ตอนที่แล้วบทที่ 186 นี่พู่กันทำไมเจ้าไม่วาดล่ะ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 188 จงมุ่งมั่นที่จะเรียนรู้ยันต์วิญญาณต่อไป

บทที่ 187 เจ้าเข้าใจมันไหม? ถ้าทำไม่ได้ ก็หุบปากซะ!


ใบหน้าของอี้เจียหมินกลายเป็นสีแดงทันทีเหมือนกับปูต้มเขาจ้องไปที่พู่กันอักขรยันต์วิญญาณในมือของซุนม่อและดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความอัปยศอดสูและความโกรธ

เขาต้องการจับพู่กันและแสดงความเฉลียวฉลาดของเขาวาดยันต์รวบรวมวิญญาณที่สมบูรณ์แบบเพื่อตบหน้าซุนม่ออย่างไม่ปราณีปราศรัย

อย่างไรก็ตามมันอาจเป็นเพียงความหวังที่ฟุ่มเฟือยเพราะเขาไม่มีทางชนะได้

ในขณะนี้ อี้เจียหมินเต็มไปด้วยความเสียใจ ทำไมเขาไม่ทำงานหนักขึ้นอีกหน่อยตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้?ถ้าเขาทำงานหนักกว่านี้สักหน่อยเขาอาจจะไม่ต้องทนรับความอับอายขายหน้าในตอนนี้

ทั้งหมดเป็นเพราะความแข็งแกร่งของเขาไม่เพียงพอ

“อาจารย์ซุนพวกเราทุกคนเป็นเพื่อนร่วมงานกัน เจ้าไม่จำเป็นต้องเอาแต่ใจขนาดนี้ก็ได้ใช่ไหม?”

จางเฉียนหลินแทรกแซงต้องการช่วยอี้เจียหมินจากสถานการณ์ของเขา นั่นเป็นเพราะพวกเขามาจากค่ายเดียวกันและคุ้นเคยกันดี

"โอ้? เจ้าอยากวาดรูปแทนเขาไหม?”

ซุนม่อเปิดเผยการแสดงออกที่รู้แจ้งและส่งพู่กันให้จางเฉียนหลิน

“เฮ้ย!”

สีหน้าของจางเฉียนหลินแข็งทื่อในขณะที่เขาสาปแช่งในใจ(ข้าเคยพูดว่าอยากช่วยเขาวาดรูปตั้งแต่เมื่อไหร่?) อย่างไรก็ตามเขามีไหวพริบมากกว่าอี้เจียหมิน

“ท้ายที่สุดนี่คือชั้นเรียนของอาจารย์ซุนไม่ดีนัก ที่ข้าจะเอาชนะเจ้าบ้านได้”

คำพูดของเขาหมายความว่าเขาประทับใจมากแต่ถ้าเขาวาดจริง ซุนม่อจะเสียหน้า ดังนั้นจึงเป็นการดีกว่าที่จะลืมมัน

"ฮะฮะ!"

ซุนม่อหัวเราะเบาๆและเปิดใช้งานเนตรทิพย์ของเขา

จางเฉียนหลิน อายุ 25ปี ระดับที่ห้าของขอบเขตจุดอัคคีผลาญโลหิต ลูกชายของ จางฮั่นฟู

อาชีพ: มหาคุรุ 1 ดาวปัจจุบันเขามีรัศมีมหาคุรุ สี่ชนิดและมีพรสวรรค์ที่สูงมากในการศึกษาอักขรยันต์วิญญาณ

ความแข็งแกร่ง: 25สูงกว่าค่าเฉลี่ย!

สติปัญญา: 26จิตใจที่โตเต็มที่และสมองที่พัฒนามาอย่างดี เขาเป็นอัจฉริยะที่โดดเด่นที่ได้รับการศึกษาระดับอุดมศึกษา

ความว่องไว : 28ความเร็วของเขาเร็วมาก

ความอดทน : 23 ด้อยกว่าเล็กน้อย

ปณิธาน : 23 พอใจง่ายถูกอารมณ์ครอบงำง่าย เขาไม่เคยประสบกับความพ่ายแพ้มาก่อนเขาต้องการช่วงเวลาของการสังเกต!

