บทที่ 494 ทักทายไม่หยุดยั้ง
บทที่ 494 ทักทายไม่หยุดยั้ง “ข้า...ไม่...ข้าไม่ใช่ตระกูลราชวงศ์ แต่ข้าก็ยังเป็นคนของหลัวฉิว” ชายแก่พูดอึกอักออกมาจนพูดได้จนสุดคำที่ต้องการจะสื่อ “โอ้...แล้วไง” *แกร๊ก* ขาของเจียงหยวนสั่นไหวไปมาทีหนึ่งราวกับพึ่งจะเดินไปไหนมา ตามมาด้วยเสียงปริแตกที่เบื้องล่างของชายแก่ ขาของเขาหักจนต้องทรุดเข่าลงไป “น...
