ตอนที่ 14-24 นักรบชุดดำ
ขณะนั้นเองการสู้รบดำเนินไปทั่วทั้งปราสาททะเลสาบจันทรา เป็นช่วงเวลาโกลาหล
ภายในห้องลับในชั้นที่สี่กลุ่มของลินลี่ย์อยู่กับเรจิน่า
เรจิน่าเมื่อเห็นว่าลินลี่ย์ไม่ไล่ตามสองคนนั้นไปแต่กลับถามปัญหาแทนก็อดรู้สึกจนใจและผิดหวังไม่ได้ “พวกเจ้า..พวกเจ้าเสียโอกาสที่หาได้ยากยิ่งไปแล้ว!” ตามความเห็นของเรจิน่าทันทีที่กลุ่มลินลี่ย์ได้ยินคำว่า ‘โกเลมมัจจุราช’ พวกเขาควรจะไล่ติดตามไปทันที
ใครจะคิดกันเล่าว่ากลุ่มของลินลี่ย์ไม่ขยับแม้แต่น้อย?
ช่วงเวลาที่ลังเลใจก็หมายความว่าทั้งสองนั้นหนีไปไกลแล้วในตอนนี้
“เรจิน่า, เจ้าบอกว่า ‘โกเลมมัจจุราช’ใช่ไหม? เจ้าสิ่งนั้นคืออะไร?” ลินลี่ย์ถาม
เรจิน่าจ้องมองทั้งสามคนด้วยความสับสนและประหลาดใจ หลังจากนั้นเป็นเวลานานนางค่อยตอบสนอง “ลินลี่ย์! เจ้าไม่รู้จริงๆ หรือว่าแกล้งพูด? ข้าเริ่มคิดแล้วว่าเจ้าตั้งใจจะหลอกข้า” โกเลมมัจจุราชเป็นของที่มีชื่อเสียงในแดนนรก
ทุกคนผู้อยู่ที่นี่เป็นเวลานานพอสมควรจะรู้เรื่องทั่วไปนี้
“เราบอกให้เจ้าพูด ก็พูดมาสิ!” บีบีเม้มปาก
เรจิน่าชำเลืองมองกลุ่มของลินลี่ย์จากนั้นพึมพำเงียบๆ “ข้าไม่รู้จริงๆว่าพวกเจ้าไม่รู้หรือว่าแกล้งโง่ ก็ได้ข้าจะบอก โกเลมมัจจุราชคืออาวุธร่างมนุษย์ที่ไม่เหมือนใคร เจ้าอาจนับได้ว่าเป็นสมบัติเทพร่างมนุษย์ก็ได้”
“โกเลมมัจจุราชก็เหมือนกับสมบัติเทพ พวกมันถูกสร้างมาจากโลหะ และมีพลังเทพแฝงอยู่ พลังเทพของพวกมันได้มาจาก ‘อัญมณีเทพ’” เรจิน่ายังคงอธิบายต่อ “โกเลมมัจจุราชไม่สามารถโจมตีทางวิญญาณได้ แต่เพราะพวกมันคืออาวุธ พวกมันจึงไม่กลัวการโจมตีวิญญาณเช่นกัน นอกจากนี้ตลอดทั้งร่างของพวกมันยังมีความแข็งมาก โดยทั่วไปแล้วพวกมันจัดการได้ยาก”
ลินลี่ย์เดเลียและบีบีมองหน้ากัน
“งั้น นั่นก็คือโกเลมมัจจุราชสินะ” บีบีถอนหายใจ ลินลี่ย์และเดเลียหัวเราะทั้งคู่
ในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจอสูรโลหะที่สู้กับบีบีก็คือโกเลมมัจจุราช
โกเลมมัจจุราชแท้จริงแล้วจัดการได้ยากมาก กล่าวโดยทั่วไป แม้แต่เทพชั้นสูงที่เผชิญกับโกเลมมัจจุราชจะพบว่าพวกเขาพบกับเรื่องปวดหัว มีเพียงทางเดียวที่ใช้จัดการโกเลมมัจจุราชได้ นั่นคือฆ่าคนควบคุมมันซะ! หลังจากเจ้านายมันถูกฆ่า โกเลมมัจจุราชจะกลายเป็นสิ่งของไร้เจ้าของเป็นธรรมดา”
“ถ้าไม่ใช่บีบีโกเลมมัจจุราชคงยากจะรับมือด้วยจริงๆ มิน่าเล่าโกเลมมัจจุราชไม่ได้รับความเสียหายเลยแม้จะถูกโจมตีมากเท่าใดก็ตาม” ลินลี่ย์ถอนหายใจกับตัวเอง จากนั้นมองบีบี “เพียงแต่เมื่อโกเลมมัจจุราชวิ่งเข้าหาบีบีก็ไม่มีอะไรอื่นที่จะทำได้”
บีบีเป็นตัวประหลาดอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตามในจักรวาลนี้มีหนูกินเทพอยู่สองตัวเท่านั้น
“ตามข้อสังเกตของข้า โกเลมมัจจุราชตัวนั้นควรจะเป็นระดับสูง” เรจิน่าถอนหายใจ “โกเลมมัจจุราชระดับสูงมีค่ามากกว่าสมบัติเทพชั้นสูงมากมายนัก แม้แต่ประกายเทพชั้นสูงก็ยังด้อยกว่ามากมาย”
“แพงแค่ไหนกัน?” ตาของบีบีเป็นประกาย
เรจิน่ามองดูบีบีจากนั้นก็เป็นลินลี่ย์และเดเลีย นางถอนหายใจอย่างไม่สบายใจ “โกเลมมัจจุราชตัวเดียวซับซ้อนเกินกว่าสมบัติเทพรวมกัน และราคาสูงจนน่าตระหนก กล่าวอย่างทั่วไป พวกเจ้าต้องใช้ร้อยล้านศิลาดำถึงจะซื้อได้”
“ร้อยล้าน?”
