ตอนที่ 15-26 ไปต่อหรือรั้งอยู่?

เสียงของฟูโซ่ยังกึกก้องอยู่ในหูพวกเขา  แต่เขาเองไปแล้ว

“ฟูโซ่ผู้นี้....ประหลาดคนจริงๆ”  บีบีกระพริบตาปริบๆ  และยังคงรู้สึกงง

ลินลี่ย์ก้มหน้าดูแหวนมิติเก็บของร้อยกว่าวงที่ลอยอยู่เหนือมือของเขา  บรรดาแหวนเหล่านี้มีทั้งแหวนของเทพแท้  แต่ก็มีของเทพชั้นสูงหลายวง  “มีแหวนเก็บสมบัติตั้งมากมาย และมีแหวนของเทพชั้นสูงปนอยู่ในนี้ด้วย  นี่คือสมบัติจริงที่ได้มาอย่างไม่คาดฝัน”

ลินลี่ย์รู้สึกดีใจ

“ฟูโซ่นั้นให้แหวนเก็บสมบัติเราตั้งมากมาย” เดเลียถอนหายใจด้วยความทึ่งเช่นกัน

“ก็อย่างที่ข้าบอก สมองของเจ้านั่นไม่ได้ใช้งานเลย  อย่างไรก็ตามนี่เป็นข้อเสียในทางที่ดี”บีบีหัวเราะ

ลินลี่ย์ส่ายศีรษะ “บีบี! เจ้าพูดอย่างนั้นก็ไม่ถูก  ประสบการณ์ของฟูโซ่กับเราแตกต่างกัน  ต้องเก็บกดต้องอดทนเงียบสงบมาเป็นล้านๆ ปีมีแต่คนที่ไม่ธรรมดาจึงจะทนได้ขนาดนั้น ในที่สุดหลังจากที่ได้รับปลดปล่อยเป็นอิสระ  เขาก็แค่ระบายออกมา”

เดเลียพยักหน้าเล็กน้อยเช่นกัน

ไม่ว่าจะเป็นการที่เขาโจมตีใส่แลร์มองต์หรือพูดคุยกับกลุ่มของลินลี่ย์ ทั้งหมดมาจากการต้องการระบายอารมณ์

“โอว” บีบีพยักหน้าเข้าใจ สายตาเขาเป็นประกาย  “หลังจากระบายแล้ว  เขาก็เลยโยนเศษเหรียญเล็กน้อยให้เรา  ฟูโซ่นี่ตระหนี่จริงๆ  ทำไมเขาไม่ให้แหวนเอลควินกับเราเล่า?  สมบัติของตาแก่นั่นคงมากมายน่าทึ่ง”

ลินลี่ย์กับเดเลียพูดไม่ออกไปขณะหนึ่ง

“ล้อเล่นน่ะ” บีบีหัวเราะและจากนั้นมองดูแหวนเก็บสมบัติร้อยกว่าวงในมือลินลี่ย์  “พี่ใหญ่!แหวนมากมายนัก ท่านคิดว่าในนี้จะมีสมบัติมากมายเท่าไหร่? ข้าจะดูก่อน”  เห็นได้ชัดว่าบีบีดูเหมือนกระตือรือร้นมาก  “ข้าชอบตรวจดูสมบัติภายในแหวนเก็บสมบัติ”

“จะรีบร้อนไปทำไม?”  ลินลี่ย์พลิกมือเก็บแหวนทั้งหมด

“ตอนนี้ เราต้องตัดสินใจว่าเราจะทำอะไรต่อไป  เราค่อยตรวจดูแหวนเก็บสมบัติทีหลังก็ได้”  ลินลี่ย์มองดูรอบๆ  แนวภูเขาไฟหายไปทำให้พื้นที่โดยรอบกลับกลายเป็นที่ราบ  แสงสลัวจากพระจันทร์สีม่วงฉายรัศมีในยามราตรี

