ตอนที่ 373 อสูรพลังงาน
“น่าเสียดายเราไม่มีทางคว้าโอกาสได้เลย” หน้าของซือหม่าเซียวเต็มไปด้วยความเสียดาย ขณะที่เขายัดอาหารเลิศรสเข้าปากโดยไม่สนใจว่าอาหารจะตกใส่ค้างบนตัวเขา เขาพูดเสียงอู้อี้ “เอ่,เจ้าเข้าใจความเจ็บปวดของข้าบ้างไหม? คนเหล่านี้เริ่มสงครามกันแล้ว และต่อสู้กันอย่างมีความสุข แต่ข้ายังคงแกร่วอยู่ที่นี่กับกลุ่มของคุณชายรุ่นเก่านี้เสียเวลาจริงๆ พระเจ้า ทำไมจะทำอะไรสักอย่างถึงได้ยากเย็นนัก?”
ชิวจื่อจวินพูดโดยไม่สนใจเขา“ครอบครัวที่หนึ่งและครอบครัวที่สองเห็นพ้องยอมสละอำนาจของพวกเขา ผู้อาวุโสสองสามคนคิดว่าด้วยสถานการณ์ปัจจุบันตระกูลซือหม่าจำเป็นต้องได้ประมุขที่โดดเด่นเพื่อรับมือสถานการณ์ที่พัวพันซับซ้อน”
ซือหม่าเซียวหัวเราะอย่างมีความสุขด้วยความพอใจ เขายืนขึ้นปรบมือ “อย่างน้อยก็ยังได้ยินข่าวดี”
รอยยิ้มหยอกล้อและเจ้าเล่ห์ชัดเจนขึ้นทุกที แม้แต่มุมปากของเขาก็ยังแหลมดุจมีด “อย่างนั้น เราเริ่มต้นดำเนินการตามแผน”
ชิวจื่อจวินไม่พูดอะไร
มีบางครั้งที่เขาก็คิดว่าศิษย์น้องของเขาเป็นปีศาจ
และตัวเขาคือเคียวเกี่ยววิญญาณในมือของซือหม่าเซียว ชิวจื่อจวินหัวเราะให้ตัวเองในใจและผงกศีรษะ “ได้เวลาแล้ว”
อย่างนั้นมาหยดเลือดกันเถอะ
******
แอนเดรียนาไม่มีทางเลือกมากนักการสนับสนุนจากกลุ่มดาวราชสีห์และกลุ่มดาวนายพรานยังมาไม่ถึง และกลุ่มดาวอันโดรเมดาไม่มีการป้องกัน กองพลทหารราบของบิดานางยังคงพบกับปัญหายุ่งยาก และเพิ่งพบกับการก่อการลุกฮือ คนทรยศทั้งหมดสารภาพแล้วและคนที่วางแผนก็คือคนที่มาจากสมาพันธ์ชาวยุทธ การก่อกบฏทำให้สูญเสียทหารไปมากมายและทหารไม่มีทางเลือกได้แต่หยุดเพื่อรักษาเสถียรภาพของตนเองไว้
ทันใดนั้นแอนเดรียนาคิดถึงเจ้านายผู้ลึกลับของนาง ถ้าเขาอยู่ที่นี่นางคงไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยพื้นฐานเลย ไม่เพียงแต่ปลอดภัยเท่านั้น แต่นางไม่จำเป็นต้องกังวลถึงอะไร แค่ฟังเขาและทำตามคำที่เขาบอก
ยังจะมีใครที่แข็งแกร่งกว่าเขาอีก?
