ตอนที่ 611 กุหลาบทอง

เรื่องของกองทัพให้ทั้งสองคนคอยรับมือไป  ถังเทียนคำนวณแล้วเขายังมีอีกหมื่นสามร้อยล้านคลาวด์ และยังมีพอซื้อได้อีกสองกองทัพ  เขายินดีมากกับความคิดของเขาหนุ่มชาวฟ้าแบบไหนกันถึงได้คิดแผนได้อัจฉริยะขนาดนี้?

ขณะนั้นหลิงเซี่ยพาบุรุษวัยกลางคนเข้ามาเยี่ยม

หลิงเซี่ยแนะนำเขาง่ายๆ  “นี่คือบิดาของข้า หลิงหยวนหง”

ยังมีอีกคนเข้ามาทักทายเขาหลิงหยวนหงไม่ใช่เป็นแค่เพียงบิดาของหลิงเซี่ย แต่ยังเป็นประมุขตระกูลหลิงคนปัจจุบัน และมีอิทธิพลมากต่อทวีปทรายขาว

เมื่อได้ยินสิ่งที่หลิงเซี่ยพูด  จากนั้นถังเทียนพบว่าคนภายนอกหลายคนที่สนับสนุนตระกูลหลิงกำลังปล่อยข่าวนินทา

“ข้าไม่เคยคาดเลยว่าสถานการณ์จะกลายเป็นเช่นนี้”หลิงเซี่ยขอโทษทันที เมื่อได้ยินข่าวลือและซุบซิบนินทานางรีบมาที่โรงแรมทรายขาวเพื่อขอโทษถังเทียน

สามารถได้รับดูแลกองพลที่ห้าแล้วนอกจากตระกูลคอยหนุนหลัง ความแข็งแกร่งและสติปัญญาของนางโดดเด่นทุกด้าน การแสดงความเป็นปรปักษ์ของเหออิงทำให้นางต้องระวัง

จากวิธีการที่นางเห็น เป็นเพราะนางถังเทียนถึงได้ถูกกวาดเข้ามาในการต่อสู้ชิงอำนาจ ยอดฝีมือลึกลับผู้นี้ถูกตราเครื่องหมายว่าเป็นพวกตระกูลหลิง  และสำหรับพวกเขาแล้วถือว่าเป็นเรื่องดี  แต่ถ้าเป็นเพราะพวกเขาล่วงเกินถังเทียน  อย่างนั้นไม่ใช่เรื่องดีแน่

ครั้งนี้หลิงหยวนหงมาขอโทษด้วยตัวเองและเป็นตัวแทนของตระกูลหลิง  หลิงหยวนหงไม่ได้เป็นแค่เพียงบิดาของหลิงเซี่ยแต่ยังเป็นประมุขตระกูลหลิง ด้วยการเคลื่อนไหวดังกล่าว นับว่าสร้างหน้าตาให้ถังเทียนอย่างเพียงพอ

“ท่านเหมิ่ง  ถ้าท่านต้องการให้เราทำอะไร เชิญบอกเราได้เลยตระกูลหลิงจะไม่ปฏิเสธแน่นอน”

หลิงหยวนหงมีความยินดีที่ว่าคิดถูกแล้วที่มาวันนี้ เมื่อเห็นวิธีที่ทุกคนปฏิบัติต่อถังเทียน  ข้าคิดว่าเขาไม่ใช่คนง่ายๆ ธรรมดา

“ลุงหลิงไม่ต้องกังวลไปเราทุกคนที่นี่ล้วนเป็นสหายกันทั้งนั้น และนั่นมันเรื่องเล็ก”  ถังเทียนไม่ได้ติดใจอะไรเขาเองก็รวมอยู่ในกลุ่มกางเกงไหมแล้ว ใครจะสนใจเรื่องคิดแผนในใจกันเล่า?

หลิงหยวนหงถอนหายใจโล่งอก

จากหางตาของเขาถังเทียนมองเห็นร่างหนึ่งผ่านทางหน้าต่าง  และนัยน์ตาเขาหดแคบทันที

ด้านนอกโรงแรมบุรุษคนหนึ่งร่างเต็มด้วยเลือดบินตรงมาที่โรงแรมอย่างเร่งรีบและด้านหลังของเขามีจุดดำกลุ่มหนึ่งไล่ตามเขา

ริชาร์ด!

