915 - ความคุ้มคลั่งของเย่ฟ่าน
915 - ความคุ้มคลั่งของเย่ฟ่าน
แผนภูมิจิ่วหลีนั้นไม่มีใครหยุดยั้งได้ เหมือนกับการคืนชีพของจักรพรรดิโบราณ มันมีพลังที่ไม่มีที่สิ้นสุด สามารถทำลายคู่ต่อสู้ได้อย่างง่ายดาย ต่อให้เป็นประมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ก็เป็นเพียงมดแมลงเท่านั้นเมื่ออยู่ต่อหน้ามัน
“อยากจะหนีแล้วหรือ?”
ดวงตาของเย่ฟ่านทอประกายอำมหิต เมื่อเขาเห็นปรมาจารย์เซียวที่กำลังหลบหนีด้วยความกลัวเขาก็ใช้ทักษะการเคลื่อนไหวของเก้าญาณวิเศษลึกลับไล่ตามไปในทันที
อาวุธเต๋าสุดขั้วถูกสร้างขึ้นมาเพื่อจักรพรรดิโดยเฉพาะ พลังของมันไม่มีทางที่คนธรรมดาจะจินตนาการได้ การครอบครองมันเหมือนกับการควบคุมชีวิตและความตายของสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในระดับต่ำกว่าเต๋าอมตะทั้งหมด
แม้จะเป็นผู้ยิ่งใหญ่ระดับครึ่งเซียน หากคิดเป็นศัตรูกับอาวุธเต๋าสุดขั้วก็มีเพียงความตายเท่านั้นที่รออยู่
“ไม่!”
สีหน้าของปรมาจารย์เซียวเปลี่ยนเป็นซีดขาวไร้สีเลือด แก่นแท้ในร่างกายของเขาถูกเผาผลาญจนกลายเป็นพลัง ชายชราไม่ลังเลที่จะระเบิดวิญญาณของตัวเองเพื่อหลบหนีออกจากที่นี่
อย่างไรก็ตาม ทุกสิ่งล้วนไร้ประโยชน์ แผนภูมิจิ่วหลีปกคลุมทั่วทั้งท้องฟ้า กระแสพลังที่สั่นสะเทือนกระจายออกไปในทันใด
ไม่มีผู้ใดสามารถหลบหนีขอบเขตของพลังศักดิ์สิทธิ์ที่น่าสะพรึงกลัวของมันได้ โลกทั้งใบเปลี่ยนเป็นสีแดงฉานในเวลาเพียงเสี้ยวลมหายใจ
“อา......”
ปรมาจารย์เซียวตะโกนด้วยความสยดสยอง เมื่อความตายปรากฏขึ้นตรงหน้าเขาจึงเกิดความสำนึกเสียใจอย่างถึงที่สุด
ความจริงเขามีอายุสองพันปีต่อให้ตายลงตรงนี้ก็ไม่น่าเสียดายแต่อย่างใด
แต่ตระกูลเซียวในตอนนี้ได้กลายเป็นศัตรูของเย่ฟ่านไปแล้ว ในอนาคตเขาเชื่อว่าเย่ฟ่านจะต้องกวาดล้างทายาทในตระกูลของเขาทั้งหมดอย่างแน่นอน
“หยุด!”
เขาตื่นตระหนกและตะโกนด้วยความหวาดกลัวถึงขีดสุด หากทำได้เขายินดีแลกทุอย่างเพื่อย้อนกลับไปแก้ไขอดีต น่าเสียดายที่ไม่มียาสำหรับความเสียใจในโลกนี้
แผนภูมิจิ่วหลีแผ่รัศมีออกไปหลายร้อยลี้ในทันทีราวกับมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ ร่างของปรมาจารย์เซียวถูกบดขยี้จนเหี่ยวแห้งก่อนที่วิญญาณของเขาจะกลายเป็นเถ้าถ่านภายในลมหายใจเดียวเท่านั้น
ในอีกทางหนึ่ง จักรพรรดิแห่งราชวงศ์เทพจิ่วหลีเตลิดหนีด้วยความกลัว แม้กระทั่งอาวุธเต๋าสุดขั้วที่ถูกเย่ฟ่านแย่งชิงไปเขาก็ไม่คิดจะเอาคืน!
เย่ฟ่านไล่ล่าสังหารผู้คนจากทุกทิศทาง คนเหล่านี้ทำร้ายผังป๋อ หลี่เหอซุยและจี้จื่อเยว่จนบาดเจ็บสาหัส เขาต้องการสังหารทุกคนให้สิ้นซาก
“หวังเถิง”
ในที่สุดเย่ฟ่านก็พบตำแหน่งของหวังเถิงที่อยู่ห่างออกไปหลายร้อยลี้ เขาก็ถือแผนภูมิจิ่วหลีไล่ตามไป ม้วนคัมภีร์โบราณเคลื่อนไหวราวกับคลื่นมหาสมุทรแต่มีความเร็วไม่แตกต่างจากสายฟ้า
“บูม”
รถศึกสีทองโบราณพลิกกลับด้าน หวังเถิงกลิ้งตกลงมาจากความว่างเปล่าและไถลไปกับพื้นด้วยสภาพอเนจอนาถอย่างถึงที่สุด
ด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีใครเทียบได้ของอาวุธเต๋าสุดขั้วต่อให้เป็นบรรพชนของเขาฟื้นคืนชีพกลับมาก็ไม่มีทางต่อต้านได้
โชคดีที่เขาอยู่ห่างออกไปหลายร้อยลี้ดังนั้นเขาจึงรอดตายอย่างหวุดหวิด อย่างไรก็ตามเขายังคงได้รับบาดเจ็บสาหัสและทั้งร่างมีเลือดสีแดงสดไหลทะลักออกมาจากทุกสัดส่วน
“บูม”
แผนภูมิจิ่วหลีกวาดออกไปข้างหน้าอีกครั้ง เย่ฟ่านไม่มีเวลาไล่ตามหวังเถิงเพราะยังมีศัตรูอีกหลายคนที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียง
หวังเถิงได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาอาศัยช่วงเวลาที่เย่ฟ่านกำลังให้ความสนใจกับผู้คนที่อยู่รอบข้างหลบหนีไปอย่างรวดเร็ว
“ปัง”
เย่ฟ่านที่เห็นเช่นนั้นก็ใช้แผนภูมิจิ่วหลีฟาดฟันรถศึกโบราณสีทองของเขาให้กระเด็นออกไปหลายพันจั้ง ทั้งคนทั้งรถพลิกกลับและกระเด็นกระดอนราวกับก้อนหินที่ถูกโยนลงพื้น
“แค่กๆ”
หวังเถิงกระอักเลือดออกมา ร่างกายของเขาปวดร้าวไปทั้งตัว ดูเหมือนว่าการโจมตีครั้งนี้จะทำให้กระดูกของเขาหลายสิบชิ้นถูกบดขยี้จนแหลกละเอียด
ในช่วงเวลาวิกฤตภาพธรรมของจักรพรรดิโบราณปรากฏขึ้นบนราชรถโบราณสีทอง ภาพธรรมนั้นลืมตาตื่นขึ้นก่อนที่กำปั้นอันใหญ่โตมโหฬารจะกระแทกเข้าหาแผนภูมิลึกลับโดยปราศจากความกลัว
บูม!
ภาพธรรมของจักรพรรดิโบราณสลายหายไปในความว่างเปล่า หวังเถิงอาศัยช่วงเวลานั้นรอบนี้ออกจากสนามรบอย่างน่าสังเวช นี่เป็นช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดนับตั้งแต่ที่เขาเกิดมา
“หวังเถิงเจ้าต้องตาย!”
เย่ฟ่านตะโกนไล่ตามด้วยความอาฆาต อย่างไรก็ตามอาวุธเต๋าสุดขั้วได้เผาผลาญพลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาไปมากเกินไป นั่นเป็นเหตุผลให้เขาไม่สามารถไล่ตามจักรพรรดิน้อยแดนเหนือทันได้
“ปัง”
หวังเถิงลากรถโบราณสีทองหลบหนีอย่างทุลักทุเล กระดูกหลายสิบชิ้นของเขาหักสะบั้น อย่างไรก็ตามดวงตาของเขายังคงมุ่งมั่นในขณะที่ท่องคาถาโบราณบางอย่าง
“บูม”
ความว่างเปล่าแยกออก หลุมสีทองปรากฏขึ้นกลางท้องฟ้าและรถศึกสีทองก็พุ่งเข้าไปในรอยแยกนั้นอย่างรวดเร็ว
ใบหน้าของเย่ฟ่านเปลี่ยนแปลงไปในทันที เขาฟาดฟันแผนภูมิจิ่วหลีไปข้างหน้าด้วยความบ้าคลั่งและไม่คิดจะเปิดโอกาสให้ศัตรูที่ยิ่งใหญ่อย่างหวังเถิงรอดชีวิตไปได้
“ปัง”
ในความว่างเปล่าเนื้อหนังที่ปกคลุมร่างกายของหวังเถิงถูกเผาไหม้กลายเป็นเถ้าถ่านเหลือเพียงกระดูกสีทองเท่านั้นที่สามารถหลบหนีเข้าสู่รอยแตกได้สำเร็จ
ในลมหายใจต่อมารอยแยกที่อยู่กลางท้องฟ้าก็ปิดตัวลงโดยไม่มีใครรู้ว่าจักรพรรดิน้อยแดนเหนือจะสามารถรอดชีวิตได้หรือไม่
อย่างไรก็ตามเรื่องที่เขาพ่ายแพ้ให้กับเย่ฟ่านนั้นไม่เป็นที่ต้องสงสัยอย่างแน่นอน
“อ๊าก!”
เย่ฟ่านคำรามด้วยความโกรธเกรี้ยวอย่างถึงที่สุด มีเพียงการสับหวังเถิงเป็นชิ้นๆ เท่านั้นความแค้นในใจของเขาจึงจะทุเลาลงได้
ในขณะนั้นสายตาเย็นชาของเย่ฟ่านกวาดไปรอบทิศทาง เขารีบพุ่งเข้าหาจี้จื่อเยว่และคนอื่นๆ พร้อมกับดึงน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ออกมาแจกจ่ายให้กับทุกคนอย่างรวดเร็ว
ต่อจากนั้นเย่ฟ่านเขาก็เริ่มออกไล่ล่ายอดฝีมือของนิกายหยินหยางและตำหนักม่วงที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียง
เมื่อแผนภูมิจิ่วหลีเปิดออก ยอดฝีมือนับร้อยก็ถูกเผาผลาญกลายเป็นเถ้าถ่านอย่างง่ายดาย
พวกเขาพยายามอย่างยิ่งที่จะหลบหนีให้ได้ ทว่าเปลวเพลิงอันร้อนแรงยังคงเผาผลาญพื้นที่ทั้งหมดในรัศมีนับร้อยลี้อย่างง่ายดาย ในเวลาอึดใจเดียวผู้สูงสุดกว่าสามสิบคนก็เสียชีวิตจนหมดสิ้น
...
ในสถานที่ห่างไกลจากบ่อน้ำเซียนหลายพันลี้คนกลุ่มหนึ่งกำลังวิ่งไปข้างหน้าด้วยใบหน้าซีดขาวไร้สีเลือด พวกเขาคือปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ตระกูลจินแห่งเป่ยหยวนและสมาชิกรุ่นเยาว์ที่เป็นอนาคตของตระกูล
“เย่ฟ่านถ้าเจ้ายังบ้าคลั่งเช่นนี้อีกในโลกนี้จะไม่มีที่ยืนสำหรับเจ้าและสหายของเจ้าอีกต่อไป!” หนึ่งในนั้นตะโกนด้วยความสิ้นหวัง
“เจ้ามีคุณสมบัติกำหนดชะตาชีวิตของข้าหรือ!” เย่ฟ่านไล่ตามด้วยดวงตาแดงก่ำ “ถ้าสหายของข้าตายไปแม้แต่คนเดียว ข้าจะละเลงเลือดผู้คนในจงโจวโดยไม่สนใจว่าพวกเขามีส่วนร่วมในความผิดนั้นหรือไม่!”
“บูม”
เก้าญาณวิเศษลึกลับเพิ่มพลังศักดิ์สิทธิ์ให้กับเย่ฟ่านอย่างไม่รู้จบ บรรดายอดฝีมือจากตระกูลจินแห่งเป่ยหยวนกรีดร้องด้วยความสยดสยองและร่วงลงมาจากท้องฟ้าครั้งแล้วครั้งเล่า
เย่ฟ่านกลายเป็นเทพสงครามที่เต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง เขาไม่ละเว้นแม้กระทั่งซากศพของผู้คนโดยใช้แผนภูมิจิ่วหลีเผาผลาญทุกสิ่งทุกอย่างให้กลายเป็นเถ้าถ่าน!
“ใครก็ตามที่คิดจะขวางทางข้า พวกมันต้องถูกทำลายทั้งหมด” เย่ฟ่านสังหารผู้คนไปเป็นพันและเป็นเหตุให้ร่างกายของเขาเกิดความอ่อนล้ามากขึ้นเรื่อยๆ
จนถึงตอนนี้ มันเป็นเรื่องยากมากสำหรับเย่ฟ่านที่จะควบคุมอาวุธเต๋าสุดขั้วให้ไล่ล่าศัตรูได้อีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงสร้างเป็นเส้นทางโลหิตเพื่อทวงออกจากภูเขาฉินหลิงในทันที
ในระหว่างกระบวนการนี้แผนภูมิจิ่วหลียังคงสั้นสะเทือนและดูดซับแก่นแท้อันไร้ขอบเขตภายในทะเลแห่งความทุกข์ของเขาอย่างไม่รู้จบ
“เป็นแบบนี้ข้าต้องตายแน่ๆ”
เย่ฟ่านอุทานด้วยความกลัวในขณะที่ร่างของเขาตกลงมาจากท้องฟ้า
“แย่งชิงอาวุธของเราคืน!”
ในขณะนั้นจักรพรรดิแห่งราชวงศ์จิ่วหลีและยอดฝีมือหลายสิบคนได้ปรากฏตัวในความว่างเปล่า
ในเวลาเดียวกันยอดฝีมือจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วง ราชวงศ์อมตะของจงโจว และมหาอำนาจหลายสิบแห่งก็เตรียมจะแย่งชิงอาวุธเต๋าสุดขั้วเช่นกัน!
“ผู้ใดต้องการเป็นศัตรูกับพี่น้องของข้า!”
จี้ฮ่าวเยว่ยืนขวางหน้ายอดฝีมือหลายคนพร้อมกับกระจกโบราณในมือ ข้างหลังเขาคือปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ตระกูลจี้และสองครึ่งเซียนผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในตงหวง