ตอนที่ 15-9 หยดน้ำสีน้ำเงิน
ขณะที่อันตรายเข้ามาหานางหัวใจของนีซสั่นสะท้านทันที และนางอดหันไปมองไม่ได้
“อา!”นีซหวาดกลัว หน้าของนางซีดขาวเหมือนกระดาษ ขณะเดียวกันนางวิ่งหนีไปข้างหน้าสุดฝีเท้าอย่างหวาดผวา
“เจ้าต้องการหนีหรือ?” แววเหยียดหยามวาบผ่านในดวงตาของบุรุษอำมหิต เขาใช้สนามพลังเทพและนีซผู้กำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงถูกจำกัดความเร็วจนช้าลงทันที นีซเป็นแค่เพียงเทพแท้และในใจนางหวาดผวา “บีบี, พี่ใหญ่ พวกท่านอยู่ไหน?”
เมื่อเผชิญหน้ากับความตายคนที่นางคิดถึงก็คือบีบีและซาโลมอน!
ขณะนั้นเองนีซอยู่ที่ตรงกลางทางเดินเปิดโล่ง
“บีบี!” ตาของนีซเป็นประกายทันที สำหรับนางตอนนี้ห่างออกไปข้างหน้าร้อยเมตรมีร่างหนึ่งปรากฏ นั่นคือบีบีผู้สวมหมวกฟาง หน้าของเขาเต็มไปด้วยความดีใจ แต่เมื่อเขาเห็นนีซปรากฏตัวทันที เขาเห็นว่าด้านหลังนางยังมีเทพชั้นสูงไล่ตาม
สีหน้าของบีบีเปลี่ยนเป็นหวาดหวั่นพรั่นพรึงทันที!
“น่าเสียดาย ข้าหนีไม่ทันเวลา” นีซสามารถรู้สึกได้ถึงไอเย็นจากพลังดาบด้านหลังนาง ตาของนางเต็มไปด้วยแววไม่ยินยอมและเสียใจ “บีบี ความจริงตอนนี้ข้าอยากจะคุยกับเจ้าสองสามคำและฟังเสียงของเจ้า”
ในปราสาททรายเทพแท้สามารถขยายสำนึกเทพออกไปได้ไม่เกินสิบเมตรพวกเขาจะคุยผ่านสำนึกเทพได้ยังไง?
ตาของบีบีเต็มไปด้วยความหวาดผวา!
“ไม่!”บีบีร้องขึ้นอย่างดุร้าย พวกเขาอยู่ห่างกันร้อยเมตร และเขาก็ไวมาก แต่เทพชั้นสูงนั่นไม่ได้ช้ากว่าเขา ที่สำคัญมากกว่า เทพชั้นสูงใกล้กับนีซมาก “นินนี่, ไม่!!!” บีบีเต็มไปด้วยความโกรธและเสียใจ
ในที่เดียวกับที่บีบีเห็นนีซ
ลินลี่ย์เดินไปตามเส้นทางในปราสาททรายตามลำพัง อันตรายมีอยู่ทั่วทุกที่
ลินลี่ย์เพิ่งผ่านการต่อสู้ที่ดุเดือด หลังจากใช้เวลาสั้นๆ ในการฟื้นฟูพลังของเขากลับมาอยู่ในสภาพสุดยอดอีกครั้ง ทันใดนั้นความดีใจกลับมาปรากฏอยู่ในสายตาลินลี่ย์ “บีบี เจ้าอยู่ไม่ห่างจากข้าเลย ตอนนี้ข้างหน้าข้ามีเส้นทางมุ่งไปที่ตำแหน่งเจ้าแล้ว คาดว่าเราจะได้พบกัน”
“ด้านหน้าข้าก็มีทางเดินอยู่เหมือนกัน พี่ใหญ่, ข้าได้ยินท่านแล้ว” บีบีตื่นเต้นมาก
ลินลี่ย์คาดไม่ถึงว่าแม้ในตอนแรกเมื่อเขาตั้งใจลองหาบีบีไม่สามารถไล่ตามเจอได้แต่หลังจากสู้รบดุเดือดแค่เดินไปเฉยๆ เขาก็เข้าใกล้บีบีได้
“ควั่บ!”ลินลี่ย์เริ่มเร่งความเร็ว
ผ่านทางเดินโค้งเขาเข้าไปในทางเดินตรงไปหาบีบี
“ฮ่าฮ่า, บีบี!”
