ตอนที่ 631 เจ้าตายแล้ว!

ดินแดนรกร้าง การต่อสู้ทวีความรุนแรงขึ้น

จ้าวมังกรทองดิ่งลงมาที่พื้นขณะที่พ่นไฟมังกรที่สามารถละลายพื้นได้

องค์ชายเทียนหลัวต้องรีบถอยอย่างรวดเร็ว   มังกรปีศาจอีกตัวหนึ่งร่วมมือกับจ้าวมังกรทองพ่นไฟปีศาจและพิษกัดกร่อน  พิษที่มีอุณหภูมิสูงเดือดเป็นไอมีคุณสมบัติกัดกร่อนที่รุนแรง  ฟ่านหลุนเถี่ยใช้ขวานขว้างใส่มังกรปีศาจ  ขณะที่อยู่ในอากาศขวานถูกพิษฉีดจนหลอมละลายเหลือแต่ของเหลวสาดกระเซ็นลงพื้น

มนุษย์เผ่าวัวเลโอและฟ่านหลุนเถี่ยไม่สามารถปลีกตัวไปช่วยองค์ชายเทียนหลัวสู้กับมังกรได้ เนื่องจากพวกเขาตกอยู่ในวงล้อมของหมีปีศาจห้าตัวและปีศาจแดนอเวจีอีกสองตัว

ถ้าไม่ใช่เพราะเอลฟ์ทองลีน, แอนนาและเป่าเอ๋อช่วยทั้งสองอาจตกอยู่ในอันตราย

“พลังชำระใจ!” ทักษะแฝงเร้นชำระใจของหลิวเย่ไม่มีประโยชน์กับคนธรรมดา  อย่างไรก็ตาม กับขุนพลปีศาจแดนนรกมันกลับทรงพลัง แม้ว่าปีศาจพวกนั้นจะถึงระดับปราณก่อกำเนิดแล้วก็ตาม

“มนุษย์บัดซบ,ทักษะแฝงเร้นระยำ!”

ขุนพลปีศาจซึ่งแข็งแกร่งมากกว่าหลิวเย่หลบหนีแสงสีขาวที่หลิวเย่ปล่อยออกมาด้วยความตกใจกลัว

เขาวิ่งหนี แต่ก็ยังไม่วายทิ้งคำสบถด่า และแสดงความเกลียดชังออกมาจากตัวเขา

มันต้องการใช้ขวานโลหิตของมันฟันใส่หลิวเย่ให้ขาดเป็นสองท่อนในการฟันครั้งดียว  แต่ในไม่ช้ามันก็พบว่าต่อให้มันแข็งแกร่งมากกว่าสามเท่า ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะทำเช่นนั้น  เด็กผู้หญิงตัวเล็กไม่มีอันตรายได้รับการปกป้องโดยอสูรพิทักษ์ตัวหนึ่งกวางทะลุมิติ กวางตัวนี้ไม่มีพลังโจมตี แต่มันสามารถเคลื่อนที่ผ่านอุปสรรคขัดขวางทางได้แน่นอน ควบคู่กับการเคลื่อนไหวที่ประสานเข้ากับเจ้านาย  ทั้งสองมีทักษะหลบหนีที่ไม่ธรรมดา

การโจมตีไม่สามารถทำอะไรนางได้

ที่แย่ที่สุดก็คือ ไม่มีทางที่ความเคลื่อนไหวของฝ่ายตรงข้ามจะหลบหนีพ้นการไล่ตามของนาง

กวางทะลุมิติและสาวน้อยนี้แทบจะมาถึงพร้อมกัน  ไม่ว่าเมื่อใดที่พวกเขาตามฝ่ายตรงข้ามทัน  คู่ต่อสู้ของพวกเขาก็จะสิ้นหวัง  นอกจากนี้สาวน้อยที่ดูไร้เดียงสาและอ่อนแอนี้ยังปล่อยแสงที่นุ่มนวลซึ่งส่งผลทำร้ายร่างกายปีศาจ  แม้แต่พลังป้องกันของร่างกายนักสู้ปราณก่อกำเนิดก็ยังไม่พอต้าน..

