ตอนที่ 29 เข้าสู่ระดับปรมาจารย์ผู้ฝึกสอนศิลปะการต่อสู้ขั้นต้น

"ความเร็วนั่นมันอะไรกัน?"

"บ้าไปแล้ว ทำไมมันเป็นแบบนั้น"!!

“นี่คือสุดยอดลูกศิษย์ของโรงเรียนศิลปะการต่อสู้อสรพิษสายฟ้าของเราจริงๆงั้นเหรอ”?

ใบหน้าของลูกศิษย์ที่ลานกว้างต่างพากันประหลาดใจ

หลังจากนั้นไม่กี่วัน...

การฟาดฟันดาบของหยานฉีนั้นทำให้ร่างกายของเขามีบางอย่างเปลี่ยนแปลงไป!

เพราะเขาพบว่าพลังงานในร่างกายของเขาได้รวรวมกันกลายเป็นหมาป่าปีศาจ!

พลังของปรมาจารย์ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ขั้นต้นงั้นเหรอ!

ในตอนนี้หยานฉีได้รับรู้ว่าเขาได้กลายเป็นปรมาจารย์ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ขั้นต้น

"ติ๊ง! ใช้แต้มการฟาดฟัน 20,000 แต้มเพื่อพัฒนาเป็นร่างจิตวิญญาณ"

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที หยานฉีก็รู้สึกถึงพลังอันน่าสะพรึงกลัวที่บีบรัดอวัยวะภายในของเขา

เขามีเพียงความรู้สึกเดียว

ตอนนี้เขารู้สึกแย่มาก!

แต่เดิมมีหมาป่าเพียงตัวเดียวในร่างกาย แต่ตอนนี้มีถึงสองตัว

และความเร็ว การป้องกันก็แข็งแกร่งขึ้นอย่างมากเช่นกัน!

นี่คือพลังของปรมาจารย์ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ขั้นต้นงั้นเหรอ?

หยานฉีไม่สามารถรอที่จะเห็นความแข็งแกร่งของเขาอีกต่อไป

เขารีบเดินไปที่เครื่องวัดพลังต่อสู้

ไฮ้ย้าาา!

ตู้มม!!

10,000...

เฮ้ยยย!

หยานฉียิ้มแก้มปริ

"ทำไมกัน? ดูเหมือนว่าข้าจะสามารถควบคุมพลังของข้าได้"

หยานฉีต่อยไปที่เครื่องวัดพลังอีกครั้ง

10,000....

นี่มันบ้าอะไรกันนน?

หยานฉีถึงกับงงเป็นไก่ตาแตก

"หยานฉี ท่านซู่คุนกำลังตามหาเจ้าอยู่"

หลินมู่เข้ามาหายานฉีใกล้ๆก่อนจะพูดกับเขา

หยานฉีจึงเดินตามหลินมู่ไปที่ห้องของปรมาจารย์

"มาแล้วเหรอ หยานฉี"

"นายท่าน มีอะไรให้ข้ารับใช้ครับ?"

หยานฉีมองไปที่ซู่คุนที่อยู่ในห้อง

"หยานฉี ตามข้อมูลของข้า โรงเรียนศิลปะการต่อสู้เถิงหลงจะมาที่โรงเรียนศิลปะการต่อสู้อสรพิษสายฟ้าของเราในอนาคตอันใกล้นี้"

"เจ้าคงรู้นะว่าข้าหมายถึงอะไร"

ซู่คุนพูดกับหยานฉี

โรงเรียนศิลปะการต่อสู้เถิงหลง!

นี่เป็นโรงเรียนศิลปะการต่อสู้ที่อยู่อันดับ 3 จาก 100 แห่งของฐานหลินไห่

ปรมาจารย์ของโรงเรียนแห่งนี้เป็นปรมาจารย์ขั้นสูง!!

"แล้วมันเกี่ยวกับข้างั้นหรือครับ ท่านซู่คุน?"

