ตอนที่ 601 กฎบังคับสามข้อของเย่ว์หยาง

บุรุษมังกรแดนสวรรค์ถูกจับได้ทั้งหมด  พวกเขาบาดเจ็บกันทุกคนขณะคุกเข่าอยู่ข้างบ่อเลือดรอการประหาร

หางของฮุยไท่หลางโบกสะบัดเคียวเพลิงต้นกำเนิดพยายามทำร้ายแขนของมนุษย์มังกรคนหนึ่งที่ดิ้นรนอย่างสิ้นหวัง  ผลลัพธ์ประการเดียวสำหรับคนที่ไม่ปฏิบัติตามเย่ว์หยางคือตายอย่างทรมาน  บุรุษทั้งหมดรวมทั้งองค์ชายป้าหลุนที่ยังคงมีชีวิตต่างก็หวาดหวั่นขวัญผวา  พวกเขาทุกคนตระหนักได้ว่าชะตากรรมสุดท้ายของพวกเขาก็คือถูกบูชายัญด้วยเลือดให้กับดาบเทาเถี้ย

ในอดีตที่ผ่านมาพวกเขาเป็นผู้สังหารหมู่สตรีเพื่อบูชายัญกระจกปีศาจ  พวกเขาไม่ได้รู้สึกสำนึกผิดแม้แต่น้อย  เขาคิดว่าเป็นเสรีภาพที่เขาจะทำอะไรก็ได้โดยไม่รู้สึกกังวลแม้แต่น้อย

ตอนนี้พอพวกเขาเป็นฝ่ายต้องถูกบูชายัญบ้าง  ในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจว่าสิ่งนี้เรียกว่าความเจ็บปวด

บุรุษหลายคนคร่ำครวญหวนไห้ด้วยความกลัว

บางคนถึงกับอุจจาระราด

นางพญากระหายเลือดถือดาบจันทร์เสี้ยวในมือถึงถ่มน้ำลายด้วยความรังเกียจ  “พวกเจ้าทุกคนควรจะรับรู้ไว้  หลังจากฆ่าสหายของพวกเจ้ามากมาย  จะแปลกอะไรกันเล่าที่ตอนนี้พวกเจ้าต้องถูกบูชายัญบ้าง?  พวกเจ้ามันท่าดีทีเหลว จงคุกเข่าต่อไปเถอะ  มิฉะนั้นข้าบอกได้เลยว่าพวกเจ้าจะตายด้วยความตายที่เจ็บปวดทรมานมาก”

โคเงาอาหมันไม่ยอมแม้แต่ชำเลืองมองบุรุษสวะเหล่านี้ และนางโบกมือแนะนำเหล่าสตรีที่กำลังตัวสั่นด้วยความกลัวที่ด้านหลังเพื่อให้ดำเนินการประหาร

นี่เป็นการทำตามคำสั่งของเย่ว์หยาง  ก่อนที่เขาจะพาเซี่ยอีไปสุสานบรรพบุรุษในหุบเขา  เขาได้สั่งให้สตรีทั้งหมดฆ่าบุรุษที่นำโดยองค์ชายป้าหลุน  ทุกคนต้องมีส่วนร่วมรวมทั้งเด็ก  วัตถุประสงค์เบื้องหลังที่ไม่ฆ่าพวกเขาด้วยตนเองและสั่งให้สตรีเผ่ามนุษย์มังกรเป็นคนทำก็เพื่อขจัดความคิดว่าเป็นทาสในใจพวกนางให้หมดไปอย่างสิ้นเชิง  อาจกล่าวได้ว่านอกจากความเฉลียวฉลาดในการต่อต้านของราชินีซิกแล้ว สตรีเผ่ามังกรที่เหลือยังมีความคิดว่าเป็นทาส  แม้ในตอนเผชิญหน้ากับความตาย พวกนางก็ยังไม่ต่อต้าน.... นี่คือโศกนาฏกรรมอย่างหนึ่ง

เย่ว์หยางต้องการเปลี่ยนพวกนาง  ประการแรก เขาต้องยืมชื่อของจักรพรรดิมังกรฟ้า  ประการที่สอง เขาต้องถอนความคิดเรื่องทาสที่ฝังอยู่ในหัวของพวกนางออกไป

หากไม่อ้างชื่อจักรพรรดิมังกรฟ้า  สตรีเหล่านี้คงไม่ยอมเชื่อฟังเขา

โดยการอ้างชื่อของบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งเผ่าพันธุ์และเจาะลึกเหตุการณ์ที่ชัดเจน  สตรีเหล่านี้สูญเสียมุมมองของตนเองไปโดยสิ้นเชิง  ทำให้นี่เป็นโอกาสดีที่สุดสำหรับการเปลี่ยนแปลง

“ก่อนอื่น สำเร็จโทษป้าหลุนผู้ชั่วร้ายที่สุด  ในฐานะที่เป็นบุตร เขาบังอาจฆ่าบิดาแย่งชิงบัลลังก์ สังหารหมู่ชนเผ่าตนเอง ทำชั่ว ข่มขืน หลอกลวงบรรพบุรุษ หมิ่นเกียรติจักรพรรดิฟ้า  ขอพระเจ้าเมตตาเขา  เขาเป็นคนผิด จงประหารเขาเสีย”  นางพญากระหายเลือดสะบัดแส้อาญาใส่องค์ชายป้าหลุนและกระชากร่างพิการของเขาออกมาอยู่ต่อหน้าราชินีซิก  นางพญากระหายเลือดกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง  “ราชินีซิก จงเป็นคนนำดำเนินการสำเร็จโทษ!”

“ข้าน้อยจะขอเชื่อฟังบัญชาของจักรพรรดิฟ้าอย่างเคร่งครัด”  ราชินีซิกและสตรีเผ่ามังกรรีบคุกเข่าและตอบรับเสียงดัง

นางไม่กล้าละเลยคำสั่งของเย่ว์หยางแม้แต่น้อย

นางไม่รู้ว่าเย่ว์หยางเป็นจักรพรรดิมังกรฟ้าตัวปลอม  ความจริงต่อให้เย่ว์หยางปฏิเสธ แต่นางคงไม่กล้าปฏิเสธเขา  ที่สำคัญมีแต่จักรพรรดิมังกรฟ้าบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งเผ่าพันธุ์ในตำนานเท่านั้นที่ครอบครองเทพมังกรทงเทียน  อย่างอื่นอาจปลอมกันได้ เว้นอยู่เพียงสิ่งเดียวนั่นคือเทพมังกรทงเทียน  นอกจากนี้ถ้าเทพมังกรทงเทียนไม่มาหุบเขามังกรบิน ใครเล่าจะมาช่วยเหล่าสตรีผู้น่าสงสาร?

นอกจากจักรพรรดิมังกรฟ้าแล้ว ใครเล่าจะกล้าดำเนินการประหารบุรุษชั้นสูงเหล่านี้?

มีแต่เพียงเขาเท่านั้น ผู้ก่อตั้งเผ่าพันธุ์มนุษย์มังกรแดนสวรรค์จึงจะมีสิทธิ์เช่นนี้ มีอำนาจเช่นนี้!

ถ้าเย่ว์หยางไม่ได้รับหนังสือมาจากผู้เฒ่าหนานกง  ถ้าเขาไม่รู้ประวัติศาสตร์ของเผ่ามนุษย์มังกรแดนสวรรค์จากหนังสือ  เขาคงไม่แกล้งแอบอ้างเป็นจักรพรรดิมังกรฟ้าแน่

ตอนนี้  เขาไม่เพียงแอบอ้างเป็นจักรพรรดิมังกรฟ้าเท่านั้น  เขายังตั้งใจไปตรวจดูที่สุสานบรรพบุรุษของเผ่ามนุษย์มังกรแดนสวรรค์เพื่อเปิดเผยความลับที่ทำให้เขาสามารถครอบครองกลุ่มทาสหญิงนี้โดยสตรีเผ่ามนุษย์มังกรแดนสวรรค์  ถ้าสตรีเหล่านี้เชื่องเชื่อ ทวีปมังกรทะยานจะปลอดภัยมากขึ้น  แม้ว่าราชาเฮยอวี้ต้องการจะสร้างความยุ่งยากมากขึ้น  นั่นไม่ใช่เรื่องง่าย.. นอกจากนี้การทำให้พวกนางเป็นบริวารของเขาเป็นก้าวแรกของแผนการของเขา  และยิ่งต้องขึ้นไปยังแดนสวรรค์ก็ต้องพาเหล่าสตรีมังกรแดนสวรรค์ขึ้นไปด้วย  ด้วยชื่อของจักรพรรดิมังกรฟ้า เขาจะมีสตรีเหล่านี้เป็นบริวารเพิ่มขึ้น

