65

บทที่ 65

เฉิน รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังล่องลอยอยู่บนท้องฟ้า เมื่อเห็นแผนหลังที่ว่างเปล่าไร้การป้องกันของ อัลเลย์บอส อยู่เบื้องหน้าของเขา

‘ฮี่ ๆ... ฉันจะเป็นคนจัดการแกเอง อัลเลย์บอส !!’ เฉิน คิดในใจ นี่เป็นช่วงเวลาที่เขาเฝ้าฝันถึงมาตลอดว่าตัวเองจะได้เป็นคนฆ่า อัลเลย์บอส และโอกาสนั้นก็กำลังเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาของเขา “กินนี่ซะ !!”

แผ่นหลังของ อัลเลย์บอส ไร้การป้องกันใด ๆ เฉิน แทงดาบออกไปด้วยความรวดเร็วราวกับสายฟ้าฟาด เขาสัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่คุ้นเคย มันเป็นความรู้สึกที่เขาสัมผัสได้ตลอดเวลานับตั้งแต่เข้ามาเล่นอารีน่า มันคือสัมผัสของคมดาบที่เจาะทะลุผ่านชั้นเนื้อของร่างกาย

“อ๊ากกกก !!” เสียงกรีดร้องดังขึ้น

“ฮ่า ๆ.... !!”

เสียงกรีดร้องที่คุ้นเคยดังขึ้น มันไม่ใช่เสียงกรีดร้องของ อัลเลย์บอส แต่มันกลับเป็นเสียงกรีดร้องของ เว่ย เมื่อได้ยินเสียงนี้มันก็ทำให้ เว่ย ตื่นจากฝันกลางวันของเขา

“นั่นไม่ใช่ฉัน แต่เป็นเพียงของนายไอ้โง่ !!”

ถูกต้อง !!ดาบของ เฉิน ไม่ได้แทงลงไปที่หลังของ ฮยอนอู แต่มันกลับแทงไปที่ หลังของ เว่ย ในช่วงเวลาวิกฤติ ฮยอนอู ได้ใช้การเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยเพื่อหลบไปด้านหน้าของ เว่ย ทำให้ดาบของ เฉิน ที่ติดตามเขามาแทงไปที่ เว่ย แทนที่จะเป็นเขา และนี่ก็เป็นการเปิดโอกาสให้ ฮยอนอู ตัดคอของ เว่ย ได้อย่างง่ายดาย

“เว่ย !!” เฉิน ส่งเสียงตะโกนขึ้นอย่างสุดเสียง

“ตอนนี้ก็เหลือสามคนแล้วใช่ไหม !?” ฮยอนอู หัวเราะออกมาเบา ๆ เมื่อเห็นว่าคู่ต่อสู้ของเขาเหลือเพียงสามคนก็คือ เจียง , เฉิน และ เทียนหู่

.....

‘ไอ้บ้านี่มันเป็นตัวอะไร !?แบบนี้มันสมเหตุสมผลแล้วเหรอ !?’ เทียนหู่ ตกตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น

ทุกอย่างรอบตัวของเขาดูพร่ามัวเมื่อ เจียง ตระหนักได้ถึงความตายที่กำลังคืบคลานเข้ามาใกล้ เว่ย ได้ตายไปแล้ว และมันไม่ได้เกิดจากฝีมือของมนุษย์ ความแตกต่างของค่าสถานะเพียงเล็กน้อยไม่มากพอที่จะทำให้เกิดสถานการณ์แบบนี้ขึ้นได้ มันไม่มีทางที่ผู้เล่นระดับเดียวกันจะถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ ราวกับกระดาษแบบนี้

“สัตว์ประหลาด ...”

‘ฉันเผลอไปท้าทายกับสัตว์ประหลาดงั้นเหรอ !?นี่หมายความว่าฉันจะแพ้งั้นเหรอ !?ถ้าฉันแพ้ ตัวละครของฉันก็ต้องถูกลบใช่ไหม !?’

เทียนหู่ ตกอยู่ในความสับสนมากขึ้นเรื่อย ๆ แตกต่างจากสิบนาทีที่แล้วอย่างสิ้นเชิง

‘มันไม่ควรเป็นแบบนี้ มันเป็นความผิดพลาด !!’

ในที่สุด เทียนหู่ ก็พูดบางสิ่งที่เขาไม่ควรพูดออกมา “มันเป็นข้อผิดพลาด !!มันเป็นบั๊ก !!สิ่งนี้เป็นไปไม่ได้สำหรับตัวละครเลเวลหนึ่ง !!”

เมื่อได้ยินเสียงตะโกนของ เทียนหู่ มันก็ทำให้ผู้ชมทั้งหมดระเบิดเสียงหัวเราะออกมาทันที

“อะไรนะ !?บั๊กเหรอ !?” ฮยอนอู ที่อยู่ในเหตุการณ์โดยตรงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมามากกว่าใคร

“นายคิดว่าฉันใช้บั๊กให้เป็นประโยชน์งั้นเหรอ !?”

“นายบ้าหรือเปล่า !?จะมีบั๊กในอารีน่าได้ยังไง !?”

“หึหึ นายคงสติแตกไปแล้วมากกว่า”

เช่นเดียวกับผู้ชมที่กำลังดูการต่อสู้ครั้งนี้

-พอตัวเองจะแพ้ก็โทษบั๊ก 5555

-ตัวคนที่แท้จริงของเขาเปิดเผยออกมาแล้ว

-นี่สินะตัวจริงของเขา

-น่าละอายจริง ๆ ไม่เพียงแต่เขาจะขาดความสามารถเท่านั้น แต่ดูเหมือนเขาจะขาดความเป็นมนุษย์ด้วยซ้ำ

ผู้ชมที่กำลังดูสตรีมของ ฮยอนอู ต่างไม่มีใครให้ค่ากับเสียงตะโกนของ เทียนหู่ แม้แต่นิดเดียว

แม้ว่าในอดีตเกมออนไลน์จะมีข้อบกพร่อง หรือบั๊กเกิดขึ้นบ้างก็ตาม แต่ในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมาไม่เคยมีแม้แต่เกมเดียวที่มีบั๊กร้ายแรงเกิดขึ้น ข้อผิดพลาดเหล่านั้นถูกจัดการด้วยความก้าวหน้าของเทคโนโลยีมานานแล้ว อีกนัยหนึ่งก็คือ คำพูดของ เทียนหู่ เป็นเพียงเรื่องไร้สาระเท่านั้น

“ไม่ต้องร้องไป หรือว่าจริง ๆ แล้วนายเป็นคนนิสัยแย่แบบนี้อยู่แล้ว !?” ฮยอนอู พาดดาบคมยาวมือเดียวลงบนไหล่ข้างหนึ่ง “ฉันจะบอกอะไรให้ แต่แรกแล้วนายไม่ควรแตะต้องฉัน นายรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงมาที่นี่ !?นายเสียสปอนเซอร์ไปเพราะนายขาดความสามารถ ถ้านายเก่งเท่าฉันในอารีน่า นายจะเสียสปอนเซอร์ไปได้ยังไง !?แทนจะพัฒนาตัวเองให้มีฝีมือมากยิ่งขึ้น แต่นายกลับจ้องจะเล่นงานคนที่สปอนเซอร์ทิ้งนายไปหาเขา”

ฮยอนอู ทิ้งระเบิดลูกใหญ่กลางสตรีมอย่างกะทันหัน เหตุผลการเดิมพันลบตัวละครถูกเปิดเผยอย่างกะทันหัน

“อะไรนะ !?นี่คือเหตุผลที่พวกเขาไปไล่ PK กับ อัลเลย์บอส เหรอ !?”

“ฉันคิดว่าเขาคงเป็นขยะ แต่ไม่คิดว่าจะเป็นขยะที่ไม่สามารถรีไซเคิลกลับมาได้แบบนี้”

-สปอนเซอร์ของเขาหนีไปหา อัลเลย์บอส !?

-เป็นความผิดของ อัลเลย์บอส เหรอที่ทำให้เขาสูญเสียผู้สนับสนุน !?

-เขาเป็นหัวหน้ากิลด์ที่คอยโก่งราคาไอเทมแน่นอน

-นี่คือเหตุผลทั้งหมดของ เทียนหู่ แล้วใช่ไหม

ตอนนี้ทุกคนเข้าใจเหตุผลที่ทำให้เกิดความขัดแย้งระหว่าง อัลเลย์บอส กับ เทียนหู่ อย่างชัดเจนแล้ว

‘มันจบแล้ว’ ฮยอนอู คิดว่านี่มันถึงเวลาที่จะต้องจัดการทุกอย่างให้เสร็จแล้ว เหตุการณ์ครั้งนี้จะจบลงอย่างสมบูรณ์แบบ เทียนหู่ จะไม่สามารถกลับมาได้อีก แม้ว่าเขาจะยังเล่นอารีน่าต่อไป แต่เขาจะเป็นเพียงผู้เล่นธรรมดาเท่านั้น ถ้าเป็นเช่นนั้น ฮยอนอู ก็ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับ เทียนหู่ อีก เพราะเมื่อถึงเวลาที่ เทียนหู่ เริ่มเลเวลสูงมากขึ้น เลเวลของ ฮยอนอู ก็จะสูงมากกว่าเขาแน่นอน

“งั้นเรามาจบเรื่องนี้กันเถอะ” ฮยอนอู ขยับร่างกายราวกับสายฟ้า เขาเหวี่ยงดาบในมือราวกับขวานใหญ่ เฉิน ยกดาบขึ้นมาป้องกัน อย่างไรก็ตาม การตอบสนองของเขายังช้าเกินไป อีกทั้งเขายังจับดาบไม่มั่นคง และท่าทางของเขาเองก็ไม่สมดุลด้วยซ้ำ เฉิน ถูกบดขยี้ด้วยดาบในมือของ ฮยอนอู อย่างง่ายดาย

ฮยอนอู พุ่งออกไปอีกครั้ง และในครั้งนี้เป้าหมายของเขาก็คือ เจียง อย่างไรก็ตาม เจียง ยังคงยืนนิ่งไม่ไหวติงแต่อย่างใด

‘หลบสิ ...’ เจียง จ้องมองไปที่ ฮยอนอู ที่กำลังตรงเข้ามาหาตัวเองด้วยความคิดนี้

เมื่อ เจียง ได้สติกลับมามันก็สายเกินไปแล้ว ดาบของ ฮยอนอู ผ่าร่างของเขาออกเป็นสองส่วนพร้อมกับเลือดที่สาดกระเซ็นออกไปรอบทิศทาง

“เจียง !!” เทียนหู่ ตะโกนอย่างสุดเสียงเมื่อเห็น เจียง ล้มลงกับพื้น

‘เหลือแค่คนเดียว’ ฮยอนอู คิด ตอนนี้เหลือเพียง เทียนหู่ คนเดียวเท่านั้น เขาค่อย ๆ เดินเข้าไปหา เทียนหู่ ด้วยฝีเท้าที่ไม่เร็ว หรือช้าเกินไป ขณะเดียวกัน เทียนหู่ ก็ยกดาบขึ้นชี้มาที่ ฮยอนอู

เทียนหู่ เป็นหนึ่งในสตรีมเมอร์ระดับโกลด์ของโคลอสเซียม เขาอาศัยระดับเลเวล , ไอเทม และสกิลทำให้เขาสามารถไต่อันดับขึ้นมาถึงระดับโกลด์ของการจัดอันดับในโคลอสเซียมได้ แม้ว่าเขาจะไม่สามารถเทียบกับ ฮยอนอู ได้ก็ตาม แต่เขาก็ยังเหนือกว่าผู้เล่นทั่ว ๆ ไปจำนวนมาก นั่นหมายความว่าเขามีความสามารถคู่ควรกับระดับโกลด์ของเขาแน่นอน

เทียนหู่ เหวี่ยงดาบตรงไปที่ลำคอของ ฮยอนอู อย่างไรก็ตาม ฮยอนอู เพียงแค่ยกดาบขึ้นมาเบา ๆ เพื่อเปลี่ยนทิศทางของการโจมตีครั้งนี้ แต่ทว่านี่ก็เป็นเพียงการโจมตีของ เทียนหู่ เท่านั้น

‘ตอนนี้แหละ !!’ เทียนหู่ รู้สึกดีใจอยู่ไม่น้อยขณะที่เขาแทงดาบออกไปอีกครั้ง

“ห๊ะ !?นี่มันอะไร !?” ทันใดนั้น เทียนหู่ ก็ต้องโพล่งออกมาด้วยความประหลาดใจอย่างไม่คาดคิด

เขาไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย อันที่จริงแล้วเขาไม่ได้ยินเสียงอาวุธกระทบกับอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว ขณะเดียวกันนั้น ฮยอนอู ก็พูดออกมาอย่างไม่แยแส “นี่คือความสามารถทั้งหมดของนายแล้วเหรอ !?นี่มันฝีมือระดับเด็กประถมชัด ๆ”

เมื่อได้ยินการยั่วยุของ ฮยอนอู ใบหน้าของ เทียนหู่ ก็กลายเป็นสีแดงจากความโกรธ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง

“อะไรนะ !?ระดับเด็กประถมงั้นเหรอ !?งั้นก็ลองรับนี่ดูหน่อย !!” ดาบของ เทียนหู่ เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว

“นายไม่รู้ตัวเลยเหรอ !?นี่มันเป็นทักษะเด็กเล่นทั้งนั้น” อย่างไรก็ตาม ฮยอนอู ยังคงพูดออกมาอย่างไม่แยแส เขาหลบการโจมตีทั้งหมดของ เทียนหู่ ได้อย่างง่ายดาย

แม้ว่าค่าสถานะตัวละครของ ฮยอนอู จะสูงกว่าผู้เล่นระดับเดียวกันก็ตาม แต่ค่าสถานะตัวละครของ เทียนหู่ เองก็สูงกว่าผู้เล่นทั่วไปเช่นกัน ดังนั้น เขาจึงไม่สามารถเอาชนะ เทียนหู่ ได้ด้วยค่าสถานะที่ท่วมท้นได้ แต่เพียงแค่ความสามารถในการควบคุมตัวละครของเขาก็เพียงพอสำหรับ ฮยอนอู แล้ว

“นี่เป็นเหตุผลที่ทำให้นายไม่สามารถปีนขึ้นไปสูงกว่าระดับโกลด์ได้ และในอนาคตนายคงไม่แม้แต่จะขึ้นมาถึงระดับคอปเปอร์ได้ด้วยซ้ำ”

ตอนนี้ถึงเวลาที่ ฮยอนอู จะตัดสินทุกอย่างแล้ว เขาเปลี่ยนใจที่จะใช้ออร่าดาบในการยุติการต่อสู้ ตอนนี้เขาตั้งใจที่จะแสดงให้ทุกคนได้เห็นว่า ทำไมการดวลครั้งนี้เขาถึงกลายเป็นผู้ชนะ แทนที่จะเป็นคนเหล่านั้น

ดาบคมยาวมือเดียวของ ฮยอนอู เคลือนไหวอย่างรวดเร็ว มันเป็นการเคลื่อนธรรมดาที่ไม่มีอะไรพิเศษ แน่นอนว่ามันถูกป้องกันไว้ด้วยดาบของ เทียนหู่ จากนั้น ฮยอนอู ก็ยังคงเหวี่ยงดาบของเขาออกไปอย่างเรียบง่ายโดยไม่ได้ใช้พลังเวทมนตร์ใด ๆ และมันก็ยังคงถูกกันไว้ได้เช่นเคย

“แค่นี้เองเหรอ !?อัลเลย์บอส ก็ไม่เท่าไหร่นี่หว่า” เมื่อสามารถป้องกันการโจมตีของ ฮยอนอู เอาไว้ได้ เทียนหู่ ก็ฟื้นความสงบกลับมา และหัวเราะออกมาทันที

สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ทำให้ เทียนหู่ ลืมไปแล้วว่าก่อนหน้านี้เพียงไม่กี่นาทีเกิดอะไรขึ้น อย่างไรก็ตาม ฮยอนอู ไม่ได้รีบร้อน และเขาไม่ได้สนใจการยั่วยุของ เทียนหู่ แม้แต่น้อย เขายังคงเหวี่ยงดาบต่อไปด้วยเร็วที่เพิ่มขึ้น ตอนนี้ดาบของเขาเคลื่อนไหวราวกับอสรพิษร้ายจากทิศทางหนึ่งไปปรากฏตัวอีกทิศทางหนึ่งอย่างไม่น่าเชื่อจน เทียนหู่ ไม่สามารถตามการเคลื่อนไหวได้ทัน

“อึก !!”

ปลายดาบของ ฮยอนอู เฉือนเข้าไปที่หน้าของ เทียนหู่ มันไม่ใช่บาดแผลขนาดใหญ่ และเป็นเพียงบาดแผลที่สร้างความเจ็บปวดได้เล็กน้อยเท่านั้น เทียนหู่ ยังคงเคลื่อนไหวได้เป็นปกติเหมือนเคย

“งั้นลองดูใหม่” ฮยอนอู พูดด้วยเสียงเย็น

ดวงตาของเขา ...

เมื่อมองลอดผ่านหน้ากากเข้าไป จะเห็นได้ว่าดวงตาของ ฮยอนอู เย็นชาจนน่ากลัว มันไม่ใช่ดวงตาของมนุษย์ แต่เป็นเหมือนดวงตาของสัตว์ ...

มันคือดวงตาของผู้ล่า ที่กำลังจ้องไปยังเหยื่อของมัน

“ว๊ากกกก !!” เทียนหู่ ส่งเสียงตะโกนลั่นขณะที่เขาวิ่งเข้าหา ฮยอนอู อย่างไรก็ตาม แตกต่างจากก่อนหน้านี้ที่เขากวัดแกว่งดาบด้วยสกิลของตัวเอง ตอนนี้เขาเหวี่ยงดาบออกไปด้วยความโกรธที่ต้องข้ามกับ ฮยอนอู ซึ่งกำลังผ่อนคลายอย่างสิ้นเชิง เขาเคลื่อนไหวอย่างเรียบง่าย และจะตอบโต้ทันทีที่ เทียนหู่ เผยให้เห็นช่องว่างออกมา

“อั่ก ... !!” เทียนหู่ ยกมือข้างหนึ่งขึ้นกุมท้องขณะที่ทรุดตัวลง

ฮยอนอู หยุดอยู่ด้านหน้า เทียนหู่ พร้อมกับพูดอีกครั้ง “เข้ามาอีกครั้ง”

“ตาย !!” ทันทีที่ ฮยอนอู พูดจบ เทียนหู่ ก็จับดาบของเขาแล้วกระโจนออกมาอีกครั้ง

‘แก !!อัลเลย์บอส !!ฉันจะฆ่าแก !!’ ตอนนี้เขากำลังถูกกลืนกินด้วยความโกรธอย่างสมบูรณ์

[ผู้เล่น เทียนหู่ อยู่ในสถานะ คลุ้มคลั่ง ]

ดวงตาของ เทียนหู่ ดูคล้ายจะลุกโชนไปด้วยเปลวไฟขณะที่เขาวิ่งเข้าหา ฮยอนอู

‘จิตใจของเขาถูกครอบงำไปแล้ว มันเหมือนกับชายคนนั้น’ ฮยอนอู อดไม่ได้ที่จะนึกถึง ปาร์ค จุนอู

ปาร์ค จุนอู เป็นหนึ่งในผู้เล่นที่มีความสัมพันธ์ไม่ดีต่อ ฮยอนอู ในการดวลระหว่างพวกเขา ปาร์ค จุนอู ก็ตกอยู่ในสถานะนี้เช่นกัน

“ว๊ากกก !!”

ไม่มีการควบคุมพละกำลัง หรือการเคลื่อนไหวที่มีชั้นเชิงอีกต่อไป ทุกการเคลื่อนไหวของ เทียนหู่ เป็นไปด้วยความรุนแรง และรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ เขาใช้พลังทั้งหมดไปกับการเหวี่ยงดาบในมือ อย่างไรก็ตาม ฮยอนอู เปรียบเหมือนกำแพงเหล็กที่หนาแน่น เขาป้องกันการโจมตีที่บ้าคลั่งของ เทียนหู่ ได้อย่างสมบูรณ์แบบนานกว่า 30 วินาที จนการโจมตีของ เทียนหู่ ค่อย ๆ อ่อนกำลังลง

ฮยอนอู เหวี่ยงดาบออกไปอีกครั้งราวกับเขากำลังรอช่วงเวลานี้มานานแล้ว พริบตานั้นศีรษะของ เทียนหู่ ก็ขาดออกจากร่าง ตอนนี้มีเพียง ฮยอนอู คนเดียวเท่านั้นที่เหลืออยู่บนลานประลอง

-โว้ว !!

-อัลเลย์บอส ชนะ !!

[คุณชนะในการต่อสู้ ]

ฮยอนอู ชนะ