ตอนที่ 346 โฉมงามหมิงเยี่ย

ปัง!

เพลิงเงินเพิ่มขนาดขึ้นทันทีเหมือนกับว่ามันเป็นสัตว์ป่าที่โกรธเกรี้ยวดุร้ายและมีความตั้งใจสังหารคนภายนอกที่บุกรุกเข้ามาในเขตแดนของมัน เปลวเพลิงเงินพันห่อหุ้มรอบเพลิงดำมิติว่างต้องการจะกลืนกินมันทั้งหมดแต่แกนของเพลิงดำมิติว่างไม่เคลื่อนไหวเลยแม้แต่น้อยเหมือนกับว่ามันไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลย

เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้าและแกนเส้นเพลิงดำมิติว่างไม่มีอะไรเปลี่ยน แม้ว่าเพลิงเงินจะเพิ่มขึ้นอย่างรุนแรงบ้าคลั่ง  แต่ด้ายเพลิงดำยังสะดุดตาอยู่ในเปลวเพลิงเงิน

แม้แต่จิตวิญญาณยุทธก็ไม่สามารถกระตุ้นด้ายเพลิงดำมิติว่างหรือนี่?

แต่เพลิงจิตวิญญาณยุทธเงินของเขารุนแรงและโกรธเกรี้ยวเป็นพิเศษ  ถ้าไม่มีประโยชน์จริงๆ อย่างนั้นจิตวิญญาณยุทธของเขาคงไม่กลายเป็นแบบนั้นแน่  แต่หลังจากผ่านไปสองวัน ด้ายเพลิงดำมิติว่างก็ยังไม่มีอะไรตอบสนอง

ถ้าเป็นคนอื่นพวกเขาคงคิดว่าคาดคะเนผิด  แต่สำหรับหนุ่มน้อยจอมห้าวผู้นี้ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่หวั่นไหวกับการคาดคะเนของตัวเขาเองกลับยิ่งตื่นเต้นและโกรธมากขึ้น เพลิงดำมิติว่างที่มีขนาดเท่าเส้นผมบังอาจทำตัวเป็นเหมือนเจ้านายเชียวหรือ?

ถังเทียนทั้งที่ยังโกรธ เร่งเพลิงเงินของเขาด้วยพลังทั้งหมดบิดพันรอบเพลิงดำมิติว่าง

หลังจากผ่านไปห้าวันเต็ม ถังเทียนรวบรวมพลังของเขาทั้งหมดกัดฟันสู้ตายกับเพลิงดำมิติว่าง   จิตวิญญาณยุทธของเขาสั่นไหว  ดังนั้นเขารวบรวมพลังทั้งหมดกระตุ้นเพลิงดำต่อไป

อูหวังไห่ที่ยังอยู่ในมิติว่างเบิกตากว้างทันที “ไอ้หนูนี่มันใจถึง”

เขาเงียบไปครึ่งวันและพึมพำกับตนเอง “แต่ก็นับว่าเป็นความคิดที่น่าสนใจ และทำให้ข้ากระวนกระวายได้”

ในวันที่เจ็ด  เพลิงดำมิติว่างเริ่มเปลี่ยนแปลงในที่สุด  เพลิงชั้นนอกเหมือนกับยางมะตอยที่เริ่มหลอมเหลวและไหลลงเผยให้เห็นไฟโปร่งใสชั้นในเหมือนไส้ตะเกียง  เมื่อเพลิงดำหายไปเพลิงโปร่งใสขนาดหนึ่งในสิบของเส้นผมปรากฏอยู่ต่อหน้าของถังเทียน

เปลวเพลิงเงินเข้มข้นเริ่มสงบลง

ใจของถังเทียนที่เต็มไปด้วยความโกรธหายไปทันที เนื่องจากเขาสังเกตเห็นชัดว่าเพลิงเงินกำลังลอยอยู่และเป็นด้ายที่โปร่งใสชัดเจน

อะไรนั่น?

อูหวังไห่ผู้อยู่ในมิติว่างมีอาการสนองตอบ  เขาลืมตาทันที รังสีแสงกระจายออกผมของเขาเหมือนกับเพลิงดำเต้นพริ้วอยู่ในท้องฟ้า หน้าของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อ “มันเป็นอย่างนี้นี่เอง เป็นอย่างนี้นี่เอง! ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!”

