ตอนที่ 17-16 ไม่ปราณี!
ในอากาศเหนือเทือกเขาสกายไรท์ เงาร่างสูงใหญ่พุ่งตัดอากาศในท้องฟ้าชุดยาวของเขาโบกสะบัดขณะที่เขามาถึงจุดสูงสุดของถนนมังกรในตำแหน่งศีรษะมังกรซึ่งมีปราสาทขนาดใหญ่หลังหนึ่ง
ผมสีฟ้าของเขากระพือในสายลม หน้าของเขาเย็นชาราวกับสลักด้วยมีดคนผู้นี้ลงมายืนที่หน้าประตูปราสาท
ทหารรักษาการณ์ที่อยู่หน้าประตูปราสาทเมื่อเห็นคนผู้นี้ก็คำนับทันที“ท่านประมุขเผ่า!”
เขาคือประมุขเผ่ามังกรฟ้าผู้น่าเกรงขาม ยอดฝีมืออันดับหนึ่งของเผ่ามังกรฟ้ากัซลีสันเรดดิง บุตรของมหาเทพมังกรฟ้า พลังของกัซลีสันลึกล้ำยากจะหยั่ง
“อืม..ทำไมไม่มีผู้อาวุโสคนไหนอยู่ในปราสาทเลย?” กัซลีสันไม่พอใจ เขาบอกได้ทันทีว่าไม่มีผู้อาวุโสอยู่ภายในปราสาท
“ผู้อาวุโสทุกคนไปที่หุบเขามรณะเพื่อดูการประลองเป็นตาย”ทหารรักษาการณ์รายงานทันที
“ประลองเป็นตาย?” ประมุขกัซลีสันไม่พอใจ“การประลองเป็นตายดึงดูดความสนใจผู้อาวุโสได้มากขนาดนี้เชียวหรือ? นี่มันเรื่องอะไรกัน?”
“ผู้อาวุโสเอ็มมานูเอลยื่นขอประลองเป็นตายกับเทพแท้ชื่อลินลี่ยขอรับ”นักรบรักษาการณ์ตอบ
“ลินลี่ย์? เทพแท้?” กัซลีสันสับสนไปหมด“ผู้อาวุโสที่น่านับถือเข้าร่วมประลองเป็นตายกับเทพแท้หรือ? ฮึ”เสียงแค่นเย็นชา ประมุขกัซลีสันกลายเป็นแสงพุ่งมุ่งตรงไปที่หุบเขามรณะด้วยความเร็วสูง
ขณะนั้นเอง สถานการณ์ที่หุบเขาเป็นตายแปลกประหลาดนัก
การประลองเริ่มแล้ว แต่ผู้อาวุโสเอ็มมานูเอลที่ควรจะได้เปรียบอย่างชัดเจนกลับลังเล เขายังไม่โจมตีและหน้าของเขาเต็มไปด้วยอาการตกใจ กลัว โกรธและเสียใจ!
“เป็นเขาจริงๆ! เป็นเขาจริงๆ ด้วย!!!”
เอ็มมานูเอลโกรธจัด “เขามีแหวนมังกรฟ้า พลังป้องกันวิญญาณของเขาย่อมทรงพลังแน่นอน แต่ร่างของเขา...” เอ็มมานูเอลเดิมทีตั้งใจจะใช้พลังโจมตีวัตถุเพื่อเอาชัย เขามีความมั่นใจมาก เนื่องจากร่างของเขาเองทรงพลังมาก แต่เขามองเห็นในบันทึกการต่อสู้แล้ว...
เอ็มมานูเอลรู้ดีว่าร่างของลินลี่ย์แข็งแกร่งยิ่งกว่าเขา!
ใครจะคิดกันเล่าว่าลินลี่ย์จะเป็นยอดฝีมือที่ปรากฏตัวในเกาะมิลัวร์จริงๆ
“เอ็มมานูเอล! เป็นอะไรไป? จะให้ข้าเริ่มก่อนใช่ไหม?” ลินลี่ย์หัวเราะเย็นชา
ทันใดนั้นทั่วทั้งหุบเขามรณะมีเสียงงึมงำสนทนากันเบาๆ โดยเฉพาะในหมู่พวกนักรบลาดตระเวนพากันสงสัยว่าทำไมเอ็มมานูเอลจึงยังไม่โจมตี
“ลินลี่ย์...” เอ็มมานูเอลต้องการจะพูดบางอย่าง
“เมื่อท่านให้เข้ารุกก่อนตามมารยาทผู้อาวุโส อย่างนั้นข้าจะบุกก่อน” ลินลี่ย์พูดเย็นชาและระเบิดพลังความเร็วกลายเป็นร่างพร่าเลือนพุ่งตัดท้องฟ้า เอ็มมานูเอลตวาดลั่น...
“ครืนนน..” โลกเกิดคลื่นเหมือนน้ำกวาดไปทางลินลี่ย์และจากนั้นคลื่นกลายเป็นหมอกทันทีคลุมลินลี่ย์ไว้ภายในขณะนั้นลินลี่ย์ไม่สามารถเห็นสิ่งที่เกิดอยู่ต่อหน้าเขาได้
“ควั่บ!” “ควั่บ!” “ควั่บ!”....
กระสวยน้ำแข็งเย็นพุ่งออกมาจากหมอกกระสวยน้ำแข็งทั้งหมดพุ่งเป็นแนวโค้ง ธนูน้ำแข็งนับไม่ถ้วนพุ่งเป็นแนวโค้งต่างๆ เข้าหาลินลี่ย์ และขณะที่ธนูน้ำแข็งใกล้เข้ามาธนูเหล่านั้นฉีกมิติในอากาศ
ปรากฏริ้วมิติที่ขาดวิ่น
“เขาอยู่มาจนเป็นผู้อาวุโสคนหนึ่งได้” ลินลี่ย์รำพึงกับตนเอง
ลินลี่ย์ไม่หลบ เขาแค่ยืนนิ่งในอากาศเหมือนกับเป็นเทวทูตสวรรค์
รัศมีเทพพลังธาตุดินแผ่ออกมาจากตัวลินลี่ย์โดยมีลินลี่ย์เป็นจุดศูนย์กลางรัศมีแสงสีเหลืองหม่นก่อตัวเป็นลูกโลกกลมเส้นผ่าศูนย์กลางห้าร้อยเมตร เอ็มมานูเอลไม่สามารถหลบได้และเขาติดอยู่ภายในทันที
สนามพลังศิลาดำ!
พลังดึงดูดที่น่ากลัวเมื่อนำมาใช้รับลูกศรน้ำแข็งทำให้ตำแหน่งของมันเปลี่ยนไปเล็กน้อย การเปลี่ยนตำแหน่งเล็กน้อยนี้ทำให้ธนูน้ำแข็งส่วนใหญ่พลาดเป้าไม่สามารถกระทบเป้าหมายได้
“แครก แครก แครก!”
ธนูแปดดอกกระทบใส่ลินลี่ย์ แต่เสียงดังเหมือนโลหะกระทบกันดังขึ้น ธนูน้ำแข็งแตกสลายไปทันทีเหลือไว้แต่เพียงจุดขาวไม่กี่จุดบนเกล็ดมังกรของลินลี่ย์
“อะไรกัน!” หน้าของเอ็มนูเอลเปลี่ยนไปทันที
แม้ว่าเขาจะเตรียมใจไว้แล้ว แต่เขาก็ยังประหลาดใจกับพลังป้องกันของลินลี่ย์
“น่ากลัว!”เอ็มมานูเอลสามารถรู้สึกได้ว่าร่างของเขาอยู่ภายใต้ผลกระทบของพลังดึงดูด เขาต้องการจะหนีออกไปทันที แต่ทันใดนั้นแรงดึงดูดลงพื้นเปลี่ยนเป็นดึงดูดเข้าหาลินลี่ย์ทันที
“ต้องการหนีหรือ?”ลินลี่ย์หัวเราะด้วยความโกรธ จากนั้นโถมตัวเข้าหาเอ็มมานูเอล
ความเร็วของเอ็มมานูเอลปกติก็ด้อยกว่าลินลี่ย์อยู่แล้ว ตอนนี้เขาต้องสู้กับสภาพแรงดึงดูดด้วย
“เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ยังไง?” นักรบลาดตระเวนทั้งหลายคนหงุดหงิด ประลองเป็นตายซึ่งพวกเขาแน่ใจว่าจะมีคนรอดฝ่ายเดียวแต่คนที่ชิงความได้เปรียบกลับเป็นเทพแท้”
“ลินลี่ย์ผู้นี้ เขาทำได้ยังไง...”คนเหล่านี้ได้แต่จ้องมองลิ้นแข็ง
“ลินลี่ย์ เขาไม่ใช่เทพแท้ ไม่ใช่แน่นอน”
สำหรับตอนนี้ไม่ต้องพูดถึงนักรบรักษาการณ์ที่พากันตะลึงกันหมด พวกผู้อาวุโสที่กำลังมองการต่อสู้จากด้านข้างเหล่านั้นหลังจากเห็นร่างแปลงของลินลี่ย์ก็ยิ่งเพิ่มความแน่ใจ
“ครั้งนี้เอ็มมานูเอลเสร็จแน่!”
