ตอนที่แล้วEp.512 - จับโจรต้องจับหัวหน้า
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปEp.514 - นักล่าค่าหัว

Ep.513 - เข้าคุมแคว้นทุ่งขจี


5/5

Ep.513 - เข้าคุมแคว้นทุ่งขจี

ช็อก!

ผู้ครองแคว้นถูกจับเป็นตัวประกัน!

หากถูกจับด้วยกำลังก็ช่างเถอะ

เพราะนั่นยังมีโอกาสเข้าไปช่วยเหลือได้

หรือต่อให้ช่วยไม่ได้ เมื่อผู้ครองแคว้นตายหรืออยู่นอกเมืองก็ยังสามารถให้รองผู้ครองแคว้นออกคำสั่ง

แต่ปัญหาตอนนี้คือ ผู้ครองแคว้นไม่ได้ถูกจับเป็นตัวประกันด้วยกำลัง สภาพจิตใจยังเป็นปกติ ไม่ได้ตกอยู่ในคาถาลวงตา แต่ยอมเป็นตัวประกันเองโดยสมัครใจ ทั้งยังยอมทำตามคำสั่งศัตรู ... แล้วแบบนี้จะแก้ทางยังไง?

ไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน!

ฮังอวี่กวาดสายตามองไปยังลูกน้องของแด็กซีโดร์และเอ่ยว่า “วางอาวุธลง!”

สมาชิกอาวุโสของเมืองมรกตคำรามด้วยความโกรธ “ปล่อยท่านผู้ครองแคว้นซะ มิฉะนั้นอย่าแม้แต่จะคิดว่าจะออกจากเมืองมรกตไปได้!”

ฮังอวี่ชำเลืองด้วยท่าทางเหมือนมองคนปัญญาอ่อน “ดูท่ายังมีคนไม่เข้าใจสถานการณ์ อาจารย์ซูมอบบทเรียนให้เขา”

ซูหยุนปิงยิ้มและพูดว่า “ฉันก็ตั้งใจแบบนั้นเหมือนกัน”

เธอชี้ไปทางระดับอาวุโสของเมืองมรกตที่เพิ่งเอ่ยปาก “ฆ่าเขา!”

สมุนทหารรอบด้าน ทั้งหมดทำตามประสงค์ของผู้ครองแคว้น หันคมอาวุธใส่ระดับอาวุโสผู้นี้

ระดับอาวุโสเมืองมรกตแตกตื่นตกใจ “ผู้ครองแคว้น นี่ท่าน ...”

แด็กซีโดร์ออกคำสั่ง “ฆ่า!”

ห่าศรธนูถูกยิงออกไป ปักร่างชายผู้นั้นกลายเป็นเม่น และวินาทีต่อมาก็ถูกคาถานับสิบระเบิดร่างแหลกเป็นจุล ไม่เหลือแม้แต่กระดูก

คนอื่นๆมองฉากนี้ด้วยความสยดสยอง

เกิดอะไรขึ้นกับท่านผู้ครองแคว้น? ไม่มีวี่แววของพลังงานใดๆอยู่บนตัวเขาเลย ฉะนั้นไม่น่าใช่สถานะผิดปกติจากการถูกควบคุมทางจิต

กรณีนี้ ต่อให้ใช้คาถาชำระล้างหรือปัดเป่าที่ทรงพลังเพียงใด คงไม่ได้ผลกับแด็กซีโดร์

สามารถพูดได้ว่า

หากต้องการทำลายมนตร์เสน่ห์ที่เกิดจากสกิลพรสวรรค์ วิธีเดียวคือต้องฆ่าซูหยุนปิง

แต่ซูหยุนปิงเองก็ไม่ใช่คนธรรมดา นอกจากนี้ยังถูกห้อมล้อมด้วยยอดฝีมือที่นำโดยฮังอวี่ และตอนนี้สมุนทหารทั้งเมืองอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา สายพันธุ์สติปัญญาแห่งเมืองมรกตไม่มีโอกาสชนะเลย

เป้าหมายในการเชือดไก่ให้ลิงดูประสบผลสำเร็จ ฮังอวี่ไม่ต้องการเสียเวลา พูดตรงๆ “ฉันจะนับถึงสิบ วางอาวุธลงซะ ไม่งั้นก็เตรียมรับโทษถึงตาย!”

“ไอ้ทุเรศ!”

“อย่ามาดูถูกกัน!”

“พวกเราไม่มีวันยอมจำนน!”

ยอดฝีมือเมืองมรกตมีหรือจะยอมแพ้ง่ายๆ? ทั้งหมดถลึงตากลมโต ทำท่าราวกับพร้อมจะตายไปด้วยกัน

ฮังอวี่พูดอย่างไม่เร่งรีบ “เป็นความกล้าหาญที่น่ายกย่อง แต่พวกแกได้คิดถึงผลที่ตามมาจริงๆรึเปล่า?”

ซูหยุนปิงก้าวไปข้างหน้าอีกครั้ง

ในมือถือไข่มุกที่มีชั้นแสงสีม่วง

มันคือไข่มุกผนึกวิญญาณของเซนอส

เนื่องจากเจ้าสิ่งนี้เหมาะให้ผู้ใช้วิญญาณใช้ ดังนั้นฮังอวี่จึงส่งต่อให้ซูหยุนปิง เพื่อเพิ่มความสามารถของเธอ

และเพราะมันนี่เอง ที่ช่วยให้เอฟเฟกต์เสน่ห์ของเธอทรงพลังยิ่งขึ้น

ณ ตอนนี้ ซูหยุนปิงเปิดใช้งานไข่มุกปีศาจผนึกวิญญาณ ตำแหน่งศพของระดับอาวุโสเมืองมรกตที่เพิ่งตายไป จู่ๆก็มีมวลพลังงานในร่างมนุษย์ที่กำลังดิ้นรนลอยขึ้นมา จากนั้นถูกดูดเข้าไปในไข่มุก

เจ้าสิ่งนั้นสามารถผนึกวิญญาณได้!

ฝูงชนตกตะลึงอย่างสิ้นเชิง!

ถ้าตายแค่ร่างกายก็ไม่เป็นไรหรอก! แต่ถ้าตายแล้วถูกขังวิญญาณ อาจไม่มีโอกาสได้ฟื้นคืนชีพอีกเลย

แบบนี้เป็นใครก็ต้องลองคิดทบทวนดีๆ

“เหลืออีกสามวินาที”

“สองวินาที”

“หนึ่ง ...”

ในที่สุดสมาชิกเมืองมรกตไม่อาจทนแรงกดดันไหวอีกต่อไป ตอนนี้ไม่มีตนใดเย่อหยิ่งสามหาวเหมือนเมื่อครู่ ทุกตนคุกเข่าลงและมอบอาวุธ ยอมให้จับอย่างว่าง่าย

แต่ละตนถูกผนึก จากนั้นส่งตัวเข้าไปยังคุกใต้ดินของปราสาทเมืองมรกต

เมื่อนับยอด ก็ใกล้เคียงกับที่ได้ข้อมูลมา

ถึงจุดนี้

เมืองมรกตยังคงมีเจ้าของเดิม แต่มีเผ่ามนุษย์คอยควบคุมอยู่เบื้องหลัง

ก็ใครใช้ให้พรสวรรค์ของซูหยุนปิงขี้โกงแบบนี้กันเล่า?

ฮังอวี่เอ่ยถามซูหยุนปิง “เอฟเฟกต์เสน่ห์ของอาจารย์จะอยู่ได้นานแค่ไหน”

ซูหยุนปิงกล่าวว่า “ในกรณีหลงเสน่ห์แบบปกติ ตราบใดที่ไม่ปล่อยให้แด็กซีโดร์คลาดสายตานานเกินไปก็ไม่ใช่ปัญหา ในทางทฤษฏีแล้วระยะเวลาไม่จำกัด แต่เงื่อนไขคือต้องมั่นใจว่ามีค่าพลังจิตเพียงพอ”

เจียงหนานพูดด้วยใบหน้าน่ารัก “สกิลของพี่สาวสุดยอดไปเลย! พวกเราไม่ต้องทำสงคราม ก็ยึดเมืองมรกตได้!”

“ไม่หรอก ถึงเราจะปราบปรามระดับอาวุโสของเมืองมรกตได้ทั้งหมด แต่นี่เป็นแค่การควบคุมชั่วคราว สุดท้ายมันจะจบลงเมื่อผู้ครองแคว้นหลุดจากการควบคุม” จ้าวหมิงเสนอ “เพราะงั้นเราควรใช้โอกาสนี้ส่งกองกำลังเข้ายึดครองเมืองมรกตอย่างเป็นทางการ”

ฮังอวี่ส่ายหัวและกล่าวว่า “นั่นไม่ได้ เพราะถ้าทหารจากแคว้นเดียวดายเข้าสู่แคว้นทุ่งขจี จะต้องเกิดการต่อต้านจากชาวพื้นเมืองแน่นอน แบบนั้นจะทำให้พวกเราเสียเวลาและเปลืองพลังงานโดยเปล่าประโยชน์”

“อย่าลืมว่าที่พวกเราต้องสู้ไม่ใช่แคว้นทุ่งขจี แต่เป็นสันเขามังกรของเฮสการ์ ก่อนบรรลุเป้าหมาย ห้ามสิ้นเปลืองอะไรที่ไม่จำเป็น”

ซูหยุนปิงกล่าวว่า “วิธีที่ดีที่สุดคือสร้างเสน่ห์ถาวรใส่แด็กซีโดร์ แบบนั้นเขายังคงเป็นเจ้าของเมืองมรกตต่อไป และพวกเรายังสามารถใช้ประโยชน์จากกองทัพชั้นยอดกว่า 30,000 นายของเขา!”

