ตอนที่ 17-32 ขโมยไก่ไม่สำเร็จเสียข้าวเปล่าๆ
“ยอดเยี่ยม” ลินลี่ย์ดีใจ “แม้ว่าเอ็มมานูเอลกับข้าจะมีความขัดแย้งระหว่างกัน แต่ที่สำคัญคือเราเป็นเผ่าตระกูลเดียวกัน” เอ็มมานูเอลเมื่อใช้พลังมหาเทพของเขาแล้ว ก็ได้รับพลังที่ยิ่งใหญ่
ในฐานะศัตรู สองพี่น้องคิ้วเขียวตายทั้งคู่ เหลือแต่เพียงผู้อาวุโสเปาโล
เห็นกันง่ายๆ ว่าใครได้เปรียบ
ผู้อาวุโสเปาโลคำรามเสียงดุร้ายทันที และตาที่อยู่กลางหน้าผากของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง ดูเหมือนกับว่ามีเลือดหยาดหยด ทันใดนั้นเขากวาดแขนออกและแขนนั้นอ่อนราวกับไร้กระดูกแหวกอากาศและตะปบใส่ลินลี่ย์ พื้นที่ตรงแขนเริ่มสั่นสะเทือน
“ควั่บ!” แสงสีม่วงชั่วร้ายกระพริบ
ที่ซึ่งแสงกระบี่กวาดผ่านไปพื้นที่มิติล้วนฉีกขาด กระบี่เลือดม่วงตัดเข้าแขนที่มีเกล็ดดำ
“กี๊ซซซ..” เสียงร้องแหลมแสบแก้วหูดังออกมาจากแขนผอมยาวนั้นทันที เกล็ดเปิดออกและกระบี่เลือดม่วงฟันเข้าไปในเนื้อ อย่างไรก็ตามกระบี่ไม่สามารถตัดเข้าไปลึกนักเนื่องจากเนื้อมีความแข็งเหลือเชื่อ
“ฮ่าหหหห์!”
ลินลี่ย์ใช้หมัดขวาต่อยแขนยาวอย่างรุนแรง แต่เสียงที่ดังปัง แขนยาวบิดตัวและตะปบเข้าที่ศอกของลินลี่ย์
ลินลี่ย์ไม่สามารถหลบได้ทันแม้แต่น้อย ผู้อาวุโสเปาโลคว้าแขนขวาเขาไว้ได้
กรงเล็บของผู้อาวุโสเปาโลเปลี่ยนเป็นสีดำและคมเหมือนมีดทันที ขณะเดียวกันผู้อาวุโสเปาโลเพิ่มแรงกดที่แขนซ้ายและใช้กรงเล็บที่คมพยายามทะลวงแขนขวาของลินลี่ย์ ลินลี่ย์คำรามเบาๆ และกล้ามเนื้อแขนขวาของเขาปูดโปนทันที
“อ๊า...” ลินลี่ย์เตะใส่แขนยาวนั้นสุดแรง
“ปัง!” เมื่อเมื่อปลายแหลมของเท้าเขาสัมผัสกับเนื้อแขนยาว กลับรู้สึกเหมือนเตะใส่ปุยนุ่น
แขนของผู้อาวุโสเปาโลสั่นเล็กน้อย แต่เขาสลายพลังโจมตีของลินลี่ย์ได้ “วูบ!” ผู้อาวุโสเปาโลยืมพลังสะท้อนเข้ามาใกล้ และขณะที่เขาทำตัวที่ยาวเป็นสิบเมตรพุ่งเข้าหาลินลี่ย์ทันที
รัศมีสีแดงโลหิตก็พุ่งเข้าหาลินลี่ย์ในเวลาเดียวกัน
“พลังป้องกันของผู้อาวุโสเปาโลนี่ไม่เพียงแต่ทรงพลังเท่านั้น แต่ยังลื่นและอ่อนหยุ่นเหมือนงู แปลกจริงๆ” ลินลี่ย์เริ่มรู้สึกว่าการจัดการกับคนผู้นี้ยากลำบากเพียงไหน เผ่าอสรพิษอเวจีสามารถยืมพลังของเผ่ามังกรฟ้าได้ ความสามารถเฉพาะตัวพวกเขาไม่เหมือนใครจริงๆ
“เอ็มมานูเอลรีบมาผนึกกำลังกับข้าฆ่าเขาเร็วเข้า” ลินลี่ย์รีบส่งสำนึกเทพบอกเขาทันที
หลังจากใช้หยดพลังมหาเทพแล้วเอ็มมานูเอลตอนนี้ทรงพลังมากมาย
แต่ลินลี่ย์พบด้วยความประหลาดใจว่า เอ็มมานูเอลแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินและกลับไล่ล่าอสูรหกดาวฝ่ายศัตรูแทน
“ผนึกกำลังกับเจ้าน่ะหรือ?” เอ็มมานูเอลหัวเราะเย็นชาในใจ “ฝันไปเถอะ ข้าจะปล่อยให้เปาโลฆ่าเจ้าก่อน และจากนั้นข้าจะเอาแหวนมังกรฟ้า ต่อให้เจ้ามีร่างแยก และข้าไม่สามารถผูกสัญญาโลหิตได้ทันที แต่... ร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ที่เหลือของเจ้าก็ยังอ่อนแอมาก เจ้าจะสู้ข้าได้อย่างไร?”
เป็นแค่เพราะลินลี่ย์ทรงพลัง เขาจึงสามารถคงความเป็นเจ้าของแหวนมังกรขนดได้
ขณะที่เอ็มมานูเอลเห็น ถ้าร่างแยกที่ทรงพลังที่สุดของลินลี่ย์ถูกทำลาย ลินลี่ย์ยังจะรักษาแหวนมังกรฟ้าต่อไปได้ยังไง?
“บัดซบ!” ลินลี่ย์สบถด่าในใจ เขาสบถด่าทั้งเอ็มมานูเอล ขณะเดียวกันผู้อาวุโสเปาโลนี้ยังอยู่ข้างหน้าเขา ในแง่ความแข็งแกร่งในการสู้ระยะประชิด ผู้อาวุโสเปาโลบางครั้งก็ฟาดใส่อย่างหนักบางครั้งก็อ่อนหยุ่นและตัวลื่นทำให้ลินลี่ย์เสียเปรียบ
“ปัง!”
ทั้งสองแยกกันอีกครั้ง
“ลินลี่ย์ผู้นี้จัดการได้ยากจริงๆ” ผู้อาวุโสเปาโลรู้สึกปวดหัวเหมือนกัน
แค่สู้ระยะประชิด เขาแข็งแกร่งกว่าลินลี่ย์ แต่..ในสนามพลังศิลาดำนั้น เขาเสียเปรียบแต่แรกเริ่ม นอกจากนี้ลินลี่ย์ยังเปลี่ยนตำแหน่งแรงดึงดูดแบบสุ่ม บางครั้งก็ดูดขึ้น บางครั้งก็ดูดเข้าหาลินลี่ย์ บางครั้งก็ผลักออก
การเปลี่ยนแปลงตำแหน่งแรงดึงดูดได้อย่างน่าประหลาดทำให้ผู้อาวุโสเปาโลปวดหัว เขาไม่สามารถได้เปรียบเลยแม้แต่น้อย
“เอ็มมานูเอล มานี่และฆ่าเขาพร้อมกับข้า!” ลินลี่ย์เรียกเสียงดัง
“เอ็มมานูเอล?” ผู้อาวุโสเปาโลตกใจ
“เอ๋?” เอ็มมานูเอลอดหันไปดูไม่ได้
เมื่อครู่นี้ตอนลินลี่ย์ใช้สำนึกเทพ เอ็มมานูเอลสามารถแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินได้ แต่ตอนนี้พอลินลี่ย์ตะโกนเสียงดัง แม้แต่อสูรหกดาวที่ยังรอดอยู่ก็ได้ยินเสียงเรียกได้ เป็นธรรมดาว่าแม้แต่หน่วยข่าวกรองที่อยู่ในระยะไกลอาจจะได้ยินเสียงเรียกด้วยก็ได้
ถ้าเขาไม่ลงมือ อย่างนั้นถ้าลินลี่ย์ตายไป เมื่อหน่วยข่าวกรองรายงานเรื่องของพวกเขาไป เอ็มมานูเอลคงตกที่นั่งลำบาก!
“เปาโลผู้นี่ช่างโง่จริงๆ” เอ็มมานูเอลสบถในใจ
เสียงตะโกนเป็นเรื่องที่ต้องใช้เวลา ระหว่างการต่อสู้ดุเดือดอย่างนี้ ลินลี่ย์ไม่มีโอกาสจะตะโกนแม้แต่น้อย ถ้าเปาโลสามารถฉวยความได้เปรียบข่มลินลี่ย์ได้ขณะที่ไล่ต้อนหรือไม่ก็ฆ่าลินลี่ย์ได้ อย่างนั้นแผนของเอ็มมานูเอลก็คงจะสำเร็จได้
แต่ตอนนี้ที่ลินลี่ย์และเปาโลสู้กันกลับหยุดนิ่ง ลินลี่ย์จึงมีโอกาสตะโกนเป็นธรรมดา
“ก็ได้, ลินลี่ย์ มาฆ่าเขาด้วยกัน” เอ็มมานูเอลตั้งใจตะโกนบอกลินลี่ย์เช่นกัน
คำพูดนี้ทำให้เปาโลกลัวมาก จนเขาต้องใช้แผนสุดท้ายคือ..ใช้พลังของมหาเทพ!
“เจ้าต้องการจะฆ่าข้าหรือ? ฮ่าฮ่า...” เสียงชราหัวเราะดังลั่นสะเทือนไปทั้งท้องฟ้า และร่างของผู้อาวุโสเปาโลกลับคืนในลักษณะสามัญทันที ขณะเดียวกัน ยังคงเปล่งพลังรัศมีที่น่ากลัวเทียบได้กับเอ็มมานูเอล
“เขาก็ใช้พลังมหาเทพด้วยหรือ?” ลินลี่ย์ตกใจ “ผู้อาวุโสบอกว่าความได้เปรียบของตระกูลสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์ก็คือมีพลังมหาเทพมากกว่า ข้าคาดไม่ถึงเลยว่าเปาโลนี้มีพลังมหาเทพด้วยเหมือนกัน น่ากลัวจริงๆ”
บรรพบุรุษตระกูลสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์เป็นมหาเทพ เป็นธรรมดาที่พวกเขาจะครอบครองพลังมหาเทพ เพราะผู้อาวุโสแต่ละคนมีกันคนละหยด
สำหรับบรรพบุรุษของแปดตระกูลใหญ่ พวกเขาไม่น่ากลัวขนาดนั้น พลังมหาเทพเป็นของหายากมาก และมีแต่ผู้อาวุโสระดับสูงเท่านั้นจึงจะมีหยดพลัง ดังนั้นเปาโลจึงมีหยดหนึ่ง!
“เอ็มมานูเอล! รีบมาเร็วเข้า” ลินลี่ย์ส่งสำนึกเทพตะโกนอย่างแตกตื่น เอ็มมานูเอลเพียงแต่ยืนอยู่เฉยๆ ในอากาศ ไม่ได้รีบเข้ามาแม้แต่น้อย ลินลี่ย์เข้าใจทันที “เอ็มมานูเอลผู้นี้...มีแผนอยู่จริงๆ!”
เอ็มมานูเอลหัวเราะเย็นชาในใจ “เขาใช้พลังมหาเทพด้วยหรือ? เยี่ยมมาก งั้นก็ต้องฆ่าลินลี่ย์ก่อน”
“ลินลี่ย์!”
เสียงคำรามต่ำ และผู้อาวุโสเปาโลบุกเข้าหาลินลี่ย์โดยตรง
สีหน้าของลินลี่ย์เปลี่ยน “ครืนน..” ตำแหน่งแรงดึงดูดของสนามพลังศิลาดำเปลี่ยนไปทันที เปลี่ยนเป็นพลังผลักออก! แรงผลักที่ทรงพลังผลักดันจากด้านหน้าของผู้อาวุโสเปาโล
อย่างไรก็ตาม พลังของมหาเทพยิ่งใหญ่เกินไป
แม้เมื่อติดอยู่ในสนามพลังศิลาดำ ผู้อาวุโสเปาโลยังสามารถฝืนต้านแรงผลักนั้นได้ และความเร็วของเขาก็ยังเร็วมาก เขาไล่ตามลินลี่ย์ซึ่งหันหน้าหนีไปทางเอ็มมานูเอลอย่างบ้าคลั่ง
“ถ้าเจ้าไม่มาหาข้า ข้าก็จะไปหาเจ้า!” ลินลี่ย์พูดกับตัวเอง
ในขณะนั้นลินลี่ย์หนีไปทางเขา
“ฮึ่ม ข้าอาจจะต้องฆ่าเจ้าก่อนจริงๆ ก็ได้” ผู้อาวุโสเปาโล เมื่อเห็นเอ็มมานูเอลอยู่ใกล้ก็รู้สึกได้ถึงรังสีพลังมหาเทพที่ปล่อยออกมาจากตัวเขา ดังนั้นเขาหันไปโจมตีเอ็มมานูเอลแทน
ที่สำคัญคือ....
เอ็มมานูเอลคุกคามเขามากกว่า!
ลินลี่ย์ไม่อาจใส่ใจเรื่องเอ็มมานูเอลได้ “เปาโลนี้มีพลังมากเกินไป เมื่อติดอยู่ในสนามพลังศิลาดำ เขายังสามารถสู้ได้เสมอข้า ขณะที่พลังโจมตีวิญญาณของเขา... เป็นแค่เพราะเขาใช้ทักษะเทพโดยธรรมชาติและทำให้เขาเข้าใจผิดคิดว่าพลังป้องกันวิญญาณของข้าแข็งแกร่ง เมื่อเขาเริ่มใช้พลังป้องกันวิญญาณ ข้าจะไม่ใช่คู่ต่อสู้เขาแน่นอน”
ความเข้าใจผิดนี้ทำให้ผู้อาวุโสเปาโลไม่ใช้พลังโจมตีวิญญาณแม้แต่น้อย
แต่ลินลี่ย์สามารถบอกได้ว่าถ้าเขาใช้พลังมหาเทพ เขาก็ยังไม่สามารถเอาชนะเปาโลได้ ที่สำคัญในสถานการณ์ปกติ เขายังอ่อนแอมากกว่าเปาโล ถ้าทั้งสองใช้พลังมหาเทพ อัตราส่วนของพลังระหว่างทั้งสองฝ่ายก็ยังไม่เปลี่ยน
“หนี!”
ลินลี่ย์หนีไปทางทิศเหนือโดยตรง
“ปัง!” เสียงระเบิดที่น่ากลัวดังขึ้น การสู้ระหว่างยอดฝีมือทั้งสองผู้ใช้พลังมหาเทพรุนแรงและน่ากลัว
“วูบบบ!”
ลินลี่ย์บินหนีด้วยความเร็วสูง ขณะเดียวกัน เขาสามารถรู้สึกได้ถึงพลังสั่นสะเทือนของแรงระเบิดที่น่ากลัวจากด้านหลัง
“นี่เป็นระดับที่สูงเกินไปแล้ว” ลินลี่ย์ลอบตกใจ
ถ้าเขาสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้โดยใช้พลังมหาเทพ ลินลี่ย์จะต้องใช้อย่างแน่นอน แต่เนื่องจากเขารู้ว่าเขาไม่สามารถชนะได้ การหนีเป็นวิธีการที่ดีที่สุด
“ควั่บ” “ควั่บ!”
ทั้งสองร่าง ร่างหนึ่งไล่ตามอีกร่างหนึ่งปรากฏอยู่บนท้องฟ้าเหนือเขา ขณะเดียวกันมีเสียงดังเข้ามาในใจของลินลี่ย์ “ลินลี่ย์ รีบใช้พลังมหาเทพของเจ้า เราสองคนรวมกำลังกันจะได้ฆ่าเขาด้วยกัน!”
ลินลี่ย์เงยหน้ามอง
เขามองดูในอากาศ ลูกกลมแสงสีฟ้ากำลังหนีเอาชีวิตรอด โดยมีบอลแสงดำไล่ตาม
“ลินลี่ย์!” บอลแสงสีฟ้าเลี้ยวและบินเข้าหาลินลี่ย์อีกครั้งทันที
ลินลี่ย์ตอนนี้อยู่ในสถานการณ์เดียวกับที่เอ็มมานูเอลเป็น เขาไม่ต้องการช่วยเอ็มมานูเอล แต่เอ็มมานูเอลตอนนี้หนีมาทางเขา...บังคับให้เขาต้องเข้าแทรกแซง
“ลินลี่ย์! ถ้าเจ้ายังปฏิเสธจะลงมือ เมื่อร่างแยกธาตุน้ำข้าตาย ข้าจะไปฟ้องประธานผู้อาวุโสแน่!!!” เอ็มมานูเอลส่งสำนึกเทพบอกลินลี่ย์อย่างเร่งร้อน
หยดพลังมหาเทพแฝงด้วยพลังงานประหลาด
ที่สำคัญคือมันถูกควบแน่นเหลวเป็นพลังมหาเทพ
ในการต่อสู้โดยทั่วไป จะคงอยู่ได้เพียงชั่วขณะ แต่เอ็มมานูเอลใช้พลังมหาเทพเร็วกว่า และกินเวลานานมาช่วงหนึ่งแล้ว เมื่อพลังงานของพลังมหาเทพถูกใช้หมด... เขาจะตายอย่างแน่นอน
“รีบเข้าลินลี่ย์!” เอ็มมานูเอลตะโกนแตกตื่น
“ปัง!”
บอลแสงสีฟ้าแลกพลังปะทะกับกับบอลแสงสีดำอย่างรุนแรงอีกครั้ง และบอลแสงสีฟ้าถูกกระแทกลงไปอยู่บนพื้น เห็นได้ชัดว่าเอ็มมานูเอลเสียเปรียบ
“เฮ้ย, การต่อสู้ที่น่าตื่นเต้นอะไรหรือนั่น เอ๊ะ?” มีเสียงที่ให้ความสนใจดังขึ้นสั่นสะท้านท้องฟ้าทันที เอ็มมานูเอล ผู้อาวุโสเปาโลและลินลี่ย์พอได้ยินก็หันไปมองแหล่งที่มาของเสียงโดยไม่รู้ตัว..
บุรุษร่างกำยำล่ำสันสูงสามเมตรสวมเกราะสีแดงเพลิง ผมยาวสีแดงเพลิงโบกสะบัดอยู่ในสายลม ดวงตาที่เหมือนพยัคฆ์ของเขากวาดมองพื้นที่ และใบหน้าเขามีรอยยิ้ม
“โอว...ลินลี่ย์!” บุรุษร่างใหญ่หัวเราะลั่นขณะเขามองดูลินลี่ย์ “ไม่ได้พบกันนานเลย ข้าได้ยินว่าเจ้าเป็นผู้อาวุโสของตระกูลสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์แล้วใช่ไหม? ฮ่าฮ่า ดูเหมือนว่าเราแยกกันไม่ถึงพันปี แต่เจ้ากลับแข็งแกร่งขึ้นมาก”
ลินลี่ย์เพ่งมองคนผู้นี้ เขาตะลึงอยู่ชั่วขณะหนึ่ง จากนั้นลินลี่ย์จึงพูดในที่สุด “ฟูโซ่!”
“ฮ่าฮ่า, เจ้ายังจำข้าได้จริงๆ” ฟูโซ่เริ่มหัวเราะลั่น
บุรุษที่อยู่ต่อหน้าเขาน่าทึ่งจริงๆ เขาคือยักษ์ภูเขาไฟ คนที่เคยตกอยู่ในสัญญานายบ่าวลูกบังคับให้แปลงตัวเป็นแมวน้อยต้องทนอับอายรับใช้คนอื่นมานานนับปีไม่ถ้วน นั่นคือสุดยอดฝีมือฟูโซ่ แม้แต่อสูรเจ็ดดาวเมื่ออยู่ต่อหน้าฟูโซ่ก็มีแต่ต้องหนี
“ควั่บ!” บอลแสงสีฟ้าพุ่งมาอยู่ข้างลินลี่ย์ ลินลี่ย์หันไปมองเอ็มมานูเอล ภาพที่เห็นคือแสงสีฟ้าที่คลุมร่างเอ็มมานูเอลเริ่มอ่อนลงๆ จากนั้นก็หายไปอย่างสิ้นเชิง
“พลังมหาเทพของข้าถูกใช้ไปหมดแล้ว” เอ็มมานูเอลจ้องมองเขา “ตอนนี้ขึ้นอยู่กับเจ้าแล้ว”
แต่ผู้อาวุโสเปาโล ร่างของเขาคลุมไปด้วยรัศมีดำโฉบเข้ามาอยู่ไม่ไกลนัก “จะใช้พลังมหาเทพของเจ้าหรือ? ฮ่าฮ่า ตอนนี้เจ้าทั้งสองคนตายได้แล้ว” ขณะที่เขาพูด เขาเปลี่ยนเป็นรัศมีดำและพุ่งมาทางลินลี่ย์
“ปัง!”
แสงสีแดงเพลิงปะทะกับแสงสีดำ และแสงสีดำกระเด็นถอยกลับออกไป
ฟูโซ่เหยียดแขนออกและเรียกเหล็กแหลมเพลิงยักษ์กลับคืน ผู้อาวุโสเปาโลยืนอยู่กับที่ในกลางอากาศตะลึงจ้องมองฟูโซ่ “เจ้า..เจ้า...” พูดได้เพียงแค่นี้พลังเหล็กแหลมก็กระแทกเขาให้ถอยออกไปอีก
ต่อให้เทพอสูรก็ไม่สามารถทำให้เขาถอยหลังได้ ที่สำคัญคือเปาโลกำลังใช้พลังมหาเทพ
“เฮ้, นี่มันเกิดอะไรขึ้น?” ฟูโซ่ไม่พอใจ จ้องมองดูเขา
“เจ้าเป็นใคร?” ผู้อาวุโสเปาโลพูดเสียงอ่อนลง
“มันไม่ใช่กงการอะไรของเจ้า ลินลี่ย์คือสหายของข้า เจ้าต้องการฆ่าเขา..” ฟูโซ่ยิ้ม “ตั้งแต่ข้าได้อาวุธนี้มาเป็นของข้า มันยังไม่ได้ฆ่าสุดยอดฝีมือคนใดเลย” เหล็กแหลมเพลิงในมือของฟูโซ่มีขนาดยาวมากกว่าสองเมตร
ปลายด้านหนึ่งแหลม อีกด้านหนึ่งทื่อ เหมือนกับเขาวัวขนาดใหญ่
ลินลี่ย์มองดูเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นอย่างเหลือเชื่อ
ฟูโซ่ทรงพลังมาก แต่ความจริง..เปาโลใช้พลังมหาเทพ ตอนนี้ต่อให้เทพอสูรมา เทพอสูรก็ยังอาจทำให้เขาถอยโดยแทบไม่ต้องใช้กำลังได้เลย
“ลินลี่ย์, เขา..เขาเป็นใคร?” เอ็มมานูเอลถึงลิ้นพันกัน
“สหายของข้า” นี่เป็นเพียงคำตอบที่ลินลี่ย์สามารถให้ได้ ขณะเดียวกันลินลี่ย์ประหลาดใจ อาวุธของฟูโซ่ในอดีตเป็นขวานยักษ์ เขาใช้เหล็กแหลมเพลิงตั้งแต่เมื่อใด? เหล็กแหลมเพลิงนี่..
ดูเหมือนจะไม่ธรรมดา
“อย่างนั้นเจ้าก็กำลังรนหาที่ตาย!” ผู้อาวุโสเปาโลตะโกนด้วยความโกรธ แส้ยาวปรากฏอยู่ในมือของเขา และแส้ยาวบรรจุไปด้วยพลังมหาเทพหวดแหวกอากาศพุ่งเข้าหาฟูโซ่ จุดที่แส้ยาวแหวกอากาศผ่านไป จะปรากฏระลอกมิติฉีกขาด
แต่ฟูโซ่แค่คว้าเหล็กแหลมยักษ์จากนั้นซัดออกไป
เหมือนกับมีดสั้นที่ถูกปาออกไป เหล็กแหลมใหญ่กลายสภาพเป็นลำแสงสีแดงส่งเสียงคำรามแหวกอากาศ พร้อมกับเสียงดังปัง แส้ดำแตกกระจาย ขณะเดียวกันมีรูใหญ่ปรากฏอยู่บนอกของผู้อาวุโสเปาโล
เหล็กแหลมแดงบินกลับมาอยู่ในมือของฟูโซ่
“เจ้ายังจะกล้าปฏิเสธอีกหรือเปล่า? ครั้งนี้ข้าแค่ทำร้ายเจ้า แต่ต่อไป ข้าจะฆ่าเจ้าซะ” ฟูโซ่กล่าวขณะถือเหล็กแหลมยักษ์แดงเพลิงนั้น
“นั่น..นั่นคือ...”
ผู้อาวุโสเปาโลจ้องมองเหล็กแดงยักษ์ด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อ “สมบัติมหาเทพหรือ?”
“ฮ่าฮ่า, ไม่เลว เจ้าตาถึงเหมือนกัน” ฟูโซ่หัวเราะดีใจ
พลังมหาเทพสำหรับมหาเทพแล้วเป็นของธรรมดา แต่สมบัติมหาเทพ..นั่นเป็นสิ่งที่มหาเทพต้องใช้เวลานานนับปีไม่ถ้วน ความพยายามและพลังมหาเทพเพื่อพัฒนาขึ้นมา พลังของสมบัติมหาเทพเหนือกว่าพลังมหาเทพมากมายนัก!
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสมบัติมหาเทพประเภทอาวุธ การใช้อาวุธสมบัติมหาเทพฆ่าพวกเทพชั้นสูงจะส่งผลให้เกิดการประหารหมู่