เขาต้องใช้งานเต็มที่เพื่อสะดวกในการดำเนินงานเช่นนั้น

แน่นอน เย่ว์หยางคงจะไม่สุภาพกับสตรีนักสู้เหล่านี้  นอกจากนี้ นี่ถือได้ว่าเป็นการช่วยพวกนางจากการกดขี่ของบุรุษมังกรแดนสวรรค์

“ท่านแม่, ท่านคือท่านแม่ของข้า  เมื่อตอนท่านให้กำเนิดข้า ท่านเป็นคนซ่อนเราพี่น้องจากท่านพ่อ ท่านเป็นคนพาพวกเราไปซ่อน  ท่านแม่ ท่านลืมเรื่องนี้ไปแล้วหรือ?”  องค์ชายป้าหลุนไม่อยากตาย  เขาคลานขึ้นมาด้วยความเจ็บปวดและคุกเข่าต่อหน้าราชินีซิก  เขาตะโกนเพื่อแสดงให้เห็นว่าเขากลับใจรู้สำนึก  “ข้าผิดไปแล้ว ท่านแม่ ยกโทษให้ข้าเถิด! เป็นเพราะความเขลาของข้า  ข้าเบื่อหน่ายกับการอยู่ในหุบเขามังกรบิน  ข้าทำผิดเพราะข้าหมดหวังที่จะออกไป ตอนนี้ข้าตระหนักได้แล้ว ข้าทำผิดไปแล้ว... ท่านแม่ ท่านมักจะเมตตามากที่สุดอยู่เสมอ  จะไม่ยกโทษให้กับความผิดพลาดของข้าบ้างหรือ?  ท่านจำได้ไหมเมื่อข้ายังเล็ก? ไม่ว่าข้าทำผิดอะไร ท่านมักจะยกโทษให้ข้าเสมอ ท่านเคยรักเรามาก  ข้ายังเป็นลูกท่าน  ท่านจำได้ไหม?  ท่านแม่ ท่านจะฆ่าข้าอย่างโหดร้ายจริงๆ หรือ?”

“เฮ้อ, ถ้าข้ารู้ว่าหลายๆ อย่างจะลงเอยแบบนี้ ข้าจะทำทุกอย่างให้มันจบลงอีกครั้ง”  ราชินีซิกวางมีดในมือนาง นางลูบหน้าขององค์ชายป้าหลุนด้วยมือสั่นเทา  “ข้าเป็นคนทำให้เจ้าเสียคนในอดีต ข้าเป็นคนทำให้เจ้าเป็นเช่นนี้  ข้าผิดไปแล้ว  ข้าผิดไปแล้ว”

“ท่านแม่, ปล่อยข้าไปเถอะ  บอกพวกเขาให้ยกโทษ ขอให้พวกเขาปล่อยข้าไป จะให้ข้าทำอะไรก็ได้  ข้าทำได้ทุกอย่างเพื่อพวกเขา  ข้ามีใบหน้าหล่อและมีเสียงดีร่างกายก็แข็งแรง  ข้ามีพลัง ถ้าข้ามีชีวิต  ข้ายินดีจะทำงานให้พวกเขา”  หลังเขาเห็นเย่ว์หยางออกไปกับเซี่ยอีแล้ว  องค์ชายป้าหลุนหวังจะเกลี้ยกล่อมนางพญากระหายเลือดและนางโคเงา

“เมี้ยววว...”  เมื่อได้ยินเช่นนี้ ฮุยไท่หลางได้แต่เพียงหัวเราะ  เจ้านี่หน้าด้านเกินไป  เขากล้าเกลี่ยกล่อมสาวๆ ของเจ้านายหรือนี่?  หากจะฆ่าเขา ก็ต้องใช้วิธีแทะเล็มช้าๆ จนกว่าเขาจะตาย