ลินลี่ย์ เดเลียและบีบีรู้สึกดีใจ
ดูเหมือนว่าสมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขาจะไม่ใช่ประกายเทพชั้นสูง แต่เป็นโกเลมมัจจุราช
“นั่นคือสาเหตุที่ข้าต้องการให้พวกเจ้าฆ่าคนทั้งสอง! ถ้าเราสี่คนรวมกำลังกันเราจะทำได้สำเร็จอย่างแน่นอน นั่นคือโกเลมมัจจุราช!” เรจิน่ายังคงรู้สึกไม่พอใจมาก “เจ้าสองคนนั่นรู้ตัวแล้วข้าไม่สบายใจเลยจริงๆ”
กลุ่มของลินลี่ย์ได้แต่หัวเราะ
“บึ้ม!”ทันใดนั้นเสียงแผ่นดินไหวขนาดใหญ่ดังมาจากในอุโมงค์
ลินลี่ย์ขมวดคิ้ว “แผ่นดินไหวควรจะมาจากส่วนลึกของอุโมงค์ อาจจะมาจากชั้นที่ห้าก็ได้”
“มาเถอะ เราไปดูกัน” บีบีตื่นเต้น
เรจิน่าก็ตื่นเต้นเช่นกัน “ไปดูกัน” พวกเขาไม่ลังเลมุ่งหน้าตรงเข้าไปในอุโมงค์มืดมิด อุโมงค์แคบมากอย่างเห็นได้ชัด คนสองคนสามารถเดินเบียดคู่กันได้มันแคบกว่าทางเดินตามปกติของปราสาท
กลุ่มลินลี่ย์ทั้งสี่คนผ่านไปเกินกว่าร้อยเมตร
“ตรงนี้แหละ!” กลุ่มลินลี่ย์ชะงัก
“ปัง!”แผ่นดินไหวที่น่ากลัวมาจากผนังอุโมงค์ที่สูงขึ้นไป และมีรอยแยกสองสามรอยบนผนังเช่นกัน เห็นได้ชัดว่าผนังอุโมงค์ไม่มีวงเวทปกป้อง
บีบีคุกเข่าอยู่กับที่แอบมองผ่านรอยแตก
“พี่ใหญ่! รีบมา” บีบีส่งสำนึกเทพของเขาและกลุ่มของลินลี่ย์คืบเข้ามาใกล้ทันที
มีอะไรอยู่ที่รอยแยกอีกฝั่งหนึ่งกันแน่
รอยตะเข็บเล็กๆพอให้ลินลี่ย์ได้เห็นสถานการณ์ในฝั่งหนึ่งของผนังของทางเดินลับ
“นั่นคือเจ้าโล้มแคลมป์ตันไม่ใช่หรือ?” ลินลี่ย์ตกใจ
ในห้องมืดที่กว้างใหญ่มีร่างสามร่างที่กำลังสู้กันด้วยความเร็วราวกับสายฟ้า
“บึ้ม!”แคลมป์ตันถูกเตะกระเด็นไปกระแทกผนัง จากนั้นร่วงกองกับพื้น
“อึก!” แคลมป์ตันจ้องมองนักรบชุดดำที่อยู่ห่างออกไป“นักรบชุดดำนี้รับมือไม่ง่ายเลยจริงๆ”
“แคลมป์ตัน แก..เจ้าโง่ แค่ยืนอยู่ห่างๆและใช้สนามพลังโน้มถ่วงของเจ้าถ่วงให้เขาช้าลง จำเอาไว้ อย่าให้ส่งผลต่อข้า!”อสูรผู้ต่อสู้กับนักรบชุดดำตะโกนกราดเกรี้ยวผ่านสำนึกเทพ
แคลมป์ตันรู้ว่าเขาอ่อนแอ “เข้าใจแล้ว”
หลังจากยอมรับแล้วแคลมป์ตันยืนขึ้นบนพื้น ร่างในชุดดำที่กำลังรบกับอสูรสั่นเทิ้มทันที ร่างชุดดำรู้สึกถึงพลังแปลกประหลาดกำลังส่งผลต่อเขา เหมือนกับทำให้ร่างของเขาหนักขึ้นเป็นพันเท่าในทันที
“นี่คือแรงดึงดูดโลก!” นักรบชุดดำเข้าใจทันที
เคล็ดลึกลับสนามพลังโน้มถ่วงเป็นที่รู้จักกันดีในนามสนามพลังแรงดึงดูดโลก เป็นหนึ่งในหกเคล็ดความรู้ลึกลับของกฎธาตุดิน
“ปัง!” ร่างของนักรบชุดดำสั่นทันที และกลายเป็นร่างลวงตาเลือนราง บางครั้งกระบี่ของอสูรจะแทงผ่านร่างที่พร่าเลือน แต่ไม่สามารถทำอันตรายนักรบชุดดำได้แม้แต่น้อย ดาบศึกสีดำในมือของนักรบชุดดำสะบัดกระพือด้วยจังหวะไม่คงที่
อสูรเปลี่ยนสภาพเป็นแสงสายฟ้าจากนั้นกลับคืนรูปลักษณ์เดิมอีกครั้ง การโจมตีของเขาทรงพลังน่ากลัว
“ปัง!” “ปัง!”
แรงปะทะของยอดฝีมือทั้งสองคนนี้สร้างแรงสั่นสะเทือนเหมือนกับแผ่นดินไหวขนาดใหญ่จากการโจมตีใส่กัน
อสูรและนักรบชุดดำทุ่มกำลังโรมรันอย่างเต็มที่
“นักรบชุดดำนี้อดทนขนาดนี้ได้ยังไง? การฆ่านักรบชุดดำไม่ใช่ภารกิจสี่ดาวแม้แต่น้อย นี่น่าจะเป็นภารกิจห้าดาว” แคลมป์ตันสบถเบาๆ ขณะเดียวกันเขาทุ่มพลังอย่างเต็มที่เพื่อควบคุมแรงโน้มถ่วงให้มีผลต่อนักรบชุดดำ
นักรบชุดดำผู้นี้แข็งแกร่งมากมายอย่างแน่นอน
ความจริงฝ่ายของแคลมป์ตันสู้กับเขาสามต่อหนึ่ง! อสูรสามคนกับนักรบชุดดำคนเดียว
อสูรสามคนก็คืออสูรสามคนที่คุมกลุ่มเข้าสอบของลินลี่ย์
เพียงแต่นักรบชุดดำนี้มีร่างแยกเทพระดับสูงสองร่างหนึ่งในร่างแยกของอสูรของเขาล้มไปหนึ่งขณะที่อสูรฝ่ายแคลมป์ตันเช่นกันเหลือแต่นักรบชุดดำอยู่ร่างเดียว ขณะที่ฝ่ายอสูรมีเพียงแคลมป์ตันและโอปอลเทพชั้นสูงเท่านั้นที่มีกำลังสู้ต่อ
ความจริงก็คือพลังของแคลมป์ตันนั้นอ่อนแอมาก
“ปัง!”ประกายดาบของโอปอลเหมือนสายฟ้าแทงเข้าไปในร่างเงาเลือนราง
“อ๊า...!” เสียงร้องโหยหวนทรมานดังขึ้น
“ปัง!”
เงาดำแยกหลุดออกไปทันทีส่วนที่แยกออกมาคืนสภาพเป็นธาตุหยาบที่มองเห็นได้ เป็นขาข้างหนึ่งและจากนั้นเงาก็เริ่มสั่นสะเทือนก่อนจะกลับคืนเป็นร่างสมบูรณ์ นักรบร่างดำตอนนี้กำลังโกรธจัด เขาสบถด่ากับตัวเอง “อสูร? พวกเจ้าทุกคนได้แต่รุมกินโต๊ะอีกฝ่ายงั้นหรือ?”
