ตอนที่ 405 ผู้จัดการคนใหม่
ผี่ผาและถังโฉ่วพูดอะไรอีกมากมายเป็นเรื่องแปลกใหม่หลายๆ เรื่องทำให้สมองของถังเทียนสับสนไปหมด ภาษาของถังโฉ่วแหลมคม หัวข้อก็ดุเดือดเลือดพล่าน ส่วนผี่ผาทั้งไม่ประจบทั้งไม่เอาหวังเอาชนะแต่เถียงยืนยันความถูกต้องดังนั้นทั้งสองจึงมีจุดขัดแย้งทำให้บรรยากาศตึงเครียด
ถังโฉ่วไม่ลืมที่จะโฉบมาเรื่องกลยุทธที่มีต่อกลุ่มดาวเตาหลอมของเขาซึ่งได้รับการสนับสนุนอย่างแข็งขันจากเซรีน
ผี่ผากลับตรงกันข้าม นางเน้นกลยุทธในการใช้ป้องกันการรุกรานเมืองสามวิญญาณซึ่งได้รับการสนับสนุนจากผู้เฒ่าเฟ่ย
ส่วนวิธีการเข้าสู่กลุ่มดาวอควาเรียสยังต้องคุยกันอีก
แต่ถังเทียนยังคงทำงานอย่างหนักเพื่อบันทึกการตัดสินใจและข้อสรุปข้อคิดเห็นของทุกคน
กลุ่มดาวอันโดรเมดาสำคัญมากและไม่อาจให้คนอื่นได้ไป ตำแหน่งของกลุ่มดาวอันโดรเมดาก็ยังสำคัญมาก ถ้าพวกเขาสามารถจัดการให้กองทัพของถังอี้ได้มีอุปกรณ์เครื่องมือเต็มที่ อย่างนั้นกองทัพหมาป่าก็จะสามารถปกป้องกลุ่มดาวอันโดรเมดาได้ นั่นคือสิ่งที่ถังเทียนไม่สามารถจำได้หมด
อย่าไปกลุ่มดาวนายพราน
กลุ่มดาวนายพรานเป็นพันธมิตรเหนียวแน่นของกลุ่มดาวราชสีห์ ดังนั้นพวกเขาอาจตกเป็นจุดที่สมาพันธ์ชาวยุทธโจมตีอย่างรุนแรงก็ได้
อันโดรเมดามีประตูดวงดาวมากมาย ประตูที่เข้าสู่กลุ่มดาวนายพรานมีแนวโน้มว่าจะได้รับผลกระทบ ดังนั้นพวกเขาจำเป็นต้องสร้างป้อมที่ทางน้ำจี้ชิว ไม่เพียงแต่ต้องปกป้องทางน้ำเท่านั้น แต่สามารถช่วยแอนเดรียนาปกป้องนครเทพสตรีไปด้วย
ไม่มีปัญหาอะไรแม้แต่น้อย จนกระทั่งถังเทียนพบเรื่องบางอย่างที่น่ากลัว
ทุกอย่างจำเป็นต้องใช้เงิน เงิน เงิน!
ทุกอย่างต้องใช้เงินทั้งนั้น!
ตาของถังเทียนกลายเป็นรูปเหรียญดาว ถังเทียนดูน่ากลัวจนถึงขนาดที่ผมทั้งหมดลุกตั้ง
ถึงตอนนี้เองปิงหลบสายตามองดูปลายจมูกเขา ในใจของเขามีความรู้สึกผิด
ถังเทียนรู้สึกว่าเขาจำเป็นต้องได้ผู้จัดการส่วนตัวมาช่วยเขา ทุกคนที่วิ่งเข้ามาหาเขาล้วนถามหาแต่เงินทำให้เขาปวดหัว คนผู้นี้จำเป็นต้องเป็นคนที่ทุกคนเชื่อใจและมีความรู้ความสามารถ เขารู้ว่ามอบหมายให้ปิงทำไม่ได้ แม้ว่าปิงจะคุยโวอยู่บ่อยๆเรื่องที่เขาเป็นผู้จัดการที่ขยัน แต่รูปแบบของเขาเหมือนกับเผด็จการและคนคงจะเกลียดแน่นอน
ใครสามารถรับหน้าที่นี้ได้?
