81
บทที่ 81
“ลูกพี่ ดันเจี้ยนนี่มันไม่ง่ายเกินไปเหรอ !?ฉันก็หลงกังวลตั้งนานว่ามันจะยากเกินไปเพราะมันจำกัดสมาชิกที่สามารถเข้าได้” คัง จุนอู พูดไปทาง คิม ซอกจอง ที่กำลังเก็บไอเทม
“มันเป็นเพราะน้องชายน่ะสิ แต่ถ้าจะให้ถูกจริง ๆ ก็คงต้องบอกว่าเป็นเพราะสัตว์เลี้ยงของเขามากกว่าล่ะนะ” คิม ซอกจอง พูดด้วยรอยยิ้มพร้อมกับเหลือบมองไปยัง ทังอี
“ฉันก็อยากมีสัตว์เลี้ยงแบบนั้นเหมือนกัน”
“ฉันก็คิดแบบนั้น ฉันคงต้องหาสัตว์เลี้ยงเอาไว้สักตัว ... ไม่ต้องเก่งเหมือนหมีของเจ้าน้องชายก็ได้ แต่ขอแค่เป็นสัตว์เลี้ยงที่น่ารักก็พอ”
“หึหึ ... ฉันเห็นด้วย”
ไม่นานหลังจากเก็บไอเทมที่ดรอปมาจากออร์คทาสเสร็จ ทั้งสองก็กลับมาหา ฮยอนอู
“เวทมนตร์เปลวไฟนั่นคืออะไรเหรอ !?มันรุนแรงมากจริง ๆ”
“มันเป็นสกิลน่ะ นอกจากนี้จุดอ่อนของมอนสเตอร์ในนี้ยังเป็นพลังศักดิ์สิทธิ์ กับไฟอีก ลูกพี่สามารถจัดการกับพวกมันได้ง่าย ๆ ด้วยการใช้พลังศักดิ์สิทธิ์ได้เลย”
“นายรู้เรื่องนี้ได้ยังไง !?ไม่ใช่ว่านายเพิ่งเคยเข้ามาที่นี่เป็นครั้งแรกหรอกเหรอ !?” คัง จุนอู ถามด้วยความสงสัย ดันเจี้ยนแห่งนี้กิลด์โลกใหม่เพิ่งค้นพบเมื่อวานเท่านั้น และนี่ยังเป็นการต่อสู้ครั้งแรกสำหรับพวกเขาอีกด้วย นั่นหมายความว่า ฮยอนอู ไม่ควรมีข้อมูลเกี่ยวกับมอนสเตอร์ หรือดันเจี้ยนแห่งนี้ได้
“เขาเป็นคนบอกผมน่ะ ไม่เพียงแต่เขาจะรู้จักกับมอนสเตอร์พวกนี้เท่านั้น แต่เขายังรู้จักบอสของเจ้าพวกนี้ด้วย” ฮยอนอู พูดพร้อมกับลูกศีรษะของ ทังอี
‘ถึงจะปากมอมไปหน่อยก็เถอะ แต่ว่า ...’
ทังอี ยืดอกขึ้นพร้อมกับพูด “นายท่าน ข้าคิดว่าเจ้านายของเจ้าพวกนึ้คงจะต้องเป็นแวมไพร์แน่ ๆ เพราะในอดีตเจ้านั่นเป็นคนพูดเองว่า มันคือขุนนางแห่งรัตติกาล”
“หมายความว่าบอสดันเจี้ยนนี้คือ แวมไพร์ เหรอ !?”