ลินลี่ย์เห็นร่างที่คุ้นเคยสวมหมวกฟางที่สุดทางเดินเป็นบีบีจริงๆ
ลินลี่ย์และบีบีอยู่ห่างกันสามร้อยเมตรพวกเขาอยู่ด้านตรงข้ามสุดระเบียงทางเดิน ขณะที่ตามเส้นทางสามร้อยเมตร ยังมีทางเดินแยกออกไปสี่สายเช่นกัน
“ฮ่าฮ่า, พี่ใหญ่, ข้าเห็นท่านแล้ว!” บีบีพูดด้วยสีหน้าตื่นเต้น
“ข้าก็เห็นเจ้าเหมือนกัน” หัวใจลินลี่ย์เต็มไปด้วยความตื่นเต้น เขาเร่งความเร็วขึ้นโดยไม่รู้ตัว“ขออย่าให้ผนังอื่นโผล่ขึ้นมาตรงกลางทางเดินนี้เลย” นี่คือสิ่งที่ลินลี่ย์กังวลว่า เขาต้องการไปสมทบกับบีบี
ด้วยวิธีนั้นเขาจะไม่พลัดจากบีบีอีก
“ควั่บ!”
ระยะประมาณสิบเมตรข้างหน้าของลินลี่ย์มีร่างหนึ่งปรากฏออกมาจากทางแยก
“โอว.. ทำเอาข้าตกใจ” สิ่งที่ลินลี่ย์กลัวที่สุดคือกลัวว่าผนังจะปรากฏออกมา บดบังเขากับบีบี “นางเองหรือ?” หน้าของลินลี่ย์เปลี่ยนไปทันที
เป็นนีซที่กำลังถูกไล่ล่าทำร้าย
นีซเห็นว่าด้านขวาของนางห่างออกไปร้อยเมตรบีบีปรากฏอยู่ตรงนั้น แต่นางไม่รู้เลยว่าด้านซ้ายของนางคือลินลี่ย์
บีบีหายตื่นเต้นที่หาตัวลินลี่ย์พบอีกครั้ง แต่เมื่อเขาเห็นนีซกำลังถูกไล่ทำร้ายเขาใจของเขาเย็นเฉียบทันที ตาของเขาที่ตื่นเต้นกลายเป็นหวาดผวาทันที “ไม่....!” บีบีร้องเสียงหลง!
เป็นเวลานานหลายปีแล้วที่บีบีไม่เคยตกหลุมรักผู้หญิง
นี่เป็นครั้งแรกที่เขามีความรัก แม้ว่าบีบีจะค่อนข้างร่าเริงสนุกสนานแต่ในใจของเขา เขาสาบานว่าเขาจะอยู่กับหญิงสาวผู้น่ารักนี้ไปตลอดชีวิต
เป็นความคิดง่ายๆบริสุทธิ์ แต่บีบีเก็บเอาไว้ในใจเสมอมา
บีบีไม่สามารถช่วยนางได้ทันเวลา!
แต่ลินลี่ย์ทำได้!
“เทพชั้นสูง!” ลินลี่ย์เห็นว่าห่างจากด้านหลังนีซสองสามเมตรมีบุรุษอำมหิตร่างผอมไล่ตาม สีหน้าเขาเปลี่ยนไปทันที
หลังจากการต่อสู้ครั้งสุดท้ายกับเทพชั้นสูง ลินลี่ย์รู้ดีว่า..แม้เขาจะหลอมรวมเคล็ดลึกลับและมีสมบัติมหาเทพป้องกันวิญญาณด้วยก็ตาม เมื่อสู้กับเทพชั้นสูงโอกาสเอาชนะของเขามีไม่ถึง50% ถ้าศัตรูระมัดระวัง โอกาสตายของลินลี่ย์จะสูงมาก!
ถ้าเขาต้องช่วยนางเขาต้องใช้พลังโจมตีสูงสุด การลงมืออย่างเร่งรีบทำให้การฆ่าศัตรูเป็นเรื่องที่ยากมาก ทันทีที่ฝ่ายตรงข้ามเห็นลินลี่ย์ใช้พลังโจมตีสูงสุดเขาจะเพิ่มความระมัดระวังทันที และมีแนวโน้มว่าลินลี่ย์จะเป็นฝ่ายเสร็จเสียเอง
แต่ถ้าเขาไม่ช่วยนาง ลินลี่ย์อาจหาโอกาสที่ดีกว่าเพื่อฆ่าบุรุษข้างหน้านี้ในการโจมตีครั้งเดียว
“ไม่....!” ลินลี่ย์รู้สึกได้ถึงความหวาดผวาของบีบี รู้สึกได้ว่าวิญญาณบีบีสั่นสะท้าน วิญญาณของเขากับบีบีผูกพันกัน ลินลี่ย์สามารถรู้สึกได้ชัด...ถึงวิญญาณที่สั่นสะท้านของบีบี
เขาไม่ลังเลแม้แต่น้อย!
