ตอนที่ 612 ทรยศ, เล็บเชื้อมังกร

เมื่อสาวยักษ์เห็นสตรีและเด็กซึ่งถูกคุมขัง หน้าของนางซีดทันที

นางกำหมัดแน่น ความน่าเกรงขามแผ่ออกมาในอากาศจากตัวนางแทบจะถล่มฟ้าทลายดินได้  แต่นางบังคับตนเองให้สงบลงและระงับใจไว้ได้

มังกรตาเดียวและทหารรับจ้างมองดูและคุกเข่าลงอย่างอ่อนแรง  เหตุผลก็คือพวกเขาตระหนักได้ว่าสตรีและเด็กที่พวกเขาซ่อนเอาไว้ถูกศัตรูจับไม่มีใครเหลือสักคนเดียว

แม้แต่นักสู้ปราณฟ้าสองคนซึ่งยังคอยอยู่ปกป้อง ก็เหลืออยู่เพียงคนเดียว

อีกคนหนึ่งตายในการต่อสู้ไปแล้ว ศีรษะที่เปื้อนเลือดของเขาถูกเสียบอยู่บนปลายหอกศัตรู  ตาของเขาถลึงมองอย่างโกรธเกรี้ยวเต็มไปด้วยความคับแค้นใจ...

กำลังใจของสมาชิกกลุ่มเพลิงพิโรธที่ยังสูงอยู่ขณะถูกล้อมโดยกลุ่มกองทัพกริฟฟินและกองโจรโครงกระดูกพลันหายไป  พวกเขาทิ้งอาวุธในมือแทบจะทันที  เพื่อครอบครัว เพื่อพ่อแม่ เพื่อลูกๆ พวกเขาพวกเขาถึงได้เข้าสู่การต่อสู้ครั้งนี้  แม้ว่าพวกเขาตายในสมรภูมิแต่คนที่พวกเขารักก็ยังจะได้รับเงินจากความตายของพวกเขา  พวกเขาไม่ห่วงใยชีวิตภายใต้การนำของพี่ใหญ่หญิง

แต่ตอนนี้คนที่พวกเขารักถูกศัตรูจับกุมตัว พวกเขาไม่มีกำลังสำหรับกวัดแกว่งอาวุธอีกต่อไป

“พี่, พี่ใหญ่หญิง ข้ากระทำผิดต่อท่าน!” นักสู้ปราณฟ้าที่ถูกจับและยังมีชีวิตอยู่ร้องเสียงดัง  เขาดิ้นรนอย่างสิ้นหวัง  แต่ภายใต้การควบคุมของศัตรูที่เป็นนักสู้ปราณฟ้าถึงแปดคนการต่อสู้ดิ้นรนของเขาไร้ประโยชน์อย่างสิ้นเชิง

เขาถูกทุบตีและโยนมาอยู่ใต้เท้าของเสี่ยวโฉ่วหัวหน้าโจรตัวตลก (คงคล้ายๆโจ๊กเกอร์) ตัวตลกผู้นั้นใช้เท้าเหยียบอยู่บนศีรษะของเขา

ถ้าเสี่ยวโฉ่วนักสู้ปราณฟ้าระดับสี่ผู้นี้ออกแรงเพียงนิดเดียว บุรุษที่เป็นนักสู้ปราณฟ้าระดับสองที่ได้รับบาดเจ็บหนักอยู่แล้วจะต้องศีรษะระเบิดและตายทันที  หัวหน้าโจรตัวตลกมองดูสาวยักษ์  “พี่ใหญ่หญิง ข้าผู้อ่อนน้อมถ่อมตนผู้นี้มักจะเชื่อฟังคำพูดท่านอยู่เสมอ  ตอนนี้ ท่านคิดว่าเราจะทำอะไร? คำพูดที่พี่ใหญ่หญิงกล่าวนั้นหนักแน่นเสมือนเหล็ก  ข้าน้อยผู้นี้ยินดีรับฟังอย่างแน่นอน”  นิ้วที่ยาวมากของเขาควงอย่างช่ำชองและไม้กายสิทธิ์ในมือของเขาหมุนปั่นอย่างรวดเร็วทำให้เขาเปล่งแสง