ขุนพลปีศาจมั่นใจว่าสาวน้อยนี้คือนักรบมนุษย์  นางไม่สามารถเอาชนะนักสู้ระดับหกด้วยซ้ำ

อย่างไรก็ตาม ถ้านางสู้กับพวกเขา นางสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ที่เป็นนักสู้ปราณก่อกำเนิด และเล่นงานเขาย่ำแย่  นับว่าน่ากลัวอย่างแท้จริง

“หยุดนิ่ง,  ชำระใจ!” หลิวเย่ไม่เคยสู้กับศัตรูตามลำพัง นี่แตกต่างจากการปฏิบัติตามปกติของพวกเขาตอนนี้ฝ่ายตรงข้ามทุ่มชีวิตสู้ สำหรับคนที่ไม่มีประสบการณ์การต่อสู้อย่างแท้จริง  หลิวเย่รู้สึกหงุดหงิด  แต่ในฐานะศิษย์ที่ว่าง่ายของเย่ว์หยาง  นางมักจะจำสิ่งที่เขาสอนนางไว้เสมอ  และนั่นเป็นกลยุทธ์ที่เขาพัฒนาขึ้นมาเพื่อนาง  นางใช้ออกอย่างพีถีพิถัน...แต่นางยังใหม่ต่อสนามรบ ด้วยกลยุทธนี้ บางทีแทบทำให้นางเป็นผู้เชี่ยวชาญไปเลย

กลยุทธที่เย่ว์หยางพัฒนาขึ้นมีรายละเอียดมากจนทำให้พวกศัตรูสิ้นหวังเกินกว่าจะตอบโต้

หลิวเย่เลือกศัตรูที่มีปราณปีศาจแน่นที่สุด เย่ว์หยางบอกนางไว้ก่อนว่าศัตรูแบบนี้นางจะฆ่าได้ง่ายที่สุด เว้นแต่คู่ต่อสู้เป็นระดับสูงกว่าปราณก่อกำเนิดระดับหกนางที่มีทักษะแฝงเร้นชำระใจ นางไม่จำเป็นต้องกลัวศัตรูที่มีปราณปีศาจหนาแน่น

ทักษะแฝงเร้นชำระใจเป็นดาวข่มปราณปีศาจ,พิษและวิญญาณปีศาจทุกชนิด

เมื่อใช้คู่กับกวางทะลุมิติในการเคลื่อนที่  ทันทีที่พลังงานบริสุทธิ์ของนางสัมผัสกับศัตรูก็จะทิ้งพลังอยู่ในร่างพวกเขาทันที

หลิวเย่ไม่จำเป็นต้องหาจุดอ่อนของพวกเขา  ทั้งหมดที่นางจำเป็นต้องทำคือโจมตีต่อไป....ถ้าศัตรูใช้พลังของพวกเขาเต็มที่ กวางทะลุมิติจะวิ่งตรงเข้าใส่พวกเขาและตราบใดที่นางก้าวเข้าไปกับกวาง  นางจะไม่มีทางได้รับอันตราย  สำหรับหลิวเย่ ถ้านางยังคงตั้งใจผสานการโจมตีจากเย่คง เจ้าอ้วนไห่และพี่น้องตระกูลหลี่ นางจะสามารถอยู่ได้อย่างปลอดภัย อย่างน้อยครึ่งชั่วโมงโดยไม่ต้องมีการป้องกัน

ในตอนนี้นางไม่สามารถเทเลพอร์ตไปพร้อมกับใครได้

ถ้าหลิวเย่นำสหายนางเข้าโจมตีพร้อมกับนางในการสู้  ศัตรูเป็นต้องน้ำตาร่วงทุกครั้ง

“ไสหัวไป!  ข้าไม่อยากสู้กับเจ้า!”  ขุนพลปีศาจรู้สึกกดดันจนอยากจะฆ่าตัวตาย  มันถูกโดนโจมตีไปมากกว่ายี่สิบครั้งและไม่สามารถแตะต้องศัตรูได้เลยแม้แต่น้อย

“ชำระใจ,หัวใจและความคิดข้าสะอาด ข้าไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น ข้าแค่ตั้งสมาธิ”  หลิวเย่ยังพึมพำกับตนเองอย่างงงงวย  เย่ว์หยางบอกนางไว้ก่อน  ไม่จะเจอภาษาที่สกปรกหยาบคายที่ศัตรูยั่วยุนางเพียงใด  นางต้องรักษาใจให้สะอาด  เมื่อนางเผชิญหน้ากับศัตรู ก็พร้อมที่จะฆ่านางไม่อาจจะสูญเสียสมาธิได้ นี่เป็นครั้งแรกที่นางเผชิญกับศัตรูตามลำพัง  นางจำเป็นต้องเตือนตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่าไม่ให้สนใจจากภาษาสกปรกหยาบคายที่ศัตรูล่อลวงนาง

“อุ๊ฟฟฟ” ขุนพลปีศาจได้รับบาดเจ็บก็โกรธ มันขว้างเลือดใส่

“ไสหัวไป เจ้ามดชั้นต่ำ ไปตายซะ!” ในสนามต่อสู้อีกด้านหนึ่ง พวกเขาสู้กับเซี่ยเชียนชิวที่มีร่างเต็มไปด้วยหนอนนั่นทำให้เขาไม่กลัวการโจมตีใดๆ

ทุกครั้งที่พี่น้องตระกูลหลี่สามารถสร้างรูในตัวของเซี่ยเชียนชิว เซี่ยเชียนชิวก็จะมีหนวดสัตว์งอกขึ้นมาปิดรูเหล่านี้

ตรงกันข้ามหนวดสัตว์บนร่างของเขาจะหวดเข้าใส่พี่น้องตระกูลหลี่อย่างดุร้ายจนพวกเขากระเด็นไปในอากาศ

ถ้าไม่ใช่เพราะพลังป้องกันของมดทหารทองทั้งสองคนคงถูกกระแทกเละไปแล้ว

เซี่ยเชียนชิวเป็นเหมือนหนอนตะกละตะกลาม เขาไล่โจมตีพี่น้องตระกูลหลี่อย่างดุร้ายพลางหัวเราะขณะโจมตี  “ไอ้พวกโง่ ข้าคงกระพันเว้ย, คนอ่อนแออย่างพวกเจ้าไม่มีทางเข้าใจพลังของข้า  ข้าเป็นอมตะ เจ้าไม่สามารถฆ่าข้าได้  มาเลย มาฆ่าข้า!ใช้อาวุธของเจ้าแทงใส่ร่างข้าเลย ข้าจะตั้งท่าเท่ๆ ให้พวกเจ้าฆ่าเลยดูความไร้สามารถของตัวพวกเจ้าแล้ว น่าสมเพช ช่างเป็นโศกนาฎกรรมที่ยิ่งใหญ่ของโลก ฮ่าฮ่าฮ่า  สนุกจริงโว้ย!”

บึ้ม!

เมฆคะนองแผ่มาจากด้านบนเผาหนวดสัตว์ดำของเซี่ยเชียนชิวจนเป็นเถ้าถ่าน

เหยียนพั่วจวินบินตรงมาทางพวกเขาและตะโกนบอกพี่น้องตระกูลหลี่  “เปลี่ยนคู่ต่อสู้กัน,ให้ข้าฆ่าเซี่ยเชียนชิวเอง!”

เซี่ยเชียนชิวหงุดหงิดมากและพูดด้วยเสียงเยือกเย็น  “เป็นเจ้า, เหยียนพั่วจวินหรือ?  เจ้างี่เง่าที่หยิ่งยโสโอหัง เจ้าคิดว่าข้าจะเป็นอันตรายเพราะเพลิงเหล่านี้?  ข้ามีร่างอมตะที่จ้าวปีศาจให้เป็นของขวัญข้า  แค่ไฟเล็กน้อยจากราชสีห์เพลิงของเจ้าเจ้าคิดว่าจะฆ่าข้าได้หรือ?”