“ฆ่า!!” แววดุร้ายฉายประกายอยู่ในดวงตาของลินลี่ย์และดาบหนักอดาแมนเทียมในมือของเขาฟันใส่เป็นแนวโค้งอย่างสมบูรณ์ และจากนั้นเงาดาบกึ่งโปร่งใสสีเหลืองเลือนรางพุ่งออกจากดาบหนักอดาแมนเทียนตรงเข้าใส่บุรุษผอมจอมโฉด
พลังโจมตีวิญญาณ– ดาบคลื่นสลาย!
ขณะที่ลินลี่ย์โจมตีศัตรูโดยไม่ลังเลใดๆบีบีผู้น่ากลัวปล่อยเสียงกู่ร้องพร้อมกันนั้นเงาร่างหนูกินเทพปรากฏอยู่ด้านหลังของเขาปากของเงาร่างหนูกินเทพอ้าขณะที่มันจ้องมาทางบุรุษผอมจอมโฉดอย่างเย็นชา
ทักษะธรรมชาติอสูรเทพ– หนูกินเทพ!
บุรุษผอมจอมโฉดฟันดาบใส่นีซแต่ลินลี่ย์ใกล้เขาเข้ามาและดาบคลื่นสลายโจมตีใส่เขาทันที
“แย่แล้ว!”
จอมอำมหิตผู้นั้นตวัดดาบที่กำลังฟันจู่โจมกลับมาตั้งรับป้องกันทันที เนื่องจากเขาไม่รู้ว่าคู่ต่อสู้แข็งแกร่งมากเพียงไหน บุรุษร่างผอมจึงใช้พลังโจมตีวิญญาณของตนเองเต็มที่ทันที และภาพงูไฟฟ้าสีเขียวปรากฏขึ้นจากดาบของเขา
ดาบคลื่นสลายและภาพงูสายฟ้าปะทะกัน
“ปัง!”
ภาพลวงตางูไฟฟ้าหายไป ขณะที่ดาบคลื่นสลายสั่นสะท้านสองครั้งจากนั้นจึงหายไปเช่นกัน
“ทรงพลังมาก!” บุรุษผอมสะท้านใจ การโจมตีวิญญาณของฝ่ายตรงข้ามมีระดับเทียบได้กับตัวเขาเอง จะพูดให้ถูกก็คือมีพลังมากกว่าเล็กน้อย ถ้าพลังโจมตีดาบลวงตานี้ปะทะเข้ากับวิญญาณของเขา บางทีวิญญาณของเขาอาจสลายไปก็ได้
ตอนนี้เขารู้สึกตะลึง...
ระลอกคลื่นประหลาดคลุมร่างของเขาไว้ทั้งหมด นี่คือพลังธรรมชาติของอสูรเทพ หนูกินเทพ
ร่างของจอมโฉดผอมแข็งทื่อไปทั่วขณะ แต่ครู่ต่อมาเขาก็หลุดเป็นอิสระ
“อึก!”บีบีที่อยู่ไกลออกไปกระอักโลหิต และหน้าของเขาซีดเช่นกันเขามีพลังแค่เพียงระดับเทพแท้ แต่เขาต้องการใช้ทักษะหนูกินเทพกับเทพชั้นสูงหรือ? มีความเป็นไปได้ ความสามารถของหนูกินเทพนี้เฉพาะแบบไม่เหมือนใคร
ถ้าทำได้สำเร็จมันจะกลืนและกินประกายเทพของศัตรูได้ และศัตรูจะไม่สามารถต่อต้านได้แม้แต่น้อย
แต่ถ้ามันล้มเหลว คู่ต่อสู้ไม่เป็นอันตรายแม้แต่น้อย นอกจากนี้ทักษะนี้ยังสิ้นเปลืองพลังจิตไปในปริมาณมหาศาล
“มีกันเพียงสองคน!” ถึงตอนนี้จอมโฉดผอมจึงสังเกตบีบีได้
“พลังโจมตีไม่ธรรมดา” คนผอมเริ่มมองดูลินลี่ย์และบีบีเป็นศัตรูสำคัญทันที อย่างไรก็ตามในใจจอมโฉดผอมยังกังวลลินลี่ย์มากที่สุด นี่เป็นเพราะดาบคลื่นสลายของลินลี่ย์มีระดับที่คุกคามชีวิตของเขาได้!
