Chapter 57 : ผิวทองแดงกระดูกเหล็ก
มิมิคตัวนี้มีลักษณะคล้ายกับกล่องไม้ทั่วๆไปแต่ร่างกายของมันกลับแข็งยิ่งกว่ากล่องไม้ราวกับคนละโลก โจนเฉินเทิงเข้าใส่บอดี้ของมันอย่างทรงพลังแต่กลับทิ้งเอาไว้เพียงหลุมเล็กๆบนบอดี้ที่เป็นกล่องของมันเพียงเท่านั้น ร่างของมิมิคกระเด็นล่วงลงไปบนพื้นแต่พริบตาต่อมามันก็กระโจนเข้าหาเขาอีกครั้ง
“เจ้ามอนสเตอร์นี่ค่อนข้างไม่สมเหตุสมผลเกินไปหน่อยแล้ว...”
โจวเฉินรู้สึกว่ามิมิคตัวนี้ไม่ได้มีลักษณะนิสัยทางชีวภาพแบบอสูรตัวอื่นๆแท้ๆแต่กลับดุร้ายยิ่งนัก
เขาเปลี่ยนจากหอกเป็นขวานอย่างรวดเร็วและใช้อาวุธหนักชิ้นนี้ในการรับมือกับมัน
สิบวินาทีให้หลังเจ้ามิมิคที่ชอบกระโจนเข้ามากัดโจวเฉินหนักหนาก็ถูกฟาดจนกลายเป็นชิ้นๆ หลังจากดิ้นไปดิ้นมาอยู่ซักพักร่างของมันก็แน่นิ่งไม่ไหวติง
[พรสวรรค์ช่วงชิงสกิลติดตัวทำงาน : ท่านได้ทำการช่วงชิงสกิลติดตัวของมิมิค ‘ผิวทองแดงกระดูกเหล็ก’ ต้องการดูดซับหรือไม่?]
“จัดไปเลย!”
เมื่อเขาเห็นชื่อของสกิลติดตัวนี้โจวเฉินก็เลือกดูดซับอย่างไม่ลังเล ในเวลาเดียวกันเขาก็รีบเปิดคุณสมบัติของมันขึ้นมาเพื่อตรวจสอบคำอธิบาย
[ผิวทองแดงกระดูกเหล็ก (ระดับ1)]
[ประเภท : สกิลติดตัวระดับทองแดงขั้นต่ำ]
[คำอธิบาย : ความเสียหายทางกายภาพที่ได้รับลดลง20%]
“ลดความเสียหายทางกายภาพได้ตั้ง20%สุดยอดไปเลย”
คำอธิบายของสกิลติดตัวนี้ค่อนข้างเรียบง่ายแต่โจวเฉินก็รู้ดีว่ามันทรงพลังเพียงใด
เขาลองใช้นิ้วกดลงไปที่แขนของตัวเองเพื่อดูว่าผิวของเขามันแข็งขึ้นรึเปล่า
ยังไงก็ตามเขากลับพบว่าผิวหนังของเขายังคงยืดหยุ่นเช่นเดิมแต่เมื่อลองเพิ่มแรงดูก็พบความแตกต่างและสัมผัสได้ว่ามันค่อนข้างทนทานขึ้นมากจริงๆ
“เราสามารถรับความเสียหายทางกายภาพได้มากขึ้นแล้วจริงๆแต่ถ้าหลบพวกดาบหรือหอกได้ก็หลบคงดีกว่า”
โจวเฉินรู้ดีว่าผิวหนังของเขายังไม่ทนทานถึงขั้นผิดปกติแต่อย่างใด
หลังจากสังหารมิมิคลงแล้วโจวเฉินก็มองไปที่ส่วนอื่นๆของห้องและจากไปทันทีหลังจากไม่พบเจอของมีค่าอย่างอื่นอีก
หลังจากกลับมายังเส้นทางปกติเขาก็พบว่าชายหนุ่มร่างบางกับหญิงสาวผมยาวไปจากไปแล้ว พวกนั้นน่าจะเข้าไปยังส่วนลึกของทางเดินเส้นหลักไปแล้ว
“หวังว่าหีบสมบัติจะไม่ถูกคนพวกนั้นแย่งไปจนหมดหรอกนะ”
โจวเฉินรู้สึกกดดันขึ้นมาเล็กน้อยเพราะเขายังหาหีบสมบัติไม่เจอเลย เขาจึงเร่งฝีเท้าและเดินตรงเข้าไปยังส่วนลึกของทางเดินเส้นหลักในทันที
เนื่องจากมีเซอร์ไวเวอร์หลายคนเดินผ่านเส้นทางนี้ไปก่อนแล้วมันจึงไม่มีกับดักใดๆเหลืออยู่อีก มีเพียงศพของพวกอสูรกิ้งก่านอนอยู่ประปราย หลังจากเดินมาซักพักเขาก็พบว่าทางเดินมันเริ่มคดเคี้ยวและหลังจากผ่านเส้นทางคดเคี้ยวมาก็ปรากฏทางแยกอีกหลายเส้นทางเบื้องหน้า
แสงสว่างบริเวณทางแยกพวกนี้ค่อนข้างสว่างไสว เขามองเห็นร่างของหญิงสาวผมยาวที่อยู่ในส่วนลึกของทางแยกเส้นหนึ่ง ในเวลาเดียวกันหญิงสาวผมยาวผู้นั้นกำลังกระชับค้อนสงครามเอาไว้ในมือและต่อสู้อยู่กับมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์ที่มีผิวกายสีเขียว
“มอนสเตอร์ใหม่อีกแล้ว...ต้องลองของซักหน่อย...”
โจวเฉินรีบวิ่งเข้าไปยังส่วนลึกของเส้นทางที่หญิงสาวผมยาวอยู่และแทงไปที่หัวของมอนสเตอร์รูปร่างคล้ายมนุษย์ผิวกายสีเขียวด้วยหอกของเขาอย่างแรง
[พรสวรรค์ช่วงชิงสกิลติดตัวทำงาน : ท่านได้ทำการช่วงชิงสกิลของลูกกระจ๊อกผิวเขียว ‘เสริมแกร่งการเจริญพันธุ์(ระดับ1)’ ต้องการดูดซับหรือไม่?]
“มีสกิลติดตัวดรอปจริงด้วย? ยังไงก็เถอะไอ้สกิลเสริมแกร่งการเจริญพันธุ์นี่ฟังดูค่อนข้างประหลาดพิกล...”
โจวเฉินผงะถอยไปและรีบมองไปที่คำอธิบายสกิลในทันที
[เสริมแกร่งการเจริญพันธุ์(ระดับ1)]
[ประเภท : สกิลติดตัวระดับทองแดงขั้นต่ำ]
[คำอธิบาย : โอกาสในการเจริญพันธุ์ของท่านเพิ่มขึ้น300%]
“ห่าอะไรวะเนี่ย...ไม่ต้องการโว้ย ไม่ผสาน!”
นี่เป็นครั้งแรกเลยที่โจวเฉินปฏิเสธที่จะดูดซับสกิลติดตัวและเลือกที่จะทิ้งมันไปอย่างไม่ลังเล
ขณะที่กำลังตัดสินใจอยู่นี้เขาก็ใช้หอกในมือสังหารลูกกระจ๊อกผิวสีเขียวที่พุ่งเข้ามาจากข้างๆไปอีกตัว
“ขอบคุณที่ช่วย”
ไม่กิ่วินาทีให้หลังหญิงสาวผมยาวก็กล่าวขอบคุณโจวเฉิน
“ไม่จำเป็น ต่อให้ฉันไม่ช่วยเธอก็คงจัดการพวกมันได้ในไม่กี่วินาทีอยู่แล้ว”
ลูกกระจ๊อกผิวเขียวพวกนี้สูงไม่ถึง1.5เมตรด้วยซ้ำแถมยังมีแขนขาเล็กลีบและปราศจากอาวุธอีกต่างหาก แม้ว่าพวกมันจะได้เปรียบด้านจำนวนแต่ข้อได้เปรียบนี้ยังไงเสียก็ย่อมถูกทำลายลงด้วยค้อนศึกในมือของหญิงสาวผมยาวได้อย่างไม่ยากเย็น
หลังจากสังหารศัตรูเหล่านี้คนทั้งสองก็เดินหน้าต่อ ไม่นานนักพวกเขาก็พบห้องที่ตั้งอยู่ข้างกำแพงซึ่งด้านในนั้นมีสระน้ำอยู่แห่งหนึ่งและใจกลางสระน้ำก็มีหีบสมบัติตั้งตะหง่านอยู่
ยังไงก็ตามปัญหาก็คือในสระน้ำนั้นมีปลาประหลาดที่มีฟันแหลมคมว่ายอยู่เป็นจำนวนมาก ลักษณะของพวกมันดูดุร้ายไม่เบาทำให้ใครก็ตามที่คิดอยากจะพุ่งเข้าไปเอาหีบสมบัติต้องชั่งใจให้ดี
หญิงสาวผมยาวพร้อมค้อนศึกปรายตามองสระน้ำอยู่ชั่วครู่ก่อนจะจากไปเห็นได้ชัดว่ายอมตัดใจจากหีบสมบัติใบนี้แล้ว
โจวเฉินยังคงยืนอยู่และคิดหาวิธีเอาหีบสมบัติมาให้จงได้
“แต่ถ้าไอ้กล่องนี่ก็เป็นมิมิคเหมือนกัน...”
