ตอนที่ 2 จงกลายพันธุ์!
ตอนที่ 2 จงกลายพันธุ์!
“กลายพันธุ์”
ดวงตาของ หลิน ยู เป็นประกาย เขาเลือกไปติดต่อกับต้นไม้แห่งชีวิตทันที และค้นหาอย่างระมัดระวัง เขาเห็นความสามารถ
กลายพันธุ์อยู่ในข้างใต้
น่าเสียดายที่ตอนนี้พลังเวทย์มนต์ของเขาถูกใช้ไปหมดแล้ว เขาจึงไม่สามารถใช้กลายพันธุ์ได้ในตอนนี้
“อ๊า... ทำไมพวกท่านๆทั้งหลายไม่ให้พลังเวทย์มนต์ข้ามากกว่านี้นะ”
หลังจากที่เขาพบหนทางแต่ยังไม่สามารถใช้งานมันได้ หลิน ยู ไม่ได้สามารถพูดได้ว่ามันอึดอัดแค่ไหน
ท่ามกลางผู้คนมากมาย ประมาณว่าเขาเป็นคนเดียวที่ทำแบบนี้ ใช้ทรัพยากรทั้งหมดอย่างโง่เง่าตั้งแต่เริ่มต้น?
ถ้าไม่ใช่เพราะแบบนี้ เขาคงไม่ได้รางวัลนี้
น่าอายเป็นบ้า...
สำหรับแผนการวันนี้ เราต้องรีบหาพลังงานเวทย์มนต์ให้เร็วที่สุด จากนั้นลองใช้ความสามารถกลายพันธุ์ ไม่อย่างนั้นเจ้า
ต้นหญ้าน้อยเหล่านี้ คือไม่สามารถอยู่รอดไปจนเวลาปลอดภัยหมดลง
หลิน ยู มองไปที่เจ้าต้นหญ้าน้อยและจมอยุ่กับความคิด
“บรึ้มมมม!”
ในขณะ นั้นมีเสียงกระแทก ดังขึ้นมา
หลิน ยู มองไปรอบๆ พบว่าด้านนอกอาณาเขตมี หมาป่าสีดำที่มีใบมีดกระดูกติดอยู่บนหลัง กระแทกโจมตีเข้ามาที่รั้วอย่างเมามัน
ทุกครั้งที่มันกระแทกเข้ามา จะมีแรงที่มองไม่เห็นของรั้วสะท้อนมันกลับไป มันกระเด็นออกไปห่างไปหลายเมตร หลังจากมันลุกขึ้น มันก็พุ่งเข้ากระแทกรั้วอีกครั้ง
เห็นได้ชัดว่ามันเห็น หลิน ยู เป็นเหยื่อของมันผ่านรั้ว
หลิน ยู มั่นใจถ้าไม่ใช่ช่วงเวลาคุ้มครอง หมาป่าดำคงพังรั้วเข้ามาในอาณาเขตไปนานแล้ว
เยี่ยมไปเลย!
การฆ่ามอนสเตอร์จะได้รับพลังเวทย์มนต์ใช่ไหมน๊า
ทันใดนั้น หลิน ยู ก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้
หลังจากมองไปที่หมาป่าดำ ที่อยู่ด้านนอกอาณาเขต และยืนยันว่ามันเข้ามาไม่ได้จริงๆ เขามองไปรอบๆ เจอท่อนไม้ที่ดูแข็งแรงขนาดเท่าท่อนแขนมีปลายแหลม เขาก้มลงไปหยิบมันและค่อยๆเดินไปที่รั้ว
“กร๊าซซซซ”
เมื่อเห็น หลิน ยู เดินเข้ามาใกล้ หมาป่าโกธรเกี้ยวมาก มันอ้าปากกว้างและคำรามออกมาทางเขา
หลิน ยู มองเห็นโอกาศ จู่ๆ เจ้าท่อนไม้ปลายแหลม ก็พุ่งออกไปจากมือเขา อาศัยแรงเฉื่อย พุ่งเข้าไปที่ท้องหมาป่าดำ
เสียงโหยหวยอันน่าสมเพชออกจากมาจากหมาป่าดำ มันกระแทกเข้ากับรั้วอย่างแรง
แรงกระแทกจากมันทำให้ หลิน ยู หงายหลัง แท่นไม้ในมือเขาหายไป แขนของเขาชา
เมื่อเขามองไปด้านนอกอีกครั้ง เขาพบว่าหมอป่าดำล้มลงที่เท้าของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส
หลิน ยู จะปล่อยโอกาสนี้ไปได้อย่างไร เขาลุกขึ้นแล้วรีบหยิบแท่นไม้แทงไปที่ส่วนที่อ่อนแอที่สุดของมัน
“กร๊าสสสสสส”
หมาป่าดำร้อง และร่างกายของมันก็แข็งทื่อลง พร้อมกับไม้ในมือของเขาที่หักลง
การโจมตีครั้งนี้ สร้างความเสียหายหนักมากให้กับหมาป่าดำ เลือดยังคงไหลรินออกมาจากบาดแผล
ลมหายใจของมันค่อยๆ อ่อนลงเรื่อยๆ จนร่างกายมันแน่นิ่งลงไป
(ยินดีด้วย คุณสังหารหมาป่าดำระดับ 1 ได้รับพลังเวทย์มนต์ 1 แต้ม)
หน้าอกของ หลิน ยู ขยายออกด้วยความตื่นนเต้นเนื่องจากเสียงในหัวของเขา
เขาประสบความสำเร็จให้การฆ่า มอนสเตอร์ระดับ 1
เขาคิดถูก การฆ่าสัตว์ประหลาดจะได้รับพลังเวทย์มนต์!
เขาไม่คิดมาก ออกไปนอกอาณาเขตแล้วลากร่างของหมาป่าดำที่ตายแล้วเข้ามาในอาณาเขต
ตอนนี้ เขามีอาหารแล้ว ถือว่าหาทางออกของปัญหาใหญ่ได้แล้ว
จากนั้นเขาเดินไปหาเจ้าต้นหญ้าน้อย ทั้ง 10 ต้นอย่างตื่นเต้น
“ไม่น่าจะมีอะไรเกิดขึ้นอีกหรอกใช่ไหม?”
ด้วยความลังเล หลิน ยู ใช้ความสามารถกลายพันธุ์กับต้นหญ้าน้อย 1 ต้น เสียงในหัวของเขาก็ดังขึ้นอีกครั้ง
(กำลังพลระดับ 1 ต้องใช้พลังเวทย์ 1 แต้มในการกลายพันธุ์ คุณต้องการดำเนินการต่อหรือไม่)
“ดำเนินการต่อ”
ดวงตาของ หลิน ยู ลดลง
เมื่อสิ้นเสียง เขารู้สึกว่าพลังเวทย์มนต์ของเขาถูกรวบรวม ห่อหุ้มที่เจ้าต้นหญ้าน้อยอย่างสมบูรณ์
“หวักกก ก กก”
ทันใดนั้น ก็มีเถาวัลย์หนามโผล่ออกมาจากพื้น เหมือนมีปฏิกิริยาลูกโซ่ เถาวัลย์ค่อยๆ ปรากฏขึ้นทีละอัน
ต้นอ่อนขนาดเล็กซึ่งเป็นส่วนหลักเติบโตอย่างรวดเร็ว กลายเป็นพืชที่รูปร่างคล้ายกับเถ้าวัลย์และมีดอกงอกอยู่ด้านบน
เหมือนกับถั่วงอก
เถาวัลย์เลื้อยไปตามพื้นดิน แกว่งหนวดของมันไปรอบๆ อย่างมีความสุข
(ชื่อ : เถาวัลย์หนาม)
(เผ่าพันธุ์ : พืช)
(ระดับ : ระดับ 1(0/10))
(ความแข็งแกร่ง : 6)
(กายภาพ : 10 )
(ความว่องไว : 0 )
(วิญญาณ : 5 )
(สกิล : ลมหายใจแห่งธรรมชาติ , แส้เถาวัลย์)
(หมายเหตุ : เถาวัลย์หนามจะเป็นพืชระดับต่ำสุด มีหนามบนหนวดสามารถใช้ในการโจมตีได้ดี)
……
มันได้ผล!
หลิน ยู ดีใจอย่างมากเหมือนเห็นค่าสถานะที่เปลี่ยนไป เขาไม่ได้คาดหวังว่าการกลายพันธุ์จะทรงพลังขนาดนี้ สามารถเปลี่ยน
ต้นหญ้าให้กลายเป็นเถาวัลย์หนามได้ ไม่เพียงแต่โจมตีได้เท่านั้น ยังมีสืบทอดทักษะรักษาตัวเองมาอีกด้วย
ด้วยความอุดมสมบูรณ์ที่เป็นแก่นแท้ของเผ่าพืช ทำให้มีความสามารถในการเอาตัวรอดดีที่สุดเป้นอันดับต้นๆ
มีเพียงกองกำลังไม่มากนักที่สามารถเทียบเคียงได้
สิ่งเดียวที่น่าเสียดาวคือ ความเร็วของมันยังเป็น 0
นี้น่าจะเป็นความเสียของเผ่าพืช ที่ต้องพึ่งพาดินอย่างมาก
“ชั่งมันเถอะ เรามาลองดูพลังโจมตีกันดีกว่า”
หลิน ยู ไม่คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ หันมองไปที่หมาป่าดำที่อยู่นอกอาณาเขต
ตอนนี้มันถูกดึงดูดด้วยเข้ามาด้วยกลิ่นคาวของเลือด เป็นเวลาเหมาะที่จะทดสอบการโจมตีของเถาวัลย์หนาม
“ไป กำจัดพวกมัน!”
หลิน ยู ออกกำลังให้เถาวัลย์หนามโจมตี
วินาทีต่อมา มีเสียงเคลื่อนตัวดังขึ้นมา เถาวัลย์หนามเคลื่อนที่ผ่าน หลิน ยู ไปและโจมตีหมาป่าดำที่อยู่นอกอาณาเขตห่างออกไป 5 เมตร
หมาป่าดำส่งเสียงคำราม และอ้าปากกัดเถาวัลย์ออก แต่เถาวัลย์สะบัดไปรอบๆตัวมัน และรัดมันลงกับพื้น มันล้มลงอย่างสิ้นหวัง
ในเวลานี้ ทักษะการรักษาที่สืบทอดมาจากต้นหญ้าน้อย ได้เข้ามาทำหน้าที่ของมัน ซ่อมแซมรอยที่ถูกกัดบนเถาวัลย์อย่างต่อเนื่อง ไม่ว่าหมาป่าดำจะดิ้นรนมากแค่ไหนก็ไม่สามารถหลุดออกไปได้
สุดท้ายหมาป่าดำ ถูกเถาวัลย์หนามรัดคอจน พลังชีวิตหมดลง
(สังหารหมาป่าดำระดับ 1 ได้รับพลังเวทย์มนต์ 1 แต้ม)
(สังหารหมาป่าดำระดับ 1 ได้รับพลังเวทย์มนต์ 1 แต้ม)
(สังหารหมาป่าดำระดับ 1 ได้รับพลังเวทย์มนต์ 1 แต้ม)
…….
“นี้มัน สุดยอดดด!!”
หลิน ยู ตกตะลึงด้วยความดีใจ
หลังที่จากเขาฆ่าหมาป่าดำ 3 ตัว ได้รับพลังเวทย์มนต์ 3 แต้ม ในคราวเดียว
หมาป่าดำที่รอดชีวิต เห็นสภาพที่น่าสลดของเพื่อนพวกมัน ก็ตกใจและวิ่งหนีเข้าไปในป่าด้วยความตื่นกลัว
ถ้าไม่ได้เห็นซากหมาป่าที่กองกันอยู่ 3 ตัวบนพื้น เขาไม่อยากเชื่อเลยว่ามันเป็นเรื่องจริง
ต้องเข้าใจก่อนว่าก่อนหน้านี้เขารับรู้ได้ถึงพลังของหมาป่าดำดี หากไม่ใช่เพราะรั้วของอาณาเขตและระยะเวลาคุ้มครองยังไม่หมด เขาคงไม่สามารถฆ่ามันได้ง่ายๆ
แต่เมื่อมีเจ้าเถาวัลย์หนาม ทั้งหมดกับเป็นเรื่องง่ายดาย
สิ่งนี้ทำให้เขาสงสัย พลังทักษะของมันน้อยกว่า 5 แต้มไม่ใช่หรอ
ตอนที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็เคลื่อนที่ข้ามรั้วไป ลากศพหมาป่าดำออกไปนอกอาณาเขต
(ชื่อ : เถาวัลย์หนาม)
(เผ่าพันธุ์ : พืช)
(ระดับ : ระดับ 1(3/10))
(ความแข็งแกร่ง : 7 )
(กายภาพ : 11 )
(ความว่องไว : 0 )
(วิญญาณ : 6 )
(สกิล : ลมหายใจแห่งธรรมชาติ , แส้เถาวัลย์)
(หมายเหตุ : เถาวัลย์หนามจะเป็นพืชระดับต่ำสุด มีหนามบนหนวดสามารถใช้ในการโจมตีได้ดี)
....
“นี้มันอะไรกัน”
หลิน ยู สถบออกมา
ค่าสถานะของเถาวัลย์หนามเพิ่มขึ้นมาจริงๆ
ตัวเลขด้านหลังระดับเปลี่ยนจาก 0 เป็น 3 แต้ม
นี้มันเป็นไปได้ไหมว่า....
กำลังพลที่สู่มออกมาสามารถได้รับค่าประสบการณ์จะการฆ่ามอนสเตอร์ แล้วสามารถเลื่อนระดับได้
ทันทีที่ได้ข้อสรุป หลิน ยู รู้สึกดีใจ หายเป้นแบบนี้ เขาสามารถยกระดับทหารของเขาให้เป็นระดับ 2 ได้และสามารถทำให้มันแข็งแกร่งขึ้นมาได้
พลังจากที่คิดว่ากับสิ่งนี้ เขาหันไปหาเจ้าต้นหญ้าน้อยที่เหลือทันที ใช้พลังเวทย์มนต์ทั้งหมดที่เขาได้รับมา และใช้กลายพันธ์กับพวกมัน
“พวกเจ้าจงกลายพันธุ์ซะ!”