906 - ทองเหลืองสีเขียวใต้บ่อน้ำ
906 - ทองเหลืองสีเขียวใต้บ่อน้ำ
“อย่าฆ่าข้า!” โอหยางเย่ตะโกนและถอยหลังหนีด้วยความสยดสยอง
ใครจะกล้าหยุดเขาตอนนี้ ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งห้าได้ตายอย่างอนาถแล้ว ไม่มีใครเต็มใจที่จะเผชิญหน้ากับเย่ฟ่านในสถานที่นี้
“ข้าบอกแล้วว่าจะไม่มีใครช่วยเจ้าได้!”
เย่ฟ่านก้าวไปข้างหน้าและกดนิ้วสีทองของเขาให้จมลงไปในหน้าผากของโอหยางเย่
โพล่ะ!
ศีรษะของปรมาจารย์ต้นกำเนิดปฐพีที่มีอายุนับพันปีถูกทุบทำลายคล้ายกับแตงโมลูกใหญ่!
“บูม”
ในขณะเดียวกันได้มีเสียงระเบิดดังขึ้นจากภูเขาอีกลูก ทุกคนหันหน้าไปมองและเห็นดวงอาทิตย์ที่สว่างสดใสลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า
“ลูกแก้วมังกร”
ลูกแก้วศักดิ์สิทธิ์ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางมากกว่าหนึ่งวาในที่สุดก็ไม่สามารถต้านทานการแย่งชิงของปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์หลายคน สุดท้ายเมื่อลูกแก้วแตกออกสิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์ที่ร่างกายปกคลุมด้วยเส้นขนสีแดงก็กระโดดออกมาจากลูกแก้ว!
“อะไร! มีสัตว์ประหลาดแบบนี้ในลูกแก้วศักดิ์สิทธิ์” ทุกคนประหลาดใจ
“อ๊า…”
สิ่งมีชีวิตขนสีแดงคล้ายมนุษย์ลืมตาขึ้น แสงสีเลือดที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากดวงตาของมันสร้างความหวาดหวั่นให้กับผู้คนที่อยู่ด้านล่างจนพวกเขาต้องกระอักเลือดออกมาคำใหญ่
“นั่นคืออะไร?”
ในสระน้ำเซียนทุกคนจ้องมองเหตุการณ์ทั้งหมดด้วยความหวาดกลัว
“ปรมาจารย์ต้นกำเนิดสวรรค์รุ่นที่สาม เขากลายเป็นตัวอะไรไปแล้ว?”
เย่ฟ่านตกตะลึง ภายใต้ดวงตาศักดิ์สิทธิ์แน่นอนว่าเขาสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่านี่คือชายชราเผ่าพันธุ์มนุษย์อย่างแน่นอน
มีความลับที่น่ากลัวมากเกินไปที่เกี่ยวข้องกับปรมาจารย์ต้นกำเนิดสวรรค์ สิ่งมีชีวิตที่มีขนสีแดงตนนี้ไม่มีทางที่จะเป็นคนอื่นไปได้นอกจากผู้อาวุโสรุ่นที่สามเท่านั้น
“บูม!”
กลิ่นอายที่น่ากลัวยิ่งกว่าระเบิดออกมาและทำให้ทุกคนสั่นสะท้านจนแทบจะคุกเข่าลง
“มีวิญญาณศักดิ์สิทธิ์โบราณอยู่จริงๆ? นั่นเป็นสิ่งมีชีวิตอมตะหรือไม่”
ชายหนุ่มคนหนึ่งกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นสะท้าน ภายใต้แรงกดดันน่าสะพรึงกลัวในที่สุดร่างกายของเขาก็ล้มลงและ(จมลง)ไปที่ก้นทะเลสาบ
ด้วยความวุ่นวายที่เกิดขึ้นตรงหน้าเขาคว้าก้อนทองเหลืองสีเขียวจากก้นทะเลสาบ ซึ่งมีดอกบัวสีเขียวงอกอยู่ติดมือขึ้นมาด้วย
นี่คือชายหนุ่มที่มีอายุเพียงสิบกว่าปีเท่านั้น เขานั่งลงในน้ำตื้นของบ่อน้ำเซียนโดยถือทองเหลืองสีเขียวขนาดเท่ากำปั้นซึ่งมีรอยสนิมอยู่ในมือ
สิ่งที่แปลกประหลาดที่สุดคือมีดอกบัวสีเขียวขนาดเล็กหยั่งรากอยู่สูงมากกว่าหนึ่งจั้ง รากที่แข็งแกร่งของมันม้วนพันก้อนทองเหลืองอย่างแน่นหนา
หนังศีรษะของเย่ฟ่านกระตุก และหัวใจของเขาก็เต้นแรง ชิ้นส่วนของทองเหลืองสีเขียวนี้รอยขาดของมันสามารถเชื่อมต่อกับสมบัติของเขาได้พอดิบพอดี และเป็นไปได้มากว่ามันมาจากต้นกำเนิดเดียวกัน!