โจวเฉินถูกมิมิคหลอกจ๊ะเอ๋ตัวเองมาแล้วรอบนึงดังนั้นเขาจึงค่อนข้างลังเล
“ถ้างั้นก็ต้องคอนเฟิร์มให้ได้”
โจวเฉินหันกลับไปมองและเห็นว่าหญิงสาวผมยากเดินจากไปไกลแล้วดังนั้นเขาจึงเอ่ยขึ้นมาในใจเบาๆ ‘ย่างก้าวสายลม’
เขาทำการเปิดใช้งานสกิลย่างก้าวสายลมที่ได้มาจากภารกิจครั้งที่แล้ว กระแสลมไร้รูปปรากฏขึ้นมาห่อหุ้มร่างกายของเขาเอาไว้
จากนั้นเขาก็ระเบิดความเร็วพุ่งตรงไปยังสระน้ำในทันที เขาเหยียบลงบนผิวน้ำอย่างแผ่วเบาและกระโดดผ่านใจกลางของสระน้ำไป ขณะที่ผ่านใจกลางของสระน้ำนั้นเขาก็แทงหอกเข้าใส่กล่องที่ตั้งอยู่ใจกลางของสระน้ำไปหนนึง
เสียงราวกับอะไรบางอย่างแตกหักดังขึ้นมาจากบริเวรปลายหอก เมื่อโจวเฉินพุ่งกลับมายังชายฝั่งเขาก็สังเกตเห็นรอยบุ๋มที่เกิดขึ้นบนตัวกล่อง
“กล่องนี่ยังคงไร้การเคลื่อนไหวดูแล้วน่าจะเป็นของจริง”
ด้วยการทดสอบหนนี้โจวเฉินจึงมั่นใจแล้วว่ากล่องใบนี้เป็นหีบสมบัติของแท้
ระหว่างที่คิดอยู่นั้นเขาก็ยกหอกขึ้นมาแทงลงไปที่ด้านข้างของกางเกงจนปลายหอกทะลุร่างของปลาฟันแหลมที่กำลังกัดขากางเกงของเขาอย่างเมามันส์ จากนั้นโจวเฉินก็เปิดใช้งานสกิลย่างก้าวสายแล้วพุ่งไปยังสระน้ำอีกครั้ง
ครั้งนี้เมื่อเขามาถึงใจกลางของสระน้ำเขาก็เลือกที่จะสะบัดหอกเพื่อกวาดร่างของปลาประหลาดที่อยู่ใกล้ๆทิ้งไปเสียก่อน จากนั้นโจวเฉินก็ปิดการทำงานของสกิลย่างก้าวสายลมและดำลงไปใต้น้ำเพื่อคว้าหีบสมบัติและใช้แรงทั้งหมดที่มีโยนหีบสมบัติขึ้นไปยังชายฝั่ง จากนั้นเขาก็เปิดใช้งานสกิลย่างก้าวสายลมอีกครั้งและโบกหอกอีกหนเพื่อกวาดร่างของพวกปลาประหลาดให้กระเด็นออกไปอีกคราก่อนจะหลบหนีกลับเข้าฝั่ง
เมื่อเขากลับมายังฝั่งกลับยังมีปลาประหลาดสองตัวที่กัดติดตามร่างของเขามาด้วยแต่ฟันของพวกมันไม่ได้สร้างความเสียหายให้กับเขามากนักเพียงแค่ทำให้ผิวหนังของเขามีรอยแดงเล็กน้อย
หลังจากสังหารพวกมันเสร็จโจวเฉินก็เปิดหีบสมบัติออกด้วยความคาดหวัง
“หวังว่าจะมีอะไรดีๆนะ”
เขาสังเกตเห็นโพชั่นสีขาวด้านในและในเวลาเดียวกันระบบก็ได้แจ้งเตือนรายละเอียดของมันออกมา
[โพชั่นล่องหน]
[ประเภท : โพชั่นระดับทองแดงขั้นต่ำ]
[คำอธิบาย : หลังจากใช้งานท่านจะเข้าสู่สภาวะล่องหน ในเวลาเดียวกันกลิ่นกายและอุณหภูมิของร่างกายเองก็จะถูกลบซ่อนอย่างมิดชิด – ยิ่งดื่มมากเท่าไหร่ผลลัพธ์ก็ยิ่งคงอยู่นานมากเท่านั้น หนึ่งขวดสามารถคงอยู่ได้สิบนาที]
“โพชั่นล่องหน...ไม่เลว”
ความสามารถในการล่องหนนั้นค่อนข้างทรงพลัง แม้ว่าจะอยู่ได้เพียงสิบนาทีแต่ก็มีค่ายิ่งนัก
โจวเฉินยัดโพชั่นขวดนี้ลงช่องเก็บของและออกสำรวจพื้นที่ต่อ
หลังจากเดินต่อมาอีกซักพักเขาก็พบบันไดทางลงอยู่ด้านหน้า...แสงสว่างบริเวณบันไดค่อนข้างมืดสลัวและมีกลิ่นเลือดโชยมา