“เขาเตะดาบเหล็กได้ในตอนนั้น”
ผู้อาวุโสเหล่านั้นยังคงรักษาความสงบไว้ที่สำคัญเอ็มมานูเอลกำลังร่วมประลองเป็นตาย เป็นเรื่องไม่สะดวกที่พวกเขาจะเข้าไปแทรกแซง
“บัดซบเอ๊ย..”เอ็มมานูเอลติดอยู่ในลูกกลมแรงดึงดูดเหมือนกับคนธรรมดาติดอยู่ในทรายดูดและพบว่าเคลื่อนไหวได้ยากลำบากเหลือเชื่อ อย่างไรก็ตามเขากำลังถูกดึงเข้าไปด้วยความเร็วที่น่าตกใจ เอ็มมานูเอลไม่กล้าสู้ระยะประชิดกับลินลี่ย์
“ฮ่าหหหห์”
เอ็มมานูเอลดูเหมือนเสียสติไปขณะที่เขาตะโกนลั่น
“แครก...” มวลน้ำแข็งขนาดใหญ่จู่ๆโผล่ออกมากลายเป็นกำแพงน้ำแข็งอยู่ตรงหน้าของเอ็มมานูเอลขวางไว้พร้อมกับกระพริบแสงสว่างเจิดจ้า กำแพงน้ำแข็งหนานี้ส่งผลต่อแรงดึงดูด...
และตอนนี้ก้อนน้ำแข็งขนาดใหญ่บินเข้าหาลินลี่ย์ด้วยความเร็วสูง!
ไม่เพียงแต่กำแพงน้ำแข็งจะได้รับผลจากแรงดึงดูด เอ็มมานูเอลเองก็ตั้งใจดันกำแพงน้ำแข็งเข้าหาลินลี่ย์ด้วย
ในทันใดนั้นกำแพงน้ำแข็งเข้ามาใกล้ร่างลินลี่ย์ทันที
“ทำลาย!” ลินลี่ย์คำรามเบาๆ หมัดขวาของเขาแฝงด้วยพลังนับไม่ถ้วนของเคล็ดพลังธาตุของกฎธรรมชาติธาตุดินกระแทกใส่กำแพงน้ำแข็งเพียงจุดเดียว
“ปัง!” ทั่วทั้งกำแพงน้ำแข็งสั่นสะเทือก จากนั้นระเบิดเป็นเศษน้ำแข็งนับไม่ถ้วน
ขณะที่ลินลี่ย์บินผ่านเศษน้ำแข็งแตกเอ็มมานูเอลหนีไปสุดขอบพื้นที่สนามพลังโน้มถ่วง แต่ทันใดนั้นเองเอ็มมานูเอลหยุดหนีและหันกลับมาคำรามเสียงทุ้มต่ำ...
ทันใดนั้นเงาร่างมังกรฟ้าปรากฏอยู่ที่ด้านหลังเอ็มมานูเอลจ้องมองลินลี่ย์ด้วยนัยน์ตาเย็นชาเตรียมเปล่งเสียงคำราม
ทักษะเทพธรรมชาติ - มังกรคำราม!
