ตอนที่ 65 เกิดผิดยุค (อ่านฟรี)

แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับ สายเลือดแห่งมังกร

ตอนที่ 65 เกิดผิดยุค

แอแบรกซัสถูกไฟไหม้ทั่วทั้งแขน การที่เปลวไฟระเบิดช่วงสุดท้ายนั้นเขาได้ถูกเทเลพอร์ตเข้าไปในห้องนิรภัยจริงๆ แต่ทันทีที่เขาเข้าไป เขาก็เห็นร่างโปรงใสสองร่าง ทั้งคู่สูงกว่าเขา คนหนึ่งสวมชุดพ่อมดและอีกคนหนึ่งสวมชุดเกราะโลหะ ชัดเจนว่ามันถูกบันทึกไว้ล่วงหน้า

ใบหน้าทั้งสองคนมีความโกรธปรากฏขึ้นบนขณะที่กำลังพูด

“เจ้ากล้าที่จะขโมยสิ่งที่เราทิ้งไว้ให้ทายาทโดยชอบธรรมกระนั้นรึ?” อาเธอร์เดือดดาล

“ข้าสร้างห้องนิรภัยนี้ด้วยเวทมนตร์ของข้า นั่นน่าจะเพียงพอแล้วสำหรับการเตือน จงรับผลแห่งการกระทำของตนเอง” เมอร์ลินกล่าวเสริม

มีทางเดินยาวและ แอแบรกซัสเดินบนนั้น พยายามหาทางออก แต่ทันใดนั้นไฟก็เริ่มออกมาจากช่องระบายอากาศทั้งสองด้านของทางเดิน

"ไม่!" เขาตื่นตระหนก ไม่มีทางไปและไฟก็โหมกระหน่ำเข้าหาเขา

ภายในไม่กี่วินาที เขาก็ถูกปกคลุมไปด้วยไฟที่ลุกโชนและร้อนแรงกว่าสิ่งใดๆ ที่เคยเกิดขึ้น

สิ่งสุดท้ายในความคิดของ แอแบรกซัสคือความกลัวและความเสียใจที่เคยพยายามต่อต้านเมอร์ลินไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม ชายผู้นี้ถูกมองว่าเป็นเทพเจ้ามหาจอมเวทก็มีเหตุผล วันนี้เขาซึ้งใจแล้วทำไมต้องลงมือก่อนด้วย

“พ่อฝากทุกอย่างไว้กับลูกนะ ลูเซียส” เขาพึมพำด้วยความเจ็บปวดโดยที่อวัยวะส่วนสุดท้ายของเขากลายเป็นขี้เถ้า แต่แย่เกินไปสำหรับเขา เขาไม่รู้ว่าลูกชายของเขาต้องเจอโศกนาฏกรรมอะไรจากการถูกสาปแช่ง

...

อาร์กทูรัสกับน็อตต์ ขึ้นไปถึงด้านบนแล้วตะโกนใส่ผู้จัดการธนาคารก็อบลิน

“หาคนลงไปช่วยลอร์ดมัลฟอย” พวกเขาตะโกน

ผู้จัดการธนาคารก็อบลินคำรามกลับ “หือ คุณเองก็วิ่งมาที่นี่โดยทิ้งเขาไว้ข้างหลังแล้วกล้าบอกให้พวกเราสละชีวิต? เราบอกคุณล่วงหน้าแล้วถึงความเสี่ยง”

"กริงก็อตส์ มีหน้าที่รับผิดชอบต่อความปลอดภัยของลูกค้า เรามาที่นี่เพื่อทำธุรกิจอย่างเป็นทางการในการครอบครองห้องนิรภัยของเมอร์ลินกับอาร์เธอร์เราบอกแกแล้วแกก็ให้เราเข้าไป แกไม่เข้าใจอะไร" น๊อตตะโกนลั่น

"ไม่อีกแล้ว คุณไม่ใช่ลูกค้าของเราอีกต่อไป ที่จริงแล้วคุณกำลังบุกรุก และเราสามารถฆ่าคุณได้หากเราต้องการ” หัวหน้าก็อบลินพูดด้วยรอยยิ้มที่น่าขนลุกบนใบหน้าของเขา