มนุษย์เผ่ากระดูกก็ยังแสดงท่าทางว่ามันยินดีฟังคำสั่งของสาวยักษ์

ขณะที่มันกล่าว  มันใช้นิ้วหยิบหนอนตัวอวบขาวออกมาจากช่องหูและโยนใส่ปากของมันขณะที่ไม่มีใครมอง

ขณะที่จอมปีศาจจื้อกวงค่อยเดินเนิบนาบออกมาและหัวเราะเสียงดังสนั่น “เราไม่ควรสร้างความลำบากให้กับหัวหน้าลี่เยี่ยนต่อไป  เสี่ยวโฉ่วมันเป็นเรื่องไม่ดีนะที่เจ้าไปคุมขังผู้คนแบบนั้น ไม่ว่ายังไงก็ตามเขาก็ยังเป็นนักสู้ปราณฟ้าสำหรับเจ้าแล้วการกักขังอย่างนี้เป็นการก้าวร้าวหยาบคายถ้าเรื่องนี้เผยแพร่ออกไป คนภายนอกจะคิดว่าพวกเราสองสามคนสุมหัวกันรังแกนักสู้ปราณฟ้าอย่างหัวหน้าลี่เยี่ยน!  เอาแบบนี้เป็นไง  ข้าจะช่วยเป็นคนกลางตราบใดที่หัวหน้าลี่เยี่ยนเห็นด้วยกับเงื่อนไขของเรา  เราจะปล่อยเขา และเราสามารถเจรจาต่อไปได้อะแฮ่ม เนื่องจากหัวหน้าลี่เยี่ยนอารมณ์ไม่ค่อยดีเราคงต้องใช้เล็บเชื้อมังกรและใช้ความเจ็บปวดที่เหลือคอยควบคุมอารมณ์ร้อนแรงของหัวหน้าลี่เยี่ยนตราบใดที่นางไม่ทำอะไรบุ่มบ่าม หลายอย่างก็จะเป็นไปอย่างราบรื่น เราล้วนเป็นสหายเก่ากันเองทั้งนั้นก็ควรเข้าร่วมสนทนาด้วย!”

“จอมปีศาจจื้อกวงแม้ว่าเจ้าจะควบคุมคนของเราไว้ แต่เราก็มีผู้คนอีกนับหมื่นในบังคับของเรา ถ้าเราระเบิดเรือสำราญนี้ คนทั้งหมื่นในเรือก็จะไม่มีใครเหลือรอดเลย”  มังกรตาเดียวตะโกนลั่นพลางชูระเบิดในมือ

“ฮือออ” ผู้โดยสารบนเรือหวาดหวั่นขวัญผวา ร่างของพวกเขาทุกคนอ่อนยวบทันที

ถ้าโจรเหล่านี้ได้รับการหนุนหลังลับๆ พวกเขาจะทำอะไรได้

หลายคนหวังให้มีการเจรจา โปรดอย่าวู่วาม บางคนส่งเสียงให้กำลังใจผู้บัญชาการเกราะทองบอกว่าพวกเขาคือหัวหน้าตระกูลบางตระกูล  หวังว่าจะได้รับการช่วยเหลือเพื่อไปรับรางวัลใหญ่

แต่ผู้บัญชาการเกราะทองยังคงยืนเหมือนกับภูเขาไม่ขยับเลยสักนิ้ว  เขาไม่สนใจเสียงตะโกนสักนิดเหมือนกับกลายเป็นตุ๊กตาปั้น

ตัวตลกที่เหยียบหัวนักสู้ปราณฟ้าผู้นั้นหมุนควงไม้กายสิทธิ์ในมืออย่างรวดเร็วและถามคนหัวล้านในท่ามกลางความวุ่นวายอย่างใจเย็น “จอมปีศาจจื้อกวง เจ้าเห็นว่าที่นี่มีคนภายนอกอยู่ด้วยหรือ?”

