บทที่ 6 ฝ่ามือมีดระดับสมบูรณ์
บทที่ 6 ฝ่ามือมีดระดับสมบูรณ์
ห้าวันต่อมา! ณ ห้องฝึกสอนศิลปะป้องกันตัว!
"เด็กคนนี้ ทำให้ฉันประหลาดใจในตัวเขามากขึ้นเรื่อยๆ"
อาจารย์ลี่เกอกอดอกและจ้องไปที่ ชูโจวซึ่งกำลังใช้ฝ่ามือมีดและเม้าใบมีดในเวลาเดียวกัน
มือของชูโจวเหมือนมีดปล่อยออร่าใบมีที่แหลมคม ส่วนเท้าของเขาก็เหมือนมีดยาวเเละปล่อยออร่าใบมีดตลอดเวลาเช่นกัน
บนพื้นรอบๆมีร่องรอยของใบมีดปรากฏขึ้นอย่างน่าประทับใจ
ในขณะนี้ชูโจวดูเหมือนอสูรกายรูปร่างคล้ายมนุษย์เเละปกคลุมไปด้วยใบมีด….มือเป็นมีดขาเป็นมีดทุกที่ในร่างกายให้ความรู้สึกเฉียบคมและอันตราย
ปกติสีหน้าของอาจารย์ลี่เกอจะเย็นชามาโดยตลอด แต่ในขณะนี้มุมปากของเธอยกขึ้นเล็กน้อยเเละแสดงรอยยิ้มออกมา เห็นได้ชัดว่าเธอพอใจกับผลการฝึกของชูโจวมาก
"ในเวลาเพียงห้าวัน เขาได้บ่มเพาะเท้าใบมีดถึงระดับขีดจำกัดของความเชี่ยวชาญเเล้ว และมันยังผสานเข้ากับฝ่ามือมีดได้อย่างสมบูรณ์
ความเข้าใจแบบนี้ นับประสาอะไรกับเมืองเจียงเฉิง แม้แต่ในเมืองหลักกวางตุ้ง ก็เพียงพอที่จะเรียกเขาว่าอัจฉริยะ”
“น่าเสียดายที่พรสวรรค์ทางกายภาพของเขายังไม่ดีพอ แม้ว่าเขาจะกลายเป็นผู้ฝึกหัดขั้นสูง แต่สนามพลังของเขามีเพียง 3.5 เท่านั้น ซึ่งยังห่างไกลจากสัตว์ประหลาดตัวน้อยในเมืองฐานกวางตุ้งที่มีถึง 4.5 หรือ 5 ด้วยซ้ำ”
ความเฉลียวฉลาดของชูโจวทำให้อาจารย์ลี่เกอ ประหลาดใจอย่างมาก แต่ก็เห็นได้ชัดว่าพรสวรรค์ทางกายภาพของชูโจวนั้นอยู่ในระดับปานกลางเท่านั้น
"อย่างไรก็ตามในตอนนี้การจัดการจินเจิ้นหนานก็เพียงพอแล้ว!" จากนั้นเธอเดินไปหาชูโจวพูดว่า: "ชูโจวมาฝึกการต่อสู้จริงกันเถอะ!"
หลังจากพูดจบเธอก็บินขึ้นทันทีและเตะไปทางทางชูโจวพร้อมปล่อยออร่าใบมีดที่คมราวกับว่าจะสามารถตัดผ่านความว่างเปล่าได้
"ตกลงครับ! ฉู่โจวตาเป็นประกายและโต้กลับทันทีด้วยพละกำลังทั้งหมดที่มีของฝ่ามือมีดและเท้าใบมีด
เขารู้อยู่แล้วว่าอาจารย์ลี่เกอทะลุขีดจำกัดของร่างกายมนุษย์ปลดล็อคพันธุกรรมและกลายเป็นนักรบที่แท้จริงเเล้ว
ดังนั้นนี่เป็นโอกาสที่หายากมากสำหรับผู้ฝึกหัดที่จะได้ต่อสู้กับนักรบที่แท้จริง แน่นอนว่าอาจารย์ลี่เกอออมมือให้มาก ไม่อย่างนั้นเธออาจจะฆ่าเขาได้ในทันที!
ปัง ปัง ปัง…สองร่างต่อสู้อย่างดุเดือดในห้องฝึกสอน มือและเท้าของชูโจวปล่อยออร่าใบมีดที่แหลมคมออก และเท้าของอาจารย์ลี่เกอก็ปล่อยออร่าใบมีดที่คมมากเช่นกัน
ในขณะนี้ดูเหมือนว่ามีมีดจำนวนนับไม่ถ้วนกำลังเชือดเฉือนกัน เสียงคำรามและเสียงเฉือนดังก้องไปทั่วห้องสอนศิลปะการต่อสู้ เเละหลังจากนั้นไม่นานการต่อสู้ก็สิ้นสุดลง
"ดีมาก ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเธอ แม้ว่าจินเจิ้นหนานจะฝึกฝนทักษะการต่อสู้ระดับ C แต่มันก็ไม่ยากที่เธอจะเอาชนะเขาได้"
"เเต่ยังมีเวลาอีก 25 วันก่อนการทดสอบชั้นยอดจะเริ่มขึ้น..เธอสามารถฝึกฝนฝ่ามือมีดและเท้าใบมีดต่อไปได้อีก เเละหากเธอสามารถบ่มเพาะทักษะการต่อสู้เหล่านี้ไปถึงระดับลึกซึ้งได้ เธออาจจะมีโอกาสติดท็อปเท็นของการทดสอบชั้นยอดนี้"
"การทดสอบชั้นยอดเป็นงานที่ใหญ่ที่สุดสำหรับนักเรียนมัธยมปลายทุกคนก่อนจะจบการศึกษา
มันไม่เพียงแต่จะดึงดูดความสนใจของเด็กทุกเพศทุกวัย แต่ยังรวมถึงมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้เช่น มหาวิทยาลัยทหารกองที่หนึ่ง หรือมหาวิทยาลัยทหารกองที่สอง หรือมหาวิทยาลัยกวางตุ้ง..."
"ถ้าเธอสามารถเข้าสู่สิบอันดับแรกของการทดสอบชั้นยอดได้ ผลประโยชน์ที่ได้รับจะมากขึ้น บางทีเธออาจจะได้รับคัดเลือกโดยตรงจากมหาวิทยาลัยทหารกองที่หนึ่งหรือมหาวิทยาลัยการทหารกองที่สอง และเธอยังจะได้รับการฝึกอบรมที่สำคัญอีกด้วย"
ชูโจวรู้สึกทึ่ง….มีมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดหกแห่งในมณฑลกวางตุ้ง มหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดคือมหาวิทยาลัยทหารกองที่หนึ่งและมหาวิทยาลัยทหารกองที่สอง
อย่างไรก็ตาม มาตรฐานการรับเข้าเรียนของมหาวิทยาลัยทั้งสองแห่งนี้สูงมาก ไม่ใช่แค่การฝึกหัดขั้นสูงเท่านั้นที่จะเข้าได้ เพราะยังจำเป็นต้องประเมินความสามารถทางกายภาพ พลังการต่อสู้ที่แท้จริง ความตั้งใจทางจิตวิญญาณ คุณภาพทางจิตใจ และอื่นๆ
ยิ่งกว่านั้น มหาวิทยาลัยทั้งสองแห่งนี้ไม่รับนักศึกษาโควต้า มีเพียงสองวิธีในการเข้ามหาวิทยาลัยทหารสองแห่งนี้:
หนึ่งคือการผ่านการประเมินมาตรฐานระดับสูงที่กำหนดโดยมหาวิทยาลัยทั้งสองแห่ง
สองคือเขาต้องได้รับคัดเลือกเป็นพิเศษจากมหาวิทยาลัยทั้งสองแห่งนี้!
