ตอนที่ 109 MEDA (อ่านฟรี)
แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับ สายเลือดแห่งมังกร
ตอนที่ 109 MEDA
รักนาร์พาศาสตราจารย์ซลักฮอร์นมาจริงๆ ด้วยชายคนนั้นยังอยู่ในชุดนอนและเหงื่อแตกพลักเพราะวิ่งมาที่นี่
แม็กนัสต้องบอกเขาว่ามันเป็นแค่ศึกประลองยุทธ์อีกนัดหนึ่ง ไม่มีอะไรน่ากังวล แต่ซลักฮอร์นไม่เชื่อเขาและคิดว่าเขายักไหล่ต่อเหตุการณ์นี้เนื่องจากแรงกดดันบางอย่าง ในท้ายที่สุดเขาต้องไปพาหามาดามพอมฟรีย์เพื่อตรวจร่างกาย จากนั้นซลักฮอร์นถึงรู้สึกสบายใจ สำหรับเขาแล้ว แม็กนัสผู้จะกษัตริย์แห่งอังกฤษคือการลงทุนครั้งใหญ่ที่สุดของเขา
หลังจากนั้นไม่นานทุกคนก็กลับไปนอน แต่แม็กนัสยังไม่หลับ
“ไม่เอาน่าพวก นายต้องเรียนรู้ที่จะดูและเข้าใจสัญญาณของฉันสิ ทุกคนที่นั่นก็รู้ว่าฉันกำลังแสดงอยู่ ยกเว้นนาย” แม็กนัสดุรักนาร์
รักนาร์นั่งพับขาอยู่บนเตียงราวกับว่าเขากำลังจะทำพิธีคว้านท้องได้ทุกเมื่อ เขาก้มหน้าด้วยความอับอาย
"น่าขายหน้า..." เซเวอรัสพูดอยู่เบื้องหลัง
"น่าขายหน้า..."
แม็กนัสหันไปหาเซเวอรัสอย่างเชื่องช้า “นายกำลังทำอะไรอยู่น่ะ”
“ทำให้หมอนี่อับอายเพราะสมองโง่ๆ ของเขาน่ะ” เขาตอบ
เมื่อได้ยินเช่นนี้ รักนาร์ก็เดือดดาล "หึ ก็แค่พวกที่ปรุงน้ำยานำโชคไม่เป็น"
“คนที่แม้แต่จะร่ายคาถาปีหนึ่งยังไม่ได้ก็พูดได้ไม่เต็มปากนักหรอก...” เซเวอรัสตะคอกกลับ
และด้วยวิธีนี้ การบ่นของแม็กนัสจึงกลายเป็นการทะเลาะเบาะแว้งเล็กๆ น้อยๆ ระหว่างคนทั้งสอง
"ฮู้ก..." ทันใดนั้น ซัมเมอร์ก็บินเข้ามาจากช่องลมซึ่งทำหน้าที่เป็นหน้าต่างหอพักของพวกเขา
เธอรีบมาหาแม็กนัสด้วยความภูมิใจ ข้างเธอมีนกฮูกน้อยน่ารักอีกตัว มันเป็นตัวผู้และแน่นอนว่าเขาหลงความฮ็อตของซัมเมอร์ ดูเหมือนว่าเธอรู้วิธีใช้ความงามของเธอ แต่แม็กนัสไม่ยอมให้พวกมันแตะต้องเธอแน่
“มีอะไรหรือเปล่าซัมเมอร์?” เขาถามขณะลูบคลำเธอ
เธอเพลิดเพลินกับการลูบเบาๆ ก่อน จากนั้นจึงมองไปที่นกฮูกสีเทาตัวใหม่ เธอผงกหัวให้เขาเข้าใกล้แม็กนัสมากขึ้น นกฮูกตัวใหม่เดินเข้าไปหาเขาอย่างกระวนกระวาย ระแวดระวังการโจมตีทุกรูปแบบ
“ฮิฮิ ไม่เป็นไร เด็กน้อย ฉันไม่ทำร้ายนายหรอกน่า” แม็กนัสพูดและยื่นมือไปข้างหน้า นกฮูกแค่ตรวจดูก่อนแล้วจึงเริ่มเอาหัวของมันให้เขาลูบ
แม็กนัสเอาตามนั้นลูบเขาเบาๆ “แล้วอยากโชว์อะไรล่ะ?”
