ตอนที่ 15-27 หายนะจากท้องฟ้า
ภายในถ้ำมืด โถงถ้ำใหญ่ว่างเปล่า
ร่างลินลี่ย์ทั้งสามนั่งขัดสมาธิอยู่กับที่ ร่างชุดเหลืองร่างชุดเขียวอ่อนและร่างในชุดสีฟ้า สิ่งที่แปลกก็คือร่างของลินลี่ย์ชุดเหลืองดูเหมือนจะเทเลพอร์ตไปได้รอบๆ ปรากฏตัวในพื้นที่ต่างๆในถ้ำอย่างต่อเนื่อง
พื้นที่ถ้ำนี้ลินลี่ย์สร้างขึ้นโดยใช้ดาบของเขา และผนังถ้ำและพื้นจะมีรอยดาบ
ขณะที่ลินลี่ย์กับเดเลียกำลังฝึก บีบีรู้สึกเบื่อหน่ายเหลือทน
“การฝึกฝนซับซ้อนมาก”
บีบีนั่งอยู่กับที่บนพื้นโถงใหญ่ นอนลงกับพื้นหิน ศีรษะของเขายังสวมหมวกฟาง “ทำไมข้าถึงไม่จัดการกับการฝึกได้เลย? คงจะยอดเยี่ยมเพียงไหนถ้าข้าเป็นได้เหมือนพี่ใหญ่ เขาเริ่มฝึกฝนอย่างจริงจัง!” บีบีบ่นพลางมองดูร่างลินลี่ย์ทั้งสาม
บีบีไม่ชอบการฝึก ในไพรทมิฬ แม้แต่เคล็ด ‘แก่นธาตุมืด’ ที่ง่ายที่สุดเขายังใช้เวลาเกือบยี่สิบปีจึงจะเชี่ยวชาญและนั้นเป็นเพราะมีเบรุตช่วย
เขาถอดหมวกฟางและมองดู บีบีเริ่มคิดถึงนีซตามปกติ รอยเศร้าใจปรากฏอยู่ในดวงตาเขา “สงสัยจริงๆ นีซกำลังทำอะไร”
ครู่ต่อมา
บีบีพลิกมือสวมหมวกฟางไว้บนศีรษะ “ช่างมันเถอะไม่มีประโยชน์อะไรที่จะคิดฟุ้งซ่าน โธ่เว้ย! ยิ่งคิดก็ยิ่งอึดอัด ตั้งใจฝึกต่อดีกว่า!” บีบีกัดฟัน “ข้าไม่อยากจะเชื่อว่าข้าไม่มีพรสวรรค์ในการฝึกฝนกฎธรรมชาติ ข้าคือหนูกินเทพ! ปู่เบรุตเองก็ช่วยข้าไว้มากมาย ถ้าเป็นพี่ใหญ่ เขาอาจจะรู้แจ้งเคล็ดลึกลับเหล่านั้นไปแล้ว ข้าต้องพากเพียรให้หนักขึ้น จะได้ไม่เสียหน้า อย่างน้อยที่สุด ข้าต้องเชี่ยวชาญให้ได้สามเคล็ดความรู้”
บีบีหลับตาและเริ่มฝึกอย่างเงียบงัน
ช่วงเวลาต่อมาร่างชุดเขียวอ่อนของลินลี่ย์ยืนขึ้นเช่นกัน เขารำพึงกับตนเองในใจ “งั้นเคล็ดความรู้ลึกลับคลื่นเสียงก็สามารถไปถึงระดับนั้นได้จริงๆ สินะไม่เพียงแต่สามารถสร้างคลื่นสั่นสะเทือนเฉพาะแบบภายในบางสิ่ง แต่ยังโจมตีต่อเนื่องจากภายนอกได้ เมื่อผสานการโจมตีทั้งด้านในและด้านนอกจึงเป็นการโจมตีธาตุหยาบที่ทรงพลัง เพียงแต่จะใช้เคล็ดคลื่นเสียงโจมตีวิญญาณได้ยังไง?”
ลินลี่ย์กำลังไตร่ตรองเรื่องนี้ ทันใดนั้นเขาพบว่าบีบีกำลังตั้งใจฝึกเช่นกัน เขาอดหัวเราะไม่ได้ “ยากนักที่จะเห็นบีบีพยายามหนักอย่างนี้” แต่ขณะนั้นเอง...
“พี่ใหญ่, ท่านฝึกเสร็จแล้วหรือ?” บีบีลืมตาทันที
“และข้ากำลังชื่นชมการตั้งใจฝึกหนักของเจ้าพอดี” ลินลี่ย์หัวเราะ
บีบียืนขึ้น “พี่ใหญ่! ท่านยังไม่รู้ เมื่อข้ากำลังฝึกกฎธาตุมืด ประสาทรับรู้ถึงความเคลื่อนไหวรอบด้านจะไวขึ้น ทันทีที่ท่านลุกขึ้น ข้าก็ตื่นแล้ว จริงสิ..พี่ใหญ่! ร่างแยกธาตุดินของท่านกระพริบหายและปรากฏไปรอบๆ มันอะไรกันหรือ?”
“หรือว่าเจ้าลืมอดีตไปแล้ว เฮนด์เซนสามารถเปลี่ยนตำแหน่งของเขาด้วยเคล็ดวิชานี้ไม่ใช่หรือ?” ลินลี่ย์พูดพลางหัวเราะ
“ใช่แล้วดูเหมือนว่าจะคล้ายกันจริงๆ พี่ใหญ่!ท่านค้นพบแล้วเหรอ?” บีบีพูดด้วยความประหลาดใจ
“ยังไม่ใกล้เคียง ข้าเพิ่งเริ่มพื้นฐาน” ลินลี่ย์หัวเราะ
เขาฝึกวิชานี้อยู่นาน นี่คือเคล็ดความรู้ลึกลับ ‘เดินดิน’หนึ่งในหกเคล็ดความรู้ลึกลับในกฎธาตุดิน ความจริงการเข้าใจเคล็ดความรู้ลึกลับเดินดินไม่ใช่เรื่องยากขนาดนั้น เคล็ดความรู้ลึกลับเดินดินและเคล็ดความรู้ลึกลับแก่นธาตุดินมีความเกี่ยวโยงกัน
เพื่อให้เชี่ยวชาญเคล็ดความรู้ลึกลับแก่นธาตุดินผู้ฝึกต้องสามารถเข้าถึงระดับหลอมรวมกับแก่นธาตุดิน
ขณะที่เคล็ดเดินดินจำเป็นต้องให้ผู้ฝึกหลอมรวมเข้ากับแก่นธาตุดินอย่างสิ้นเชิงและจากนั้นจึงเดินผ่านแก่นธาตุดิน ไปปรากฏตัวในที่ใดที่หนึ่งได้ทันที จากภายนอกดูเหมือนเป็นการเทเลพอร์ต แต่ความจริงไม่ใช่
เมื่อเชี่ยวชาญเคล็ดแก่นธาตุดินแล้วการฝึกเคล็ดเดินดินย่อมกลายเป็นเรื่องที่ง่าย
“บีบีเนื่องจากข้านึกได้ว่า เมื่อตอนเจ้าอยู่ที่ภูเขาไฟดูเหมือนเจ้าใช้วิชาที่ทำลายอาวุธเทพชั้นสูงของเอลควินได้ นั่นมันเรื่องอะไรกัน?” เกี่ยวกับเรื่องนี้ลินลี่ย์ยังไม่มีโอกาสถามรายละเอียด
บีบีเม้มริมฝีปาก “นี่คือมาตรการช่วยชีวิตที่ปู่เบรุตมอบให้ข้า เขาบอกว่าเพียงพอจะใช้จัดการกับเทพชั้นสูงได้ อย่างไรก็ตามปู่เบรุตเดิมทีบอกข้าว่าพลังงานในมุกดำเพียงพอต่อการใช้ได้เพียงสามครั้ง ข้าใช้ไปครั้งหนึ่งแล้วและยังเหลือให้ใช้เพียงสองครั้ง”
ลินลี่ย์พยักหน้าเล็กน้อย
พลังโจมตีนั้นน่าทึ่งแม้แต่เอลควินเมื่อคิดถึงการโจมตีโดยตรงนั้นยังทำให้อาวุธเทพชั้นสูงของเขาถูกทำลาย มีแนวโน้มว่าอสูรห้าดาวหรือหกดาวมีแนวโน้มว่าอาจตายได้
“หือ?”
ทันใดนั้นบีบีมองออกไปนอกถ้ำ “พี่ใหญ่, ข้ารู้สึกว่ามีบางอย่างอยู่ข้างนอก” หน้าของลินลี่ย์เปลี่ยนไป ทันใดนั้นร่างแยกทั้งสองกับร่างหลักของเขาผสานเข้าด้วยกัน เวลานี้ลินลี่ย์ใช้ร่างหลักของเขา และร่างของเขาครอบคลุมไปด้วยเกราะชีพจรป้องกัน
ในขณะนั้นเอง..