อาจารย์ลี่เกอเห็นท่าทางครุ่นคิดของชูโจว เธอก็นึกขึ้นได้ถึงความยากลำบากในการยกระดับทักษะการต่อสู้ให้อยู่ในระดับลึกซึ้ง เธอจึงพูดเพิ่มอีกสองสามคำ:
"เเต่มันก็ค่อนข้างยากที่จะบ่มเพาะฝ่ามือมีดและเท้าใบมีดจนไปถึงระดับลึกซึ้ง แม้แต่นักรบที่แท้จริงหลายคนก็ยังไม่เชี่ยวชาญในทักษะการต่อสู้ระดับลึกซึ้ง…เพราะฉะนั้นเธอไม่ควรกดดันตัวเองมากเกินไป”
“ไม่ว่าจะสำเร็จหรือล้มเหลว สิ่งที่สำคัญที่สุดคือคุณได้พยายามเเล้ว” หลังจากพูดจบอาจารย์ลี่เกอก็หันหลังกลับและออกจากห้องฝึกสอนศิลปะการต่อสู้เเละปล่อยให้ชูโจวฝึกฝนต่อไปด้วยตัวเอง
ชูโจวรอจนกระทั่งร่างของอาจารย์ลี่เกอหายไป จากนั้นเขาเรียกแผงคุณสมบัติออกมาทันที
…………
ชื่อ: ชูโจว (ผู้ฝึกหัดขั้นสูง สนามพลัง 3.6 (+0.1))
คะแนนคุณสมบัติ : 4.25 (+2.25)
เทคนิคการหายใจขั้นพื้นฐาน (ระดับ D): ขั้น 3 (ยังไม่สามารถอัพเกรดได้)
ฝ่ามือมีด (เกรด D): ขั้น 3 - ลึกซึ้ง
(สามารถอัพเกรดได้)
เท้าใบมีด (ระดับ D): ขั้น 2 - เชี่ยวชาญ (สามารถอัพเกรดได้)
…....
ในห้าวันที่ผ่านมาเขากินข้าว "มื้อใหญ่" สามมื้อต่อวัน ทำให้สามารถเพิ่มคะเเนนคุณสมบัติ 0.45 คะแนนต่อวัน และรวม 2.25 คะแนนคุณสมบัติในห้าวัน
ในขั้นตอนของการยกระดับเท้าใบมีดให้อยู่ในระดับที่เชี่ยวชาญ เขาอาศัยประสบการณ์ของฝ่ามือมีดในระดับลึกซึ้ง โดยไม่ใช้คะแนนคุณสมบัติเข้าช่วย ดังนั้นตอนนี้เขามีคะแนนที่ใช้ได้ทั้งหมด 4.25 คะแนน
สิ่งที่ทำให้ชูโจวประหลาดใจมากยิ่งขึ้นคือสนามพลังของเขา ซึ่งไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เป็นเวลานานก็เพิ่มขึ้น 0.1 ในตอนนี้
0.1 ถือว่าน้อยมาก…แต่เป็นสัญญาณที่ดี
"เป้าหมายคือสิบอันดับแรกในการทดสอบชั้นยอด? ไม่…..สิ่งที่ฉันต้องการคือสามอันดับแรกในการทดสอบชั้นยอดหรือแม้แต่ที่หนึ่งในการทดสอบชั้นยอด!"
ชูโจวมองไปที่แผงคุณสมบัติ และเลือกที่จะอัพเกรดฝ่ามือมีดทันที
ทันใดนั้นแผงคุณสมบัติโปร่งแสงก็กะพริบ
หลังจากนั้นไม่นานแผงคุณสมบัติก็กลับมาชัดเจนอีกครั้ง
……….....
