บทที่ 180 ช่วยยกระดับพลัง ง่ายมาก!
ในห้องน้ำมีไอน้ำสีแดงอบอวลอยู่รอบๆ
“ไม่นะ ข้ากังวลมากไปแล้ว!”
คิ้วของกู้ซิ่วสวินขมวดแน่นมากจนสามารถบีบปูให้ตายได้
ความหนาแน่นของพลังปราณภายในห้องน้ำก็เพียงพอแล้วสำหรับนางที่จะก้าวไปสู่ระดับต่อไปได้สำเร็จ
อย่างไรก็ตามนางไม่ได้คาดหวังว่าหยิงไป่อู่และลู่จื่อรั่วจะกลืนพลังปราณวิญญาณได้ราวกับหลุมลึก
พรสวรรค์โดยกำเนิดของผู้ฝึกฝนนอกเหนือจากสติปัญญาและความมุ่งมั่น-อยู่ที่ความถนัดมากกว่าท้ายที่สุดแล้ว การฝึกฝนนั้นเกี่ยวกับการดูดซับพลังปราณวิญญาณจากสวรรค์และปฐพีเพื่อให้แข็งแกร่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง
นี่เหมือนกับการพยายามเป็นนักกีฬาอาชีพหากใครไม่มีพื้นฐานที่ดี แม้ว่าพวกเขาจะฝึกฝนจนตาย พวกเขาก็จะไม่สามารถเป็นหนึ่งได้ไม่ต้องพูดถึงการได้รับเหรียญรางวัลใดๆ
หากใครต้องการหาเลี้ยงชีพด้วยการเป็นนักกีฬาเขาควรจะมีความสามารถที่ดีในการเริ่มต้น
ที่เก้าแคว้นแผ่นดินใหญ่ข้อกำหนดสำหรับความถนัดนั้นสูงขึ้นไปอีกประการแรก ท่านต้องสามารถตอบสนองต่อปราณวิญญาณได้ ประการที่สอง ท่านต้องดูดซับพลังปราณวิญญาณสุดท้ายนี้ ท่านต้องสามารถดูดซับพลังปราณวิญญาณได้มากกว่าผู้ฝึกปรือตนคนอื่นๆ
ในขณะนี้แม้ในเวลาที่นางต้องเผชิญกับความล้มเหลวในการทะลวงยกระดับพลังกู้ซิ่วสวินก็อดไม่ได้ที่จะอิจฉา
หยิงไป่อู่เคยเป็นคนที่ขนส่งถังไม้กวาดไปทำงานอย่างไรก็ตามอัตราการดูดซึมปราณของนางก็น่ากลัว เมื่อเทียบกับกู้ซิ่วสวินตอนอายุ13 ปี มันเร็วกว่าเกือบสองเท่า
ต้องรู้ว่าในช่วงหลายปีที่ผ่านมากู้ซิ่วสวินถูกมองว่าเป็นอัจฉริยะ ทันทีที่นางเข้าโรงเรียน นางถูกมหาคุรุหลายคนมองนาง
“โชคของซุนม่อนั้นดีมากจนไม่มีใครสามารถเอาชนะเขาได้เขาสามารถเก็บเมล็ดพันธุ์เช่นหยิงไป่อู่ได้”
ในฐานะครูกู้ซิ่วสวินมักปรารถนาได้นักเรียนที่ดี
สำหรับเด็กสาวมะละกอคนนั้นลืมไปซะ กู้ซิ่วสวินไม่ต้องการแสดงความคิดเห็นใดๆ จากการเปรียบเทียบไม่ว่าจะเป็นการดูดซับพลังปราณวิญญาณหรือร่าง นางรู้สึกด้อยกว่า
“ไม่ ข้าเป็นครูข้าคือกู้ซิ่วสวินที่ไม่มีประวัติความล้มเหลว ข้าเป็นคนเก่ง อุปสรรคดังกล่าวไม่มีความหมายอะไร”