คนที่ร่างเต็มไปด้วยเลือดก็คือริชาร์ด!

ทันใดนั้นรังสีอำมหิตทะลักออกจากตัวเขาทำให้ทุกคนโดยรอบสะดุ้งในสายตาพวกเขา ถังเทียนว่องไวเหมือนเสือชีตาร์ ขณะนั้นเขากระโจนออกไปหน้าต่างกระจกแตกกระจายและถังเทียนอยู่ในอากาศพร้อมกับถือหอกน้ำแข็งฟ้าก้านหนึ่ง

แค่เพียงพลิกข้อมือหอกน้ำแข็งฟ้าในมือของเขาก็เปลี่ยนเป็นแสงสีฟ้า วิ้วววมันพุ่งเข้าหากลุ่มร่างดำที่กำลังไล่ตามริชาร์ด

ร่างคนสองสามร่างที่ข้างหน้าชักอาวุธของตนออกมาเพื่อป้องกันแสงสีฟ้า

เป๊าะ...แสงสีน้ำเงินแตกกระจายง่ายดายเหมือนน้ำแข็ง  แต่แสงสีน้ำเงินซึมเข้าไปในร่างกายพวกเขา

พวกเขาสองสามคนเฉื่อยชาทันทีและจากนั้นก็ร่วงลงจากท้องฟ้าเหมือนกับลูกซาลาเปา พวกที่ถูกกระแทกใส่ก็มีสีหน้าหลงใหลฉาบอยู่บนใบหน้า

“หอกน้ำแข็งฟ้า!”

ใครบางคนอุทานเสียงดังทำให้กลุ่มคนชุดดำหยุดและมองถังเทียนอยู่ห่างๆ

ริชาร์ดที่หมดแรงไปแล้วเห็นถังเทียนเขารู้สึกผ่อนคลายอย่างสิ้นเชิงและรีบเข้ามาหาเขา

มือข้างหนึ่งเข้ามาช่วยพยุงริชาร์ดไว้

ถังเทียนมาปรากฏตัวอยู่ข้างเขาผลักริชาร์ดไปหาพวกกองกำลังปีศาจที่ยังอยู่และสั่ง“พาเขาไปหาหมอ”

คนชุดดำเห็นได้ชัดว่าไม่มีเจตนาดี  สายตาของพวกเขาเคร่งเครียดและดุร้าย  และบนเสื้อคลุมสีดำตรงหน้ามีเครื่องหมายกุหลาบทอง

บุรุษชุดดำที่เป็นผู้นำพูดอย่างเย็นชา “คนผู้นี้กล้าขโมยความลับของกุหลาบทองของเรา  เจ้าเป็นคนวางแผนใช่ไหม?”

กุหลาบทอง คำนั้นดูเหมือนดูเหมือนจะมีอำนาจบางอย่าง ผู้คุ้มกันที่ตอนแรกวิ่งออกมาจากโรงแรมถอยกลับทันที

จากนั้นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็วิ่งออกมาจากทุกทางและล้อมภัตตาคารขาวไว้  หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยตะโกน  “อย่าปล่อยคนผิดให้ลอยนวล!”

ผู้จัดการโรงแรมออกมาพร้อมกับสีหน้าบิดเบี้ยว  “ท่านเถียน, นี่หมายความว่ายังไง?”

เจ้าหน้าที่เถียนสีหน้าเฉยเมย  “นักธุรกิจ!นี่คือเรื่องใหญ่ ช่วยข้าแจ้งท่านสวีด้วย ผู้น้องต้องต่อต้านอย่างจนใจ”

เขาอาจพูดอย่างจนใจ  แต่สีหน้าของเขาไม่เป็นเช่นนั้น

หน้าของผู้จัดการเปลี่ยน  ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าเรื่องไม่ธรรมดาเสียแล้ว

เรือโจมตีเร็วสองสามลำมาถึง และอาวุธของพวกเขาเล็งมาที่ถังเทียนและโรงแรมทรายขาว

เจ้าหน้าที่เถียนไม่สนใจผู้จัดการโรงแรมและหยีตาพูดกับถังเทียนอย่างเย็นชา “เจ้าไม่เพียงแต่ปกป้องคนผิดให้หลบหนีเท่านั้นแต่เจ้ายังพยายามฆ่าคนที่นี่ ข้าขอแนะนำให้เจ้ายอมรับการจับกุม ถ้าเจ้ากล้าต่อต้านหรือทำอะไรโง่ๆ ข้าจะฆ่าเจ้าทันที”

ทั่วทั้งสถานที่ตึงเครียด  เรือโจมตีเร็วทุกลำเปล่งประกายแสงแวววาว

“ฆ่าทันทีหรือ?  เจ้าหน้าที่เถียนพูดใหญ่โตจริงนะ!”  หลิงเซี่ยเหาะออกมาจากหน้าต่างมองด้วยท่าทีเย็นชา “เจ้าหน้าที่เถียน เจ้าต้องการฆ่าใคร?”

เมื่อเจ้าหน้าที่เถียนเห็นว่าเป็นใครสีหน้าของเขาเปลี่ยน  หลิงเซี่ย!

“คุณหนูหลิง!”  เจ้าหน้าที่เถียนคำนับทันที  “คนร้ายนี้กระทำความผิดร้ายแรงเถียนโหม่วมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบ ถ้าเสียงข้าก้าวราวล่วงเกินท่าน ข้าหวังว่าคุณหนูหลิงจะให้อภัยข้า”

หลิงเซี่ยจ้องมองเจ้าหน้าที่เถียน  คำพูดของเขาสุภาพมาก แต่ในความเป็นจริงกลับเตือนนางให้ห่วงแต่ธุระของตนเอง  นางรู้สึกว่าผิดปกติ สำนักความมั่นคงมีอำนาจมากขึ้นตั้งแต่เมื่อใด?

สำนักความมั่นคงมีหน้าที่รักษาความปลอดภัยภายในเมืองทรายขาว  และสำหรับผู้บัญชาการ พวกเขาไม่มีอะไร  ปกติเมื่อเจ้าหน้าที่เถียนพบหลิงเซี่ยเขาจะคล้ายกับหนูพบแมว  แต่ตอนนี้ทัศนคติเขาแตกต่างออกไป  ราวกับว่ามีคนหนุนหลัง

“เจ้าหน้าที่เถียนบอกว่าเขาทำความผิดร้ายแรงหรือ?”  หลิงเซี่ยถามทันที

“ถูกต้อง!” เจ้าหน้าที่เถียนพูดเสียงเข้ม “เขาต้องสงสัยในคดีใหญ่และหนีรอดจากการถูกลงโทษดังนั้นเราจึงพยายามตามจับเขา ข้าคาดไม่ถึงเลยว่าสหายของเขาจะอยู่ที่นี่และพยายามจะฆ่าคน  ตอนนี้คุณหนูหลิงอยู่ที่นี่ด้วยความจริงก็ดีแล้ว ผู้น้อยหวังว่าคุณหนูหลิงจะช่วยข้าจับกุมตัวเขาด้วย!”

หลิงเซี่ยไม่เคยคิดเลยว่าเจ้าหน้าที่เถียนจะฉวยประโยชน์จากสถานการณ์และใช้สถานะของนางเพื่อเอาเปรียบ

สีหน้าของนางไม่ได้เปลี่ยนไป “ท่านเหมิ่งเป็นอาคันตุกะผู้มีเกียรติของเจ้าครองทวีป และไม่ใช่คนที่สำนักงานความมั่นคงจะมาแสดงอำนาจได้ข้าจะขอให้ผู้เฒ่าหมิงสอบสวนหน่วยเพื่อชี้แจงปัญหานี้  ถ้าเจ้าหน้าที่เถียนมีข้อพิสูจน์  หน่วยสืบสวนจะอ้างสิทธิ์ไปจากสำนักความมั่นคง”

ความรู้สึกของเจ้าหน้าที่เถียนยิ่งหงุดหงิดแต่ก็ยังตอบอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้า “ข้าจะกล้ารบกวนผู้เฒ่าหมิงได้ยัง? คุณหนูหลิง โปรดอย่าสร้างความลำบากกับสำนักความมั่นคงของข้าเลย ข้าคิดว่าจะต้องมีความเข้าใจผิดที่ไหนสักแห่ง ข้าแค่ต้องการพาพวกเขาไปยังสำนักความมั่นคงและอธิบายชี้แจงข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้น”

หลิงเซี่ยจะไม่รู้ได้ยังไงว่าเจ้าหน้าที่เถียนจะทำอะไร  “ท่านเหมิ่งคือผู้มีศักดิ์ฐานะสูง  ผู้เฒ่าหมิงจะรับมือเรื่องนี้เอง  เจ้าหน้าที่เถียน เชิญท่านกลับไปก่อน

เจ้าหน้าที่เถียนรู้ว่าไม่มีทางถอยได้  และสีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นเย็นชา  “คุณหนูหลิง ถ้าท่านยังขัดขวางยืนกราน อย่างนั้นก็อย่าตำหนิข้า!  จับให้หมด!”

“น่าประทับใจมาก  สำนักความมั่นคงของทวีปทรายขาว  นับว่าได้เปิดหูเปิดตาแล้ววันนี้”

คนอีกสองสามคนเหาะออกมาจากหน้าต่างพัง  ไป๋เยี่ยดูเหมือนจะแค่นเสียงอยู่ข้างเขา  เป็นคุณชายไป๋เสี่ยว และยังมีสวีจินหลิงหยวนหงและฉินอวี่หรันอยู่อีกด้านหนึ่ง

หลิงหยวนหงแค่นเสียง  “ดูเหมือนว่าเราคงกลายเป็นโจรกันหมดแล้ว! เจ้าหน้าที่เถียนถึงต้องการจับเราให้หมด!”

สวีจินยังคงเตือนอย่างเฉยเมย “ข้าแปลกใจว่าเจ้าหน้าที่เถียนต้องการสอบสวนสมาคมการค้าสวีจี้ด้วยใช่ไหม?”

ฉินอวี่หรันไม่พูดอะไร  ได้แต่มองเจ้าหน้าที่เถียนอย่างเย็นชา

เมื่อพวกเขาบินออกมาทุกคนที่เห็นก็ตื่นเต้นและบินออกมาทันที โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อฉินอวี่หรันปรากฏตัว  ทุกคนกระวนกระวายใจทันที

หน้าของเจ้าหน้าที่เถียนเปลี่ยนไปเรื่องเกินกว่าเขาจะควบคุมไว้ได้ และเขารู้สึกตัวชา ลุงและหลานเป็นตัวแทนของตระกูลไป๋  ต่อให้เขาบ้ากว่านี้สิบเท่าเขาก็ไม่กล้าทำอะไร สมาคมการค้าสวีจี้ก็ไม่ควรเข้าไปตอแยด้วยแม้แต่เจ้าครองทวีปก็ยังต้องเกรงใจพวกเขา

ขณะที่ประมุขตระกูลหลิงแม้ว่าหลิงหยวนหงจะไม่ได้มีตำแหน่งทางการเกี่ยวกับความมั่นคง  แต่ตระกูลหลิงคือชนชั้นสูงที่มือสะอาด  ด้วยความดีความเมตตาที่พวกเขามีมาหลายรุ่น หลิงหยวนหงใช้เวลาตลอดช่วงทศวรรษที่ผ่านมาในการช่วยเหลือเจือจุนคนยากจนคนอ่อนแอและคนพิการได้รับความเคารพรักจากทุกคน

เจ้าหน้าที่เถียนกล้าใช้กำลังกับหลิงเซี่ย  แต่ไม่มีทางกล้าทำกับหลิงหยวนหง

ไม่จำเป็นต้องพูดถีงเรื่องฉินอวี่หรันเลยในฐานะอาคันตุกะผู้มีเกียรติของเจ้าครองทวีป ถ้าเขากล้าลงมือกับนาง  เชื่อว่าวันรุ่งขึ้นตำแหน่งในสำนักความมั่นคงของเขาก็คงปิ๋ว

“ข้าเข้าใจผิด, ข้าเข้าใจผิด!” หน้าของเจ้าหน้าที่เถียนเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด  และรีบฝืนยิ้ม “เพราะเรื่องเล็กๆ น้อยๆ นี้ต้องรบกวนนายท่านทั้งหลาย ข้าต้องขออภัย  ขอโทษจริงๆ ข้าน้อยรู้สึกว่ามีปัญหาอยู่ในภายใน เราจะกลับไปตรวจสอบทันที”

พูดแค่นั้นเขาก็นำคนทั้งหมดออกไปอย่างรวดเร็ว

คนชุดดำหายไปหมดเรียบร้อย

ในที่สุดหลิงเซี่ยก็ถอนหายใจโล่งอก  นางไม่กังวลเรื่องเจ้าหน้าที่เถียนใช้ความรุนแรงแต่ถ้าพี่เหมิ่งลงมือ  ภายใต้สายตาของผู้คนถ้าเขาลงมือกับสำนักความมั่นคง ก็จะทำให้พวกเขาตกอยู่ในความยากลำลาก

แต่นางคิดไม่ถึงว่าพี่เหมิ่งที่ดูเหมือนจะถูกยั่วยุอย่างหนักจะยังสงบอยู่ได้

“ขอบคุณทุกคนที่ช่วยเหลือ!”  ถังเทียนขอบคุณพวกเขาสองสามคน

หลิงหยวนหงกล่าว  “โรงแรมยังคงไม่สะดวกอยู่บ้างสำหรับท่าน ตระกูลหลิงมีบ้านอยู่ทางด้านตะวันตกค่อนข้างเงียบมีผู้คนน้อยมันว่างมาเป็นเวลานานแล้ว ถ้าท่านเหมิ่งไม่ถือสา ทำไมไม่ย้ายไปที่นั่นเล่า”

ถังเทียนไม่ปฏิเสธ  “ขอบคุณลุงหลิง!”

ฉินอวี่หรันกำลังสังเกตถังเทียน  นางสังเกตว่าถังเทียนเงียบและใจเย็นมาก  แต่ลึกๆ ในดวงตาของเขาเย็นชามากและนางรู้ว่าเขาโกรธมาก

นางคิดหาวิธีการที่จะรับข้อมูลที่เป็นประโยชน์ไว้ให้เขา

ถังเทียนกังวลอาการบาดเจ็บของริชาร์ด  แต่หลังจากตรวจดูแล้วและพบว่าแม้ว่าเขาจะมีเลือดเต็มตัวแต่ก็เป็นบาดแผลภายนอก เขาจึงใจเย็นได้มากขึ้น

หลิงหยวนหงกังวลว่าจะมีเรื่องเกิดขึ้นระหว่างทาง  ดังนั้นจึงไปส่งถังเทียนที่ลานคฤหาสน์ของตระกูลหลิง

“ช่วยข้าตรวจสอบคนชื่อเถียนให้ที”  ถังเทียนกล่าว

หลิงเซี่ยพยักหน้า

กองกำลังปีศาจทวีปโยวโจวจัดเวรยามป้องกันอย่างรวดเร็ว

เมื่อริชาร์ดฟื้นขึ้นและเห็นถังเทียน  เขาถอนหายใจโล่งอก

“เกิดอะไรขึ้น?”  ถังเทียนถาม

“มันคือเรื่องของสิบสามตระกูล  มีบางคนตามสังเกตพวกเขาและเมื่อข้าไปค้นหาข้อมูล กลับทำให้พวกมันกลัว” ริชาร์ดฝืนหัวเราะ “โชคดีคนที่ข้าพบเป็นคนคุ้นเคย เมื่อรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ พวกเขารีบเตือนข้า ถ้าไม่อย่างนั้น ข้าคงไม่มาอยู่ที่นี่ในวันนี้แน่”

“มีบางคนตามสังเกตเรื่องราวหรือ?”  ประกายเย็นชาฉายผ่านนัยน์ตาของถังเทียน  “พวกมันเป็นใคร?”

“ข้าไม่รู้” ริชาร์ดส่ายศีรษะ

“แล้วทำไมถึงมีคนไล่ตามท่าน?”  ถังเทียนถาม

“พวกมันคือคนของกุหลาบทอง กุหลาบทองคือองค์กรนักฆ่าที่มีชื่อที่สุดของทวีปทรายขาว  เราต้องระวังตัวให้มากขึ้น  พวกเขาจะไม่ปล่อยมือเราง่ายๆ”  ริชาร์ดเตือน

“จะให้เลิกราง่ายๆ น่ะหรือ?  พวกมันต้องถามข้าก่อน!”

ภายใต้แสงนั้นหน้าของถังเทียนดูน่ากลัว รังสีอำมหิตของเขาเพิ่มเต็มที่