แอนเดรียนารู้สึกว่าไม่มีคนที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าเขา
แต่ตอนนี้นางรู้ว่านางต้องอดกลั้นไว้ ไม่ว่าเป็นวิธีใดก็ตาม นางจำเป็นต้องใช้
เมื่อเดินเข้ามานางเห็นบุรุษสามคน แอนเดรียนาย่อตัวถอนสายบัวโดยไม่ลังเล“ขอบคุณท่านทั้งสามที่ช่วยเหลือ ข้าแอนเดรียนารู้สึกซาบซึ้งใจพวกท่านมากนัก”
อาเฮ่อโค้งตัวคำนับ “ด้วยความยินดี”
ในสถานการณ์เช่นนั้นเขาจะเป็นผู้นำก่อนตามธรรมดา
แอนเดรียนากวาดตามองทั้งสามคน นัยน์ตาของนางเป็นประกายสดใส บุรุษทั้งสามคนมีราศีที่แตกต่างกัน และพวกเขามีกลิ่นอายพิเศษเฉพาะตัวเอง อาเฮ่อสวมชุดดำทั้งตัวดูมีการศึกษาอบรมมาอย่างดีมีราศีบ่งชี้ว่าเขามีอัธยาศัยที่ดีให้ความรู้สึกที่น่ารัก หลิงซิ่วสวมชุดยาวขาวบริสุทธิ์ สายตาของเขาจริงจังมากมีราศีห้าวหาญและพลังคุกคาม ส่วนถังเทียนนั้นดูธรรมดาที่สุดและดูยังไงก็ยังธรรมดาที่สุดอยู่ดี เขาเหลียวมองเลิกลั่กไปรอบๆ ด้วยความสงสัย
ถ้าเป็นเพียงแค่นั้นอย่างนั้นทั้งสามคนคงถูกยกย่องอย่างเลิศเลอราวกับเป็นเทพแน่นอน แต่ทั้งสามคนแบกตู้เก็บของอควาเรียสเงินขนาดเท่าขวดมาด้วยทำให้พวกเขาดูแปลกประหลาด
แอนเดรียนาส่ายศีรษะ “ไม่มีท่านทั้งสามสมาคมหอการค้าของข้าอาจจะต้องปิดตัวในวันนี้ก็ได้”
“เจ้าผิดใจกับสมาพันธ์ชาวยุทธเหรอ?” ถังเทียนถามด้วยความสงสัย
“ใช่,เราประกาศสงครามกับสมาพันธ์ชาวยุทธไปแล้ว” แอนเดรียนาไม่ปิดบังอะไร และบอกเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเร็วๆ นี้
ถังเทียนขุ่นเคืองพวกเขามาก “สมาพันธ์ชาวยุทธชักจะมากไปแล้ว!”
“ก็แทงพวก(แม่ง)มันให้หมด” หลิงซิ่วพูดเย็นชา
อาเฮ่อปฏิเสธจะแสดงความเห็น สมองของเขาทรงพลังมากกว่าอีกสองคนและยังไม่ประเมินอะไรทั้งนั้น แต่เขายิ้ม“นอกจากนี้เรายังไม่คิดว่าจะพบกับเรื่องแบบนั้น เหตุผลที่เรามาที่นี่ก็เพื่อดำเนินธุรกิจบางอย่าง”
แอนเดรียนาตอบทันที“ไม่มีปัญหา!”
