บทที่ 497 คนมีชีวิตชีวา
บทที่ 497 คนมีชีวิตชีวา “หัวหน้า...” เป็นตอนนี้ที่มีเสียงดังลั่นดังออกมาจากด้านนอกห้อง “เข้ามา ข้ากำลังรอเจ้าอยู่เลย” เจียงหยวนได้เปิดประตูออกไปด้วยรอยยิ้มกว้างเมื่อได้เห็นเด็กหนุ่มตรงหน้าของเขา “ท่านรอข้าทำไมหรือขอรับ” ที่ด้านนอกประตู จุงอุนที่มีใบหน้าที่เบิกบานได้ถามออกมาด้วยความตื่นเต้นยินดี “ขอ...