ค่าศักยภาพ: สูง!

หมายเหตุ:โดยรวมแล้วเป็นครูที่ค่อนข้างโดดเด่น

เมื่อดูสถานะที่ดีของจางเฉียนหลินที่หล่อเหลาและสง่างามซุนม่ออยากรู้จริงๆ ว่าชายหนุ่มคนนี้เป็นลูกชายของชายหน้าตาน่าเกลียดที่มีรูปร่างเหมือนมันฝรั่งจางฮั่นฟูหรือไม่

สำหรับคนอย่างจางเฉียนหลินหากเขาเป็นนักเรียน เขาจะเป็นคนที่มีภูมิหลังที่มั่งคั่ง เป็นราชาในสถาบันที่เก่งทั้งในด้านศีลธรรมและการศึกษาครูจะยกย่องเขาอย่างสูง และเด็กผู้หญิงคงชอบเขามากเขาจะได้รับจดหมายรักทุกวันจนมือเป็นระวิง

ถ้าเขาทำงานทุกอย่างก็จะเป็นไปตามทางของเขาเขาจะได้รับความปรารถนาดีจากผู้บังคับบัญชาและเป็นที่รักของเพื่อนร่วมงาน ความฉลาดทางอารมณ์ของเขาจะไม่ต่ำ

เขาควรทำอย่างไร?จู่ๆ ซุนม่อก็รู้สึกอิจฉาเล็กน้อย!

ซุนม่อไม่พอใจมากที่สุดกับ'ผู้ชนะในชีวิต' แบบนี้

“ขอข้ากล้าถามเพื่อนบ้านของเจ้าว่านามสกุลหวังใช่ไหม”*

"ไม่!"

จางเฉียนหลินได้เปลี่ยนหัวข้อ

“อาจารย์ซุน โปรดดำเนินบทเรียนต่อไปนักเรียนทุกคนกำลังรอการแสดงอันน่าทึ่งของเจ้า!”

"ไม่เป็นอะไร!"

เนื่องจากจางเฉียนหลินแสดงให้เห็นว่าเขาเต็มใจที่จะดูอ่อนแอจึงไม่ดีเกินไปที่ซุนม่อจะไล่ต้อนต่อไปเช่นกัน ถ้าไม่เช่นนั้นหากเหตุการณ์นี้แพร่ไปคนอื่นอาจบอกว่าเขาหน้าด้านเกินไปและไม่สนใจเพื่อนร่วมงานของเขาเลย

"ฮะแอ้ม!"

ซุนม่อกระแอมและกวาดสายตาไปทั่วห้องเรียนหลังจากนั้น สายตาของเขาจับจ้องไปที่ อี้เจียหมิน

“เนื่องจากอาจารย์อี้ต้องการชื่นชมเทคนิคการวาดยันต์วิญญาณอื่นๆของข้า ข้าคงต้องปฏิบัติตามและแสดงความสามารถของข้าออกมา”

"อะไร? อาจารย์ซุนรู้วิธีวาดอักขรยันต์วิญญาณประเภทอื่นเหรอ?”

“เราได้กำไรจากการอยู่ที่นี่วันนี้!”

“ฮ่าฮ่า เจ้าแพ้รีบจ่าย!”

จิตวิญญาณของเหล่านักเรียนสั่นไหวเมื่อทุกคนจ้องไปที่ซุนม่อคนที่เสียเงินก่อนหน้านี้ร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น

ซุนม่อยืนอยู่บนแท่นบรรยายและตั้งสมาธิ

เขาควรวาดอะไร

ยันต์วิญญาณเต่าดำ?ไม่นั่นไม่ควรทำ หลังจากเข้าสู่ทวีปทมิฬแล้ว คนของจางฮั่นฟู ก็จะต่อต้านเขาอย่างแน่นอนในเวลานั้น อักขรยันต์วิญญาณเต่าดำประเภทป้องกันสามารถใช้เป็นไพ่เด็ดได้เขาต้องไม่เปิดเผยตอนนี้