โอปอลหัวเราะเย็นชาขณะที่เขาเปลี่ยนเป็นสายฟ้าและเข้าต่อสู้กับนักรบชุดดำอีกครั้ง
“พี่ใหญ่, รีบมาเร็วๆ!!!” นักรบชุดดำส่งเสียงคำรามทันที
หลังจากคำรามแล้วหน้าของแคลมป์ตันและโอปอลที่อยู่ในระหว่างต่อสู้ถึงกับเปลี่ยนไป
“ต้องจบการต่อสู้นี้ให้เร็ว!” โอปอลไม่ต้องการทุ่มกำลังทั้งหมด แต่เขาไม่มีโอกาส เขาตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว ร่างเริ่มบิดเบี้ยวขณะที่เปลี่ยนเป็นรังสีสายฟ้าและโจมตีใส่นักรบร่างดำอย่างไม่ปราณี
“ตาย” เสียงตวาดของโอปอลกึกก้องได้ยินไปทั้งห้อง
หน้าของนักรบชุดดำเปลี่ยนไปมากแต่ขณะเดียวกันเขาควงดาบอย่างดุร้ายจนดาบเปลี่ยนเป็นเงาลวงตาขณะพุ่งเข้าหาแสงสายฟ้า
“ปัง!”
ระลอกพลังงานที่น่ากลัวทำให้เกิดรอยแยกบนผนังลามขยายออก
ทั้งสองก้มตัวลงจากนั้นล้มลงกับพื้น โอปอลตายไปแล้ว ขณะที่นักรบชุดดำใช้พลังทางจิตจนหมดแต่ยังไม่ตาย
“เจ้าต้องการฆ่าข้าแต่การป้องกันวิญญาณของเจ้าอ่อนแอกว่าข้ามากนัก” บุรุษชุดดำหัวเราะเบาๆ
“ควั่บ!” ทันใดนั้นร่างมนุษย์คนหนึ่งปรากฏต่อหน้านักรบชุดดำ
หน้าของนักรบชุดดำเปลี่ยนไปทันทีเขาเงยหน้ามองเห็นแคลมป์ตันทำสีหน้าโหดร้ายกำลังควงดาบยาว “ตาย!” แคลมป์ตันไม่สนใจอะไรอื่นใช้ดาบฟันใส่นักรบชุดดำ ดาบดำพุ่งแหวกอากาศดูเหมือนจะมาปรากฏต่อหน้านักรบชุดดำทันที
“อ๊า...!!!”
เขาถูกพันธนาการด้วยสนามพลังโน้มถ่วงและได้รับบาดเจ็บอย่างหนักบุรุษชุดดำคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว ไม่สนใจอะไรอย่างอื่นเขาควงดาบอีกครั้งและใช้พลังโจมตีวิญญาณอีกครั้ง
“แคล้ง!”
เสียงดาบปะทะกันและพลังโจมตีวิญญาณปะทะกัน!
ว่ากันในแง่ความลึกซึ้งของพลังโจมตีวิญญาณนักรบชุดดำน่ากลัวยิ่งกว่าแคลมป์ตันแน่นอน แต่พลังจิตของเขาในตอนนี้ถูกใช้ออกไปเกือบหมด อย่างไรก็ตามแคลมป์ตันไม่ได้รับผลอะไรมากนัก การปะทะตรงๆ ก็เหมือนกับพวกเขาสู้ด้วยพื้นฐานที่เสมอกัน
“ปัง!” นักรบชุดยืมแรงปะทะและบินถอยหลัง
อย่างไรก็ตาม...
ทันทีที่แคลมป์ตันใช้ดาบยาวฟันออกไป แค่เพียงพลิกข้อมือเขาก็ซัดมีดออกจากมือเขาทันที
“ซวบ!” มีดสั้นแทงลึกเข้าไปในร่างของนักรบชุดดำ
นักรบชุดดำร่วงลงจากอากาศตกลงที่มุมผนังด้านหนึ่ง ตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ ไม่พอใจอย่างแน่นอน!
