ตอนที่ 11-35 หนีเพื่อชีวิต

“ฆ่ามัน!”  หัวหน้าปีศาจดาบอเวจีแดงทั้งสองตวาดดังมาแต่ไกล

“ฆ่า!”

ปีศาจดาบอเวจีนับไม่ถ้วนโห่ร้องและเหมือนกับแมลงวันได้กลิ่นคาวเลือด พวกมันบุกเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง  ในทันทีนั้นลินลี่ย์กลายเป็นจุดศูนย์กลางของพวกมัน ปีศาจดาบอเวจีนับไม่ถ้วนรายล้อมลินลี่ย์เอาไว้

รัศมีอำมหิตสีแดงที่เห็นได้คลุมร่างลินลี่ย์ไว้อย่างสิ้นเชิง  และนัยน์ตาเขาเปลี่ยนเป็นสีเลือดเต็มไปด้วยความป่าเถื่อนอำมหิต

“บัดซบ” ลินลี่ย์คำรามด้วยความโกรธ

ทันใดนั้นก้อนหินจำนวนมากปรากฏออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยล้อมรอบลินลี่ย์ไว้ทุกตำแหน่ง กั้นช่องว่างระหว่างปีศาจดาบอเวจีจำนวนมากมายเอาไว้

ปีศาจดาบอเวจีต้องบินดังนั้นจึงไม่สามารถเข้าใกล้กันเกินไปได้ เพื่อให้มีพื้นที่สำหรับกวัดแกว่งดาบและบินได้ปีศาจแต่ละตัวจะต้องเว้นระยะห่างกันสองสามเมตร

และตอนนี้..

ลินลี่ย์เรียกก้อนหินใหญ่มาบังช่องว่างระยะร้อยเมตรรอบตัวเขาไว้

“มนุษย์มังกรอยู่ไหน?” ปีศาจดาบอเวจีนับไม่ถ้วนแค่เห็นลินลี่ย์ได้จากรอยแยก  แต่ตอนนี้มีหินก้อนใหญ่มากมายรายร้อมพวกเขาไว้ จึงไม่มีใครเห็นลินลี่ย์ได้อีกต่อไป

ปีศาจดาบอเวจีนับไม่ถ้วนและก้อนหินที่ก่อตัวเป็นลูกกลมมีลินลี่ย์อยู่ใจกลาง

“แย่จริง” หัวหน้าปีศาจดาบอเวจีแดงทั้งสองตนเห็นเช่นนี้รู้สึกแย่ทันที

พลังจิตของปีศาจดาบอเวจีแผ่ขยายออกไปได้ไม่กี่เมตรซึ่งใช้การอะไรไม่ได้เลย และตอนนี้แนวสายตาของพวกมันถูกขัดขวาง พวกมันไม่กล้ากวัดแกว่งอาวุธอย่างบ้าคลั่งบุ่มบ่าม  เพราะกลัวจะฆ่าพวกเดียวกันเอง

ที่สำคัญ...

‘หินกลม’แข็งแกร่งนี้นอกจากก้อนหินนับไม่ถ้วนแล้ว ยังมีปีศาจดาบอเวจีหลายตนติดอยู่ในนั้นด้วย  แต่ก็มีลินลี่ย์เพียงคนเดียว

“ฆ่า....”

ในช่วงเวลาเดียวกันกับที่ลินลี่ย์ร่ายเวทเรียกก้อนหินยักษ์ปีศาจดาบอเวจีหลายสิบตนที่อยู่ใกล้เขาก็บุกเข้าหาลินลี่ย์พร้อมกัน ปีศาจดาบอเวจีเหล่านี้ซึ่งอยู่ในตำแหน่งที่ใกล้ลินลี่ย์ยังคงรู้ได้ว่าเขาอยู่ที่ไหนและพวกมันไม่ลังเลใจแม้แต่น้อย

ดาบนับสิบฟันลงมาทันที

“ตาย!”