กู้ซิ่วสวินไม่เคยยอมแพ้นางออกแรงมากขึ้นและกัดปลายลิ้นของนาง ไม่นานหลังจากนั้นรสชาติของเลือดที่มีกลิ่นเหม็นก็เต็มปากของนางในทันที
กู้ซิ่วสวินใช้พลังทั้งหมดของนางในการควบคุมวิชาฝึกปรือกลืนพลังปราณวิญญาณทั้งหมดอย่างบ้าคลั่ง แต่ถึงอย่างนั้นยังคงมีพลังปราณวิญญาณจำนวนมากไหลเข้าหาหยิงไป่อู่และลู่จื่อรั่ว โดยเฉพาะเด็กสาวมะละกอนางยืนอยู่เฉยๆโดยไม่ทำอะไรเลย แต่เป็นเหมือนหลุมดำที่กลืนปราณวิญญาณทั้งหมด
นี้น่ากลัวเกินไปอย่างแน่นอน
สถานะทะลุทะลวงของนางเริ่มหายไปหากไม่มีการเติมพลังปราณวิญญาณใดๆ มันก็จะถูกยกเลิกและความก้าวหน้าจะถือว่าล้มเหลว
อย่างไรก็ตามในขณะนี้ ฝ่ามือขนาดใหญ่คู่หนึ่งกดลงที่นาง
กู้ซิ่วสวินตกตะลึงและอยากจะกรีดร้องออกมาโดยไม่รู้ตัวหลังจากใช้ชีวิตอย่างผู้หญิงไร้ที่ติมา 20 ปีแล้ว ไม่ต้องพูดถึงร่างกายของนางเลยแม้แต่มือของนางก็ยังไม่เคยถูกผู้ชายแตะต้องมาก่อน
นั่นถูกต้องกู้ซิ่วสวินไม่เคยมีความสัมพันธ์มาก่อนนางใช้เวลาและพลังงานทั้งหมดไปกับการเรียนรู้และฝึกฝน นางฝึกปรืออย่างหนักเพื่อเป็นมหาคุรุทั้งหมดมาจากสัญชาตญาณของนาง กู้ซิ่วสวินยกมือขึ้นและส่งหมัดออกไป
เผียะ!
ซุนม่อปัดข้อมือของกู่ซิวซุนและตวาดเสียงเบา
“อย่าฟุ้งซ่านดูดซับปราณวิญญาณต่อไป!”
“เฮ้เจ้ากำลังบีบอะไรอยู่?”
กู้ซิ่วสวินเม้มริมฝีปากในใจนางเต็มไปด้วยความรู้สึกปฏิเสธ
ซุนม่อไม่มีทางเลือกเช่นกันสถานการณ์ปัจจุบันของกู้ซิ่วสวินมีความสำคัญมากดังนั้นเขาจึงต้องจัดเตรียมชุดทั้งหมดให้กับนาง
แม้ว่าหัวใจของกู้ซิ่วสวินจะเต็มไปด้วยการปฏิเสธแต่ร่างกายของนางรู้สึกสบายมาก มือของซุนม่อเหมือนกับว่ามีเวทมนตร์บางอย่างมันทำให้วิญญาณของ กู้ซิ่วสวิน สั่นสะเทือนราวกับว่านางติดปีกคู่หนึ่งบินขึ้นสู่สวรรค์
ช่างสบายเสียจริง!
มันสบายจริงๆ !
กู้ซิ่วสวินย้อนนึกถึงความทรงจำของนางที่นางไปพักผ่อนที่เกาะใต้กับพ่อของนางนางหมกมุ่นอยู่กับความทรงจำที่นางนอนอยู่บนชายหาดสีขาวและอ่อนนุ่มจ้องมองไปยังมหาสมุทรสีฟ้าและท้องฟ้าที่มีแสงแดดสดใส และดื่มน้ำมะพร้าวเย็นๆ
ร่องรอยของน้ำลายหยดลงมาจากมุมปากของนางนางไม่รู้ว่าใบหน้าของนางเผยรอยยิ้มจางๆ ขณะที่นางจมดิ่งลงไปในความทรงจำที่มีความสุขโดยสิ้นเชิง
“กู้ซิ่วสวิน จงตั้งสติไว้!”