เสียงหัวเราะที่ดื้อรั้นและป่าเถื่อนค่อยๆกลายเป็นความรู้สึกเศร้าเล็กน้อย หน้าของอูหวังไห่เต็มไปด้วยน้ำตา

“..มันซ่อนอยู่ในเพลิงดำมิติว่างมาโดยตลอด... ข้า อูหวังไห่ใช้เวลาทั้งชีวิตค้นหามันอยู่ภายในมิติว่างแต่ไม่ได้อะไรเลย และมันกลับถูกค้นพบโดยเด็กคนหนึ่ง!  หรือว่านี่เป็นประสงค์ของฟ้า  นี่คือประสงค์ของฟ้า....”

ด้ายเพลิงโปร่งใสผสานรวมกับเพลิงเงินของถังเทียน

ฟู่....!!!

เพลิงเงินพุ่งขึ้นทันทีทำให้ถังเทียนเหมือนกับถูกต่อยที่ศีรษะ และหน้าของเขามีท่าทีมึนงง

เขารู้สึกว่าจิตวิญญาณยุทธของเขามีด้ายแปลกประหลาดเส้นหนึ่ง เพลิงเงินของเขากลายเป็นเหมือนเมื่อก่อนราวกับว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไรเลย

ถังเทียนค้นหาอยู่ครึ่งวัน  แต่ไม่พบอะไรแปลก  เขาสับสนเล็กน้อย ข้าใช้เวลาไปเจ็ดวันสุดท้ายก็ไม่ได้อะไรเลยหรือนี่?

ช่างมันเถอะ ต่อให้ข้าใช้เวลาอีกเจ็ดวันและไม่รู้ว่านั่นคืออะไร ข้ายังจำเป็นต้องค้นหาให้ได้ก่อนแล้วค่อยถามคนอื่น  ถังเทียนตัดสินใจไปถามปิงหรือผู้เฒ่าเฟ่ย  ดังนั้นเขาโยนความสงสัยทิ้งไปก่อน และเข้าไปที่หลุมหินถล่มอีกครั้ง

หลังจากใช้เวลาหลายวันคิดค้นเขายังต้องทดลองดูเพื่อค้นหาคำตอบ

เมื่อเข้าไปในหลุมหินถล่ม ถังเทียนสามารถรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างแตกต่างออกไป

*************************

ยานโดยสารขนาดใหญ่หรูหราบินอยู่ในอากาศ  ยานนั้นมีขนาดยาวร้อยเมตรและข้างหน้ามีหัวมังกรที่สง่างามและดูสดใสเหมือนมีชีวิต  นั่นคือยานมังกรบินของกลุ่มดาวมังกรเป็นหนึ่งในยานพานิชของกลุ่มการค้าพัลสติลลา,  กลุ่มการค้าพัลสติลลาเป็นกลุ่มการค้าใหญ่มีอิทธิพลและอำนาจมากในสิบเก้ากลุ่มดาวขอบฟ้าเหนือ

เพื่อให้เข้าใจถึงอำนาจของหอการค้าพัลสติลลา กิจการยานขนส่งเป็นตลาดที่ใหญ่ทรงพลังและน่าเกรงขาม เดินทางขนส่งทั่วสิบเก้ากลุ่มดาวขอบฟ้าเหนือ  ยานมังกรบินเป็นยานขนาดใหญ่บริการอยู่ในตลาดระดับสูง  ภายในยานหรูหราและโอ่อ่า

ห้องน้ำชาแบบเปิดโล่ง อยู่ชั้นบนหลังคาของยานไม่มีมุมบังในด้านข้าง มองเห็นวิวที่งดงาม ยานบินอย่างรวดเร็ว แต่ห้องน้ำชายังสงบเงียบ ไม่มีการกระทบกระเทือนจากการเคลื่อนไหวและถ้านักสู้ได้ฝึกพลังสายตามองดู พวกเขาจะสามารถสังเกตเห็นชั้นพลังที่แทบจะมองไม่เห็นครอบคลุมห้องน้ำชา  นั่นเป็นเพราะม่านพลังที่บางจนแทบไม่เห็นคอยป้องกันกระแสลมแรงด้านนอก

หย่งเซียนจงเลือกนั่งใกล้ทางเดินและบริกรเข้ามารับคำสั่งทันที  แม้ว่ายานมังกรบินจะบินด้วยสภาพมั่นคงมาก  แต่ก็ยังมีการกระเทือนบ้าง  แต่บริกรคล่องแคล่วว่องไวมากเขาเข้ามาถึงอย่างเงียบและรวดเร็ว

หย่งเซียนจงชำเลืองมองดูเขา  บริกรเป็นนักสู้ที่มีความแข็งแกร่งระดับห้าและรู้สึกว่ามีรากฐานที่ดีกับยานโดยสาร

หย่งเซียนจงกวาดตามองดูรายการของ  และรูปจาน “เมฆแดงเพลิง”

“โปรดรอสักครู่”บริกรรับคำด้วยความเคารพ

หลังจากนั้นชั่วขณะหญิงสาวผู้งดงามดูกระตือรือร้นถือชุดชาเดินตรงมาที่หย่งเซียนจง“คุณชาย ขออภัยที่ทำให้ท่านต้องรอ”

นางนั่งคุกเข่าและเตรียมชงชาให้เขา  เขารู้สึกสนใจมองดูนางชงชา  นางวางกาน้ำชาสีขาวไว้ตรงกลางใช้มือเรียวยาวขาวดุจหิมะเตรียมชาชงชาอย่างคล่องแคล่วมีด้ายสีแดงสองเส้นและมีประกายสีฟ้าขดอยู่รอบกาชา เห็นได้ชัดว่าเป็นพลังปราณแท้สายธาตุน้ำและธาตุไฟ  ความเคลื่อนไหวมือของนางแม่นยำและดูเพลินตา

“คุณชาย  สำหรับท่าน”

หย่งเซียนจงรับถ้วยชาและเห็นว่าภายในนั้นเป็นเครื่องดื่มที่มีชั้นเมฆแดงและมีชั้นเนื่องถึงกันอย่างคาดไม่ถึง  แค่ในถ้วยชาเล็กๆกลับมีความเปลี่ยนแปลงอย่างคาดไม่ถึง

หย่งเซียนจงเป็นคนที่รู้วิธีหาความสำราญเขาหัวเราะ “ขอบคุณ”

จิบชิมรสชาติความเปลี่ยนแปลงในชาและชมโฉมงามที่อยู่ต่อหน้าเขา อารมณ์หม่นหมองของหย่งเซียนจงค่อยมีความสุขขึ้น  เมื่อว่าถึงเรื่องการเดินทางไปกลุ่มดาวหมาป่าของเขาครั้งนี้เขาอดขมขื่นใจไม่ได้

การปรากฏตัวของอาเฮ่อเขาไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจไว้  แต่หลังจากนั้นก็ทำให้เขาตกใจ

ปกติเขามักคิดถึงตัวเองเป็นหนึ่งในชาวสวรรค์ที่มีพรสวรรค์และมีความคิดเห็นมั่นใจตนเองสูง  ตั้งแต่อายุน้อย  เขาไม่ค่อยได้ฝึกวิทยายุทธอย่างตรากตรำเหมือนกับศิษย์พี่ของเขาและชอบลำเอียง  ในใจของเขา เขาจะเชี่ยวชาญในการดำเนินงานของสำนักอาจารย์ของเขาคือเซียนกระบี่ที่มีสถานะสูงส่ง ดังนั้นเขาจึงสามารถเบ่งได้ทุกที่โดยไม่ต้องกลัวพบกับความยุ่งยาก

แต่เมื่อได้เห็นประจักษ์กลุ่มพวกบ้าหัวรั้น  เขาจึงได้ตื่นขึ้นทันทีและรู้ตัวว่าเขาก็แค่คนธรรมดา

เขาไม่เคยมีความรู้สึกว่าถูกขัดขวางและเหมือนกับมีเมฆดำกลุ่มหนึ่งเข้ามาบดบังเขา

“ขออภัยคุณชาย,  ข้านั่งตรงนี้ได้ไหม?”

หญิงสาวผู้งดงามขาวปานเย้ยหิมะปรากฏอยู่ในสายตาของหย่งเซียนจง   ใบหน้าของนางงามสง่าและแม้แต่หย่งเซียนจงที่ชอบโอ้อวดว่าชำนาญในการตรวจสอบสตรีก็ยังตะลึงกับความงามของนางไปชั่วขณะ ใบหน้านางไม่มีตำหนิข้อบกพร่อง ผมยาวประบ่า  คิ้วสีเขียวนัยน์ตาดำขลับเหมือนดวงตาทารกที่บริสุทธิ์

ดูเหมือนนางจะเคยถูกคนมองอย่างตกตะลึงมาแล้ว  นางยืนรออย่างสงบเหมือนกับว่านางกำลังรอชุดของนางขาวราวหิมะไม่มีรอยเปรอะเปื้อน

หย่งเซียนจงค่อยรู้สึกตัวและตอบทันที  “ขอโทษที ขอโทษที เชิญท่านตามสบาย”

บริกรหญิงที่อยู่ใกล้ๆเข้ามารินน้ำชาให้นางด้วยความเคารพทันที

สตรีผู้นั้นนั่งขัดสมาธิรับถ้วยน้ำชา  นางจิบชาเบาๆ

“ข้าชื่อหย่งเซียนจงได้พบแม่นางครั้งนี้นับเป็นเกียรติของข้า แม่นางมีนามว่ากระไร?” หย่งเซียนจงถาม ใจของเขาเต็มไปด้วยความลุ่มหลง  เขาได้พบสตรีมานับไม่ถ้วน  แต่เขาไม่เคยเห็นสตรีที่ทำให้เขาตะลึงมาก่อน

“หมิงเยี่ย”  สตรีนางนั้นตอบ

“หมิงเยี่ย!  เป็นนามที่ไพเราะจริงๆ!” หย่งเซียนจงปรบมือชื่นชม สุภาพสตรีที่อยู่ต่อหน้าเขาใจเย็นและสดชื่น  เหมือนกับพระจันทร์ฉายแสงไม่ใช่หรือ?(หมิงเยี่ย..แปลว่า จันทร์ฉาย)

“ข้าได้ยินคนมากมายพูดถึงเรื่องสงครามในกลุ่มดาวหมาป่าและมีความสนใจมาก ข้าเห็นว่าคุณชายหย่งเคยได้ยินเรื่องที่พวกเขาพูดวางท่าทาง  แต่ดูเหมือนไม่ตื่นเต้น ดังนั้นข้ามาที่นี่เพราะอยากจะฟังความเห็นของคุณชาย”  หมิงเยี่ยยิ้ม

หมิงเยี่ยมีนิสัยใจเย็น แค่รอยยิ้มของนางก็งดงามเหมือนดอกบัวบานแล้ว

สายตาของหย่งเซียนจงดูมีความคลั่งไคล้หลงใหลอยู่ในนั้น  แต่กลับคืนสภาพปกติเหมือนก่อนทันที  เขารู้สึกประหลาดใจ  แต่ก็มีความสงสัยเขาไม่เคยเห็นสตรีงดงามขนาดนั้นในช่วงสองสามวันก่อน ขณะอยู่บนยาน

เขามีความรู้สึกที่ดีต่อหมิงเยี่ย และอดอวดตัวไม่ได้อยู่บ้างและยิ้มอย่างมั่นใจ  “แม่นางหมิงเยี่ยไม่รู้  ข้าไม่เพียงแต่ได้เห็นการต่อสู้เท่านั้น แต่ข้ายังได้เข้าร่วมการต่อสู้นั้นด้วย ดังนั้นเมื่อข้าได้ยินคนพวกนั้นคุยเรื่องไร้สาระแล้ว  ข้ารู้สึกหงุดหงิด”

“โอวอย่างนั้นข้าก็หาถูกคนแล้ว”

“ข้าจะไม่ปิดบังอะไรกับแม่นางหมิงเยี่ย”  หย่งเซียนจงฝืนหัวเราะ  “ถ้าข้าจะต้องพูด เรื่องใหญ่ที่สุดที่เป็นบทสรุปกลับมาก็คือ  ในที่สุดข้าก็ได้รู้ว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า  เหนือคนยังมีคน”

“คุณชายถ่อมตัวเกินไป”  หมิงเยี่ยกล่าว

“ไม่ได้ถ่อมตัวเลย”  หย่งเซียนจงส่ายศีรษะ  “ศึกครั้งนี้น่ากลัวอย่างแท้จริง  ได้เห็นกับตาตัวเอง  ข้าเองยังไม่สามารถจินตนาการได้เลย  น่าเจ็บใจนัก”

เขาหยุดพูดทันที และเริ่มอธิบายรายละเอียดที่ชัดเจนของสงครามทั้งหมด

หมิงเยี่ยฟังอย่างหลงใหล และหลังจากฟังทุกอย่างแล้ว  นางหัวเราะ “ข้าหวังว่าคุณชายหย่งคงสามารถอธิบายถึงคนสองสามคนได้”

หย่งเซียนจงอธิบายอย่างตื่นเต้นเหลือประมาณและไม่มีอะไรปิดบัง “เย่เฉาเกอแข็งแกร่งอย่างแท้จริงที่หาได้ยาก  เขาเย็นชาและบ้าคลั่งปฏิบัติกับศัตรูและตัวเขาเองเหมือนกัน จะมีผลลัพธ์ออกมาในอีกสองวัน นั่นคือจะเป็นเซียนกระบี่หรือไม่ก็ตาย บุคลิกของเขาสุดโต่งเกินไป วิถีที่เขาเดินนั้นอันตรายมาก ถ้าไม่ตั้งใจแม้แต่เพียงเล็กน้อยเขาจะตายอย่างสยดสยอง  ในสมาพันธ์ชาวยุทธมีคนรุ่นเดียวกันน้อยคนนักที่สามารถรับมือเขาได้”

“ข้าได้ยินชื่อของเย่เฉาเกอมานานแล้ว และข้อคิดเห็นของคุณชายที่มีต่อเขาก็คล้ายกับข้า”  หมิงเยี่ยยกย่อง

“ถังเทียนและผองสหายของเขา  ถ้าท่านพูดถึงพวกเขาเป็นรายบุคคล,  พวกเขาอาจยังไม่ดีพอ  ข้ายังทำความเข้าใจพวกเขาได้ไม่มาก แต่ที่พวกเขาทำให้ข้าประทับใจมากที่สุดก็คือความสามัคคีของพวกเขา  ข้าไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะได้เห็น  กลุ่มนั้นประกอบไปด้วยอัจฉริยะหลายคนจึงมีความเหนียวแน่นอย่างน่าทึ่ง”

หย่งเซียนจงยังคงยกย่องต่อไป  “ว่ากันถึงในแง่วิทยายุทธ  มาตรฐานของข้ายังต่ำเกินไปและคำพูดของข้าไม่มีค่า แต่หลังอยู่ในตระกูลที่ทำธุรกิจมาสองสามปี ข้าเรียนรู้ได้มาก ข้ามองเห็นพลังของธุรกิจว่ายิ่งใหญ่ แต่ไม่มีกลุ่มไหนเทียบได้กับพวกเขาเลย ถ้าพวกเขาจะเริ่มทำธุรกิจ ข้าจะร่วมทำธุรกิจกับพวกเขาทันทีและจะเป็นพันธมิตรการค้ากับพวกเขา”

ประกายวูบหนึ่งฉายผ่านดวงตาหมิงเยี่ยโดยไม่ทันได้สังเกตแต่ก็หายไปทันที  นางหัวเราะ“ถ้าพวกเขารู้ว่าคุณชายหย่งชื่นชมพวกเขามากเพียงไหน  พวกเขาคงจะปลื้มใจจนน้ำตาคลอเป็นแน่”

“ดึกแล้วหมิงเยี่ยเพลียจริงๆ  คุณชาย,ราตรีสวัสดิ์”

หมิงเยี่ยโบกมืออำลาหย่งเซียนจง

หย่งเซียนจงได้แต่เพียงส่งหมิงเยี่ยกลับเข้าห้องนางอย่างไม่เต็มใจนัก