ตอนที่ 7 ข้าไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ของเจ้า

เมื่อฟังเสียงหัวเราะของนักรบปีศาจขั้นสูงสองตัวที่อยู่ข้างหน้าเขา หยานฉีไม่ได้พูดอะไร แต่ถือดาบเหล็กขึ้นสนิมของเขาขึ้นมา

นักรบปีศาจขั้นสูงสองตัวยังคงหัวเราะ พวกมันทั้งคู่คิดว่าหยานฉีนั้นเพ้อเจ้อมาก เขาต้องการที่จะฆ่าพวกเขาด้วยดาบขึ้นสนิมแบบนั้นน่ะเหรอ?

ลี่หูและเว่ยเจียงต่างเห็นหยานฉียกดาบขึ้น แต่พวกเขาทุกคนรู้ว่าหยานฉีไม่สามารถทำอันตรายใดๆกับนักรบปีศาจขั้นสูงสองตัวนี้ได้

หยานฉีจ้องไปที่นักรบปีศาจขั้นสูงตัวหนึ่ง และทันใดนั้นดาบก็ร่วงลงมา!

อ๊ากกก!

ทันใดนั้น แสงที่น่ากลัวก็พุ่งออกมาจากดาบขึ้นสนิมนั้นพร้อมกับลมแรงที่พัดไปหานักรบปีศาจขั้นสูง

ฮึ๊บบ!

ก่อนที่นักรบปีศาจขั้นสูงจะได้ทันตอบโต้ ร่างกายของมันถูกแยกออกเป็นสองส่วน

"สังหารนักรบปีศาจขั้นสูง แต้มการฟาดฟัน + 1500"

ฟู่วววว

นักรบปีศาจขั้นสูงอีกตัวหนึ่งและนักรบปีศาจชั้นต้นอีกหลายสิบัตวที่เห็นฉากนี้ มันเหมือนสายฟ้าที่ผ่าลงมาที่พวกมันและทำให้พวกมันรู้สึกหวาดกลัว

ลี่หู , เว่ยเจียงและทหารหลายร้อยคนก็ตกตะลึงเช่นกัน ปากของพวกเขาอ้ากว้าง

หลังจากที่เห็นหยานฉีที่ใช้ดาบสนิมเล่มนั้น พวกเขาคิดว่าหยานฉีไม่ได้อยู่ในระดับอาวุธด้วยซ้ำ พวกเขาคิดว่าทำไมนักรบปีศาจขั้สูงถึงถูกกำจัดได้ง่ายดายแบบนั้น?

หยานฉี เขาเป็นศิษย์หลักของนักศิลปะการต่อสู้หรือเปล่า?

ยิ่งกว่านั้น ดาบที่เต็มไปด้วยสนิมนั้นยังกระตุ้นให้เกิดความกลัวได้อีกด้วย ลี่หูกับเว่ยเจียงต่างมองหน้ากันและกันด้วยความงงและตะลึง

พวกเขาอยู่ระดับเดียวกันกับหยานฉีหรือเปล่า?

เว่ยเจียงซึ่งก่อนหน้านี้ได้พูดคุยกับหยานฉีอย่างเย็นชา ในตอนนี้เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย นอกจจากจะก้าวถอยหลังไปสองสามก้าว ทำไมเขาถึงกล้าดูถูกว่าหยานฉีอยู่แค่ระดับอาวุธเท่านั้น!

สีหน้าของหยานฉีดูเหมือนจะพอใจเล็กน้อยนักรบปีศาจขั้นสูงเพิ่มแต้มการฟาดฟันได้ถึง 1500 แต้ม

แค่ระดับหนึ่งจริงๆก็โหดมากแล้ว!

นักรบปีศาจขั้นสูงที่เหลืออยู่หนึ่งตัวและนักรบปีศาจขั้นต้นอีกหลายสิบตัวมองดูหยานฉีด้วยความสยดสยอง พวกเขาไม่เคยคิดว่าหยานฉีเป็นนักรบที่ทรงพลังมากขนาดนี้

"พวกมนุษย์ พวก้ขายอมแพ้แล้ว!"

นักรบปีศาจขั้นสูงตัวนี้รู้ว่าหยานฉีฆ่านักรบปีศาจขั้นสูงอีกคนด้วยดาบได้ เขาเกรงว่าหยานฉีนั้นจะเป็นศิษย์หลักโดยตรงของนักศิลปะการต่อสู้!

เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะเอาชนะนักศิลปะการต่อสู้ที่เป็นสิษย์หลักโดยตรงได้

“ไม่” หยานฉีส่ายหัว “ข้าปฏิเสธการยอมแพ้ของเจ้า”

ตอนนี้เขาเป็นคนที่ต้องการได้รับ 50,000 แต้มการฟาดฟันโดยเร็วที่สุด เขาจะยอมรับการยอมแพ้ของปีศาจเหล่านี้ได้อย่างไร?

จากนั้นหยานฉีก็คว้าดาบอีกครั้ง

อ๊าก อ๊ากกกกกกก!

นักรบปีศาจขั้นสูงไม่ตอบสนอง เพราะตอนนี้ร่างกายของมันถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนแล้ว

"สังหารนักรบปีศาจขั้นสูง แต้มการฟาดฟัน + 1500"

 

เมื่อเห็นฉากนี้ นักรบปีศาจขั้นต้นกว่าสิบตัวก็กระจัดกระจายและหนีไป

แต่หยานฉีจะปล่อยให้นักรบปีศาจขั้นต้นสิบกว่าตัวนั้นหนีไปได้อย่างไร? เขาพุ่งออกไปด้วยความเร็วราวกับลูกธนู ถือดาบขึ้นสนิม ก่อนจะม้วนตัวกลางอากาศแล้วจัดการกับปีศาจพวกนั้นจนหมด

"สังหารนักรบปีศาจขั้นต้น 12 ตัว แต้มการฟาดฟัน + 3600"

 

บรรยากาศรอบข้างเงียบจนได้ยินเสียงเข็มตกลงกระทบกับพื้น

 

ลี่หู , เว่ยเจียงและทหารหลายร้อยคนราวกับถูกมนต์สะกดให้ขยับไม่ได้

พวกเขาคิดว่าหยานฉีไม่สามารถเป็นนักศิลปะการต่อสู้ที่ทรงพลังได้ และคำพูดของจางดงเป็นเพียงการพูดเกินจริงเท่านั้น

แต่ตอนนี้พวกเขารู้แล้ว มันคือความจริงทั้งหมด!

“ฮ่า ฮ่า เมื่อกี้พวกเจ้ายังไม่เชื่ออยู่เลย ข้าบอกเจ้าก่อนหน้านี้ว่าหยานฉีเป็นนักศิลปะการต่อสู้ที่ทรงพลัง เจ้าก็ไม่เชื่อ แล้วดูพวกเจ้าตอนนี้สิ ทำอะไรได้สักอย่างเหมือนเขาไหม”

จางดงเป็นคนแรกที่พูดออกมาแล้วก็หัวเราะออกด้วยความภาคภูมิใจ

“นายท่าน ข้า ข้าขอโทษครับ”

เว่ยเจียงมองไปที่หยานฉีด้วยความหวาดกลัว เขาดูถูกชายที่ทรงพลังนี้ได้ยังไงกัน?