นางหันไปสั่งการบางอย่างหลังจากนั้นชั่วครู่ พนักงานถือถาดเงินใบหนึ่งและผู้อาวุโสคนหนึ่งเดินออกมาอยู่ต่อหน้าพวกเขา
“นี่คือของขวัญแรกพบเล็กๆ น้อยๆ ขอมอบให้พวกท่านไม่ได้มีค่ามากอะไร ข้าหวังว่าท่านทั้งสามคงไม่ปฏิเสธของขวัญนี้”
บนถาดเต็มไปด้วยกองผลึกหินดวงดาวซึ่งมีระลอกพลังงานหนาแน่นเปล่งออกจนเต็มไปทั่วห้องโถงทันที
“หินดวงดาวระดับแปด!” ทั้งสามคนปากอ้าค้าง
หอการค้าธรรมดาจะไม่มีราคาหินดวงดาวระดับแปดระบุไว้ เพราะว่ามีราคาที่แพงมากจริงๆ หินดวงดาวระดับเจ็ดหนึ่งก้อนราคาห้าแสนเหรียญดาว และสำหรับหินดวงดาวระดับแปดน่าจะราคาประมาณก้อนละสองล้าน
ในถาดมีหินดวงดาวอยู่สามสิบก้อนรวมมูลค่าหกสิบล้านเหรียญดาว
“เรายอมรับความตั้งใจดีของท่าน แต่หินดวงดาวระดับแปดนี้แพงเกินไปจริงๆ เราใช้ความพยายามไปเล็กน้อยเท่านั้นโปรดอย่ากังวลใจไปเลย” น้ำเสียงของอาเฮ่ออบอุ่น แต่แฝงความมุ่งมั่นทำให้แอนเดรียนาแปลกใจไม่น้อย
แอนเดรียนาคิดอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นตอบอย่างจริงใจ “หินดวงดาวระดับแปดสามสิบก้อนไม่ถือว่ามากสำหรับข้าทั้งสามท่านช่วยข้าคลี่คลายเหตุการณ์อันตราย และช่วยข้าไม่ต้องสูญเสีย สำหรับหกสิบล้านเหรียญข้าไม่รู้ว่าจะตอบแทนพวกท่านทั้งสามได้อย่างไร ถ้าข้าล้มเหลวในตอนนี้ ความมั่งคั่งทั้งหมดนี้ก็คงไม่ใช่ของข้าอีกต่อไป ถ้าข้ายังมีความสำเร็จหกสิบล้านเหรียญจะนับกระไรได้? โปรดรับไว้เถิด”
แอนเดรียนายืนขึ้นสีหน้าของนางจริงใจขณะที่นางคำนับคนทั้งสาม
เมื่อแอนเดรียนาอธิบายเช่นนั้นอาเฮ่อไม่สามารถทัดทานได้ต่อไป และหลิงซิ่วไม่สนใจอะไรแล้ว
“งั้นข้ารับไว้เอง” ถังเทียนยิ้มขณะที่เขากวาดหินดวงดาวระดับแปดเข้ามาไว้กับตัว
อาเฮ่อเอาซากอสูรดวงออกมาตัวหนึ่ง “เราต้องการดูว่า พวกท่านต้องการรับซื้อซากอสูรภูตดวงดาวนี่บ้างไหม?”
เมื่อซากอสูรภูตดวงดาวในมือของอาเฮ่อ บุรุษชราที่เพิ่งมาถึงพูดโพล่งทันที “อสูรพลังงาน (เหนิงเลี่ยง)”
“อสูรพลังงาน?” ถังเทียนและหลิงซิ่วประหลาดใจเพราะเป็นชื่อไม่คุ้นเคย
อาเฮ่อมีสีหน้าตะลึง “นี่คืออสูรพลังงานหรือ?”
“เร็ว เร็ว เร็ว! เอามาแช่ในนี้ก่อน! พวกเจ้าทุกคนจัดการกับอสูรพลังงานไม่เหมาะสมได้ยังไงกัน?” ขณะที่เขาสั่งคนของเขาให้นำเครื่องแช่มาชายชราสั่งอย่างเดือดดาล
ถังเทียนและหลิงซิ่วหันมามองหน้ากันเอง จากนั้นหันไปมองอาเฮ่อ
อาเฮ่ออธิบาย“ข้าเพียงแต่อ่านมาจากหนังสือ อสูรพลังงานคืออสูรดวงดาวรูปแบบพิเศษ พวกมันเจริญเติบโตและขยายพันธุ์ในสถานที่มีพลังงานหนาแน่น ตัวของพวกมันมีพลังงานที่บริสุทธิ์และมีประโยชน์ใช้งานได้หลากหลาย นั่นคือทั้งหมดที่ข้ารู้”
หลังจากนั้นชั่วขณะหญิงชราคนหนึ่งสวมชุดกันเปื้อนสีน้ำตาลวิ่งเข้ามา
ก่อนที่นางจะมาถึงหญิงชราส่งเสียงแหลมได้ยินกันทั่วห้อง “ใครจับอสูรพลังงานได้? มันอยู่ที่ไหน? มันอยู่ที่ไหน?”