“แย่แล้ว” ลินลี่ย์หน้าเปลี่ยนไป
แสงสีฟ้าอ่อนพุ่งเข้าหาลินลี่ย์ เขารู้สึกศีรษะมึนงงไปชั่วขณะก่อนที่จะกลับคืนความรู้สึกเป็นปกติ แต่ลินลี่ย์พบว่า...ทั้งเอ็มมานูเอลและทั้งผู้ชมดูนับไม่ถ้วนที่อยู่ไกลออกไปเริ่มเคลื่อนไหวเร็วขึ้นทันที
“เวลา?” ลินลี่ย์เข้าใจทันที
ในทันใดนั้นพื้นที่ซึ่งลินลี่ย์อยู่มีช่วงเวลาที่ช้าลง ในทุกสิบวินาทีที่ผ่านไปสำหรับคนอื่นแต่สำหรับลินลี่ย์เวลาจะผ่านหนึ่งวินาที นี่ทำให้เอ็มมานูเอลหนีออกไปจากสนามพลังโน้มถ่วงของลินลี่ย์ได้
“ในที่สุดข้าก็หลบออกมาได้” เอ็มมานูเอลบินออกไปจนสุดหุบเขามรณะทันที
“เอ็มมานูเอล เจ้าไม่มีทางหนีไปได้” ลินลี่ย์บินเข้าไปหา
“หยุดนะ!” เอ็มมานูเอลตะโกนด้วยความโกรธ
ลินลี่ย์ตกใจ แต่เขาก็ยังหยุด เขาหัวเราะเย็นชาและกล่าว “เอ็มมานูเอล, ว่าไง เจ้ามีอะไรอยากพูด?”
“ข้ายอมรับพลังของเจ้า ข้าขอยอมแพ้ เรายุติการประลองเป็นตายไว้เพียงเท่านี้เถอะ” เอ็มมานูเอลส่งสำนึกเทพตอบ “ข้าผิดเองที่ตาบอดไม่รู้ว่าเจ้าเป็นยอดฝีมือ ออกไปจากที่นี่กันเถอะ”
“ออกไปจากที่นี่?” ลินลี่ย์พุ่งเข้าหาอีกครั้ง
“ลินลี่ย์,ข้าไม่ต้องการแหวนมังกรฟ้านั้นอีกต่อไปแล้ว” เอ็มมานูเอลรีบกล่าว “เดิมทีข้าคิดว่าเจ้าเป็นเทพแท้ ใครจะคาดคิด..ว่าแหวนมังกรฟ้านี้ เมื่อเจ้าสวมใส่จะดึงเอาพลังมหาศาลออกมาใช้ได้ ข้าจะไม่พยายามเอามันอีกแล้ว”
ลินลี่ย์แค่หัวเราะอย่างใจเย็น
เมื่อเอ็มมานูเอลคิดว่าเขาอ่อนแอ เอ็มมานูเอลต้องการจะฆ่าเขา แต่ตอนนี้เขากับยอมแพ้แต่โดยดี อย่างไรก็ตามไม่ต้องสงสัยเลยว่าคนนอกที่รู้ว่าลินลี่ย์ครอบครองแหวนมังกรขนดก็คือเอ็มมานูเอล ถ้าเขาฆ่าเอ็มมานูเอล อย่างนั้นก็จะไม่พบเจออันตรายภายนอกอีกต่อไป
ฆ่า!
“ข้ายอมแพ้!” เสียงเอ็มมานูเอลดังขึ้นทั้งหุบเขามรณะ
“เอ๊ะ?” ลินลี่ย์ตะลึง
เอ็มมานูเอลไร้ยางอายจริงๆถึงกับยอมรับความพ่ายแพ้ในการประลองเป็นตายโดยตรง“เป็นไปได้ไหมว่าเอ็มมานูเอลนี้ไม่รู้ว่ามีผลที่เป็นไปได้เพียงสองประการของการประลองเป็นตาย?หนึ่งคือสู้จนตายไปข้างหนึ่ง ขณะที่ผู้ชนะจึงจะไว้ชีวิตผู้แพ้ได้!”
ยอมรับความพ่ายแพ้ในการประลองเป็นตายเป็นเรื่องไร้ความหมาย!