“ความจริง, เจ้าตายไปแล้ว...ตัวเจ้าในตอนนี้เป็นแค่เศษเนื้อเคลื่อนที่ได้เท่านั้น!”  เหยียนพั่วจวินแสดงความรังเกียจอยู่ในสีหน้าเขาขณะที่เขาพูดเช่นนี้  “คุณชายสามตระกูลเย่ว์ฆ่าเจ้าไปแล้ว เซี่ยเชียนชิวไม่ได้อยู่ในโลกนี้อีกต่อไปแล้ว  เจ้า เจ้ามันก็แค่ชิ้นเนื้อเน่าๆที่เต็มไปด้วยหนอน จ้าวปีศาจดึกดำบรรพ์อาจจะบอกเจ้าว่าเจ้าเหมือนเดิม  แต่เจ้าก็แค่เด็กไร้เดียงสา ยังคิดว่าเจ้ายังเป็นเซี่ยเชียนชิวคนเก่าอีกหรือ  ถ้าเจ้ายังเป็นเซี่ยเชียนชิวเจ้ายังจำได้ไหมใครเป็นคู่หมั้นของเจ้า?”

“ข้า,ข้ามีคู่หมั้นด้วยหรือ?  ใช่แล้วต้องเป็นนาง, ข้ามั่นใจว่าต้องเป็นนาง” เซี่ยเชียนชิวเงยหน้ามองฟ้าไปที่หลิวเย่ที่กำลังเคลื่อนไหวอยู่  เขาเรียกความรู้สึกกลับมาและชี้ไปที่หลิวเย่ตอบเย้ยหยันเหยียนพั่วจวิน “เหยียนพั่วจวิน, เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถโจมตีข้าให้รู้สึกตกต่ำด้วยคำพูดไม่กี่คำของเจ้าหรือ?  ข้าไม่ปฏิเสธว่าเมื่อข้าถือกำเนิดใหม่  ข้าสูญเสียความทรงจำในอดีตบางส่วน  แต่ข้าก็คือข้าเซี่ยเชียนชิว...เจ้าคิดว่าแค่คำพูดไม่กี่คำนี้ของเจ้า จะสามารถสร้างความแตกร้าวระหว่างข้ากับฝ่าบาทจ้าวปีศาจหรือ?  เข้าจะเป็นผู้ภักดีต่อฝ่าบาทตลอดไป  ไม่ว่าเจ้าจะพูดยังไงก็เปล่าประโยชน์!”

“ช่างโง่เสียจริง  ข้าไม่ได้บอกอะไรเจ้าเลยแม้แต่น้อย  เจ้าไม่เข้าใจหรือเซี่ยเชียนชิว?  เจ้า เซี่ยเชียนชิวและแม้แต่ไป๋หวินเฟยล้วนแต่เป็นกาฝากทั้งนั้น พวกเจ้าตายกันหมดแล้วและกลายเป็นของเล่นให้จ้าวปีศาจเชิดเล่น!” เหยียนพั่วจวินไม่สนใจเซี่ยเชียนชิวอีกเขารั้งสายตากลับมาที่การสู้ระหว่างเย่คง เจ้าอ้วนไห่และเซี่ยเชียนเริ่น

“...ไม่ต้องพูดอีกต่อไปแล้ว  ข้าจะไม่มีทางเชื่อเจ้า  เหยียนพั่วจวิน, เก็บอุบายของเจ้าไปซะ!” เซี่ยเชียนเริ่นสีหน้ากลายเป็นน่าเกลียดทันที

“น่าสงสารก็แค่ร่างกาฝาก!” เย่คงโบกมือให้เจ้าอ้วนไห่ “ข้าจัดการเจ้านี่ตามลำพังได้”

“เจ้าลิงผอม,อย่าตายซะล่ะ!”

เจ้าอ้วนไห่ออกจากที่ต่อสู้พร้อมกับนางนวลสายลมของเขาเขามองดูพื้นที่ต่อสู้ที่ตึงเครียดและนั่นเป็นการต่อสู้ของมนุษย์เผ่าหัววัวเลโอและฟ่านหลุนเถี่ย

เซี่ยเชียนเริ่นสั่นด้วยความโกรธและตะโกนบอกเซี่ยเชียนชิว  “โจมตี, ใช้วิชาทะเลหนอนของเจ้าซะอย่าปล่อยให้เหยียนพั่วจวินใช้คำพูดหลอกล่อ ฆ่าเขาซะ!”  แทบจะทันทีที่เขาพูดก็มีเสียงกึกก้องดังจากท้องฟ้าฟงชิซาป้องกันศัตรูของเขาและมาถึงข้างตัวเหยียนพั่วจวินขณะที่มองดูเย่คงและกล่าว  “เราใช้พยุหะมหาโทเทมกันเถอะ”