คนหัวล้านยักไหล่  “ไม่มีใครนี่หรือว่ามีเรือที่นี่?  คนบนเรือใช่ไหม?  ทำไมข้าไม่เห็นใครสักคนเลย?  ดยุคราเชล นอกจากเจ้าและกลุ่มโครงกระดูกดำและกลุ่มตัวตลกแล้ว ยังมีใครอื่นอีกไหม?”

มนุษย์โครงกระดูกอ้าปากหมดจนเห็นฟันดำ มันตอบ “มีอยู่ มีอัศวินกริฟฟินสายฟ้ามากกว่าหมื่น สำหรับลูกเรือสำราญผู้โดยสาร, ข้าไม่เห็นสักคน พวกเจ้าทุกคนต้องรู้ไว้นะข้าไม่มีตา ข้าตาบอด มาถามว่าข้าเห็นผู้โดยสารไหม มันไม่ไร้สาระเกินไปหน่อยหรือ?  ในสายตาของข้า ไม่มีเลยสักคนเดียว!”

คนศีรษะโล้นดีใจที่ได้ยินคำตอบนี้

เขาหันไปทางมังกรตาเดียว “เจ้าได้ยินคำนั่นไหม?  ที่นี่ไม่มีคนเลยแม้แต่คนเดียว!”

มังกรตาเดียวตัวสั่นด้วยความโกรธ แต่เขาพยายามจะข่มความโกรธ “ตราบใดที่ข้ากดระเบิดนี่ ก็จะมีระเบิดอยู่บนเรือนี้และจะมีคนอยู่บนเรือนั้นทันที”

คนศีรษะล้านยิ้มและไม่ตอบ เขาโยนหนามเล็บยาวสีน้ำเงินเรืองแสงมาไว้ข้างหน้าสาวยักษ์เล็บนี้ต้องเป็นเล็บเชื้อมังกรตามที่เขาได้พูดถึง ด้วยพลังจักษุญาณทิพย์ของเขาเย่ว์หยางสามารถบอกได้ว่าเล็บเชื้อมังกรคืออาวุธที่ดีที่สุดซึ่งสามารถควบคุมพลังของสาวยักษ์ให้อยู่ในอำนาจได้  ตอนนี้ เย่ว์หยางเริ่มเข้าใจในที่สุด ต้องมีเลือดมังกรโบราณไหลเวียนอยู่ในตัวของสาวยักษ์นี้เป็นแน่...

เล็บเชื้อมังกรนี้ ไม่มีประโยชน์สำหรับใช้กับมนุษย์ธรรมดาแต่เป็นอาวุธทรงพลังที่ใช้ต่อต้านสาวยักษ์นี้

เมื่อมังกรตาเดียวมองเห็นเล็บสีน้ำเงินเรืองแสงยาวนี้  เขาระเบิดความโกรธออกมาทันทีและตะโกนด่า  “เจ้าคนไร้ยางอายกล้าดียังไงเจ้าถึงทำร้ายพี่ใหญ่หญิงของเราอย่างนี้? พวกเจ้าจงตายกันให้หมด  ข้าจะระเบิดเรือทั้งลำนี้ให้หมด  และเราจะต้องตายพร้อมกัน”

สาวยักษ์ตอนนี้ก็โกรธเช่นกัน นางกวักมือเรียก  “เฒ่าสาม มานี่”

“พี่ใหญ่หญิง ข้าเคยฟังท่านพูดทุกอย่าง แต่วันนี้ วันนี้ โปรดฟังข้าในครั้งนี้เถิด  คนพวกนี้มีจุดมุ่งหมายอยู่ที่เรา  พวกมันแค่ต้องการทำลายเรา  ถ้าเราต้องการพลิกสถานการณ์  เราต้องทำอย่างนี้  ไม่ว่าจะเลวร้ายแค่ไหน  ถ้าไม่อย่างนั้น กลุ่มเพลิงพิโรธของเราได้ถูกเล่นงานแน่”