ซุนม่อตะโกน
“อย่ากวนใจข้า!”
กู้ซิ่วสวินโต้กลับอย่างเหลืออด
อันซินฮุ่ยถือยาแปรธาตุขณะที่นางยืนอยู่ข้างๆดวงตาของนางเบิกกว้างและปากของนางก็อ้าปากค้าง (นี่คือพลังจากหัตถ์จับมังกรโบราณหรือไม่)
ช่างน่ากลัว!
อันซินฮุ่ยเห็นว่าปริมาณความสุขที่กู้ซิ่วสวินรู้สึกบนร่างกายของนางถูกระงับสติของนางกลับคืนมา
"เจ้า…"
ซุนม่อพูดไม่ออก อย่างไรก็ตามเขาจำได้ว่าการมีปฏิสัมพันธ์กับกู้ซิ่วสวินเป็นที่น่าพอใจจนถึงตอนนี้นางไม่เพียงแต่มอบคะแนนความประทับใจ +100 คะแนนให้กับเขาเท่านั้นแต่นางยังปฏิบัติต่อเขาในฐานะส่วนหนึ่งของฝ่ายของนางเองด้วย ด้วยเหตุนี้ ซุนม่อจึงตัดสินใจทำดีกับนางให้ถึงที่สุด
“จื่อฉี! นำน้ำมันวาฬโบราณมาให้ข้า!”
ซุนม่อสั่ง
"ค่ะ!"
หลี่จื่อฉีพยักหน้าและไปทันทีหลังจากที่วิ่งไปได้ไม่กี่ก้าว นางก็ลื่นล้มลงกับพื้นราวกับปลาเค็ม
“แง้ เจ็บ!”
หลี่จื่อฉีเหยียดยาวอยู่บนพื้นการร่วงหล่นนั้นเจ็บปวดมากจนน้ำตาของนางเริ่มไหล
"ข้าจะไปเอง!"
ลู่จื่อรั่วซึ่งยังคงยืนอยู่ในน้ำอาบกระโดดออกไป
ซ่า!
น้ำอาบจำนวนมากกระเซ็นไปทั่ว
ปังสาวมะละกอตกลงบนพื้น แต่เนื่องจากทุกที่ที่มีน้ำมากเกินไปมันจึงลื่นเกินไปและทำให้นางเสียการทรงตัว นางถลาไปข้างหน้าและชนเข้ากับหลี่จื่อฉี
ปัง สองเด็กสาวกองทับกันตอนนี้
ปากของซุนม่อกระตุก(สาวๆคิดว่าสถานการณ์ยังไม่วุ่นวายพอใช่มั้ย?)
ในช่วงเวลาดังกล่าวมีเพียงหยิงไป่อู่ เท่านั้นที่พึ่งพาได้ นางหยุดนั่งสมาธิและวิ่งออกไปในไม่กี่ก้าวจากนั้นนางก็หยิบน้ำมันวาฬโบราณที่วางอยู่ข้างเตียงไม้ไผ่แล้วส่งต่อให้ซุนม่อ
ซุนม่อไม่กล้ารอช้าเขารับมันด้วยมือและใช้ฟันกัดเปิดขวด จากนั้นเขาก็เทน้ำมันลงบนร่างของ กู้ซิ่วสวินน้ำมันวาฬที่มันเยิ้มควบคู่ไปกับหยดน้ำสีเลือดไหลไปทั่วร่างกายที่สวยงามและเรียบเนียนของกู้ซิ่วสวิน
ฮู่!
ซุนม่อสูดหายใจเข้าลึกๆและออกแรงมากขึ้นด้วยเคล็ดการนวดขั้นพื้นฐาน
อันซินฮุ่ยชำเลืองมองน้ำมันวาฬโบราณทันทีหลังจากเปิดขวด กลิ่นแปลกๆ ก็เริ่มลอยมาในอากาศ ทันใดนั้นพลังงานของทุกคนก็เพิ่มขึ้นหลังจากสูดดมกลิ่น
"นี่คืออะไร?"
อันซินฮุ่ยตกใจและประหลาดใจนางจับตามองของดี ขณะที่ซุนม่อเริ่มนวด เขาได้นำประสิทธิภาพที่สมบูรณ์ของน้ำมันวาฬโบราณออกมายิ่งไปกว่านั้น เนื่องจากห้องน้ำเป็นห้องปิด กลิ่นจึงแรงขึ้น
ครืด! ครืด! ครืด!
ส่วนหนึ่งของน้ำมันวาฬกลายเป็นหมอกและล่องลอยไปในอากาศบางครั้งได้สัมผัสกับอันซินฮุ่ย ทำให้นางบิดตัวและทำให้ร่างกายของนางไม่สามารถควบคุมได้
“ผลการรักษานั้นทรงพลังมาก!”
อันซินฮุ่ยตกตะลึงซุนม่อได้วิธีการวิเศษและสิ่งดีๆ มากมายขนาดนี้ได้อย่างไร? อย่างไรก็ตามสิ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่านั้นกำลังรอนางอยู่
เคล็ดการนวดขั้นพื้นฐานของซุนม่ออยู่ที่ระดับปรมาจารย์ดังนั้น เพราะเขาต้องใช้ความพยายามอย่างเต็มที่ ปราณวิญญาณของเขาก็พุ่งออกมาอย่างรุนแรงเป็นเวลา1 นาที
บูม! บูม! บูม!
ปราณวิญญาณก่อตัวเป็นบุรุษกล้ามใหญ่ซึ่งร่างกายถูกทาด้วยน้ำมันมะกอกส่องประกายวาววับ
ฮัชช่า!
ทันทีที่จินนี่ปรากฏตัวเขาทำท่าตามปกติและเริ่มอวดเบ่งกล้ามเนื้อของเขา
“นี่……นี่…”
อันซินฮุ่ยเอามือปิดหน้าอกของนางโดยไม่รู้ตัวสายตาของนางเต็มไปด้วยความตกใจ โชคดีที่นางยังคงมีเหตุผล ไม่อย่างนั้นนางจะโจมตีจินนี่
“หยุดโชว์ได้แล้วสถานการณ์เร่งด่วน เร็วเข้า!”
ซุนม่อเร่งเร้า
จินนี่เหลือบมองกู้ซิ่วสวินและมุ่ยริมฝีปากของเขาเขาหันหน้าหนีและถ่มน้ำลายลงบนพื้น
อันซินฮุ่ย, หยิงไป่อู่, หลี่จื่อฉีและเด็กสาวมะละกอ—ผู้อาวุโสหนึ่งคนและเด็กสาวสามคนต่างตะลึงงันจินนี่กำลังดูถูกกู้ซิ่วสวินหรือไม่?
เป็นไปไม่ได้กู้ซิ่วสวิน เป็นราชินีในสถาบันว่านเต้า รูปลักษณ์ของนางสอดคล้องกับรสนิยมความงามของสาธารณชนยิ่งไปกว่านั้น หุ่นของนางก็เซ็กซี่มากด้วย!
โชคดีที่กู้ซิ่วสวินไม่เห็นฉากนี้ไม่อย่างนั้นนางคงจะทุบตีไอ้ตัวโตที่แต่งตัวประหลาดนี้เสียแล้ว
ใช่ บุรุษล่ำนี้แปลกมากจริงๆเขาสวมกางเกงขาสั้นหลวม ๆ ที่ระดับเอว และครึ่งล่างของร่างกายของเขาอยู่ในรูปของจิตวิญญาณที่เชื่อมต่อกับแขนของซุนม่อ
บนร่างกายท่อนบนของเขาเขาสวมเสื้อกั๊กเล็กๆ ที่ไม่ได้ติดกระดุมอวดกล้ามหน้าท้องและหน้าอกที่พัฒนาขึ้นมาอย่างดี นอกจากนี้ เขายังใช้ผ้าโพกผืนยาวพันรอบศีรษะอีกด้วย
ยักษ์ในตะเกียงสังเกตเห็นการจ้องมองของอันซินฮุ่ยและหันไปเผชิญหน้ากับนางทันทีเขายกแขนทั้งสองขึ้นเพื่อแสดงมัดกล้ามของเขา ในเวลาเดียวกัน เขายิ้มอย่างภาคภูมิใจเผยให้เห็นฟันขาวเป็นประกาย อันซินฮุ่ยหันศีรษะของนางออกไปทันที (สิ่งนี้ทำไม่ได้มันกวนสายตาข้ามาก)
(นี่คือความลึกลับที่แท้จริงที่อยู่เบื้องหลังหัตถ์เทวะของเขาหรือไม่ ไม่ ไม่ว่าซุนม่อจะมีมืออะไรก็ตามข้าจะไม่ปล่อยให้สิ่งนี้แตะต้องตัวข้าเลยตลอดชีวิตนี้)
อันซินฮุ่ยรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย
"อูยย!"
หลี่จื่อฉีรู้สึกว่าฟันของนางเจ็บพูดตามตรงถึงนางเคยเห็นจินนี่มาสองสามครั้ง แต่นางก็ยังไม่ชินกับมัน!
อย่างไรก็ตามลู่จื่อรั่วนั้นเป็นมิตรมากกว่า นางยิ้มอย่างมีเสน่ห์และโบกมือให้จินนี่ทักทายเขา
"สวัสดี!"
“ฮัชช่า!”
ยักษ์จินนี่เบ่งกล้ามของเขาเป็นรูปแบบของการสนองตอบ
หยิงไป่อู่ที่อยู่ข้างๆเห็นว่าจินนี่เป็นหนึ่งในพวกนาง ดังนั้นนางจึงวางเก้าอี้ไม้ไผ่ในมือลงอย่างเงียบๆแล้วใช้เท้ายันออกไป
“ขอบคุณสวรรค์ที่ข้าไม่ได้ทำอะไรเลยไม่อย่างนั้นข้าจะทำให้เขาขุ่นเคือง”
หยิงไป่อู่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
สถานการณ์นั้นวุ่นวายมากจริงๆอย่างไรก็ตามโชคดีที่ยักษ์จินนี่ไม่ลืมงานของเขา แม้ว่าเขาจะไม่ได้ทำเองแต่มือของเขาก็ปล่อยเส้นพลังปราณมาควบคุมซุนม่อซุนม่อเป็นเหมือนหุ่นเชิดที่ถูกควบคุมขณะนวดกู้ซิ่วสวิน
บึ้ม! บึ้ม! บึ้ม!
พลังปราณวิญญาณพุ่งขึ้นอย่างรุนแรงและไหลไปที่ห้องอาบน้ำ
บนหัวของกู้ซิ่วสวินวังวนพลังปราณก็เริ่มปรากฏขึ้น
เมื่อเห็นฉากนี้อันซินฮุ่ยก็คลายความกังวลลง นี่แสดงให้เห็นว่ากู้ซิ่วสวินรอดชีวิตจากช่วงที่อันตรายที่สุดและเข้าสู่ขั้นตอนสุดท้ายของการฝ่าด่านยกระดับพลังตามความถนัดของกู้ซิ่วสวินไม่น่าจะเป็นไปได้ที่นางจะล้มเหลวในระยะนี้
นางเป็นอัจฉริยะจริงๆหลังจากการหลั่งไหลของปราณวิญญาณเข้าสู่ร่างกายของนาง กู้ซิ่วสวินก็กำหมัดและต่อยขมับของนางเองนางใช้ความเจ็บปวดเพื่อเรียกคืนสติของนาง
เมื่อนางเห็นจินนี่ สาวมาโซคิสต์นี้ก็กระโดดขึ้นด้วยความกลัวอย่างไรก็ตาม ในไม่ช้านางก็หยุดให้ความสนใจกับมันและเริ่มมุ่งเน้นไปที่การดูดซับพลังปราณวิญญาณ พยายามทะลวงผ่านด่านไปยังระดับที่เจ็ดของขอบเขตการจุดอัคคีผลาญโลหิต
เมื่ออันซินฮุ่ยอยู่ที่นั่นกู้ซิ่วสวินรู้ว่านางจะไม่ปล่อยให้ใครทำร้ายนาง
ในขณะนี้การนวดก็สิ้นสุดลงเช่นกัน
“ข้าจะออกไปก่อน!”
ซุนม่อไม่อยู่ต่อและออกจากห้องน้ำทันที
ในลานบ้าน ต้นไม้และใบไม้ไหวเพราะลม
ซุนม่อตักน้ำจากบ่อน้ำแล้วล้างออกจากนั้นเขาก็จ้องมองไปที่ก้อนเมฆที่เคลื่อนที่บนท้องฟ้าอย่างว่างเปล่าหลังจากนั้นไม่นานอันซินฮุ่ยและคนอื่นๆ ก็เดินออกมา
“อาจารย์ซุนข้าต้องขอบคุณจริงๆ สำหรับความช่วยเหลือของเจ้าในครั้งนี้!”
กู้ซิ่วสวินที่เปลี่ยนเสื้อผ้าของนางเดินขึ้นตรงเพื่อแสดงความขอบคุณ
ติง!คะแนนความประทับใจที่ดีจากกู้ซิ่วสวิน +50 เป็นมิตร(150/1,000)
อันซินฮุ่ยเล่าถึงเรื่องที่เกิดขึ้นกับกู้ซิ่วสวินในตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะซุนม่อที่ให้ความช่วยเหลือในเวลาที่เหมาะสมและใช้หัตถ์จับมังกรโบราณเพื่อนวดนางการฝ่าด่านยกระดับที่เสี่ยงของนางในครั้งนี้คงล้มเหลว
สำหรับขอบเขตจุดอัคคีผลาญโลหิตหากล้มเหลวครั้งเดียว มันจะเป็นอันตรายต่อร่างกายหนึ่งจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งปีในการรักษาเพื่อให้กลับมามีสภาพร่างกายที่ดียิ่งไปกว่านั้น ส่วนที่ลำบากที่สุดคือความเชื่อมั่นของคนๆหนึ่งจะได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง
ต้องรู้ว่ากู้ซิ่วสวินไม่เคยล้มเหลวในการฝ่าด่านยกระดับตั้งแต่นางเริ่มฝึกฝนความช่วยเหลือของซุนม่อทำให้กู้ซิ่วสวินสามารถรักษาสถิติที่สมบูรณ์แบบของนางต่อไป
“พวกเราทุกคนเป็นสหายร่วมงานกันดังนั้นข้ายินดีเป็นอย่างยิ่ง”
ซุนม่อโบกมือเพื่อบอกให้กู้ซิ่วสวินลืมเรื่องนี้อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกอึดอัดเล็กน้อย
แม้ว่าเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทำสิ่งนี้โดยฉุกเฉินแต่ในเก้าแคว้นแผ่นดินใหญ่ หากสตรีที่ยังไม่แต่งงานถูกผู้ชายแตะต้องเช่นนั้นจะต้องถูกฟ้องร้องอย่างหนักอย่างแน่นอน
“หากอาจารย์ซุนต้องการความช่วยเหลือจากข้าในอนาคตโปรดแจ้งให้เราทราบด้วย”
น้ำเสียงของกู้ซิ่วสวินนั้นจริงใจ นางเหลือบมองที่ซุนม่อและตระหนักว่าวิธีที่เขามองนางนั้นเหมือนปกติดังนั้นตอนนี้นางจึงสบายใจขึ้น
หลังจากที่ทุกคนนวด สภาพจิตใจของกู้ซิ่วสวินยังคงกระวนกระวายใจเล็กน้อยอย่างไรก็ตาม หลังจากที่คิดว่าอันซินฮุ่ยและสตรีอีก 3 คนมาอยู่ด้วยได้ ความรู้สึกที่ไม่เป็นธรรมชาตินี้กลับกลายเป็นความรู้สึกตื่นเต้นแปลกๆ
“ข้าอยากจะลองอีกครั้ง!”
เมื่อความคิดนี้เข้ามาในหัวของนางกู้ซิ่วสวินรีบสะบัดหน้าเพื่อไล่ความคิดออกไป (ผู้ชายคนนั้นเป็นคู่หมั้นของพี่อันข้ากำลังคิดอะไรอยู่…)
อันซินฮุ่ยครุ่นคิดและรู้ว่าซุนม่อและกู้ซิ่วสวินจะต้องอึดอัดใจกันอย่างแน่นอนดังนั้นนางจึงหาข้อแก้ตัวและจากไป
ก่อนออกเดินทางอันซินฮุ่ยเหลือบมองลู่จื่อรั่ว
“ท่านอาจารย์ เราไปอาบน้ำกันต่อเถอะ”
เรา?"
ลู่จื่อรั่วดึงซุนม่อสายตาของนางเต็มไปด้วยความคาดหวัง
“ข้าจะกลับไปสอนแล้ว!”
ซุนม่อปฏิเสธอย่างเด็ดขาด(แช่อีกเหรอ ข้าจะขาดสารอาหารจากสิ่งนั้น และนูทริ-เอ็กซ์เพรส (อาหารเสริมโฆษณาชนิดหนึ่ง)จะไม่สามารถเติมเต็มสารอาหารของข้าได้)
“ไป่อู่ ตามข้ามาเจ้าต้องเรียนรู้การใช้หัตถ์จับมังกรโบราณในอนาคต การนวดศิษย์พี่ของเจ้า จะให้เจ้ารับหน้าที่ทำในภายหลัง”
แม้ว่าหลี่จื่อฉีและคนอื่นๆจะไม่สนใจเรื่องนี้ ซุนม่อก็ต้องสังเกตเพื่อหลีกเลี่ยงการนินทาความสามารถในการเรียนรู้ของจื่อฉีนั้นแข็งแกร่งมาก แต่ความสามารถด้านกีฬาของนางก็แย่เกินไปลู่จื่อรั่ว เป็นคนเรียบง่ายและเรียนรู้ช้า ดังนั้นจึงควรส่งต่อให้ หยิงไป่อู่
“ข้าสามารถเรียนรู้มันได้จริงหรือ?”
หยิงไป่อู่ตกตะลึงอย่างมากนี่คือวิชาที่สมบูรณ์ของซุนม่อ และนางไม่ได้ช่วยเหลือหรือดูแลเขาเลยด้วยซ้ำนางสามารถยอมรับความโปรดปรานนี้ได้หรือ?
"ใช่!"
ซุนม่อไม่จู้จี้จุกจิกเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่ว่าในกรณีใด เขายังไม่สามารถหาเคล็ดกระบี่ที่ดีสำหรับนางได้ดังนั้นเขาจึงสามารถให้ หยิงไป่อู่ฝึกฝนสิ่งนี้ก่อน แม้ว่านางจะไม่สามารถพัฒนาฝึกปรือได้ในอนาคตนางก็สามารถใช้เคล็ดการนวดนี้เพื่อสนับสนุนครอบครัวและตัวนางเองได้
หยิงไป่อู่ คุกเข่าลงกับที่และโขกศีรษะสามครั้งอย่างจริงจัง
"ขอบพระคุณท่านอาจารย์!"
ติง!
คะแนนความประทับใจที่ดีจากหยิงไป่อู่+100 เป็นมิตร (500/1,000)
แผละ! แผละ!
หยิงไป่อู่ร้องไห้น้ำตาของนางไหลออกมาและทำให้พื้นเปียก ในหัวใจของนาง นอกจากรู้สึกประทับใจแล้วนางยังคิดหาวิธีตอบแทนความเมตตาของซุนม่อด้วย
“ข้าจะไปเดี๋ยวนี้!”
ซุนม่อเพิ่งก้าวออกจากประตูเมื่อเสียงแจ้งเตือนของระบบดังขึ้น
ติง!
"ยินดีด้วย!"