ตอนที่ 11-26 ราชันย์เนตรมายา
เย็นยะเยือก!
ขณะที่ลำแสงสีเทากระทบเขาความเย็นยะเยียบเสียดกระดูกก็แผ่กระจายไปทุกส่วนของร่างกายลินลี่ย์ ลินลี่ย์รู้สึกว่าทั่วทั้งตัวเขาเย็นชาไปด้วยความหนาว และจากนั้นลำแสงสีเทาก็ผ่านร่างของลินลี่ย์ตรงเข้าใจของเขาโจมตีวิญญาณของเขา
น้ำทะเลจิตสำนึกของเขากระเพื่อมช้า อัญมณีเจ็ดสีที่เป็นสัญลักษณ์ของวิญญาณเขาลอยอยู่กลางทะเลนั้นมีแสงสีฟ้าเลือนลางฉายผ่านทะเลจิตสำนึกขณะที่คลุมอัญมณีเจ็ดสีเช่นกัน
แสงสีเทากระจายตัวคลุมรอบทะเลจิตสำนึกไร้ขอบเขต กระแสคลื่นทะเลจิตสำนึกชะงักทันทีและไม่มีแสงสีฟ้าปกป้องต่อต้านแม้แต่เล็กน้อย
ทั่วทั้งทะเลจิตสำนึกและอัญมณีเจ็ดสีก็ถูกชั้นแสงเทาครอบคลุมไปด้วยเช่นกัน
วิญญาณก็ชะงักไปด้วย
แสงในดวงตาของลินลี่ย์หม่นหมองขึ้นและท่าทางมึนชาเหมือนหุ่นยนต์ปรากฏอยู่ในดวงตา ตอนนี้วิญญาณของลินลี่ย์หยุดการเคลื่อนไหว และใจของเขาพลอยชะงักไปด้วย
วิญญาณของเขาถูกแช่แข็งไปด้วย!
“ครืนนน..” ร่างของลินลี่ย์เริ่มมีชั้นน้ำแข็งหนาปกคลุมรวดเร็ว ในพริบตาทั่วตัวลินลี่ย์ก็ถูกน้ำแข็งหนาผนึกไว้หลายชั้นหลายเมตรกลายเป็นแท่งน้ำแข็ง ขณะที่โอลิเวอร์..เขาก็ถูกเปลี่ยนเป็นแท่งน้ำแข็งเช่นกัน
เดลี่และเฟนจ้องมองพูดไม่ออก
ราชาเนตรมายามีเสียงหัวเราะด้วยความยินดี จ้องมองเดลี่ เฟนและคนอื่นๆ ที่อยู่ในระยะไกลเขาบอก “ข้ารู้ว่าหนึ่งในพวกเจ้าครอบครองมุกชีวิตไว้แน่ แต่น่าเสียดายมุกชีวิตไม่มีประโยชน์ต่อข้า ก่อนอื่นข้าจะแช่แข็งพวกมัน และจากนั้นข้าจะทรมานพวกมันจนตาย อืม..ใช่แล้วมีเวลาจัดการกับอีกสี่คนเพิ่ม”
เสียงของราชันเนตรมายานุ่มนวลมาก แต่เดลี่และคนอื่นๆ ใจสั่นสะท้าน
พวกเขารู้ว่าลินลี่ย์ทรงพลังเพียงไหน แต่ลินลี่ย์ไม่สามารถต้านทานราชันย์เนตรมายาที่อยู่ต่อหน้าได้เลยแม้แต่น้อย ความจริง เมื่อสุสานเทพเจ้าถูกสร้างครั้งแรกก็บรรจุสิ่งมีชีวิตที่มีคุณสมบัติอยู่ประจำที่ชั้นเจ็ดและชั้นแปดเป็นสิ่งมีชีวิตระดับเซียนที่ทรงพลังที่สุดซึ่งคงอยู่ในพิภพจักรวาลนับไม่ถ้วน
ชีวิตรูปแบบต่างๆ ล้วนมีระดับพลังที่ต่างกันโดยธรรมชาติ
ตัวอย่างเช่น ชาวเนตรมายาจะมีพรสวรรค์ในการจัดการวิญญาณมาก
“หือ?” ตาทองของราชันย์เนตรมายาหันไปจ้องมองโอลิเวอร์ที่ถูกแช่เป็นแท่งน้ำแข็งทันที
“บึ้ม!” สะเก็ดน้ำแข็งนับไม่ถ้วนระเบิดไปรอบทิศทาง
ผมยาวสีดำขาวโบกสะบัดอย่างสง่างาม โอลิเวอร์พุ่งออกมาจากแท่งน้ำแข็งด้วยกระบี่น้ำแข็งลึกลับในมือของเขา ราชันย์เนตรมายาจ้องมองโอลิเวอร์ด้วยความประหลาดใจ “เป็นวิญญาณที่แปลกประหลาด เป็นไปได้ยังไงที่วิญญาณของเจ้าจะก้าวร้าวโดยธรรมชาติ?”