“ใช่ ข้าคิดว่ามันน่าจะอยู่ระดับบารอน หรือไม่ก็วิสเคาท์”
“อืม ...” คิม ซอกจอง ครุ่นคิดเงียบ ๆ เท่าที่เขารู้มายังไม่มีผู้เล่นคนไหนเคยต่อสู้กับแวมไพร์มาก่อน นอกจากนี้มอนสเตอร์ระดับบารอน หรือวิสเคาท์จะแข็งแกร่งแค่ไหน สิ่งเหล่านี้ยังคงเป็นปริศนา
“ลูกพี่ ทำไมถึงต้องกังวลขนาดนั้น !?ไม่ใช่ว่าทีมของเรามีมองค์ถึงสองคนเหรอ !?นอกจากนี้ยังมีนักรบที่แข็งแกร่ง แล้วก็บัพกับเวทมนตร์จาก ทังอี อีก” ฮยอนอู พูดราวกับรับรู้ถึงความกังวลของ คิม ซอกจอง
ด้วยทีมของพวกเขาตอนนี้ก็น่าจะเพียงพอสำหรับการต่อสู้กับแวมไพร์แล้ว ไม่ว่าบอสของที่นี่จะแข็งแกร่งกว่า แมงมุมยักษ์แคสเซิลห้าธาตุ หรือไม่ก็ตาม แต่ในครั้งนี้ ฮยอนอู ไม่ได้ต่อสู้เพียงลำพัง และที่สำคัญที่สุดก็คือ พลังศักดิ์สิทธิ์ยังเป็นปฏิปักษ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับเวทมนตร์ดำอีกด้วย
“ไม่ต้องกังวล เราสามารถจัดการเจ้านั่นได้แน่นอน” ฮยอนอู พูด
.....
ออร่าดาบของ ฮยอนอู ตัดผ่านศีรษะของออร์คทาสทำให้มันตายลงในที่สุด
[ออร์คทาสโรตอนถูกกำจัดแล้ว ]
[คุณได้รับค่าประสบการณ์ ]
“ลูกพี่ ฉันคิดว่านี่น่าจะเป็นตัวสุดท้ายแล้ว” ด้วยประสาทสัมผัสที่ได้รับการฝึกฝนจากการล่าอย่างต่อเนื่องของ ฮยอนอู กำลังบอกเขาว่า บอสมอนสเตอร์น่าจะอยู่อีกด้านหนึ่งของกำแพงเบื้องหน้าพวกเขา
“ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน มันคงถึงเวลาที่เราจะต้องออกจากที่นี่แล้ว เราอยู่ที่นี่มานานกว่าสี่ชั่วโมงแล้วด้วยสิ”
“นั่นสิ!!ผมก็คิดแบบนั้น” ฮยอนอู พูดเสริม
ทังอี ค่อนข้างเหนื่อยจากการล่าอย่างต่อเนื่อง การต่อสู้ภายในดันเจี้ยนแห่งนี้เป็นไปอย่างราบรื่น ด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์ และเวทมนตร์เปลวไฟ ทำให้ไม่มีออร์คทาสตัวไหนสามารถรับมือทีมของพวกเขาสามคนได้
“นายท่าน มาดูทางนี้หน่อยสิ” ทันใดนั้น ทังอี ก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน
“อะไรเหรอ !?” ฮยอนอู ผละออกจาก คิม ซอกจอง และ คัง จุนอู เพื่อเดินไปหา ทังอี
“ลองดูตรงนั้นสิ” ทังอี ชี้ไปที่รูเล็ก ๆ บนผนัง
“ท่านเห็นนั่นไหม !?”
“หือ !?นั่นมันโทรลล์ไม่ใช่เหรอ !?”
เมื่อมองผ่านรูบนผนังไป ฮยอนอู ก็มองเห็นโทรลล์ที่มิผิวซีดเหมือนกับออร์คทาส นั่นหมายความว่าดันเจี้ยนแห่งนี้คือมัลติดันเจี้ยน หรือก็คือมันเป็นดันเจี้ยนที่ไม่ได้มีเพียงชั้นเดียว และจากความรู้สึกของ ฮยอนอู เขาคิดว่ามันไม่ได้มีเพียงหนึ่งสองชั้นแน่นอน
“ดูเหมือนว่าเราคงจะไม่ได้ออกไปจากที่นี่ในเร็ว ๆ นี้” ฮยอนอู ถอนหายใจออกมาเบา ๆ เขามั่นใจว่านี่จะต้องเป็นจุดเริ่มต้นของการล่าที่ยาวนานแน่นอน
.....
“ผมมีข่าวดีกับข่าวร้ายมาบอก ลูกพี่อยากฟังข่าวไหนก่อน !?” ฮยอนอู เดินกลับมาหา คิม ซอกจอง พร้อมกับพูด
คำพูดอย่างกะทันหันของ ฮยอนอู ทำให้ทั้งสองอดไม่ได้ที่จะหันมาสบตากันด้วยความประหลาดใจ เพราะตอนนี้ ฮยอนอู สวมหน้ากากปิดบังใบหน้าเอาไว้ทำให้ทั้งสองไม่สามารถคาดเดาอะไรจากสีหน้าของเขาได้
“ถ้างั้นขอเป็นข่าวร้ายก่อนก็แล้วกัน มันคงจะดีถ้าเก็บเรื่องดี ๆ ไว้ฟังทีหลัง”
“ถ้างั้นผมจะบอกข่าวร้ายกับพวกคุณก่อน ที่อยู่ด้านหลังประตูนี่ไม่ใช่บอส แต่เป็นผมอนสเตอร์ชนิดใหม่ ออร์คที่พวกเราเพิ่งฆ่าไปน่าจะบอกว่ามันเป็นผู้พิทักษ์ชั้นหนึ่งน่าจะถูกต้องกว่า”
สีหน้าของ คิม ซอกจอง และ คัง จุนอู เปลี่ยนไปทันทีที่ได้ยินคำพูดของ ฮยอนอู ขณะเดียวกันดูเหมือนพวกเขาจะพอคาดเดาสถานการณ์ทั้งหมดได้ลาง ๆ แล้วเช่นกัน
“นายหมายความว่าที่นี่คือมัลติดันเจี้ยนเหรอ !?” คัง จุนอู พูด
“ใช่ !!จากที่ผมเห็นมา มันมีโทรลล์ที่มีผิวซีดเหมือนกับออร์คทาสอยู่ในชั้นสอง เจ้าพวกนั้นน่าจะเป็นทาสของ แวมไพร์โรตอน เหมือนกัน”
มัลติดันเจี้ยน มันแตกต่างจากดันเจี้ยนตามปกติ เพราะมัลติดันเจี้ยนจะประกอบไปด้วยหลายชั้นก่อนจะถึงห้องบอส ในแต่ละชั้นของดันเจี้ยนจะมีมอนสเตอร์ที่แตกต่างจากชั้นก่อนหน้าประจำอยู่ มันเหมือนกับการนำดันเจี้ยนหลาย ๆ แห่งมารวมกันไว้ในดันเจี้ยนแห่งเดียว ดังนั้น มันจึงไม่ใช่เรื่องแปลกเลยที่มัลติดันเจี้ยนจะยากกว่าดันเจี้ยนปกติ
“แล้วข่าวดีล่ะ !?”
“ข่าวดีเหรอ !?แน่นอนว่าต้องเป็นรางวัลที่เราจะได้หลังจากเคลียร์ดันเจี้ยนน่ะสิ นี่ยังไม่พูดถึงค่าประสบการณ์มหาศาลที่เราจะได้เลยนะ แบบนี้เราคงต้องออกล่ากันอีกนานเลย”
ฮยอนอู พูดด้วยรอยยิ้ม ผิดจาก คัง จุนอู ที่กำหมัดแน่น และร่างกายของเขากำลังสั่นไหวอย่างรุนแรง
“เอาล่ะ ได้ข้อสรุปกันแบบนี้แล้ว เราก็ไปลุยกันต่อเถอะ” คิม ซอกจอง พูดพร้อมกับเดินเข้าไปหากำแพงที่มีผู้พิทักษ์ชั้นต่อไปอาศัยอยู่
.....
“ลูกพี่ ครั้งนี้ผมจะเป็นคนนำให้เอง พวกคุณพักกันก่อนเถอะ” ฮยอนอู พูดพร้อมกับชักดาบหักออกมา นับตั้งแต่เข้ามาในดันเจี้ยนแห่งนี้ ฮยอนอู ยังไม่ค่อยได้ต่อสู้มากนัก นั่นจึงทำให้สภาพร่างกายของเขาสมบูรณ์กว่าคนอื่น ๆ
“ตกลง เดี๋ยวเราจะพักกันสักหน่อยก่อน นายออกไปลุยคนเดียวก่อนก็ได้”
“ขอบคุณ”
คัง จุนอู พยักหน้าให้กับคำพูดของ ฮยอนอู เห็นได้ชัดว่า ฮยอนอู อยากต่อสู้อย่างมาก สำหรับคนที่พร้อมจะกระโดดออกไปแนวหน้าท่ามกลางฝูงมอนสเตอร์แบบนี้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคนคนนั้นมีความปรารถนาในการต่อสู้มากแค่ไหน
“ตกลงน้องชาย ชั้นนี้ฉันจะให้นายเป็นคนนำ แต่เดี๋ยวชั้นต่อไปฉันจะเป็นคนนำให้เอง” คิม ซอกจอง พูด
“ขอบคุณลูกพี่”
ฮยอนอู พยักหน้าให้กับ คัง จุนอู และ คิม ซอกจอง ก่อนจะวิ่งตรงไปที่โทรลล์โดยที่มี ทังอี ส่งเสียเชียร์จากด้านหลัง “สู้เขาไอ้เจ้านาย”
[คุณได้รับบัพ จิตวิญญาณแห่งหมี ]
[ความแข็งแรงเพิ่มขึ้น ]
[ความอึดเพิ่มขึ้น ]
[คุณได้รับบัพ คำอวยพรแห่งป่า ]
[พลังป้องกันเพิ่มขึ้น ]
[อัตราฟื้นฟูเพิ่มขึ้น ]
ฮยอนอู ยกดาบหักขึ้นนั่นเป็นสัญญาณส่งถึง ทังอี ให้ใช้สกิลบัพให้กับเขา
[ปรมาจารย์การต่อสู้ทำงาน ]
[ค่าสถานะของคุณเพิ่มขึ้น ]
[ค่าสถานะ จิตวิญญาณต่อสู้ ทำให้ค่าสถานะของคุณเพิ่มขึ้น ]
[คู่ต่อสู้แข็งแกร่งกว่าคุณ ]
[ค่าสถานะของคุณเพิ่มขึ้น ]
[ความคิดของฆาตกรทำงาน ]
[ค่าสถานะทั้งหมดเพิ่มขึ้น 15%]
สกิลติดตัวของ ฮยอนอู ทำงานออกมาพร้อม ๆ กัน
‘นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันจะได้ใช้สกิลของบอสในการต่อสู้’
[คำสาปของแคสเซิล ]
[หากโจมตีสำเร็จจะสุ่มมอบหนึ่งในห้าสถานะผิดปกติให้กับเป้าหมาย สามารถซ้อนทับกันได้สูงสุดห้าครั้ง (เผาไหม้ , แช่แข็ง , กลายเป็นหิน , เลือดออก และพันธนาการ) ]
[ระยะเวลา : 5 นาที ]
‘นอกจากสถานะเผาไหม้ กับสถานะเลือดออกแล้ว ที่เหลือล้วนแล้วแต่เหมาะกับฉันทั้งนั้น’
สถานะแช่แข็ง , กลายเป็นหิน และพันธนาการ ต่างก็เป็นสถานะผิดปกติที่ส่งผลต่อการเคลื่อนไหวของเป้าหมาย ถ้าติดสถานะผิดปกติเหล่านี้แม้แต่บอสมอนสเตอร์ก็เป็นได้เพียงกระสอบทรายสำหรับ ฮยอนอู
ฮยอนอู เริ่มการต่อสู้ด้วยสกิลผ่าจันทร์เสี้ยว
โทรลล์ผู้พิทักษ์ชั้นหนึ่งของดันเจี้ยนเหวี่ยงขวานในมือกลับมาเป็นการตอบโต้
‘ฉันคิดอยู่แล้วว่าแกต้องทำแบบนี้’ ฮยอนอู คิดในใจพร้อมกับใช้สกิลระเบิดพลังเวทมนตร์
ฮยอนอู เป็นคนที่หลักแหลมมาก เขารู้อยู่แล้วว่าโทรลล์ที่มีร่างกายสูงใหญ่จะไม่ยอมปล่อยให้เขาจัดการมันได้ง่าย ๆ ดังนั้น เขาจึงเตรียมการตอบโต้เอาไว้แต่เนิ่น ๆ อยู่ก่อนแล้ว
[ผู้พิทักษ์ดันเจี้ยนโรตอนชั้น 1 ติดสถานะ แช่แข็ง ]
[ผู้พิทักษ์ดันเจี้ยนโรตอนชั้น 1 ติดสถานะ เลือดออก ]
[ผู้พิทักษ์ดันเจี้ยนโรตอนชั้น 1 ติดสถานะ เลือดออก ]
[ผู้พิทักษ์ดันเจี้ยนโรตอนชั้น 1 ติดสถานะ กลายเป็นหิน ]
[ผู้พิทักษ์ดันเจี้ยนโรตอนชั้น 1 ติดสถานะ แช่แข็ง ]
หน้าต่างแจ้งเตือนห้าอันปรากฏขึ้นต่อหน้า ฮยอนอู ตามที่คาดไว้ คำสาปของแคสเซิล ทำงานได้อย่างยอดเยี่ยม ในการโจมตีครั้งแรกก็ทำให้ติดสถานะแช่แข็งถึงสองครั้ง กลายเป็นหินหนึ่งครั้ง และเลือดออกอีกสองครั้ง นั่นทำให้ขาหนึ่งข้าง และแขนอีกหนึ่งข้างของโทรลล์กลายเป็นน้ำแข็ง
‘ดี !!ฉันจะจบการต่อสู้โดยเร็วที่สุด’ ฮยอนอู ใช้สกิลบลิงค์เพื่อเข้าประชิดกับคู่ต่อสู้ เขาต้องการจบการต่อสู้ครั้งในให้ได้ก่อนที่ผลของสถานะผิดปกติจะหมดลง
เนื่องจากสถานะผิดปกติที่เกิดขึ้นเช่นนี้ ไม่มีทางเลยที่โทรลล์ตัวนี้จะรอดพ้นจากการคมดาบของ ฮยอนอู ไปได้ เพียงช่วงเวลาสั้น ๆ ร่างกายแทบทุกส่วนของโทรลล์ก็ปกคลุมไปด้วยบาดแผล แต่ถึงกระนั้นมันก็ยังคงดิ้นรนต่อสู้อย่างถึงที่สุด
โทรลล์ส่งเสียงคำรามใส่ ฮยอนอู อย่างดุเดือด
อย่างไรก็ตาม สถานะผิดปกติ หวาดกลัว ไม่มีผลต่อ ฮยอนอู
[ค่าสถานะ จิตวิญญาณต่อสู้ ทำให้คุณไม่ได้รับจากสถานะผิดปกติ หวาดกลัว ของ ผู้พิทักษ์ดันเจี้ยนโรตอนชั้นที่ 1 ]
เมื่อเห็นว่าความกลัวไม่สามารถใช้กับศัตรูได้ โทรลล์ก็ส่งเสียงคำรามด้วยความโกรธ ในเวลาเดียวกันผิวหนังสีซีดของมันก็ค่อย ๆ มีเส้นเลือดสีแดงปูดโปนขึ้นมา
‘คลั่ง’
โทรลล์เหวี่ยงขวานขนาดใหญ่ในมือออกมาเพื่อตอบแทนห้านาทีแห่งความอัปยศที่ผ่านมา อย่างไรก็ตาม ฮยอนอู เคลื่อนไหวด้วยความเร็วที่น่ากลัวด้วยการใช้สกิลบลิงค์ผสานกับสกิลแบช ปลายดาบของเขาแทงทะลุลำคอของผู้พิทักษ์ได้ในที่สุด