ผี่ผาเป็นตัวเลือกที่ดี แต่นางยังอายุน้อย และนางใจดีสถานะของนางด้อยอยู่บ้างคงได้ถูกเซรีนกินรวบเป็นแน่
ทันใดนั้นตาของถังเทียนเป็นประกาย เขาคิดถึงคนๆหนึ่งที่มีความสามารถ
อาเฮ่อทำหน้างงงวย “เจ้าต้องการให้ข้าดูแลการเงินอย่างนั้นหรือ?”
“ถูกแล้ว” ถังเทียนพูดเป็นงานเป็นการ“เจ้าเป็นคนมีความรู้ ผ่านอะไรมามาก ฉลาดและแน่นอน สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ...”
“อะไรอีก?” อาเฮ่ออดถามไม่ได้
ถังเทียนโบกมือ “คะแนนวิชาเลขของเจ้าทำได้ดี”
ถ้าแค่เพียงแค่นี้ทุกคนล้วนบวกเลขได้ดีกว่าเจ้าทั้งนั้น...
อาเฮ่อพึมพำในใจ มองดูถังเทียนและถามเขาด้วยน้ำเสียงจริงจัง “เจ้าต้องการให้ข้าเป็นเหรัญญิกใช่ไหม?เงินมากมายเชียวนะ!”
“แน่นอน! หนุ่มน้อยชาวฟ้าเป็นคนที่ทำงานใหญ่อยู่แล้ว! ข้าจะยอมเสียเวลาที่มีค่าของข้ากับเรื่องเล็กน้อยแบบนั้นได้ไง? เพราะฉะนั้นเสี่ยวเฮ่อข้าปล่อยให้เจ้าดูแลทั้งหมด เพื่อให้เจ้าดำเนินงานได้ดีขึ้น ข้าได้หาผู้ช่วยให้เจ้าผู้หนึ่ง”
ขุนพลวิญญาณระดับธรรมดาที่ดูอ่อนแอคำนับอาเฮ่อ“ท่านอาเฮ่อ ข้าคืออาถู่ โปรดแนะนำข้าด้วย”
อาถู่เกิดมาจากการ์ดวิทยายุทธระดับอ่อน ดังนั้นระดับของอาถู่จึงต่ำมากไม่ว่าจะเป็นทั้งคำสั่งหรือพลัง ล้วนอยู่ในระดับต่ำสุด เขามีประโยชน์เพียงอย่างเดียวคือไปมาระหว่างเมืองสามวิญญาณและถังเทียนเพื่อช่วยงานอาเฮ่อ (ในตัวของถังเทียนมีป้ายความเพียรแห่งกลุ่มดาวกางเขนใต้ผนึกไว้ซึ่งเป็นประตูดวงดาวสำหรับเจ้าของป้ายและขุนวิญญาณผ่านเข้าไปได้)
ด้วยการทำเช่นนั้น เขาสามารถปลดเปลื้องภาระได้อย่างแท้จริง
ถังเทียนตบไหล่และทำสีหน้าสื่อความ“ข้าขอฝากทุกอย่างให้เจ้า” จากนั้นเดินออกไป
ถังเทียนรู้สึกดีใจมากกับความคิดที่ยอดเยี่ยมของตัวเขาเอง ความจริงก็ไม่ถือว่ายอดเยี่ยมอีกต่อไปแล้ว
หนุ่มชาวฟ้าแค่มุ่งกับการฝึกฝนและเดินหน้าต่อไป มันไม่ใช่ถนนสายตรง แม้ว่าถังโฉ่วและผี่ผาจะถกเถียงกันอย่างเข้มข้นแต่ก็ยังมีฉันทามติที่น่าทึ่ง และนั่นก็คือเปลวไฟสงครามจะขยายออกไปอย่างรวดเร็ว
นั่นไม่มีประโยชน์ต่อถังเทียนเขาไม่มีความทะเยอทะยานเรื่องชิงดินแดน แต่จะเคลื่อนไหวไปรอบๆ สมรภูมิไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างแน่นอนสิ่งเดียวที่คุ้มค่าแก่การเฉลิมฉลองก็คือกลุ่มดาวอันโดรเมดามีประตูดวงดาวมากพอทำให้ขอบเขตทางเลือกของเขาใหญ่ขึ้น
เขาโยนเรื่องรำคาญใจทิ้งออกไปจากหัวทั้งหมด เขารู้ว่าตัวของเขาเองหัวไม่ดี เมื่อเป็นเช่นนั้นเขาจึงมอบปัญหาทั้งหมดให้คนอื่นแก้ พวกเขาฉลาดและน่าเชื่อถือกันทุกคน
ข้าโชคดีจริงๆที่ข้ามีพวกเจ้าทุกคน...
อย่างนั้นเรื่องต่อสู้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ข้าเอง
ถังเทียนรู้สึกเหมือนกับว่าโลกเปิดกว้างและน่าอภิรมย์ทันที ไม่มีเรื่องแทรกซ้อน ไม่มีเรื่องที่ต้องเลือกสิ่งที่เขาจำเป็นต้องทำก็คือฝึกหนัก และฝึกให้หนักยิ่งขึ้นเพื่อเอาชนะศัตรูของพวกเขาทั้งหมด
คนที่คิดง่ายๆ ย่อมทำเรื่องง่ายๆ
ถังเทียนเจ้าทำได้!
ถังเทียนกำหมัดแน่น
อาเฮ่อมองดูหลังถังเทียนขณะที่เขาเดินจากไป หลังจากนั้นชั่วครู่ เขาก็ยิ้มทันที เขายืดตัวยืนตรงและพึมพำกับตนเอง “ถ้าอย่างนั้นข้าจะช่วยเจ้าสามปี โอว.. สามปีนั่นคือข้อตกลงเวลาของเรา”
อาถู่ยืนอยู่ข้างๆและไม่ได้พูดอะไร
อาเฮ่อดำเนินการอย่างรวดเร็วและในไม่ช้าเขาก็เข้าใจชัดถึงคุณสมบัติหน้าที่ทุกคน , เงินสดและเหรียญดาวจากนั้นขอให้ถังโฉ่วและผี่ผาต่างคนต่างเตรียมรายงานกลยุทธและวิเคราะห์พร้อมกันนั้นขอให้ทุกฝ่ายรายงานการใช้กองทุนด้วย
หลังจากสับสนในตอนแรกเขาจัดการทุกอย่างได้ตามต้องการ
เซรีนและพวกที่เหลือตอนแรกก็ยังไม่มั่นใจอาเฮ่อ แต่หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็ตระหนักว่าอาเฮ่อรับมือเรื่องราวอย่างเที่ยงธรรมและถ้าพวกเขาถูกปฏิเสธ เขาจะให้เหตุผลที่เหมาะสม
พูดไปแล้วคนที่ถูกปฏิเสธมากที่สุดก็คือปิง เขาปรี่เข้าหาอาเฮ่อเพราะเสียหน้าและต่อว่าอาเฮ่ออย่างรุนแรง แต่หลังจากผ่านไปครึ่งวันภายใต้สายตาที่จริงใจและมารยาทที่สุภาพของอาเฮ่อเขาจึงแว่บหายไป
เรื่องนี้ทำให้ชื่อเสียงของอาเฮ่อเพิ่มขึ้นหลายเท่าทวีคูณ แม้แต่พี่ใหญ่หญิงอย่างเซรีนก็ยังไม่กล้าพัวพันยั่วโมโหเขา ทำได้แต่บ่นเบาๆลับหลังเขาเท่านั้น “พวกหนุ่มๆ ที่น่ารักมักทำอะไรเกินไปจริงๆ เสี่ยวถังถังนี่ดีที่สุดแล้ว แม้ว่าเขาจะน่าเกลียดกว่าเล็กน้อยแต่ใจกว้างมากกว่า!”
อาเฮ่อรู้สึกได้ถึงแรงกดดันได้อย่างรวดเร็ว เนื่องจากเหรียญดาวหายไปเหมือนน้ำไหล เมืองสามวิญญาณปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง และมีค่าใช้จ่ายสูง เพราะความกดดันอย่างกลุ่มดาวคนแบกงูกดอยู่บนศีรษะพวกเขา ทุกคนเพียงแต่หวังว่าคงเป็นความคิดของดยุคฮั่วฝู่หมันเท่านั้น ไม่ใช่ของกลุ่มดาวคนแบกงู
แต่ไม่ว่ายังไงก็ตามดยุคฮั่วฝู่หมันคงไม่ยอมแพ้และจะต้องโจมตีอีกแน่นอน
ตราบใดที่กลุ่มดาวคนแบกงูไม่ทุ่มสรรพกำลังของพวกเขา อาเฮ่อไม่กังวลห่วงเมืองสามวิญญาณ ชาวเมืองสามวิญญาณได้รับการจัดการดูแลเป็นอย่างดีและด้วยความช่วยเหลือของตระกูลม่อ พวกเขาไม่มีปัญหามากเกินไป
แต่เขายังต้องการเงินทุนเพื่อเป็นหลักประกัน และเนื่องจากเขาคิดถึงเรื่องนี้ เขาตัดสินใจเตรียมการ
เขาขอเข้าพบแอนเดรียนาและทาร์ตันซึ่งทำให้ทั้งสองคนประหลาดใจ การเชิญพวกเขาทั้งสองมาพบในเวลาเช่นนั้นทำให้พวกเขารู้ว่าเจ้านายที่แท้จริงผู้สร้างแผนขึ้นมาก็คือถังเทียน แต่เวลานี้อาเฮ่อเป็นผู้ขอพบปะพูดคุย ดังนั้นแม้ว่าทั้งสองคนจะสงสัย แต่พวกเขาไม่ได้ละเลยและตั้งใจมาพบอย่างรวดเร็ว
ทั้งสองฝ่ายนั่งเจรจากัน อาเฮ่อไม่เสียเวลาพูดไร้สาระ เขาหยิบเอกสารออกมา “ข้ามีเรื่องสองสามเรื่องตรงนี้และข้าหวังว่าฝ่าบาทและท่านแม่ทัพจะช่วยตรวจดูด้วย”
แอนเดรียนาและทาร์ตันยิ่งสงสัยมากกว่าเดิม ทั้งสองคนรับเอกสารไว้และหลังจากที่อ่านดูพวกเขามีสีหน้าปั้นยากทันที
สาระสำคัญของเอกสารอาเฮ่อรวบรวมมาจากรายงานของถังโฉ่วและผี่ผาและจุดหลักก็คือวิเคราะห์สถานการณ์การเมืองในปัจจุบันและสถานการณ์ที่กลุ่มดาวอันโดรเมดาอาจต้องเผชิญในอนาคต ทั้งสองคนเห็นว่าสถานการณ์ของกลุ่มดาวอันโดรเมดาถือว่าแย่ พวกเขามีประตูดวงดาวมากมายซึ่งพวกเขาได้ใช้ประโยชน์มาในอดีต แต่ตอนนี้มันกลายเป็นจุดสำคัญที่ศัตรูจะเอามาใช้
ประตูดวงดาวจะเป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อการรบตลอดไป ถ้ายึดพลังของประตูดวงดาวไปได้ ก็หมายความว่าพวกเขายึดสาระสำคัญของสงครามไป
ภายในรายงานระบุไว้ทันทีว่ากลุ่มดาวอันโดรเมดาจะกลายเป็นหลุมให้กับทุกฝ่ายในการรบศึกใหญ่ประตูดวงดาวทั้งหมดจะมีพวกมหาอำนาจต่อสู้เพื่อครอบครองอย่างดุเดือด
ทาร์ตันใจตกวูบอย่างต่อเนื่อง
กลุ่มดาวอันโดรเมดามักจะอยู่ในมุมที่ห่างไกลเสมอ และทาร์ตันก็คุ้นเคยกับภาพภายในกลุ่มดาวอันโดรเมดา ส่วนกลุ่มดาวในฟากฟ้าเหนือเขายังมีขีดจำกัดในการเห็นแต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าระดับพลังปัญญาของเขายังสามารถเข้าใจวิเคราะห์ได้ทั้งหมด
ทั้งที่เป็นเอกสารวิเคราะห์แผ่นบางๆแต่ก็ทำให้เขามือสั่นได้
ทาร์ตันสูดหายใจลึกเรียกคืนความมั่นใจกลับคืนมาจากนั้นกล่าว“ข้าไม่เคยคิดเลยว่าความตั้งใจของกลุ่มดาวหมาป่ายิ่งใหญ่นัก ท่านถังเทียนต้องการแก่งแย่งในสวรรค์วิถีด้วยหรือ?”
อาเฮ่อมองดูแม่ทัพผู้ผ่านความยากลำบากชัดๆด้วยความนับถือ เพราะเขาสามารถสงบอารมณ์ได้ในเวลาสั้น นับว่าไม่ใช่คนธรรมดาจริงๆ
อาเฮ่อยิ้มอย่างเป็นกันเอง “ท่านแม่ทัพ ท่านประเมินเราสูงเกินไปแล้ว เราเป็นแค่นาวาชำรุดลำน้อย สามารถปกป้องกลุ่มดาวหมาป่าได้ก็นับว่าดีแล้ว”
ทาร์ตันไม่แสดงความเห็นของเขา วิเคราะห์ของพวกเขาไม่ใช่สิ่งที่ใครก็สร้างขึ้นมาได้แน่นอน เขารู้สึกทึ่ง อำนาจที่หนุนหลังถังเทียนลึกซึ้งมากกว่าที่เขาคิด
กลุ่มดาวหมาป่าเป็นเหมือนยอดภูเขาน้ำแข็งแน่นอน
มีความเป็นไปได้ว่าถังเทียนจงใจเปิดเผยให้คนภายนอกรู้เพื่อสร้างความสับสนให้ทุกคน
“ข้าไม่เคยคิดเลยว่ากลุ่มดาวอันโดรเมดาสุ่มเสี่ยงจะล่มสลายเมื่อใดก็ได้” แอนเดรียนามีสีหน้ากังวล “สงสัยจริงว่าท่านอาเฮ่อมีความคิดใดบ้าง”
อาเฮ่อต้องการได้ยินประโยคนั้น เขายังคงยิ้ม “แผนของข้าง่ายมาก ก็คือเราทั้งสองฝ่ายก่อตั้งความเป็นพันธมิตรต่อกัน”
“เป็นพันธมิตร?” แอนเดรียนามีท่าทางตื่นเต้น “ท่านอาเฮ่อ..โปรดแนะนำเราด้วย”
“ในใจของฝ่าบาทและท่านแม่ทัพคงกลัวเรื่องการด่วนตัดสินใจ” อาเฮ่อพูดจริงจัง “ฝ่ายข้ามีคนมากกำลังทหารของเราแข็งแกร่ง สำหรับฝ่ายฝ่าบาท พวกท่านร่ำรวยมีพลังเศรษฐกิจหนุนหลัง ถ้าเราเป็นพันธมิตรกันก็สามารถปกป้องกันและกันได้”
“เราสามารถทำได้หรือ?” แอนเดรียนาลดเสียงเพื่อความมั่นใจ
“ถูกแล้ว” อาเฮ่อตอบจริงจัง “เราทั้งสามคนจะต้องจากไปชั่วระยะหนึ่ง ผู้ที่จะป้องกันที่นี่ก็คงมีแต่เพียงกองทัพหมาป่า เราจะสร้างฐานทัพที่ทางน้ำจี้ชิวเรียกชื่อว่าฐานทัพหมาป่า ฐานทัพหมาป่าจะอยู่ติดกับนครเทพสตรี อีกทั้งยังมีกองพลทหารราบของท่านแม่ทัพ ข้าเชื่อว่าไม่มีใครใช้กระบี่ฟาดฟันกับเราได้ง่ายแน่ ข้าขอแนะนำฝ่าบาทให้ย้ายชาวกลุ่มดาวอันโดรเมดาที่อยู่ในเมืองอื่นให้เข้ามารวมอยู่บริเวณใกล้นครเทพธิดา เพราะตามแผนของเรา กลุ่มดาวอันโดรเมดาจะได้รับผลกระทบของไฟสงครามในอีกไม่ช้า”
“พวกท่านทั้งสามจะจากไปหรือ?” ทาร์ตันถามอย่างประหลาดใจ
“ถูกแล้ว” อาเฮ่อไม่ได้ปิดบังอะไร “ครั้งนี้เรามากลุ่มดาวอันโดรเมดาแค่เพียงผ่านแวะเข้ามา เรามีเรื่องอื่นที่จะต้องทำอยู่อีก
“พวกท่านจะกลับมาเมื่อใด?” แอนเดรียนาถามด้วยความกังวล
“ตอนนี้เรายังไม่ทราบ” อาเฮ่อส่ายศีรษะ
แอนเดรียนาผิดหวังเล็กน้อย แต่นางถอนหายใจโล่งอกเป็นที่ชัดเจนว่าเป้าหมายของพวกเขาไม่ใช่กลุ่มดาวอันโดรเมดา หลังจากคิดๆ ดูแล้วอาเฮ่อเป็นหลานของราชินีกลุ่มดาวคนธนู และเบื้องหลังถังเทียนไม่สามารถหยั่งถึงได้ พวกเขาจะมุ่งหมายอยู่ที่กลุ่มดาวอันโดรเมดาได้อย่างไร
“เราไม่มีปัญหาเรื่องก่อตั้งเป็นพันธมิตร! โลกตกอยู่ในความยุ่งเหยิงและเราทั้งสองฝ่ายต้องช่วยกันและกันเพื่อความอยู่รอดฝ่าฟันความยากลำบากไปให้ได้ ไม่ว่าท่านต้องการอะไรโปรดแจ้งให้เราทราบ” แอนเดรียนากล่าวพร้อมจะแก้ปัญหา
ทาร์ตันทึ่ง แต่เขามีความสุขมากขึ้นเพราะธิดาของเขาเติบโตแล้วจริงๆ
อาเฮ่อพูดอย่างเคร่งขรึม “เราจะมอบอสูรพลังงานให้ฝ่ายท่านทั้งหมด เพียงแต่ข้ามีข้อร้องขอเล็กน้อย”
“เชิญบอกได้” แอนเดรียนาพูดอย่างเคร่งขรึม
“ประการแรกเราต้องการให้กองทัพหมาป่าสามารถใช้อุปกรณ์เหล่านั้นได้เต็มที่ในช่วงเวลาสั้นๆนี้”
“ไม่มีปัญหา! ก่อนที่กองทัพหมาป่าจะใช้งานได้เต็มที่ชุดรบอันโดรเมดาจะไม่ถูกขายออกไป”
“ประการที่สองอสูรพลังงานทั้งหมดจะเก็บสำรองไว้กับฝ่ายของท่าน และการขายสมบัติในอนาคต เราหวังจะได้รับส่วนแบ่งผลกำไรร้อยละสามสิบ”
สัดส่วนขนาดนี้ไม่ถือว่าโลภ ดังนั้นแอนเดรียนาตอบโดยไม่ลังเล “ไม่มีปัญหา”
“ประการที่สาม ฝ่ายของข้าไม่ได้หวังว่าจะมีกองทัพที่สามซึ่งสามารถใช้สมบัติของกลุ่มดาวอันโดรเมดาได้นอกจากกองทัพหมาป่าและกองพลทหารราบ ดังนั้นข้าอยากให้ฝ่ายท่านมาบอกแจ้งให้รู้กันเมื่อจะขายออกไป”
ครั้งนี้เป็นฝ่ายทาร์ตันที่พยักหน้าเอง “โปรดมั่นใจได้เราก็ไม่ต้องการให้กองทัพเช่นนั้นปรากฏเช่นกัน”
“ประการที่สี่ เราหวังว่าฝ่ายของท่านสามารถให้เรากู้เงินสักยี่สิบพันล้านเหรียญดาวเงินนี้จะใช้คืนโดยหักจากผลกำไรตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป”
ยี่สิบพันล้าน!
นี่เขาบ้าไปแล้วหรือ?
แอนเดรียนาและทาร์ตันตะลึง
หลังจากนั้นชั่วครู่ แอนเดรียนาค่อยรู้ตัว เลือดฉีดขึ้นในสมองอย่างรวดเร็วขณะที่นางตะกุกตะกักถามเขา “พะ..พวกท่าน มะ มี อสูร พะ พลังงานอยู่เท่าไหร่กันแน่?”