ดวงตาลินลี่ย์เต็มไปด้วยความโกรธไม่มีขีดจำกัดเขาคำรามเกรี้ยวกราดและตวัดกระบี่เลือดม่วงฟันลงราวกับสายฟ้า  แต่ไม่ว่าเขาจะไวมากเพียงไหน ดาบรอบๆสิบเล่มก็ฟันใส่ร่างเขาได้ทันที

“ปัง!”  ชีพจรป้องกันของลินลี่ย์สลายลงทันที

เกราะดินศักดิ์สิทธิ์ซึ่งเขาเตรียมไว้ก่อนบุกออกมาจากพื้นพังทลายในทันที

“ฉัวะ!”  ดาบสามเล่มฟันใส่เกล็ดมังกรของเขาพร้อมกันและฟันเข้าร่างลินลี่ย์ และเฉือนลึกเข้าไปถึงกระดูกลินลี่ย์ แต่ความเจ็บปวดถึงใจนี้ไม่ได้ทำให้ลินลี่ย์ขมวดคิ้ว

“ฮึ่ม”ปราณเลือดมังกรสีน้ำเงินในร่างเขาระเบิดออกทันที เขาโต้ตอบทั้งสามดาบนั้นโดยตรง

“ปัง!”

เหมือนกับดาวตกพุ่งชนพื้นโลก  ลินลี่ย์บุกลงมาด้วยความเร็วสูงมีรัศมีแสงสีแดงเลือนรางอยู่รอบตัวเขา ทำให้มองดูเหมือนกับเทพอสูร  ปีศาจดาบอเวจีตัวใดที่ต้องการขัดขวางเขาถ้าลินลี่ย์ไม่ฆ่าพวกมัน เขาก็ใช้กระบี่ฟาดกวาดออกไปจากนั้นอาศัยพลังตีโต้เพื่อหลบหนีไป

สิ่งที่แปลกก็คือ..แทบจะวินาทีต่อมา.. ที่ลินลี่ย์ลงมาจากใจกลางลูกกลมของแข็งนี้และพุ่งเข้าไปในพื้นอีกครั้ง

แม้ว่ารายละเอียดของวิธีการที่ลินลี่ย์เรียกก้อนหินยักษ์มาบังขวางการโจมตีของปีศาจดาบอเวจีนับไม่ถ้วนจากนั้นพุ่งลงมาข้างล่างจะใช้เวลาบรรยายนาน แต่ความจริงเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นไม่ถึงหนึ่งวินาที  ในช่วงเวลาสั้นๆ นั้น...ลินลี่ย์บุกฝ่าเข้าไปในใต้ดิน

“เจ้ามนุษย์มังกรที่น่ารังเกียจ”  เมื่อเห็นเช่นนั้นหัวหน้าปีศาจดาบอเวจีแดงแค่นเสียงเย็นชา

หัวหน้าปีศาจดาบอเวจีอีกตนหนึ่งดวงตาเต็มไปด้วยรังสีฆ่าฟัน  “มนุษย์มังกรนี้ชั่วร้ายเกินไป   แค่ในเวลาฉับพลัน เขาใช้เวท..สร้างสภาพแวดล้อมใต้ดินขึ้นในกลางอากาศทำให้เด็กๆ ของเราตั้งมากมายมองไม่เห็นมัน”

หัวหน้าปีศาจดาบอเวจีทั้สองรู้ว่าหลายอย่างซับซ้อนขึ้น

ปีศาจดาบอเวจีไม่เพียงแต่ฆ่าลินลี่ย์ไม่ได้แต่หลังจากนั้นเขาเข้าไปในพื้นที่ใต้ดินได้อีก  พวกเขาจะทำยังไง?

