บทที่ 491 สุดยอด
บทที่ 491 สุดยอด “ใช่แล้ว เจ้ากับข้าไปที่บ้านกินข้าวกับพ่อแม่ข้าไง” เจียงหยวนพูดพลางพยักหน้ารับออกมาด้วยรอยยิ้มกว้าง “แล้วทำไมเจ้าถึงพึ่งมาบอกข้าเอาป่านนี้ นี่แน่ะนี่แน่ะนี่แน่ะ” ชูเมิ่งหยูวพูดพลางทุบตีไปที่อกของเจียงหยวนอย่างรวดเร็วประดุจดั่งพายุที่โหมกระหน่ำ ... ยามค่ำคืนในสวนตระกูลเจียง ชูเมิ่งห...