พี่น้องตระกูลหลี่ในท้องฟ้าตอนนี้ตีลังกาลงกลับมายืนที่พื้น  มีเสาเหล็กอุกกาบาตเพิ่มขึ้นมาในซากหักพัง

สนามพลังเหมือนพลังงานพุ่งขึ้นมาจากพื้นและครอบคลุมเต็มสนามรบ

นอกจากการต่อสู้ของไป๋หวินเฟยและเสวี่ยทันหลางในท้องฟ้า คนอื่นทุกคนจะได้ผลจากวิชาพยุหะมหาโทเทมและพลังงานของมัน  ปีศาจไป๋หวินเฟยบินรอบเสวี่ยทันหลางอย่างรวดเร็ว เขาไม่ได้ขี่จ้าวมังกรทองเนื่องจากต้องการเน้นที่ความเร็ว

เสวี่ยทันหลางเป็นคู่ต่อสู้พิเศษเฉพาะ

เขาเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงขณะที่ความเชี่ยวชาญในการแช่แข็งคู่ต่อสู้ของเขา  ทำให้ปฏิกิริยาของพวกเขาลดลงมากมาย

พายุยักษ์ผสานเข้ากับเสวี่ยทันหลางทำให้เขาควบคุมอากาศโดยรอบขณะที่สร้างพายุหิมะในอากาศจนเกิดเป็นพายุหมุนขนาดยักษ์... แม้ว่าเขาจะไม่สามารถควบคุมสายฟ้าได้  แต่เขาก็สามารถใช้พายุควบคุมสายฟ้า..   ด้วยการเพิ่มพลังพายุเขาทำให้จ้าวมังกรทองซึ่งเป็นเป้าหมายใหญ่เป็นน้ำแข็ง  ไป๋หวินเฟยถูกหมัดยะเยือกโจมตีทำให้ร่างกายครึ่งล่างเปลี่ยนเป็นน้ำแข็ง  ถ้าไม่ใช่เพราะไฟปีศาจที่ยังคงไหม้อยู่  เขาคงตกอยู่ในสภาพเสียเปรียบไปแล้ว

ในที่สุดไป๋หวินเฟยก็เข้าใจแล้วว่าเสวี่ยทันหลางไม่ธรรมดาอย่างแท้จริง

อัจฉริยะที่ไม่ธรรมดา

แม้ว่าเขาจะไม่น่ากลัวเท่ากับคุณชายสามตระกูลเย่ว์  แต่เสวี่ยทันหลางก็ไม่ใช่ธรรมดา...โชคดีที่ไป๋หวินเฟยไวกว่า

ความเร็วคือเคล็ดในการเอาชนะศึกนี้!

“ตาย!” ไป๋หวินเฟยเคลื่อนที่ไวราวกับสายฟ้าและผ่านเสวี่ยทันหลางหลบหมัดยะเยือกที่มาถึงกดกรงเล็บที่ร้อนแรงใส่อกของเสวี่ยทันหลางและสร้างระเบิดเพลิงปีศาจ

“นี่คือพลังสุดยอดของนักสู้ปราณก่อกำเนิดระดับสามหรือ”  เสวี่ยทันหลางมีโลหิตไหลออกทางมุมปากเขาเช็ดออกก่อนจะมองดูที่อกซึ่งมีรอยไหม้ของกรงเล็บ  จากนั้นเป่าลมหายใจและเพลิงปีศาจกลายเป็นเยือกแข็ง

ไป๋หวินเฟยคิดว่าการลอบโจมตีแบบนี้จะทำให้เขาได้เปรียบ  แต่ในขณะที่เขาฉลองชัยให้ตัวเอง เขาตระหนักว่าการโจมตีของเขาพลาดท่าอย่างรวดเร็ว

เขารู้สึกว่าความเจ็บปวดเล็ดรอดออกมาจากฝ่ามือของเขา

เขาค่อยๆรู้ว่าเพลิงปีศาจในมือของเขาเริ่มหรี่ลงและชั้นน้ำแข็งถูกสร้างอยู่บนมือของเขาและค่อยสลายลงช้าๆ

ไป๋หวินเฟยสูดหายใจลึกและระบายลมหายใจออก  “เจ้าพัฒนาก้าวหน้าอย่างแท้จริง  เสวี่ยทันหลาง ดีมาก  เจ้าคู่ควรจะได้เห็นพลังเต็มพิกัดของข้า!”