เมื่อหญิงชราเข้ามาสายตานางอยู่ซากอสูรพลังงานที่แช่เย็นไว้ นางวิ่งเข้ามาดูและกล่าวอย่างตื่นเต้น “อสูรพลังงาน! อสูรพลังงานของจริงด้วย!”
“ฮ่าฮ่า, ยายแก่ แกก็มาที่นี่ด้วยเรอะ!” ชายชราหัวเราะ
“ก็แน่ล่ะสิ!” หญิงชราถลึงมองเขา “ทำไมข้าจะมาดูอสูรพลังงานบ้างไม่ได้? มาซิ, ขอดูหน่อย, ดี, ดีมาก,มันเป็นตัวโตเต็มวัย หนังนี้เอาไปทำเกราะอ่อนได้ และทำรองเท้าก็ได้”
นางลูบขนของอสูรพลังงานด้วยความพอใจคลื่นพลังงานเลือนลางทำให้นางรู้สึกสบายมากยิ่งขึ้น
“คุณนายหวี, เป็นยังไงบ้าง?”
เสียงหนึ่งดังขัดความคิดนาง คุณนายหวีเชิดหน้ารำคาญ แต่เมื่อเห็นคนที่พูดกับนาง นางตกใจกลัว “ท่านเจ้า ข้าขออภัย!”
ท่านเจ้า? อาเฮ่อตาเป็นประกายประหลาด ในกลุ่มดาวแห่งใดแห่งหนึ่ง มีแต่คนๆเดียวที่ถูกเรียกเช่นนั้น และนั่นก็คือเจ้ากลุ่มดาว
“ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น” แอนเดรียนายิ้ม “เมื่อเห็นว่าพวกท่านทุกคนมีความรักความชอบมันข้าคิดว่าพวกท่านคงมีความสุขกันทุกคน”
คุณนายหวีใจฟู“ท่านเจ้า ขนของอสูรพลังงานตัวนี้สามารถเอาไปสร้างเกราะอ่อนได้ส่วนเศษที่เหลือใช้สร้างรองเท้าได้ไม่มีปัญหา”
หน้าของแอนเดรียนามีความสุข เหมือนกับทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์
นางหันหน้าไปถามถังเทียนและสหายทั้งสอง “ข้าขอถามได้ไหม อสูรพลังงานนี้คิดราคาเท่าไหร่?”
ถังเทียนและหลิงซิ่วยังคงเงียบอย่างแนบเนียน
อาเฮ่อตอบ“เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพวกมันเลย เชิญระบุราคาให้กับพวกเราได้เลยข้าเชื่อว่าด้วยเกียรติของพวกท่าน ก็คงไม่เอาเปรียบเรา”
แอนเดรียนามองดูชายชราและเขาสนองตอบทันที “คุณภาพของอสูรพลังงานนี้นับว่าโดดเด่นมาก ราคาตลาดขายกันที่ราวๆ 15 ล้านเหรียญ”
ผู้เฒ่าหลี่คือผู้เชี่ยวชาญการเงินของหอการค้าและเข้าใจราคาตลาดเป็นอย่างดี
สิบห้าล้านเหรียญ!
ทั้งสามคนตะลึง แม้แต่อาเฮ่อที่ใจเย็นก็ยังอดอ้าปากค้างไม่ได้ หลิงซิ่วที่เหนื่อยล้าแทบตายสะดุ้งตื่นตัวทันที ความเหน็ดเหนื่อยหายเป็นปลิดทิ้ง
ตู้อควาเรียสเงินบรรจุไว้เกินกว่าร้อยตัว ตัวละสิบห้าล้านเหรียญ ข้าแบกตู้อควาเรียสเงินสิบสามใบ คุณพระช่วย,แล้วข้าจะนับนิ้วยังไงไหว!
แอนเดรียนาตอบทันที “นี่คือสิ่งที่เราต้องการอย่างเร่งด่วน เรายินดีจ่ายให้สามสิบล้านเหรียญ”
อาเฮ่อรู้ตัวเร็วและรีบโบกมือ “สิบห้าล้านก็เพียงพอแล้ว”
เขารู้ว่าแอนเดรียนาจะใช้วิธีนี้เป็นการขอบคุณพวกเขา แต่เขาไม่ชอบเอาเปรียบผู้คน
เมื่อเห็นแอนเดรียนาเตรียมพูดอีกครั้ง เขาถามต่อ “พวกท่านต้องการกี่ตัว?”
เมื่อพูดเช่นนั้นแอนเดรียนากำลังจะพูดต่อทันทีถึงกับชะงักตกตะลึงพูดไม่ออก ผู้เฒ่าหลี่และคุณนายหวีก็จ้องมองตกใจเช่นกัน
“เจ้ามีอยู่เท่าไหร่?” พอผู้เฒ่าหลี่ตั้งตัวได้เขารู้สึกว่าคอกำลังแห้ง
“หลายตัวก็แล้วกัน” หัวใจของอาเฮ่อกำลังเต้นแรง เขาไม่คิดว่าพวกเขาจะได้คุ้มค่ามาก เมื่อคิดถึงจำนวนตู้อควาเรียสที่บรรจุซากพวกมันแม้แต่อาเฮ่อผู้เห็นเงินเหมือนสิ่งปฏิกูลก็ยังนิ่งเฉยไม่ได้
“สิบ?” ผู้เฒ่าหลี่เลียริมฝีปาก
“เรามี!”
สามสหายยืนเข้าแถวเรียงเดี่ยวผงกศีรษะพร้อมกัน
แอนเดรียนาและคนที่เหลือไม่สามารถกลั้นความยินดีได้
โอวพระเจ้า,หัวใจข้าจะวายอยู่แล้ว? ผู้เฒ่าหลี่คอแห้ง เขาเหยียดนิ้วออกไปอย่างระมัดระวังสองนิ้ว แล้วเอ่ยอย่างยากลำบาก “ยี่สิบได้ไหม?”
“ย่อมได้!” ทั้งสามคนผงกหัวพร้อมกัน
“อย่าล้อกันน่า,พวกเจ้ามีห้าสิบตัวใช่ไหม?” เสียงของผู้เฒ่าหลี่สั่นเครือ, คุณนายหวีจับชุดนางแน่นโดยไม่รู้ตัว แอนเดรียนากอดอกที่อวบอิ่มของนาง
“เรามีพอ!”ทั้งสามผงกหัวพร้อมกัน
ซีดดดด!!!
ภายในห้องโถงทุกสูดอากาศหนาวเหน็บ
“ยะ..อย่าบอกนะว่าพวกเจ้ามีถึงร้อยตัว?” ตอนนี้ผู้เฒ่าหลี่สั่นทั้งตัว
“เรามีจริงๆ”
คุณนายหวีเป็นลมพับทันที แอนเดรียนายังดีอยู่บ้าง นางค่อยๆ ผ่อนลมหายใจแต่หัวใจนางแทบกระดอนออกมานอกตัว
อาเฮ่อสูดหายใจลึก “เรามีอสูรพลังงานมากกว่าที่ทุกคนคิด แต่ข้าขอถามปัญหาข้อหนึ่ง?”
“เชิญถาม!” ผู้เฒ่าหลี่สงบสติอารมณ์ได้
แอนเดรียนาหันมามองอาเฮ่อ
อาเฮ่อชี้ไปที่อสูรพลังงานและถาม “ทำไมพวกมันจึงมีมูลค่าสิบห้าล้านเหรียญดาว?”