“เรามีเพียงวิธีเดียว”  หัวหน้าปีศาจดาบอเวจีแดงจ้องมองที่พื้น  “ก็ต้องลำบากเข้าไปใกล้มันเพื่อโจมตีมันเราจะทำอะไรได้อีก.. มีปีศาจดาบอเวจีตั้งเป็นหมื่น ก็ต้องโจมตีมนุษย์มังกรนั่นให้ต่อเนื่องจากระยะไกลด้วยพลังดาบปะทะ”

หัวหน้าปีศาจดาบอเวจีอีกตนหนึ่งตาเป็นประกาย  ใช่แล้ว ไม่จำเป็นต้องเข้าไปใกล้เขา เมื่อปีศาจดาบอเวจีของเราทั้งหมื่นโจมตีเขาจากที่ไกลพร้อมกันด้วยพลังงานดาบ ต่อให้พลังโจมตีจะลดลงเหลือหนึ่งในสี่จากแรงฟันปกติ แต่เมื่อผสานพลังโจมตีของพวกเราทั้งหมื่นก็เพียงพอจะบดขยี้เขาเป็นเนื้อสับได้”

เมื่อลินลี่ย์และเฟนโผล่ขึ้นมาจากพื้นครั้งแรก ปีศาจดาบอเวจีเกือบล้านตนควงดาบและฟันลงด้วยแรงฟันครอบคลุมพื้นที่หลายตารางกิโลเมตรเกิดเป็นหลุมปล่องโดยรอบหลายกิโลเมตร นอกจากนี้..แม้แต่เฟนก็ยังสูญเสียร่างไปเกือบทั้งตัวคือตั้งแต่อกลงมา  ขณะที่ขาของลินลี่ย์แหลกละเอียดและในวินาทีนั้นพี่รองของราชสีห์ทองหกตายอมสละชีวิตเพื่อช่วยพี่ใหญ่และน้องสามของตน

ต้องเข้าใจไว้ก่อนว่าพลังที่น้อยกว่าหนึ่งในพันของแรงฟาดฟันจากปีศาจดาบอเวจีเป็นล้านนั้นโจมตีใส่กลุ่มของลินลี่ย์

แต่แม้กระนั้นเฟนกับลินลี่ย์ก็ยังเกือบตาย

โชคดีที่เฟนและลินลี่ย์มุ่งหน้าลงใต้ดินไปก่อน

“ควั่บ ควั่บ  ควั่บ!”

ปีศาจดาบอเวจีหลายแสนพุ่งลงไปที่ใต้ดินเหมือนกับธนูที่แหลมคมเริ่มต้นไล่ล่าลินลี่ย์ พวกปีศาจดาบอเวจีที่มีประสบการณ์ก่อนหน้านี้จะไม่ยอมปล่อยให้ลินลี่ย์มีชีวิตรอดออกไปได้

ชั้นที่สิบสุสานเทพเจ้า

“เลิกกวนใจข้าเสียที!”  บีบีร่ำร้องอย่างโกรธเกรี้ยว

ตอนนี้ขนของบีบีมีบาดแผลถูกฟันเข้าเนื้อของเขา มีเลือดหยดอยู่บนพื้นหญ้า เดลี่ที่อยู่ใกล้ๆ ต้องการจะรักษาเขา แต่บีบีตวาดใส่หน้าเขา

เดลี่ยืนอยู่กับที่จากนั้นหันไปมองยอดฝีมืออื่น จ้าวแมงป่องเกล็ดดำ สองที่น้องราชสีห์ทองหกตา โรซารี่ ถูลี่ โอลิเวอร์.. ทุกคนเงียบ และอยู่ในสภาพที่ทรุดโทรม

“ชีวิตของข้าได้รับการช่วยเหลือจากลินลี่ย์ไว้”  ถูลี่พึมพำ

ตอนนั้นลินลี่ย์หยุดปีศาจดาบอเวจีที่โจมตีมาจากด้านบนไว้ได้ทัน ทำให้โรซารี่โอลิเวอร์และถูลี่หลบหนีได้ ไม่อย่างนั้นพวกเขาคงตายไปแล้ว

แม้ว่าลินลี่ย์จะช่วยพวกเขาไว้ที่ชั้นหกเมื่อเขาฆ่าอสูรจ้าวอัคคีได้ แต่ครั้งนี้ต่างกัน  ที่สำคัญคือไม่ว่าลินลี่ย์จะฆ่าอสูรจ้าวอัคคีได้หรือไม่ แต่ไม่ใช่เพื่อพวกเขา การช่วยพวกเขาก็เป็นไปตามสถานการณ์ที่ควรจะเป็น