ในกรณีนี้เหลือเพียงยันต์วิญญาณป้องกันสายฟ้าเท่านั้น อักขรยันต์นี้เป็นสิ่งที่เขาออกแบบเองไม่มีใครในเก้าแคว้นแผ่นดินใหญ่รู้เรื่องนี้ดังนั้นเขาจึงสามารถวาดมันออกมาได้โดยไม่ต้องกังวล

เมื่อเห็นซุนม่อยืนอยู่ตรงนั้นอย่างไม่ขยับเขยื้อนอี้เจียหมินรู้สึกว่าเขาเดาถูก ซุนม่อไม่เชี่ยวชาญกับยันต์วิญญาณอื่นอย่างแน่นอนดังนั้นเขาจึงอดไม่ได้ที่จะแหย่เพิ่มอีก

“อาจารย์ซุน วาดเลยทุกคนรออยู่!”

ซุนม่อหันกลับมามองอี้เจียหมินหลังจากนั้นเขาหันหน้าไปทางกระดานดำและวางกระดาษยันต์วิญญาณอีกแผ่นหนึ่งไว้ในขณะที่เขาวาดจังหวะแรก

ทั้งห้องเรียนเงียบลงในทันทีทุกคนเบิกตากว้างเมื่อมองดูจังหวะที่ซุนม่อทำแต่ละครั้ง

รอยขมวดคิ้วเริ่มปรากฏบนใบหน้าของผู้ชมทุกคน

นักเรียนที่จะมาเรียนบทเรียนของซุนม่อคือผู้ที่รู้เพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับการศึกษาอักขรยันต์วิญญาณแม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถวาดมันได้ พวกเขาก็จำยันต์วิญญาณประเภทต่างๆ ได้

การจำยันต์วิญญาณ 500ชุดถือเป็นพื้นฐาน การท่องจำ 1,000 หมายความว่ามีคนมีคุณสมบัติ ดังคำกล่าวที่ว่า 'การอ่านหนังสือ 100 รอบจะทำให้เจ้าได้รับข้อมูลเชิงลึก' ตรรกะเดียวกันกับอักขรยันต์วิญญาณถ้าเจ้าจำพวกมันไม่ได้และไม่รู้เกี่ยวกับพวกมันเจ้าจะประสบความสำเร็จในการวาดภาพได้อย่างไร

แต่ตอนนี้นักเรียนทุกคนมีสีหน้างุนงง โดยพื้นฐานแล้วพวกเขาไม่รู้ว่าซุนม่อกำลังวาดรูปอะไรอยู่!

“พวกเจ้ารู้จักหรือไม่”

“เส้นยันต์วิญญาณนั้นซับซ้อนมากนี่คงเป็นยันต์หงสาดับสูญใช่ไหม”

“เจ้าพูดบ้าอะไรเนี่ย?ถ้าเส้นสำหรับยันต์หงสาดับสูญถูกวาดในลักษณะนี้ ข้าจะกินอึ!”

นักเรียนเริ่มทะเลาะกันหลังจากนั้นพวกเขาหันไปมองอี้เจียหมินและจางเฉียนหลิน ครูสองคนนี้ควรรู้

“อาจารย์ยันต์วิญญาณที่อาจารย์ซุนกำลังวาดคืออะไร?”

นักเรียนคนหนึ่งปลุกความกล้าขึ้นแล้วถามเขาอยากรู้และสงสัยมากเกินไป

“เงียบอย่ารบกวนอาจารย์ซุน”

จางเฉียนหลินตวาดแต่ระดับเสียงของเขาไม่เบา นอกจากต้องการขู่ซุนม่อและทำให้เขาล้มเหลวเขายังต้องการหลีกเลี่ยงความลำบากใจด้วยเพราะเขาไม่รู้ว่านี่คือยันต์วิญญาณใด