นี่คือความลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา! นี่คือเหตุผลที่หลังจากประลองกับเฮนด์เซนแล้ว พลังของเขาเพิ่มขึ้นพรวดพราดอย่างเห็นได้ชัด! และเป็นเหตุให้เขาในตอนนี้สามารถใช้กฎแสงและกฎมืดทั้งสองได้
โอลิเวอร์ไม่พูดอะไร เขาแปลงเป็นลำแสงขณะที่พุ่งเข้าหาลินลี่ย์
ก่อนที่โอลิเวอร์จะมาถึง บีบีก็พุ่งมาถึงลินลี่ย์แล้ว
ความสนใจของราชันย์เนตรมายาอยู่ที่โอลิเวอร์ไม่ใช่บีบีที่เปลี่ยนเป็นร่างเลือนรางดำบินเข้าหาลินลี่ย์และพยายามจะห้ามโอลิเวอร์ หัวใจของบีบีเต็มไปด้วยความกลัว “พี่ใหญ่ พี่ใหญ่ ตื่น ตื่นสิ!”
เสียงของบีบีส่งไปถึงจิตสำนึกของลินลี่ย์
วิญญาณของบีบีและลินลี่ย์เชื่อมโยงกัน และเหตุผลที่พวกเขาสามารถคุยกันทางจิตได้ก็เป็นเพราะพูดคุยผ่านวิญญาณของกันและกัน
จิตสำนึกของลินลี่ย์ซึ่งถูกแช่แข็งสิ้นเชิง สั่นสะท้านเล็กน้อย แต่แสงสีเทาแผ่ขยายหนาแน่นอย่างรวดเร็วและทะเลจิตสำนึกกลับสงบเหมือนก่อน ไม่เคลื่อนไหวแม้แต่น้อย
“ฉัวะ” บีบีฟันเปิดน้ำแข็งด้วยกรงเล็บหนึ่งแรงตะปบที่น่ากลัวทำให้น้ำแข็งป่นกระจุยกระจาย “พี่ใหญ่ พี่ใหญ่ ตื่น! ตื่นสิ!” บีบีพยายามปลุกลินลี่ย์และเรียกเขาทางใจอย่างบ้าคลั่ง
วิญญาณแช่แข็งแยกจากโลกภายนอกอย่างสิ้นเชิง แม้ว่าร่างกายเขาจะถูกทำลาย ลินลี่ย์จะไม่รู้สึกอะไร
มีแต่การสื่อสารทางใจนี้ซึ่งเกิดจากการผูกวิญญาณจึงจะสามารถแยกได้
ทะเลจิตสำนึกของลินลี่ย์สั่นไหวเพิ่มมากขึ้นและแสงสีเทาที่คลุมทะเลจิตสำนึกยิ่งเปล่งแสงมากขึ้นแต่เห็นได้ชัดว่าแสงที่สว่างนั้นเริ่มหมองลงๆ อย่างเห็นได้ชัด พลังที่ข่มทะเลจิตสำนึกนี้ต้องใช้พลังต่อเนื่องอย่างเห็นได้ชัด
“จงสื่อสารทางวิญญาณกับลินลี่ย์ต่อไปถ้าเจ้ายังทำต่อไป เจ้าจะปลุกเขากลับมาได้” โอลิเวอร์พูดกับบีบี “รีบจากไปซะ”
