ตอนที่ 360 ร่วมมือ

“ลุงโนเอล”  แอนเดรียนาตะโกนออกมาด้วยความประหลาดใจ

โนเอลยิ้มให้นาง  “เจ้าหญิงน้อยของลุง  เจ้าไม่ต้องห่วงอีกต่อไปแล้ว  นายท่านได้รับข่าวแล้วข้าคิดไม่ถึงเลยว่าข้ายังไปสายก้าวหนึ่ง!  โชคดีที่เจ้าปลอดภัย  ไม่อย่างนั้นข้าคงถูกพวกนั้นสับเละแน่”

เมื่อเห็นว่าแอนเดรียนาปลอดภัย  โนเอลถอนหายใจโล่งอก  ภายใต้คำสั่งเจ้านายเขาเสียเวลาทั้งคืนและคาดไม่ถึงว่าตัวเขาเองยังสายไปก้าวหนึ่งทำให้เขากระวนกระวายหนักใจมาก ถ้ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับแอนเดรียนาเขาคงไม่สามารถตายเพื่อไถ่โทษได้

หัวใจที่ตึงเครียดของนางในที่สุดก็ผ่อนคลายได้เสียที  โนเอลเป็นขุนพลผู้ร้ายกาจหมายเลขหนึ่งของบิดานาง  เขาแข็งแกร่งทรงพลังและไม่ด้อยไปกว่าปาฟุ เหตุผลที่โนเอลไม่มีชื่อเสียงเป็นเพราะเขามักอยู่แต่ในกองทัพไม่เคยแสดงพลังความแข็งแกร่งต่อหน้าสาธารณชน

สายตาของโนเอลจับจ้องมองถังเทียนและกล่าว  “สหาย โปรดเผยโฉมหน้าที่แท้จริงต่อเรา”

ดูเหมือนถังเทียนจะทำเป็นทองไม่รู้ร้อน

โนเอลยิ้มกว้างสายตาเขาเปลี่ยนเป็นดุร้ายทันที  “สหาย,ดูเหมือนว่าเจ้าไม่ยอมเผยโฉม งั้นอย่าตำหนิข้า โนเอลทำการรุนแรงไป”

แอนเดรียนากระวนกระวายใจ  นางเตรียมจะอ้าปากพูด  แต่ตัดสินใจเงียบ  นางสงสัยเรื่องมือกระบี่ที่ลึกลับและทรงพลังและหลังจากที่ทุกอย่างที่เกิดขึ้นช่วงที่เดินทางผุดขึ้นมาในใจยังเลือกจะเงียบต่อไป

โนเอลก้าวยาวเข้าหาถังเทียนกางนิ้วเหมือนพัดคว้าจับตัวถังเทียน

เสียงลมแหวกอากาศอู้อี้ดังรอบตัวถังเทียน กรงเล็บของโนเอลใช้ท่วงท่าที่เรียบง่ายแต่ให้ความรู้สึกเหมือนจะหลบหนีไม่พ้น

ร่างของถังเทียนงอถอยหลังเหมือนกับคันธนู  มือขวาของเขาอยู่ที่ระดับอกถือกระบี่เรียวยาวปลายกระบี่แทงออกมาข้างหน้า

ประกายในดวงตาของโนเอลฉายออก  คู่ต่อสู้เพิ่งชักกระบี่ของเขาแต่เขาสามารถรู้สึกถึงเจตนาที่แหลมคมจ่อแทงอยู่ที่หน้าผากของเขา

“ฝีมือดีเยี่ยม!”  เขาชมเชย  สีหน้าของเขาจริงจังไม่เปลี่ยนท่าในฝ่ามือข้างขวา แต่ร่างของเขาเปลี่ยนสภาพไปเหมือนกับพยัคฆ์ร้ายเตรียมตะครุบเหยื่อ  สิ่งที่ตื่นเต้นมากที่สุดก็คือภาพที่ตามมาก็คือเขาเป็นเหมือนพยัคฆ์ร้ายเตรียมพร้อมกระโจน

กรรรร!

เสียงคำรามเบาๆ เข้าหูของถังเทียนทำให้แก้วหูของเขาสั่น

สภาพใจของถังเทียนไม่กระเพื่อมแม้แต่น้อย  ม่านตาของเขาเย็นชากระบี่ในมือของเขาไม่ขยับ แต่ปลายกระบี่ดูเหมือนจะหายไป และเหลืออยู่แต่เพียงตัวกระบี่

ซี่....

เสียงดังที่คาดไม่ถึงดังออกมา ครึ่งบนของตัวกระบี่สั่นด้วยความถี่ที่ประหลาด  ขณะเดียวกันมันก็หายไป  มันกระจายออกไปเหมือนงูพิษ  ปราณที่อันตายและเยือกเย็นชอนไชเข้าไปในหัวใจพวกเขา  กระบี่เรียวยาวแทงเข้าที่ฝ่ามือความจริงเป็นการโจมตีที่หน้าผากพยัคฆ์

ร่างกายของโนเอลโอนเอนฝ่ามือของมีความรู้สึกเจ็บ กระบี่เยือกเย็นแทงเข้ามาในฝ่ามือของเขา หน้าของเขาเปลี่ยน ผมของเขาลุกชัน โดยไม่ต้องคิด มือซ้ายของเขากำหมัดต่อยตรงใส่ถังเทียน

เมื่อเขาเปลี่ยนหมัดรูปพยัคฆ์ก็เปลี่ยนไป ฝ่ามือขวาที่เป็นเหมือนพยัคฆ์รวบรวมพลังทั้งหมดในหมัดซ้ายของเขา

วิญญาณเสือคำรามออกมาอีกครั้ง  หมัดซ้ายของโนเอลถูกหุ้มด้วยรูปลักษณ์หัวเสือด้วยสายตาที่โกรธเกรี้ยวของมันภาพเสือนั้นพลันอ้าปากตั้งใจจะกลืนกินถังเทียนทั้งหมด  ร่างที่เลือนลางของมันถูกสร้างไว้รอบตัวของโนเอล ร่างกายที่เป็นหมอกเสือเคลื่อนไหวอย่างเรียบรื่นและระเบิดพลังเต็มที่

กระบี่เรียวยาวในมือของถังเทียนหายไปอีกครั้ง

ซี่....

เสียงแหวกอากาศที่เยือกเย็นการเปลี่ยนแปลงของมันนุ่มนวลและสงวนท่าที

ถังเทียนกำลังใช้กระบี่เรียวยาวราวกับเป็นแส้  เขาลดข้อศอกลง ทันใดนั้นเขาดึงตัวออกมาจากมุมเอียง

กระบี่โค้งกระแทกใส่ศีรษะของพยัคฆ์ร้ายดังปัง  หัวของพยัคฆ์สลายหายไปทันที  ร่างสูงใหญ่ของเขากระพริบวูบวาบทันที  พลังมืดมากมายโคจรเข้าไปในเส้นชีพจรผ่านตัวกระบี่

ปราณแท้บางพอๆกับเส้นผม แต่มืดและอันตรายมาก เมื่อมันเข้าไปในเส้นชีพจรของเขามันขัดขวางการโคจรพลังของเขาได้จริงๆ

โนเอลต้องการบังคับปราณแท้แปลกประหลาดให้ออกไปจากเส้นชีพจรของเขา แต่ก็ต้องตระหนักว่าเขาไม่สามารถใช้ปราณแท้ในร่างได้เลยแม้แต่น้อย ปราณแท้ที่ร้ายกาจน่ากลัวยังคงชอนไชผ่านลึกลงไปไม่หยุด

เขาเสียใจกับการลงมือของเขา  และต้องการเพิ่มระยะห่างออกมาเพื่อขอให้เขาหยุด

แต่ถังเทียนดูเหมือนไม่มีความตั้งใจจะหยุด

แม้จะมีหน้ากากเพลิงปิดหน้า  แต่โนเอลรู้สึกได้ถึงความเยือกเย็นดุจน้ำแข็งที่เพ่งออกมาจากใต้หน้ากากนั้นเต็มไปด้วยความอันตรายก้าวร้าว โนเอลคิดว่าเขาเป็นฝ่ายแส่หาความยุ่งยากอย่างไม่มีปีมีขลุ่ยในครั้งนี้กับคนแบบนี้

เขาไม่มีทางเลือกนอกจากอยู่ในท่าตั้งรับต่อไป

เสือร้ายเปลี่ยนไปอีกครั้งอยู่ในท่าทางเฝ้าระวัง

ชี่ชี่ ชี่!

เสียงของฝ่ามือของเขาถูกแทงชัดเจนมาก  เจ้ามือกระบี่ผู้นี้ เขาว่องไวมากไวกว่าที่ข้าคิด โนเอลรู้สึกว่าแขนของเขาเหมือนกำลังแหย่รังแตน หินและอิฐที่อยู่ใต้ตัวเขาแตกเสียหายทั้งหมด

จู่ๆพลังโจมตีที่ดุร้ายก็หายไป

โนเอลถอนหายใจโล่งอก  คู่ต่อสู้ไม่ได้ต้องการเอาชีวิตของเขา  เขาต้องการพูด แต่ทันใดนั้นปราณแท้ที่ชอนไชอยู่ในตัวของเขาเคลื่อนไหวทันทีทำหน้าของเขาซีด ปากของเขารู้สึกถึงรสของเลือดทันที และเขากระอักโลหิตออกมา

“ลุงโนเอล!”

แอนเดรียนาตกตะลึง นางพุ่งเข้ามาประคองร่างที่กำลังโงนเงนของโนเอล  นางหันแหวใส่เขา  “ทำไมเจ้าต้องลงมืออย่างโหดร้ายด้วย....”

เสียงที่นางพูดออกมาชะงักทันที

คมกระบี่ที่เยือกเย็นจ่ออยู่ที่คอนางทำให้นางตัวแข็งค้างไปทั้งร่าง

“ข้าช่วยเจ้าได้ ก็ย่อมฆ่าเจ้าได้”

เสียงแหบเยือกเย็นเหมือนกับถังบรรจุเต็มด้วยน้ำเย็นที่ราดใส่ตั้งแต่ศีรษะจรดเท้าทำให้แอนเดรียนาตื่นตัวเต็มที่ นางเม้มริมฝีปากแน่นและไม่พูดอะไรสักคำ

โนเอลรู้ตัวว่าเขาก่อเรื่องยุ่ง  เขาสูดหายใจลึกและกว่า  “สหาย, ข้าไม่ได้มีความมุ่งร้ายต่อเจ้า”

“ถ้าท่านมี ท่านคงตายไปแล้ว”

นั่นคือคำตอบที่เย็นชากับเขา  ร่างของโนเอลสั่น แต่คมกระบี่ที่มีความยืดหยุ่นมากกวาดผ่านใส่เขา  เขารู้สึกว่าร่างกายเบาปราณที่มีพิษร้ายทั้งหมดสลายไปจากร่าง

โนเอลถอนหายใจโล่งอกและอดชมเชยมิได้  “สหาย,ท่านฝีมือยอดเยี่ยมนัก”

เขาอยู่ในกองทัพมานานและเป็นคนที่พูดตรงไปตรงมา คำพูดยกย่องถังเทียนของเขาออกมาจากความรู้สึกจริงใจ มีแต่แม่ทัพนายกองที่ทำให้เขาเชื่อมั่นและยอมรับอย่างจริงใจ

กองทัพโดยทั่วไปจะไม่มีนักสู้ที่ใช้กระบี่เรียวบาง  แต่ตรงกันข้ามวังเทพธิดามีอยู่ไม่กี่คน มือกระบี่ประจำโรงวินิจฉัยเป็นพวกที่ใช้กระบี่เรียวบาง พวกเขาเป็นมือกระบี่ที่คุ้มครองปกป้องท้องพระโรง  บนตัวกระบี่ของพวกเขามีมากเกินกว่าความสามารถในการใช้งานได้จริง

โนเอลเคยดูถูกมือกระบี่ประจำท้องพระโรง  เพราะคิดว่าพวกเขาเป็นคนที่ข้างนอกสุกใสข้างในเป็นโพรงและเป็นพวกกลุ่มเหยาะแหยะเหมือนอิสตรีมากกว่า  และมือกระบี่ที่มีชื่อทุกคนพ่ายแพ้เขามาแล้วทั้งนั้น

นั่นไม่ใช่มือกระบี่ที่อ่อนแอ  แต่เป็นพวกกรุ้มกริ้มไร้ประโยชน์

โนเอลมองดูถังเทียนมีสีหน้าชื่นชมและไม่สนอาการบาดเจ็บตนเอง ในช่วงเวลาที่เขาอยู่ในกองทัพการได้รับบาดเจ็บเป็นเรื่องธรรมดาเหมือนกับอาหารมื้อหนึ่ง  เขาชินชาเสียแล้ว  บาดเจ็บเล็กน้อยไม่มีผลอะไรต่อเขา

กระบี่เรียวบางในมือถังเทียนหายไป

“สหาย เราจำเป็นต้องกำหนดเป้าหมายให้ถูก”  โนเอลถูกเล่นงาน แม้ว่าเขาไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับถังเทียนจนถึงบัดนี้  แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่า มือกระบี่ผู้ลึกลับและแข็งแกร่งซึ่งช่วยเหลือแอนเดรียนานี้ไม่ได้มาอย่างบังเอิญแน่นอน

“เป้าหมายของข้าคือฉีซาน”  ถังเทียนพบเหตุผลที่ดีให้กับตัวเอง

โนเอลไม่ใช่คนที่เชื่อคนได้ง่ายๆ  แต่เขาไม่สงสัยในเรื่องโง่ๆ อีกต่อไป  “อย่างนั้นเราก็มีศัตรูร่วมกัน  ข้าเพิ่งมาถึงนครเทพสตรี  ข้ายังทำความเข้าใจสถานการณ์อย่างยากลำบาก  สหาย, ท่านมีความสงสัยเรื่องอะไรบ้าง?”

ถังเทียนไม่ถือสาเรื่องที่โนเอลตั้งป้อมใส่เขา เขาไม่พูดเรื่องไร้สาระ และสำหรับเขา  เวลาเป็นสิ่งสำคัญที่สุด เขาไม่มีเวลาไปเสียกับเรื่องทดลองที่ไร้ความหมาย

“ข้าจำเป็นต้องคลายข้อสงสัยสองสามข้อ,  ทำไมต้องเป็นทาร์ตัน?”  ถังเทียนยิงคำถามทันที

หน้าของโนเอลเคร่งขรึม  “ใช่แล้ว ก่อนหน้านี้เราเคยปรึกษากันเรื่องนั้น ก่อนมาที่นี่ ทางกองทัพเจอกับพวกกบฏติดอาวุธ  แต่นายท่านสามารถคลี่คลายทุกอย่างได้  และทำลายกบฏได้ทั้งหมด  จนถึงตอนนี้สาเหตุที่เกิดความวุ่นวายยังไม่มีใครรู้ และข่าวที่เรามีอยู่ในตอนนี้ก็คือคนที่เกี่ยวข้องก็คือผู้สืบทอดลำดับสองแคทเธอรีนและตระกูลของนางและหัวหน้าผู้อาวุโสตระกูล, หัวหน้าองครักษ์ปาฟุด้วยเช่นกัน

แอนเดรียนาพูดอย่างเกลียดชัง “ถ้าไม่ใช่เพราะสมาพันธ์ชาวยุทธเข้ามาพัวพัน  พวกเขาคงไม่กล้าทำอะไร  แต่นี่เห็นได้ชัด สมาพันธ์ชาวยุทธให้ความมั่นใจกับพวกเขา

นางเข้าใจสถานการณ์ได้ชัดเจนยิ่งขึ้น  และได้ประสบเหตุการณ์กับตัวเองนางจึงกล้ายืนยันว่าคำพูดของลุงโนเอลถูกต้องแน่นอน

“ข้ามีสองคำถาม”  เสียงแหบและเยือกเย็นดังขึ้นทันที

“เชิญกล่าว” โนเอลกล่าวอย่างใจกว้าง บุรุษลึกลับบางทีอาจมีข้อมูลอื่น

“ประการแรก เป้าหมายของฉีซานคืออะไร?”

โนเอลและแอนเดรียนาตะลึงเพราะคำถามของถังเทียน  แอนเดรียนาเป็นคนแรกที่ตระหนักรู้ได้ทันที  ใช่แล้วนางละเลยสมาพันธ์ชาวยุทธจริงๆ ฉีซานเข้ามาเกี่ยวข้องพัวพันเพราะเหตุผลหนึ่งแน่นอน  ด้วยตำแหน่งสถานะของฉีซาน ผลประโยชน์ธรรมดาคงไม่สามารถทำให้เขาเคลื่อนไหวได้แน่นอน

ดังนั้นสิ่งที่ผู้อาวุโสสำนักและแคทเธอรีนเสนอให้คืออะไร?

หรือว่าพวกเขาจะขายกลุ่มดาวอันโดรเมดา?

“ฉีซานคือหนึ่งในผู้สืบทอดของสมาพันธ์ชาวยุทธสถานะเขาในปัจจุบันนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือสามารถยกสถานะตนเองในการแข่งขัน และตอนนี้มีความขัดแย้งระหว่างสมาพันธ์ชาวยุทธกับกลุ่มดาวราชสีห์และสงครามกำลังปะทุขึ้น  ถ้าเป็นกรณีนี้ ฉีซานจะต้องมีส่วนร่วมบ้าง”  แอนเดรียนาพูดกับตนเอง  นางจับเค้าลางได้และยังคงพบต่ออีก “การสนับสนุนทั่วไปเล็กน้อยไม่มีประโยชน์ต่อฉีซาน ดังนั้นสิ่งที่ทำให้ต้องมากลุ่มดาวอันโดรเมดาครั้งนี้ต้องเป็นแผนการใหญ่แน่นอนและสิ่งแรกที่เขาต้องทำก็คือต่อต้านท่านพ่อ, เดี๋ยวก่อน, ข้ารู้แล้ว!”

ดวงตาของแอนเดรียนาเป็นประกายสดใส หน้าที่งดงามของนางฉายประกายสติปัญญาพร้อมกับแสดงความตื่นเต้น

“ท่านพ่อคือผู้บัญชาการกองพลทหารราบและเฝ้ารักษาอยู่ประตูดวงดาวนายพราน ซึ่งจะนำเข้าสู่กลุ่มดาวนายพราน (ดาวไถ)  กลุ่มดาวนายพรานคือพันธมิตรที่เหนียวแน่นของราชสีห์เลโอนและคอยหนุนหลังกลุ่มดาวราชสีห์  ครั้งหนึ่งท่านเจ้าดวงดาวเคยช่วยชีวิตพี่จิ้นเจิน  พี่จิ้นเจินคือผู้สืบทอดอันดับแรกของกลุ่มดาวนายพราน และปัจจุบันนี้เป็นบุตรรักของเจ้าปกครองกลุ่มดาวคนปัจจุบัน สมาพันธ์ชาวยุทธต้องวางแผนใช้ประตูดวงดาวนั้นแน่ ข้าไม่เคยคิดว่าข้อมูลลับอย่างนั้นพวกสมาพันธ์ชาวยุทธจะได้ไป  ใช่แล้วแคทเธอรีนก็รู้ด้วยเช่นกัน เป็นเช่นนั้นแน่! ประการแรกพวกเขาต้องการควบคุมกลุ่มดาวอันโดรเมดาอย่างลับๆ จากนั้นค่อยๆแทรกซึมเข้ากลุ่มดาวนายพรานและจะเป็นอาวุธลับที่ส่งผลต่อกลุ่มดาวราชสีห์ถึงตายได้”

แอนเดรียนายังคงพูดต่อ  ความกลัวเริ่มปรากฏอยู่ในดวงตานาง

สีหน้าของโนเอลเปลี่ยนความกลัวปรากฏอยู่ในดวงตาเขาด้วยเช่นกัน เขาอยู่ในกองทัพมาเป็นเวลานานและทำความเข้าใจเรื่องสงครามได้มากกว่าแอนเดรียนา  เขารู้ว่ามีการวางแผนอย่างลึกซึ้ง ที่สามารถเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ปัจจุบันได้

ถ้าฉีซานทำได้จริงๆ.....

โนเอลสั่น  แต่ไม่ใช่เพราะความหนาว  เขากล่าวทันที “เราต้องแจ้งนายท่านทันที”

ถังเทียนประหลาดใจความคิดที่รวดเร็วของแอนเดรียนาสร้างความประหลาดใจให้เขา  เกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้น  เขาคาดการณ์ได้แปดหรือเก้าในสิบส่วนนอกจากในส่วนที่เป็นรายละเอียดซึ่งเขาไม่รู้

แต่เมื่อคิดได้ลึกซึ้งรวดเร็วขนาดนั้น ดูเหมือนแอนเดรียนาไม่ใช่เพียงงามแต่ใบหน้า...

ถ้าแอนเดรียนารู้ว่าถังเทียนคิดอะไร  นางคงอายแทบตายแน่นอน

“คำถามที่สอง อัสตาตายแล้ว หรือว่ายังอยู่?” ถังเทียนโยนคำถามที่สอง

โนเอลเตรียมวิ่งออกไปส่งข่าวหยุดอยู่กับที่ทันที

แอนเดรียนาปากอ้าค้างและจ้องมาถังเทียนอย่างว่างเปล่า

ใบหน้าของทั้งสองคนตกตะลึงนิ่งงัน