"เป็นไปได้ไหมว่าข้าเคยนอนดึกเพื่อเรียนหนังสือมาก่อนและตอนนี้ข้าอายุเพียงยี่สิบห้าเท่านั้น และข้าก็แก่ก่อนวัยอันควรพอที่จะเข้าสู่วัยทองในก่อนหน้านี้ได้"

จางเฉียนหลิน บีบเค้นสมองของเขาขณะที่อักขรยันต์ต่างๆแวบผ่านความคิดของเขาทีละอย่าง อย่างไรก็ตามไม่มีสิ่งใดที่ตรงกับที่ซุนม่อกำลังวาด หลังจากนั้นความคิดที่น่าสะพรึงกลัวก็ปรากฏขึ้นในจิตใจของเขา

“ไม่ มันเป็นไปไม่ได้ตอนนี้ซุนม่ออายุเท่าไหร่? เป็นไปได้อย่างไรที่เขาจะสร้างยันต์วิญญาณของเขาเอง”

จางเฉียนหลิน มีรอยยิ้มเยาะเย้ยตัวเองอยู่บนใบหน้าของเขาเขาคงจะปัญญาอ่อนจริงๆ ทำไมความคิดเช่นนั้นจึงปรากฏในจิตใจของเขา? แม้แต่ระดับบรรพบุรุษของยันต์วิญญาณก็สามารถปรับเปลี่ยนยันต์วิญญาณได้การสร้างยันต์วิญญาณที่มีเอกลักษณ์นั้นยากเกินไป

"ไอ้เวร!"

อี้เจียหมินรู้สึกหดหู่เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ หลังจากนั้นเขาเริ่มสาปแช่งเงียบๆโดยหวังว่าซุนม่อจะล้มเหลว

ขณะที่ยันต์วิญญาณค่อยๆใกล้จะเสร็จสมบูรณ์ ทั้งห้องเรียนก็ตกอยู่ในความเงียบอีกครั้งนักเรียนไม่รู้ว่านี่คือยันต์วิญญาณอะไรแต่พวกเขาทั้งหมดต่างเชื่อมั่นในความงามของยันต์นี้และไม่มีใครยอมละสายตาแม้แต่วินาทีเดียว

เส้นยันต์การจัดเรียง โครงสร้างทั้งหมด... คุณพระคุณเจ้ามีความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่ว่าในกรณีใดมันเป็นความสุขที่ได้ดู

ในเก้าแคว้นแผ่นดินใหญ่ยังคงเป็นสังคมกึ่งศักดินา และขาดความสามารถในการผลิตอย่างรุนแรงนี่คือเหตุผลที่พวกเขาไม่เข้าใจความสวยงามของการออกแบบสมัยใหม่

ยันต์วิญญาณป้องกันสายฟ้าได้รับการออกแบบโดยระบบการจัดเรียงเส้นยันต์แต่ละครั้งถูกกำหนดในลักษณะที่แม้แต่ผู้ที่มีอาการโรคย้ำคิดย้ำทำที่ร้ายแรงที่สุดก็ยังรู้สึกสบายใจที่จะดู

ครืนนน!

ขณะที่ซุนม่อถอนพู่กันพลังปราณวิญญาณในห้องเรียนก็พุ่งเข้าใส่และสร้างวังวันพลังปราณวิญญาณที่ส่งเข้าไปในกระดาษยันต์วิญญาณ

ฉากนี้ไม่เพียงแต่แสดงว่ายันต์วิญญาณเสร็จสมบูรณ์แต่ยังหมายความว่าระดับของยันต์วิญญาณนั้นสูงมาก อย่างน้อยก็ระดับห้าหรือสูงกว่า

อี้เจียหมิน เหลือบมองไปที่ประตูห้องเรียนและทันใดนั้นเขาก็รู้สึกเหมือนอยากจะวิ่งหนี (เฮ้อ สมองของข้าเป็นสนิมหรือเปล่าทำไมข้าถึงมาที่ชั้นเรียนยันต์วิญญาณของซุนม่อเพื่อสร้างปัญหา?)