ถูลี่และยอดฝีมืออื่นไม่ได้รู้สึกซาบซึ้งมากนัก

แต่ครั้งนี้ต่างกัน

แม้ว่าลินลี่ย์เองจะไม่สามารถหนีออกมาได้  แต่เขาอาจไม่ต้องทำอะไรเต็มที่และปล่อยให้ถูลี่โอลิเวอร์และคนอื่นๆ ตายพร้อมกับเขา แต่ลินลี่ย์ไม่ได้ทำเช่นนั้น!

“พี่ใหญ่” ตาของบีบีมีน้ำตาคลอ  ตอนนี้เขารู้สัมผัสถึงวิญญาณลินลี่ย์ด้วยความกังวล

ชั้นที่สิบและชั้นที่สิบเอ็ดเป็นสองชั้นที่มีมิติแตกต่างกันเล็กน้อย  บีบีจึงไม่สามารถคุยทางจิตกับลินลี่ย์ได้  อย่างไรก็ตาม ตราบใดที่ลินลี่ย์ยังไม่ตาย บีบียังสามารถรู้สึกถึงความคงอยู่ของลินลี่ย์ได้

“พี่ใหญ่, ท่านต้องรอดให้ได้” หัวใจของบีบีสั่นสะท้าน “ทนให้ได้,  ทนให้ได้...”

บีบีรู้ดีว่าลินลี่ย์ถูกล้อมโจมตีจากปีศาจดาบอเวจีนับไม่ถ้วน  เนื่องจากบีบีเห็น  ถ้าลินลี่ย์สามารถรอดได้นานกว่าสิบวินาที  อย่างนั้นลินลี่ย์อาจมีโอกาสหนีลงใต้ดิน  เมื่อไปถึงใต้ดิน ด้วยความสามารถของลินลี่ย์เป็นไปได้ว่าเขาจะรอดอยู่ได้ในอีกสองสามเดือนที่เหลือ

“ข้ารู้เรื่องเกี่ยวกับความแค้นที่มีระหว่างลินลี่ย์กับศาสนจักรเจิดจรัส”  โรซารี่พูดเสียงเบา  หลังจากวันที่ลินลี่ย์แต่งงานซีซาร์อยู่กับโรซารี่สองสามวันโรซารี่ได้ทราบเรื่องเกี่ยวกับสายเลือดของลินลี่ย์และรายละเอียดอื่นๆ

“ถ้าลินลี่ย์ต้องตาย  ข้าจะช่วยเขาแก้แค้นแน่นอน”

“ข้าด้วย” ถูลี่กล่าว  “ชีวิตของข้าได้ลินลี่ย์ช่วยไว้  เพียงแต่หลังจากทำลายศาสนจักรเจิดจรัสข้าคงรู้สึกดีขึ้นบ้าง”

“เราสองพี่น้องจะร่วมด้วยเหมือนกัน”  ราชสีห์ทองหกตาสองพี่น้องคำรามขึ้น  “ลินลี่ย์นั้น..ในอดีตช่วยปล่อยเรากับท่านพ่อออกมา ซึ่งเป็นบุญคุณที่ยิ่งใหญ่อยู่แล้ว  ครั้งนี้... เขาช่วยเราสองพี่น้องเราจะต้องตอบแทนบุญคุณเขา”

ในอดีตเมื่อลินลี่ย์ดึงกระบี่เลือดม่วง เขาได้ปล่อยไดลิน  ไดลินเองก็ทราบความจริงภายหลังต่อมาจากเบรุต

“ถ้าช่วยลินลี่ย์ล้างแค้นก็นับข้าเข้าไปด้วย”  โอลิเวอร์พูดทันที

“พวกเจ้าเหลวไหลทั้งนั้น!”  บีบีตวาดอย่างไม่พอใจ  ยอดฝีมือทั้งหมดที่อยู่ใกล้ๆ หันไปจ้องบีบีด้วยความประหลาดใจ

