บทที่ 327 คุณแม่ [1]
“อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณแม่” ไวโอเล็ตพูดขณะที่เธอเดินลงบันไดที่นำไปสู่ชั้นสอง แอนนาซึ่งกำลังทำอาหารกลางวันมองไปที่บันได “โอ้ ไวโอเล็ต ตื่นแล้วเหรอ?” "ค่ะ คุณแม่" เธอยิ้มอย่างอ่อนโยนเมื่อได้ยินสิ่งที่ไวโอเล็ตพูด พลางครุ่นคิดว่าหากมีลูกสาวจะเป็นอย่างไร “แล้วลูกแม่อยู่ไหนล่ะ?” เธอถาม “เขายังหลับอยู่” ไวโอเล็...
