่วยป้องกันด้วยเช่นกัน ขณะที่จุดเขียวโจมตีใส่รอยปะช่องว่างมีเสียงดังปัง รอยปะแตกในที่สุดอย่างไรก็ตามมีเพียงสีเงินของของจุดเขียวเหลืออยู่  พลังวิญญาณของวิญญาณพุ่งเข้าโจมตีและในที่สุดก็กำจัดเศษพลังงานได้

พลังพลังป้องกันของลินลี่ย์ยังใช้ได้

แต่...การซ่อมแซมที่เขาทำกับสมบัติมหาเทพชนิดปกป้องวิญญาณที่ทำมาตลอดสองร้อยปีถูกลบไปในการโจมตีครั้งเดียว

ขณะเดียวกัน...

อสรพิษเงินเก้าหัวก็ใช้สุดยอดไม้ตายของมันด้วยเช่นกัน  ตาสีดำในศีรษะทั้งเก้าจ้องมองบีบี  ขณะเดียวกันร่างของมันเริ่มสร้างภาพลวงตา  อสรพิษเงินเก้าหัวเริ่มใช้ทักษะเทพธรรมชาติที่น่าทึ่ง

“ควั่บ!”  “ควั่บ!”

ดวงตาของอสรพิษเงินเก้าหัวทั้งเก้าคู่ยิงรังสีดำเก้าคู่ออกมาทันที

รังสีทั้งสิบแปดสายพุ่งเข้าหาบีบี  บีบีหลบ แต่แสงสีดำโค้งราวกับว่ามีความรู้สึกจากนั้นแทงเข้าไปในดวงตาของบีบี

“อ๊าคค!” บีบีส่งเสียงร้อง

ลินลี่ย์เพิ่งป้องกันตัวเองเสร็จ เขาหันไปมอง  ลินลี่ย์ตกใจ “บีบี!”

“ไม่ตายหรือ?” งูยักษ์ทองเมื่อเห็นว่าลินลี่ย์รับพลังโจมตีได้โดยไม่ตายก็รู้สึกทึ่ง  มันรู้ดีว่าไม้ตายนี้ทรงพลังแค่ไหน..แม้แต่สมบัติเทพปกป้องวิญญาณธรรมดาก็ยังต้านทานไม่ได้

“ฮ่าฮ่า...นั่นค่อนข้างทรงพลังดี” ทันใดนั้นบีบีเริ่มหัวเราะลั่นขณะที่เขาถลึงตามองอสรพิษเงินเก้าหัวอย่างดุดัน

ลินลี่ย์อดโล่งใจมิได้

“เป็นไปไม่ได้” อสรพิษเงินเก้าหัวไม่อาจทำใจเชื่อ “นี่...ร่างกายของเขาทรงพลังมากอยู่แล้ว วิญญาณของเขาทรงพลังมากได้ยังไง?” สวรรค์มีความเป็นธรรม ร่างของบีบีแข็งแกร่งจนแม้แต่อสรพิษเงินเก้าหัวก็ยังอิจฉาเขา  ด้วยร่างกายที่ทรงพลังของเขา กล่าวโดยทั่วไปวิญญาณของเขาควรจะอ่อนแอกว่าเล็กน้อย

แต่...

บีบีสามารถทนไม้ตายทักษะเทพธรรมชาติของนางได้

“ข้าไม่ต้องการฆ่าพวกท่าน อย่ารุกรานเกินไป” ลินลี่ย์ตะโกน ครั้งนี้เขามาขอความช่วยเหลือมหาเทพ ลินลี่ย์มีความรู้สึกว่างูยักษ์ทั้งสองนี้ควรจะเกี่ยวข้องกับมหาเทพ  ดังนั้นจึงไม่ต้องการใช้วิชาไม้ตายสังหาร

“โรวววว!”  งูทองยักษ์ไม่ยอมรับรู้เรื่องนี้แม้แต่น้อย  มันคำรามและพุ่งไปข้างหน้าทันทีอ้าปากและฉกลินลี่ย์