ทันใดนั้น,เสวี่ยทันหลางหายไปและเมื่อเขาปรากฏอีกครั้ง เขาลงมายืนอยู่บนศีรษะของจ้าวมังกรทอง เขาวางมือที่หัวอสูรนั่น ด้วยพลังกดที่รุนแรงหนักหน่วงมังกรทองร่วงลงพื้น... ไป๋หวินเฟยพยายามจะช่วยมังกรแต่องค์ชายเทียนหลัวกางโล่เพลิงป้องกันและหยุดไป๋หวินเฟยที่เพิ่งเตรียมพร้อมกับการตอบโต้  “ไม่ใช่ว่าข้าไม่สามารถเอาชนะมังกรของเจ้าได้นะ แต่ข้าสัญญาไว้แล้วว่าข้าจะปล่อยเจ้าสามครั้ง  สามครั้งเพื่อตอบแทนความโปรดปรานที่บรรพบุรุษข้ามีต่อมังกรทอง! ตอนนี้ข้าชำระหนี้ทั้งหมดให้เจ้าแล้ว!”

พลังขององค์ชายเทียนหลัวยังเป็นรองไป๋หวินเฟยแน่นอน

ปัง เสียงกระแทกกับพื้นดังขึ้น

ขณะเดียวกันกับที่ไป๋หวินเฟยโจมตี  เขาพุ่งขึ้นสูงขึ้นไปหามังกรปีศาจเหมือนกับดาวตก มังกรอ้าปากใหญ่ของมันกว้างและกลืนองค์ชายเทียนหลัวในคำเดียว  แต่องค์ชายเทียนหลัวเรียกดาวตกเพลิงฟ้า  มันค่อยๆร่วงมาจากเบื้องบนจากช้ากลายเป็นเร็วดุจสายฟ้าและพุ่งกระแทกหลังของมังกรปีศาจทำให้มันร้องโหยหวนเจ็บปวด จากนั้นก็ร่วงลงพื้น...

“ใช้สมบัติของเจ้า!”  เสียงของไป๋หวินเฟยหมองลงทันที  เขาชูมือถือกล่องดำระดับศักดิ์สิทธิ์ที่มีปราณปีศาจปกคลุม

กรงเล็บเพลิงปีศาจของเซี่ยเชียนเริ่นเป็นพลังระดับทอง

และเซี่ยเชียนชิวยื่นปากออกมาและกินไข่มุกปีศาจสีเขียว

อ๊า..... ขณะที่แสงสีดำเป็นประกายรอบตัวพวกเขา ขุนพลปีศาจที่หลิวเย่สู้ด้วยก็บาดเจ็บหนักร่วงลงพื้นการได้รับบาดเจ็บหนักทำให้มันยื่นมือไปทางเซี่ยเชียนชิวและกล่าว “ช่วยข้าด้วย!”  เซี่ยเชียนชิวยิ้มน่ากลัวตานับไม่ถ้วนปรากฏอยู่บนร่างของเขาและฉายแสงชั่วร้าย  ทันใดนั้นหนวดที่งอกจากร่างก็พุ่งเข้าหาขุนพลปีศาจและแทงร่างของมันชิงเอาเลือดเนื้อและพลังดูดเอาร่างทั้งหมดของเขาเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายเขา

วิธีกินเลือดเช่นนี้ถูกใช้ออกอย่างน่ารังเกียจ

หลิวเย่แทบอาเจียน

แต่นางยั้งไว้ได้

ขณะที่นางเตรียมเริ่มการต่อสู้  เย่คงโบกมือให้นางแล้วบอก  “ให้ข้าลองก่อน  คนชั่วร้ายแบบนี้ เหมาะสมจะให้ข้าสู้ด้วยที่สุด!”