อาร์กทูรัสและ น็อตต์ ถอยหลังไปสองสามก้าว อาร์คทูรัสถามว่า “ว่าไงนะ เรามีห้องนิรภัยอยู่ที่นี่ นี่คือธนาคาร”

หัวหน้าก็อบลินหัวเราะ "ฮ่าฮ่า... ใช่ นี่คือธนาคาร แต่ดินแดนที่ก่อตั้งขึ้นนั้น เป็นของกษัตริย์อาเธอร์ และตอนนี้มันเป็นของกษัตริย์แม็กนัส แกรนท์ เอมริส เพนดราก้อน ฝ่าบาททรงปฏิเสธที่จะให้เราจัดการกับคนที่ฝ่าบาทไม่เห็นด้วยหากเราต้องการเก็บธนาคารนี้ไว้ที่นี่

แน่นอนเราเห็นด้วย ดังนั้นบัญชีของคุณก็เช่นกัน ตอนนี้เป็นทรัพย์สินส่วนพระองค์”

"แต่แกยังให้บริการพวกนั้นอยู่" น็อตต์ตะโกน ชี้ไปทางคนสองสามคนที่อยู่ใกล้ๆ เคาน์เตอร์อื่นๆ

"พวกเขาไม่ได้ถูกปฏิเสธจากฝ่าบาท" หัวหน้าก็อบลินตอบ

"นี่มันบ้าไปแล้ว" อาร์คทูรัสหยิบไม้กายสิทธิ์ออกมา ในการตอบสนองก็อบลิน 10 ตนในชุดเกราะรบเต็มรูปแบบ พวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้ไม้กายสิทธิ์ แต่พวกเขามีชุดเกราะและดาบเวทมนตร์วิเศษ

“ออกไปไม่งั้นเราจะสังหารซะ” พวกเขาถูกเตือน

อาร์กทูรัสและ น็อตต์ มีสติสัมปชัญญะเหนือกว่าและพวกเขาก็จากไปในขณะที่กำลังก่นด่าสาปแช่ง

“เราจะกลับมาหาลอร์ดมัลฟอย” พวกเขาตะโกน

เมื่อพวกมันไปแล้ว หัวหน้าก็อบลินก็มองไปที่ผู้ช่วยของเขา "เจ้าได้บันทึกทุกอย่างในคริสตัลบันทึกแล้วใช่ไหม?"

“ครับท่านผู้อาวุโส”

“ดี ทำตามที่สั่งไว้ แล้วส่งจดหมายไปให้ริต้า สกีตเตอร์” เขาสั่ง แน่นอนว่าพวกเขาไม่ได้ทำฟรี แม็กนัสจ่ายเงินให้พวกเขา

พระองค์ทรงพระทัยดี แต่ฝ่าบาทจะไม่ยอมให้ใครมากระทืบพระพักต์แล้วไม่มีผลกระทบใดๆ แม้ว่าพระองค์ไม่ได้วางแผนที่จะฆ่าใครก็ตาม แต่สิ่งนี้ไม่ได้อยู่บนบ่าของพระองค์

ซึ่งมันจะเป็นความผิดพลาดอย่างแน่นอน และเป็นเรื่องใหญ่เสียด้วย

…

ฮอกวอตส์,

“เอ็มม่า คอยดูด้านข้างของฉันและคอยเตือนฉันด้วยนะ ถ้าพวกมันพยายามเล่นสกปรก หรือพยยามกันท่าฉัน” แม็กนัสสั่งเธอ พวกเขากำลังฝึกซ้อมควิดดิชและแบ่งทีมออกเป็นสองทีม เอ็มมาเป็นเชสเซอร์และเขาเป็นซีกเกอร์

"เอ๋ น่าเบื่อจัง แต่ฉันเดาว่านายคงต้องทำแบบนี้เพื่อที่จะชนะ" เธอบ่นแต่ยังคงระแวดระวังให้

เธอบินตามหลังแม็กนัสไปไม่ไกล "ลง"

ทันทีที่เธอตะโกน แม็กนัสก็ผลักไม้กวาดของเขาลงไป และไม้ตีก็ผ่านศีรษะของเขาไป นั่นคือสิ่งที่แม็กนัสจะใช้เพื่อเอาชนะ ตราบใดที่เธอเตือนเขาอย่างถูกต้อง เขาก็จะสามารถหลบได้อย่างถูกต้อง

เขาบินไปอีกเล็กน้อยและในที่สุดก็จับลูกสนิชสีทองได้ เขาสามารถทำได้ในทุกนัดซ้อมและมั่นใจว่ากริฟฟินดอร์กำลังจะแพ้

เขาลงมาจากไม้กวาดและมุ่งหน้าไปอาบน้ำ แต่ทันใดนั้น เขาก็เห็นนักเรียนคนหนึ่งวิ่งเข้ามาหาลูเซียส จากนั้นลูเซียสก็วิ่งออกไปอย่างรีบร้อนเช่นกัน

ในห้องอาบน้ำ เขาเห็นนักเรียนสลิธีรินปีสองซึ่งเป็นสมาชิกใหม่ของทีมควิดดิช เขาเป็นบีตเตอร์แถวสอง เขาอยู่ในกลุ่มที่เป็นกลาง หมายความว่าจะไม่เข้าร่วมกับกลุ่มคลั่งเลือดบริสุทธิ์หรือเข้าข้างฝ่ายแม็กนัส

“เฮ้ แมทธิว ลูเซียสวิ่งหนีทำไม?” เขาถาม

“นายไม่รู้เหรอ? มีบางอย่างเกิดขึ้นกับพ่อของลูเซียส? นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาหนีออกไป” เขาบอกเขา

"มันเกิดขึ้นที่ไหน?" แม็กนัสถามกลับ

“ตอนนี้ไม่มีใครรู้ ฉันแน่ใจว่าเราจะเห็นมันในข่าวพรุ่งนี้ สิ่งที่เกิดขึ้นกับลอร์ดใหญ่โตไม่สามารถเก็บเป็นความลับได้นาน”

~เป็นเพราะคำสาปนั่นน่ะเหรอ~ เขาสงสัยแต่ไม่ได้สนใจมากนัก เขามีเรื่องของเขาเต็มไปหมด ไม่ว่าการจัดการเรื่องห้องนิรภัยของเขาจากการถูกยึดครองโดยกระทรวง ตอนนี้เขายังมีพวกเชื้อพระวงศ์อยู่ในข่ายด้วย เพราะพวกมันต้องเกี่ยวข้องกับเรื่องทั้งหมดนี้ตามชื่อในจดหมาย เขาได้สั่งให้ก็อบลินแห่งกริงกอตส์แล้ว แล้วเขาค่อนข้างมั่นใจว่าการกระทำของเขาจะต้องประสบผลในไม่ช้า

เขาอาบน้ำเสร็จแล้วก็ออกไป

“นั่นเป็นการเคลื่อนไหวที่ดีทีเดียว แม็กนัส ฉันเดาว่ามีจะต้องมีคนซื้อนิมบัส 1500 จำนวนมากแน่จากร้านค้าของครอบครัวฉัน บางทีฉันน่าจะรับเครดิตสำหรับมันนะ แล้วรับค่าคอมมิชชันจากพ่อ” เอ็มม่าเข้ามาหาเขาหลังจากที่เธออาบน้ำเสร็จ พวกเขามุ่งหน้ากลับหอพักด้วยกัน

“หึ นั่นเป็นแผนธุรกิจที่ดี แต่เพราะฉันมีการเคลื่อนไหวลับที่ดีต่างหากแล้วเราจะทำลายทีมกริฟฟินดอร์จนปี้ป่น เราจะคว้าถ้วยแชมป์ควิกดิชระหว่างบ้าน ในปีนี้อย่างแน่นอน” แม็กนัสอ้างอย่างภาคภูมิใจ

“ฉันหวังว่านี่คือความมั่นใจนะไม่ใช่ประมาท ฉันบอกนายไว้เลยนะ เจ้าหนูมังกร ฉันอยากชนะ และถ้านายทำให้เราผิดหวัง ฉันจะ...” เธออยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็ชะงักเมื่อเห็นแม็กนัสมองหน้าเธอด้วยรอยยิ้ม

เธอกลืนน้ำลายด้วยความประหม่า "ไม่... ฉันจะไม่พนันอะไรกับนายอีกแล้ว"

แม็กนัสเริ่มหอนด้วยเสียงหัวเราะ "วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ... กลัวมากเหรอ? แน่ใจว่าเป็นสลิธีริน?”

“ฮึ่ม อย่าพยายามบังคับให้ฉันรับพนันเหอะ พวกเราเป็นสลิธีรินที่ฉลาด ไม่ใช่กริฟฟินดอร์โง่ๆ เคราเมอร์ลิน ฉันนึกไม่ออกเลยว่านายจะทำอะไรกับเด็กกริฟฟินดอร์คนนั้นเมื่อเขาแพ้” เธอดูหวาดกลัวเมื่อจินตนาการถึงสิ่งที่เลวร้ายที่สุด แต่เธอไม่รู้เลยว่าสิ่งที่แม็กนัสวางแผนไว้นั้นเป็นใครก็คิดไม่ถึงไม่ว่าใครก็ตาม

“เธอไม่มันส์เลย เอ็มม่า” แม็กนัสเสแสร้งทำหน้าเศร้า

เขาพูดรหัสผ่านที่ประตูคุกใต้ดินหอสลิธีริน แต่ทันทีที่เปิด รักนาร์กับสเนป ก็วิ่งออกมา พวกเขาหยุดเมื่อเห็นแม็กนัส

รักนาร์โอบไหล่แม็กนัส ใบหน้าของเขาดูตกใจ “แม็ก ได้ยินข่าวไหม พ่อของลูเซียส... เขาตายแล้ว... ในกริงกอตส์”

.

.

.

สมองของแม็กนัสหมุนติ้ว ทำการคำนวณถึงสิ่งที่อาจเกิดขึ้น มันง่ายที่จะคาดเดา แต่ไม่ถึงกับฝันร้าย เขาคิดว่ามันจะทำให้ตาย นี่เป็นความตายอีกครั้งในมือของเขาในตอนนี้ และเขารู้สึกไม่ค่อยดีนัก

"ยังไง?" แม็กนัสถามกลับ แม้ว่าเขาจะรู้อยู่แล้วว่าอาจเกิดอะไรขึ้น

แต่ก่อนที่รักนาร์จะทันได้พูดอะไร ดัมเบิลดอร์ก็ปรากฏตัวขึ้น ก้าวยาวๆ ไปที่ทางเดิน

“คุณเพนดราก้อน ฉันต้องขอให้เธอไปกับฉัน มันด่วนมาก” เขาร้องขอ

แม็กนัสหันกลับมามองเพื่อนของเขา “เจอกันตอนกลางคืน ให้อาหารพวกแชดด้วย”

“ไปเถอะ ไม่ต้องห่วงเรื่องอาหาร” สเนปยืนยันกับเขา ตอนนี้เขากำลังกลายเป็นเพื่อนที่ไว้ใจได้

เมื่อแม็กนัสไปแล้ว เอ็มมาก็ถอนหายใจ “มันคงยากนะถ้าจะเป็นเขา”

รักนาร์พยักหน้า "ลองนึกภาพว่าถูกเรียกว่าฮีโร่ตอนอายุ 11 ขวบเพราะฆ่าคนคลั่งที่ต้องการฆ่าเธอ มันคงยากสำหรับจิตใจของเขา”

“อันที่จริง เขาปกปิดความคิดของเขาได้ดีมาก” สเนปกล่าวเสริม

*ถอนหายใจ*

“เขาคงเกิดผิดเวลา ฉันเดานะ” เอ็มม่าแสดงความคิดเห็น

_____________________________

ต่อจากตอนนี้ในเพจมี vip 2 นะครับ

เพจแปลถ้าเช่นนั้นข้าขอลา