นกฮูกตัวน้อยน่ารักยกกรงเล็บซ้ายขึ้นและวางไว้บนฝ่ามือของแม็กนัส เขาสังเกตเห็นกล่องโลหะทรงกระบอกขนาดเล็กรัดอยู่ที่นั่น เขาเปิดมันและนำสิ่งที่อยู่ในนั้นออกมา
มันเป็นกระดาษบางๆ ม้วนพอดีกับ เขาคลี่มันออกและเริ่มอ่าน เขาอ่านมันอย่างแผ่วเบา
"นายท่านขอรับ ผมต้องการเงินทุนเพื่อจัดการประชุมกับนักเรียนตั้งแต่ชั้นปีที่สามขึ้นไปในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ที่ฮอกส์มี้ด เจ้าเด็กเลือดสีโคลนนั่นก่อความรำคาญและคำเชื้อเชิญห้องนั่งเล่นเป็นเรื่องยากมากเพราะมัน”
ใบหน้าของแม็กนัสยิ้มกว้างจนน่ากลัว "ฮิฮิ แจ็คพอต"
เขาหยิบขนมสองสามอย่างออกมาจากกระเป๋าแล้วมอบให้นกฮูกตัวใหม่และซัมเมอร์ทันที ทั้งสองต่างก็เพลิดเพลินเจริญใจ จากนั้น เขาก็ม้วนข้อความกลับเข้าไปในกล่องเล็กๆ บนกรงเล็บของนกฮูก
เขามองไปที่แชดและพูดว่า "นายเข้าใจฉันดี ส่งข้อความของฉันถึงนกฮูกตัวใหม่นี้ บอกเขาว่าถ้าเจ้าของทำร้ายเขา หรือทำให้เขาได้รับบาดเจ็บ หรือทำอะไรที่ไม่ดีกับเขา เขาสามารถกลับมาหาฉันเพื่อมีชีวิตอยู่ได้เสมอ"
แชดเดินไปหานกฮูกตัวใหม่อย่างเกียจคร้านและเริ่มส่งเสียงร้องเหมียว ไม่นานนกเค้าแมวตัวเล็กก็ไถหัวกับมือแม็กนัสอย่างมีความสุขแล้วก็บินออกไป
จากนั้นเขาก็หันไปหา ซัมเมอร์แล้วอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขน จากนั้นเขาก็หันไปหารักนาร์และเซเวอร์รัส "ฮิฮิ ฉันเดาว่าซัมเมอร์ของเราคือสมาชิกที่สำคัญที่สุดของภาคีเหรียญตราเมอร์ลินของเราแล้วในตอนนี้ ช่างเป็นสาวน้อยที่กล้าหาญ”
รักนาร์ยังยกขนมให้เธอด้วย ซัมเมอร์มีความสุขมากที่ผลงานของเธอได้รับการชื่นชม
ด้วยเหตุนี้วันคืนของพวกเขาก็สิ้นสุดลง สำหรับพวกเขาทั้งสามคน พวกวิชาในชั้นเรียนไม่น่าสนใจอีกต่อไปเนื่องจากความรู้ในตำรานั้นเรียนรู้ได้ง่ายมาก สิ่งที่พวกเขาต้องการจะทำคือการเป็นผู้เชี่ยวชาญที่เก่งที่สุดและสำรวจเวทมนตร์อื่นๆ ได้อย่างไร้ขีดจำกัด ท้องฟ้าไร้ขีดจำกัด ขึ้นอยู่กับว่าคุณจะเป็นพ่อมดได้ดีเพียงใด
รักนาร์ต้องการศึกษาวิชาปรุงยาและอักษรรูน ส่วนเซเวอรัสต้องการศึกษาวิชาปรุงยาและคาถา ในทางกลับกัน แม็กนัสต้องการเรียนรู้ทุกอย่างยกเว้นวิชาปรุงยาโดยเน้นที่คาถาและอักษรรูนเป็นหลัก