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือมีดอกบัวสีเขียวขนาดเล็กเติบโตบนก้อนทองเหลืองสีเขียว ซึ่งคล้ายกับตำนานการถือกำเนิดของจักรพรรดิอสูรผู้ยิ่งใหญ่
ในตอนนี้ไม่เพียงแค่สายตาของเขาจะจ้องมองไปยังก้อนทองเหลืองเท่านั้น ยอดฝีมือหลายสิบคนที่อยู่ในบ่อน้ำก็จ้องมองมาในทิศทางนี้เช่นกัน
ตำนานเรื่องที่จักรพรรดิชิงซึ่งเกิดเป็นดอกบัวและเดินออกจากบ่อน้ำแห่งนี้คือเรื่องที่ทุกคนต่างชาติเป็นอย่างดี ดังนั้นเมื่อเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้าปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์หลายคนจึงเริ่มเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว
“ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดในบ่อน้ำนี้ ไม่มีแม้แต่ปลาสักตัว แต่ตอนนี้ จักรพรรดิอสูรอีกคนกำลังจะถือกำเนิดขึ้น?”
หัวใจของปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์หลายคนเต้นเร็วขึ้น พวกเขาก้าวไปข้างหน้าพร้อมกัน สิ่งของที่อยู่ในมือของเด็กคนนี้มีความสำคัญอย่างยิ่ง และพวกเขาจะไม่อนุญาตให้ใครครอบครองมันอย่างแน่นอน
ตงกิงตัวสั่น เพราะปรมาจารย์ศักสิทธิ์หลายคนบังคับให้เขามอบสมบัติชิ้นนั้นออกไป ความจริงเขาไม่ต้องการครอบครองสมบัติชิ้นนี้และต้องการมอบให้คนอื่น
อย่างไรก็ตามเขารู้ดีว่าทันทีที่เขายื่นมือออกไปข้างหน้า คนเหล่านั้นจะฉีกเขาออกเป็นชิ้นๆอย่างแน่นอน
ในขณะที่เขากำลังหวาดกลัวอยู่นั้นชายร่างอ้วนคนหนึ่งวิ่งเข้ามาพร้อมกับใช้ชามแตกครึ่งใบกระแทกศีรษะด้านหลังของเขาอย่างรุนแรง
ปัง!
ต้วนเต๋อเป็นผู้ฝึกตนคนเดียวที่สามารถบินอยู่ในบ่อน้ำได้ หลังจากที่จัดการเด็กน้อยคนนั้นจนสลบไปเขาก็หยิบก้อนทองเหลืองขึ้นมาและอุทานด้วยความตื่นเต้น
ปรมาจารย์ศักสิทธิ์หลายคนแน่นอนว่าไม่อนุญาตให้เขาลบนี้ออกจากที่นี่ ฝ่ามือของผู้คนมากมายกดเข้าหานักพรตอ้วนที่ไร้ยางอายและทำให้เขาจมลงไปในน้ำอีกครั้ง
ปัง!
ปรมาจารย์ศักสิทธิ์มีสีหน้าโกรธแค้นอย่างยิ่ง การลงมือของพวกเขาไม่เป็นผลเพราะถูกขัดขวางจากม่านพลังของชามแตกและต้วนเต๋อก็ดำผุดดำว่ายอยู่ในน้ำราวกับปลาตัวใหญ่
“ประมุขสวรรค์ไม่มีที่สิ้นสุด ท่านเป็นผู้ยิ่งใหญ่แห่งสวรรค์พิภพตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน!”
ต้วนเต๋อกล่าวคำพูดบางอย่างและทำให้ชามแตกของเขาปลดปล่อยแสงสว่างออกมามากยิ่งขึ้น
“บังอาจ!”
ปรมาจารย์ศักสิทธิ์หลายคนตะโกน และพวกเขาทั้งหมดโจมตีอีกครั้งโดยเรียกอาวุธศักดิ์สิทธิ์ของตัวเองออกมาสกัดกั้นต้วนเต๋อในทันที
“พล็อบ”
แม้ว่าต้วนเต๋อจะมีอาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีผู้ใดเทียบได้ แต่ภายใต้การโจมตีของปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์หลายคน ในที่สุดก้อนทองเหลืองก็หลุดจากมือของเขาและตกลงไปในน้ำ
“อา...ไม่!”
ต้วนเต๋อตะโกนอย่างเสียดแทงหัวใจและกระโจนตามลงไปทันที
ปรมาจารย์ศักสิทธิ์หลายคนก็ทุกข์ใจเช่นกัน พวกเขาดำลงไปในน้ำและต้องการคว้าก้อนทองเหลืองกลับมาให้ได้
อย่างไรก็ตามก้อนทองเหลืองนั้นคล้ายกับมีญาณวิเศษ มันเคลื่อนไหวราวกับปลาตัวเล็กๆ และหายสาบสูญไปต่อหน้าต่อตาของทุกคน
“โอ้สวรรค์ข้าพลาดอีกแล้ว แค่นิดเดียเท่านั้น” ต้วนเต๋อคร่ำครวญด้วยความเศร้าโศกอย่างถึงที่สุด
เย่ฟ่านรู้สึกกระวนกระวายอยู่พักหนึ่งเมื่อเห็นชิ้นส่วนทองเหลืองสีเขียวจมลงไปในใจกลางทะเลสาบ มันปฏิเสธไม่ได้ว่าตัวเขาก็เกิดความเสียหายเช่นกัน
“ต้นกำเนิดของจักรพรรดิอสูรผู้ยิ่งใหญ่อยู่ตรงหน้า แต่เรากลับพลาดโอกาสไปได้!”
“ทะเลสาบนี้เรียกว่าบ่อน้ำเซียน บางทีสมบัติชั้นเซียนอาจจะสุขสันต์อยู่ที่นี่อย่างมากมายมหาศาล!”
ผู้คนถอนหายใจและพยายามปลอบใจตัวเอง
“อา…”
ในระยะไกล หลังจากที่สิ่งมีชีวิตผมแดงรูปร่างคล้ายมนุษย์ปรากฏขึ้น มันก็เริ่มสังหารผู้คนอย่างบ้าคลั่ง ยอดฝีมือสิบแปดคนในระดับผู้สูงสุดถูกสังหารอย่างง่ายดาย
สิ่งมีชีวิตที่มีเส้นขนสีแดงเคลื่อนไหวราวกับสายฟ้า ฝ่ามืออันหยาบหนาของมันฉีกร่างกายของผู้คนออกเป็นชิ้นๆ
“อา…”
ครึ่งเซียนคนหนึ่งกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ร่างกายของเขาถูกดึงออกจากกันและทำให้อวัยวะภายในไหลทะลักออกมาด้านนอก
หลังจากที่สังหารผู้คนไปมากมาย สิ่งมีชีวิตเส้นขนสีแดงก็หยิบเอาอาวุธกว่าสิบชิ้นขึ้นมาและใช้ฟันอันแหลมคมของมันเคี้ยวเล่นเหมือนกับขนม
“แคร็ก”
เส้นขนทุกเส้นในร่างกายของผู้ที่เห็นเหตุการณ์นี้ต่างก็ตั้งตรงด้วยความหวาดกลัว ฉากที่เกิดขึ้นตรงหน้าทำให้พวกเขาสั่นสะท้านไปทั้งแผ่นหลัง
สิ่งมีชีวิตเส้นขนสีแดงตัวนี้ฉีดร่างปรมาจารย์ระดับครึ่งเซียนเหมือนฉีกขาไก่ ความแข็งแกร่งของมันไม่ได้อยู่ในระดับผู้สูงสุดอย่างแน่นอน