“เจ้าไม่ยินดียอมรับเรื่องอย่างนี้ใช่ไหม?” แคลมป์ตันแค่นเสียง
แคลมป์ตันรู้ว่าเขาอ่อนแอซึ่งเป็นเหตุผลให้เขาใช้เงินซึ้อยาพิษวิญญาณแพงๆ และอาบพิษไว้ที่มีดของเขา มีดบินนี้คืออาวุธที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของแคลมป์ตันและบรรจุไว้ด้วย ‘พลัง’ ซึ่งเป็นเคล็ดความรู้ลึกลับของธาตุดิน
นักรบชุดดำได้รับบาดเจ็บหนักอยู่แล้วเมื่อถูกโจมตีเขาจึงตายทันที
“โอปอล, เจ้ามักจะอวดอ้างฝีมืออยู่ต่อหน้าข้าเสมอ! เจ้ามักจะออกคำสั่งและดูถูกข้าอยู่เสมอ!” หน้าของแคลมป์ตันดุร้ายและจ้องมองศพของอสูรสองศพข้างหน้าอย่างเย็นชา ตอนนี้เขาดูป่าเถื่อนมาก “แต่วันนี้, ข้า, แคลมป์ตันยังรอดชีวิตอยู่ได้ใช่ไหมเล่า? ฮ่าฮ่า...ข้าจะรับแหวนจันทราดำนี้กลับไปด้วยเช่นกัน และข้าจะกลายเป็นอสูรสี่ดาวทันที”
แค่เพียงโบกมือแคลมป์ตันเก็บศพอสูรสองศพและจากนั้นมองไปที่ศพของนักรบชุดดำ
แต่...
พื้นตรงนั้นว่างเปล่า
ศพหายไป!
“เป็น...เป็นแบบนี้ไปได้ยังไง?” แคลมป์ตันจ้องดวงตาแทบถลนออกจากเบ้า
อสูรสองคนตายแล้ว ขณะที่เขาแคลมป์ตันเสี่ยงชีวิตก่อนจะฆ่านักรบชุดดำได้ในที่สุด แต่ตอนนี้ศพของนักรบชุดดำหายไป?
“รีบไป!”
ลินลี่ย์และอีกสามคนหนีไปด้วยความเร็วสูงตามทางลับด้านหลังชั้นที่สี่
“ฮะฮะ เจ้าแคลมป์ตันกำลังรู้สึกทึ่งเรื่องนั้นฮะฮะ” บีบีสะใจเป็นอย่างมาก
ศพของนักรบชุดดำข้างผนังห่างจากรอยแยกในผนังราวๆเมตรเดียว กลุ่มของลินลี่ย์เคลื่อนตัวเข้าไปใกล้รอยแยกผนังจากนั้นเก็บศพเข้าไปในแหวนมิติทันที
กล่าวโดยทั่วไปอะไรก็ตามที่อยู่ในระยะใกล้จะถูกเก็บเข้าไปในแหวนมิติ
สายตาของแคลมป์ตันกวาดมองไปเห็นรอยแยกในผนังที่เกิดขึ้นจากการต่อสู้ทันที
“อ๊า.... ข้างใน” แคลมป์ตันเข้าใจทันที
“บัดซบ!” แคลมป์ตันตวาดลั่น เขาพุ่งตรงเข้าไปตามผนังและใช้พลังโจมตีเต็มที่ของเคล็ดความรู้ลึกลับพลัง รอยแยกที่มีอยู่บนผนังอยู่แล้วระเบิด ‘บึ้ม’แตกกระจายเป็นช่อง ด้านหลังช่องเป็นทางอุโมงค์ลับ
“แหวนจันทราของข้า! แหวนจันทราของข้า!” หัวใจของแคลมป์ตันเต็มไปด้วยความไม่พอใจ
ด้วยแหวนจันทราเขาจึงจะได้รับการยอมรับว่าทำภารกิจสำเร็จซึ่งก็หมายความว่าไม่เพียงแต่ได้รับรางวัลตอบแทนมากมาย แต่เขาจะกลายเป็นอสูรสี่ดาวด้วย
“พวกมันหนีไปไหน?” แคลมป์ตันยืนอยู่ในกลางอุโมงค์จ้องเข้าไปในปลายของอุโมงค์ลับทั้งสองด้าน ไม่สามารถตัดสินใจได้ชั่วขณะ แต่ขณะนั้นเอง..
“ควั่บ!” “ควั่บ!”
ปรากฏร่างสองร่างขึ้นในห้องทันทีเป็นบุรุษชุดดำสองคน
“เจ้าฆ่าน้องห้าหรือ?” นักรบชุดดำทั้งสองจ้องมองแคลมป์ตัน
แคลมป์ตันหันหน้าไปมองและรู้สึกหวาดผวาทันทีนักรบคนเดียวก็รับมือได้ยากเย็นแสนเข็ญแล้ว ตอนนี้พวกเขามาถึงสองคนเชียวหรือ?”
“หนี!” แคลมป์ตันไม่สนใจอะไรอื่นต่อไป เลือกที่จะเผ่นขึ้นไปตรงๆและตำแหน่งนี้เป็นตำแหน่งเดียวกับที่กลุ่มของลินลี่ย์หนีขึ้นไปข้างหน้า.