ตอนที่แล้ว917 - ชุมนุมอาวุธเต๋าสุดขั้ว 
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป919 - สั่นสะเทือนห้าภูมิภาค 

918 - เซียนโบราณในภูเขา


918 - เซียนโบราณในภูเขา

“ข้าคิดว่าวันนี้มีคนตายมามากพอแล้ว?” ชายในความมืดกล่าวอย่างเฉยเมยด้วยคลื่นที่น่ากลัว

"ยังไม่พอ!"

ชายชราตาบอดกล่าวต่อ หลังจากมองไปที่เย่ฟ่านและเห็นหลี่เหอซุยกับคนอื่นๆ ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสเขาก็แค่นเสียงอย่างเย็นชาและกล่าวว่า

"พวกเจ้าคิดว่าโจรผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสิบสามคนกลายเป็นคนปัญญาอ่อนไปหมดแล้วหรือ? ในเมื่อเจ้าต้องการฆ่าลูกหลานของเรา พวกเจ้าก็อย่าหวังจะออกไปจากที่นี่ได้เลย!”

“พวกเจ้ากล้าทำร้ายทายาทของจักรพรรดิชิง ดังนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพวกเจ้าก็ต้องชดใช้!”

ราชานกยูงถามเสียงดังเช่นกัน แสงสีฟ้าของอาวุธเต๋าสุดขั้วในมือของเขาลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า ความวุ่นวายและหมอกลอยเต็มอากาศ

“ถ้าเช่นนั้นคงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องสู้กัน!?”

ชายในความมืดกล่าวอย่างแข็งกร้าวโดยไม่แสดงความอ่อนแอออกมาแม้เพียงเล็กน้อย

“ถ้าเช่นนั้นก็เข้ามาเถอะ อย่างมากสุดเราก็เสียสละจงโจวแค่นั้น แต่รับรองว่าตวงหวงของพวกเจ้าก็จะย่อยยับเช่นกัน!” จักรพรรดิจิ่วหลีกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

ทำลายจงโจว? ทุกคนในระยะไกลหวาดกลัว การต่อสู้ของอาวุธเต๋าสุดขั้วสามารถทำเรื่องนี้ได้อย่างแน่นอน บางทีผลกระทบจากการต่อสู้อาจทำให้โลกทั้งใบได้รับผลกระทบไปด้วย!

“เจ้าไม่คิดถึงอนาคตหรือ? ถ้าเกิดสงครามครั้งใหญ่ขึ้นจะมีผู้คนมากมายเท่าไหร่ที่ต้องตายจากการต่อสู้ของพวกเจ้า?”

ชายผู้แข็งแกร่งจากจงโจวส่งเสียง

“เรื่องในอนาคตคือสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น ความเป็นความตายของพวกเจ้าทั้งหมดไม่ได้ขึ้นอยู่กับเรา!” ราชานกยูงกล่าว

"บูม"

ไม่รู้ว่าใครเป็นคนเริ่มเคลื่อนไหว พลังศักดิ์สิทธิ์ของจักรพรรดิโบราณฟื้นคืนชีพมันกระจายตัวออกไปหลายพันลี้ และทำให้ภูเขาฉินหลิงทุกตารางนิ้วสั่นสะท้าน

"บูม"

ชิ้นส่วนของอาวุธเต๋าสุดขั้วปลดปล่อยไอสังหารที่เข้มข้นราวกับก้อนหินขนาดใหญ่ที่ตกกระทบพื้น พลังศักดิ์สิทธิ์ของจักรพรรดิโบราณปรากฏขึ้นอีกครั้ง ราวกับวิ่งผ่านอดีต ปัจจุบัน และอนาคต!

"อาวุธเต๋าสุดขั้วของจักรพรรดิสองชิ้นเผชิญหน้ากับอาวุธเต๋าสุดขั้วของจักรพรรดิสามชิ้น ไม่ต้องสงสัยเลยว่าจงโจวต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน!"

ผู้คนมากมายต่างตะเกียกตะกายหลบหนีด้วยความกลัว

“บางทีอาจจะมีอาวุธระดับจักรพรรดิองค์ที่หก!” มีคนคาดเดา

"บูม!"

แน่นอน การคาดเดาของผู้คนกลายเป็นจริง มีมังกรตัวใหญ่โผล่มา กระบี่มังกรไร้เทียมทานบดขยี้ทุกยุคทุกสมัย ปรากฏตัวด้วยจิตวิญญาณแห่งการโจมตีก็ไม่มีใครเทียบได้

กระบี่ไท่หวงปรากฏตัวแล้ว!

ท้ายที่สุดการต่อสู้ครั้งนี้จะส่งผลกระทบต่อจงโจวอย่างยิ่ง ดังนั้นผู้ครอบครองอาวุธเต๋าสุดขั้วทุกคนจึงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องเข้ามาพัวพันเรื่องนี้ยังช่วยไม่ได้

อาวุธเต๋าสุดขั้วทั้งหกปรากฏตัวขึ้นพร้อมกัน และพวกมันล้วนตื่นจากการหลับไหลแล้ว นี่เป็นเหตุการณ์ที่น่าตกใจที่ส่งผลกระทบต่อสวรรค์พิภพอย่างหาที่เปรียบมิได้!