“ฮ่าฮ่าฮ่า นี่มันน่าตลกจริงๆ แม้ความตายกรายมาหน้าประตู  เจ้าก็ยังอวดอ้างตัวเอง  ตัวเจ้าดูเหมือนอะไร? เทียบกับเจ้านาย เจ้าก็แค่หมูตัวหนึ่ง  ราชินีซิก ข้าของสั่งท่าน ถลกหนังหน้าเจ้าคนหน้าด้านนี่ซะ ให้ถลกช้าๆ ทีละนิด และเหวี่ยงทุ่มเขาด้วยมือท่านเอง  นี่จะเป็นการลงโทษเพราะเขาพยายามท้าทายศักดิ์ศรีเจ้านายข้า  ในโลกนี้ใครก็ตามที่พยายามท้าทายศักดิ์ศรีของเจ้านายข้าจะต้องถูกลงโทษสถานหนัก!”  นางพญากระหายเลือดหัวเราะลั่นอย่างเลือดเย็น  ก่อนออกคำสั่งอย่างเย็นชาให้ราชินีซิกดำเนินการประหาร

“ทุด” สาวโคเงาแสดงอาการดูถูกอย่างที่สุด

ฮุยไท่หลางตัดสินใจจัดการเรื่องด้วยเงื้อมมือ (อุ้งเท้า) มันเอง  มันจะรับหน้าที่ถลกหนังแทนราชินีซิก เท่านี้ก็สามารถระบายความโกรธได้แล้ว

เจ้าสวะผู้นี้มีความคิดจะยั่วโมโหเจ้าของมันได้ยังไง? เก็บเจ้าสวะนี้ไว้ก็ไม่เป็นประโยชน์ต่อโลก  ฮุยไท่หลางไม่เคยเห็นสวะที่ไร้ยางอายอย่างนั้นมาก่อน  เจ้านายของมันมีศัตรูน่าเกรงขามหลายคน ทั้งราชาเฮยอวี้  จักรพรรดิชื่อตี้ ซิวคง จิ่วเซียว ไม่มีใครพยายามแตะต้องสตรีของเขา  เจ้าคนที่น่ารังเกียจนี้คิดจริงๆ ว่าเขาน่าสนใจหรือ?

องค์ชายป้าหลุนเริ่มร้องไห้  เขาเกาะขาราชินีซิกร้องไห้ขอชีวิต

ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าฮุยไท่หลางดูถูกเขามากเพียงไหน  แม้กระทั่งสตรีและบุรุษในเผ่าซึ่งเรียกเขาว่าจ้าวมังกรบินพบว่าเขาอยู่ในสภาพน่ารังเกียจเพียงไหน

ก็แค่ตายไม่ใช่หรือ?

มีความจำเป็นต้องร้องอย่างนี้ด้วยหรือ?  ทุกคนรู้สึกเหมือนกับว่าได้เห็นองค์ชายป้าหลุนว่าเป็นคนเช่นไร  เขาเป็นเพียงสวะ เขาจะเป็นราชาได้ยังไง?  ราชาสูงสุดผู้ปกครองโลกควรเป็นแบบบุรุษผู้นั้น มีกองทัพศักดิ์สิทธิ์อยู่กับพวกเขา  ความสามารถในการเปลี่ยนสถานการณ์ไม่พึงประสงค์ด้วยคำสั่งครั้งเดียว  ความสามารถตัดศีรษะคนพันคน กองทัพที่แข็งแกร่งด้วยการออกคำสั่งครั้ง นั่นคือราชาแท้จริง เจ้าที่แท้จริง

“พวกเจ้าทุกคนไสหัวไป!  ไม่อย่างนั้นข้าจะฆ่านาง”  องค์ชายป้าหลุนคว้าแขนราชินีซิกทันที เขาชิงมีดจากมือของนางและจ่อที่คอราชินีซิกอย่างบ้าคลั่ง