“เขายอมรับความพ่ายแพ้?” ทหารลาดตระเวนหลายคนและผู้อาวุโสประหลาดใจกันทุกคน ขณะที่เดเลียบีบีและคนอื่นต่างพากันตื่นเต้นมาก
“ลินลี่ย์! ในเมื่อเอ็มมานูเอลยอมรับความพ่ายแพ้แล้วก็ไว้ชีวิตเขาเถอะ” ผู้อาวุโสคนหนึ่งพูดเสียงดังลั่น แต่ว่าแม้แต่เขาก็ไม่สามารถทำลายกฎการประลองเป็นตายได้ มีแต่ลินลี่ย์คนเดียวที่สามารถตัดสินใจไว้ชีวิตเอ็มมานูเอล
“ใช่แล้วลินลี่ย์,เขายอมแพ้แล้ว ก็เลิกรากันไปได้แล้ว” ผู้อาวุโสอีกคนหนึ่งพูดขึ้นด้วยเช่นกัน
ตอนนี้ในใจของพวกเขาเริ่มพิจารณาเห็นแล้วว่าลินลี่ย์เป็นยอดฝีมือระดับเดียวกับพวกเขา
แม้ว่าเอ็มมานูเอลจะรู้สึกอับอายอยู่ในใจ แต่เขาก็รู้ดีว่า“ร่างของลินลี่ย์ผู้นี้ทรงพลังมากมายเหลือเชื่อและเขายังมีสมบัติมหาเทพประเภทปกป้องวิญญาณ แม้ว่าสมบัติมหาเทพจะชำรุดก็ตาม แต่ก็ยังไม่ใช่สิ่งที่ข้าสามารถทำลายได้
เอ็มมานูเอลไม่เห็นความหวังจะเอาชนะด้วยตัวเองได้
เขาไม่อยากตาย!
“ไว้ชีวิตเขาหรือ?” ดวงตาสีทองเข้มของลินลี่ย์ทอประกายเย็นชา ทันใดนั้นเสียงกู่ร้องที่น่ากลัวดังขึ้นและร่างของลินลี่ย์พุ่งแหวกอากาศตรงเข้าหาเอ็มมานูเอลจากระยะไกลไม่มีความปราณีแม้แต่น้อย!
“เจ้าบังคับให้ข้าเข้าประลองเป็นตายและตอนนี้เจ้าต้องการให้ข้าไว้ชีวิตเจ้าอีกหรือ? ฝันไปเถอะ!” เสียงคำรามด้วยความโกรธของลินลี่ย์ดังกึกก้องสะท้อนไปทั้งหุบเขามรณะไม่มีหยุด
เอ็มมานูเอลหันหน้าหนี แต่เอ็มมานูเอลไม่สามารถหนีออกไปจากหุบเขามรณะได้ ถ้าคนที่ละเมิดกฎการประลองเป็นตายหนีออกไปจากหุบเขามรณะทั่วทั้งเผ่ามังกรฟ้าจะพากันไล่ล่าเขา และเขาจะต้องตายอย่างมิต้องสงสัย
ดังนั้นเขาทำได้แต่เพียงหลบเลี่ยงอยู่ภายในหุบเขามรณะเท่านั้น
ลินลี่ย์ไล่ตามด้วยความเร็วสูง
“เจ้าไม่มีทางหลบหนีไปได้” ลินลี่ย์ฉวยโอกาสใช้สนามพลังศิลาดำของเขาเพื่อจับเอ็มมานูเอลเข้ามาในลูกโลกพลังดึงดูดโดยตรง
แต่ขณะนั้นเอง...
“ควั่บ!” เอ็มมานูเอลยิงรังสีแสงขาวจากมือของเขา
“แครก...”ที่ซึ่งแสงสีขาวผ่านไปปรากฏเป็นมิติที่ฉีกขาด
ลินลี่ย์ไม่สามารถหลบได้ทันจึงใช้ฝ่ามือฟาดใส่แสงขาวนั้นโดยตรง “ปัง!”ลินลี่ย์รู้สึกว่ามือขวาของเขาชาไปหมด เกล็ดมังกรแตก และเลือดไหลทะลัก อย่างไรก็ตามแสงสีขาวนั่นถูกทำลายสิ้นเชิง
ถึงอย่างนั้นลินลี่ย์ก็ยังไม่ชะลอความเร็วลง
“ลินลี่ย์! เจ้าไม่อาจฆ่าข้าได้” ตอนนี้เอ็มมานูเอลตื่นกลัวยิ่งขึ้น แต่ภายในสนามพลังโน้มถ่วงความเร็วของเขาด้อยกว่าลินลี่ย์มากมาย
“งั้นตายเสียเถอะ” ลินลี่ย์มาถึงหน้าเขา
“ยั้งมือไว้ก่อน!”เสียงคำรามกราดเกรี้ยวดังขึ้นลินลี่ย์รู้สึกเหมือนกับว่าเสียงคำรามนี้สะท้อนผ่านเข้าไปในใจเขาทำให้ศีรษะของเขามึนงง ลินลี่ย์อดเพ่งความสนใจไปที่ในอากาศเหนือศีรษะเขาไม่ได้ และที่นั้นเอง....
บุรุษชุดยาวสีฟ้าปักเป็นลวดลายกำลังยืนนิ่งอยู่ผมสีฟ้าของเขาโบกสะบัดอยู่ในสายลม
สายตาของเขาเหมือนสายฟ้า ขณะที่เขาจ้องมองลงมาโดยตรง
“ประมุขเผ่า!” เอ็มมานูเอลดีใจ เขาจะไม่ตายแล้ว
“ท่านประมุข!” พวกผู้อาวุโสเมื่อเห็นคนผู้นี้ต่างคำนับด้วยความเคารพทันที
“ท่านประมุขเผ่า”ทหารลาดตระเวนทั้งหลายพันพากันคำนับด้วยความเคารพเช่นกัน
ลินลี่ย์ใจสั่นสะท้าน “ประมุข?” อย่างไรก็ตามเมื่อเห็นเอ็มมานูเอลอยู่ไม่ไกลและท่าทีเขาผ่อนคลาย ความอำมหิตกระพือโหมในใจของลินลี่ย์อีกครั้ง “เอ็มมานูเอลผู้นี้ไม่อาจไว้ชีวิตได้!” เสียงควั่บดังขึ้นขณะที่ลินลี่ย์บุกจู่โจมต่อ
หน้าของเอ็มมานูเอลเปลี่ยนไปทันที “ลินลี่ย์! เจ้า...” เขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าลินลี่ย์กล้าขัดขืนคำสั่งประมุขเผ่า
สิ่งที่เขาคิดไม่ถึงก็คือ...
ลินลี่ย์เพิ่งเข้าร่วมกับเผ่ามังกรฟ้าไม่ถึงร้อยปีและเขาไม่รู้ว่าประมุขเผ่ามังกรฟ้าเป็นตัวแทนของอะไรเขาไม่รู้สึกกลัวใครเท่าใดนัก เขาไม่เหมือนกับเอ็มมานูเอลและผู้อาวุโสคนอื่น ในสายตาพวกเขาประมุขเผ่าคือยอดฝีมือไร้เทียมทาน
คำสั่งของประมุขเผ่าห้ามฝ่าฝืน
กรงเล็บมังกรข้างขวาของลินลี่ย์ตะกุยใส่เอ็มมานูเอลอย่างดุร้ายและด้วยพลังดึงดูดของสนามพลังโน้มถ่วงเอ็มมานูเอลไม่สามารถหลบหลีกได้แม้แต่น้อย
“แคล้ง!” ทันใดนั้นกรงเล็บมังกรอีกข้างหนึ่งปรากฏต้านรับพลังกรงเล็บของลินลี่ย์ไว้ ลินลี่ย์เพียงแต่รู้สึกว่าแขนขวาของเขาสั่นสะท้านรุนแรงและนิ้วของเขาหมดความรู้สึกสิ้นเชิง กรงเล็บมังกรนั้นพลิกเคลื่อนไหวคว้ามือขวาของลินลี่ย์ไว้
ลินลี่ย์เงยหน้ามอง เห็นเป็นประมุขเผ่าผู้น่าเกรงขามนั่นเอง
“เขาอยู่ตรงนั้นไม่ใช่หรือ? เขาไวมากขนาดนี้ได้ยังไง?” ลินลี่ย์ไม่อยากเชื่อว่าความเร็วของประมุขเผ่าจะเร็วเหลือเชื่อขนาดนั้น
“ข้าบอกให้เจ้ายั้งมือก่อนแต่เจ้าก็ยังโจมตีต่ออีกหรือ? บังอาจจริงนะ!” สายตาของประมุขเผ่าเหมือนกับน้ำแข็งขณะจ้องมองลินลี่ย์ เกล็ดมังกรครอบคลุมมือขวาของประมุขเผ่าที่คว้ามือของลินลี่ย์ไว้และลินลี่ย์รู้สึกว่าไม่สามารถต่อต้านได้แม้แต่น้อย
นี่เป็นครั้งแรก...
เป็นครั้งแรกที่ลินลี่ย์เผชิญกับคนที่มีร่างกายและพลังภายนอกแข็งแกร่งเหนือกว่าตัวเขา!
ยอดฝีมืออันดับหนึ่งของเผ่ามังกรฟ้าประมุขกัซลีสัน เรดดิง!