ชื่อ: ชูโจว (ผู้ฝึกหัดระดับสูง สนามพลัง 3.6)
คะแนนคุณสมบัติ: 0.25
เทคนิคการหายใจขั้นพื้นฐาน (ระดับ D): ขั้น 3 (ยังไม่สามารถอัพเกรดได้)
ฝ่ามือมีด (ระดับ D): ขั้น 4 - สมบูรณ์
(สามารถอัพเกรดได้)
เท้าใบมีด (ระดับ D): ขั้น 2 - เชี่ยวชาญ
(สามารถอัพเกรดได้)
……....
ใช้คะแนนคุณสมบัติ 4 คะแนน และฝ่ามือมีดได้รับการเลื่อนขั้นเป็นระดับสมบูรณ์!
ในขณะนั้นเองความทรงจำและฉากต่างๆ มากมายของการฝึกฝ่ามือมีดได้พรั่งพรูเข้ามาในสมองของชูโจว
ในความทรงจำของเขา เขาฝึกฝนฝ่ามือมีดเป็นเวลานานมากในป่าหิน ในตอนท้าย จู่ ๆ ฝ่ามือมีดของเขาก็ทะลุทะลวงและไปสู่อาณาจักรใหม่
จากนั้นเขาโบกมืออย่างสบายๆ เเต่ฝ่ามือของเขาเหมือนมีดคมๆ ที่สามารถตัดหินงอกหินย้อยได้อย่างง่ายดาย
"นี่คือฝ่ามือมีดระดับสมบูรณ์แบบใช่ไหม"ชูโจวจ้องมองที่ฝ่ามือของเขา จากนั้นด้วยความคิดเดียว สนามพลังงานเลือดจำนวนมากรวมตัวกันที่ขอบของฝ่ามือ แสดงออร่าสีแดงจางๆ
ด้วยการเคลื่อนไหวมือของเขา เขาฟันออกด้วยฝ่ามือ จากนั้นเหมือนมีใบมีดสีเลือดกระพริบอยู่ในความว่างเปล่า อากาศถูกตัดเหมือนเนยเหลือไว้เพียงเสียงที่แผ่วเบา
"ตอนนี้ฝ่ามือมีดของฉันอาจจะไม่เพียงตัดหินได้เท่านั้น แต่อาจจะสามารถตัดเหล็กธรรมดาได้เเล้ว!" ฉู่โจวพูดกับตัวเองด้วยความมั่นใจ
ในขณะนี้ เขาเต็มไปด้วยความคาดหวังสำหรับการทดสอบชั้นยอดในอีก 25 วันให้หลัง
อีกอย่างวันนี้เป็นวันศุกร์….วันเสาร์และอาทิตย์เป็นวันหยุด ดังนั้นวันนี้กลับบ้านได้
…..….
อีกด้านหนึ่งในโรงเตี๊ยม จินม่าวคณบดีฝ่ายวิชาการกำลังต้อนรับคนสามคนในห้องส่วนตัว
"นี่คือรูปคนที่พวกคุณต้องจัดการ!"
"นี่คือถนนและตรอกซอกซอยที่เขาใช้เดินกลับบ้าน"
"คืนนี้เป็นวันศุกร์ เขาจะต้องกลับบ้านแน่นอน ฉันต้องการให้คุณกำจัดเขาระหว่างทางกลับบ้าน!" จินม่าวพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเเละมันเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าฟัน
"เงินล่ะ!" คนหนึ่งพูดขึ้น
"นี่คือ 100,000 เหรียญล่วงหน้า! เเละหลังจากภารกิจเสร็จสิ้นฉันจะให้พวกคุณอีก 100,000 เหรียญ!" จินม่าวผลักกองเงินสดที่ห่อด้วยหนังสือพิมพ์ลงต่อหน้าพวกเขาทั้งสามคน
"งั้นก็รอฟังข่าวดี" ทั้งสามคนรับเงินและออกไปทันที
…………………………