บีบีแบกร่างลินลี่ย์และเปลี่ยนเป็นลำแสงหนีไปด้วยความเร็วสูงขณะที่ยังคงเรียกลินลี่ย์ทางจิตอย่างต่อเนื่อง ในที่สุดทะเลจิตสำนึกในใจลินลี่ย์ก็สั่นสะเทือนครั้งแล้วครั้งเล่า และแสงสีเทาชั้นบางๆเริ่มถึงขีดจำกัดและพังทลายลง
“อื๋อ เกิดอะไรขึ้น?” ลินลี่ย์ตื่นขึ้นแล้ว
เขาพบอย่างประหลาดใจว่าขณะนี้บีบีแบกเขาบินไปด้วยความเร็วสูง
“พี่ใหญ่ ตื่น,ตื่นสิ!” บีบียังคงเรียกเขาต่อเนื่องตาเต็มไปด้วยน้ำตา
“บีบี”ลินลี่ย์ตอบกลับในใจ ขณะที่ในตอนนี้เขาบินด้วยตัวเองได้แล้ว
บีบีสะดุ้ง จากนั้นจ้องมองด้วยความประหลาดใจและดีใจ
“เกิดอะไรขึ้น?” ลินลี่ย์จำอะไรไม่ได้สิ้นเชิง เขารู้แต่เพียงว่าถูกแสงเทายิงใส่และจากนั้นร่างของเขากลายเป็นเย็นยะเยือกและจำอะไรไม่ได้อีกเลย หลังจากฟื้นขึ้นแล้วเขาพบว่าเขากำลังถูกบีบีพาหนีด้วยความเร็วสูง
“ปัง!” เสียงระเบิดที่น่ากลัวดังมาจากที่ไกล
สะเก็ดน้ำแข็งมากมายพุ่งออกมาเหมือนดาวตกพุ่งหวีดหวิวอยู่ในอากาศด้วยความเร็วสูง ลินลี่ย์และบีบีหลบได้อย่างง่ายดาย ขณะที่พวกเขาหันไปมองในที่ไกลออกไป ไม่ใช่แค่ลินลี่ย์ที่หันไปมอง แม้แต่เดลี่ เฟนและราชสีห์ทองทั้งสามและยอดฝีมืออื่นที่กำลังหนีก็หันไปมองด้วยเช่นกัน
ขณะนั้นท่าทางประหลาดใจและยินดีปรากฏอยู่บนใบหน้าพวกเขา
ร่างน้ำแข็งขนาดมหึมาของราชันย์เนตรมายาระเบิด เห็นได้ชัดเจนว่าโอลิเวอร์ใช้กระบี่ของเขาทำลายมันได้ ตอนนี้โอลิเวอร์กวัดแกว่งควงกระบี่ยาวในมือของเขาขณะยืนหลับตาอยู่ในกลางอากาศ
“ยอดเยี่ยม” ลินลี่ย์ถอนหายใจชื่นชม
“โอลิเวอร์, ระวังด้วย” ราชสีห์ทองหกตาตะโกนลั่น “ร่างกายที่แท้จริงของราชันย์เนตรมายาก็คือดวงตานั้น ร่างน้ำแข็งนั้นสร้างขึ้นจากพลังงาน”
“ฮ่าฮ่า...”