“ข้าเข้าใจ”  สาวยักษ์พยักหน้าจริงจัง  นางยื่นมือไปจับไหล่ของมังกรตาเดียว “เฒ่าสาม,หลายปีมานี้ ท่านทำงานเงียบๆ อย่างหนักเพื่อกลุ่มของเรา  ข้าเห็นด้วยตาข้าทั้งหมด  และข้าก็รู้สึกซาบซึ้งใจยิ่งนัก  ท่านทำได้ดี ทำให้ข้ามีความสุข  แต่ครั้งนี้ท่านทำเรื่องที่ผิด  ข้าต้องให้ท่านรู้ตัวว่าท่านทำผิด”  นางแย่งระเบิดออกมาและกระแทกจนพังด้วยมือนางจากนั้นตบมังกรตาเดียวจนกระเด็น

เลือดกระเด็นในอากาศ

หลังจากมังกรตาเดียวตะเกียกตะกายคลานขึ้นมาด้วยความเจ็บปวดสาวยักษ์สั่งให้เขาเข้ามาหานางตบเขาอีกครั้งและหน้าของเขาหันตามแรงตบไปอีกด้านหนึ่งเช่นกัน  “เฒ่าสาม, ข้าต้องเตือนเจ้าเรื่องหนึ่งต่อให้เผชิญหน้ากับความตาย  จงอย่าเปลี่ยนบุคลิกของเจ้า!  เจ้าเข้าใจสิ่งที่ข้าพูดไหม?  ในฐานะลูกผู้ชายคนหนึ่ง ถ้าเจ้าไม่เด็ดขาด,ถ้าเจ้าไม่ยืดอกเชิดหน้าและไม่สามารถอดทน คิดแต่จะทำตามใจตัวเองเป็นลูกผู้ชายไปจะมีประโยชน์อะไร? ลูกผู้ชายต้องมีศักดิ์ศรี เจ้ามีความแข็งแกร่งเจ้าก็ต้องเข้มแข็งและทนแบกรับภาระบนบ่าให้ได้ เจ้าต้องมีความสามารถในการก่อการเรื่องใหญ่  ในฐานะลูกผู้ชายคนหนึ่งไม่ว่าจะมีปัญหาหนักหน่วงท้าทายเพียงใดอยู่ในโลกนี้เจ้าจะยอมแพ้ไม่ได้ เจ้าต้องเผชิญหน้ากับมัน  ขอเพียงคนเรามีความกล้าไม่ยอมสูญเสียบุคลิกดั้งเดิมของเขาเผชิญหน้ากับความทุกข์ยากก็สามารถเรียกว่าลูกผู้ชายได้ เจ้าเข้าใจไหม?  สวะที่คุกเข่ายอมแพ้และพวกที่กล้าข่มขู่คนอ่อนแอกว่าพวกนั้น  พวกมันยังสมควรเรียกตัวเองว่าลูกผู้ชายอีกหรือ?ถุย, เฒ่าสาม ถ้าเจ้าไม่ต้องการเป็นลูกผู้ชาย เชิญไปได้เลย กลุ่มของข้าแม้จะมีลูกผู้ชายเพียงคนเดียวก็ตามก็ยังแข็งแกร่งยิ่งกว่าพวกสวะทั้งกลุ่ม”

“ถูกแล้ว!”  มังกรตาเดียวมีหน้าเปื้อนเลือดทั้งหมด  แต่เขาพยายามยืดหลังและตะโกนลั่น“รายงานพี่ใหญ่หญิง ท่านตบได้ดี เฒ่าสามไม่ใช่สวะ เฒ่าสามเป็นลูกผู้ชาย ลูกชายผู้แข็งแกร่งดุจเหล็ก!”

ทหารรับจ้างหลายสิบผู้ไม่มีครอบครัววิ่งเข้าอยู่ข้างๆ มังกรตาเดียว

ภายใต้การนำของทหารรับจ้างผอมพวกเขายืนอยู่ด้านหลังมังกรตาเดียว

สำหรับสมาชิกเหล่านั้นซึ่งกำลังมองดูคนที่เขารักถูกมีดจ่อคอคุกคามชีวิตพวกเขาก็ต้องการยืนหยัดอยู่ข้างๆ มังกรตาเดียวด้วยเช่นกัน แต่เมื่อพวกเขาเห็นเด็กทารกซึ่งถูกชูขึ้นในอากาศและทุ่มลงพื้นจนตาย  พวกเขาได้แต่หยุดอยู่กับที่อย่างช่วยไม่ได้ พวกเขาได้แต่หลับตาด้วยความเจ็บปวดหลั่งน้ำตานองหน้า

พวกเขาไม่ได้ก้าวมายืนเคียงข้างกับมังกรตาเดียว  แต่กลับคุกเข่ากับพื้นทุกคนแทน

พวกเขาจะสามารถทำอะไรอย่างอื่นได้ นอกจากกลายเป็นเนื้อรอขึ้นเขียง?