“บีบีใช้ทักษะหนูกินเทพหรือ?”
ลินลี่ย์ไม่สนใจอย่างอื่นทั้งหมดเขากัดฟันและฉวยโอกาสโจมตีด้วยพลังดาบคลื่นสลายอย่างสุดกำลังอีกครั้งหนึ่ง
แต่น่าเสียดายผลกระทบของทักษะหนูกินเทพของบีบีที่มีต่อเทพชั้นสูงมีน้อยเกินไป
ดาบของจอมโฉดผอมปล่อยพลังงูไฟฟ้าอีกครั้งปะทะกับดาบคลื่นสลายของลินลี่ย์อีกครั้งหนึ่งผลของการปะทะครั้งนี้แทบจะเหมือนก่อนหน้านี้พลังโจมตีวิญญาณของทั้งสองสลายไปอีกครั้ง
“แคร็กกก”
จากร่างของจอมโฉดผอมมีมังกรสายฟ้าสีเขียวเข้มสี่ตัวมังกรสายฟ้าทั้งสี่พุ่งตรงเข้าหาลินลี่ย์ แม้ว่าขนาดของมังกรไฟฟ้าแต่ละตัวจะไม่ใหญ่มาก แต่เมื่อทั้งหมดโจมตีพร้อมกันลินลี่ย์ไม่สามารถหลบได้แม้แต่น้อย
“ตาย” บุรุษผอมอำมหิตมองดูอย่างเย็นชา “นี่คือพลังโจมตีสายฟ้าที่ทรงพลังที่สุดของข้า”
“ปัง!”เกราะชีพจรป้องกันบนตัวของลินลี่ย์ต้านทานเอาไว้ได้ทันที จากนั้นก็พังสลายไป ลินลี่ย์ถูกกระแทกกระเด็นไปไกลทั้งเลือดเนื้อและกระดูกกระจายอยู่ทุกที่ เขาสูญเสียร่างกายไปครึ่งหนึ่งขณะที่มังกรสายฟ้าเหล่านั้นโจมตีลินลี่ย์พยายามทำลายเขา
บีบีเพิ่งจะดีใจแต่เมื่อเห็นลินลี่ย์เผชิญหน้ากับความตาย เขาเริ่มหวาดหวั่นอีกครั้ง
“พี่ใหญ่!”ตาของบีบีเต็มไปด้วยความกังวล
“แย่แล้ว!” ขณะที่เกราะชีพจรป้องกันของลินลี่ย์แตกสลาย ร่างของเขาเปลี่ยนแปลงทันที ร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ธาตุดินและร่างหลักสลับกันอย่างรวดเร็ว แต่แม้จะสลับกันเร็วแต่ร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ธาตุดินก็ยังมีร่างกายและหัวเหลืออยู่ครึ่งหนึ่ง
ในการสู้รบก่อนนั้นลินลี่ย์ใช้ร่างแยกธาตุดิน
ที่สำคัญร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ธาตุดินทรงพลังที่สุดและเมื่อการใช้ร่างแยกโจมตีก็ต้องขึ้นอยู่กับกฎธรรมชาติธาตุดิน การใช้ร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ธาตุดินของเขาก็หมายความว่าการโจมตีจะทรงพลังมากที่สุด
ในสถานการณ์นี้ลินลี่ย์ต้องเลือกสลับร่างที่สำคัญถ้าร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ธาตุดินนี้ยังคงรับการโจมตีต่อไป ร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ธาตุดินอาจสูญสลายไปก็ได้
“ข้าคงต้องดูว่าพลังป้องกันร่างมังกรของข้าแข็งแกร่งเพียงไหน!” ร่างเดิมของลินลี่ย์ก็คือร่างมังกร
“บึ้ม!”
