ตอนที่ 6 เริ่มการทดลอง

ในฝั่งของบาโคริโอ้

เมื่อบาโคริโอ้เข้าใกล้ร้านของเขา ผู้คนเริ่มทักทายบาโคริโอ้ตามปกติ แม้ว่าบาโคริโอ้จะเป็นอุจิวะก็ตาม และพวกเขาก็มีความคิดเห็นที่ไม่ดีเกี่ยวกับเรา 'นี่คือความแตกต่างระหว่างคนที่ประสบความสำเร็จกับคนธรรมดา หรือในกรณีนี้คือคนธรรมดา ไม่ว่าผู้คนจะมองโลกในแง่ลบแค่ไหนก็ตาม ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปเมื่อคุณประสบความสำเร็จ เพราะตอนนี้ความสัมพันธ์ของคุณกับพวกเขาสามารถทำผลประโยชน์แก่พวกเขาได้ และเพื่อประโยชน์ของพวกเขา ผู้คนสามารถทำทุกอย่างได้เช่นกัน' บาโคริโอ้คิดในขณะที่มองดูผู้คนรอบๆตัวอย่างใจเย็น ที่ทักทายบาโคริโอ้ด้วยใบหน้าที่มีความสุข และเป็นคนเดียวกับที่เริ่มดูถูกเด็กหน้าร้านของบาโคริโอ้และบอกเด็กๆว่าอย่าเข้าใกล้เด็กคนนั้น

บาโคริโอ้ทำเพียงแค่เพิกเฉยต่อคนพวกนั้นและพาเด็กคนนั้นไปที่ร้านของเขา และให้ขนมเพื่อสนองความอยากของเด็กคนนั้นก่อนที่จะขอให้เด็กคนนั้นมาอีกครั้งในวันพรุ่งนี้

ตลอดเวลาที่บาโคริโอ้มีปฏิสัมพันธ์กับเด็กคนนี้ คนรอบๆตัวเขาไม่ได้พูดอะไรนอกจากส่งสายตาขยะแขยงให้ราวกับกำลังมองแมลงสาบจนกระทั่งเขาจากไป พวกเขาก็เริ่มพูดคุยกัน

คนที่ 1"บาโคริโอ้คุง หนูไม่ควรนำปีศาจตัวนี้เข้าร้านของหนู เขาอาจจะทำให้หนูเดือดร้อน"

คนที่ 2 "ใช่แล้ว ปีศาจนั่นรู้แต่วิธีสร้างปัญหาเท่านั้น"

คนที่ 3 "ปีศาจตัวนั้นไม่สมควรมีชีวิตอยู่ ทำไมท่านโฮคาเงะถึงไม่กำจัดเขาเสียที"

บาโคริโอ้มองพวกเขาอย่างเย็นชาและพูดว่า "ฉันมีวิธีจัดการกับพวกที่สร้างปัญหาในร้านของฉัน พวกคุณไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้" ก่อนที่จะตรงเข้าไปในห้องด้านข้างในร้านของเขาและไม่รอให้คนเหล่านี้จะได้ตอบกลับ

สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ทำให้ฉันสงสัยว่า หมู่บ้านเน่าๆนี้แย่เพราะผู้ปกครองหมู่บ้านหรือเพราะผู้คนที่อาศัยอยู่หรือทั้งสองอย่างกันแน่?

ทำแบบนี้กับเด็กกำพร้าที่พ่อแม่ตายเพราะปกป้องคนทั้งหมู่บ้าน ทั้งๆที่เด็กคนนี้บริสุทธิ์น่ะเหรอ?

ทว่าพวกเขากลับโยนความผิดทั้งหมดไปที่เด็กคนนั้นโดยไม่รู้สึกผิดเลย ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเขามีผนึกเก้าหางไว้ในตัว 'ช่างน่าขยะแขยงจริงๆ พวกเขาควรจะตายไปในวันที่เก้าหางบุกหมู่บ้านไปให้หมด' บาโคริโอ้คิดแบบนั้น

บาโคริโอ้รีบสลัดตัวเองออกจากความคิดและเปิดช่องเก็บของเพื่อตรวจสอบว่าเขาได้รับอะไรบ้างในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาจากการทำภารกิจสำเร็จ

*530 แต้ม, คุณสมบัติทวีคูณ x1, ดาบสั้นสองคมหายากเลเวล 15 x2, แหวนเพิ่มค่าโจมตีพื้นฐาน เลเวล 6 x1, คุไนเคลือบพิษ x10, ยาฟื้นฟูจักระ 10 เม็ด, สร้อยคอดุร้ายขั้นพื้นฐาน

 

สิ่งที่ดีที่สุดที่บาโคริโอ้ได้รับคือตัวคูณคุณสมบัติหลังจากที่เขาถึงเลเวล 50 ในทักษะการต่อสู้ระยะประชิด และดาบที่ฉันได้รับเมื่อถึงเลเวล 25นั้นก็ยอดเยี่ยมเช่นกัน ซึ่งทำให้ฉันตื่นเต้นที่จะเริ่มเรียนรู้วิชาดาบเร็วๆนี้ แต่ฉันจะไม่ใช้มัน เพราะฉันไม่สามารถอธิบายได้ว่าฉันได้ดาบสั้นคุณภาพสูงมาจากไหน

 

แหวนเพิ่มค่าโจมตีพื้นฐานที่ฉันได้รับจากเลเวล 10 ในการต่อสู้ระยะประชิด มันเพิ่ม 15 แต้มให้กับค่าโจมตีพื้นฐานของฉัน ซึ่งฉันสวมใส่ตลอดเวลา ยกเว้นตอนที่ฉันฝึกฝนร่างกาย

 

คุไนเคลือบพิษที่ฉันได้รับจากการขว้างของฉันถึงเลเวล 25 มันถูกเคลือบด้วยพิษที่ร้ายแรงมาก(ตามชื่อ) ที่สามารถฆ่าใครก็ได้ที่มีร่างกายต่ำกว่าระดับโจนิน ยกเว้นผู้ที่มีพลังชีวิตสูงหรือมีคูณสมบัติต้านทานพิษ

 

ส่วนยานั้น ฉันได้มาจากการควบคุมจักระของฉันถึงเลเวล 10 และสร้อยคอที่ฉันได้รับจากการทำสมาธิถึงเลเวล 10 มันส่งผลต่อพลังและความต้านทานของคาถาลวงตาของผู้สวมใส่ มันเพิ่มพลัง 10% และเพิ่มความต้านทานคาถาลวงตา 5%

 

ตัวคูณคุณสมบัติ เป็นสิ่งที่ดีที่สุดจากทั้งหมดนี้มันคูณค่าคุณสมบัติทั้งหมดของฉันด้วย2เท่า แต่ฉันไม่ได้วางแผนที่จะใช้มันจนกว่าจะถึงขีดจำกัดสัมบูรณ์จากการฝึกฝน

'530 แต้มแฮะ' บาโคริโอ้รีบเข้าไปในร้านค้าเพื่อตรวจสอบราคาของคาถา เขาไม่ได้ตรวจสอบสิ่งของจากโลกอื่นเพราะเขาสังเกตเห็นว่ามันมีราคาแพงกว่าสิ่งของที่มีอยู่ในโลกนารูโตะ

ราคาสำหรับคาถาที่แตกต่างกันคือ

100 - 300 แแต้มสำหรับคาถาแรงค์ E

600 -1700 แต้มสำหรับคาถาแรงค์ D

2,000 - 6,000  แต้มสำหรับคาถาแรงค์ C

8,000 - 20,000 แต้มสำหรับคาถาแรงค์ B

30,000 - 80,000 แต้มสำหรับคาถาแรงค์ A

100,000 - 400,000 แต้มสำหรับคาถาแรงค์ S

+500,000 แต้มสำหรับคาถาต้องห้าม

หลังจากคิดอยู่พักหนึ่ง เขาตัดสินใจเริ่มใช้ความสามารถในการบันทึกและโหลดของเขาเพื่อซื้อคาถาและย้อนเวลาเพื่อให้ได้คะแนนคืน แต่เขาจะต้องฝึกฝนอย่างรวดเร็ว ไม่อย่างนั้นเขาอาจลืมมันได้ ดังนั้นเขาจึงทักษะง่ายๆและรีบบันทึกในช่วงเวลานี้และซื้อคาถาแรงค์ E และคาถาแปลงร่าง สองคาถาซึ่งทำให้เขาเสียแต้มไปเกือบหมด

เมื่อมองดูหนังสือสกิลสองเล่มในมือของเขานั้น เขาได้เรียนรู้อย่างรวดเร็วและเริ่มใช้มันอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งเริ่มชินกับมันโดยไม่ต้องอาศัยความช่วยเหลือจากระบบอีก

เสร็จสิ้นการเรียนรู้สองคาถาในแรงค์ E ที่มีประโยชน์ที่สุด เขาเดินออกจากร้านและสังเกตเห็นว่ายังเป็นเวลาบ่ายอยู่ เขาเปิดจุดเซฟและคิดได้ว่าถึงเวลาทดลองอะไรบางอย่างแล้ว

เขาจึงรีบตรวจสอบแผนที่ของเขาเพื่อหาตำแหน่งของบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งเป็นบ้านของปีศาจชื่อดังแห่งโคโนฮะที่มาที่ร้านของเขาเมื่อไม่นานมานี้ และเริ่มเดินเข้าไปหา 'หวังว่านี่จะได้ผลตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันลอง' เขาคิดขณะที่เดินไป เขายิ้มและมีความสุขเพราะเขาจะทำแบบนี้กี่รอบก็ได้ ถ้าเขาพลาดรอบนี้เขาก็แค่โหลดเซฟแล้วเริ่มทำใหม่

การเดินทางของเขาไม่ง่ายเลยเพราะเขารู้สึกอยากทำทุกอย่างตามความปรารถนาที่อยู่ในใจ แต่เขาก็ยับยั้งมันไว้ด้วยการเตือนตัวเองว่าเขามีจุดประสงค์ที่จะต้องทำให้สำเร็จ ดังนั้นเขาจึงพยายามสงบจิตใจไม่ให้ฟุ้งซ่าน

ตอนแรกเขารู้สึกได้ว่าทุกอย่างปกติดี แต่พอมาถึงหน้าบ้านนารูโตะก็รู้สึกได้ว่ามีคนแอบมองอยู่แต่มองไม่ออกว่ามาจากทางไหนแต่เขาก็ไม่ได้สนใจและยืนอยู่หน้าประตู บาโคริโอ้คิดทบทวนอยู่พักหนึ่งก่อนจะเคาะประตู

ก็อก ก็อก ก็อก

บาโคริโอ้เริ่มได้ยินเสียงคนลงมาจากบันได และไม่นานนักนารูโตะก็เปิดประตู เขาเห็นดวงตาของนารูโตะเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจหรือดีใจก็ไม่อาจรู้ได้

บาโคริโอ้ยิ้มให้เขาแล้วพูดว่า "ขอเข้าไปได้ไหม ฉันเอาเค้กมาด้วย"

นารูโตะผงกศีรษะอย่างรวดเร็วและพูดว่า "ได้โปรดเข้ามาข้างในเถอะ" เขามองมาที่ฉันด้วยรอยยิ้มกว้าง และฉันเห็นได้เลยว่าเขามีความสุขแค่ไหนที่มีคนมาเยี่ยมโดยไม่นับเรื่องเค้กที่ฉันเอามาด้วย

'ได้เวลาเริ่มการทดลอง' บาโคริโอ้คิดขณะที่ประตูอพาร์ทเมนต์เก่าหลังนี้ค่อยๆปิดลง