แม็กนัสกำลังถอดรหัสแปรความจากหนังสือรูนของเมอร์ลินอย่างช้าๆ มันเป็นเรื่องน่าฉงน เมื่อเขาตระหนักว่ามันไม่ได้มีเพียงวิชาหนึ่งวิชาใด แต่มันเกี่ยวกับการสร้างคาถาและมนตราตั้งแต่ต้นจนจบ ด้วยเหตุนี้ อักษรรูนจึงเปลี่ยนไปเรื่อยๆ และยากขึ้นเรื่อยๆ ตามพัฒนาการที่เขาได้เรียนรู้ไป
ในตอนแรกเขาอ่านเกี่ยวกับวิธีการที่มนุษย์ในยุคแรกเริ่มซึ่งไม่มีภาษาก็ยังสามารถใช้เวทมนตร์ได้ยังไง คำตอบคืออักษรรูน ชาวถ้ำยุคแรกก็พอมีผู้วิเศษอยู่สองสามคนในหมู่พวกเขา พวกเขาได้รับการปฏิบัติเหมือนผู้ศักดิ์สิทธิ์
พ่อมดเหล่านี้ใช้เวทมนตร์ด้วยความช่วยเหลือของการวาดอักษรรูนบนวัตถุ พื้น และผนัง เนื่องจากขาดคำพูดของมนุษย์ อักษรรูนเหล่านี้ส่วนใหญ่มีพื้นฐานมาจากความตั้งใจ
ตัวอย่างเช่น พวกเขามีหินที่สามารถติดไฟได้หากพ่อมดต้องการ กำแพงถ้ำที่จะถล่มลงมาหากมีผู้บุกรุกเข้ามา
แล้วก็มักมีการปลอมตัวเป็นผู้วิเศษด้วย มนุษย์ธรรมดาก็เริ่มวาดภาพผนังด้วยอะไรก็ตามที่นึกขึ้นได้ แน่นอนว่าทั้งหมดไม่ใช่ของวิเศษ แต่มันก็กลายเป็นหลักฐานของบรรพบุรุษยุคแรกของเราในรูปแบบของเพทโทรจิป์หรือการภาพอักษรสลัก
แม็กนัสสนใจเวทมนตร์นี้และเมอร์ลินก็ได้ให้คำแนะนำจากในหนังสือว่าให้เขาเริ่มจากพื้นฐานหากเขาต้องการเป็นผู้เชี่ยวชาญในสักวันหนึ่ง ดังนั้นในช่วงนี้เขาจึงเรียนรู้เวทมนตร์ของพวกผู้อาศัยในถ้ำ เขายังสอนรักนาร์ทุกวิถีทางที่เขาทำได้ด้วย แต่รักนาร์ไม่สนใจเรื่องการสร้างคาถาเพราะตอนนี้เขาห่วยเรื่องคาถาที่สุด สิ่งเดียวที่เขาต้องการเรียนรู้คือแกะสลักวัตถุด้วยอักษรรูน
แม็กนัสวางหนังสือลงข้างเตียงอย่างเหนื่อยล้า เขามองดูนาฬิกา เป็นเวลาตี 3 แล้ว เซเวรัสกับรักนาร์ก็นั่งเรียนอยู่ที่โต๊ะของพวกเขาเช่นกัน
แม็กนัสครุ่นคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เขาศึกษา ~ ภาษารูนของมนุษย์ยุคแรกเหล่านี้ดูคล้ายกับการแกะสลักและร่ายมนตร์ของก็อบลิน เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขาไม่เคยลืมเวทมนตร์รากฐานแรกเริ่ม ไม่เหมือนกับพวกมนุษย์น่ะ?~
*หาว*
“เซฟ เร็ก ไปนอนซะ มันไม่ดีสำหรับเด็กๆ ที่จะนอนดึกขนาดนี้” เขาแนะนำขำๆ
“แน่นอน นายก็ควรนอนได้แล้ว ฉันกับเร็กจะคอยดูเธอ เจ้ามังกรน้อย…” เซเวอรัสตอบประชดประชัน
รักนาร์หัวเราะ "หึหึ... ช่าย เราจะทำให้แน่ใจว่าจะไม่มีสัตว์ประหลาดมากินนายตอนหลับ เจ้ามังกรน้อย"
"อั๊ก...กู๊ดไนท์" เรื่องตลกของแม็กนัสกลายเป็นความสูญเสียสำหรับตัวเขาเอง เขากลอกตาแล้วเอาหัวมุดใต้ผ้าห่มแล้วหลับไป
...