อย่างไรก็ตาม เย่ว์หยางยังคงยิ้ม ตอนแรกอี้หนานกังวลมาก แต่นางเองไม่มีความแข็งแกร่งพอจะช่วยสาวยักษ์ได้  นางได้แต่กระตุ้นเย่ว์หยาง  ตอนแรกนางต้องการให้เขาเข้าไปปลอบโยนนาง  แต่ตอนนี้นางเห็นเขายิ้ม  นางสงบจิตใจได้ทันที  นางเชื่อว่าคนรักนางไม่ทำให้นางผิดหวังเขาคือบุรุษที่โดดเด่นที่สุดในโลก  ต่อให้ตกอยู่ในความทุกข์ยาก เขาจะหาทางออกได้เสมอ แม้แต่ในช่วงเวลาที่หมดหวังอย่างในวังเทพจักรพรรดิอวี้หรือในสังเวียนมรณะ  เขาก็ยังสามารถคว้าชัยชนะได้สำเร็จมาแล้ว

นางเชื่อว่าวันนี้ก็จะมีเรื่องเช่นนี้เช่นกัน

นางเชื่อมั่นเขามากกว่าเชื่อมั่นตัวเองเสียอีก

“จะเจรจาต่อรองใช่ไหม?”  สาวยักษ์หยิบเล็บเชื้อมังกรสีน้ำเงินเรืองแสงขึ้นมาและแทงไหล่ของนางอย่างรุนแรง ร่างของนางที่มั่นคงดุจภูเขาพลันสั่นรุนแรง  แต่นางยังคงรวดเร็ว  นางไม่สนใจเลือดที่พุ่งออกมาจาร่าง เหมือนกับเล็บเชื้อมังกรนั้นทิ่มแทงใส่ร่างคนอื่น  นางมองดูเสี่ยวโฉ่ว (ตัวตลก) อย่างเย็นชา  “ข้าเสียแขนไปข้างหนึ่งแล้ว  ตอนนี้เจ้ามีอะไรจะว่า?”

“???” อี้หนานมองดูเย่ว์หยางอย่างกังวล แต่เย่ว์หยางโบกมือตามปกติ บอกให้นางคอยดูต่อไป

“พี่ใหญ่หญิง ก็คือพี่ใหญ่หญิงจริงๆ ท่านคือสัญลักษณ์ของความเป็นพี่น้องกันที่แท้จริง”  ตัวตลกเสี่ยวโฉ่วยกหัวแม่มือให้  ไม้กายสิทธิ์ในมือของเขาหมุนควงสองสามครั้งและเขาเตะนักสู้ปราณฟ้าคนที่บาดเจ็บหนักกระเด็นมาอยู่ต่อหน้าสาวยักษ์  “ข้าจะปล่อยหนึ่งคนก่อน  หลังจากพี่น้องเผ่าวัววางอาวุธและมัดมือด้วยกันเราจะปล่อยคนชราและเด็ก ท่านต้องรู้ไว้ว่ามีนักสู้ระดับปราณฟ้าในกลุ่มเพลิงพิโรธอยู่เยอะนอกจากพี่ใหญ่หญิงแล้ว อีกสองคนไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย”

“มัดเราได้เลย” เมื่อเห็นสาวยักษ์หลับตา สองพี่น้องเผ่าวัวไม่ได้รู้สึกพอใจเท่าใดนักยื่นมือทั้งสองออกยอมให้นักสู้ปราณฟ้าฝ่ายศัตรูแปดคนมัดมือพวกเขาด้วยหนวดมังกร