“ข้าคิดว่านางเป็นแม่ของเจ้าเสียอีก?”  นางพญากระหายเลือดทำเป็นไม่เห็นอะไร

“พวกเจ้าทุกคนถอยไป  เปล่าประโยชน์ที่จะพูดอะไรตอนนี้  ถอยไปห่างๆ  เจ้าต้องรู้ไว้ นางเป็นหนึ่งในคนของเจ้าแล้วในตอนนี้ นางไม่มีอะไรที่เกี่ยวกับข้าอีกต่อไป  ถ้าใครกล้าก้าวเข้ามาแม้แต่ก้าวเดียว ข้าจะตายพร้อมกับนาง”  องค์ชายป้าหลุนขู่สตรีและบุรุษเผ่ามนุษย์มังกรที่เตรียมเข้าไปช่วยราชินีซิก ขณะที่เขาพยายามชักชวนสหายที่คุกเข่าอยู่ที่บ่อเลือดให้ลงมือ  “พี่น้อง เราทุกคนจะตายกันหมด  พวกเจ้าทุกคนไม่ทำอะไรหรือไง?  จะรอความตายหรือไม่ก็ถูกใช้เลือดบูชายัญหรือ?  เรายังหนุ่มยังแน่น ทำไมเราจะต้องตาย? ไม่ว่าพวกเขาแข็งแกร่งเพียงไหน ก็มีแค่สองสามคนเท่านั้นที่แข็งแกร่ง  ตราบใดที่เราร่วมมือกันจับพวกนางเป็นตัวประกัน  พวกเขาจะไม่มีอะไรมาต่อต้านเรา!  มาเร็วๆ เข้า ช่วยข้าจับนางแพศยาเหล่านี้  ถ้าเรามีตัวประกัน เราก็สามารถรอดได้!”

“จริงเหรอ?”  โดยไม่มีคำเตือนใดๆ เย่ว์หยางปรากฏตัวที่ด้านหลังองค์ชายป้าหลุนทันที

องค์ชายป้าหลุนหันหลังไปมองเห็นร่างเย่ว์หยางค่อยๆ ยกฝ่ามือตบที่หน้าของเขา

เข้าต้องการหลบ  แต่ร่างของเขาดูเหมือนจะถูกตรึงไว้ด้วยแรงที่ต้านทานไม่ได้  เขาไม่สามารถขยับได้แม้แต่น้อย.... เย่ว์หยางตบจนฟันของเขากระเด็น  ทั้งเลือดและฟันหักกระจายอยู่บนพื้น

มีดเล่มนั้นร่วงลงกับพื้น  แต่เมื่อองค์ชายป้าหลุนรวบรวมเรี่ยวแรงจะเก็บมีด  เท้าข้างหนึ่งก้าวเหยียบเขา

เท้าข้างนั้นบดใส่ฝ่ามือของเขาจนกระดูกและเนื้อแตก

นี่คือการกระทำของเย่ว์หยาง

เย่ว์หยางยิ้ม  “องค์ชายป้าหลุน  เจ้ารู้สาเหตุบ้างไหม ทำไมคนโง่อย่างเจ้าถึงสามารถจับตัวประกันได้?   มันเป็นสิ่งที่ข้าสั่งเอาไว้  เจ้าเข้าใจไหม?  ข้าสั่งราชินีซิกคล้อยตามการกระทำของเจ้า  มิฉะนั้นด้วยสติปัญญาของเจ้า ด้วยความสามารถของเจ้า ด้วยใบหน้าที่เจ้าบอกว่าหล่อเหลาหุ่นดี เจ้าคิดหรือว่าเจ้าจะสามารถจับใคนเป็นตัวประกันทั้งที่อสูรของข้ายังจับตาดูเจ้าได้หรือ?    ข้าคิดว่าทุกคนหลังจากเห็นการกระทำของเจ้า จะสามารถเข้าใจได้ว่าอะไรบ้างที่ไม่สามารถยกโทษได้  และนอกจากนี้คำที่บอกว่าปล่อยเสือกลับเขา  ข้าไม่คิดว่าข้าจะต้องพูดอะไรมากอีกต่อไปแล้ว  ทุกคนควรรู้ว่าจะต้องทำยังไงกัน!”

เซี่ยอีที่ยืนอยู่เบื้องหลังเย่ว์หยางกำลังถือกล่องทองถ่มน้ำลายใส่องค์ชายป้าหลุนด้วยความโกรธ

การปล่อยให้เจ้าสวะนี่มีชีวิตต่อไปอีกหนึ่งนาที ให้เขาหายใจมากขึ้น ถือว่าสิ้นเปลืองอากาศบริสุทธิ์

ราชินีซิกคุกเข่ากับพื้น

นางนำคนในเผ่าคำนับเย่ว์หยางสามครั้ง  จากนั้นนางเก็บมีดเงินจากพื้นและจ้องมององค์ชายป้าหลุนด้วยความว่างเปล่า  ขณะที่นางจัดการเขา  นางพูดอย่างใจเย็น  “ถ้าเจ้ายังเห็นข้าเป็นแม่เจ้า  อย่างนั้นข้าจะเพียงแต่ฆ่าเจ้า  ข้าจะไม่ทำให้เจ้าตายช้าและทรมานเจ้าอย่างนี้  น่าเสียดาย เจ้าทิ้งโอกาสสุดท้ายที่จักรพรรดิมังกรฟ้ามอบให้เจ้า   ปล่อยสวะอย่างเจ้าไว้ในโลกนี้จะเป็นภัยพิบัติแน่นอน!”

“ไม่, เมตตาข้าด้วย  ข้ารู้ตัวว่าข้าผิดไปแล้ว  ข้ารู้แล้วว่าข้าทำผิดไปแล้ว  ไว้ชีวิตข้าด้วย....”

“เจ้าข่มขืนข้าสิบห้าครั้ง  ข้าจะตัดเจ้าสิบห้าครั้งเป็นการตอบแทน”  สตรีคนหนึ่งเดินออกมาและรับมีดจากราชินีซิก นางเชือดเนื้อชิ้นเล็กๆ สิบห้าชิ้นจากร่างขององค์ชายป้าหลุน  จากนั้นนางส่งมีดให้สตรีอีกคนหนึ่ง  จ้องมององค์ชายป้าหลุนถูกตัดเป็นพันครั้งจนตาย  บุรุษเผ่ามังกรแดนสวรรค์ทุกคนเริ่มตัวสั่นด้วยความกลัว  บางคนตกตะลึงล้มลงสิ้นสติกับพื้น  บางคนที่มีความตั้งใจกล้าแข็งและพยายามเอาศีรษะกระแทกพื้นเพื่อจบชีวิตตนเองหลีกหนีชะตากรรมที่ใกล้เข้ามาของเขา

บางคนคุกเข่าต่อหน้าราชินีซิก หวังว่านางจะจัดการกับความทรมานเพื่อแลกกับความทรมานที่ผ่านมา

ราชินีซิกปาดน้ำตาของนาง และเงื้อกระบี่คมขึ้นในอากาศ  “ข้าหวังว่าพวกเจ้าทุกคนจะกลายเป็นคนดี อย่าได้ดูถูกและถูกโลกเกลียดชังอีกต่อไป! วัว ม้า หมู หมาและสัตว์ทุกอย่างล้วนเหนือกว่าพวกเจ้าทั้งนั้น”

พูดเพียงแค่นั้นก็ตัดศีรษะพวกเขาทีละคน

ฮุยไท่หลางฮึดฮัดเล็กน้อยและเห่าเยาะเย้ย

ฮุยไท่หลางหวังว่าทุกคงจะเลิกใช้หมาในแง่ลบ  อย่างน้อยจากมุมมองของมัน  มันยังภูมิใจที่ได้เป็นหมา

“เอาเขาไปให้พ้นหน้าหลังจากถลกหนังเขาแล้ว  ไม่มีความจำเป็นต้องเอามาแสดงให้ข้าดู”  เย่ว์หยางไม่มีความสนใจดูหนังหน้าขององค์ชายป้าหลุน  หลังจากเห็นเหล่าสตรีเผ่ามังกรแดนสวรรค์มีส่วนร่วมในการประหารชีวิต  เขาโบกมือและดำเนินการออกราชโองการของจักรพรรดิมังกรฟ้า  “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป สตรีเผ่ามนุษย์มังกรแดนสวรรค์ทุกคนจะต้องทำตามกฎสามข้อ  ข้อแรก สตรีเผ่ามนุษย์มังกรแดนสวรรค์จะต้องปกป้องเผ่าพันธุ์ของตนเองเพื่อให้เผ่าพันธุ์อยู่รอดได้  ข้อสอง ขณะปฏิบัติตามกฎข้อที่หนึ่ง สตรีเผ่ามังกรแดนสวรรค์จะต้องแน่ใจในความปลอดภัยของตัวเองด้วย  ข้อสาม  นอกจากข้าผู้เป็นจักรพรรดิ สตรีเผ่ามังกรจะไม่เป็นทาสของผู้ใด  สตรีผู้ยอมตัวเป็นทาสจะถือว่าละเมิดกฎเหล่านี้  และจะต้องถูกฆ่าอย่างไร้ความเมตตา”