บีบีถลึงตาอย่างดุดัน  “หยุดเพ้อเจ้อเรื่องจะล้างแค้นให้พี่ใหญ่ข้าได้แล้ว?  พี่ใหญ่จะต้องล้างแค้นด้วยตัวเอง! พี่ใหญ่จะต้องมีชีวิตรอดออกจากสุสานเทพเจ้า  พวกเจ้าทุกคนเลิกพูดเรื่องตายได้แล้ว  พี่ใหญ่ยังไม่ตาย!”

“ยังไม่ตาย?”

เฟนถูลี่ คลีโอและยอดฝีมืออื่น แม้รู้สึกขอบคุณต่อลินลี่ย์แต่ก็รู้ถึงช่วงอันตรายที่ลินลี่ย์เผชิญอยู่ในชั้นที่สิบเอ็ด

เมื่อถูกรุมล้อมโจมตีจากปีศาจดาบอเวจีนับไม่ถ้วน  เขาจะหนีรอดไปได้ยังไง?

“พี่ใหญ่กับข้าเชื่อมโยงวิญญาณกันอยู่”  บีบีพูดอย่างโมโห  “ข้า, บีบีไม่รู้อะไรมาก  แต่ข้ารู้ว่าพี่ใหญ่ยังมีชีวิตอยู่  วิญญาณข้ารู้สึกได้ถึงความคงอยู่ของเขา  เวลาผ่านไประยะหนึ่งแล้วแต่พี่ใหญ่ยังมีชีวิต... ข้าเชื่อว่าเขาจะต้องรอดแน่นอน!”

ยอดฝีมือทุกคนเข้าใจทันที

บีบีเป็นอสูรเวทคู่หูของลินลี่ย์  บีบีสามารถรู้สึกได้ว่าลินลี่ย์ตายหรือไม่

“ยังมีชีวิตอยู่หรือ?”  เดลี่และยอดฝีมืออื่นรู้สึกประหลาดใจระคนดีใจ

แม้ว่าพวกเขาจะไม่เข้าใจว่าลินลี่ย์หนีรอดจากปีศาจดาบอเวจีที่บ้าคลั่งกระหายเลือดได้ยังไง  แต่อย่างน้อยตอนนี้เขายังมีชีวิตอยู่

“ขอเพียงผ่านไปได้สองสามเดือนที่เหลือก็จะครบกำหนดสิบปี  ลินลี่ย์น่าจะทนอยู่ได้”  เดลี่พึมพำกับตนเองเบาๆ  ไม่ใช่แค่เขา ยอดฝีมืออื่นล้วนสวดภาวนาให้ลินลี่ย์ทุกคน

พวกเขาทุกคนรู้ดี...

ว่าสามารถทนรับการโจมตีจากปีศาจดาบอเวจีเป็นล้านบนชั้นที่สิบเอ็ดนานหลายเดือน..โอกาสรอดชีวิตของลินลี่ย์ก็ยังน้อยมากอยู่ดี!

บนชั้นที่สิบเอ็ดสุสานเทพเจ้า

ใต้พื้นที่โลหะลึกลงไปเต็มไปด้วยอุโมงค์นับไม่ถ้วนทั้งหมดถูกสร้างโดยปีศาจดาบอเวจีเป็นแสนพยายามขุดค้นหาลินลี่ย์ให้ได้ทุกแห่ง

“กรรรร” ปีศาจดาบอเวจีตนหนึ่งคำราม

ทันใดนั้นปีศาจดาบอเวจีกลุ่มใหญ่ก็รี่เข้ามาในพื้นที่นี้อย่างบ้าคลั่ง  แต่พวกมันเพียงแต่เห็นร่างแดงเข้มวูบผ่านอุโมงค์ไปราวกับสายฟ้า ทิ้งไว้แต่เพียงรอยเลือดและเกล็ดมังกรแตกอีกส่วนหนึ่ง

สามชั่วโมงผ่านไป

เขาหนีมานานสามชั่วโมงเต็ม  แม้ตั้งแต่เขาหนีลงใต้ดิน ปีศาจดาบอเวจีนับไม่ถ้วนก็ไล่ตามเขาลงใต้ดิน  ตอนแรกปีศาจดาบอเวจีไม่รู้ว่าลินลี่ย์อยู่ที่ไหน  และในชั่วโมงแรกลินลี่ย์ยังบินอยู่ในใต้ดินได้ง่ายอยู่

แต่หลังจากถูกพบครั้งแล้วครั้งเล่า...

พื้นที่หนีของเขาเริ่มมีปีศาจดาบอเวจีเข้ามาเสริมมากขึ้นเรื่อย  ทำให้ยากที่เขาจะหนีไปได้

ระหว่างชั่วโมงที่สอง  ลินลี่ย์บาดเจ็บหนัก สูญเสียเลือดไปมาก

ในชั่วโมงที่สามลินลี่ย์เกือบตายถึงสองครั้ง

“ทำยังไงดี? ทำยังไงดี?” ลินลี่ย์บินด้วยความเร็วสูง เมื่อใดก็ตามที่เขาเห็นร่างอื่นแต่ไกลลินลี่ย์จะรีบเข้าไปในอีกอุโมงค์หนึ่ง หรือไม่ก็ขุดด้วยตัวเอง

“ปีศาจดาบอเวจีเหล่านี้เริ่มมีประสบการณ์มากขึ้นทุกที”  ลินลี่ย์หนีอย่างทุลักทุเล

ขณะนั้นปีศาจดาบอเวจีกลุ่มใหญ่ยืนขวางไว้เป็นจุดๆ  แม้ว่าใต้ดินจะมีอุโมงค์มากมาย  แต่ด้วยปีศาจดาบอเวจีจำนวนมากยืนเฝ้าตามจุดต่างๆ  ลินลี่ย์จึงต้องขุดสร้างอุโมงค์อื่นด้วยตนเอง

แต่เมื่อใดก็ตามที่ลินลี่ย์ขุดอุโมงค์เอง  เขาจะสร้างแรงสั่นสะเทือนในโลหะมากขึ้น

แรงสั่นสะเทือนนี้ทำให้ปีศาจดาบอเวจีที่ลาดตระเวณรู้ตำแหน่งของลินลี่ย์ได้ทันที

“ก็แค่นั้น...” ลินลี่ย์นึกย้อนถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อห้านาทีที่แล้ว ยิ่งมีปีศาจดาบอเวจีโจมตีใส่เขาด้วยการยิงพลังดาบในระยะไกล  โชคดีที่ลินลี่ย์หนีได้เร็ว  และมีเพียงพลังดาบไม่กี่สิบเล่มที่ปะทะใส่ร่างเขา  แต่ไม่มีอะไรลินลี่ย์ไม่ได้เฉียดที่จะเสียชีวิต

“เป็นแบบนี้ต่อไป  ก็คงจะมีปีศาจดาบอเวจีลงมาล้อมเรามากขึ้น  เราจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้”  ลินลีย์รู้ว่าสถานการณ์เลวร้ายเพียงไหน

“โกรวววว” เสียงคำรามอีกเสียงหนึ่งดังขึ้นได้ยินทันที

ปีศาจดาบอเวจีตนหนึ่งพรวดพราดออกมาจากอุโมงค์ด้วยความเร็วสูงและพบลินลี่ย์

“โกรวว โกรวว  โกรววว!”

เสียงคำรามของปีศาจดาบอเวจีนับสิบดังขานรับกัน  ปีศาจดาบอเวจีบุกตะลุยมาทางลินลี่ย์อย่างบ้าคลั่ง

“แย่แล้ว” หน้าลินลี่ย์ซีดขวา  เทียบกับเมื่อห้านาทีที่แล้ว  สถานการณ์ตอนนี้อันตรายมากกว่า  และยังมีปีศาจดาบอเวจีตรงมาทางนี้อีกมากมาย!