“เขาเร็วมากจริงๆ”  ลินลี่ย์ลอบประหลาดใจ

อย่างไรก็ตาม ลินลี่ย์ไม่กล้าปล่อยให้ตนเองถูกงูทองยักษ์กัดแน่

“พี่ใหญ่ ปล่อยมัน”  บีบีคุยทางใจ

“ฮึ่ม” ลินลี่ย์จ้องมองงูทองยักษ์โจมตี ตาของเขาเย็นชา

ด้านหลังลินลี่ย์และบีบีมีภาพลวงตาเลือนรางปรากฏขึ้นพร้อมกัน ด้านหลังลินลี่ย์เป็นเงาร่างมังกรฟ้าขนดกำลังจ้องมองงูยักษ์ทองอย่างเย็นชา ขณะที่ด้านหลังของบีบีปรากฏเงาพร่าเลือนของหนูกินเทพซึ่งจ้องมองอสรพิษเงินเก้าหัว!

ทักษะเทพธรรมชาติ - มังกรคำราม!

ทักษะเทพธรรมชาติ - หนูกินเทพ!

“บึ้ม!” ทันใดนั้นพื้นโลกแตกแยกและมีรากยาวขนาดใหญ่ออกมากั้นด้านหน้าของลินลี่ย์และบีบีไว้ พลังงานที่ลินลี่ย์และบีบีเตรียมใช้กับไม้ตายพลังเทพธรรมชาติถูกป้องกันขัดขวางไว้โดยตรงพลังทั้งหมดจึงโจมตีไปที่รากใหญ่นั้น

ลินลี่ย์กับบีบีตะลึง

กิ่งก้านและรากซึ่งถูกโจมตีโดยพลังเทพธรรมชาติของทั้งสองไม่ได้รับผลกระทบเลยแม้แต่น้อย  “ทำไมถึงไม่มีผลตอบสนอง?”  บีบีไม่อยากจะเชื่อ  ทันใดนั้นหนึ่งในรากสะบัดฟาดโต้ตอบไปที่ตัวบีบี  แม้ว่าจะกวาดผ่านสนามพลังศิลาดำ  แต่ความเร็วที่รากฟาดใส่นั้นทำให้บีบีไม่อาจหลบได้เลย

“ผัวะ!”  บีบีถูกฟาดกระเด็นออกไป

โลหิตสีแดงฉีดพุ่งในอากาศ

“ปัง!”บีบีกระแทกกับพื้น เขาจ้องมองที่อกตัวเองซึ่งมีแผลยุบลงไปจนกระดูกโผล่  เลือดยังไหลอยู่  บีบีตะลึงลานมองแผลของตนเอง

ลินลี่ย์จ้องมองเหตุนี้อย่างเหลือเชื่อเช่นกัน

บีบีบาดเจ็บจริงๆ หรือ?

ร่างของเขาเทียบได้กับอาวุธประกายเทพ...แต่เขาได้รับบาดเจ็บจริงๆหรือ?

“บีบี” ลินลี่ย์เคลื่อนไปอยู่ที่ข้างตัวบีบี แผลของบีบีสมานตัวโดยธรรมชาติ แต่บีบียังจ้องมองกิ่งข้างหน้าด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อ เห็นได้ชัดว่ากิ่งเหล่านี้เป็นกิ่งต้นผลสิ้นหวัง

“พอได้แล้ว, ฆ่าลูกสาวของพวกเขาก็เป็นเรื่องหนึ่งไม่จำเป็นต้องฆ่ามากไปกว่านี้อีกแล้ว” เสียงทุ้มลึกดังออกมาจากภายในต้นผลสิ้นหวัง

ที่บนลำต้นของต้นผลสิ้นหวังมีใบหน้าขนาดใหญ่ปรากฏออกมาลอยนิ่งอยู่กับที่จ้องมองลินลี่ย์และบีบี

“นี่คือ...?”

ลินลี่ย์กับบีบีทั้งสองรู้สึกถึงรัศมีที่ทรงพลัง

“มหาเทพ!”  งูยักษ์ทองและอสรพิษเงินเก้าหัวมองมาที่ต้นผลสิ้นหวังและรีบกล่าว  “เขาฆ่าลูกสาวของเรา  ท่านมหาเทพ ท่านไม่สามารถให้อภัยพวกเขาได้!”

“มหาเทพ?”

ลินลี่ย์กับบีบีตะลึงมองดูต้นผลสิ้นหวัง

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด