ตอนที่ 17-62 หนามยอกอก
การต่อสู้ของผู้อาวุโสการ์วีย์กับยอดฝีมือฝ่ายศัตรูในท่ามกลางรัศมีพลังมหาเทพเต็มพื้นที่ ทำให้ประมุขอีกสามคนของเผ่าสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์รีบตามมาสมทบ เมื่อพวกเขาเห็นคนทั้งหกโจมตีลินลี่ย์พร้อมกัน พวกเขาถึงกับสีหน้าเปลี่ยนไปทุกคน
“แย่แล้ว ทั้งหกคนล้วนแต่ใช้พลังมหาเทพกันทั้งนั้น และมีสองคนเป็นระดับประมุขตระกูล!” เจ้าแม่เผ่าหงส์เพลิงจำยอดฝีมือฝ่ายศัตรูได้จากระยะไกล
“เป็นแบบนี้ไปได้ยังไง?! แปดตระกูลใหญ่บ้าไปแล้ว!”
ประมุขเผ่าพยัคฆ์ขาว, ประมุขเผ่าพญาเต่าดำ และผู้อาวุโสอื่นไม่เข้าใจสิ่งที่พวกเขาเห็น ไม่ว่าลินลี่ย์จะทรงพลังขนาดไหน เขาก็ยังเป็นแค่อสูรเจ็ดดาว เขาทำให้แปดตระกูลใหญ่โกรธถึงขนาดลงมือโดยไม่ลังเลใจได้ยังไง สมาชิกของศัตรูทั้งหกคนใช้พลังมหาเทพโจมตีเขาทันที มีสองคนเป็นถึงประมุขตระกูล!
บรรดาประมุขทั้งแปด มีเจ็ดคนเป็นทูตของมหาเทพ ขณะที่ตระกูลที่แปดเป็นผู้ทรงพลังที่สุดในบรรดาพวกเขา
นี่มันสถานการณ์อะไรของแปดตระกูลใหญ่? และสองคนในพวกเขาไม่ลังเลแม้แต่น้อย รวมพลังกันโจมตีผู้เยาว์อย่างลินลี่ย์โดยไม่มีความละอาย? นี่เหลือเชื่อจริงๆ!
“ลินลี่ย์, รีบหนี!!!” เสียงตะโกนดังกึกก้องอยู่ในใจของลินลี่ย์ ขณะนี้เอง ลินลี่ย์เพิ่งสังเกตจากมุมสายตาว่าศัตรูหกคนกำลังโจมตี เขาอดรู้สึกตกใจไม่ได้ “หกคน? ใช้พลังมหาเทพทั้งหมดเชียวหรือ?”
รังสีอำมหิตแฝงอยู่ในดวงตาของทั้งหกคน และพวกเขามองดูเหมือนพยัคฆ์หกตัวที่ต้องการจะกลืนกินลูกแกะน้อยที่หลงฝูง “ฮ่าฮ่า, ท่านประมุข ลินลี่ย์ผู้นี้บินออกมาจากเทือกเขาสกายไรท์จริงๆ นี่คือโอกาสที่สวรรค์ประทานมาให้เราแล้ว” บุรุษร่างกำยำในชุดยาวสีขาวส่งสำนึกเทพบอก
“เราต้องฉวยโอกาสนี้ให้ดี เราต้องฆ่าเขาให้ได้ ไม่ว่าต้องทุ่มเทแค่ไหนก็ตาม!”
“เขาจะไม่มีทางหนีไปได้!”
ทั้งหกคนจ้องมองลินลี่ย์เขม็ง เป็นเวลามากกว่าพันปีแล้ว แปดตระกูลใหญ่ของพวกเขาโจมตีตระกูลสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์อย่างบ้าคลั่ง ว่ากันตามตรงเพราะพวกเขากลัวว่าพวกเขายิ่งทอดเวลายาวนานเกินไปลินลี่ย์จะกลายเป็นเทพชั้นสูง พวกเขาต้องการบังคับลินลี่ย์ให้ออกมา
แต่..เป็นเวลาหลายปีแล้ว ลินลี่ย์ไม่เคยออกมาสักที
ความคงอยู่ของลินลี่ย์เป็นเป็นหนามยอกอกฝ่ายของเขา เป็นกระดูกชิ้นโต ต่อให้เป็นในฝัน พวกเขายังฝันว่าต้องทำลายภัยพิบัติที่รอคอยการเกิดนี้ให้ได้ และตอนนี้ วันนี้ สวรรค์ประทานโอกาสให้พวกเขาแล้ว! ทั้งหกคนจะไม่แสดงความขอบคุณได้อย่างไร? พวกเขาจะไม่มีทางแสดงความปราณีเด็ดขาด...
แต่สำหรับลินลี่ย์ เขาไม่ใช่คนโง่ เขารู้ขีดความสามารถของตนเองดี
เมื่อเห็นหกคนพุ่งตรงมาหา ลินลี่ย์รีบถอยขณะตะโกนอย่างเร่งร้อนผ่านสำนึกเทพทันที “การ์วีย์! รีบถอย!”
พร้อมกันกับที่เขาถอย ลินลี่ย์เป็นศูนย์กลางขยายแสงสีเหลืองธาตุดินออกไปเป็นคลื่น และสร้างพื้นที่พิเศษรัศมีห้าร้อยเมตร และจับผู้อาวุโสการ์วีย์และคู่ต่อสู้เขาที่อยู่ห่างออกไป ซึ่งยังสู้ติดพันกันอยู่
สนามพลังศิลาดำ!
สนามพลังศิลาดำเป็นสุดยอดวิชาของรีสเจม วันนี้ลินลี่ย์ใช้พลังมหาเทพธาตุดินปล่อยวิชานี้ ซึ่งเป็นพลังโจมตีสายธาตุดินตั้งแต่แรก ใช้พลังมหาเทพธาตุดินปล่อยพลังนี้...พลังของสนามพลังศิลาดำเพิ่มขึ้นทรงพลังอย่างคาดไม่ถึง
พลังเทพของเทพแท้ เมื่อใช้สนามพลังศิลาดำก็ยังสามารถส่งผลต่ออสูรเจ็ดดาวอ่อนแอได้
พลังเทพของเทพชั้นสู้ เมื่อใช้สนามพลังศิลาดำนี้ก็สามารถส่งผลต่อยอดฝีมือผู้มีระดับใกล้เคียงเทพอสูรระดับเดียวกับรีสเจม
แต่เมื่อใช้กับพลังมหาเทพธาตุดินกับสนามพลังศิลาดำนี้...ศัตรูจะต้องใช้พลังมหาเทพและต้องเป็นยอดฝีมือชั้นสูงจึงจะสามารถต้านทานได้บ้าง มิฉะนั้นภายในสนามพลังศิลาดำนี้ ไม่มีทางที่พวกเขาจะสู้ตอบโต้ได้เลย
“อ๊าหหห์!” นักรบของตระกูลบาร์บารีย์ที่กำลังสู้กับผู้อาวุโสการ์วีย์ เมื่อได้รับผลจากแรงดึงดูดของสนามพลังโน้มถ่วง ก็ป้องกันตัวไม่ได้และร่วงลง ในการต่อสู้ระหว่างยอดฝีมือ ข้อผิดพลาดเพียงเล็กน้อยก็เพียงพอทำให้ตายได้!
“ปัง!” ผู้อาวุโสการ์วีย์ฉวยโอกาสใช้พลังฝ่ามือตบเข้าที่ศีรษะของนักรบตระกูลบาร์บารีย์ ศีรษะของเขาระเบิดประกายเทพกระเด็น
ผู้อาวุโสของตระกูลบาร์บารีย์ตาย!
แต่ขณะนี้เอง...
“ควั่บ!” ร่างทั้งหกพุ่งตรงเข้ามาในสนามพลังศิลาดำ สนามพลังศิลาดำมีขนาดใหญ่มาก ถ้าพวกเขาต้องการฆ่าลินลี่ย์ พวกเขาจะต้องเข้าไปใกล้เขา แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าสนามพลังศิลาดำทรงพลังเพียงไหน แต่พวกเขาต้องบุกเข้าไปให้ได้ก่อน
แต่พลังของสนามพลังศิลาดำยิ่งใหญ่กว่าที่พวกเขาคาดคิด!
สนามพลังศิลาดำ - พลังผลัก!
ทั้งหกคนที่พุ่งเข้าไปในสนามพลังศิลาดำช้าลงทันที มีสองคนที่ไม่ทันระวังตัวถูกแรงผลักของสนามพลังศิลาดำดันถอยหลัง พวกเขาบุกตรงเข้ามา แต่จากนั้นก็ถูกพลังผลักออกมาทันที ทั้งสองคนถูกพลังที่ขัดแย้งกันยันเอาไว้จนร่างกายของพวกเขาสั่น และหน้าของพวกเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง เพียงแค่นั้นพวกเขาก็ได้รับบาดเจ็บ
นี่คือสุดยอดพลังที่น่ากลัวของสนามพลังศิลาดำ!
“เป็นแบบนั้นไปได้ยังไง?” อีกสี่คน แม้ว่าจะสามารถต้านทานแรงผลักได้ แต่ความเร็วตกลงอย่างเห็นได้ชัด
พวกเขาไม่มีทางไล่ทันลินลี่ย์!
“โจมตี!” ประมุขตระกูลโบลีนคำรามผ่านสำนึกเทพ ขณะเดียวกันปีกสีขาวกางออกจากด้านหลังของเขา และแสงศักดิ์สิทธิ์ของพลังมหาเทพสายวิถีชะตาเปล่งออกทั่วตัวเขา สีหน้าของประมุขตระกูลโบลีนไร้ความรู้สึกขณะจ้องมองลินลี่ย์!
“ควั่บ!” ธนูสีขาวกึ่งโปร่งใสยิงแหวกอากาศพุ่งตรงเข้าหาลินลี่ย์
“ฮึ่ม!” เสียงคำรามทุ้มดังขึ้น
บุรุษคนหนึ่งมีนัยน์ตาสีฟ้าตวัดแขนขวา เขาเลิกคิ้วและซัดดาบโค้งสีน้ำเงินออกไปทันที ผิวมิติถูกตัดออกยุ่ยราวกับกระดาษ จุดที่ดาบโค้งเฉียดผ่าน มิติจะขาดเป็นริ้ว
ถ้าดาบคมมาก เมื่อท่านตัดศีรษะคน จะมีเพียงสิ่งเดียวที่ปรากฏให้เห็นคือรอยเส้นแดง
ดาบโค้งนี้ตัดผ่านมิติในลักษณะนี้ เมื่อมันตัดผ่านมิติ จะทิ้งรอยแยกบางๆ ไว้ให้เห็น ซึ่งจะต้องตรวจสอบอย่างระมัดระวังจึงจะมองเห็น อย่างไรก็ตามพลังของดาบโค้งถึงระดับพลังที่น่าประหลาด
ธนูขาวและดาบโค้งที่ยิงออกมาต่อเนื่อง
“ฮึ่ม!” แต่ขณะที่คิด ลินลี่ย์สร้างชั้นผนังสีเหลืองป้องกันทันที ป้องกันธนูขาวและดาบโค้งไว้ แต่ความเร็วของดาบโค้งเร็วมาก มันไวกว่าธนูขาวและตัดผ่านผนังป้องกันแผ่นแล้วแผ่นเล่าได้อย่างรวดเร็ว
ลินลี่ย์ตกใจ “ดาบโค้งนี่...”
ผนังสีเหลืองธาตุดินสร้างมาจากพลังมหาเทพธาตุดิน และพลังป้องกันก็น่ากลัว แต่พลังป้องกันที่แข็งแกร่งนี้ เมื่อเผชิญกับดาบโค้ง กลับไม่ต่างจากกระดาษ ไม่สามารถป้องกันได้แม้แต่น้อย
“หรือว่าจะเป็นสมบัติมหาเทพ?” ลินลี่ย์ถอยอย่างต่อเนื่อง
“ควั่บ!” ดาบโค้งควงตัดผ่านอากาศ และมาถึงหน้าลินลี่ย์ ถึงตอนนี้ลินลี่ย์จึงเห็นได้ชัดว่า...ดาบโค้งตัดตรงเข้าหาเขา และตัวมันเองตัดผ่านมิติมองเห็นรอยขีดของดาบโค้ง “เร็วเกินไป เร็วเกินไป!” ลินลี่ย์ไม่สามารถหลบได้แม้แต่นอย
ขณะที่เผชิญวิกฤตินั้นเอง
หมัดสีดำกดกระแทกลงข้างหน้าลินลี่ย์เหมือนกับภูเขา หมัดสีดำขนาดมหึมาปัดผ่านดาบโค้งบิน เสียงเสียดสีดังชัดเจนและทิศทางของดาบโค้งสีน้ำเงินถูกเปลี่ยน “ควั่บ!” มันตัดผ่านหน้าอกของลินลี่ย์ทะลุผ่านไปได้โดยไม่ต้องใช้ความสามารถอะไร
“กลับไป, เร็วเข้า!” มือสีดำจับลินลี่ย์จากนั้นลากเขากลับมา
“ท่านประมุข” ลินลี่ย์เห็นจากหางตาว่าคนผู้นี้เป็นใคร และเขารู้สึกขอบคุณในใจ คนที่ช่วยเขาก็คือประมุขเผ่ากัซลีสัน
ธนูสีขาวกึ่งโปร่งใสยิงช้ากว่าดาบโค้งบิน และยิงเข้าที่ร่างของกัซลีสัน กัซลีสันดูเหมือนไม่ทันสังเกตและไม่โจมตีตอบโต้ แค่เพียงคว้าตัวลินลี่ย์บินกลับเข้าไปในเทือกเขาสกายไรท์
แม้ว่าการบรรยายต้องใช้เวลาก็ตาม แต่ช่วงเวลาระหว่างลินลี่ย์บินออกไป ผู้อาวุโสการ์วีย์ฆ่าศัตรู และจากนั้นลินลี่ย์และกัซลีสันบินกลับใช้เวลาไม่นานกว่าพริบตาเดียว เหตุการณ์น่าระทึกใจนั้นเกิดขึ้นในเวลาพริบตาเดียว!
เทือกเขาสกายไรท์
กัซลีสันและลินลี่ย์บินกลับมาทั้งคู่ ถึงตอนนี้พวกเขาค่อยระบายลมหายใจโล่งอก ผู้อาวุโสการ์วีย์โชคดีพอที่หนีกลับมาได้เช่นกัน ความจริงศัตรูถือว่าลินลี่ย์คือเป้าหมายที่แท้จริงของพวกเขา ดังนั้นผู้อาวุโสการ์วีย์จึงมีโอกาสหนีกลับมาได้
“ท่านประมุข! ขอบคุณที่ช่วยชีวิตข้า” ลินลี่ย์มองดูอกของเขา ความหวาดกลัวผุดขึ้นมาในใจถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด
“เจ้าช่างกล้าหาญจริงๆ” กัซลีสันถอนหายใจยาว จากนั้นมองดูข้างหน้า “เมื่อครู่นี้ศัตรูส่งคนหกคนออกมาทันที ทั้งหมดล้วนแต่ใช้พลังมหาเทพ แม้แต่ข้ายังตกใจ...โดยเฉพาะอย่างยิ่งตระกูลเวียนนายังโจมตีด้วยอาวุธสมบัติมหาเทพ!”
ลินลี่ย์ตกใจ นั่นเป็นสมบัติมหาเทพจริงๆ
“อย่างไรก็ตาม” กัซลีสันหัวเราะขณะมองดูลินลี่ย์ “พลังของสนามพลังโน้มถ่วงของเจ้าน่ากลัวอย่างแท้จริง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากเจ้าใช้หยดพลังมหาเทพธาตุดิน สองคนที่อ่อนแอกว่าแม้หลังจากใช้พลังมหาเทพของพวกเขาก็ยังถูกผลักกลับไป ขณะที่ประมุขตระกูลโบลีนและผู้อาวุโสอื่นไม่สามารถไล่ตามโจมตีพวกเขาได้แม้แต่น้อย”
แน่นอน!
หลังจากลินลี่ย์ใช้งานสนามพลังศิลาดำของเขา ศัตรูได้แต่โจมตีจากระยะไกลเท่านั้น พวกเขาไม่สามารถไล่ล่าได้แม้แต่น้อย
“ลินลี่ย์, ขอบคุณมาก” ผู้อาวุโสการ์วีย์หน้าซีด ขณะเดินเข้ามาขอบคุณใกล้ๆ
“ลินลี่ย์!” เสียงทุ้มลึกดังก้องขึ้น ประมุขเผ่าพญาเต่าดำ, เจ้าแม่เผ่าหงส์เพลิง, ประมุขเผ่าพยัคฆ์ขาวและผู้อาวุโสอีกจำนวนหนึ่งบินเข้ามาสมทบ “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมทันทีที่เจ้าลงมือโจมตี แปดตระกูลใหญ่ถึงได้ลงมือโจมตีเจ้าอย่างบ้าคลั่ง? แม้แต่สองประมุขตระกูลก็ยังเข้าร่วมด้วย เจ้ามีความเป็นปฏิปักษ์กับพวกเขาหรือ?”
ลินลี่ย์รู้สึกงุนงงเช่นกัน
“ข้าไม่รู้เหมือนกัน ข้าเพียงแต่สู้ให้เผ่าเป็นครั้งคราวสองสามครั้งและฆ่าผู้อาวุโสฝ่ายศัตรูเพียงเล็กน้อย ไม่มีอะไรอื่น” ลินลี่ย์จ้องมองระยะไกล เขาไม่เข้าใจเหตุผลที่แปดตระกูลใหญ่ต้องการฆ่าเขาขนาดนี้ ความบ้าคลั่งของพวกเขาเหมือนถูกครอบงำอย่างสิ้นเชิง และมองเขาเป็นหนามยอกอกของพวกเขา
“โอกาสดีที่มัน...” ประมุขตระกูลโบลีนหลับตา ไม่ยินยอมรับเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น
“พวกเจ้าสองคนผนึกกำลังกัน แต่ก็ยังไม่สามารถฆ่าลินลี่ย์ได้ โอกาสดีผ่านไปแล้ว!” บุรุษผู้เย็นชาดุร้ายอยู่ในชุดยาวดำที่หูมีงูห้อยสองตัวพูดด้วยเสียงต่ำ “ประมุขตระกูลเวียนนา ดาบของเจ้าพลาดเป้าได้ยังไง?”
บุรุษคิ้วน้ำเงินยาวแค่นเสียงเย็นชาไม่อธิบาย
“ไม่มีประโยชน์ที่จะมาคุยเรื่องนี้กันในตอนนี้” เสียงอ่อนโยนดังขึ้น ประมุขตระกูลอีดริคกล่าว “ที่แล้วก็แล้วไปเถอะ สิ่งที่เราจำเป็นต้องทำตอนนี้ก็คือหาวิธีการ หาโอกาสฆ่าลินลี่ย์อีกให้จงได้ สนามพลังโน้มถ่วงของลินลี่ย์แปลกประหลาดจริงๆ มันยังไม่แย่นักถ้าเขาไม่ใช่พลังมหาเทพ แต่เมื่อเขาใช้...ก็มีแต่เพียงพวกเราที่เป็นประมุขตระกูลจึงจะมีโอกาสฆ่าเขา”
“ไม่สำคัญว่าใครฆ่าเขา สิ่งที่สำคัญคือบังคับเขาให้ออกมาสู้กันอีก” มีเสียงหนึ่งดังขึ้น
“ข้าจะลองดู มาดูว่าข้าจะบังคับลินลี่ย์ให้ออกมาได้หรือไม่” ทันใดนั้นผู้อาวุโสฝ่ายเอลฟ์บินออกมา
ประมุขเผ่าและผู้อาวุโสตระกูลสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์อยู่รวมด้วยกัน การกระทำของแปดตระกูลใหญ่ทำให้พวกเขาโกรธจัด แต่พวกเขาทุกคนที่สามารทำได้ตอนนี้คือทน ที่สำคัญจำนวนของยอดฝีมือฝ่ายศัตรูมีพลังเหนือกว่ามาก
“พี่ใหญ่, ท่านหุนหันเกินไปแล้ว” บีบีรีบตามมาสมทบ
ลินลี่ย์ได้แต่หัวเราะ “ข้าไม่คาดว่าแปดตระกูลใหญ่จะโจมตีข้าอย่างบ้าคลั่งเช่นนั้น” ลินลี่ย์คิดว่าเมื่อเขาโจมตี ศัตรูอย่างมากก็ส่งผู้อาวุโสคนเดียวออกมาหยุดเขา...และสถานการณ์แบบนั้น ลินลี่ย์มั่นใจว่าเขาสามารถช่วยผู้อาวุโสการ์วีย์ได้ แต่ปฏิกิริยาของศัตรูน่าประหลาดเกินไป แม้แต่เขาก็ยังรู้สึกกลัว
ถึงตอนนี้มีเสียงเยาะเย้ยดังออกมาจากอีกฝั่งหนึ่ง
“นั่นน่าจะเป็นผู้อาวุโสลินลี่ย์แห่งเผ่ามังกรฟ้าใช่ไหม? โอว.ข้าต้องขออภัย ผู้อาวุโสเผ่าเดรัจฉานฟ้า ข้าคิดว่าเจ้าคือลินลี่ย์ผู้น่าประทับใจเสียอีก แต่จากที่เจ้าแสดงออกมา ผู้อาวุโสลินลี่ย์..ฮะฮะ เจ้าทำให้ข้าผิดหวังจริงๆ!” เสียงหัวเราะเยาะเย้ยดังขึ้น “ข้าเป็นผู้อาวุโสธรรมดาของตระกูลอีดริค ผู้อาวุโสเผ่าเดรัจฉานฟ้า เจ้ากล้าสู้กับข้าหรือเปล่า?”
เสียงหัวเราะเยาะเย้ยดังกึกก้องไปทั้งเทือกเขาสกายไรท์
เผ่าเดรัจฉานฟ้า?
ชาวเผ่าตระกูลสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์พากันโกรธทุกคน และหมายคนจ้องมองเผ่าศัตรูด้วยความชิงชัง
ลินลี่ย์อดมองดูผู้อาวุโสเอลฟ์ชุดเทามิได้ ในใจของเขา เขาไตร่ตรอง “เกิดอะไรขึ้นกับแปดตระกูลใหญ่? พวกเขาต้องการให้ข้าออกไปสู้อีกหรือ? ทำไมพวกเขาถึงได้เพ่งเล็งเฉพาะข้า?” ลินลี่ย์รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
“อย่าไปนะ ลินลี่ย์” กัซลีสันสั่งทันที
“เฮ้ย..!” บีบีตะโกนลั่น “พวกเจ้ากล้าอ้างตัวว่าเป็นเป็นแปดตระกูลยิ่งใหญ่อีกหรือ? เมื่อครู่นี้พวกเจ้าหกคนโจมตีลินลี่ย์ และพวกเจ้าสองคนก็เป็นประมุขตระกูล แปดตระกูลใหญ่ช่างยิ่งใหญ่สมชื่อจริงๆ ประมุขตระกูลสองคนกับผู้อาวุโสอีกสี่คนรุมโจมตีผู้อาวุโสลินลี่ย์คนเดียว แต่ผู้อาวุโสลินลี่ย์ไม่ได้รับบาดเจ็บเลยแม้แต่นิดเดียว!”
ทางฝ่ายแปดตระกูลใหญ่ ผู้อาวุโสทุกคนไตร่ตรองหาวิธีให้ลินลี่ย์บินออกมาจากเทือกเขาสกายไรท์ พวกเขามองเห็นลินลี่ย์ในฐานะเป็นสมาชิกของตระกูลสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์เป็นหนามยอกอก และเป็นเหมือนเสี้ยนตำมือ