หยานฉีคิดว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับตัวเขาเอง

“ความจริงแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียนศิลปะการต่อสู้พยัคฆ์ดำกับโรงเรียนศิลปะการต่อสู้เถิงหลงนั้นดีมาโดยตลอด ข้าคิดว่าต้องเป็นหลินเทียนเจียงที่ไปหาปรมาจารย์ของโรงเรียนศิลปะการต่อสู้เถิงหลงแน่นอน”

หลังจากได้ฟังที่ซู่คุนพูด หยานฉีก็พยักหน้า

"ว่าแต่หยานฉี เจ้าต้องการฝึกศิลปะการต่อสู้หรือไม่?"

"ครับ"

หยานฉีจำได้ว่าในโรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้ขนาดใหญ่นั้นมีทักษะศิลปะการต่อสู้ที่เป็นเอกลักษณ์อยู่ในแต่ละแห่ง

"เอาล่ะ ข้าจะพาเจ้าไปที่ห้องฝึกศิลปะการต่อสู้เอง"

เมื่อพูดจบ ซู่คุนจึงพาหยานฉีไปที่ห้องฝึกศิลปะการต่อสู้

เมื่อเขามาถึงห้องฝึกศิลปะการต่อสู้ เขาเห็นทักษะศิลปะการต่อสู้ที่หลากหลายรูปแบบมาก

ความแข็งแกร่งของศิลปะการต่อสู้ขั้นต้นคือหมัดอากาศ และฝ่ามือที่แข็งแกร่ง ส่วนศิลปะการต่อสู้ขั้นต้นของดาบคือการฟาดฟันปีศาจวัว และทักษะการป้องกันขั้นกลางคือการผสมผสานของพลังสี่อย่าง

หยานฉีไม่ได้สนใจทักษะศิลปะการต่อสู้เหล่านี้

“นายท่าน ท่านมีทักษะศิลปะการต่อสู้ขั้นที่สูงกว่านี้อีกหรือไม่?”

หยานฉีพูดกับซู่คุน

ซู่คุนตกตะลึง เขาไม่ได้คิดว่าหยานฉีจะต้องการทักษะที่สูงกว่านี้

"หยานฉี ข้ามีทักษะระดับปฐพีหมัดเงาปีศาจหมาป่าอยู่"

ทักษะระดับปฐพี?

แววตาของหยานฉีเป็นประกาย

“แต่หยานฉี เจ้าต้องเป็นปรมาจารย์ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ขั้นต้นก่อนเพื่อฝึกฝนทักษะศิลปะการต่อสู้ของเจ้า ตอนนี้เจ้าเป็นเพียงผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ขั้นสูง ดังนั้นเจ้าควรจะฝึกฝนมันในภายหลัง”

“อันที่จริง เมื่อครู่นี้ข้าได้ทะลวงผ่านมาอยู่ในระดับปรมาจารย์ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ขั้นต้นแล้ว”

"เจ้าพูดว่าอะไรนะ"

รูม่านตาของซู่คุนหดลง และสีหน้าของเขาก็ซีด

"หยานฉี ข้าถามเจ้าจริงๆนะ เจ้าเป็นปรมาจารย์ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ขั้นต้นมาตั้งแต่แรกหรือเปล่า"?

ซู่คุนตกใจตัวเอง หยานฉีเป็นปีศาจหรือเปล่าถึงได้พัฒนาาความแข็งแกร่งอย่างว่องไวแบบนี้

“นายท่าน ท่านควรพาข้าไปดูคัมภีร์ศิลปะการต่อสู้ก่อนดีกว่า”

ซู่คุนเดินไปที่มุมหนึ่ง เขาหยิบคัมภีร์ศิลปะการต่อสู้ออกมา

ศิลปะการต่อสู้ระดับปฐพี - หมัดเงาปีศาจหมาป่า!