ลมปราณหายไปแต่นักเรียนยังคงเงียบ เพราะพวกเขาค้นพบว่าองค์ประกอบของอักขรยันต์วิญญาณนี้แตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากอักขรยันต์วิญญาณที่พวกเขาเคยเรียนมาก่อน

"สวยงาม!"

ฟางเหยียนตะโกนด้วยความหลงใหลในขณะที่เขากระแทกฝ่ามือลงบนโต๊ะ

ปัง

เสียงของเขาดังมากและเกือบจะทำให้วิญญาณของนักเรียนคนอื่นสะดุ้งกลัว

ติง!

คะแนนความประทับใจที่ดีจากฟางเหยียน+30 เริ่มต้นการเชื่อมต่อศักดิ์ศรี: เป็นกลาง (30/100)

สมบูรณ์แบบ!

สมบูรณ์แบบ!

สมบูรณ์แบบ!

ลู่ฉางเหอพึมพำกับตัวเองร่างกายของเขาเอนไปข้างหน้าจนถึงจุดที่เขาเกือบจะลุกออกจากที่นั่งเขาไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการกดตัวเองลงบนกระดาษยันต์วิญญาณและชื่นชมมันอย่างพิถีพิถันในระยะใกล้

“ช่างสวยงามเสียจริง!”

“ช่างเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาดแต่รู้สึกสบายใจมากที่ได้ดู!”

“ข้าไม่รู้ว่าทำไมแต่หลังจากดูยันต์วิญญาณนี้ข้าก็รู้สึกว่าความคิดของข้าชัดเจนขึ้นราวกับว่าข้าสามารถวางภาระทั้งหมดในหัวใจของข้าได้ข้ารู้สึกว่าจะไม่เสียใจแม้ว่าข้าจะตาย”

นักเรียนทุกคนแสดงความคิดเห็น

“อาจารย์ซุนนี่คือยันต์วิญญาณอะไร?”

ฟางเหยียนอยากรู้อยากเห็น

โอว!

นักเรียนจ้องไปที่ซุนม่อโดยตรงรอให้เขาตอบ

“อาจารย์อี้ ทำไมท่านไม่แนะนำยันต์นี้ให้ชั้นเรียนดูล่ะ?”

ซุนม่อแทรกแซง

เมื่อสายตาของนักเรียนหันไปหาอี้เจียหมินคนหลังไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการมุดตัวเองไปที่โต๊ะต่อหน้าเขา น่าอายแค่ไหน

เขาอยากจะถามซุนม่อว่ากำลังวาดรูปอะไรอยู่แต่การปรากฏตัวของวังวนพลังปราณวิญญาณบ่งชี้ว่าอักขรยันต์วิญญาณประสบความสำเร็จ

“ฮะฮะ ไม่เข้าใจเหรอ?”

ซุนม่อยังคงถามต่อไป

อี้เจียหมิน เงียบไป

“ในเมื่อท่านไม่เข้าใจก็หุบปากเสียทีในอนาคตเมื่อเข้าเรียนในชั้นเรียนของข้า”

ซุนม่อยังคงมีคำพูดบางอย่างที่เขาต้องการจะพูดแต่เขาตัดสินใจที่จะไว้ชีวิตอี้เจียหมิน เนื่องจากบทเรียนยังคงดำเนินต่อไป

อี้เจียหมินไม่มีใบหน้าที่จะอยู่ที่นี่อีกต่อไปเขาลุกขึ้นและเดินออกจากห้องเรียนทันที

จางเฉียนหลินกำลังรอซุนม่อเพื่อเปิดเผยคำตอบทว่าซุนม่อได้นำยันต์วิญญาณออกไปและเริ่มพูดเกี่ยวกับยันต์รวบรวมวิญญาณอีกครั้งสิ่งนี้เกือบทำให้ จางเฉียนหลิน โกรธจนตาย

(ยันต์รวบรวมวิญญาณ ภรรยาของเจ้าหรือไม่ทำไมเจ้าต้องพูดถึงเรื่องนี้ทุกวัน?)

“อาจารย์ นี่เป็นอักขรยันต์วิญญาณที่ท่านสร้างขึ้นเองหรือไม่?”