ตาสีทองเรืองรองนั้นลอยอยู่กลางอากาศพูดด้วยสำเนียงแปลกประหลาด “ตอนนี้ อสูรเวทนั้นพูดถูก ร่างน้ำแข็งไม่มีอะไรมากไปกว่าสิ่งที่ข้าสร้างขึ้นมาตามปกติ ฮ่าฮ่า ข้าอยู่ในสุสานเทพเจ้ามานานแล้วและข้าก็สังหารยอดฝีมือไปค่อนข้างมากเช่นกัน แต่ข้าไม่เคยพบใครที่มีวิญญาณแปลกประหลาดไม่เหมือนใครของเจ้า น่าสนใจ น่าสนใจ”
ตาของโอลิเวอร์ยังคงหลับ และพลังงานสีดำมากมายกระจายอยู่รอบตัวเขาทุกทิศ
เขาอาศัยพลังงานสีดำคลุมรอบพื้นที่ไม่ยอมให้ราชันย์เนตรมายาได้รู้ตำแหน่งที่แน่นอนของเขา ที่สำคัญโอลิเวอร์ไม่กล้าจ้องมองตาทองโดยตรง ผู้ที่อยู่ใกล้ตาทองจะยิ่งอันตรายเสี่ยงต่อการถูกจ้องมอง
สำหรับลินลี่ย์ที่บินหนีออกห่างไปหลายกิโลเมตรไม่ว่าจะตาดียังไง พวกเขาก็แค่เห็นเป็นจุดสีทองคลุมเครือเท่านั้น พวกเขาจึงไม่ได้รับผลกระทบอะไร
“ควั่บ!” พลังงานสีดำครอบคลุมตัวโอลิเวอร์ถึงครึ่งหนึ่ง ขณะที่พลังงานสีขาวคลุมร่างอีกครึ่งหนึ่ง ผมยาวขาวดำสยายและสะบัดเนื่องจากการแผ่ออกของพลังปราณยุทธ โอลิเวอร์หลับตาและพุ่งเข้าหาตาทองเหมือนธนู
กระบี่น้ำแข็งลึกลับในมือของเขาฟันลงด้วยพลังรุนแรงเท่าที่มี ที่ใดก็ตามที่กระบี่ยาวกวาดผ่านไปจะมีรวดเร็วเฉพาะแบบปรากฏขึ้น
“วืดดด” ประกายแสงเหมือนฝันสว่างวาบขึ้น
ตาทองหายไปทันทีและปรากฏห่างไปอีกร้อยเมตร ความเร็วของมันไวมากขนาดที่ว่าไวกว่าบีบี เฟนและเดลี่เสียอีก ดวงตาสีทองยักษ์พูดขึ้น “ฮ่าฮ่า เจ้าต้องการฆ่าข้าหรือ? ฝันไปเถอะ!” ขณะเดียวกันพลังน้ำแข็งระเบิดขึ้นและเริ่มไหลเข้าหาตาสีทองเกิดเป็นวังวนน้ำแข็งที่รุนแรง
ตาสีทองอยู่ในใจกลางวังวนขนาดใหญ่นี้
เมื่อเห็นภาพที่ปรากฏนี้อยู่แต่ไกล เดลี่ ลินลี่ย์และยอดฝีมืออื่นรวมตัวด้วยกัน
“ทุกคนระวังให้ดี อย่าถูกแสงสีเทาโจมตี” เดลี่มองดูทุกคนที่รวมกัน “ทุกท่าน, เราจะทำยังไงดี?”
เมื่อเห็นว่าดวงตาสีทองรวดเร็วแค่ไหน ยอดฝีมือทุกคนเข้าใจในแง่ความเร็วแล้วไม่มีใครในพวกเขาที่สามารถรับมือราชันย์เนตรมายานี้ได้
“มีอยู่วิธีหนึ่ง” ราชสีห์ทองหกตาตนหนึ่งพูด “เราสามพี่น้องสามารถใช้วิธีเดียวกับที่ใช้ในชั้นเจ็ดได้ เราจะโจมตีทำให้ราชันย์เนตรมายาเป็นอัมพาต ข้าเชื่อว่าความสามารถในการตอบโต้ของราชันย์เนตรมายาคงไม่แข็งแกร่งเท่ากับนางพญาแลชเพิล”
ทุกคนตาเป็นประกาย
“แม้ว่าเจ้าสามารถทำให้มันเป็นอัมพาตได้ ต่อให้ราชันย์เนตรมายาเคลื่อนไหวไม่ได้ แต่เขาก็ยังปล่อยแสงสีเทาจากดวงตาเหล่านั้นได้” ลินลี่ย์พูดอย่างหงุดหงิด
“ไม่เป็นไร ขณะที่เป็นอัมพาต เราสามารถโจมตีดวงตานั่น” เฟนกล่าว “บางทีเราสามารถฆ่าราชันย์เนตรมายานี้ได้”
“ไม่ ข้าขอแนะอย่างจริงจังเลยว่าเราอย่าพยายามฆ่าราชันย์เนตรมายานี้เลย จะดีกว่าถ้าเราผ่านขึ้นไปที่ชั้นเก้าแทน” ราชสีห์ทองหกตาโต้แย้ง
“ทำไม?” เดลี่ถามอย่างไม่เข้าใจ
ราชสีห์ทองหกตาอีกตนหนึ่งกล่าว “เท่าที่ข้าทราบ พวกชาวเนตรมายาเชี่ยวชาญในการโจมตี นอกจากโจมตีทางวิญญาณที่ใช้แค่กับลินลี่ย์และโอลิเวอร์แล้ว พวกเขายังมีพลังโจมตีอื่นอีกเช่นกัน อย่างเช่น ‘ควบคุมจิตใจ’ คนอื่น โจมตีร่างกาย
ทุกคนหัวใจสั่น
“คลีโอและน้องๆอีกสองจะช่วยทำให้ราชันย์เนตรมายาเป็นอัมพาต และข้าจะโจมตีมันเอง” จ้าวแมงป่องเกล็ดดำซึ่งเงียบมาจนถึงบัดนี้พูดขึ้น “พวกเจ้าทุกคนวิ่งเข้าไปในชั้นเก้าได้เลย”
ทุกคนจ้องมองจ้าวแมงป่องเกล็ดดำอย่างประหลาดใจ
“ไม่ต้องห่วง ข้ามีความมั่นใจระดับหนึ่งเลยทีเดียว” จ้าวแมงป่องเกล็ดดำพูดอย่างมั่นใจ
“ฮ่าอ่า...เจ้าคิดว่าข้ามีแค่ความสามารถแช่แข็งวิญญาณของเจ้าเท่านั้นหรือ?” จากระยะไกล เสียงหัวเราะดังขึ้น วังวนในตอนนี้หยุดชะงักแล้ว ตอนนี้ยักษ์น้ำแข็งซึ่งสูงเพียงสิบเมตรปรากฏตัวขึ้น ดวงตาสีทองตั้งอยู่ตรงกลางร่างของมัน
น้ำแข็งโปร่งใส ใครๆ สามารถเห็นได้ชัดว่าดวงตาทองมหึมาอยู่ในตัวยักษ์น้ำแข็ง
“มาบุกลุยกันเถอะ” พี่ใหญ่ของราชสีห์ทองหกตาพูด
ทันใดนั้น ยอดฝีมือทั้งสิบบินถอยหลังด้วยความเร็วสูง ขณะนั้นความสนใจของราชันย์เนตรมายาเพ่งไปที่โอลิเวอร์คนเดียว ตลอดหลายปีของเขา ราชันย์เนตรมายาไม่เคยพบกับวิญญาณที่น่าสนใจเหมือนกับโอลิเวอร์ ในฐานะคนที่รู้เรื่องวิญญาณมาก เขาต้องการจับเป็นโอลิเวอร์ ครอบงำวิญญาณโอลิเวอร์และจากนั้นตรวจสอบเขาอย่างรอบคอบ
“ควั่บ” ยักษ์น้ำแข็งพุ่งเข้าหาโอลิเวอร์ราวกับประกายไฟ
ตาของโอลิเวอร์ยังหลับ เขาบินถอยหลังด้วยความเร็วสูง ขณะเดียวกัน ก็ฟันกระบี่น้ำแข็งดำในมือ
“แคล้ง!” ยักษ์น้ำแข็งใช้แขนซ้ายป้องกันได้โดยตรง
ขณะเดียวกันหมัดขวาของเขากระแทกใส่ร่างโอลิเวอร์ โอลิเวอร์ไม่สามารถรั้งกระบี่กลับมาได้ทันจึงถูกกระแทกกระเด็นถอยหลัง “ปัง!” ร่างเขาปะทะเข้ากับภูเขาน้ำแข็งห่างออกไปทำให้ภูเขาน้ำแข็งแตกร้าวทันที โอลิเวอร์กลิ้งออกไปแล้วยืนหยัดได้อีกครั้ง
“แขนมันทนเหลือเกิน แข็งกว่าครั้งก่อนเป็นสิบเท่า” โอลิเวอร์ลอบตกใจ
เจ้ายักษ์น้ำแข็งนี้หลังจากที่ร่างของมันถูกกระแทกแตกเป็นเสี่ยงและจากนั้นกลับมารวมตัวใหม่ตอนนี้มีพลังป้องกันสูงมากกว่าเดิม แม้ว่าจะมีขนาดลดลงกว่าขนาดครั้งก่อน และตอนนี้เหลือเพียงขนาดสิบเมตร พลังฟันสุดแรงของโอลิเวอร์ติดแขนยักษ์น้ำแข็งเข้าได้เพียงครึ่งเดียว
ขณะที่ราชันย์เนตรมายาเตรียมบุกใส่โอลิเวอร์ต่อไป เขาเห็นเงาร่างสีดำพุ่งตรงไปที่ทางออกเขาได้แต่โมโหอย่างช่วยไม่ได้
“ควั่บ” แสงสีเทายิงออกจากตาในร่างของยักษ์น้ำแข็ง
ร่างเงาเลือนรางนั้นดูเหมือนจะคาดการณ์ไว้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้น และมันหลบได้ทันที จากนั้นกระแทกน้ำแข็งที่คลุมอยู่ที่ทางออก น้ำแข็งที่หนาทนถูกแรงกระแทกแตกสลายไป “พี่ใหญ่ ทุกคน เร็วเข้า!” มีเสียงดังขึ้นมาจากทางออก
“อ๊ากกกกกกก” ราชันย์เนตรมายาโกรธ เขาคาดไม่ถึงเลยว่าผู้รุกรานเหล่านั้นที่บินหนีไปจะกล้ากลับมา เขาสังเกตว่ากลุ่มยอดฝีมือรวมทั้งเดลี่ เฟนลินลี่ย์และราชสีห์ทองสามพี่น้องกำลังบินไปที่ทางออกด้วยความเร็วสูง
“ตาย!”
ราชันย์เนตรมายาระเบิดความโกรธ และตาเดียวของมันฉายรังสีทองไปที่แขนหนาใหญ่ทันที แสงสีทองแพรวพราวฉีกอากาศในระยะไกลพุ่งตรงไปที่ตำแหน่งของมนุษย์ข้างหน้า ‘เดลี่’ แต่จ้าวแมงป่องเกล็ดดำที่อยู่ข้างเดลี่ใช้เหล็กไนหางแมงป่องชี้ไปที่ตาทองของราชันย์เนตรมายา
“พิ้ว!”
แสงสีดำบางเท่านิ้วเมือยิงออกมาจากหางแมงป่องด้วยความเร็วสูงเดินทางเร็วมากกว่ารังสีทอง ในทันใดนั้นก็มาปรากฏอยู่หน้ายักษ์น้ำแข็ง ราชันย์เนตรมายาที่กำลังโกรธหลบไม่ทัน ต้องบอกว่าเขาไม่หลบมากกว่า เขา..
ร่างของราชันย์เนตรมายาตอนนี้ปกคลุมด้วยชั้นแสงสีดำ และตอนนี้เป็นเหมือนกับนางพญาแลชเพิล เขาเป็นอัมพาตไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างสิ้นเชิง
พลังโจมตีสูงสุดของราชสีห์ทองหกตา ‘แสงจองจำ’
“พิ้ววว!” ลำแสงยิงออกจากหางของจ้าวแมงป่องเกล็ดดำทะลุน้ำแข็งอย่างง่ายดายและต่อยเข้าที่ดวงตาสีทองซึ่งอยู่ในใจกลางตัวยักษ์
“อ๊าคคคคคค!” ราชันย์เนตรมายาส่งเสียงร้องโหยหวนและชั้นแสงสีดำที่คลุมรอบตัวเขาเริ่มสั่นสะเทือน
“ควั่บ!” “ควั่บ!”
ลินลี่ย์ เดลี่ เฟนและยอดฝีมืออื่นฉวยโอกาสพุ่งตรงไปที่ทางออก แม้แต่โอลิเวอร์ก็ยังฉวยโอกาสบุกไปที่ทางออกด้วยความเร็วสูง
