ตอนที่ 562 - ประตูลับ
“นางชื่อ ‘อิคา’” เย่ว์หยางหลอกอี้หนานหน้าตาเฉย “ชื่อนี้ข้าตั้งเอาไว้เพื่อรำลึกถึงวันที่ข้าพบกับอี้หนาน”
ความจริงเหตุผลหลักที่เย่ว์หยางตั้งชื่อนางว่าอิคา เพราะเอาชื่อมาจากตัวละครหลักในการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่อง ‘อลวนสุดป่วน นางฟ้าตัวยุ่ง’
นางฟ้าอิคารอสที่หนุ่มน้อยโอตาคุหลงรัก
และปกติการตั้งชื่อนางฟ้านักรบว่าอิคาเป็นการระลึกถึงการได้พบกับอี้หนานจริงๆ มิฉะนั้นเขาคงตั้งชื่ออย่างอื่นไปแล้ว อี้หนานเป็นสาวน้อยคนแรกที่เย่ว์หยางพบ ตอนแรกนางแต่งตัวเป็นขโมยน้อยและทำให้เขาหมั้นกับ ‘น้องสาว’ ของนาง ความรู้สึกรักของนางตราตรึงใจเย่ว์หยาง แม้ว่าเขาจะไม่พูดออกมาแต่เขาก็ชอบความกล้าของอี้หนาน
คำพูดของเย่ว์หยางทำให้อี้หนานปลื้ม
อี้หนานรู้สึกใจตกเล็กน้อยเมื่อเห็นความจริงที่ว่าร่างทั้งสามแบบของนางฟ้านักรบไม่ได้รวมนางไว้ด้วย ทำให้รู้สึกว่านางไม่มีพื้นที่ในหัวใจเขา
ตอนนี้ นางรู้สึกว่า นางมีความสุขที่สุดในโลก
ดูเหมือนว่าเย่ว์หยางคิดเรื่องชื่อของนางฟ้านักรบไว้ก่อนที่เขาจะสร้างขึ้นมาเสียอีก ยิ่งกว่านั้น ยังเป็นชื่อพิเศษเตือนให้ระลึกถึงการพบกันครั้งแรกของพวกเขา นางหลงตำหนิเขาผิดไป จากคำพูดของเย่ว์หวี่ นางฟ้านักรบเป็นตัวแทนบุคคลที่ใกล้ชิดเขาที่สุดที่อยู่ในใจเขา และเย่ว์หวี่, ปิงเอ๋อและซวงเอ๋อก็คือคำอธิบายที่เหมาะสม อย่างไรก็ตาม ชื่อนี้คิดไว้นานแล้ว นี่เป็นข้อพิสูจน์ว่า นางก็ยังอยู่ในหัวใจของเย่ว์หยางและเป็นตำแหน่งที่สำคัญด้วย
เป็นแค่การตั้งชื่อเท่านั้น แต่ความรู้สึกของเขาก็ทำให้อี้หนานหลงใหลเขาหมดใจ
นางจะไม่ต่อต้านขัดขืนและเต็มใจให้เขารักนางไปตลอดชีวิต
ในอดีต อี้หนานอาจเป็นสาวน้อยที่เอียงอายเมื่ออยู่ต่อหน้าเย่ว์หยาง ประการแรกเรื่องเกี่ยวกับการหมั้นของพวกเขาทำให้นางอาย ประการที่สอง นางเคยพูดกับเขาตอนปลอมตัวเป็นชาย เมื่อเขามีอิสระกับสตรีอื่น นางจะรู้สึกอาย ตอนนี้ เมื่อนางได้ยินว่าเย่ว์หยางรักนางมากเพียงไหน ถึงขนาดตั้งชื่อนางฟ้านักรบเพื่อเตือนความทรงจำที่พวกเขาได้พบกัน นางกลายเป็นอี้หนานผู้กล้าหาญทันที นางไม่สนใจสายตาคนอื่นและเข้าไปกอดเขาแน่น นางพยักหน้า “ในอนาคต ให้ข้าเป็นแม่ของอิคานะ ข้าจะดูแลนางอย่างดี บางทีข้าจะสอนนางให้เป็นนางฟ้านักรบที่แข็งแกร่งที่สุดก็ได้…”
“ท่านทำได้ พี่อี้หนาน!” เย่ว์ปิงพลอยรู้สึกมีความสุขไปกับอี้หนานด้วย
อี้หนานเขย่งปลายเท้าอย่างซาบซึ้ง
นางจุ๊บเย่ว์หยางอย่างอ่อนหวานเหมือนแมลงปอสัมผัสผิวน้ำ
หลังจากนั้น นางดึงนางฟ้านักรบอิคาจากเย่ว์หยางมากอดไว้
เจ้าอ้วนไห่, เย่คง, เสวี่ยทันหลางและพวกพ้องยกนิ้วโป้งให้เย่ว์หยาง พวกเขายกย่องทักษะเอาใจสาวของเย่ว์หยาง เป็นทักษะที่น่ากลัวมาก เหมือนกับเทพแห่งการจีบสาว เขาสูงส่งถึงระดับที่สามารถสร้างนางฟ้านักรบไปด้วยและเอาใจสาวไปด้วยในขณะเดียวกันหรือนี่?
มิน่าเล่าเขาถึงสามารถฝึกแม่เสือสาวองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนจนเชื่องได้ พวกเขาคิดว่าจุนอู๋โหย่วนับเป็นผู้เชี่ยวชาญในการจีบเด็กสาวแล้ว แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าเย่ว์หยาง เขาเหมือนกลายเป็นเด็กฝึกหัดที่จำเป็นต้องเสียค่าใช้จ่ายเพื่อเรียนรู้จากเขา, เพชรนิลจินดา, สมบัติ, ดอกไม้, อาหาร, สัตว์เลี้ยง, ยาวิเศษ, สิ่งเหล่านี้ไม่มีค่าอะไรเมื่ออยู่ต่อหน้าเย่ว์หยาง เขาแค่เพียงตั้งชื่อให้นางฟ้านักรบเท่านั้น อี้หนานก็ถึงกับร้องไห้ปลาบปลื้มดีใจ…
“ทุกคนฟังข้าให้ดี, อีกสองวันจากนี้ สถาบันฉางจิงจะมีงานจัดเลี้ยงของนักเรียน ถ้าเราไปร่วมกับพวกเขา ถึงตอนนี้สาวงามมากมายจะต้องโผเข้าอ้อมกอดของเรา” เจ้าอ้วนไห่รู้สึกตื่นเต้นมากขณะที่เขาชักชวนทุกคน
“ไม่สนใจ” เสวี่ยทันหลางหันหลังแล้วเดินจากไป
“อา, ข้ามีว่าที่ราชินีในอนาคตอยู่ห้าคน และนางสนมมากกว่าสิบอยู่แล้ว…” องค์ชายเทียนหลัวแสดงให้เห็นว่าเขาแค่ด้อยกว่าเย่ว์หยางนิดหน่อย
ขณะที่หนุ่มๆ จากตระกูลใหญ่ก็หมั้นหมายกันหมดแล้ว พวกเขาไม่ได้ขาดแคลนสาวงาม
เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรจะทำ เจ้าอ้วนไห่ได้แต่มองพวกที่มาจากตระกูลเล็กอย่างเขา, เย่คงและพี่น้องตระกูลหลี่ ทั้งสามคนไม่มีภาระหมั้นหมายแน่นอน เย่คงหันไปรอบและพึมพำ “รองครูใหญ่สุ่ยก็จะแนะนำหญิงให้ข้า, ฝ่าบาทก็จะแนะนำให้ข้าด้วย ข้าสงสัยว่าข้าจะเลือกเชื่อใครดี? ทั้งสองก็นับว่าไม่เลวเลย” เจ้าอ้วนไห่โกรธ ทำไมอาจารย์จิ้งจอกเฒ่าและจุนอู๋โหย่วถึงได้แนะนำสาวให้เจ้าลิงเย่คงนี่ด้วย แต่พวกเขากลับไม่เรียกเขา? นี่หมายความว่ายังไง? เขายังเป็นผู้ที่มีฉายาว่า ‘ปีศาจอ้วนหน้าด้าน’ ในหอทงเทียนชั้นหกด้วย ทำไมเป็นอย่างนั้น?
เขาคิดว่านี่เป็นเรื่องผิดปกติ มีแต่เขาเท่านั้นที่ไม่มีหญิงเลย
เขาน่าสมเพชเกินไปแล้ว
เขาฟูมฟายน้ำตานองหน้ากับเย่ว์หยางทันที “ไม่ว่ายังไง ข้าก็ยังเป็นพี่ใหญ่นะ, แต่ข้ากลับไม่มีผู้หญิงเลยสักคน อนาคตมืดมนเหลือเกิน บอกอาจารย์จิ้งจอกเฒ่าให้แนะนำสาวจากห้องมรณะให้ข้าบ้างก็ได้ ทำอย่างกะเจ้าไม่รู้จักข้าอย่างนั้น ข้ารักเดียว ใจเดียว แสนสุภาพ และเป็นคู่คิดที่ดีด้วยนะ!”
“พอเลย เจ้าไม่ต้องมาโฆษณาสรรพคุณตัวเจ้าเลย ไม่อย่างนั้นข้าจะปรับเจ้าคำละร้อยเหรียญทอง” เย่ว์หยางไม่สนใจคำรำพึงรำพันของเจ้าอ้วนไห่
“อย่าปล่อยให้ข้าต้องตายเลย…” เจ้าอ้วนไห่กอดต้นขาเย่ว์หยาง
“แรดเพชรและฮิปโปน้อยของเจ้าก็เป็นสตรีทั้งคู่ ยังมีโอกาสเป็นไปได้ที่พวกนางจะกลายเป็นสาวงาม นางนวลสายลมก็เหมือนกัน” เย่ว์หยางปลอบโยนเจ้าอ้วนไห่อย่างสุภาพ
“แรดเพชรกับฮิปโปน้อยจะกลายเป็นแบบอาหมันได้และพัฒนาต่อเนื่องได้จริงเหรอ?” เจ้าอ้วนไห่รู้สึกเห็นแสงสว่างรำไรหลังจากได้ยินเช่นนั้น
“เจ้ามีความสามารถก็ทำอะไรได้ทั้งนั้น ตราบใดที่เจ้าอดทนฝ่าฟัน เจ้าจะประสบชัยในที่สุด” เย่ว์หยางพยายามบอกว่าเจ้าอ้วนไห่ไม่เข้าใจขั้นตอนง่ายๆ เลย
“ข้าเข้าใจแล้ว ข้าจะพยายามอย่างหนักแน่นอน” เจ้าอ้วนไห่อารมณ์ห่อเหี่ยว
เขาลุกขึ้นได้ก็วิ่งออกไป เขามองดูดวงตะวันแล้วตะโกน “สาวๆ ที่สวยชั่วคราวทั้งหลาย มีแต่อสูรพิทักษ์เท่านั้นที่เป็นเพื่อนของข้าตลอดไป! ปล่อยให้เจ้าพวกบัดซบเหล่านั้นที่แต่งงานไปก่อนได้อิจฉาข้าบ้าง เจ้าพวกนั้นไม่เข้าใจชีวิตที่น่าอัศจรรย์ของข้า…” เย่คงทรุดตัวลงกับพื้น เขาเคยเห็นคนโง่มามากแล้ว แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นคนโง่อย่างเจ้าอ้วนไห่ ฝันของเขาที่จะทำให้แรดเพชรและฮิปโปน้อยกลายเป็นสาวงามได้นั้น ไร้เดียงสาเกินไป โคเงาอาหมันต้องผ่านวิวัฒนาการมามากมายกี่ครั้งแล้วจึงจะมาอยู่ในจุดนี้ได้?
นอกจากนี้ โคเงาก็คือเงาปีศาจที่ได้รับพรจากกฎรหัสโบราณในวิหารสิบสองนักษัตรมาหลายครั้ง
ถ้าอาหมันไม่มีทักษะพิเศษของเงาปีศาจคอยปรับโครงสร้างร่างกายใหม่ อาหมันคงไม่มีร่างที่สมบูรณ์ขนาดนั้นเป็นแน่
ปรับโครงสร้าง : หลังจากเงาปีศาจครอบครองร่างใหม่ มันสามารถดูดกลืนรูปร่างและพลังงานของร่างเดิม และปรับโครงสร้างร่างกายมันใหม่ เป้าหมายต้องมีชีวิต โอกาสสำเร็จจะสูง ก็ขึ้นอยู่กับระดับ
ไม่มีพลังนี้, แรดเพชรและฮิปโปน้อยก็ไม่มีทางได้เป็นสาวงามแน่ แม้จะผ่านไปเป็นหมื่นปี…
เย่คงไม่อยากนึกภาพว่าเจ้าอ้วนไห่จะมีภาพเป็นเช่นไรเมื่อผ่านไปหมื่นปี จากนี้
ชายชราเคราขาวยาว แต่ยังโสด?
เย่คงสั่นขณะที่คิดถึงเรื่องนี้ เขาขยับออกห่างเจ้าอ้วนไห่ทันที กลัวว่าจะพลอยติดเชื้อโง่ไปด้วย
อิคานางฟ้านักรบสร้างสำเร็จได้อย่างเป็นทางการ
งานที่เหลือก็คือค้นคว้าบันทึกโบราณและใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับน้องสาวของเขา เมื่อเย่ว์หยางคิดว่าเขาในที่สุดเขาก็คลายใจและจะหาเวลากระชับสัมพันธ์กับอี้หนานและสาวมังกรไร้เขาเจี้ยงอิง คาดไม่ถึงเลยว่านางเซียนหงส์ฟ้าจะส่งจดหมายกลับมาหาเขา คำที่เขียนในจดหมายไม่ใช่คำง่ายๆ อย่างคำว่า “คิดถึงนะ จุ๊บๆ” แต่กลับเป็นความลับที่ทำให้แม้แต่เย่ว์หยางก็ยังตกตะลึง
ในจดหมายกล่าวไว้ว่ามีประตูลับเข้าสู่ทะเลไร้ขอบเขตอยู่ในหอทงเทียนชั้นที่สิบ
ภายในนั้น มีผนึกนักสู้แดนสวรรค์อายุหกพันปี
เพื่อจะเผชิญหน้ากับเย่ว์หยางที่เพิ่งกลับมาจากแดนสวรรค์ ชาวเผ่าทะเลตัดสินใจเปิดผนึกประตูลับและเชิญนักสู้แดนสวรรค์ที่อยู่ข้างในออกมา ไม่รู้ว่านักสู้แดนสวรรค์ผู้นั้นทรงพลังขนาดไหน เขาเหมือนนักสู้แดนสวรรค์จำนวนเป็นร้อยที่จักรพรรดิอวี้ผนึกเอาไว้หรือไม่?
ไม่มีใครรู้อะไร!
นางเซียนหงส์ฟ้าได้รับข่าวนี้จากสตรีชั้นสูงผู้มีอำนาจตัดสินใจจากเผ่าทะเล ปู่ของขุนนางสตรีชั้นสูงนี้เป็นผู้ปกป้องประตูลับ
เมื่อนางรู้ถึงอันตรายของการเปิดประตูลับนี้ ถ้าพวกเขาไม่สามารถเอาชนะจื้อจุน, จักรพรรดินีราตรีและกลุ่มของเย่ว์หยางได้ นางตัดสินใจหักหลังเผ่าทะเลและแจ้งข้อมูลต่อนางเซียนหงส์ฟ้า ขุนนางสตรีชั้นสูงนี้ฉลาดมาก อย่าว่าแต่การร่วมมือกันของเย่ว์หยาง, จื้อจุนและจักรพรรดินีราตรีเลย ต่อให้เป็นการร่วมือของจักรพรรดิมังกร, มารสัมฤทธิ์ฟ้าและจอมปีศาจบารุธก็เพียงพอยับยั้งเผ่าพันธุ์ทะเลและพันธมิตรที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเผ่าอย่างราชาเฮยอวี้ได้ ตอนนี้อย่าว่าแต่สุดยอดนักสู้ทั้งหกเลย แม้แต่จักรพรรดิใต้พิภพผู้อยู่ในหอทงเทียนชั้นสิบก็ยังสามารถส่งกองทัพไปถล่มเผ่าทะเลได้
เมื่อจักรพรรดิสมุทรตาย นักสู้ปราณก่อกำเนิดของเผ่าทะเลถูกกำจัดที่สุสานใต้ทะเล
ราชินีแมงกะพรุนกรีฑาทัพของนางเข้าทวีปมังกรทะยาน อย่างไรก็ตาม คุณชายสามตระกูลเย่ว์มีอำนาจเพิ่มมากขึ้น แม้แต่ทาสของเขาก็คือพะยูนนรก อสูรฟ้าระดับสอง เผ่าพันธุ์ทะเลจะต่างอะไรกับของหวานของมัน?
ขุนนางสตรีชั้นสูงนี้แจ้งข้อมูลให้นางเซียนหงส์ฟ้าลับๆ โดยไม่ลังเลใจ
นอกจากนี้ นางสัญญาว่านางจะยกธิดานางให้เป็นภรรยาน้อยของคุณชายห้าแห่งตระกูลเย่ว์ วิธีนี้จะเชื่อมสัมพันธ์กับตระกูลเย่ว์ผ่านการแต่งงานเป็นการรักษาสถานะของนางในเผ่าพันธุ์ทะเล
“เชื่อมสัมพันธ์ผ่านการแต่งงาน…” เย่ว์หยางเข้าใจเรื่องนี้ดี เพราะตระกูลและอาณาจักรของหอทงเทียน การเชื่อมสัมพันธ์ผ่านการแต่งงานเป็นพื้นฐานความไว้วางใจระดับล่างสุด หากขาดการเชื่อมโยงนี้ไป มิตรภาพก็ไม่มีความหมายอะไร นอกจากเรื่องที่ไร้สาระ แต่งงานเชื่อมสัมพันธ์เป็นเพียงการรับประกันความน่าเชื่อถือเท่านั้น
“ทรัพยากรธรรมชาติของเผ่าพันธุ์ทะเลนับว่าไม่เลว การแต่งงานก็เป็นประโยชน์ต่อตระกูลเย่ว์ด้วย อย่างไรก็ตาม เย่ว์ถิงเป็นคนรักเดียวใจเดียว ดังนั้นข้าสงสัยอยู่ว่าเขาจะยอมรับภรรยาน้อยหรือไม่” สาวงามอู๋เหินรู้สึกว่า นี่คือการเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างประเทศดังนั้นในทางปฏิบัตินางยอมรับได้ ถ้าเย่ว์หยางไม่เรืองอำนาจ ไม่ว่าเผ่าพันธุ์ทะเลจะมีอำนาจตกลงไปเพียงใด พวกเขาคงไม่มีทางแต่งกับตระกูลเย่ว์เป็นแน่ พวกเขาอาศัยอยู่ในหอทงเทียนชั้นที่สิบมานาน ทันทีที่เด็กๆ เกิดพลังของพวกเขาก็เท่ากับนักสู้ระดับหก ซึ่งเท่ากับระดับปัจจุบันของเย่ว์ถิง ถ้าเย่ว์หยางไม่มีศักยภาพถึงปราณก่อกำเนิดระดับเจ็ด เขาคงไม่สามารถควบคุมภรรยาน้อยชาวเผ่าทะเลนี้ได้แน่
“ข้าจะไปดูก่อน สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ก็คือผนึกนักสู้ปราณฟ้า ถ้าข้าไม่กำจัดอันตราย ก็ยากจะรู้สึกสบายใจ” เย่ว์หยางไม่คิดเรื่องภรรยาน้อยอีกต่อไป เนื่องจากไม่ใช่เรื่องของเขา
“ระวังด้วยนะ เรื่องนี้ไม่ง่ายแน่ มิฉะนั้นพี่กฎฟ้าไม่จำเป็นต้องเขียนจดหมายถึงเจ้า บางทีราชาเฮยอวี้อาจปรากฏตัวได้” เย่ว์หวี่พูดหลังจากไตร่ตอง นางรู้สึกว่าประตูลับจะผนึกนักสู้ปราณฟ้าที่อันตรายมากไว้ ถ้าผนึกไม่มีความแข็งแกร่งเพียงพอ เผ่าพันธุ์ทะเลคงไม่คิดปล่อยพวกเขาออกมาและให้พวกเขาได้ฟื้นฟูพลังแน่
“ดูเหมือนว่าราชาฉลาม และทั้งจักรพรรดิสมุทรก็คงไม่รู้เรื่องประตูลับด้วย” ความปรารถนาจะต่อสู้ของเย่ว์หยางเพิ่มขึ้นอีกครั้ง มีความกริ่งเกรงว่านักสู้ปราณฟ้าที่ถูกผนึกไว้อยู่ระดับใดกันแน่? เป็นนักสู้ปราณฟ้าคนหนึ่ง
เมื่อไม่มีผนึก ก็ยากจะบอกได้ว่าใครจะชนะ
แต่ถ้าพวกเขาเพิ่งหนีออกมาจากผนึกได้ พวกเขาก็คงอยู่ในสภาพอ่อนแอที่สุดแน่ ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นระดับหัวหน้าที่มีพลังเพียงใดก็ตาม พวกเขาก็จะกลายเป็นเครื่องมือของเขา
ยิ่งเย่ว์หยางคิดเรื่องนี้มาก ก็ยิ่งตื่นเต้นมาก ทันใดนั้นเขาส่งเจ้าอ้วนไห่และคนอื่นๆ กลับไปที่ปราสาทตระกูลเย่ว์และพาฮุยไท่หลางไปที่หอทงเทียนชั้นสิบกับเขาอย่างสบายใจ
*****************