บทที่ 29 พรสวรรค์พิเศษ

ลมหายใจอมตะทำให้ร่างกายของเย่ปิงแข็งแกร่งขึ้น และมันก็สนับสนุนทักษะของเขาเช่นกัน:

[การควบแน่นแห่งความตาย: ลมหายใจอมตะมีทักษะในตัวเอง ด้วยการหายใจควบแน่นพลังอมตะบนแขนและอาวุธของเขา เขาสามารถโจมตีได้ 3 ครั้งติดต่อกัน!]

ครั้งนี้ เขาได้รับสิ่งต่างๆ มากมาย มีรางวัลใหญ่ทั้งหมดถึงสามอย่าง

เป็นระดับตำนาน

แต่ความเสี่ยงก็สูงมากเช่นกัน

ในขั้นต้น มีการโจมตีเพียงสองลูกคลื่น แต่เนื่องจากการแสดงที่โดดเด่นของเย่ปิง ทำให้ดึงดูดความสนใจของอสูรราตรีมากยิ่งขึ้น จึงเกิดคลื่นลูกที่สาม

ผลจากคลื่นลูกที่สามนี่เอง ที่ทำให้เขาได้รับการประเมินขั้นสูง มิฉะนั้น คงจะได้เพียงการประเมินระดับ A

“มานี่สิท่านวัง แขวนโล่นี้ไว้ที่กำแพงเมือง!”

เย่ปิงมอบโล่ประกาศเกียรติคุณของหมู่บ้านให้กับวังเบ็นอย่างมีความสุข

มันถูกติดตระการไว้ยังหน้าหมู่บ้าน อย่างไม่กลัวที่จะสูญหายแต่อย่างใด

หมู่บ้านจะไม่มีวันถูกทำลาย

“หล่อมาก เกิดอะไรขึ้นกับภารกิจทดสอบเมื่อคืนนี้ ทำไมคุณถึงฆ่าอสูรราตรีได้มากมายขนาดนั้น?”

ทันใดนั้น เพื่อนของเย่ปิง หลี่ซูส่งข้อความส่วนตัวถึงเขา

เย่ปิงทำได้ดีเกินไปในครั้งนี้

ก่อนหน้านี้ ทุกคนรู้ดีว่าความแข็งแกร่งของเย่ปิงนั้นน่าหวาดกลัว แต่ไม่คาดคิดว่าพลังของเขานั้นจะยอดเยี่ยมมากถึงเพียงนี้

เกิดช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างพวกเขา!

เมื่อเผชิญซึ่งหน้าอสูรราตรี คนทั่วไปต่างพากันตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว ส่วนเย่ปิงได้สังหารอสูรราตรีไปแล้วกว่า 700 ตัวอย่างง่ายดาย ราวกับว่าพวกมันเป็นแค่กองทัพมดตัวน้อยเท่านั้น!

นี่หมายความว่าเขาสามารถฆ่าคนได้มากกว่า 700 คนหรือไม่?

เมื่อหลี่ซูคิดอย่างรอบคอบแล้วเธอก็รู้สึกหวาดกลัวเขาขึ้นมาในทันที!

หญิงสาวที่ชื่อหลี่ซูไม่ได้แย่ และเธอดูน่ารัก

เย่ปิงตอบกลับว่า: "หลังจากอัพเกรดหมู่บ้านเสร็จแล้ว มันจะดึงดูดความสนใจของอสูรร้ายจากป่าด้านนอก มันคือภารกิจทดสอบ ตอนนี้คุณสร้างบ้านได้กี่หลังแล้ว? หากครบแล้ว ควรสร้างแนวป้องกันไว้ก็จะดี”

“ฉันกำลังสร้างบ้านหินหลังที่ห้า ฉันต้องใช้เวลามากในการรวบรวมทรัพยากร”

หลี่ซูถอนหายใจ: "เพราะการแลกเปลี่ยนเนื้อวัวปรุงสุกกับคุณ ฉันเลยไม่ต้องเสียเวลาหาของกิน ตอนนี้ฉันควรจะเป็นคนที่เร็วที่สุดต่อจากคุณ”

"เยี่ยมไปเลย! อัพเกรดหมู่บ้านโดยเร็วที่สุด จากนั้นเราจะสามารถอัญเชิญชาวบ้านได้หกคน นี่เป็นการเริ่มต้นที่ดี!"

