ตอนที่ 413 - ลอบทำร้าย อาบเลือดทนต่อสู้

แม้ว่าเขาจะอยู่ในสภาวะที่อ่อนแอ แต่จักรพรรดิชื่อตี้ก็มีพลังนักสู้ปราณก่อกำเนิดระดับสิบเป็นอย่างน้อย

ถ้าไม่ใช่เพราะผนึกโบราณตรึงร่างครึ่งท่อนล่างไว้ต่อเนื่อง และพื้นที่ผนึกโบราณยังมีแรงฉุดดึงเขาให้กลับเข้าไปภายในพื้นที่ผนึกอย่างต่อเนื่อง จักรพรรดิชื่อตี้คงไม่จำเป็นต้องใช้พลังทั้งหมดต่อต้านผนึกโบราณแน่นอน ถ้าไม่ใช่อยู่ในสถานการณ์นี้ เย่ว์หยางคงลอบทำร้ายจักรพรรดิชื่อตี้ได้ไม่สำเร็จ แม้ว่าเย่ว์หยางจะลอบทำร้ายเขา แต่จักรพรรดิชื่อตี้ก็คงไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด พลังที่เหลืออยู่ของจักรพรรดิชื่อตี้ก็ยังมีพลังมากกว่าเย่ว์หยาง

ถ้าเป็นคนอื่น จักรพรรดิชื่อตี้อาจจะไม่สนใจเขาเลย เพียงแค่เขาสะบัดมือ ผู้ลอบทำร้ายก็กระเด็นทันทีและจะตายจากอาการบาดเจ็บหนัก

บางทีเป็นเพราะเย่ว์หยางเป็นผู้ชำนาญการในการลอบทำร้ายที่ผิดมนุษย์มนา

การโจมตีที่แข็งแกร่งแต่พลังป้องกันอ่อนแอสามารถอธิบายความไม่ธรรมดาของเย่ว์หยาง

อย่างไรก็ตาม นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเย่ว์หยางไม่เชี่ยวชาญในการป้องกัน กระบวนท่าลับสามท่า โล่แก้วผลึก, โล่เพลิงอมฤต พลังอำพราง พลังเทเลพอร์ตและโซ่ล่องหน พอผสานทักษะเหล่านี้เข้าด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นทักษะป้องกันหรือที่ขัดกัน เย่ว์หยางกลับเคลื่อนเข้าหานักรบที่อยู่ในระดับเดียวกันได้

อย่างไรก็ตาม เทียบทักษะรุกโจมตีของเขาแล้ว ทักษะป้องกันยังอ่อนแออยู่มากอย่างไม่ต้องสงสัย

พลังรบของเขาผิดธรรมดามากเกินไป

เพลิงอมฤตและวงจักรล้างโลกทั้งสองนี้

ทำให้ทักษะป้องกันของเย่ว์หยางถูกมองว่าอ่อนแอเมื่อเทียบกันในแง่การใช้งาน

นอกจากนี้เป็นเพราะเย่ว์หยางครอบครองทักษะโจมตีมากเกินไปซึ่งทำให้เขามีความเชื่อมั่นมากพอว่าจะทำร้ายจักรพรรดิชื่อตี้ได้หนักหน่วง

ทันทีที่จักรพรรดิชื่อตี้บาดเจ็บรุนแรง ผนึกโบราณจะลากเขากลับไปในพื้นที่ผนึก เขาไม่ได้ต้องการอะไรมาก แค่ต้องการจะผนึกจักรพรรดิชื่อตี้ไว้อีกสิบหรือยี่สิบปี พอเวลาผ่านไป เย่ว์หยางก็จะมีพลังที่แข็งแกร่งเหมือนจักรพรรดิอวี้เมื่อหลายพันปีที่แล้ว พลังแข็งแกร่งพอจะข่มจักรพรรดิชื่อตี้ได้ แข็งแกร่งพอจะกินเจ้าผู้หยิ่งยโสนี้ได้ทั้งเป็น

แน่นอนว่า ทั้งหมดนี้เป็นเพียงแค่พฤษฎี

ในความเป็นจริง หลายๆ เรื่องไม่เคยเป็นไปตามที่ตั้งใจไว้เลย

จักรพรรดิชื่อตี้งอเอวและก้มศีรษะขณะเพิ่งจะดิ้นรนต่อต้านผนึกโบราณ ก็โจมตีโต้ตอบระเบิดดวงดาวที่โจมตีเขาทันที

เขามีความรวดเร็วมาก เปรียบเทียบกันแล้ว ความเคลื่อนไหวของสนมชื่อเฟย, ซุ่นเทียนและองค์ชายเงาดำกลายเป็นความเคลื่อนไหวที่ช้ามาก อีกด้านหนึ่ง ปฏิกิริยาของทอเรนเขาเงิน, ระเบิดเพลิงและสลาตันเป็นเหมือนกับหอยทาก แทบจะเวลาเดียวกัน มือของเขาประทับเข้าที่หน้าอกของเย่ว์หยาง “บึ้ม!” รัศมีแสงเงินระเบิดออกมาเหมือนขดลวดเงิน จากนั้นขยายเป็นลำแสงที่เต็มไปด้วยพลังงานขนาดมากกว่าหนึ่งเมตร

ขณะนี้ วงจักรล้างโลกและเพลิงอมฤตของเย่ว์หยางเพิ่งจะปล่อยออกไป

ถ้าจักรพรรดิชื่อตี้สามารถเคลื่อนไหวได้ แม้เขาเคลื่อนไหวได้เพียงสามเมตร เย่ว์หยางจะต้องตายแน่นอน

ผนึกโบราณกลายเป็นผู้ช่วยที่ยิ่งใหญ่ของเย่ว์หยาง มันช่วยกักและยึดตัวจักรพรรดิชื่อตี้ไว้ได้ ป้องกันไม่ให้เขาขยับได้เลยสักนิ้วเดียว จักรพรรดิชื่อตี้ยื่นมือที่เป็นแสงเงินยาวแหวกอากาศและพยายามจะตัดตัวเย่ว์หยางให้ขาด

มีสิ่งหนึ่งที่สะท้อนเข้านัยน์ตาทองของจักรพรรดิชื่อตี้ นั่นคือวงจักรล้างโลกที่พุ่งตัดลำแสงพลังของเขาตรงเข้ามาหาเขา ดาบเพลิงอมฤตที่ก่อตัวเป็นรูปแสงสีเงินก็แหวกอากาศตรงเข้ามาที่หัวใจของจักรพรรดิชื่อตี้

“เอ๊ะ?” นัยน์ตาทองของจักรพรรดิชื่อตี้เบิกกว้าง ขณะที่เขาหมุนตัวด้วยความตกใจ

เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าเจ้าเด็กตัวป่วนที่ไม่ธรรมดาผู้นี้จะเป็นเจ้าของวงจักรล้างโลกและเพลิงอมฤตทั้งสองอย่าง

เขาเพิ่งถูกระเบิดดวงดาวทางช้างเผือกทำให้นัยน์ตาพร่าลาย ยิ่งกว่านั้น เรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในชั่วหนึ่งในร้อยวินาที เร็วเกินกว่านัยน์ตาเขาจะเห็นและมีปฏิกิริยาตอบสนอง

“บึ้ม….”

เย่ว์หยางต้านแรงยิงที่มาจากพลังลำแสงที่รุนแรง ขณะที่โล่แก้วผลึกที่กั้นป้องกันหน้าอกเขาแตกเป็นเสี่ยงและเกราะมังกรดำของเขาสูญสลายหายไปไม่เหลือ เมื่อจักรพรรดิชื่อตี้คลายการยึดจับของเขา วงจักรล้างโลกก็กรีดเข้าที่แขนเขาก่อให้เกิดรอยเลือดเป็นทางยาว จากนั้นเฉือนเข้าที่อกเปลือยเปล่าของเขาที่ไม่มีเกราะสวมป้องกัน อย่างไรก็ตามจักรพรรดิชื่อตี้มีปฏิกิริยาโต้ตอบ เขาบิดตัวหลบการจู่โจมสังหารของวงจักรล้างโลกได้ แต่ดาบเพลิงอมฤตไวกว่าวงจักรล้างโลก มันทำลายลำแสงเงินและทะลุเข้าที่ท้องของจักรพรรดิชื่อตี้ตรงซี่โครงด้านซ้าย ดังนั้นถ้าจักรพรรดิชื่อตี้บิดตัว เขาจะต้องตัวขาดเป็นสองท่อนทันที

ร่างของจักรพรรดิชื่อตี้กลายเป็นยืดหยุ่นเหมือนเส้นบะหมี่ขณะที่เขาเอนตัวไปด้านหลัง

ว่องไวปราดเปรียวมาก

แม้ว่าวงจักรล้างโลกจะแทงเข้าที่อกของเขาแล้ว แต่ด้วยวิธีงอตัวหงายหลังของเขา วงจักรล้างโลกจึงสูญเสียเป้าหมายโจมตี ดังนั้นจักรพรรดิชื่อตี้แค่ได้รับบาดเจ็บ แต่ไม่ถูกฆ่า ในอีกด้านหนึ่ง ดาบเพลิงอมฤตได้กรีดสร้างรอยแผลที่หน้าอกของจักรพรรดิชื่อตี้ในทำนองเดียว แต่มิอาจกรีดเป็นแผลยาวลึกจนถึงหัวใจของเขาได้

“ตาย!” เย่ว์หยางก้าวขึ้นไปเหยียบเอวของจักรพรรดิชื่อตี้ก่อนที่เขาจะลอยขึ้นไปในอากาศเพราะพลังงานลำแสง

เขาปล่อยพลังปราณกระบี่ไร้ลักษณ์!

พลังสังหารของปราณกระบี่ไร้ลักษณ์มิได้อ่อนแอกว่าวงจักรล้างโลกและดาบเพลิงอมฤต นอกจากนี้ยังลึกล้ำรวดเร็วและมีประสิทธิภาพมากกว่า

แค่เพียงเกิดเสียงตัด ปราณกระบี่ก็แทงเข้าที่ท้องของจักรพรรดิชื่อตี้โดยยิงผ่านทางเท้าที่เพิ่งสัมผัสจักรพรรดิชื่อตี้ จากนั้นยังพุ่งตรงเข้าหาหัวใจของจักรพรรดิชื่อตี้ จักรพรรดิชื่อตี้แค่มีเวลาใช้พลังวิเศษเลื่อนตำแหน่งหัวใจของเขาหลบเท่านั้น แต่ไม่สามารถหยุดปราณกระบี่ที่พุ่งทะลวงเข้ามาในตัวของเขาได้ พร้อมกันนั้น หลอดลมและกระดูกสันหลังของจักรพรรดิชื่อตี้ก็ถูกปราณกระบี่แทงใส่

จนกระทั่งถึงตอนนี้พระสนมชื่อเฟย, ซุ่นเทียนและองค์ชายเงาดำเพิ่งจู่โจมเข้ามาถึง

เพลิงบัวแดงโจมตีเข้าที่กระหม่อมของเย่ว์หยางอย่างเกรี้ยวกราดรุนแรง

เพราะพลังงานที่ระเบิดออกมาจากพลังลำแสงของจักรพรรดิชื่อตี้ก่อนหน้านั้นส่งให้เย่ว์หยางลอยขึ้นไปในอากาศ ร่างของเย่ว์หยางจึงเสียหลักเล็กน้อย ดังนั้นไม่เพียงแต่เพลิงบัวแดงจะฟาดไม่ถูกศีรษะเขาเท่านั้น เขายังคงหมุนตัวอีกด้วย หลังจากโล่แก้วผลึกแตกไปแล้ว เย่ว์หยางยังคงใช้สามท่าลึกลับปกป้องชีวิตของเขาอีกด้วย ด้วยวิชานี้เอง เขาสามารถหลบและต่อต้านพลังโจมตีได้ทั้งหมด เปลวเพลิงภูตผีขององค์ชายเงาดำตะกุยใส่หลังของเย่ว์หยางอย่างเกรี้ยวกราดทำให้เกิดบาดแผลห้าสายอยู่แผ่ลามอยู่บนผิวของเย่ว์หยาง เปลวเพลิงภูตผีลุกโพลงรุนแรง มันเกาะติดน่ากลัวเหมือนกับปรสิตที่ติดกับร่างกายเพราะมันจะไม่ดับตราบเท่าที่เหยื่อยังมีพลังงานหลงเหลืออยู่

แต่สิ่งที่ทำให้เย่ว์หยางเจ็บปวดทรมานมากที่สุดก็คือพลังห้าเปลี่ยนแปลงของซุ่นเทียน

ในอากาศ ภาพมังกรทองยักษ์และคชสารทองกระพริบอยู่ด้านหลังของซุ่นเทียน นั่นคือพลังห้าเปลี่ยนแปลง ก็คือมังกรคชสาร

แค่การโจมตีครั้งเดียวโดยใช้พลังมังกรคชสาร การผสานพลังมังกรคชสารกำลังจะเริ่มขึ้น

หมัดทองของจักรพรรดิชื่อตี้กระแทกใส่หลังของเย่ว์หยางอย่างรุนแรงตรงตำแหน่งหัวใจของเขา แม้ว่าเย่ว์หยางจะมีพลังป้องกันที่แข็งแกร่ง แต่เขาก็ยังมีความรู้สึกว่าหัวใจของเขาแทบหยุดเต้นและเห็นเป็นภาพลวงตาว่าตลอดทั้งร่างตนเองระเบิด

“อั้ก!”

เย่ว์หยางล้มลงขณะที่กระอักเลือดออกมาจากปาก

จักรพรรดิชื่อตี้ถูกเย่ว์หยางที่ยืดตัวตรงเข้าหาเขาด้วยความเร็วราวสายฟ้าแทงใส่

ขณะที่เขาถูกโจมตีด้วยระเบิดดวงดาว หน้าที่หล่อเหลาของเขาถึงกับบิดเบี้ยวด้วยความทรมาน มีบาดแผลไขว้ลึกอยู่บนอกของเขาและรูที่ถูกแทงถูกเจาะนั้นเต็มไปด้วยเลือด นี่คือผลกระทบของวงจักรล้างโลก, เพลิงอมฤตและปราณกระบี่ไร้ลักษณ์ ถ้าเป็นนักสู้คนอื่น เขาคงจะล้มลงไปนานแล้ว แต่เพราะเป็นจักรพรรดิชื่อตี้ เขาจึงสามารถโต้ตอบได้

“บัดซบ!” หมัดเงินของจักรพรรดิชื่อตี้เปลี่ยนเป็นดาวตกนับพันระดมต่อยใส่เย่ว์หยางทันที

“บึ้ม บึ้ม บึ้ม บึ้ม บึ้ม…”

ทุกหมัดที่ต่อยใส่เย่ว์หยางไม่มีผิดพลาด

เย่ว์หยางบาดเจ็บซี่โครงหักอย่างน้อยสามซี่และอกของเขามีแต่รอยจ้ำเลือดจากหมัดของจักรพรรดิชื่อตี้และรอยยิงจากพลังลำแสง

ปืนเพลิงอมฤตถูกยิงออกมาจากมือของเย่ว์หยางและแทงเข้าที่ไหล่ของจักรพรรดิชื่อตี้ โชคดีที่จักรพรรดิชื่อตี้มีปฏิกิริยารวดเร็วพอ มิฉะนั้นก็คงแทงเข้าที่หัวใจของเขาแล้ว

จักรพรรดิชื่อตี้ไม่เคยพบมนุษย์หนุ่มที่ดื้อดึงดัน ทำไมเจ้านี่ถึงได้ต้องการฆ่าเขามากนัก?

สำหรับบุรุษหนุ่มคนหนึ่งอย่างเย่ว์หยาง เขามีอนาคตสดใสรออยู่ข้างหน้าเขา ทำไมเขาถึงต้องการทำร้ายเขา แม้อาจจะทำให้เขาเสียชีวิตได้?

เรื่องที่เกี่ยวข้องทั้งหมดนี้ จักรพรรดิชื่อตี้ไม่สามารถจะสรุปได้แม้แต่น้อย

แต่เขาจะไม่ยอมประมาท

เขาชักมือกลับมาอย่างรวดเร็วและสร้างวงเวทอักษรรูนสวรรค์สิบวงในแต่ละนิ้ว และจากนั้นเขาชี้ไปที่กึ่งกลางคิ้วของเย่ว์หยาง เย่ว์หยางลอยอยู่กลางอากาศ อาจตายแน่นอนจากพลังโจมตีนี้ เพราะเขาไม่มีที่ให้หลบ จักรพรรดิชื่อตี้ปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาสงสัยว่าทำไมบุรุษหนุ่มผู้นี้ถึงลงมือโจมตีเขา แต่เขาไม่สนใจอยู่แล้วหากจะฆ่าเขา ใครก็ตามที่โดดเด่นและบังอาจเป็นศัตรูของจักรพรรดิชื่อตี้ก็จะต้องตาย หากจะมีข้อยกเว้น อย่างนั้นก็คงต้องเป็นจักรพรรดิอวี้ เพราะเขามีพลังมากกว่าและน่ากลัวมากกว่าจักรพรรดิชื่อตี้ แม้ว่าเขาจะเกลียดจักรพรรดิอวี้มาก แต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรเขาได้

เลือดที่เย่ว์หยางกระอักออกมากระเซ็นใส่วงเวทอักษรรูนโบราณ

อักษรรูน “กักกัน” ดูเหมือนจะได้รับพลังงานมหาศาลดูจากรัศมีทองที่ส่องสว่างดุจดวงอาทิตย์

ด้วยการหมุนอย่างรวดเร็ว ตาข่ายแสงได้ฉุดลากตัวจักรพรรดิชื่อตี้ลงไปทำให้เขาจมลงไปในวงเวทผนึก ในชั่วพริบตาก็จมลงไปถึงยอดอกขณะที่เอวของเขาจมลงไปในวงเวทแล้ว

เนื่องจากร่างของเขาจมลงไปพลังจู่โจมสังหารของจักรพรรดิชื่อตี้ก็พุ่งเฉี่ยวแก้มเขาทำให้หน้ากากเจมินี่ที่ทนทานเป็นรอยขูดขีด

ถ้าหัวของเย่ว์หยางอยู่ใกล้กว่านี้ เขาก็คงถูกยิงเข้าที่ศีรษะแน่นอน

นัยน์ตาสีทองของจักรพรรดิชื่อตี้ขยายอย่างรวดเร็ว ขณะที่เขาจ้องเย่ว์หยางด้วยความโกรธ

สาเหตุที่จักรพรรดิชื่อตี้โกรธ ไม่ใช่เพราะเย่ว์หยางหลบท่าจู่โจมสังหาร แต่เนื่องจากเลือดของเย่ว์หยางกระเด็นออกไป กลายเป็นว่าเย่ว์หยางตั้งใจวางแผนเช่นนี้ไว้ ใช้เลือดสดเพื่อให้วงเวทผนึกทำงานและปลดปล่อยพลังฉุดดึงร่างของจักรพรรดิชื่อตี้ลงไป และทำให้การโจมตีของเขาไร้ประโยชน์ จักรพรรดิชื่อตี้รู้สึกเสียหน้าอัปยศที่ถูกเย่ว์หยางหลอก

ถ้าเขาสามารถเคลื่อนไหวได้อิสระ เขาคงไล่ล่าเย่ว์หยางผู้เจ้าเล่ห์เหมือนสุนัขจิ้งจอก เขาจะฆ่าเย่ว์หยางโดยไม่คำนึงว่าจะต้องทุ่มเทมูลค่าไปเท่าใดก็ตาม

แต่ตอนนี้ จักรพรรดิชื่อตี้อาจจะได้แต่โกรธ แต่ต้องแบ่งพลังครึ่งหนึ่งเพื่อยันตัวออกมาจากวงเวทอักษรรูนโบราณ

อีกมือหนึ่งของเขาชี้ตรงมาที่เย่ว์หยาง

อีกครั้งหนึ่ง ที่พลังลำแสงระเบิดออกมาเหมือนน้ำพุ

ที่ด้านหลังเย่ว์หยาง สนมชื่อเฟย, ซุ่นเทียนและองค์ชายเงาดำเริ่มร่วมมือโจมตีอีกครั้ง

ในเวลานี้ ทั้งสามคนมีเวลามากพอจะรวบรวมพลังของเขา และเริ่มโจมตีอีกครั้ง คงไม่มีอะไรเหมือนก่อน ขณะที่ผลกระทบอาจมากมายหลายเท่า การได้รับบาดเจ็บหลายแห่ง ทำให้เย่ว์หยางไม่อาจรับการโจมตีต่อไปได้

ถ้าเป็นคนอื่น พวกเขาอาจเผ่นหนีไปทั้งที่บาดเจ็บแล้ว

องค์ชายเงาดำและซุ่นเทียนต้องการปล่อยให้เย่ว์หยางออกไป เพื่อที่ว่าเขาจะได้กลายเป็นคู่ต่อสู้ของจักรพรรดิชื่อตี้ในอนาคต และเพื่อไม่ให้จักรพรรดิชื่อตี้เผาสะพานทิ้งยามข้ามฟากได้ในอนาคต และการระมัดระวังไว้ยังเป็นประโยชน์ต่อพวกเขา ยิ่งกว่านั้น สนมชื่อเฟยยังคงต้องการต่อสู้ให้ถึงที่สุด แม้ว่านางจะเกลียดเย่ว์หยาง แต่นางไม่ได้ตั้งความหวังว่าเย่ว์หยางต้องตาย นางแค่ต้องการให้จักรพรรดิชื่อตี้หลบหนีออกจากผนึก ตราบเท่าที่คนรักนางสามารถออกไปได้ ก็จะไม่มีปัญหาอะไร ผู้โจมตีน่ะหรือ? นางสามารถฆ่าเขาได้ภายหลัง นางต้องไม่ยอมให้เขาตายพร้อมกับคนรักของนาง

แม้แต่จักรพรรดิชื่อตี้ก็คิดว่าการต่อสู้จบแล้ว

มนุษย์หนุ่มเจ้าเล่ห์ผู้นี้จะต้องฉวยโอกาสหนีไปแน่

แต่ทุกคนคิดผิด

ไม่เพียงแต่เย่ว์หยางยังอยู่เท่านั้น เขายังพุ่งใส่จักรพรรดิชื่อตี้เหมือนโคถึกที่คึกคลั่งตาบอดด้วยความปรารถนาจะฆ่า ขณะที่เขาพุ่งตรงเข้าหาเขาเหมือนสายฟ้าฟาด

เขาพุ่งฝ่าออกมาจากพลังลำแสงและขณะที่หมัดของจักรพรรดิชื่อตี้จะต่อยถูกเขา เขาโน้มตัวลงและทุบเข้าที่หน้าผากของจักรพรรดิชื่อตี้

บึ้ม!

พลังปราณก่อกำเนิดที่น่ากลัวสองสายปะทะกัน

จักรพรรดิชื่อตี้ร้องด้วยความเจ็บปวด

เมื่อสนมชื่อเฟย, องค์ชายเงาดำและซุ่นเทียนมาถึงด้านหลังของเย่ว์หยางและร่วมพลังโจมตี เย่ว์หยางมีหน้ากากที่เกือบแตกหักก็ยิ้มทันที

เขามีตัวเต็มไปด้วยรอยเลือดรอยแผล ยิ้มอย่างน่ากลัว

มืออีกข้างหนึ่งของเขากำลังชูผนึกเทพของจักรพรรดิอวี้ ไม่สนใจการผนึกพลังโจมตีของทั้งสามคน เขากระแทกผนึกลงไปที่ศีรษะของจักรพรรดิชื่อตี้ เหมือนกับว่าเตรียมตัวตายพร้อมกับจักรพรรดิชื่อตี้… ซุ่นเทียนและองค์ชายเงาดำอ้าปากหอบหายใจ เสียงร้องของสนมชื่อเฟยและเสียงโหยหวนของจักรพรรดิชื่อตี้ดังออกมาแทบจะในเวลาเดียวกัน มีเพียงเย่ว์หยางที่ยิ้มอยู่เงียบๆ รอยยิ้มเสียดสีที่ไม่เหมือนใครของเขาค่อยๆ ฉายออกมาจากจุดลึกที่สุดของนัยน์ตา และค่อยๆ สว่างสดใสยิ่งขึ้น

*************