ทุกคนพยักหน้า นี่ฟังดูเป็นวิธีที่ดีที่สุดจริงๆ

ใช้ต้นทุนน้อยที่สุด แต่ได้ผลประโญชน์สูงสุด

ปัญหาคือแด็กซีโดร์เป็นถึงผู้ครองแคว้น แล้วแบบนี้เทคนิคเสน่ห์ของซูหยุนปิงจะสร้างเสน่ห์ถาวรกับอีกฝ่ายได้หรือไม่?

ซูหยุนปิงเผชิญหน้ากับความสงสัยของทุกคน เธอยิ้มอย่างสงบและพูดอย่างมั่นใจว่า “พลังของแด็กซีโดร์แกร่งกว่าฉันนิดหน่อยก็จริง ถ้าเป็นในสถานการณ์ปกติคงยากที่จะทำเสน่ห์ถาวร แต่ตอนนี้ฉันมีไข่มุกปีศาจผนึกวิญญาณอยู่ในมือ บวกกับการสนับสนุนจากภายนอก มีโอกาสเก้าในสิบที่จะทำสำเร็จ”

จ้าวหมิงกล่าวด้วยอารมณ์ “สกิลพรสวรรค์ของเธอร้ายกาจจริงๆ! มังกรครามมีซูหยุนปิงเพิ่มมาคนหนึ่ง เทียบเท่าทหารนับพัน!”

นี่คือคำพูดจากใจจริงของเขา

ในช่วงหนึ่งปีมานี้

เหล่าจ้าวได้ติดต่อกับผู้คนมากมาย ได้พบเห็นสกิลพรสวรรค์อันแปลกประหลาดนับไม่ถ้วน แต่น้อยมากที่จะเจอสกิลหายากแบบซูหยุนปิง

และครั้งอื่นๆที่เจอ ด้วยศักยภาพในการพัฒนาที่ช้า ทำให้เกิดขีดจำกัดของพลัง ไม่อาจสำแดงพลังที่แท้จริงของมันออกมาได้

ยังจำได้ไหมว่าสกิลพรสวรรค์ เอฟเฟกต์ของมันจะผันแปรไปตามเลเวลและค่าคุณสมบัติ!

“ดีมาก!”

“แคว้นทุ่งขจีขอฝากให้อาจารย์จัดการ!”

หลังจากแด็กซีโดร์ถูกล้างสมองอย่างสมบูรณ์

ซูหยุนปิงจะนำทีมเข้ามาตั้งฐาน

แด็กซีโดร์จะยังคงเป็นผู้ครองแคว้นอยู่ แต่เจ้านายที่อยู่เบื้องหลังคือซูหยุนปิง

เธอสามารถใช้กองทัพเมืองมรกตภายใต้อิทธิพลของแด็กซีโดร์ รวบรวมพลของทั่วทั้งแคว้นทุ่งขจี เพื่อให้ทั้งสองแคว้นร่วมมือกันสร้างพันธมิตรต่อต้านราชามังกร

และในเวลาเดียวกัน

ฉูเทียนหัว เฉินหยู กับกองทหารอื่น ๆ ก็ประสบความสำเร็จในปฏิบัติการแคว้นทะเลตะวันตก บรรลุข้อตกลงกับขุนนางใหญ่ที่มีอำนาจที่สุดได้สำเร็จ และเขาสัญญาว่าหากได้ขึ้นครองแคว้น จะจับมือกับมนุษย์ เข้าร่วมพันธมิตรหนามทมิฬต่อต้านราชามังกรคลั่ง

ตอนนี้จะขยายอาณาเขตได้สามแคว้นแล้ว

เมื่อรวมกับมนุษย์และสมาชิกหนามทมิฬที่กำลังตามมาสมทบกับแคว้นอื่นๆ กองทัพต่อต้านนี้ นับวันยิ่งเติบโต

สงครามระหว่างราชามังกรและเผ่ามนุษย์กำลังจะปะทุขึ้นอีกครั้ง

และผลของสงคราม จะเป็นตัวตัดสินอนาคตของอาณาจักรมังกรโลกา!