ตอนที่ 562 กลยุทธ์กบกระโดด

การควบคุมรังสีเป็นวิชาแก่นและสำคัญที่นายทหารทุกคนจำเป็นต้องฝึกฝนและเข้าใจและโดยปกติจะมีระดับการเรียนรู้ที่ต่างกัน ผู้นำทหารทั้งหมดในปัจจุบันล้วนผ่านกระบวนการเรียนรู้อย่างเป็นระบบในโรงเรียน  อย่างไรก็ตาม ปิงไม่เหมือนกับพวกเขา  เขาฝึกมาในโลกที่ยุ่งเหยิงและมีสงครามรุมเร้า มาตรฐานการควบคุมรังสีของเขาอยู่เหนือนายทหารธรรมดา

ความยากลำบากในการควบคุมรังสีบนอาวุธจักรกลวิญญาณเป็นเรื่องยากมากกว่า  ด้วยการควบคุมรังสีจากชุดจักรกลเป็นพันชุดแม้แต่ในรุ่นของเขา ก็ยังต้องการมาตรฐานที่สูงยิ่ง

ปิงมีความมั่นใจมากกับการควบคุมรังสีของเขา  ชาวบ้าน 146 คนการควบคุมรังสีของชาวบ้านเพียงเท่านี้จะแค่ไหนกันเชียว?

ขณะรวบรวมพลังปิงผู้มั่นใจก็ตระหนักได้ว่ามีบางอย่างอยู่ในท่ามกลาง

ปริมาณพลังงานที่น่าประหลาดใจทำให้เขารู้สึกเหมือนกับว่าถูกปล่อยอยู่ในมหาสมุทรที่คลื่นรุนแรงเขารู้สึกงงเล็กน้อยและไม่สามารถทำอะไรได้ หัวใจของเขาเต้นแรง ด้วยประสบการณ์เก่ามากมาย เขารู้ถึงสถานการณ์อันตรายที่เขาเผชิญอยู่

อย่างนั้นที่เรียกว่าควบคุมรังสีก็คือการควบคุมพลังงาน  แต่เมื่อพลังงานมีปริมาณมากเกินไป  ก็ไม่สามารถควบคุมได้ต่อไป ปิงคาดไม่ถึงว่าปริมาณแสงพลังงานที่ชาวบ้านเหล่านี้ปลดปล่อยออกมาจะน่ากลัวขนาดนั้น

มิน่าเล่าทุกคนถึงมีพลังงานห่อหุ้มกาย

จิตวิญญาณยุทธของพยัคฆ์ฟ้าสว่างเป็นแสงแพรวพราว นี่นี่คือคุณลักษณะที่โดดเด่นเมื่อมันทำงานได้สมบูรณ์  ในจุดนี้ปิงมีความคิดที่ทำให้ไขว้แขวและตั้งใจมั่นทันที  ความสนใจของเขาเหมือนกับมีมือนับไม่ถ้วนยื่นเข้ามาในทะเลพลังงานที่รายล้อมอยู่นี้

“ปีศาจน้อย,  ถ้าเจ้ารู้สึกว่าการควบคุมแสงรังสีนี้ล้มเหลวก็ให้โยนมันทิ้งไป!”

คำพูดของอาซิ่นแล่นเข้ามาในหัวของเขาเหมือนสายฟ้า

ใช่แล้ว แค่โยนมันออกไป!

จู่ๆ ดวงตาของปิงทอประกายวูบเป็นรัศมีแปลกประหลาด  พยัคฆ์ฟ้าและหัวใจของเขาเชื่อมโยงกันภายใน  ทันใดนั้นแสงนับไม่ถ้วนเปล่งประกายรายล้อมร่างของพยัคฆ์ฟ้าก่อเป็นรูปบอลแสงพลังงานซึ่งเริ่มเปลี่ยนไปช้าๆ

ควั่บ ควั่บ ควั่บ...

บอลแสงเริ่มหมุนเร็วขึ้นและเปล่งประกายไฟแพรวพราวเป็นสายซึ่งบรรจุพลังงานที่หมุนปั่นอย่างรวดเร็วจนเป็นประกาย

เส้นไฟเริ่มหมุนเป็นเป็นแกนกลางรูปรังไหมแสง

ปง!

เสียงทึบของระเบิดคลื่นเสียงเหมือนกับกองที่ถูกตีทำให้ทุกคนที่ได้ยินหัวใจกระดอน  รังไหมแสงที่หมุนด้วยความเร็วเหมือนกับกระสุนปืนใหญ่เพลิงพุ่งเป็นทางไฟยาวโค้งเข้าหากลุ่มของคนแคระน้ำเงิน

ชาวบ้านทุกคนยืดคอขณะที่ตาของพวกเขามองตาเส้นแสงที่แพรวพราวงดงาม

มีคนแคระน้ำเงินมากเกินไปและแม้แต่ปิงก็สูญเสียการควบคุมความคิดไปชั่วขณะ  เขาโยนลงภายในคลื่นน้ำเงินที่แปลกประหลาด

บึ้ม!

บอลเพลิงสีแดงส้มลอยขึ้นเหมือนกับดวงอาทิตย์ที่ขยายขนาดและกลืนกินคนแคระน้ำเงินหลายคน คลื่นที่น่ากลัวเป็นเหมือนพายุหมุนกวาดเข้าใส่อย่างรวดเร็ว  คนแคระน้ำเงินที่โชคดีพอ ไม่โดนลูกไฟกวาดหายคลื่นเหมือนสัตว์ประหลาดกวาดใส่ร่างกายผอมบางของพวกมันชักดิ้น มีโลหิตฉีดพุ่งไปทุกที่

บนพื้นและภูเขาสั่นสะเทือนเหมือนกับเป็นวาระสุดท้ายของโลก

ทุกคนรวมทั้งปิงเองยังตกตะลึง ไม่จำเป็นต้องพูดถึงชาวบ้านที่ปากอ้าตาค้างจ้องมองด้วยสีหน้าที่ตกตะลึง

เมฆดอกเห็ดขนาดใหญ่สว่างเจิดจ้าแพรวพราวและคลื่นน้ำเงินที่ดุดันหยุดชั่วคราวราวกับว่ามันมีอำนาจในตัวเองที่จะหยุดได้

หลุมสีดำที่น่ากลัวมีขนาดเท่ากับทั้งหมู่บ้านปรากฏอยู่ในทะเลฟ้า

กับหลุมดำที่เป็นเหมือนศูนย์กลางรัศมีแผ่ไปทุกที่ภายในรัศมีไม่กี่ไมล์ร่างของคนแคระน้ำเงินนอนเกลื่อนเหมือนรวงข้าวสาลีที่ถูกเกี่ยว คนแคระน้ำเงินเหล่านี้ถูกฆ่าตาโดยแรงกระแทกของคลื่นที่ระเบิดออกมา

พลังที่ยิ่งใหญ่เช่นนั้นทำให้ถังเทียนตะลึง  เขายืนอยู่กับที่ชั่วขณะก่อนจะพูดออกมา“ลุงปิงทำได้ดีทีเดียว!”

ความดีใจของถังเทียนลากความสนใจของทุกผู้คนกลับมา  ชาวบ้านมองปิงด้วยแววตาที่เปลี่ยนไป

“นั่นไง!” ปิงพูดอย่างตื่นเต้น  “นี่ต้องเรียกว่าราศีของแม่ทัพคนดังกลับมาแล้ว!”

ปิงที่อยู่ภายในพยัคฆ์ฟ้าปาดเหงื่อเยียบเย็น  เขารู้ว่าเกือบไปแค่ไหนแล้ว

อย่างไรก็ตาม พลังโจมตีที่สั่นสะท้านโลกทำให้ชาวบ้านมีความมั่นใจขึ้นมามาก  อย่างน้อยความกลัวบนใบหน้าของเขาก็ลดลงมาก  สำหรับการชักชวนชัยชนะจะเป็นยาดีที่สุดอยู่เสมอสามารถสงบอารมณ์ของพวกเขาได้และทำให้พวกเขาปรับตัวเข้ากับสนามรบ

“ดีละ, มาทำต่อไปกันเถอะ!  พยายามเหมือนครั้งก่อนอีกครั้งหนึ่ง”  ปิงไม่ลืมสำทับเพิ่มขึ้น  “ลดพลังของพวกเจ้าลงครึ่งหนึ่ง!  จำไว้ให้ดี ลดพลังลงครึ่งหนึ่ง!”

ในไม่ช้าบอลแสงเป็นรัศมีสว่างยิงเข้าหาพยัคฆ์ฟ้าทีละลูก

หลังจากลดพลังลงครึ่งหนึ่ง การควบคุมของปิงมีพลังเพิ่มขึ้นทันที อีกครั้งหนึ่งกระสุนแสงขนาดครึ่งตัวมนุษย์ยิงเป็นแนวโค้งเข้าหากลุ่มของคนแคระน้ำเงิน

กลุ่มของคนแคระน้ำเงินตกอยู่ในความวุ่นวาย  ความเสียหายที่น่ากลัวจากแรงระเบิดก่อนนั้นพวกมันเห็นอย่างประจักษ์ตา

กระสุนแสงใกล้เข้ามา ใกล้เข้ามาทุกที คนแคระน้ำเงินที่อยู่ข้างล่างหลบหนีกระจัดกระจายไปทั่วทิศ  แต่สิ่งที่พวกมันคาดไม่ถึงก็คือ กระสุนแสงระเบิดในระยะสูงห้าเมตร

บึ้ม!

บอลเพลิงสีแดงส้มสว่างขึ้นอีกครั้ง  ขณะที่มันระเบิดกลางอากาศเกิดผลกระทบที่น่ากลัวมาก คลื่นกระแทกที่รุนแรงกวาดไปทั่วแผ่นดินที่หมักหมมแห้งแล้ง

แม้ว่ามันจะเป็นแค่การโจมตีเพียงครั้งเดียว  แต่ปิงก็พบว่าความเสียหายที่เกิดขึ้นกับคนแคระน้ำเงินมาจากแรงกระแทกที่รุนแรงกว่าตัวระเบิดเอง

คนแคระน้ำเงินก้าวร้าวและมีความเคลื่อนไหวที่ว่องไว  พวกมันยังมีพลังต่อต้านพลังงานที่แข็งแกร่ง  อย่างไรก็ตามเนื่องจากพวกมันตัวเล็กคลื่นกระแทกซึ่งไม่แข็งแกร่งก็สามารถทำร้ายพวกมันได้สาหัสเมื่อพบจุดอ่อนของพวกมัน จึงส่งผลในการฆ่าพวกมัน

ราวกับว่าคนแคระน้ำเงินตื่นขึ้นจากฝันเสียงแหลมรุนแรงดังมาจากด้านหลังทำให้ทั่วทั้งทะเลน้ำเงินสะดุ้ง พวกมันทุกคนเริ่มก้าวขาบุกตรงไปยังข้างหน้าเหมือนกับน้ำบ่า!

พลังจากคลื่นน้ำเงินโถมเข้าหาทำให้ทุกคนรู้สึกสิ้นหวัง  หน้าของชาวบ้านทุกคนซีด ถ้าไม่ใช่เพราะชัยชนะก่อนหน้านั้นที่ช่วยเพิ่มความเชื่อมั่นในปิง  พวกเขาคงแตกพ่ายและหันหลังหนีเอาตัวรอดไปแล้ว

“เฮ้, เหมิ่งหนาน เราจะปล่อยแนวด้านในให้เจ้าจัดการ!”

ปิงหยอกถังเทียน เสี่ยวเอ้อหน้าเขียวคล้ำทันที ชื่อนี้ทำให้เขารู้สึกขายหน้า แม้ว่าเขาจะถือตัวจัดก็ตามที

ถังเทียนถือตะขาบถ่วงน้ำหนักและกระโจนลงจากกำแพงดินตะโกนโดยไม่หันหน้ามามอง  “ปล่อยให้ข้าเอง!”

“เปี่ยมไปด้วยจิตวิญญาณนักสู้จริงๆ”  ปิงพูดกับตัวเองในภายในพยัคฆ์ฟ้า  เขาขึ้นเสียงและหันไปหาชาวบ้าน  “พวกเจ้าทำได้ดี  มาทำแบบนั้นกันอีกครั้ง!  เตรียมพร้อม....”

พยัคฆ์ฟ้าที่อยู่ในท้องฟ้าเปล่งแสงอีกครั้ง  หลายอย่างที่บินออกมาจากครั้งที่สามนี้ก็คือกระสุนแสงสามลูก กระสุนแสงทุกลูกขนาดจะเล็กลง กระสุนทั้งสามจะพุ่งไปข้างหน้าบินอยู่เหนือกลุ่มคลื่นน้ำเงินและระเบิดดังปังใหญ่

อีกครั้ง!

ปิงตะโกนลั่นตามมาอีกครั้ง ถังเทียนลากโซ่ตะขาบถ่วงน้ำหนักและพุ่งเข้าใส่คลื่นน้ำเงินโดยไม่เหลียวหลัง

คลื่นคนแคระน้ำเงินก็คือคนแคระใบหน้าสามเหลี่ยมนับไม่ถ้วนเต็มไปด้วยความกระหายเลือดตั้งใจฆ่า  ผิวสีน้ำเงินแปลกประหลาดภายในสายตาเขา  และฉากภาพด้านข้างของเขาผ่านไปรวดเร็ว  อย่างไรก็ตามถังเทียนกลับรู้สึกสงบผิดธรรมดา

อาเฮ่อ, เสี่ยวซิ่วซิ่ว, พี่จิ่งหาว พวกเจ้าต้องอดทนไว้ก่อน!

ข้าจะมาช่วยพวกเจ้าให้ได้ทุกคน!

แน่นอน!

ตาของถังเทียนเริ่มเปลี่ยนเป็นสีเลือดทันทีความตั้งใจต่อสู้เหมือนเปลวไฟที่แผดเผาอยู่ในร่างกายของเขา

ไม่มีใครหยุดข้าได้!

เสียงโห่ร้องเบาๆ ดังขึ้นในหัวใจของเขา ถังเทียนเป็นเหมือนหมีโกรธเกรี้ยวและคำรามขณะวิ่งบุกใส่คลื่นน้ำเงิน

เสี่ยวอวี่ที่ปีนขึ้นไปบนกำแพงอย่างเต็มความสามารถบังเอิญภาพนั้นและหยุดกับที่ด้วยความตกใจเหมือนกับถูกสายฟ้า คลื่นน้ำเงินกว้างใหญ่มากเป็นเหมือนน้ำบ่ากลืนกินทุกสรรพสิ่งกำลังพุ่งเข้าหาพี่เหมิ่งหนานผู้เดียวเหมือนกับว่าเขากำลังประเมินตัวเองไว้สูงเกินไป

อย่างไรก็ตามเพราะเหตุผลที่ไม่รู้บางอย่าง  เสี่ยวอวี่รู้สึกขื่นขมทะลักขึ้นมาจากภายในซึ่งแม้ในหลายปีต่อมา เขาจะไม่มีทางลืมฉากภาพนี้เลย

ทั้งสองฝ่ายพุ่งเข้าหากันอย่างเต็มกำลัง!

ในพริบตาเดียว พวกเขาก็พบกับเสียงดังปัง  จู่ๆ ถังเทียนเอาตะขาบถ่วงน้ำหนักออกมาตะขาบถ่วงน้ำหนักยาวสิบเมตรหมุนปั่นเปลี่ยนเป็นพายุหมุนวน ร่างของถังเทียนถูกดูดเข้าไปในวังวนอย่างสิ้นเชิง

กลายเป็นความวุ่นวายอย่างสิ้นเชิง เลือดเนื้อกระจัดกระจายไปทุกหนแห่งทั้งเนื้อแหลกเหลวและเนื้อสด

ลูกตุ้มบรอนซ์หนักกวาดผ่านอากาศด้วยความเร็วสูงสร้างเสียงโทนต่ำและมีดชุดที่ติดอยู่บนโซ่แหวกอากาศทำให้เกิดเสียวแหลมสูงดังก้องเสียงที่แตกต่างกันทั้งสองแบบผสานเข้าด้วยกันเป็นรูปแบบที่แปลกประหาด

ถังเทียนทิ้งวิชาจิตวิญญาณไปอย่างสิ้นเชิง  เขาใช้ความแข็งแรงของร่างกายล้วนๆ ต่อสู้ด้วยวิธีสู้ที่ป่าเถื่อนเรียบง่ายแบบนั้นแม้ว่าเซียนพลังสายเลือดจะไม่ค่อยได้ใช้ แต่ผลที่ออกมาก็ดีมาก

คนแคระน้ำเงินมีร่างกายที่เปราะบาง ต่อหน้าพลังโจมตีที่โหดเหี้ยมเช่นนั้นก็เป็นเหมือนกับขนมกรุบกรอบไม่สามารถต้านทานได้

ถังเทียนไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องปัญหาว่าจะกระแทกใส่พันธมิตรโดยบังเอิญเลยเนื่องจากทุกที่ทางรอบตัวเขามีแต่ศัตรูล้วนๆ ตะขาบถ่วงน้ำหนักในมือของเขากลายเป็นเหมือนเบาโหวงเตาหลอมสายเลือดเสริมพลังให้ร่างกายของเขาทำให้ร่างกายของเขาแข็งแกร่งมากกว่าที่ผ่านมา

เขาไม่รู้สึกเหนื่อยเลยแม้แต่น้อย  ความจริงเขารู้สึกว่าร่างกายของเขาอุ่นแทบจะคล้ายกับว่าพลังงานที่หลับลึกอยู่ในร่างของเขาค่อยๆ ตื่นขึ้นมา  ถ้าเขามองดูผิวของเขา  เขาคงตกใจเป็นแน่ผิวของเขาดำเป็นเงามันเหมือนกับหมึก

กรวดทองเข้มที่เตาหลอมสายเลือดดูดซึมเข้าไปในร่างกายส่วนต่างๆแต่ส่วนใหญ่ยังไม่ถูกดูดซึมย่อยสลาย ทันทีที่ถังเทียนตั้งใจเต็มที่ พลังทั้งหมดในร่างของเขาจะถูกเขาขับเคลื่อน ดังนั้นทองเข้มในตัวของเขาจึงถูกกระตุ้นให้ทำงาน

กระแสอากาศที่ลูกตุ้มบรอนซ์สร้างขึ้นเพียงพอจะบดขยี้ร่างของคนแคระน้ำเงินได้  และมีดเหล่านั้นเพียงแค่สัมผัสเบาๆร่างพวกมันก็ขาด

สัญชาตญาณการต่อสู้ของถังเทียนแข็งแกร่งมากและน่ากลัวเมื่อตั้งใจต่อสู้ ถังเทียนจะเพ่งสมาธิเต็มที่ ดังนั้นสัญชาตญาณการสู้รบของเขาจะน่ากลัวยิ่งขึ้น

คนแคระน้ำเงินเหล่านี้อ่อนแอมากกว่าเมื่อเทียบกับพวกที่เขาพบในทะเลแสงน้ำเงินและนอกจากนี้หอกดำสั้นในมือพวกมัน เทียบกับกิ่งน้ำแข็งฟ้าแล้วเหมือนกับไม้จิ้มฟัน  พลังของพวกมันน้อยกว่ามาก

ถังเทียนตระหนักได้ยอย่างรวดเร็วการพุ่งเข้าไปในกลุ่มคนเช่นนั้นไม่มีผลอะไรมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากพลังของมีดไม่สามารถปลดปล่อยออกมาได้

ทันใดนั้นเขาบิดตัวเหมือนกับว่ามีความคิดอย่างหนึ่งลอยเข้ามาในหัวของเขา

ถังเทียนกระโดดขึ้นจากพื้นทันที  เขาเป็นเหมือนกบกระโดดขึ้นในช่วงห้าฟุต  เมื่อเห็นกลุ่มคนแคระน้ำเงินหนาแน่นข้างล่างเขายิ้มและโซ่ตะขาบถ่วงน้ำหนักในมือของเขาก็ถูกร่ายรำเป็นเงาฉวัดเฉวียน

คนแคระน้ำเงินในพื้นที่คาดไม่ถึงเลยว่าถังเทียนจะปรากฏตัวกะทันหัน  เมื่อภาพเงาพร่าเลือนร่วงลงมาพวกมันไม่มีโอกาสหลบ

ไม่ว่าตรงที่ใดที่ตะขาบถ่วงน้ำหนักครอบคลุมที่นั้นจะกลายเป็นเศษเนื้อ เลือดเนื้อปลิวกระเด็นไปทุกที่ชุดมีดเป็นเหมือนคราดคมบาง พื้นที่นี้ถูกคราดไปสองสามครั้ง

ปัง!

เลือดและเนื้อกระจัดกระจายไปทุกที่ เพียงแค่นั้นร่างของคนแคระน้ำเงินระเบิดในเวลาเดียวกัน ไม่เหมือนคนแคระน้ำเงินที่ยืนอยู่ เป็นฉากภาพนองเลือดที่ทำให้ทุกคนที่เห็นประจักษ์ถึงกับซีดทันที

คนแคระน้ำเงินที่รายล้อมตกตะลึงโดยไม่รอให้พวกมันตั้งตัว  ถังเทียนกระโจนขึ้นอีกครั้ง

และลงใส่พวกคนแคระฟ้าเหมือนกับสายฟ้า กลายเป็นพื้นที่ซึ่งมีเลือดเนื้อปลิวกระจายอีกพื้นที่หนึ่ง

ปิงอยู่ในที่ไกลก็สังเกตเห็นได้ในที่สุดและเมื่อเขาเห็นว่าถังเทียนใช้วิธีการต่อสู้ที่แปลกประหลาดแบบนั้นเขาโพล่งออกมา  “กลยุทธ์กบกระโดด!”

สีหน้าของปิงเหมือนกับว่าเขากำลังเห็นผี