"บูม"

ในที่สุดโดมแห่งท้องฟ้าก็แตกออก และรูขนาดใหญ่ที่น่ากลัวก็ปรากฏขึ้น ทำให้พวกเขาสามารถมองเห็นดวงดาวนอกอาณาเขตได้อย่างชัดเจน!

ลำแสงทั้งหกถูกยิงขึ้นสู่ท้องฟ้าและผู้ยิ่งใหญ่ทุกคนต่างก็บินขึ้นสู่ด้านบนเพื่อต่อสู้กันในจักรวาลอันมืดมิดโดยไม่ให้ส่งผลกระทบต่อโลกอำพรางสวรรค์!

ในขณะนี้ใบหน้าของผู้คนมากมายซีดขาวไร้สีเลือด กลิ่นอายอันน่าสะพรึงกลัวของอาวุธเต๋าสุดขั้วเพียงพอที่จะสั่นสะเทือนจิตใจของทุกคน

แม้การต่อสู้จะอยู่ในท้องฟ้าอันห่างไกล แต่ผู้คนที่อยู่ด้านล่างก็ยังสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่อย่างชัดเจน

ในตงหวงชายวัยกลางคนร่างผอมที่มีผมเผ้ากระเซอะกระเซิงจ้องมองการต่อสู้ครั้งใหญ่จากบนยอดเขา

ในทะเลทรายตะวันตก ภายในวัดโบราณแห่งหนึ่งวานรศักดิ์สิทธิ์ที่สวมเสื้อผ้าเก่าคร่ำคร่าได้ลืมตาตื่นขึ้นและสายตาของมันจับจ้องไปยังทิศทางของจงโจวเช่นกัน

ในห้าภูมิภาคอันยิ่งใหญ่ทุกคนล้วนจับตาดูสถานการณ์ของจงโจว การต่อสู้ครั้งนี้ย่อมส่งผลกระทบครั้งใหญ่ต่อโลกอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

แม้กระทั่งเผ่าพันธุ์โบราณก็ยังลืมตาตื่นขึ้นเพื่อเฝ้าดูเหตุการณ์การต่อสู้ครั้งนี้

"กลิ่นอายของจักรพรรดิโบราณ!"

"อาวุธเต๋าสุดขั้วทั้งหกกำลังต่อสู้กันอย่างเข้มข้น เป็นไปได้ไหมว่าการต่อสู้ของพวกเขาอาจส่งผลกระทบต่อพวกเราที่อยู่ข้างล่าง!"

"ข้าไม่ต้องการให้เราทุกคนกลายเป็นคนบาปของโลก พอได้แล้ว!" คนจากราชวงศ์เทพจิ่วหลีกล่าว

“ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเจ้าเท่านั้น!” ราชานกยูงกล่าว

ในตอนนี้พวกเขาเพียงเริ่มปลดปล่อยพลังของอาวุธเต๋าออกมาโจมตีกันเล็กน้อยแต่ใบหน้าของทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ล้วนเปลี่ยนแปลงไปโดยสิ้นเชิง!

ตามตำนานโบราณ หากอาวุธเต๋าสุดขั้วของจักรพรรดิต่อสู้กันจะต้องทำอยู่นอกโลกเท่านั้น

อย่างไรก็ตามทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนี้ยังไม่มีผู้ใดสามารถก้าวเข้าสู่ขอบเขตแห่งความเป็นอมตะได้ ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้เพียงต่อสู้กันที่ด้านบนของท้องฟ้า

“ฆ่าร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณและทิ้งก้อนทองเหลืองไว้ ข้าจะถือว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น” ชายในความมืดกล่าว

"ทำไมพวกเจ้าทุกคนถึงต้องสนทนากันยืดยาว เพียงสังหารเด็กน้อยเย่ฟ่านคนเดียวทุกอย่างก็จบแล้ว พวกเจ้าไม่จำเป็นต้องต่อสู้อย่างเอาเป็นเอาตายอีกต่อไป"

ปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์หยินหยางกล่าว เขาไม่มีอาวุธเต๋าสุดขั้วของจักรพรรดิ แต่เขายังเป็นหนึ่งในบุคคลที่แข็งแกร่งที่สุดของจงโจวดังนั้นคำพูดของเขาจึงมีน้ำหนักอย่างยิ่ง

“คำกล่าวนี้ไม่ถูกต้อง ก็เห็นๆกันอยู่ว่าเรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดของเย่ฟ่าน”

ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ของตระกูลเจียงและราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ตระกูลเฟิงก็ก้าวไปข้างหน้าด้วยความมุ่งมั่น

ปรมาจารย์อสูรแห่งหนานหลิง นักพรตแห่งทะเลทรายตะวันตก จักรพรรดิแห่งเป่ยหยวน และปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์คนอื่นๆ ของตงหวงก็ยืนอยู่ที่ปลายสุดของความว่างเปล่าและเตรียมที่จะลงมือตอบโต้เช่นกัน

เมื่อมาถึงจุดนี้เย่ฟ่านไม่ได้แสดงความกลัวต่อฝ่ายตรงข้ามอีกต่อไป เขาเทน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ให้หลี่เหอซุยและคนอื่นๆ จากนั้นทุกคนก็เริ่มฟื้นฟูกำลังของตัวเอง

“ออกไป อย่าหันหลังกลับ!” ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาและไม่ทราบว่าเป็นชายหรือหญิง

หัวใจของเย่ฟ่านเต้นแรง เขาก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับก้อนทองเหลืองที่ส่องแสงวูบไหว

“เจ้าคิดจะไปไหน!”

ปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์คฤหาสน์ม่วงกล่าวอย่างเย็นชาและเริ่มโจมตีเย่ฟ่านทันที

“สหายจี้โปรดพาทายาทของเจ้ากลับไป ไม่เช่นนั้นหากเกิดเรื่องร้ายขึ้นพวกเราจะไม่รับผิดชอบใดๆทั้งสิ้น” จักรพรรดิแห่งจิ่วหลีกล่าวอย่างเฉยเมย

“สหายตาบอด มังกรแดง พาลูกหลานของเจ้าออกไปด้วย เราไม่ต้องการให้เกิดความผิดใจในภายหลัง” ชายในความมืดกล่าวอย่างเย็นชาเช่นกัน

"เฉียง"

ทันใดนั้น อาวุธเต๋าสุดขั้วของจักรพรรดิเคลื่อนไหว กระบี่ของไท่หวงแทงทะลุท้องฟ้าเพื่อโจมตีแผนภูมิจิ่วหลีโดยตรง!

“เจ้าคิดจะทำอะไร!?”

จักรพรรดิจิ่วหลีคำรามด้วยความโกรธ

อย่างไรก็ตามใบหน้าของจักรพรรดิเซี่ยกลับซีดขาวไร้สีเลือด เขาไม่เข้าใจว่าอาวุธเต๋าสุดขั้วของเขาเหตุใดจึงทำเช่นนี้!

“เป็นผู้อาวุโสคนใด?”

จักรพรรดิเซี่ยเกิดความหวาดกลัวอย่างยิ่ง ต้องเข้าใจว่าเขาเป็นหนึ่งในยอดฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก แต่ฝ่ายตรงข้ามกลับสามารถควบคุมอาวุธเต๋าสุดขั้วที่อยู่ในมือของเขาได้ เห็นได้ชัดว่าผู้ที่ลงมือทำเช่นนี้ย่อมมีความแข็งแกร่งกว่าเขามาก

"แค่กๆ"

เย่ฟ่านได้ยินเสียงไอซึ่งคุ้นเคยมาก และมีเสียงหนึ่งดังขึ้นในหูของเขาว่า "ข้าแก่แล้วเป็นเรื่องมหัศจรรย์ที่ข้ายังมีชีวิตอยู่จนถึงตอนนี้ ข้าไม่มีทางฟื้นคืนชีพเป็นครั้งที่สองได้"

หัวใจของเย่ฟ่านเต้นแรงมีเซียนโบราณอยู่ที่นี่จริงๆ

“ยังไม่รีบไปอีก!”

“เป็นผู้อาวุโสคนนั้นหรือเปล่า?”

เย่ฟ่านเคลื่อนไหวด้วยทักษะของสวรรค์และพุ่งทะลวงออกจากวงล้อมของปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์มากมาย

"จะหนีไปไหน?!"

ปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์คฤหาสน์หยกและผู้คนมากมายไล่ตามไปอย่างรวดเร็ว

“บังอาจ?”

ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์แห่งตระกูลเจียงและตระกูลเฟิงคำรามด้วยความโกรธพร้อมกับเริ่มโจมตียอดฝีมือที่ไล่เย่ฟ่านอย่างรุนแรง

"ปัง!"

เย่ฟ่านเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า

"อา!"

ปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์คฤหาสน์หยกกรีดร้องก่อนที่ร่างกายของเขาจะถูกฉีกออกจากกันด้วยพลังลึกลับบางอย่าง

ปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์แห่งนิกายหยินหยางสัมผัสได้ถึงความผิดปกติเช่นกัน เขารีบหยุดความเคลื่อนไหวและถอยห่างจากกลุ่มที่ไล่ตามเย่ฟ่านทันที

บูม!

ปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์หลายคนร่วมตกลงมาจากท้องฟ้า ร่างกายของพวกเขาถูกฉีกออกจากกันเป็นชิ้นๆ โดยไม่มีใครทราบว่านี่เป็นการลงมือของผู้ใด

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด