64

บทที่ 64

ในที่สุดก็มาถึงเวลา 6 โมงเย็น โคลอสเซียมซึ่งเป็นสถานที่ที่ เทียนหู่ นัดหมายเต็มไปด้วยผู้คนจำนวนมาก หลังจากข่าวเกี่ยวกับความบาดหมางระหว่าง ฮยอนอู และ เทียนหู่ แพร่กระจายออกไปทั่วก็ทำให้ผู้เล่นจำนวนมากมุ่งมายังที่นี่เพื่อชมการต่อสู้ตัดสินระหว่างพวกเขา

“ยังไม่ถึงเวลานัดอีกเหรอ !?”

“นี่ก็หกโมงแล้ว ฉันยังไม่เห็น อัลเลย์บอส เลย”

“มันเป็นข้อเสนอของ เทียนหู่ , อัลเลย์บอส ยังไม่ได้แสดงจุดยืนของเขาเลย ไม่มีใครรู้หรอกว่าเขาจะมาหรือเปล่า”

“ก็จริง แต่ฉันก็ยังหวังว่าเขาจะมา”

“ทำไมเหรอ !?”

“มันน่าสนใจไงล่ะ”

“จริงด้วย !!”

เช่นเดียวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับกิลด์กะโหลกดำ ผู้เล่นส่วนใหญ่ต่างมองว่าการต่อสู้ระหว่าง ฮยอนอู และ เทียนหู่ เป็นเพียงความบันเทิงรูปแบบหนึ่งเท่านั้น

“ว่าแต่ ไม่ใช่ว่าราคาไอเทมในตลาดเริ่มลดลงเมื่อเร็ว ๆ นี้เหรอ !?”

“ดาบเล่มนี้คือไอเทมระดับแรร์ใช่ไหม !?ฉันซื้อมันมาในราคา 20,000 ทอง แต่ตอนนี้ฉันลองเช็คดูแล้วดูเหมือนว่าราคาของมันจะเหลือแค่ 15,000 ทอง เท่านั้น” ผู้เล่นคนหนึ่งพูดพร้อมกับยกดาบของเขาขึ้น

มันเป็นความจริง เมื่อ ฮยอนอู ไล่ลบตัวละครระดับสูงของกิลด์ไอซิสไปแล้ว มันทำให้ เทียนหู่ ไม่สามารถควบคุมราคาไอเทมตามที่เขาต้องการได้อีกต่อไป นอกจากนี้ ฮยอนอู ยังปล่อยขายไอเทมทั้งหมดที่ได้รับมาจากการดวลไป นั่นทำให้ราคาไอเทมตั้งแต่ระดับเลเวล 130 ลงมาลดราคาลงอย่างมาก

มีเพียงไอเทมบางส่วนเท่านั้นที่ยังมีราคาสูง หรือยังคงขึ้นราคาอยู่เรื่อย ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งไอเทมระดับเลเวล 30 ที่เพิ่มสูงขึ้นอย่างมาก เนื่องจากมีผู้เล่นหลายคนที่ถูกลบตัวละครจากการดวล มันจึงทำให้ไอเทมระดับเลเวลต่ำกลายเป็นที่ต้องการเพิ่มมากขึ้น

“จากสถานการณ์ในตลาดตอนนี้ มันดูเหมือนว่าไอซิสจะเป็นคนชักใยอยู่เบื้องหลังจริง ๆ นั่นแหละ”

“มันไม่ใช่แค่ดูเหมือน แต่มันเป็นฝีมือของพวกนั้นจริง ๆ”

ผู้เล่นที่มารวมตัวกันในโคลอสเซียมต่างพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น ในเวลานั้น ชายสวมหน้ากากก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับเดินเข้ามาในโคลอสเซียม

“สวัสดีทุกคน ผม อัลเลย์บอส !!”

“นั่น อัลเลย์บอส เขามาแล้ว !!”

“เขาออกมาแล้ว !!”

เมื่อ ฮยอนอู ปรากฏตัวขึ้น เสียงโห่ร้องก็ดังก้องไปทั่วทั้งโคลอสเซียมทันที แต่เดิมแล้วไม่มีใครรู้ว่า อัลเลย์บอส จะยอมปรากฏตัวออกมาหรือไม่ แต่สำหรับการดวลลบตัวละครระหว่างกิลด์ไอซิส และ อัลเลย์บอส แล้วนั้น มันก็คุ้มค่าสำหรับพวกเขาที่จะมารออยู่ที่นี่เพื่อติดตามสถานการณ์

“ผมมาที่นี่เพื่อดวลลบตัวละครกับ เทียนหู่”

“ว้าว !!”

“ยังไงก็ตาม สำหรับทุกคนที่อยู่ที่นี่แล้ว มันอาจไม่ชัดเจนมากนักที่จะได้ดูการต่อสู้ครั้งนี้ท่ามกลางผู้คนจำนวนมากที่อยู่รอบ ๆ ดังนั้น ผมจึงอยากแนะนำให้ทุกคนเข้ามาดูการดวลครั้งนี้ผ่านสตรีมของผมเป็นอีกทางเลือกหนึ่งดีกว่า”

“โห่ ... มาถึงก็โฆษณาช่องตัวเองเลยนะบอส!!”

ฮยอนอู ไม่พลาดโอกาสในการใช้สถานการณ์เบื้องหน้าในการโฆษณาช่องสตรีมของตัวเอง อย่างไรก็ตาม ไม่ช้าผู้เล่นที่อยู่รอบ ๆ โคลอสเซียมก็ลดลงอย่างถนัดตา ไม่ต้องสงสัยเลยว่าการโฆษณาตัวเองของ ฮยอนอู ได้ผลอย่างยอดเยี่ยม ผู้เล่นส่วนใหญ่ไม่สามารถมองเห็นได้แม้แต่ลานประลองด้วยซ้ำ ดังนั้น พวกเขาจึงเลือกที่จะออกจากเกม และไปรอดูการดวลผ่านสตรีมของ ฮยอนอู แทน

ขณะเดียวกันนั้น ฮยอนอู ก็เดินตรงไปที่ เทียนหู่ ด้วยความผ่อนคลาย “ฉันจะไม่ทักทายนายหรอกนะ มันคงจะแปลกไปหน่อยหากว่าฉันทักทาย”

เทียนหู่ ไม่ได้ตอบสนองต่อคำพูดของ ฮยอนอู

ฮยอนอู ไม่ได้ให้ความสนใจต่อท่าทีของ เทียนหู่ เช่นกัน เขาเลือกที่จะพูดต่อ “ให้ฉันตั้งกฎการดวลเลยไหม !?นายน่าจะรู้อยู่แล้วว่ากฎของฉันเป็นแบบไหน แต่ครั้งนี้ฉันจะเลือกดวลแบบเลเวลหนึ่ง และฉันไม่เกี่ยงหรอกว่าจะเป็นการต่อสู้แบบเดียว , ทีม หรือแบบหัวหน้าทีม”

ฮยอนอู สูดหายใจเข้าปอดเล็กน้อยก่อนจะพูดประโยคสุดท้าย “นายตกลงไหม !?”

ในที่สุดริมฝีปากที่ปิดสนิทของ เทียนหู่ ก็เริ่มเปิดออก “ฉัน ...”

.....

“ฉันยอมรับ”

‘ฉันไม่รู้หรอกว่าแกกำลังคิดอะไรอยู่ แต่แกคิดว่าจะเอาชนะความต่างของระดับเลเวลด้วยความสามารถเพียงอย่างเดียวงั้นเหรอ !?ฝันไปเถอะ !!’

เทียนหู่ ยอมรับกฎของ ฮยอนอู แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่า ฮยอนอู กำลังคิดอะไรอยู่ก็ตาม แต่จากกฎเหล่านี้มันเป็นประโยชน์ต่อตัวเขาเองมากกว่านั้นก็เพียงพอแล้ว การดวลแบบระดับเลเวลหนึ่ง คือ การดวลที่จะใช้เพียงค่าสถานะที่มีของตัวละครตามที่กำหนดเท่านั้น และจะไม่ได้รับผลจากไอเทมสวมใส่ อีกนัยหนึ่งก็คือ การดวลระดับเลเวลเปรียบเหมือนการวัดความสามารถในการควบคุมตัวละครของผู้เล่นคนนั้น ๆ ก็ว่าได้

“ถ้างั้นฉันจะให้นายตัดสินใจแล้วกันว่าจะเลือกการดวลแบบไหน จะเป็นแบบเดี่ยว , ทีม หรือหัวหน้าทีมก็แล้วแต่นาย” ฮยอนอู พูด

เทียนหู่ ค่อนข้างลังเลกับการตัดสินใจครั้งนี้

‘หัวหน้าทีม !?หรือแบบทีม !?ฉันควรเลือกแบบไหนดี !?’

ในทางทฤษฎีแล้วเขาควรเลือกการดวลรูปแบบทีม เพราะในการดวลครั้งนี้ใช้การดวลแบบระดับเลเวล ถึงเขาจะไม่สามารถเอาชนะ ฮยอนอู ได้ด้วยตัวเอง แต่หากทีมของเขาเอาชนะ ฮยอนอู ได้ มันก็หมายความว่าเขาเอาชนะได้เช่นกัน

‘การดวลรูปแบบหัวหน้าทีมมีตัวแปรมากเกินไป มันจะได้เปรียบมากกว่าถ้าเป็นรูปแบบทีม .... ฉันจะเลือกตามความได้เปรียบของฉัน’

เทียนหู่ ใช้เวลาครู่หนึ่งกับการครุ่นคิดก่อนจะตอบออกมา “ฉันเลือกรูปแบบทีม”

‘นั่นแหละ ยังไงนายก็ต้องเลือกรูปแบบทีมอยู่แล้ว เพราะนายเป็นคนประเภทนั้น’ ฮยอนอู ไม่แปลกใจกับผลลัพธ์นี้แต่อย่างใด ทว่าการครุ่นคิดของ เทียนหู่ ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งที่ ฮยอนอู คาดไว้ เพราะเขาคิดว่า เทียนหู่ จะเลือกรูปแบบทีมในทันทีที่เขาถามมากกว่า

“งั้นเราก็มาเริ่มการดวลเลยเถอะ”

[ผู้เล่น คัง ฮยอนอู ได้ส่งคำท้าดวลมาแล้ว ]

ทันทีที่สิ้นเสียงคำพูดของ ฮยอนอู หน้าต่างข้อความก็ปรากฏขึ้นเบื้องหน้าของ เทียนหู่

[คุณต้องการยอมรับหรือไม่ ]

“ฉันยอมรับ” เทียนหู่ ตอบรับยังไม่ลังเล

[ตกลง ]

เขาเพียงแค่ต้องการลบตัวละครของ ฮยอนอู โดยเร็วที่สุด

[ผู้เล่น คัง ฮยอนอู ได้ตั้งกฎการดวล ]

หลังจากได้รับการตัดสินใจของ เทียนหู่ แล้ว ฮยอนอู ก็ตั้งกฎทันที มีกฎอยู่สี่ข้อ และมันมากกว่าที่เขาเคยใช้ตามปกติหนึ่งข้อ

[กฎถูกสร้างขึ้น ผู้ชนะได้ทุกอย่าง , ผู้แพ้ลบตัวละคร , การต่อสู้ระดับเลเวล และ การดวลรูปแบบทีม ]

[คุณต้องการยอมรับหรือไม่ ]

“ฉันยอมรับ”

[ตกลง ]

การจัดเตรียมเป็นไปอย่างรวดเร็ว ไม่ว่าจะเป็น ฮยอนอู หรือ เทียนหู่ ต่างก็ไม่สามารถถอยหลังกลับไปได้อีกต่อไป

[โปรดระบุผู้เข้าร่วมการดวล ]

“ฉันแค่คนเดียว”

“ทีมหกคน”

เสียงแรกคือเสียงของ ฮยอนอู และแน่นอนว่าเสียงที่สองก็คือเสียงของ เทียนหู่

‘น่าเสียดายที่ หลิวเส่ย มาด้วยไม่ได้’ เทียนหู่ คิดเงียบ ๆ

หลิวเส่ย ต้องเข้าร่วมรายการศึกราชันหน้ากากในนามของกิลด์เกาลูน นั่นทำให้เขาไม่สามารถเข้าร่วมการต่อสู้ครั้งนี้ได้

‘ผมขอโทษจริง ๆ ครับพี่ ผมคิดว่าผมคงเข้าร่วมการต่อสู้ครั้งนี้ไม่ได้’ เทียนหู่ ส่ายศีรษะสองสามครั้งเพื่อสลัดคำพูดสุดท้ายของ หลิวเส่ย ที่บอกกับเขา

ตอนนี้รถไฟได้เคลื่อนตัวออกไปแล้ว และสิ่งเดียวที่เขาต้องทำในตอนนี้คือการให้ความสนใจกับการต่อสู้ที่จะเกิดขึ้น

[กำหนดผู้เข้าร่วมการดวลเรียบร้อยแล้ว ]

[ผู้เล่น คัง ฮยอนอู VS ทีมหกคนของ เทียนหู่ ]

ทันทีที่หน้าต่างข้อความปรากฏขึ้น ทุกคนยกเว้นสมาชิกทีมของ เทียนหู่ และ ฮยอนอู ก็กีดกันออกจากพื้นที่ทั้งหมดด้วยโดมยักษ์

[การต่อสู้กำลังจะเริ่มขึ้น ]

[5 ... 4 ... 3 ... 2 ...1 ]

[การต่อสู้เริ่มได้ ]

‘นี่จะเป็นจุดจบของนาย เทียนหู่’

…..

-ในที่สุดก็เริ่มแล้ว

-อัลเลย์บอส ตั้งกฎการดวลแบบทีม มันเป็นการต่อสู้แบบ 1:6 นอกจากนี้เขายังใช้ไอเทมของตัวละครเลเวล 1 อีก แบบนี้มันจะไม่ยากเกินไปเหรอ !?

-นี่ไม่ใช่การกลั่นแกล้งด้วยจำนวนคนที่มากกว่าเหรอ !?

-แล้ววันนี้บอสของเราจะผ่านไปได้ไหมเนี่ย !?

แม้แต่ผู้ชมของ ฮยอนอู ก็ยังคิดว่าโอกาสชนะของ ฮยอนอู ต่ำมาก การต่อสู้แบบนี้ไม่ต่างไปจากการต่อสู้ในชีวิตจริงมากนัก ไม่ว่าจะมีทักษะหรือความสามารถที่ดีมากแค่ไหนก็ยังเป็นเรื่องยากอยู่ดี มันเป็นเหมือนกับนักสู้ที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดีที่ต้องต่อสู้กับคนจำนวนมากพร้อมกัน ดังนั้น อัลเลย์บอส จึงมีโอกาสสูงมากที่จะถูกคนหมู่มากรุมเล่นงานได้

-เอ่อ !?

-นั่นอะไร !?

-นี่มันเรื่องตลกอะไรกัน !?

-บ้าไปแล้ว !!!!

ทันใดนั้นห้องสตรีมของ ฮยอนอู ก็ระเบิดไปด้วยข้อความที่บ้าคลั่งทันทีที่เห็นการเคลื่อนไหวอันยอดเยี่ยมของ ฮยอนอู เขาสามารถเคลื่อนไหวผ่านนักรบสองคนพร้อมกับสร้างบาดแผลให้กับพวกเขาได้

-เขาจะเอาชนะได้จริงเหรอ !?

-อย่าเพิ่งตื่นเต้นเกินไป

-มันเพิ่งจะเริ่มเท่านั้น เรายังต้องรอดูกันต่อไป

สายตาของผู้คนนับล้านที่เข้ามาดูสตรีมของ ฮยอนอู ในเวลานี้ต่างเต็มไปด้วยความสงสัย

-นี่มันอะไร !?

-นี่คือการดวลภายใต้กฎระดับเลเวลจริง ๆ ใช่ไหม !?

-ทำไมมันแตกต่างจากที่ฉันเคยเห็นมามากขนาดนี้ !?

ทั้งห้องสตรีมเต็มไปด้วยความประหลาดใจอย่างสมบูรณ์

.....

สมาชิกกิลด์ไอซิสถูก ฮยอนอู จัดการในพริบตา คอของเขาถูกตัดด้วยดาบคมยาวมือเดียวของ ฮยอนอู อย่างง่ายดาย ภายใต้กฎการดวลครั้งนี้ทำให้ไม่มีใครใช้ออร่าออกมาได้

อย่างไรก็ตาม ฮยอนอู เป็นข้อยกเว้น ทันใดนั้นแสงสีฟ้าอ่อน ๆ ก็ปรากฏขึ้นจากดาบในมือของเขา ขณะที่เขาเหวี่ยงมันเพื่อจัดการสมาชิกกิลด์ไอซิสคนแรก

“นั่นมันอะไรกัน !!”

“นี่มันไม่สมเหตุสมผลแล้ว !!”

ทุกคนที่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นต่างโพล่งออกมาด้วยความตกใจ แม้แต่ เทียนหู่ ก็ไม่มีข้อยกเว้น “เกิดอะไรขึ้น !?เป็นไปได้ยังไง มันทำได้ยังไง !?”

มันเป็นไปไม่ได้สำหรับ เทียนหู่ ที่จะใช้ออร่าดาบออกมาได้ มีเพียง ฮยอนอู ที่ได้รับคลาวอาชีพระดับแรร์ อัศวินแห่งคิออน เท่านั้นที่จะสามารถทำได้

‘พลังเวทมนตร์ของฉันจะหมดลงหากฉันใช้มันไปเรื่อย ๆ’

แต่นั่นก็คงใช้เวลาอีกนานพอสมควร เพราะ ฮยอนอู มีค่าพลังเวทมนตร์ที่สูงมากสำหรับสายอาชีพอย่างเขา

“ยังเหลืออีกห้าคน มันแตกต่างจากหกคนพอสมควรเลย” ฮยอนอู พูดกับผู้ชมของเขาด้วยท่าทีของสตรีมเมอร์มืออาชีพ ขณะเดียวกันเขาก็พุ่งกลับเข้าสู่การต่อสู้อีกครั้ง

[ปรมาจารย์การต่อสู้ทำงาน ]

[ค่าสถานะของคุณเพิ่มขึ้น ]

[ค่าสถานะ จิตวิญญาณต่อสู้ ทำให้ค่าสถานะของคุณเพิ่มขึ้น ]

[ความคิดของฆาตกรทำงาน ]

[ค่าสถานะทั้งหมดของคุณเพิ่มขึ้น 15%]

ค่าสถานะของเขาเพิ่มขึ้นจากสกิลติดตัวที่หลากหลาย มันทำให้เขาเคลื่อนที่ได้เร็วกว่าคู่ต่อสู้ถึงสองเท่า ผู้เล่นคนแรกที่ตายไปคนแรกไม่มีทางหยุดการเคลื่อนไหวของ ฮยอนอู ได้แม้แต่นิดเดียว

‘ทำไมมันถึงแข็งแกร่งขนาดนี้ นี่มันยังอยู่ในกฎอยู่ใช่ไหม !?’ นี่คือคำถามที่เกิดขึ้นในใจของ เจียง ผู้เล่นอีกคนที่ ฮยอนอู กำลังพุ่งตรงเข้ามาหา เพราะหากเทียบกับก่อนหน้านี้แล้วดูเหมือนว่า ฮยอนอู จะแข็งแกร่งขึ้นอีกระดับก็ว่าได้

“บ้าเอ๊ย !!ช่วยฉันด้วย !!” เมื่อรู้สึกได้ถึงแรงกดดันที่ทำกดทับลงมายังร่างกายของตัวเอง เจียง ก็รีบร้องขอความช่วยเหลือจาก เสี่ยว และ เว่ย ที่อยู่ด้านข้างทันที ทั้งสองพุ่งเข้ามาจากด้านข้าเพื่อให้ความช่วยเหลือ อย่างไรก็ตาม การเคลื่อนไหวของทั้งสามค่อนข้างเป็นไปในทิศทางเดียวกัน นั่นทำให้ เสี่ยว ถูกบีบให้ออกไปรับดาบของ ฮยอนอู จนตัวเองต้องตายไปอย่างง่ายดาย

‘ปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้’ เทียนหู่ ตระหนักได้ว่าเขาต้องเปลี่ยนกระแสของการต่อสู้เมื่อสมาชิกในทีมถูกจัดการไปแล้วสองคน

“เข้าไปพร้อมกันเลย!!”

ทันทีที่ เทียนหู่ พูดจบ ทั้งสี่คนก็วิ่งเข้าหา ฮยอนอู พร้อมกัน แม้ว่าการเคลื่อนไหวของพวกเขาจะไม่เร็วมากนัก แต่มันก็ดูเป็นระเบียบราวกับถูกฝึกฝนมาเป็นอย่างดี

‘พวกเขาคิดว่าจะเปลี่ยนอะไรได้หากเข้ามาพร้อมกันงั้นเหรอ !?’ ฮยอนอู ยิ้มในใจ

“แต่มันไม่มีอะไรเปลี่ยนหรอก !!”

ฮยอนอู ไม่ได้แสดงความเมตตาแต่อย่างใด เขาพุ่งสวนคู่ต่อสู้ออกไปด้วยความเร็วที่เหนือกว่า ดาบของเขาปะทะกับดาบของ เทียนหู่ นั่นทำให้ เทียนหู่ กระเด็นออกไปทันที ขณะเดียวกับที่ดาบของ เว่ย ฟันออกมานั้น ฮยอนอู ก็พลิกตัวใช้ดาบสกัดการโจมตีเอาไว้ได้อย่างสง่างาม

เว่ย เข้าปะทะกับ ฮยอนอู ซึ่ง ๆ หน้า แต่ไม่นานหลังจากนั้น เว่ย ก็ถูกผลักกลับไปด้านหลัง มันเป็นเพราะค่าสถานะของ ฮยอนอู สูงกว่าค่าสถานะของ เว่ย อย่างท่วมท้น ค่าความแข็งแรงพื้นฐานของผู้เล่นมีค่าอยู่ที่ 10 แต้ม แต่ในตอนนี้ค่าความแข็งแรงของ ฮยอนอู มีถึง 20 แต้ม จากสกิลติดตัวของเขา มันจึงเป็นเรื่องปกติที่ เว่ย จะถูกผลักกลับมาแบบนี้

“กินนี่ซะไอ้เวร !!”

ทันใดนั้น ฮยอนอู ก็ได้ยินเสียงตะโกนดังขึ้นมาจากด้านหลัง เมื่อเขาหันศีรษะกลับมามองก็พบว่ามีดาบเล่มหนึ่งพุ่งเข้ามาจากด้านหลังของเขาอย่างรวดเร็ว

“อ๊ะ !!”

ดาบแทงเข้าที่หลังของ ฮยอนอู