พระจันทร์สีม่วงเหมือนหมอกสลัวฉายแสงมายังพื้นพิภพกว้างใหญ่ให้ความรู้สึกถึงกลิ่นอายโบราณ

เดเลียขมวดคิ้วเล็กน้อย “ลินลี่ย์! แดนนรกเป็นพื้นที่เต็มไปด้วยภยันตรายนับไม่ถ้วน  คงจะเป็นเรื่องยากมากที่เราทั้งสามจะพึ่งพากำลังความสามารถของเราเองไปให้ถึงเมืองบลูเมเปิลแคว้นเรนโบว์ได้”

ลินลี่ย์เห็นด้วยเช่นกัน ทั้งสามคนเป็นเทพแท้ทั้งหมด แม้ว่าจะเป็นอสูรที่คนอื่นไม่สามารถแยกแยะได้ แต่คนอื่นก็ยังสามารถจำแนกพลังส่วนบุคคลทั่วไปได้ พวกเขาจะรู้ว่ากลุ่มของลินลี่ย์เป็นระดับเทพแท้และไม่ใช่ระดับเทพชั้นสูง!  อสูรเทพชั้นสูงพวกโจรจะไม่กล้าตอแยด้วย

แต่อสูรระดับเทพแท้ พวกโจรก็ไม่กลัวเช่นกัน

“จะรับภารกิจ เราจะต้องไปภายในเมือง  ระยะทางระหว่างเมืองในแดนนรกกว้างใหญ่ไพศาลมาก! ไม่มีทางที่เราจะรับภารกิจได้ในตอนนี้” บีบีพูดพลางถอนหายใจอีกครั้ง

ลินลี่ย์มองไปรอบตัวเขานึกทบทวนข้อมูลทางภูมิศาสตร์เกี่ยวกับแดนนรกที่เขาได้อ่านมาก่อน  เวลาต่อมาเขาก็ตัดสินใจ  “เราค่อนข้างตกอยู่ในความยากลำบาก เมืองที่ใกล้ที่สุดห่างไปอย่างน้อยแปดสิบล้านกิโลเมตร  แปดสิบล้านกิโลเมตร...ใครจะรู้ว่ามีอันตรายมากแค่ไหนที่เราจะต้องเผชิญในหนทาง?”

“แปดสิบล้านกิโลเมตร?”บีบีและเดเลียทั้งสองคนรู้สึกปวดหัวเช่นกัน

ลินลี่ย์มองดูเดเลีย ใจของเขาอดนึกถึงภาพที่เขากับเดเลียตกลงไปในบ่อแมกมาทองมิได้  ในขณะนั้นเขาเชื่อว่ากำลังจะตายจริงๆ

“เพื่อเดเลีย เราไม่อาจเสี่ยงตายอย่างนี้ต่อไป”  ลินลี่ย์บอกกับตัวเอง

เดเลียกับบีบีมองลินลี่ย์ ในเวลาอย่างนี้พวกเขาปล่อยให้ลินลี่ย์ตัดสินใจ  ลินลี่ย์จ้องมองไปไกล จากนั้นกล่าว“เอาอย่างนี้เป็นไง เมื่อขึ้นไปถึงที่นั่นดูเหมือนจะเป็นแนวเขายาว เราไปที่นั่นและอาศัยฝึกฝนฝีมือที่นั่นเงียบๆชั่วคราวเมื่อเดเลียหลอมรวมประกายเทพชั้นสูงได้สำเร็จ เราจะไปกันต่อ!”

“อยู่ที่นั่นหรือ?”  บีบีค่อนข้างประหลาดใจ

“มีอะไรหรือ?” ลินลี่ย์มองบีบี

บีบีส่ายศีรษะทันที “ไม่มีอะไร พี่ใหญ่,คำพูดของท่านสมควรแล้ว เราจะรอจนกว่าเดเลียเป็นเทพชั้นสูง  อย่างน้อยโดยผิวเผินคนอื่นจะเห็นว่านางเป็นอสูรเทพชั้นสูงซึ่งน่าจะขู่ให้กลัวได้  เมื่อเราไปต่อ ก็จะปลอดภัยมากขึ้น”

นี่เป็นแผนการของลินลี่ย์ แม้ว่าเดเลียจะเป็นเพียงอสูรหนึ่งดาว แต่ใครจะบอกได้เล่าจากการมองดูผิวเผิน?

คนอื่นจะแน่ใจได้แค่เพียงว่านางเป็นอสูรเทพชั้นสูง!

กลุ่มโจรต้องการรับมือกับอสูรเทพชั้นสูง  ใครจะรู้ว่าเป็นอสูรมีกี่ดาว?  อาจจะเป็นอสูรเจ็ดดาวก็ได้!

“หือ?”ทันใดนั้นลินลี่ย์สังเกตว่าเดเลียจับมือเขาไว้ เขาอดหันไปมองดูนางไม่ได้และนางทำท่าบอกใบ้ทางสายตาให้เขา ตอนนี้เองลินลี่ย์จึงสังเกตได้ว่าบีบีมีท่าทีแปลก  ลินลี่ย์เข้าใจทันที  “บีบีอาจกำลังคิดถึงนีซ”

“บีบี” ลินลี่ย์กล่าว

“หือ?” บีบีเงยหน้ามองดูลินลี่ย์

ลินลี่ย์พูดขึ้นทันที “บีบี, เอาอย่างนี้ดีไหม, เราไปให้เร็วเท่าที่ทำได้บางทีเราสามารถเข้าเมืองและรับภารกิจสักอย่าง หรือซื้ออสูรโลหะเป็นของเราเอง  อีกวิธีหนึ่งเรารีบไปยังเมืองเรนโบว์ให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้”

บีบีเข้าใจ

ซาโลมอนและนีซ ถ้าพวกเขาต้องการกลับไปทวีปเจดโฟลทก็ต้องไปที่เมืองบลูเมเปิลแคว้นเรนโบว์ก่อน ข้อเสนอของลินลี่ย์จะทำให้บีบีมีโอกาสตามนีซได้ทัน

อย่างไรก็ตาม การเดินทางอย่างเร่งรีบนี้จะส่งผลให้พวกเขาพบกับกลุ่มโจรในระหว่างทางหลายกลุ่มใครจะรู้กันว่ามีอันตรายที่พวกเขาต้องเผชิญอยู่มากมายเท่าใด? แม้ว่าลินลี่ย์และบีบีจะแข็งแกร่งและสามารถจัดการโจรธรรมดาได้  แต่ถ้าพวกเขาเผชิญกับกลุ่มโจรที่มีเทพแท้เป็นพันพวกเขาจะทำอะไรได้?

มันอันตรายมากเกินไป!

“พี่ใหญ่!  ขอบคุณ”  บีบีซาบซึ้งใจแต่จากนั้นเขาส่ายศีรษะถอนหายใจ “ยังไงก็เถอะ ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้น”

ลินลี่ย์และเดเลียมองหน้ากันเอง

บีบีพูดต่อ “การรีบร้อนเดินทางอย่างนี้จะพบกับอันตรายมากมาย  ทำอย่างที่พี่ใหญ่พูดตอนแรกเป็นดีที่สุดหาที่พักอยู่สักช่วงเวลาหนึ่งก่อน.. สำหรับเรื่องนีซ.. บอกตามตรงตอนนี้ข้าเกลียดซาโลมอนจริงๆ!  แม้ว่าข้าเกลียดเขา  แต่ข้าเชื่อว่าเมื่อนีซอยู่ข้างเขาอย่างน้อยก็ยังปลอดภัยไม่มีปัญหา ไม่ว่าข้าจะได้พบนางอีกครั้งหรือไม่.. ข้าขอปล่อยให้เป็นเรื่องของพรหมลิขิต!”