มังกรสายฟ้าทั้งสี่สลายไปในที่สุด ลินลี่ย์ทรุดตัวลงในที่ซึ่งเขารับแรงระเบิดเกล็ดมังกรฟ้าทองที่คลุมร่างของเขาแตกหักและร้าวและหนามมังกรที่หลังก็หักกระจายด้วยเช่นกัน แขนซ้ายของเขาถูกระเบิดขาด ขณะที่เอวก็เกือบขาดเช่นกัน
“พลังป้องกันที่น่าทึ่ง!” บุรุษร่างผอมอดทึ่งไม่ได้
ความจริงพลังโจมตีที่เขาเพิ่งใช้ไปตอนนี้ใช้พลังไปเกือบครึ่งหนึ่งกว่าจะทำลายผ่านเกราะชีพจรป้องกัน ขณะเวลาวิกฤตินั้นลินลี่ย์สลับร่างของเขาและใช้ร่างหลักของมังกรรับพลังนั้นโดยตรง แม้ว่าจะยากลำบากมาก แต่พลังป้องกันของร่างมังกรก็ยิ่งใหญ่จริงๆแค่เพียงด้อยกว่าเกราะชีพจรโลกเท่านั้น
เขาบาดเจ็บสาหัสแต่อย่างน้อยยังรักษาชีวิตไว้ได้
“มีพรสวรรค์ดีจริงๆ” จอมโฉดผอมลอบถอนหายใจ พลังโจมตีวิญญาณของลินลี่ย์และพลังป้องกันยังเป็นระดับเทพแท้ บุรุษผอมจอมอำมหิตเข้าใจว่าถ้าลินลี่ย์เกิดอยู่ในตระกูลใหญ่ เขาจะต้องเป็นหนึ่งในผู้ที่มีพรสวรรค์ทรงคุณค่าที่สุดในการฝึกฝนเป็นแน่
“น่าเสียดายเจ้าจะต้องตายในเงื้อมมือของข้า” บุรุษผอมพูดกับตัวเองอย่างใจเย็น
“ข้าจะต้องตายหรือ?” ร่างที่บาดเจ็บสาหัสของลินลี่ย์นอนลงกับพื้นเขาพยายามดิ้นรนอย่างช่วยไม่ได้ ยังมีความแตกต่างยิ่งใหญ่ระหว่างเขากับเทพชั้นสูง เมื่อศัตรูสังเกตเห็นดาบคลื่นสลายของเขา อย่างนั้นเขาก็คงจบสิ้น
“แครก...”
ขณะนั้นเอง
ลินลี่ย์รู้สึกว่าจากภายในแหวนมังกรขนดพลังงานที่ไม่เหมือนใครเริ่มไหลเข้ามาเติมเต็มในร่างของเขา ร่างของลินลี่ย์ฟื้นฟูทันทีและเกล็ดกับหนามมังกรที่หลังเขาสมานตัวเช่นกัน ขณะเดียวกัน พลังพิเศษนั้นเติมเสริมเข้าไปในเกล็ดมังกร หนามมังกรและทุกๆ ส่วนของร่างกายเขาและเสริมพลังให้เกล็ดของลินลี่ย์
เมื่อมองผิวของเกล็ดมังกรลินลี่ย์สะท้อนชั้นแสงสีฟ้า
“อะไรกันนี่?” ทันใดนั้นลินลี่ย์เต็มไปด้วยพลังงานภายในจากแหวนมังกรขนด
“หยดน้ำฟ้าทั้งสามหยดหรือ?” เมื่อลินลี่ย์กลายเป็นเทพ แหวนมังกรขนดจะมีหยดน้ำสีทองหนึ่งหนึ่งขณะที่มีหลดน้ำสีฟ้าอีกสามหยดอยู่ภายใน ขณะนั้นของเหลวทองเปลี่ยนเป็นร่างมังกรของลินลี่ย์ ขณะที่ลินลี่ย์ยังคงค้นหาวิธีใช้หยดน้ำสีฟ้าทั้งสาม
แต่ตอนนี้หนึ่งในสามหยดน้ำฟ้าเปล่งพลังงานเติมเต็มให้กับลินลี่ย์เสริมพลังให้ร่างมังกรของลินลี่ย์
“หือ?” บุรุษผอมอำมหิตเห็นร่างของลินลี่ย์สมานตัวได้ทันใด หน้าของเขาถึงกับเปลี่ยน
“ฮื่ม”
บุรุษผอมแค่นเสียงเย็นชา มือของเขางอเป็นตะขอและมังกรสายฟ้าหกสายพุ่งใส่ลินลี่ย์
“ไม่!!!” เสียงแตกตื่นโกรธเกรี้ยวของบีบีขณะบุกใส่บุรุษผอมจอมโฉด แต่เขาไปช่วยลินลี่ย์ไม่ทันเวลา หัวใจบีบีเต็มไปด้วยความเสียใจและเกลียดตนเอง ถ้าลินลี่ย์ต้องมาตายเพราะช่วยนีซบีบีจะไม่มีทางอภัยให้ตนเองตลอดชีวิต
“พวกเจ้าตายพร้อมกันก็ได้”