ตอนที่แล้วตอนที่ 18-27 ทูตมหาเทพ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 18-29 เอาชนะไม่ได้

ตอนที่ 18-28 ผลสะท้อน


เห็นได้ชัดว่าส่วนที่เผยออกมาของต้นผลสิ้นหวังเหมือนกับยอดภูเขาน้ำแข็ง  นี่ไม่ใช่ต้นที่ปรากฏในเขตหมอกเทาแน่นอน ต้นนี้ใหญ่โตน่ากลัวและกิ่งของมันหนากว่าลำต้นของต้นผลสิ้นหวังต้นแรกเสียอีก

“พี่ใหญ่, ต้นผลสิ้นหวังมันใหญ่โตจริงๆ”  บีบีรู้สึกตัวชา

ข้าไม่สามารถทำอะไรกับต้นผลสิ้นหวังได้เหมือนกัน

“เดินต่อไป” ลินลี่ย์แค่นเสียงกล่าว ขณะเดียวกันเขากระตุ้นการทำงานของสนามพลังศิลาดำทันทีสร้างเป็นลูกกลมขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางยี่สิบเมตรแรงผลักที่ทรงพลังส่งผลอยู่ภายในสนามพลังศิลาดำ และวัตถุภายนอกที่เข้ามาจะถูกดันออกไป

ขณะที่พวกเขาเดินไป...

หลังจากที่เดินไปได้หลายพันเมตร ไกลเท่าที่ลินลี่ย์และบีบีเห็นได้มีแต่ยอดไม้ขนาดใหญ่ที่น่ากลัว ยอดไม้ที่มีขนาดใหญ่อย่างน่าประหลาดเกิดจากกิ่งไม้หนานับไม่ถ้วนขดกันจนมีขนาดใหญ่ซึ่งเป็นการค้ำยันกันและกัน

“พี่ใหญ่!  มองดูข้างบนสิ”  บีบีพูดทันที

ลินลี่ย์อดมองตามบีบีไม่ได้  ภายในใบไม้ที่กระจัดกระจายมีงูเขียวเล็กปรากฏอยู่บนยอดใบไม้

“งูเขียว!”  ลินลี่ย์ประหลาดใจ  “งูเขียวน้อยปรากฏก็ต้องมีงูวิญญาณงูเขียวใหญ่อยู่ที่นี่...นอกจากงูวิญญาณที่บีบีฆ่าไปแล้ว  ยังมีงูวิญญาณอื่นปรากฏ!”  ลินลี่ย์รู้สึกว่าใจของเขาเริ่มตึงเครียด

ทันใดนั้น...

ลินลี่ย์อดหรี่ตาลงไม่ได้ ด้านบนมีใบไม้อยู่มากมาย งูเขียวตัวแล้วตัวเล่าโผล่ออกมา  งูเขียวกว้างหนึ่งนิ้วมีขนาดเท่ามือจ้องมองลินลี่ย์และบีบี  แต่พวกมันยังไม่โจมตี

“มากมายนัก!”  บีบีพูดทางใจอย่างแตกตื่น

“เดินต่อไป”  ลินลี่ย์ไม่สนใจงูเขียว ยังคงเดินหน้าไปต่อ

ขณะที่เดินไปข้างหน้า ลินลี่ย์พบว่างูเขียวจำนวนมากปรากฏตัวในทุกที่  บนถนนอย่างเดียวก็มีงูเขียวเป็นแสนตัวปรากฏ  มากมายกว่าจำนวนที่ปรากฏภายในเขตหมอกเทา ลินลี่ย์รู้สึกประหลาดใจและพลอยสั่นสะท้านไปด้วย

มีงูเขียวเล็กมากมายยิ่งนัก...แล้วงูวิญญาณเล่า?

“มีอยู่ที่ลำต้นหลัก และบีบีได้อดจ้องมองในที่ไกลไม่ได้

หลังจากได้เห็นยอดไม้แล้ว พวกเขาเดินเข้าไปเกือบสิบกิโลเมตร ลินลี่ย์และบีบีตอนนี้เห็นลำต้นของต้นผลสิ้นหวังได้ในที่สุด  และเมื่อพวกเขาเห็น..โอว..สวรรค์..นี่เรียกว่าลำต้นได้ยังไง? นี่มันกำแพง สูงอย่างกะหอคอย! ลำต้นหลักของต้นผลสิ้นหวังนี้มีเส้นผ่าศูนย์กลางหลายร้อยเมตร!