เธอได้รับการสนับสนุนจากเย่ปิง และเธอก็สังเกตเห็นโล่ที่ติดอยู่บนกำแพงเมือง "หมู่บ้านอันดับหนึ่งของโลก" พลังลึกลับเปล่งรัศมีให้กับคนทั้งหมู่บ้าน

“ช่องว่างระหว่างคุณกับฉันนั้นใหญ่เกินไป! หากพวกเราไม่อัพเกรดหมู่บ้านอย่างรวดเร็ว พวกเราจะตามคุณไม่ทัน!”

จู่ๆ เสียงจากระบบก็ดังขึ้นในหูทุกคน:

{การโจมตีเมื่อคืนนี้รุนแรงขึ้นมาก! เมื่อเวลาผ่านไปการโจมตีในความมืดก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ หากยังเฉื่อยชา ในที่สุดก็จะถูกกำจัด!}

{ในโลกแห่งนี้ เมื่อท่านหยุดอยู่กับที่ มันเท่ากับการถอยหลังอย่างไม่มีเงื่อนไข!}

การประกาศทั่วโลกนี้ปลุกทุกคนให้ตื่นขึ้น เมื่อพวกเขาเกียจคร้าน และไม่ทำอะไรเลยพวกเขาจะถูกกำจัด!

ส่วนหัวหน้าใหญ่ตัวจริงได้ฆ่าศัตรูของเขาจำนวนมากในชั่วข้ามคืน และสร้างกองกำลังขึ้นมาในโลกที่แปลกประหลาดนี้!

ทุกคนวิตกกังวล ถ้าหากไม่รีบทำอะไรสักอย่างต้องแย่แน่ๆ!

เย่ปิงรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของหมู่บ้านในอนาคต หมู่บ้านมีทรัพยากรพื้นฐานในการก่อสร้างเมืองอยู่แล้ว และมีเพียงประชากรเท่านั้นที่จำเป็นในการอัพเกรดเมือง

อย่างไรก็ตาม พื้นที่เพาะปลูกยังไม่ได้ถูกสร้างขึ้น

เมื่อคืนที่ผ่านมาเสี่ยวเหมิง ได้เลือกทำเลที่ดีที่สุดหลังหมู่บ้าน มันเป็นพื้นที่รกร้างว่างเปล่า ซึ่งเหมาะแก่การเพาะปลูก

มันอยู่ใกล้แหล่งแม่น้ำมาก และทุกอย่างจะโตที่นั่นตราบเท่าที่มีน้ำเพียงพอ

เมื่อวันวาน พวกเขาออกหาอาหารในป่า และเก็บเมล็ดพืชผักไว้เป็นจำนวนมาก ซึ่งสามารถปลูกได้ในวันนี้

“แต่เดิมหมู่บ้านสามารถเรียกคนได้ 6 คนทุกวัน หลังจากได้รับพลังจากโล่ประกาศเกียรติคุณอันดับหนึ่งของโลก ก็สามารถเรียกคนได้ 12 คนทุกวัน!หากพวกเราสร้างหอฟ้าเทียนถานได้วันนี้ จะสามารถเรียกได้ 24 คนทุกวัน!”

เมื่อคิดถึงอนาคตที่สดใส เย่ปิงรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาในทันที

“นอกจากนี้ หลังจากการก่อสร้างสำเร็จ พวกเราจะอัญเชิญที่ปรึกษาที่ปราดเปรื่องมาช่วย และการบ่มเพาะเมล็ดพืชระดับทอง!”

งานแรกในวันนี้คือการสร้างหอฟ้าเทียนถาน!

“ท่านหัวหน้า อาหารพร้อมแล้วเจ้าค่ะ”

เมื่อเขาคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ เสี่ยวเหมิงได้ขอให้เขาทานอาหารจำนวนมากๆ

การต่อสู้ที่ดุเดือด ในยามราตรีที่ผ่านมา เสี่ยวเหมิงพาสามสาวเตรียมซุปสูตรเข้มข้น และเนื้อวัวตุ๋นไว้สำหรับวันนี้

เหล่านักรบกินเนื้อตุ๋น และซุปอย่างเอร็ดอร่อยในช่วงเช้าตรู่

ในเวลานี้ผู้คนส่วนใหญ่กำลังหิวโหย และเนื่องจากเสียงเตือนของระบบ พวกเขาจึงคิดที่จะทำอะไรบางอย่าง

“นี่มันแค่อาหารเช้า ไม่กินคงไม่มีปัญหาอะไร! ฉันเก็บผลไม้ไว้กินมื้อเที่ยงดีกว่า วันนี้ฉันต้องการอัปเกรดหมู่บ้าน ถ้าวันนี้ยังไม่มีใครมาช่วยฉัน ฉันคงจะไม่รอด!”

“ใช่ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการสร้างบ้าน!”

….

ทุกคนปลอบใจตัวเอง เพราะอาหารมีจำนวนจำกัด

พวกเขาทำได้เพียงเพิกเฉยต่ออาหารเช้าเท่านั้น

ถ้าพวกเขาไม่ได้ทานอาหารเช้า เขาจะมีแรงทำงานให้เสร็จในตอนเช้าได้อย่างไร?

นอกจากน้ำซุป และเนื้อตุ๋น

เสี่ยวเหมิงยังเพิ่มเมนูผลลูกแพร์สีเขียวเล็กน้อยลงบนจาน เป็นของหวาน

สภาพความความเป็นอยู่นี้ เป็นที่น่าอิจฉาของทุกคน

เย่ปิงไปที่ใจกลางหมู่บ้าน และอัญเชิญชาวบ้านมาที่หมู่บ้านของเขา

"อัญเชิญ!"

ในชั่วพริบตา แสงสว่างวาบ 6 ดวงก็กลายเป็น 12 โดยเป็นผลมาจากโล่ที่แขวนไว้หน้าหมู่บ้าน!

{ยินดีด้วย! ท่านได้อัญเชิญชาวบ้านชาย 8 คน และชาวบ้านหญิง 4 คน!}

{ติ๊ง เอฟเฟกต์พิเศษของหมู่บ้านเปิดใช้งานแล้ว! ผู้ที่มีพรสวรรค์พิเศษ [จางซาน] ถูกอัญเชิญแล้ว!}

ทันใดนั้นเสียงเตือนก็ทำให้เย่ปิงมีความสุข

เขามองไปที่ชาวบ้านที่เพิ่งถูกเรียกตัวมาใหม่ทันที

เมื่อคนสิบสองคนมาถึง ทุกคนต่างพากันมองไปรอบๆ ใคร่อยากรู้อยากเห็นว่าที่นี่ที่ไหน เมื่อพวกเขาเห็นเย่ปิง ต่างก็คุกเข่าลงทันที

"พวกเรา จางซาน, หลุยซือ, ฉุยฮัว….. ยินดีรับใช้ขอรับ!"

ลักษณะโดยรวมของคนอื่นๆ คล้ายกับชาวบ้านที่ถูกอัญเชิญมาก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตาม มีผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเขา ผู้ที่มีความโดดเด่นในแง่ของพรสวรรค์!

เย่ปิงตรวจสอบข้อมูลเขาในทันที

[จางซาน: ชาวบ้านชายผู้ที่เกิดมาเพื่อพิชิตเหล็กทุกชนิด]

[สังกัด: เย่ปิง]

[พื้นฐาน: ความแข็งแกร่ง 95, สติปัญญา 87, ทักษะ 84, พรสวรรค์ 87!]

[ทักษะ: สามารถหลอมเหล็กกล้าสำเร็จ 100 % (ประสบการณ์มากมายในการตีเหล็กทำให้เขาสามารถสร้างเครื่องมือการเกษตร และภาชนะทั้งหมดสำหรับใช้ในชีวิตประจำวันได้) หล่อหลอมเหล็กอย่างมืออาชีพ (ทักษะในการตีเหล็กจะเพิ่มประสิทธิภาพ +50%)

[ความสามารถเสริม: ทักษะตีเหล็กระดับสูงสุด (ช่างตีเหล็กที่มีประสบการณ์มาหลายชั่วอายุคน!)]

"โอเค โอเค โอเค!"

เย่ปิงพูดคำว่า "โอเค" สามครั้งติดต่อกัน ทำให้ทุกคนแสดงสีหน้างุนงงกับภาษาที่ใช้

เย่ปิงมีความสุขมาก สิ่งที่เขาขาดที่สุดในตอนนี้คือพรสวรรค์ของนักสร้างเครื่องมือ!

เย่ปิงไม่ได้คาดหวังว่า เขาจะโชคดีที่อัญเชิญผู้มีพรสวรรค์พิเศษเป็นช่างตีเหล็กระดับสูงสุด!