ตอนที่ 8 แม่ทัพปีศาจขั้นต้น

"ไม่เป็นไร"

หยานฉีดูสงบและพูดกับเว่ยเจียง เพราะมันเป็นเรื่องเหลือเชื่อมากที่จะฆ่านักรบปีศาจขั้นตนได้และทำลายบ้านด้วยการฟันดาบครั้วเดียว บวกกับอายุของเขา มันเป็นเรื่องเหลือเชื่อเกินไปจริงๆ

เขาตรวจสอบแต้มการฟาดฟันของเขา

แต้มการฟาดฟัน : 6601 แต้ม

 

ใกล้จะ 50,000 แต้มมากขึ้นเรื่อยๆ

 

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ถึงความสามารถของดาบหมาป่าเหล็กดำที่ต้องใช้แต้มพัฒนาถึง 50,000 แต้ม แต่ก็น่าจะดีกว่าดาบขึ้นสนิมอันนี้กว่ามาก

 

“นายท่าน ข้าขอถามท่านอะไรสักอย่าง ท่านเป็นศิษย์หลักของนักศิลปะการต่อสู้หรือไม่”?

 

ลี่หูถามอย่างไม่แน่นอน เพราะหยานฉีสามารถฆ่านักรบปีศาจขั้นสูงได้ถึงสองตัว ถ้าเขาจะสงสัยว่าหยานฉีเป็นศิษย์หลักของนักศิลปะการต่อสู้มันก็อาจจะเป็นไปได้

 

เว่ยเจียงและทหารหลายร้อยนายมองไปที่หยานฉีโดยสงสัยว่า หยานฉีเป็นศิษย์หลักของนักศิลปะการต่อสู้หรือไม่

 

ไม่มีศิษย์หลักของนักศิลปะการต่อสู้ในเมืองเจียง หากหนายฉีเป็นผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้ระดับศิษย์หลักของนักศิลปะการต่อสู้ หยานฉีช่วยพวกเขาในการกำจัดพวกปีศาจที่โจมตีเมืองเจียงได้อย่างแน่นอน

 

"ฉันไม่ได้เป็นศิษย์หลักของนักศิลปะการต่อสู้ "

 

เขาไม่ใช่ศิษย์หลักของนักศิลปะการต่อสู้ เขาเป็นเพียงนักศิลปะการต่อสู้ขั้นชำระตนช้ันสูงเท่านั้น และระดับของเขาคือระดับอาวุธที่มีขอบเขตแค่ระดับหนึ่ง

 

ทันใดนั้นบรยากาศก็เต็มไปด้วยความน่ากลัวและความชั่วร้าย

 

ดูเหมือนว่า

 

จากนั้น เสียงหัวเราะที่ชาก็ปรากฏขึ้น

 

“ในหมู่พวกเจ้ามีผู้ฝึกตนที่แข็งแกร่งอยู่”

 

ลี่หู , เว่ยเจียงและทหารหลายร้อยคนรู้สึกประหลาดใจก่อนมองไปข้างหน้า

 

ฝูงปีศาจขนาดใหญ่กำลังมา!

 

ปีศาจตนนี้มีสีดำที่ลำตัสเต็มไปด้วยหูแต่มีรูปแบบคล้ายมนุษย์ถูกปกคลุมไปด้วยออร่าที่ชั่วร้าย  ในมือของมันถือกระบองหมาป่าซึ่งมีน้ำหนักหลายร้อยกิโลกรัม

แต่ดวงตาของมันเป็นสีน้ำเงิน!

หัวใจของลี่หู ,เว่ยเจียงเต้นอย่างรุนแรงและร้องอุทาน  "แม่ทัพปีศาจขั้นต้น!"

ทหารหลายร้อยนายเล็งปากกระบอกปืนไปที่แม่ทัพปีศาจขั้นต้นอย่างรวดเร็ว

แม่ทัพปีศาจขั้นต้นจะเท่ากับศิษย์หลักของผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้ขั้นต้น!

มันสามารถปลดปล่อยวิญญาณชั่วร้ายที่น่าสะพรึงกลัวได้!

สีหน้าของลี่หู และ เว่ยเจียงซีดลง พวกเขาเป็นเพียงผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ด้านร่างกายระดับกลาง ต่อหน้าแม่ทัพปีศาจระดับขั้นต้นนั้น พวกเขาไม่มีความสามารถในการต้านทานกับมันได้เลย

และหยานฉีนั้นก็ไม่ใช่ศิษย์หลักอีกด้วย!

แม่ทัพปีศาจขั้นต้นกำลังมาหาพวกเขาและจ้องมองมาด้วยความเย้ยหยัน!

ตู้มมม!

ทันใดนั้น แม่ทัพปีศาจขั้นต้นทิ้งกระบองซึ่งหนักหลายร้อยกิโลกรัมในมือลงกับพื้น เมื่อกระบองกระทบกับพื้น หลุมขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นบนพื้นและมีเสียงคล้ายฟ้าร้อง

"ใครเป็นคนฆ่าปีศาจพวกนี้ ก้าวมาข้างหน้าเดี๋ยวนี้"

แม่ทัพปีศาจขั้นต้นพูดเบาๆ

ลี่หู และ เว่ยเจียง มองไปที่หยานฉีนักรบที่ทรงพลังที่สุดในหมู่พวกเขา ตามความคิดของพวกเขา เนื่องจากหยางฉีไม่ใช่ศิษย์หลักของผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้ เขาจึงต้องเป็นนักศิลปะการต่อสู้ขั้นชำระตนชั้นสูงเพราะเขาบรรลุถึงระดับอาวุธขอบเขตที่ 1 ได้ เขาจึงสามารถฆ่านักรบปีศาจระดับสูงได้ภายในไม่กี่วินาที

อย่างไรก็ตาม แม่ทัพปีศาจขั้นต้นที่สามารถปลดปล่อยวิญญาณชั่วร้ายได้ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่จะสู้ด้วยได้แม้ว่าพวกหยานฉีจะไปถึงระดับเดียวกันกับมันก็ตาม

ใบหน้าของลี่หูและเว่ยเจียงยังคงซีด ตอนนี้พวกเขาต้องพึ่งพาความสามารถของหยานฉีเท่านั้น

"ข้าเป็นคนฆ่าพวกมันเอง"

สีหน้าของหยานฉีนิ่งมากและน้ำเสียงของเขาก็นิ่งเรียบเช่นกัน

ฆ่านักรบปีศาจขั้นสูงได้ 1,500 แต้ม แม่ทัพปีศาจขั้นต้นจะได้สักเท่าไหร่กัน

เขาคิดกับตัวเอง

สำหรับเขาในตอนนี้ การฆ่าแม่ทัพปีศาจขั้นต้นไม่ใช่เรื่องยากเลย

"ดีมาก!"

แม่ทัพปีศาจขั้นต้นยิ้มอย่างเย็นชา "ดูเหมือนว่าเจ้าจะเป็นศิษย์หลักของผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้ของฝั่งมนุษย์สินะ?"

แม่ทัพปีศาจขั้นต้นรู้ว่าปีศาจบนพื้นนั้นถูกฆ่าด้วยดาบเล่มเดียว ทำให้มันรู้ว่าคนที่ทำแบบนี้จะต้องมีคนเดียว และถ้าพวกปีศาจโดนทำแบบนี้ได้ พวกเขาจะต้องเป็นศิษย์หลักของผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้แน่นอน

“ข้าไม่ใช่เป็นศิษย์หลักของผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้” หยานฉีมองไปที่แม่ทัพปีศาจขั้นต้น “แต่การฆ่าเจ้านั้นมันก็ยังง่ายอยู่ดี”

"แกพูดว่าอะไรนะ?"

แม่ทัพปีศาจขั้นต้นไม่ได้โกรธแต่หัวเราะออกมา หยิบกระบองหมาป่าที่มีน้ำหนักหลายร้อยกิโลกรัมออกมาจากหลุมบนพื้น แล้วเล็งไปที่หยานฉีก่อนจะเยาะเย้ยเขา

"ถ้าอย่างนั้นเจ้าก็ลองดูสิ"

เมื่อสิ้นเสียงพูด แม่ทัพปีศาจขั้นต้นก็ปากระบองหมาป่าออกไปที่หยานฉี!