แม้ว่าบีบีต้องการจะอยู่กับนีซ แต่การเดินทางแบบนี้จะส่งผลให้เกิดอันตรายกับลินลี่ย์และเดเลีย  บีบีไม่ยอมทำเช่นนั้นแน่

กลุ่มของลินลี่ย์มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ตรงไปได้ร้อยกิโลเมตร  จุดที่เขาพบเป็นแนวเขากว้างใหญ่  ในเทือกเขาดึกดำบรรพ์มีต้นไม้ขนาดมหึมาสูงเป็นพันเมตรขนาดหลายสิบคนจึงจะโอบรอบต้นได้มีให้เห็นทุกที่ ต้นหญ้าเติบโตปรากฏอยู่ทุกที่รวมทั้งสิ่งมีชีวิตแปลกประหลาด

ทุกส่วนของพื้นที่นี้แสดงให้เห็นถึงมรดกโบราณ

แม้ว่ากลุ่มของลินลี่ย์จะพบกับเผ่าเล็กน้อยหลายเผ่าขณะเดินทางบนพื้นที่ราบหลายร้อยกิโลเมตร ชนเผ่าเล็กเผ่าน้อยนี้ก่อตั้งโดยเหล่าเซียนผู้อ่อนแอของดินแดนนรก  พูดโดยทั่วไป ชนเผ่าที่ก่อตั้งโดยเทพจะควบคุมพื้นที่ในระยะพันกิโลเมตร

ลินลี่ย์ เดเลียและบีบีเลือกภูเขาที่ไม่โดดเด่นเป็นที่สังเกตและอยู่สูงเกินระดับครึ่งหนึ่งของส่วนสูงภูเขา ลินลี่ย์ใช้กระบี่เลือดม่วงขุดช่องขนาดใหญ่ได้ช่องหนึ่งสร้างเป็นถ้ำลึกสำหรับพักอาศัยชั่วคราว

ถ้ำที่พักอาศัยนี้ถูกสร้างใหม่  ลินลี่ย์ เดเลียและบีบีนั่งลงและเริ่มตรวจสอบแหวนมิติเก็บสมบัติ

“น้อยมาก วงนี้มีศิลาดำอยู่แค่ไม่กี่แสนเอง น่าจะเป็นของอสูรระดับเทพแท้” บีบีดูเหมือนจะโยนเรื่องนีซออกไปจากใจและตรวจสอบแหวนมิติเก็บสมบัติอย่างตื่นเต้น  “โว้ว.! วงนี้ไม่เบามีตั้งหลายร้อยล้านศิลาดำ นี่ต้องเป็นของอสูรเทพชั้นสูงแน่!”

“ข้าตรวจดูมาเจ็ดวงแล้วแต่ไม่มีวงใดเกินสิบล้านเลย” เดเลียพูดขึ้นเช่นกัน

“ไม่ต้องรีบ ข้าคาดว่าพวกเจ้าเพียงแต่ตรวจดูพบเจอจากแหวนของอสูรระดับเทพเท่านั้น  โอว.. วงนี้น่าประทับใจ มีถึง... สองหมื่นล้านศิลาดำ!” เมื่อเห็นรายการทรัพย์สินในแหวนนี้แล้วลินลี่ย์ตกใจ  นี่คือจำนวนรวมมากที่สุดเท่าที่เขาเคยพบมา

“สองหมื่นล้านศิลาดำ?”บีบีกับเดเลียชะเง้อมองเช่นกัน

ทรัพย์ที่พวกเขาตรวจสอบรวมกันก่อนหน้านี้แค่ร้อยล้านศิลาดำ  สองหมื่นล้านเป็นจำนวนที่ทำให้พวกเขาตกใจ

ความจริงเนื่องจากฟูโซ่เอาไปแต่เพียงแหวนของอินนิโกและเอลควินแหวนที่เหลือจึงรวมทั้งของชายชราเขาขาวด้วย เนื่องจากในแหวนของชายชราเขาดำมีทรัพย์สินเกินสามหมื่นล้านแหวนของชายชราเขาขาวจึงไม่ด้อยกว่าเท่าใดนัก สำหรับพี่น้องเอ็ดเวิร์ดเป็นอสูรห้าดาวกันทุกคน  ทั้งหมดมีทรัพย์สินรวมเป็นจำนวนน่าทึ่ง หลายหมื่นล้านศิลาดำสำหรับอสูรห้าดาวถือเป็นจำนวนรวมปกติ

ที่สำคัญ เทพชั้นสูงธรรมดาก็มีมากกว่าร้อยล้านแล้ว

ขณะที่อสูรเจ็ดดาวทรัพย์สินของพวกเขาเป็นไปได้ว่าจะมากถึงระดับล้านล้าน  อินนิโกในฐานะคุณชายรองของตระกูลก็มีสมบัติจำนวนรวมน่าทึ่ง ดังนั้นแหวนมิติเก็บของที่มีทรัพย์สินรวมกันมากที่สุดจึงถูกฟูโซ่ได้ไป

“ไม่ต้องรีบ มาตรวจสอบดูต่อไป  เรายังตรวจดูไม่เกินสามสิบวง  ยังมีเหลืออีกมาก  ค่อยๆ ตรวจสอบกันต่อไป”

เขาต้องยอมรับว่าการตรวจสอบแหวนเก็บสมบัติแบบนี้เป็นเรื่องที่ทำให้คนตื่นเต้นเร้าใจและมีความหวังไม่น่าเบื่อเลยแม้แต่น้อย

“โว้ว, สวรรค์โปรด วงนี้มีถึงสามหมื่นล้านศิลาดำ”บีบีร้องออกมาอย่างตกใจ

“เกิดอะไรขึ้นกับข้ากันแน่? จนถึงตอนนี้ข้าตรวจเจอได้จำนวนรวมราวเจ็ดหมื่นล้านศิลาดำแล้ว” เดเลียหัวเราะ

“ข้าพบอีกวงหนึ่งที่มีเงินรวมเกือบสามหมื่นศิลาดำ”  ลินลี่ย์หัวเราะขณะที่เขาเก็บแหวนไปไว้อีกข้างหนึ่ง

ครู่ต่อมาพวกเขาตรวจสอบแหวนเก็บสมบัติร้อยกว่าวงเสร็จสิ้น  ทรัพย์สินภายในแหวนวงที่มีค่าที่สุดคือหกหมื่นล้านศิลาดำ  ขณะที่จำนวนน้อยที่สุดมีเพียงแสนศิลาดำ!  แตกต่างกันอย่างน่าทึ่ง

“ลองเอา..ทั้งหมด..มารวมกัน..”ตาของบีบีเป็นประกาย “โว้ว..รวมทั้งหมด...เรามีถึงสองแสนล้าน!”

เป็นจำนวนรวมที่น่าทึ่งจริงๆ!

“มีอยู่หกวงซึ่งเก็บทรัพย์สินไว้มากกว่าหมื่นล้าน! ข้านึกภาพออกเลยว่าหกวงนี้ก็เป็นของสามพี่น้องเอ็ดเวิร์ด ชายชราชุดขาวสเปอรี่ย์ และเทพชั้นสองอีกสองคน” ลินลี่ย์กล่าว ความจริงแม้ว่าพวกเขามีแหวนเก็บสมบัติร้อยกว่าวง แต่วงที่มีมูลค่ามากที่สุดก็คือหกวงนี้ซึ่งเก็บทรัพย์สินไว้เกินหมื่นล้าน แหวนหกวงนี้เท่านั้นมีทรัพย์สินรวมกันเกือบสองแสนล้านศิลาดำ

แหวนอื่นอีกร้อยกว่าวงมูลค่ารวมกันทั้งหมดแค่หมื่นล้านไม่ถึงสองหมื่นล้านด้วยซ้ำ

“คุณภาพไม่ใช่ปริมาณ!”  บีบีถอนหายใจ “แหวนเหล่านี้เป็นของอสูรห้าดาวและอสูรสี่ดาวทั้งหมด แต่พวกเขามีทรัพย์สินมากมายอย่างน่าประหลาดใจขนาดนี้ได้  แล้วอสูรหกดาวจะเป็นยังไง? โดยเฉพาะอย่างยิ่งเอลควินเป็นอสูรเจ็ดดาว? ใครจะรู้ว่าเขามีทรัพย์สมบัติมากมายเท่าใด”

สมบัติเป็นสิ่งที่สะสมกันเหมือนกับปิรามิด

ยิ่งมีพลังอำนาจมากขึ้นเท่าใดก็ยิ่งมีความมั่งคั่งสั่งสมมากขึ้นเท่านั้น

“ข้าคาดว่าแม้สมบัติโดยรวมของเราทั้งหมดก็ยังไม่มากไปกว่าสมบัติที่ได้มาผิดๆของเอลควิน”  ลินลี่ย์กล่าว

ทุกคนสามารถนึกภาพตามได้ใครจะรู้ว่ามียอดฝีมือที่เอลควินฆ่าตายไปแล้วเท่าใดกันแน่และเขาสะสมสมบัติได้มากมายเพียงไหน?

อีกอย่างแม้ว่าสมบัติเกินสองแสนล้านศิลาดำก็ไม่มีค่าอะไรสำหรับสุดยอดฝีมือเหล่านี้หรือตระกูลใหญ่นั้น แต่ก็ยังเป็นเงินจำนวนมากสำหรับเทพชั้นสูงธรรมดากลุ่มของลินลี่ย์เริ่มฝึกฝนเงียบๆ อยู่ในถ้ำที่สร้างเองนี้

เดเลียเพ่งอยู่กับการหลอมรวมประกายศักดิ์สิทธิ์ของนาง

ถ้ำที่กลุ่มลินลี่ย์อยู่อาศัยมีพื้นที่กว้างขวาง  ในแดนนรกถ้าพูดโดยทั่วไป ทุกสองสามพันกิโลเมตรจะมีชนเผ่าหรือกลุ่มโจรซึ่งยึดครองพื้นที่แบบนั้น เทือกเขานี้ที่ลินลี่ย์อาศัยอยู่ก็ไม่มีข้อยกเว้น  มีกลุ่มโจรอยู่ด้วยเช่นกัน

“แม่มันเถอะ! เราทำเงินไม่ได้มาหลายปีแล้ว” บุรุษผมเขียวยาวบินอยู่ในกลางอากาศจ้องมองดูในระยะไกลพลางบ่นอุบอิบ  “มีโจรหลายกลุ่มมากเกินไปในแดนนรก  คนพวกที่กล้าเดินทางเองก็หายากขึ้นทุกวัน แม้แต่พวกที่ออกมาท่องเที่ยวก็จะมีพวกเทพชั้นสูงมาด้วย  ดูเหมือนว่าวันนี้ข้าจะเสียเวลาเปล่าอีกแล้ว  ช่างแม่ง,... ได้เวลากลับแล้ว”

บุรุษผมเขียวบินอยู่ในอากาศ มุ่งหน้ากลับรังโจรของเขา

“หือ? มีใครบางคนอยู่ที่นี่?”

บุรุษผมเขียวหายไปเหมือนลมพัดทันที จากนั้นไปปรากฏบนยอดไม้ด้านล่าง ขณะที่เขาพรางตัวจ้องมองขึ้นมาตำแหน่งกลางภูเขา  “เมื่อครู่นี้ข้าเห็นคนบินเข้าไปในนั้นเป็นไปได้ไหมว่าถ้ำนี้จะมีคนอยู่ข้างใน?”

“ในเทือกเขานี้มีคนย้ายเข้ามาอยู่ตั้งแต่เมื่อใด?”

บุรุษผมเขียวมีรอยยิ้มบนใบหน้า  “จะสนใจไปทำไมว่ามันเป็นใคร  ข้าจะไปแจ้งหัวหน้าก่อน  ข้าหวังว่าจะเป็นคนที่มีเงิน!” บุรุษผมเขียวไม่สืบดูให้ชัดก็รีบบินกลับไปรังโจรของเขาทันที