เช้าวันต่อมา ขณะที่แม็กนัสและเพื่อนๆ กำลังเข้าเรียน โธมัสซึ่งปัจจุบันรู้จักในชื่อเอเดรียน ดูแรนด์ มาถึงบริษัทที่ปรึกษากฎหมายท็องส์แอนด์ท็องส์ มันอยู่ในทำเลที่ดีในลอนดอน เพราะในฐานะสำนักงานกฎหมาย ภาพลักษณ์มีความสำคัญมาก
ในแง่ของการชนะคดี เขาได้ว่าจ้างพ่อมดเก่าแก่ที่เกิดในตระกูลมักเกิ้ลเพื่อช่วยในคดีที่ทนายในทีมที่รู้สึกว่าพวกเขาจะแพ้
พ่อมดจะทำการสืบสวนลับและรวบรวมหลักฐานบางอย่างที่ไม่น่าเป็นไปได้ ด้วยวิธีนี้พวกเขามักจะชนะเสมอ แต่เท็ดตั้งใจแพ้คดีบางคดีเป็นครั้งคราวเพื่อไม่ให้เกิดความสงสัย
ตอนนี้เขาเป็นหัวหน้าทนายความกว่า 20 รายและชุมชนนักกฎหมายกว่า 50 คน เขาเป็นซีอีโอของบริษัทและดูแลเฉพาะลูกค้ารายใหญ่ที่มีกระเป๋าก้นลึก แต่พูดตามตรง ไม่มีใครมีเงินในกระเป๋าลึกมากไปกว่า แม็กนัสแต่พวกเขาไม่เคยเรียกเก็บเงินจากแม็กนัสเพราะเพียงแค่อยู่ข้างๆ แม็กนัสหนึ่งวันเพื่อช่วยเขา พวกเขาก็ทำเงินได้มากกว่าที่ทั้งบริษัทของเขาทำในเวลาหลายเดือน
วันนี้เขาอยู่ในออฟฟิศ เขาเลื่อนการประชุมออกไปเพราะเขาได้รับข้อความจากแม็กนัสผ่านทางซัมเมอร์ ตอนนี้เธอยังมีบ้านนกเล็กๆ ส่วนตัวของเธอเองในห้องทำงานของเขาด้วย พนักงานส่วนใหญ่คิดว่าเธอเป็นสัตว์เลี้ยงของเขา
*ก๊อกก๊อก*
“เข้ามาได้...” เขาพูด
ไม่นาน ประตูก็เปิดออก และชายร่างสูงกำยำสมส่วนก็เข้ามา
แต่ทันทีที่ทั้งสองเห็นหน้ากัน พวกเขาก็พูดอะไรไม่ออก
“เท็ด?”
“ทอม?” [ย่อมาจากโธมัส]
"ตอนนี้ชื่อเอเดรียนแล้ว แต่เคราเมอร์ลิน... ฉันคิดว่านายตายหรืออะไรสักอย่างหลังจากแต่งงานกับอันโดรเมดา" เอเดรียนอุทาน
เท็ดลุกขึ้นและเดินไปข้างหน้าเพื่อกอดเพื่อนเก่า "ฉันก็อาจจะตายจริงถ้าไม่ใช่เพราะฝ่าบาท ตอนฉันไม่แน่ใจเกี่ยวกับอนาคตของฉัน ฉันได้รับจดหมายพร้อมโอกาส… และฉันก็รับมันไว้ ตอนนี้มองไปรอบๆ สิ นี่สำนักงานกฎหมายของฉันเองที่มีทรัพย์สินมากมายอยู่ในกระเป๋าของฉัน”
เอเดรียนยิ้ม “จากนี้เราก็ลงเรือลำเดียวกัน กระทรวงถูกประนีประนอมเพื่อนเอ๋ย พวกนั้นพยายามปิดปากทั้งฉัน เอลซ่า และลูกสาวของฉันด้วย แต่ตอนนี้ทุกอย่างเรียบร้อยดี หวังว่าเราจะคงการปลอมตัวนี้ได้นานพอให้เรื่องเงียบลง”
เท็ดตบไหล่ของเขาและรินเครื่องดื่มให้เขา "ดีใจที่ได้ยินอย่างนั้น เพื่อน ขอบคุณพระเจ้าที่ได้รู้ว่าครอบครัวนายสบายดี”
"ต้องขอบพระทัยฝ่าบาทจริงๆ นั่นแหละ ยังไงก็ตาม... เพราะงี้เราทั้งคู่จึงกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง ฉันเดาว่าสวรรค์คงต้องการแบบนี้ การทำงานให้กับกษัตริย์แห่งอังกฤษฟังดูไม่เลวเลย” เอเดรียนพูดพร้อมหัวเราะเบาๆ
"ฮ่าฮ่า... ก็จริงอยู่... แต่เราไม่ใช่พนักงานของพระองค์อย่างเป็นทางการหรอก เราเพิ่งเปิดบริษัทที่เขาเป็นเจ้าของหรือลงทุน ตอนฉันได้ยินว่าอดีตมือปราบมารจะมา ฉันก็วางแผนทุกอย่างไว้แล้ว ฉันได้เอกสารระบุตัวตนใหม่ของนายแล้ว ทั้งฝั่งผู้วิเศษและมักเกิ้ล"
จากนั้นเขาก็ส่งกล่องเล็กๆ ให้ "นี่กุญแจบ้านใหม่นายและเอกสารสัญญาให้คุณใช้พื้นด้านบน แต่นายคงจะไม่ได้ทั้งชั้นนะ แค่ฝั่งซ้ายของอาคาร เพราะไงนายก็คงมีพนักงานไม่มากนักอยู่ดี
มาเข้าประเด็นหลักกัน ฉันได้เตรียมพนักงานคนแรกให้นายพร้อมอยู่แล้ว ฉันเคยใช้เขาเพื่อทำการสืบสวนลับในคดีบางคดี ตอนนี้ นอกจากนายจะรับเคสด้วยตัวเองแล้ว ฉันจะแนะนำลูกค้าบางคนให้ใช้บริการของนายสำหรับเคสของพวกเขาเอง ฉันจะเก็บ 5 เปอร์เซ็นต์สำหรับค่านายหน้า เรียบง่าย เป็นมืออาชีพ และทำงานง่าย"
*หวีดวี่ว*
"ดูเหมือนว่านายได้วางแผนไว้ทุกอย่างแล้ว แต่ฉันจะต้องตรวจสอบพนักงานใหม่ของฉันคนนี้ก่อน MEDA ไม่สามารถจ้างพวกสปายได้" เอเดรียนตัดสินใจ
"นั่นคือสิ่งที่ฉันคาดหวังจากอดีตมือปราบมารอยู่เหมือนกัน ไงก็เหอะ ฉันเตรียมคดีแรกของนายไว้ให้พร้อมแล้ว ผู้ชายที่ต้องการหย่าแต่ไม่ต้องการจ่ายค่าเลี้ยงดู เขาอ้างว่าภรรยานอกใจเขา แต่ศาลต้องการหลักฐานที่แน่ชัดว่าเธอนอกใจ และเขาไม่ได้อยู่กินกับเธออีกเลยตั้งแต่เขารู้เรื่องนี้ เขาจะมาหานายภายในวันนี้ เขาเป็นเศรษฐี ลูกค้ารายใหญ่ เชื่อฉันเถอะ ทอ-... เอเดรียน ตราบใดที่นายทำงานได้ดี มีอะไรมากมายให้บรรลุ โชคดี" เท็ดอธิบายรายละเอียด
เอเดรียนรับไฟล์และเริ่มทำงาน เขาบอกลาเพื่อนร่วมบ้านเก่าที่ฮอกวอตส์และขึ้นไปชั้นบน ที่นั่น เขาเห็นแผนกต้อนรับขนาดใหญ่ทางด้านซ้ายทันทีที่เขาออกมาจากลิฟต์
มีผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ข้างหลังเธอบนกำแพง ชื่อบริษัทเขียนด้วยตัวหนา "MEDA"
นี่จะเป็นชื่อที่บริษัทจะเป็นที่รู้จักต่อสาธารณชน
~*เฮ้อ* ลุยกันเลย~
_____________________________
ในเพจมีถึง vip8 ซึ่งเป็น vip สุดท้ายแล้วนะครับ
นกฮูกสอนแนม