อย่างไรก็ตาม มีนักสู้ปราณฟ้าฝ่ายศัตรูมากกว่าสองเท่าอยู่ดี  และพวกเขาก็ยังมีระดับสูง

การต่อสู้นี้จะขึ้นอยู่กับวิธีเจรจาของพี่ใหญ่หญิง  พวกเขายังไม่มีประโยชน์ในตอนนี้

ถ้าพี่ใหญ่หญิงต้องการสู้ตาย พวกเขาก็ไม่ว่าอะไร พวกเขาสู้ได้จนเลือดหยดสุดท้ายแน่นอน แต่ถ้าพี่ใหญ่หญิงไม่เลือกต่อสู้ พวกเขาก็ยังคงฟังนางอยู่ดี ทุกคนต้องรู้ว่าตั้งแต่พวกเขาพบกับพี่ใหญ่หญิง  พวกเขาไม่เคยขัดคำสั่งนางเลย

สาวยักษ์ก้มลงและช่วยพยุงนักสู้ปราณฟ้าผู้นั้นขึ้น  “ฝู่โถว นี่ทำให้เจ้าต้องลำบากจริงๆ  การต่อสู้จากนี้ไปปล่อยให้พี่ใหญ่หญิงจัดการเอง!”

นักสู้ปราณฟ้าที่บาดเจ็บหนักกอดขาของนางและร้องไห้เหมือนเด็ก

“ตอนนี้เจ้าเติบโตแล้วนะ หยุดทำตัวเหมือนเด็กได้แล้ว  ถ้าพี่ใหญ่หญิงไม่อยู่อีกต่อไปเจ้าต้องเป็นผู้นำทุกคน เจ้าเข้าใจไหม?” สาวยักษ์ต้องการพยุงนักสู้ปราณฟ้าที่ชื่อฝู่โถวนั้น แต่จากนั้นสถานการณ์เปลี่ยนผันทันที  จอมปีศาจจื้อกวงโจมตีทันที อีกด้านหนึ่งมนุษย์กระดูกราเชลชักดาบโค้งออกมาฟันด้วยความเร็วดุจสายฟ้า  แต่ที่เร็วที่สุดก็คือตัวตลกเสี่ยวโฉ่วเป้าหมายของเขาก็คือฝู่โถวผู้บาดเจ็บหนักนั่นเอง

“ระวัง!”  มังกรตาเดียวเตือน  แต่สายเกินไปเสียแล้ว

“....”เย่ว์หยางเห็นประกายเยือกเย็น เขาต้องการช่วย แต่ในทันใดนั้น เขาเปลี่ยนใจเขาตัดสินใจอยู่สังเกตการณ์ การต่อสู้เพิ่งจะเริ่มขึ้น ยังไม่ใช่เวลาเปิดเผยความจริง เขาต้องรอให้ความจริงเปิดเผยเต็มที่ก่อนแล้วค่อยโจมตี  นั่นจะเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุด

“อ๊าาาาา!” สาวยักษ์ตวัดแขนข้างเดียวของนางป้องกันการโจมตีของตัวตลก จากนั้นนางใช้พลังที่ดุร้ายสลัดจอมปีศาจหัวโล้นและมนุษย์โครงกระดูกออกไป

อย่างไรก็ตาม ขณะเดียวกันเลือดสาดกระเซ็นลงบนดาดฟ้า

หน้าของนางเต็มไปด้วยความตกใจ

ไม่มีใครเคยนึกฝันมาก่อน แม้แต่สาวยักษ์ก็ยังไม่คิดเลยว่าสหายที่นางปกป้องจะลอบทำร้ายนางเอง

เล็บเชื้อมังกรอีกชิ้นหนึ่งแทงเข้าที่ท้องน้อยของนาง  คนที่ลอบโจมตีทำร้ายนางกลับเป็นฝูโถ่วผู้บาดเจ็บหนักนั่นเอง...นางใช้ชีวิตตนเองปกป้องเขา แต่สิ่งที่นางได้รับมากลับเป็นเล็บมังกรที่ร้ายแรง