ลำต้นใหญ่มีเส้นผ่าศูนย์กลางหลายร้อยเมตร!

ขณะที่ยอดไม้สูงเกือบหมื่นเมตร

ต้นไม้นี่ใหญ่ขนาดไหนกัน? ที่สำคัญยิ่งกว่า... มันคือต้นผลสิ้นหวัง!  ในแดนยมโลก มีต้นไม้อื่นที่หนาอย่างนี้  แต่ผลที่ต้นไม้เหล่านั้นทำยังด้อยกว่า ต้องเข้าใจ..กิ่งของต้นไม้เหล่านี้ซึ่งทำหน้าที่เหมือนแขนแม้แต่ลินลี่ย์ก็ไม่สามารถทำอะไรได้เขาเพียงแต่ฟันลึกลงไปครึ่งหนึ่งเท่านั้นทั้งที่เขาฟันเต็มกำลัง

สิ่งที่ล้ำค่ากว่าก็คือมันหาได้ยากกว่า

ต้นไม้ใหญ่ขนาดนี้แข็งแรงมากเช่นกันและควรจะเล็กลงบ้าง แต่นี่มันมีขนาดใหญ่เกินไป

“ลำต้นอย่างเดียวก็หนาหลายร้อยเมตร  ไม่มีทางที่ข้าจะสามารถตัดผ่านมันได้”  ลินลี่ย์ลอบถอนหายใจกับตัวเอง  วัสดุที่เป็นลำต้นของต้นไม้นี้โดยทั่วไปมีคุณภาพสูงกว่าแม้แต่กิ่งก้าน  และลำต้นของมันหนาเพียงไหน? จะทำลายได้อย่างไร?

“พี่ใหญ่, มองดูข้างบน ดูเร็วๆ!  ผลสิ้นหวัง!”  บีบีร้องออกมาอย่างตื่นเต้น

ลินลี่ย์แหงนหน้ามอง

เหนือต้นผลสิ้นหวังนี้จุดแสงสีม่วงสามารถมองเห็นกระพริบผ่านกิ่งไม้ แม้ว่าจะอยู่ห่างไกลมากและมีกิ่งไม้คลุมทำให้มองเห็นได้ยากจุดแสงสีม่วงกำลังกระพริบเหมือนกับอัญมณีล้ำค่าและดูสะดุดตา “ผลสิ้นหวัง!  และ...มีอยู่หลายสิบผล!”  ลินลี่ย์อดเข้าไปใกล้ไม่ได้และบีบีก็ทำเหมือนกัน

หลังจากเข้าไปใกล้แล้ว พวกเขาสามารถเห็นได้ชัดเจนกว่าเดิม

ผลไม้ที่มีผิวเหมือนผลึกนุ่มละมุน...ผลสิ้นหวังอยู่ในท่ามกลางใบไม้เขียว ผลเหล่านี้เหมือนกับโคมไฟน้อยที่ห้อยอยู่ในท้องฟ้า มีอยู่หลายผล

“ผลสิ้นหวังมากมายนัก!”  บีบีตกตะลึง

“แต่ในช่วงเวลานานหลายปีนับไม่ถ้วนมีผลสิ้นหวังเพียงสี่ผลปรากฏในยมโลกรวมทั้งผลที่บิลลี่ย์ได้รับ!  แต่ที่นี่กลับมีมากมายนัก!”  ลินลี่ย์ยังคงสงบ  เพราะลินลี่ย์เข้าใจว่า... ผลสิ้นหวังเหล่านี้ไม่ใช่ของที่เขาจะได้รับง่ายๆ  เนื่องจากถ้าเป็นเช่นนั้นคนอื่นๆคงได้ไปนานแล้ว

หลังจากเข้ามาในเขตหมอกม่วง  เขายังไม่พบกับอันตรายแต่อย่างใด

“ฮ่าฮ่า, ผลสิ้นหวัง อย่างนั้นก็มีมากมายหลายผลสินะ”  บีบีตาเป็นประกาย

“งูวิญญาณ, เจ้าอยู่ที่ไหน? โผล่ออกมาสิ”  ลินลี่ย์พูดเย็นชา  ขณะเดียวกันเขากวาดตามองผ่านยอดไม้ที่อยู่ใกล้ที่ซึ่งมีกลุ่มงูเขียวน้อยอยู่หนาแน่นที่กำลังจ้องมองลินลี่ย์และบีบี  บีบีหัวเราะลั่นทันที  “เฮ้,ทำไมงูเขียวน้อยโผล่ออกมามากนักเล่า? พวกเจ้าพยายามขู่ให้เรากลัวงั้นหรือ? เร็วเข้า, รีบโผล่ร่างใหญ่ของเจ้าออกมา”

“ตามที่เจ้าต้องการเลย!” เสียงดุร้ายเย็นชาดังก้องอยู่ภายในต้นผลสิ้นหวัง

ลินลี่ย์และบีบีหันไปมองทันที

“ฟ่อออ..”

งูเขียวใหญ่ที่หนาขนาดเท่าแขนแต่ยาวหลายสิบเมตรเลื้อยออกมาจากใบไม้ร่างของงูอ่อนหยุ่นพันอยู่รอบกิ่งหนา งูเชิดหัวมองดูลินลี่ย์และบีบีอย่างเย็นชา

“เจ้า...” บีบีเตรียมจะพูดอะไรบางอย่าง  แต่เขาชะงักทันที

เพราะข้างๆ งูเขียวใหญ่ ยังมีงูเขียวใหญ่อีกตัวปรากฏออกมา ร่างของมันใหญ่กว่าเล็กน้อย  งูเขียวใหญ่นี้พันอยู่รอบกิ่งไม้  แต่มันทิ้งตัวลงเล็กน้อย  ตาทั้งคู่ของมันเรืองแสงสีม่วงขณะจ้องมองลินลี่ย์และบีบี  สายตาของมันเต็มไปด้วยความอำมหิตต้องการฆ่า

“ฟ่ออออ...”

ใบไม้ยังคงสั่นต่อเนื่องขณะที่งูเขียวใหญ่โผล่ออกมาจากส่วนลึกทีละตัว

บีบียังคงนับดังๆ “สาม สี่ ห้า....แปด เก้า!”

เขาหยุดนับในที่สุด มีงูเขียวใหญ่เก้าตัวพันอยู่รอบลำต้นหรือกิ่ง  งูเขียวใหญ่เก้าตัวจ้องมองลินลี่ย์และบีบีด้วยความโกรธแค้น  ในเรื่องของขนาดงูเขียวเหล่านี้มีลักษณะใกล้เคียงกันทั้งหมดและคล้ายกับงูเขียวใหญ่ในเขตหมอกเทาเช่นกัน

“มีอยู่เก้าตัว นี่มันเจ้าเล่ห์ไปหน่อย”  บีบีขมวดคิ้ว

งูเขียวใหญ่เหล่านี้ยากจะรับมือได้  ถ้าบีบีต้องการฆ่าพวกมัน  เขาต้องอาศัยทักษะเทพธรรมชาติกินเทพ หลังจากผ่านไปนานอย่างนั้นพลังจิตของบีบีฟื้นคืนแล้วก็จริง  แต่ว่ามีงูเขียวใหญ่อยู่ที่นี่เก้าตัว

“มีเก้าตัว!”  ลินลี่ย์รู้สึกว่านี่ค่อนข้างน่าโมโหเช่นกัน

“บีบี!  เราไม่ได้ต้องการผลสิ้นหวัง  ไปกันเถอะ” ลินลี่ย์คุยทางใจ  หลังจากผ่านมาหลายปีไม่มีใครสามารถได้รับผลสิ้นหวังมากมายอย่างนั้น อย่าว่าแต่งูวิญญาณเก้าตัวที่ยุ่งยากนี้เลย  สิ่งที่น่ากลัวอย่างแท้จริงก็คือต้นผลสิ้นหวังขนาดใหญ่โต ถ้าต้นผลสิ้นหวังใหญ่โตขนาดนั้นโจมตีพวกเขาทั้งสอง  นั่นคงจะยุ่งยาก

ดีที่สุดรีบไปจากเขตหมอกม่วงให้เร็ว

“เราไม่ต้องการมันหรือ?” บีบีตะลึง

“รีบไปกัน” ลินลี่ย์ชำเลืองมองเขา และบีบีรับคำ  “อย่างนั้นก็ได้”

“ควั่บ!”  “ควั่บ!”

ลินลี่ย์และบีบีเปลี่ยนเป็นร่างเลือนรางหนีไปด้านข้างด้วยความเร็วสูง

“หนี?”

งูเขียวใหญ่ทั้งเก้าพุ่งออกมาจากต้นผลสิ้นหวังทันทีพวกมันเหมือนกับสายฟ้าสีเขียวเก้าสายพุ่งตรงเข้าหาลินลี่ย์กับบีบี  น่าเสียดายที่ลินลี่ย์และบีบีหนีด้วยความเร็วสูง  และพื้นที่รอบตัวของพวกเขามีสนามพลังศิลาดำ  งูเขียวใหญ่ทั้งเก้านั้นไม่สามารถเข้าไปถึงลินลี่ย์ได้แต่อย่างใด

“เจ้าต้องการไล่เราหรือ? ฝันไปเถอะ” บีบีหัวเราะขณะพูด

“ครืดดด...” ทันใดนั้นกิ่งหลายกิ่งจากยอดต้นไม้โน้มลงกดทับราวกับภูเขาถล่มลงพื้น ลินลี่ย์และบีบีเพียงแต่รู้สึกว่าพื้นข้างหน้าพวกเขากลายเป็นสีดำ  ถนนถูกปิดไว้อย่างสิ้นเชิง

“ต้นผลสิ้นหวังขวางทางเราไว้เมื่อเราจะหนีหรือ?” หลังจากก่อนนั้นได้ทดสอบความเหนียวของกิ่งเหล่านี้ไปแล้ว  ลินลี่ย์และบีบีก็เลี้ยวหนีอย่างไม่ลังเล

และขณะที่พวกเขาทำเช่นนั้นพวกเขาเห็นงูเขียวใหญ่ทั้งเก้าตามมาถึงและหยุดขดตัวกับพื้นข้างหน้าพวกเขา

“พวกเจ้าต้องการหนี!ฮ่าฮ่า...”  เสียงทุ้มลึกดังออกมาจากหนึ่งในงูเขียวใหญ่  ดวงตาสีม่วงที่น่าสยดสยองเป็นประกายขณะจ้องมองลินลี่ย์และบีบี  “จะบอกพวกเจ้าให้ก็ได้ เขตหมอกม่วงของภูเขาสิ้นหวังจะเป็นสุสานของพวกเจ้า

เสียงเย็นชาดังมาจากงูเขียวใหญ่อีกตัว “พวกเจ้าทั้งสองชื่อลินลี่ย์กับบีบีใช่ไหม?  พวกเจ้าน่ากลัวมาก  พวกเจ้าฆ่าพี่สาวของเราจริงๆ! แน่นอนว่านานปีนับไม่ถ้วนเราสิบพี่น้องอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข  พี่สาวของเราส่งผลสิ้นหวังไปให้พวกเจ้า  แต่เจ้ากลับฆ่านางจริงๆ!  ฮ่าฮ่า... ต่อให้เราทั้งเก้าต้องตายเราจะฆ่าเจ้าแก้แค้นให้พี่สาวของเรา!”

“ใช่แล้ว,แก้แค้นให้พี่สาว!”  งูเขียวใหญ่ตัวอื่นร้องกราดเกรี้ยวด้วยความโกรธเช่นกัน

งูเขียวใหญ่ทั้งเก้าตัวแสดงความโกรธและเกลียดออกมาทางแววตา

ลินลี่ย์รู้สึกปวดหัวอย่างช่วยไม่ได้

“อย่างนั้นงูวิญญาณนั่นก็ติดต่อกับงูวิญญาณเก้าตัวนี่ได้และมันเป็นพี่สาวของพวกมัน?”  ลินลี่ย์คิดมานานแล้วว่าจะมีความยุ่งยาก  แต่ไม่คาดเลยว่างูวิญญาณจะมีพี่น้องเก้าตัว

“เฮ้!  พวกเจ้ากำลังพูดเรื่องอะไร?  พี่สาวของเจ้าไปส่งผลสิ้นหวังให้เรา?”  บีบีพูดด้วยความโกรธ  “พวกเจ้าทุกตัวมีปัญหาทางจิตแน่  พี่สาวของเจ้าเอาผลสิ้นหวังไปส่งให้เรา?  อย่างนั้นทำไมนางทุกอย่างเพื่อขัดขวางเรา?  ถ้าพี่สาวของพวกเจ้าไม่ทำเกินเลยไปทำไมข้าจะต้องถูกบีบจนต้องฆ่านางเล่า?”

ความจริงการทำหน้าที่พิทักษ์สมบัติเป็นภารกิจของงูวิญญาณ  และเป็นเหมือนกันในแต่ละครั้ง

เมื่อใช้งูวิญญาณเป็นผู้พิทักษ์สมบัติ  คนที่มีพลังก็จะถูกเลือก

แต่เท่าที่พี่น้องอื่นๆ ของงูวิญญาณเห็น พี่สาวของพวกมันแค่เอาผลสิ้นหวังไปส่งให้คนภายนอกเหล่านี้ การกีดขวางนั้นนางจะไม่ทำอะไรมากไปกว่าการทดสอบ  นางไปส่งผลสิ้นหวังแต่ลงท้ายด้วยการถูกฆ่าอย่างนั้น?  และพี่น้องทั้งเก้าของนางจะไม่โกรธได้อย่างไร?

“พี่รอง ไม่ต้องไปเสียเวลาพูดกับพวกเขา  ฆ่าพวกเขา!”  งูเขียวใหญ่ตัวหนึ่งพูด

“ฆ่า!” เสียงทุ้มลึกเสียงหนึ่งดังขึ้นอีก

ทันใดนั้นงูเขียวทั้งเก้าแยกกันประจำเก้าทิศตั้งวงล้อมกักตัวลินลี่ย์และบีบีไว้ภายใน  อย่างไรก็ตามสนามพลังศิลาดำของลินลี่ย์มีเส้นผ่าศูนย์กลางยี่สิบเมตรขณะที่กับดักนี้มีขนาดใหญ่มาก  งูเขียวใหญ่ทั้งเก้าล้วนแต่อยู่นอกสนามพลังศิลาดำ  งูเขียวใหญ่ทั้งเก้าเริ่มบีบวงล้อมลงและดวงตาสีม่วงทั้งเก้าคู่จ้องมองลินลี่ย์และบีบีเขม็ง

“ฟ่อออ...” พวกมันเลื้อยวนด้วยความเร็วสูงจนเป็นร่างพร่าเลือนนับไม่ถ้วน

ลินลี่ย์และบีบีมองเห็นงูไม่ชัดเลยแม้แต่น้อย  เห็นแต่แนวเส้นสีม่วงเก้าสาย  แนวแสงสีม่วงเก้าสายเริ่มบิดตัว และพื้นที่ระหว่างพวกเขาเริ่มหดตัวเหมือนกับแหที่รวบเข้าหาลินลี่ย์และบีบี

“นี่มันไม้ตายอะไรกัน?” ลินลี่ย์ไม่เข้าใจ  แต่เขาไม่คิดมากเขาตอบสนองทันที.. สนามพลังศิลาดำขยายออกไปทันทีซึ่งขยายครอบคลุมกักงูเขียวใหญ่ทั้งเก้าไว้ภายใน  พลังผลักดันที่ทรงพลังส่งผลต่องูเขียวใหญ่  ความเร็วของงูเขียวใหญ่ตกลงอย่างช่วยไม่ได้  และร่างของพวกมันได้รับผลอย่างช่วยไม่ได้

การผนึกกำลังโจมตีของพวกมันสลายไป!

“โจมตีลินลี่ย์นั่น!”  เสียงตะโกนโกรธเกรี้ยวดังขึ้น

ทันใดนั้นงูเขียวใหญ่ทั้งเก้าลงมือพร้อมกันกลายเป็นพุ่งเข้าหาราวกับสายฟ้าสีเขียวเพื่อกัดลินลี่ย์  แต่เพราะสนามพลังศิลาดำ ความเร็วของพวกมันจึงไม่มาก ความจริงพลังโจมตีที่ทรงพลังที่สุดของงูวิญญาณเหล่านี้ก็คือใช้เขี้ยวพิษกัดอีกฝ่าย  แต่เพราะพวกมันรู้ว่า...

ร่างของบีบีทรงพลังเกินไป เขี้ยวของพี่สาวของพวกมันยังหักและนางไม่สามารถทำอันตรายบีบีได้

ดังนั้นพวกมันเลือกจัดการกับลินลี่ย์ก่อน

เขี้ยวพิษของงูวิญญาณเหล่านี้มีระดับแตกต่างจากเขี้ยวพิษของงูเขียวน้อยเมื่อถูกเขี้ยวพิษจากงูเขียวใหญ่เหล่านี้กัดจะน่ากลัวยิ่งกว่าถูกงูเขียวน้อยเข้าไปในร่างเสียอีก!

ลินลี่ย์เห็นงูยักษ์แยกเขี้ยวและพุ่งเข้าฉกเขา  เขาอดตะลึงไม่ได้ “เนื่องจากความยุ่งยากที่เคยได้รับตอนถูกงูเขียวน้อยกัดมาแล้ว  ถ้างูวิญญาณเหล่านี้กัดข้า... และข้าไม่ใช่บีบี!” พลังป้องกันของเกล็ดมังกรทรงพลังก็จริง แต่แม้แต่เกล็ดมังกรของประมุขเผ่าก็ยังไม่มีพลังป้องกันที่ทรงพลังเท่ากับเบรุตและบีบี...ที่มีระดับเท่าอาวุธประกายเทพ

“ฮึ่ม..”ลินลี่ย์ใช้พลังผลักของสนามพลังศิลาดำและเปลี่ยนเป็นดึงดูดลงพื้น!

หัวของงูทั้งเก้าพุ่งฉกลงมาแต่ขณะนั้นพวกมันกลับร่วงลงพื้นทันที ลินลี่ย์ใช้พลังปั่นป่วนวิญญาณทันที พลังปั่นป่วนวิญญาณของลินลี่ย์ในตอนนี้ส่งผลได้แม้กระทั่งอสูรเจ็ดดาว

“เอ๊ะ?” ลินลี่ย์ประหลาดใจเมื่อพบว่างูยักษ์ทั้งเก้าไม่ได้รับผลจากพลังปั่นป่วนวิญญาณเลยแม้แต่น้อย หัวของอสรพิษทั้งเก้าเชิดขึ้นอีกครั้งและพุ่งเข้าฉกใส่ลินลี่ย์  ลินลี่ย์คงกระบี่ประกายเทพเงาลวงและบรรจุพลังกฎธาตุดินไว้เต็มที่ กระบี่เงาลวงกวาดผ่านทำให้มิติสั่นสะท้านและฉีกขาด

ในสนามพลังศิลาดำงูเขียวใหญ่พบว่ายากจะหลบหลีกได้

“ฉัวะ!”  หนึ่งในงูเขียวใหญ่ถูกฟัน ตลอดทั้งร่างของมันสั่นสะท้านและบาดแผลขนาดใหญ่ปรากฏบนร่างของมันเลือดสีม่วงฉีดพุ่งทันที

“ผิวแข็งมาก”  ลินลี่ย์ลอบประหลาดใจ พลังโจมตีของเขาแฝงไปด้วยเคล็ดกฎธรรมชาติธาตุดิน และในแง่พลังโจมตียังแข็งแกร่งกว่าพลังโจมตีของบีบี  แต่เขาแค่สร้างบาดแผลให้กับงูเขียวใหญ่เท่านั้น

“โรวววววว!”  งูเขียวใหญ่ร้องโหยหวน ขณะที่มันฉกลงมาด้วยความโกรธเขี้ยวพิษของมันส่องประกายสีดำแปลกประหลาด

“วืดดด”ลินลี่ย์ถอยอย่างรวดเร็วราวประกายไฟ

ผู้ไล่ล่ามีเก้า ผู้หนีมีหนึ่งขณะที่บางครั้งก็มีการโจมตีใส่สองสามกระบี่

“พี่รอง พลังดึงดูดของสนามพลังดึงดูดของเจ้าผู้นี้แข็งแกร่งร้ายกาจ  เราไม่สามารถตามเขาทันได้ภายในพื้นที่ซึ่งส่งผลต่อเราเช่นนี้”  งูเขียวใหญ่ตัวหนึ่งแตกตื่นพูด  งูเขียวใหญ่ทั้งเก้าตระหนักได้ว่าอะไรคือปัญหาแล้วในตอนนี้

“ครืดด..” ในขณะนั้นเองต้นผลสิ้นหวังสั่นสะท้านรุนแรง

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด