บทที่ 507 ช่างเยาว์วัยนัก
บทที่ 507 ช่างเยาว์วัยนัก “องค์ราชาอย่าได้กังวลไป ตัวข้ามีสูตรยาแก้พิษนี้อยู่” เจียงหยวนพูดปลอบออกมาด้วยรอยยิ้มละไม “ต่อให้เจ้ามีสูตรยาแล้วมันยังไง ยังไงซะก็ไม่มีใครที่หลอมมันได้อยู่ดี” “ข้าหลอมมันได้” เจียงหยวนพูดพลางเดินไปทั่วโถงด้วยเสียงอันเบา “เจ้า น้องชายตัวน้อย อย่าได้มาหลอกข้าเล่นหน่อยเลย เจ...