หลู่ฉางเหอเดาห้องเรียนที่มีเสียงดังแต่เดิมเงียบลงอีกครั้งเมื่อทุกคนหันไปมองที่ซุนม่อ

“หา อะไรนะ”

ซุนม่อยกนิ้วชี้ขึ้นแล้ววางลงบนริมฝีปาก

“ข้าบอกไม่ได้”

“อาจารย์ ท่านคือปีศาจเหรอ?หยุดกระตุ้นความอยากอาหารของเราแล้วเปิดเผยคำตอบมา!”

นักเรียนเคาะโต๊ะและเรียกซุนม่อแต่บรรยากาศในชั้นเรียนก็กลมกลืนกันจริงๆยันต์วิญญาณใหม่ยังพิสูจน์ว่าอาจารย์ซุนรู้วิธีวาดยันต์วิญญาณอื่นๆ

"แหกคอกแน่!"

นักเรียนสามารถเดาได้เฉพาะเกี่ยวกับบุคลิกภาพของซุนม่อเท่านั้น

ติง!

คะแนนความประทับใจที่ดีจากหลู่ฉางเหอ+30 กระชับมิตร (240/1,000)

จางเฉียนหลินเกาหูด้วยความกังวลเขาไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าวางฝ่ามือบนหัวสุนัขของซุนม่อและใช้กำลังบังคับให้เขาเปิดเผยคำตอบเขาอยากจะถามแต่เขาทำไม่ได้ เพราะพอถามไปก็แสดงว่าไม่รู้คำตอบไม่ใช่หรือ?

(เฮ้ย รอให้จบชั้นเรียนก่อนนะ!)

และต่อมากระแสของเวลารู้สึกช้ามาก เมื่อเสียงระฆังสิ้นสุดชั้นเรียนดังขึ้น จางเฉียนหลิน รู้สึกราวกับว่ารุ่งอรุณมาถึงแล้ว

“ในที่สุดชั้นเรียนก็จบลง!”

ก้นของจางเฉียนหลินยกขึ้นเล็กน้อยจากที่นั่งของเขาเขาเริ่มคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เขาควรจะพูดดังนั้นซุนม่อจึงไม่สามารถปฏิเสธการตอบคำถามของเขาได้

“เอ่อวันนี้ข้าจะพูดมากกว่านี้”

อันที่จริงซุนม่อไม่ได้พูดอะไรมากแต่เขาทำสิ่งนี้เพื่อรังเกียจจางเฉียนหลิน (เจ้าไม่อยากมาฟังบทเรียนของข้าเหรอในกรณีนี้ ข้าจะให้เจ้าฟังมากกว่านี้)

“ลากบทเรียนเจ้ายังมีสติอยู่หรือเปล่า”

เมื่อซุนม่อประกาศสิ้นสุดบทเรียนก่อนที่จางเฉียนหลินจะเดินไปได้นักเรียนกลุ่มหนึ่งก็รุมล้อมซุนม่อและเริ่มถามคำถาม

ความนิยมของซุนม่อนั้นสูงมากจนน่ากลัวเล็กน้อยไม่จำเป็นที่เขาจะถามเป็นการส่วนตัว ดังนั้นจางเฉียนหลินจึงลดฝีเท้าลงและตะแคงหูพยายามฟังคำตอบของซุนม่อ

“อาจารย์ซุนยันต์วิญญาณนั้นคืออะไรกันแน่?”

ฟางเหยียนเป็นเหมือนเจดีย์ที่ยืนอยู่ต่อหน้าซุนม่อดวงตาของเขาที่ราวกับระฆังทองแดงนั้นเต็มไปด้วยความกระหายและความอยากรู้และความปั่นป่วนเล็กน้อย

หลู่ฉางเหอเหลือบมองที่ก้นของฟางเหยียนโดยไม่รู้ตัว(ถ้าเจ้ามีหาง เจ้าจะดูเหมือนสุนัขอัลเซเชียลรออาหารจริงๆ!)

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด