ตอนที่ 74 ศาลสูงวิเซ็นกาม็อต (อ่านฟรี)

แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับ สายเลือดแห่งมังกร

ตอนที่ 74 ศาลสูงวิเซ็นกาม็อต

 

“พวกนั้นตามนายไปที่ห้องน้ำหรือเปล่า?” รักนาร์ถาม

“ฉันคิดว่าใช่” สเนปยืนยัน

"เอ่อ... พวกมันเป็นโรคจิตแล้ว" แรกนาร์ทำหน้าบึ้ง

“ไงก็เหอะ นายสองคนควรเริ่มเตรียมตัวสำหรับแผนคริสต์มาสนี้นะ เซฟ ฉันจะไปบ้านนายด้วย ฉันจะส่งพวกนายกลับไปที่ตระกูลพรินซ์ ส่วนรักนาร์นายไปกับฉันด้วยก็ได้ แล้วหลังจากนั้น เราจะไปรับบ็อบบี้เพื่อนของฉัน แล้วไปที่ปราสาทที่เมอร์ลินทิ้งไว้ให้ฉันกัน” แม็กนัสวางแผน

“แล้วเรื่องสืบราชบัลลังก์ของนายล่ะ?” รักนาร์ถาม

“เรื่องนี้ด้วย ฉันยังเด็กเกินไป ฉันไม่สามารถเป็นกษัตริย์ตามกฎหมายได้จนกว่าฉันจะอายุครบ 18 ปี ถ้าฉันทำตอนนี้ พวกเขาจะแต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์อีกคน” แม็กนัสอธิบาย

“ดูเหมือนนายจะวางแผนทุกอย่างไว้หมดแล้ว” สเนปกล่าวชื่นชม

แม็กนัสยืดอกของเขาทันที “แน่นอน วันๆ ฉันไม่ได้นอนเป็นม้าตายเหมือนรักนาร์นี่ ฉันครุ่นคิดถึงอนาคตและวางแผนบางอย่างไม่ก็เปลี่ยนแปลงแผนเดิม ฉันไม่ได้เลือกชีวิตแบบนี้ แต่ตอนนี้มันเป็นแบบนี้แล้ว ฉันก็จะพยายามทำให้ดีที่สุด”

“แต่เดี๋ยวนายต้องไปเข้าร่วมประชุมที่ศาลสูงวิเซ็นกาม็อตนี่ นายแน่ใจหรือว่าจะได้เงินหนึ่งล้านเกลเลียนจากพวกนั้นน่ะ” รักนาร์ถาม

“ไม่รู้สิ แต่ฉันจะต้องได้อะไรจากมันอย่างแน่นอน พวกนั้นพยายามจะฆ่าฉันเลย แถมพยายามเอาทรัพย์สินของฉันไปอีก ฉันคงไม่ปล่อยพวกนั้นไปง่ายๆ หรอก” แม็กนัสกล่าวว่า

“ระวังไว้หน่อยก็ดีนะ พวกเราเป็นแค่เด็กขาดประสบการณ์ พวกมันเป็นสัตว์ประหลาดเฒ่า นั่งอยู่ในตำแหน่งนั้นมาหลายปี พวกมันมีเครือข่ายและรู้วิธีมากกว่าเรา” สเนปเตือนเขาด้วยความหวังดี

แม็กนัสพยักหน้า “ฉันรู้ ฉันจะพยายามอดกลั้นให้มากที่สุด ก่อนอื่นเราต้องแข็งแกร่งมากพอ แต่มีสิ่งหนึ่งที่แน่นอนในแง่มันสมอง เราสามคนเก่งมาก สิ่งที่เราต้องทำตอนนี้คือเพิ่มพลังอำนาจเวทย์มนตร์ เมื่อถึงเวลาเราจะเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกเวทมนตร์ โต๊ะกลมจะกลายเป็นวิถีแห่งความเท่าเทียม” แม็กนัสพูดอย่างกระตือรือร้น

“ช่าย เขาเหมือนพวกตัวร้ายเลย” รักนาร์แสดงความคิดเห็นทันที

แม็กนัสหุบปากอย่างงุ่มง่าม “เฮ้ ฉันไม่ได้ชั่วร้ายซะหน่อย ฉันเป็นแค่เด็กผู้ชายธรรมดาๆ คนหนึ่งที่ชอบกินแพนเค้ก เอาล่ะ ไปกันเถอะ เราไม่สามารถปล่อยให้เจ้าพวกสิ่งมีชีวิตที่วุ่นวายทั้งสามตัวนั้นอยู่ตามลำพังนานเกินไปได้”

...

ก่อนการประชุมของศาลสูงวิเซ็นกาม็อตจะจัดขึ้น การประชุมลับเกิดขึ้นอีกครั้ง การพบปะลับๆ นี้เกี่ยวข้องกับเหล่าผู้เฒ่าแห่งตระกูลเลือดบริสุทธิ์หลายตระกูล สิ่งเดียวที่เหมือนกันในหมู่พวกเขาคือทุกคนมีทิศทางเดียวกันและต่างก็เป็นสมาชิกของศาลสูงวิเซ็นกาม็อต

“ลอร์ดแบล็ก คุณแน่ใจหรือว่าต้องการอนุญาตให้เจ้าสิ่งโสโครกนั้นเข้าสู่วิเซ็นกาม็อต” ลอร์ดแห่งตระกูลน็อตถาม

“วิเซ็นกาม็อตกับกระทรวงก็สกปรกอยู่แล้วเมื่อคนอย่างดัมเบิลดอร์ได้รับอนุญาตให้อยู่ที่นี่ และเจ้าเลือดสีโคลนอย่างน็อบบี ลีชก็ได้รับแต่งตั้งให้เป็นรัฐมนตรีด้วย

ไม่ การเก็บเด็กเมอร์ลินคนนั้นไว้ในศาลสูงวิเซ็นกาม็อตทำให้เราสามารถจับตาดูมันได้ดีขึ้น นอกจากนี้ เราอาจดูแย่ได้หากไม่ปล่อยให้สิ่งที่เรียกว่าสิทธิ์ของเขา เราต้องสนับสนุนเจ้าแห่งศาสตร์มืดได้อย่างมีประสิทธิภาพที่สุดเท่าที่จะทำได้ และถ้าเราต้องทนกับความสกปรกของเลือดสีโคลนจนกว่านายท่านจะชำระล้างโลก เวลานี้ก็ช่างมันก่อนเถอะ” ลอร์ดแบล็คกล่าว

ลอร์ดแห่งตระกูลกรีนกราสก็พยักหน้าเช่นกัน "พูดได้ถูกต้อง ลอร์ดแบล็ค เราต้องรักษามิตรให้ใกล้ชิด แต่ศัตรูต้องใกล้ชิดยิ่งกว่า"

นี่เป็นหนึ่งในการประชุมปกติของพวกเขา พวกเขาทำเช่นนี้ทุกเดือนหรือยิ่งกว่านั้นก็เพื่อวางแผนวาระการประชุม เนื่องจากพวกเขาร่วมกันบริจาคเงินจำนวนมากให้กับกระทรวง กระทรวงจึงเมินเฉยต่อพวกเขา แต่พวกเขาก็รู้ตัวเองดีว่าไม่สามารถถูกมองว่ามีความเกี่ยวข้องกับโวลเดอมอร์ได้ เพราะจะทำให้พวกเขากลายเป็นศัตรูต่อสาธารณชน

...

เนื่องจากดัมเบิลดอร์จะเข้าร่วมการประชุมด้วย แม็กนัสจึงไปพร้อมกับเขาเลย ถึงยังไงเขาไม่มีวิธีอื่นในการเดินทางอยู่แล้ว

“เข้มแข็งไว้นะ แม็กนัส พวกเขาจะพยายามครอบงำเธอหรือทำให้เธอแกว่งไปแกว่งมา” ดัมเบิลดอร์เตือนเขา

แม็กนัสย่อมรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว "ทำไมทุกครั้งที่เราออกจากโรงเรียน คุณต้องให้คำแนะนำนี้กับผมล่ะครับ"

“เพราะฉันแก่กว่าเธอและเคยได้เจอผู้คนมากมายที่เธอกำลังจะได้พบ” ดัมเบิลดอร์กล่าว

แม็กนัสหัวเราะเบา ๆ “แน่นอน คุณเป็นพวกหัวโบราณด้วย”

ในไม่ช้าพวกเขาก็มาถึงกระทรวงเวทมนตร์ ศาลสูงวิเซ็นกาม็อตเป็นหนึ่งในส่วนที่สำคัญที่สุดของกระทรวง

ศาลสูงวิเซ็นกาม็อต เป็นสถาบันที่รวมกันระหว่างศาลอังกฤษและรัฐสภา มันมีมาก่อนกระทรวงเวทมนตร์ด้วยซ้ำ ย้อนกลับไปในยุคกลางมันคือสภาพ่อมดแม่มด

สำนักงานใหญ่ของฝ่ายบริหารตั้งอยู่ในกรมบังคับใช้กฎหมายเวทมนตร์ของกระทรวงเวทมนตร์ ใช้ตัดสินความผิดเรื่องใหญ่ที่เกิดขึ้นโดยใช้คุกใต้ดินในการตัดสินคดีความใหญ่ๆ

ศาลสูงวิเซ็นกาม็อตสมัยปัจจุบันทำหน้าที่เป็นการรวมกันของศาลและรัฐสภา โดยทำหน้าที่เป็นทั้งหน่วยงานกฎหมายหลักของกระทรวงเวทมนตร์ เช่นเดียวกับศาลสูงสุด ประกอบด้วยสมาชิกประมาณห้าสิบคน แม้ว่าจะไม่มีเอกสารอย่างเป็นทางการบอกว่าพวกเขาได้รับเลือกได้อย่างไร แต่แม็กนัสรู้ดีว่าสมาชิกส่วนใหญ่มาจากตระกูลเวทมนตร์เก่าแก่ และนั่นก็เพียงพอแล้วที่จะให้พวกเขาเข้าร่วม

นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงมั่นใจว่าจะได้ที่นั่งด้วย เพราะไม่มีใครปฏิเสธอิทธิพลของเมอร์ลินได้

แม็กนัสถูกดัมเบิลดอร์พาไปที่ห้องโถงใหญ่ นี่ไม่ใช่วันสำหรับการพิจารณาคดี ดังนั้นการประชุมจึงไม่มีการประชุมในคุกใต้ดิน แต่อยู่ในห้องทรงกลมที่มีเพียงรัฐมนตรีในที่นั่งสูงกว่า

ห้องมืดและปกคลุมด้วยงานไม้ มีที่นั่งและแถวโต๊ะที่ทำขึ้นบนขั้นบันได ทุกคนจึงเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า

ด้านหน้าของที่นั่งแต่ละที่นั่งมีป้ายชื่อเล็กๆ กำกับว่าสมาชิกแต่ละคนจะนั่งตรงไหน

ตอนนี้แม็กนัสต้องนั่งตรงกลาง เขาเป็นเด็กคนเดียวในนั่นแล้วหันออกไปนอกสถานที่ แต่สำหรับสังคมพ่อมดที่จมปลักอยู่ในความคิดของยุคกลาง ก็ไม่แปลกหรอก

คนค่อยๆ เต็มห้องโถง ทุกคนจ้องแม็กนัสขณะที่พวกเขาเดินเข้าไป

ไม่นานการประชุมก็เริ่มขึ้น วาระหลักของวันนี้คือการฟังคำของแม็กนัส และอภิปายเรื่องสมบัติของสมาชิกศาลสูงวิเซ็นกาม็อตคือจากธนาคารกริงกอตส์ ซึ่งก็เรื่องของแม็กนัสทางอ้อม

รัฐมนตรีว่าการกระทรวง ยูจีเนียเปิดการประชุม “ฉันแน่ใจว่าเราทุกคนรู้ว่าทำไมเราถึงมาอยู่ที่นี่ มาลงคะแนนเสียงในวาระแรกโดยเร็วและไปสู่เรื่องต่อไป

ใครเห็นด้วยที่จะให้คุณเพนดราก้อนเข้าร่วมกับเราในตำแหน่งศาลสูลวิเซ็นกาม็อต ยกมือขึ้น... ผู้ที่ไม่ต้องการให้เขาอยู่ในวิเซนกาม็อตตอนนี้ ยกมือขึ้น”

ตามที่คาดไว้ ไม่มีใครต่อต้านการเข้าร่วมของเขา แต่ระเบิดลูกใหญ่น่าจะมาแล้ว

“เอาล่ะ ญัตติต่อไปในที่นี้คือญัตติแรกที่คุณเพนดราก้อนเสนอ ญัตติที่จะประกาศว่าผู้ที่ประกาศตัวเองว่าเป็นเจ้าแห่งศาสตร์มืด ลอร์ดโวลเดอมอร์ต และกองทัพผู้เสพความตายของเขาคือองค์กรก่อการร้าย”

และนั่นคือตอนที่ทุกคนหมดความอดทน

"อะไรนะ?"

"เราทำได้งั้นหรอ?"

"เราจำเป็นต้องหารือกันก่อน"

หลายเสียงเริ่มดังขึ้น รัฐมนตรียูจีเนียหยุดพวกเขาทันที “เราสามารถถกเถียงกันทีหลังได้ เรามาฟังสิ่งที่คุณเพนดราก้อนพูดกันก่อน”

แม็กนัสกระแอมในลำคอ “ครับ ผมต้องการสิ่งนี้เพราะตาผมไม่ได้บอด

อย่างแรกเลย ผู้เสพความตายเหล่านี้โจมตีถึงชีวิตผม แต่จนถึงตอนนี้ยังไม่มีการดำเนินการใดๆ กับพวกเขาเลย อีกอย่างพวกเขากำลังฆ่าพ่อมดจำนวนมาก ต่อให้มาจากตระกูลเก่าแก่ แต่เราก็ไม่ได้ทำอะไรเลย

การไม่ทำอะไรเลย เราก็เหมือนส่งเสริมการปกครองด้วยความหวาดกลัวของพวกเขาไม่ใช่หรือครับ? ผู้คนจะเชื่อถือศาลสูงแห่งนี้ได้อีกหรอหากเราเพิกเฉยต่อสิ่งที่อันตรายที่สุดสำหรับพวกเขา

โวลเดอมอร์และผู้เสพความตายของเขาเป็นเพียงกลุ่มผู้ก่อการร้ายที่พยายามสร้างความโกลาหลและเก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากความโกลาหลนั้น เพื่อหยุดไม่ให้สิ่งนั้นเกิดขึ้น เราต้องประณามพวกเขาอย่างเปิดเผย เพื่อไม่ให้มีผู้ที่จิตใจหลงผิดติดอยู่ในแผนการของพวกเขา และเข้าร่วมกับพวกเขาด้วยคำสัญญาที่ผิดๆ ของสหผู้วิเศษทั้งมวล

นอกจากนี้ ผมต้องการค่าชดเชยสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นกับผม ที่ธนาคารกริงกอตส์ผมเกือบจะเสียชีวิตแล้ว และในเมื่องานของกระทรวงคือการรักษาตรอกไดแอกอนให้ปลอดภัย ผมต้องการเงิน 1 ล้านเกลเลียน และเรื่องนี้ไม่สามารถต่อรองได้"

“คุณกำลังคุกคามเรา คุณเพนดรากอน?” ลอร์ดแห่งตระกูลฟลินต์พูดเสียงดังลั่นขณะที่คนอื่นๆ กำลังคุยกันโขมงโฉงเฉง

แม็กนัสยักไหล่ “ผมจะไปคุกคามพวกพ่อมดที่ทรงพลังอย่างพวกคุณได้ยังไงกันครับ?”

ทุกคนเริ่มก่นด่าเขาในใจ เด็กนี่จับห้องนิรภัยของพวกเขาเป็นตัวประกัน

ขณะที่ดัมเบิลดอร์กำลังลูบเครา ~ช่างเป็นการกลับมาที่ยอดเยี่ยมจริงๆ~

"ขอสั่ง... ฉันจะไม่ทนกับความโกลาหลที่นี่" ยูจีเนียตอกค้อนของเธอบนโต๊ะ

“ใครมีข้อโต้แย้งใดๆ กับคุณเพนดราก้อนหรือไม่คะ?” เธอถาม.

ฝูงชนยังคงนิ่งเงียบ...จนกระทั่งมีมือเล็ก ๆ ข้างหนึ่งลุกขึ้น มันเป็นของผู้หญิงในชุดสีชมพูทั้งหมด เธอหัวเราะเบา ๆ

"ฮิฮิ... ดิฉันค่ะ... ดิฉันอยากจะพูดอะไรสักหน่อย"

“เชิญค่ะ คุณอัมบริดจ์” ยูจีเนียปล่อยให้เธอยืน แม้ว่าอัมบริดจ์จะเป็นสมาชิกใหม่ แต่เธอก็จะไม่ห้ามไม่ให้พูด

_____________________________

เพจแปลถ้าเช่นนั้นข้าขอลา