สำนึกเทพสายหนึ่งกวาดเข้ามาในทั้งถ้ำทันที
“ฮ่าฮ่า...เทพแท้แค่สามคน!” เสียงดังลั่นออกมาจากนอกถ้ำ “พวกเจ้าทั้งสามคนรีบโผล่หัวออกมาเดี๋ยวนี้”
“จงโผล่หัวออกมาที่นี่!” เสียงคำรามด้วยความโกรธของคนกลุ่มใหญ่ดังขึ้นทันที
ลินลี่ย์ขมวดคิ้ว ดูเหมือนว่าจะมีคนสองสามคนพุ่งเข้ามาจากด้านนอก แต่ระดับพลังของลินลี่ย์ในปัจจุบันนี้มากกว่าเมื่อตอนที่พวกเขามาถึงแดนนรกอย่างห่างไกล โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากร่างหลักของเขาอยู่ในร่างมังกร ลินลี่ย์มั่นใจในพลังป้องกันของสมบัติมหาเทพชำรุดว่าต่อต้านเทพชั้นสูงธรรมดาได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขามีไม้ตายหยดพลังมหาเทพอีกสองหยดเหลืออยู่
แน่นอนว่าเขาไม่กลัว
“ไปดูกันเถอะ” ลินลี่ย์กล่าว
บีบีโดยพรสวรรค์จะกล้าหาญอยู่แล้วเขาออกไปข้างนอกพร้อมกับลินลี่ย์
ลินลี่ย์เดินนำออกมาและเห็นคนกลุ่มใหญ่ลอยตัวอยู่ด้านนอก คนกลุ่มนี้ก่อตั้งวงล้อมปิดปากถ้ำไว้ ลินลี่ย์แผ่สำนึกเทพผ่านพวกเขาทุกคนทันที
“แปดสิบสองคนสามคนเป็นระดับเทียมเทพ ที่เหลือมเป็นเทพแท้!” ลินลี่ย์นับในใจ
ทั้งหมดเป็นเทพแท้ ตอนนี้ลินลี่ย์ไม่กลัวพวกเขาแม้แต่น้อย
“พี่ใหญ่, พวกเขามาพบเราโดยบังเอิญจริงๆ” บีบีเม้มปากมีอารมณ์สนุกแฝงอยู่ในแววตาเขาค่อนข้างจะมีอารมณ์ไม่ได้ โฉมหน้าที่แท้จริงของซาโลมอนและการแยกจากไปของนีซทำให้บีบีรู้สึกผิดหวัง เพียงแต่อยู่ต่อหน้าลินลี่ย์และเดเลีย บีบีจะทำเป็นหัวเราะร่าเริงและแกล้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรผิดปกติ
ความจริงในใจของเขา เขารู้สึกทุกข์ทรมานมาก
หลังจากเก็บกดมาเป็นเวลานาน ตอนนี้บีบีต้องการระบายออก
ผู้นำคนกลุ่มใหญ่คือบุรุษผู้เขาสีเงิน เขาหัวเราะลั่น “ว่ายังไง?ออกมาแค่เจ้าสองคนเองหรือ? แล้วผู้หญิงที่อยู่ข้างในเล่า? ให้นางออกมาด้วย หรือว่าเจ้าคิดว่าจะหนีพ้น?”
“ฮ่าฮ่า..มีผู้หญิงด้วยหรือ? พี่ใหญ่..ข้าขอนางก็แล้วกัน” บุรุษมีเขาผมสั้นที่อยู่ข้างเขาพูดเสียงดัง
“ไม่มีปัญหา” คนเป็นหัวหน้าหัวเราะลั่น
พวกโจรคนอื่นเริ่มหัวเราะกันทุกคนทันที
ลินลี่ย์หงุดหงิดและบีบีลูบจมูกขณะจ้องมองพวกเขาอย่างเย็นชา
“ข้าจะให้โอกาสเจ้าก็ได้” หัวหน้าโจรพูดขึ้นอย่างยโส “เนื่องจากเจ้าทั้งสองเป็นเทพแท้.. เอาอย่างนี้เป็นไง ส่งแหวนเก็บสมบัติของเจ้าให้ข้า ข้าจะยอมให้พวกเจ้าเข้าร่วมกับเรา ไม่ต้องกังวล..ในอนาคตเจ้าจะได้รับส่วนแบ่งสมบัติที่เราทำมาหากินได้แน่นอน”
ลินลี่ย์ลอบส่ายหัว
โจรพวกนี้น่าสนใจจริงๆ พวกเขาต้องการเอาของมีค่าของเขาและยังจะให้เขาเข้าร่วมเป็นโจรด้วยหรือ? อย่างไรก็ตามนี่เป็นเรื่องธรรมดาที่พบเห็นได้ในแดนนรก
ผู้นำกล่าว “พวกเจ้าคิดเสร็จหรือ....”
“แม่มันเถอะ...เจ้ายังพูดไร้สาระไม่จบหรือหรือ?” บีบีตะโกนลั่นอย่างโมโห
พวกโจรตะลึงกันหมด จากนั้นสีหน้าของหัวหน้าโจรเย็นชาทันที “พี่น้อง, ในเมื่อพวกมันไม่ต้องการชีวิต จัดการพวกมันซะ!” หัวโจรโบกมือสั่งบริวารให้โจมตี เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ใส่ใจเทพแท้ทั้งสามนี้เลย
“ควั่บ ควั่บ ควั่บ!”
ร่างพร่าเลือนหลายสายพุ่งเข้าหาราวกับสายฟ้าหรือประกายไฟร่างนับสิบพุ่งเข้ามาเหมือนฝูงตั๊กแตน
บีบีเก็บหมวกฟางไว้ในแหวน ขณะเดียวกันก็ควงมีดดำ ชำเลืองมองดูกลุ่มโจรที่บุกมาด้านข้างเขายิ้มเหี้ยมเกรียม จากนั้นเริ่มใช้วิชาร่างเงาร่างมายากลายเป็นภาพเงามายาหลายสิบภาพบุกเข้าหาบ้าง
“ฮ่าฮ่า ตายซะ” นักสู้อสูรระดับเทพแท้คนหนึ่งแทงใส่ร่างบีบี แต่เมื่อกระบี่เทพในมือของเขากระทบกับร่างเขาเกิดเสียงดังแคล้ง ไม่สามารถทำอันตรายบีบีได้แม้แต่น้อย
บีบีตวัดมีดโจมตีกลับ
“ฉัวะ!” เขาแทงศีรษะของนักสู้อสูรระดับเทพแท้โดยตรง ตายของบีบีแดงจนเห็นลายเส้นเลือด
“คนต่อไป”
จากนั้นมีดของบีบีแทงร่างอีกคนหนึ่ง ขณะที่บีบีเองไม่หลบการโจมตีของศัตรูเลย
โจรกลุ่มใหญ่ที่บุกเข้าโจมตีเขา แทงร่างบีบีจากทุกตำแหน่งในขณะที่โจรที่เหลือบุกเข้าโจมตีลินลี่ย์
ลินลี่ย์ควงกระบี่เลือดม่วงและแค่ยืนอยู่กับที่เมื่อเห็นกลุ่มโจรบุกเข้ามาถึง มือของลินลี่ย์กระพริบวาบเป็นเงาสีม่วงเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง อย่างไรก็ตามถ้าใครมองดูอย่างระมัดระวังจะมีความรู้สึกว่าช้า
ภาพหลอนตา!
“ฉับ...”
ศีรษะสองหัวถูกตัดต่อเนื่อง ขณะที่ร่างที่เหลือสั่นสะท้านจากแรงสั่นสะเทือนกลายเป็นเนื้อแหลกเหลว ประกายเทพสองชิ้นร่วงจากอากาศและภาพลวงตาสีม่วงหายไป
“อ่อนแอเหลือเกิน” ลินลี่ย์รำพึงกับตัวเองเบาๆ พลังโจมตีกายภาพที่ทรงพลังที่สุดของเขา ‘เงาพิศวง’ สามารถคุกคามได้กระทั่งเทพชั้นสูง กับเทพแท้เหล่านี้ ไม่ต้องใช้ความพยายามอะไร
ฝ่ายโจรแปดคนถูกสังหารตายทันที โจรที่บุกโจมตีรวมทั้งผู้นำต่างตกตะลึงกันหมด พวกเขาคาดไม่ถึงเลยว่าครั้งนี้พวกเขาจะวิ่งเข้ามาชนกับของแข็ง หัวหน้าโจรตะโกนลั่นทันที “พี่น้อง! รวมตัวรุมโจมตี!”
ทันใดนั้นพวกเขาบินกลับไปรวมตัวพร้อมกัน
ลินลี่ย์และบีบียืนอยู่คนละด้านของทางเข้าถ้ำ
“เจ้าฆ่าพี่น้องเราแปดคน” สายตาของหัวหน้าโจรโกรธแค้น “พี่น้อง! ผนึกพลังกัน”
ขึ้นอยู่กับว่าถ้าท่านต้องสู้กับยอดฝีมือหรือผู้อ่อนแอกว่า โจรเหล่านี้จะใช้วิธีการที่แตกต่างกัน พวกโจรรวมตัวกันอีกครั้งหนึ่งเดินหน้าใส่เหมือนฝูงต่อ แต่ในความเป็นจริงครั้งนี้กลับแตกต่างออกไป พวกเขาทุกคนเคลื่อนไหวอย่างเป็นระเบีบบพร้อมกัน
ในเวลาเดียวกันพวกโจรต่างชักอาวุธออกมากวัดแกว่ง
หลังจากเห็นการสู้รบที่ยุ่งเหยิงระหว่างเผ่ามังกรดำและเผ่าอื่นแล้วลินลี่ย์และบีบีรู้ชัดว่า การโจมตีเป็นกลุ่มนั้นน่ากลัวแค่ไหน
“บีบี มาฆ่าพวกมันพร้อมกัน” ลินลี่ย์เปลี่ยนเป็นร่างมังกรแปลงทันที
ร่างของเขาทรงพลังอย่างเหลือเชื่อและเปี่ยมไปด้วยพลังและความเร็ว พลังในร่างกายของเขาแผ่กระจายและขณะเดียวกันเขากระตุ้นพลังสัจธรรมแห่งความเร็ว ลินลี่ย์เหมือนแสงสีทองและฟ้าบุกเข้าหากลุ่มโจรที่ไม่ประหลาดใจกับการแปลงกายของลินลี่ย์
ในแดนสวรรค์มีเผ่าพันธุ์และสิ่งมีชีวิตหลากหลายรูปแบบ
“ปัง ปัง!”
มีการโจมีพลังวิญญาณยี่สิบครั้งแทบจะทันทีบางครั้งก็แฝงไปด้วยพลังโจมตีทางกายภาพเช่นกัน นี่เป็นผนึกพลังโดยโจรที่รอดชีวิตทั้งเจ็ดสิบคน แต่ความเร็วของลินลี่ย์รวดเร็วเกินไป และร่างของเขาเล็กเกินไป เขาจึงโดนพลังโจมตีวิญญาณเพียงสองครั้ง
พลังโจมตีวิญญาณสองครั้งเป็นพลังโจมตีระดับเทพแท้จึงไม่มีผลอะไรต่อลินลี่ย์แม้แต่น้อย
สำหรับการโจมตีทางกายภาพปะทะใส่ร่างของเขาห้าครั้งก็ยังไม่สามารถทำอันตรายแม้แต่เกล็ดมังกรได้
ไม่เพียงแต่ลินลี่ย์เท่านั้น บีบีก็เหมือนกัน
“แย่แล้ว!” เมื่อเห็นเช่นนี้สีหน้าของหัวหน้าโจรเปลี่ยนไป
ลินลี่ย์มีสีหน้าที่น่ากลัวปลดปล่อยพลังกระบี่เลือดม่วงที่ร้ายกาจใส่บุรุษเขาเงินผมสั้นก่อน บุรุษมีเขาผู้นั้นไม่มีโอกาสได้หนีแม้แต่น้อย กระบี่เลือดม่วงวาดผ่านศีรษะของเขาศีรษะของเขาสั่นและกลายเป็นเลือดเนื้อเหลวทันที
“ปัง!”
ขาขวาของลินลี่ย์เตะออกราวกับดาวตกที่มีพลังแฝงเป็นล้านๆชั่งอัดเข้าที่เอวของบุรุษผมเขียว “ปัง!”แรงระเบิดทำให้ร่างของบุรุษผมเขียวร่างระเบิด เหลือไว้แต่ประกายเทพ
แรงเตะนี้แฝงไปด้วย ‘พลังสั่นสะเทือนชีพจรโลกพร้อมกับพลังแฝงในร่างมังกรของลินลี่ย์ จึงทรงพลังมาก
“ควั่บ!” บุรุษคนหนึ่งใช้ดาบศึกฟันศีรษะของลินลี่ย์จากกลางอากาศ
“ควั่บ!”
รัศมีแสงทองฟ้าวาบขึ้น หางมังกรของลินลี่ย์หวดใส่ดาบอย่างรุนแรง “แคล้ง”ส่งผลให้ดาบสะท้อนกลับไปฟาดศีรษะเทพผู้นั้นจนแหลก
ลินลี่ย์ร่างมังกรแปลงไม่ต่างอะไรกับอาวุธร่ามนุษย์ ยังน่ากลัวมากกว่าโกเลมมัจจุราช ที่สำคัญไม่ใช่แค่เพียงพลังป้องกันของเขาเท่านั้น เขายังรู้กระทั่งเคล็ดความรู้ลึกลับ
อย่างไรก็ตามความเร็วในการสังหารของลินลี่ย์พอๆกับบีบีผู้อยู่ช่วงเวลาต้องการระบายอารมณ์